ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2021 (ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ- ΑΠΡΙΛΙΟΣ)

ΙΑΝ - ΑΠΡ 2021 by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Πηγή: Ι. Μονή Αγίου Κυπριανού Φυλής Αττικής με μικρές διορθώσεις.

ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΨΑΛΛΕΙ Η "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ" (Ο.Ε.ΒΥ.Χ.) 

ΥΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ κ. ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΚΡΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

  ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

  

ΣΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΑΚΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΚΡΙΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ

* Η Νεοημερολογιτική Εκκλησία της Κύπρου έκανε την χάρη στο Βαρθολομαίο κι αναγνώρισε το Αυτοχειροτόνητο, εθνικιστικό σχίσμα της Ουκρανίας ως "Αυτοκέφαλη Εκκλησία". Υπήρξε σφοδρή αντίδραση αρκετών Επισκόπων σε σημείο να στοχοποιούνται και να παγιδεύονται από δημοσιογράφους με ειρωνίες. Το πνεύμα του διχασμού το έχει σπείρει βαθιά ο κ. Βαρθολομαίος Αρχοντώνης απανταχού της γης. Από την Εγκύκλιο του 1920 και την Ημερολογιακή Καινοτομία του 1924, η Ορθοδοξία γεύεται μόνο σχίσματα.

* Με τη συνήθη Οικουμενιστική λαμπρότητα αμαυρώθηκε η μνήμη του Αγίου Ανδρέα στο Φανάρι με το παπικό, νέο εορτολόγιο. Παρέστησαν Παπικοί Αντιπρόσωποι από το Βατικανό συμπροσευχόμενοι. 

* Στις 19 Οκτωβρίου ο κ. Βαρθολομαίος προσέτρεξε στον Πάπα του Βατικανού για να τον τιμήσει ο δεύτερος για την προσφορά του (στην περαιτέρω διάλυση της Ορθοδοξίας) με την αναγόρευση του πρώτου σε διδάκτορα.. Ο δικτάτωρ της Ορθοδοξίας (εκούσια η παραδρομή) παρέστη σε οικουμενιστικό εσπερινό και επέστρεψε στο Φανάρι.

* Στις 25/11/2020 στις Η.Π.Α. και στις 29/11/2020 στην αθεϊστική Γαλλία τα ανώτατα εκεί Δικαστήρια κήρυξαν παράνομο το κλείσιμο των Εκκλησιών. Στην κατά τα άλλα Ορθόδοξη Ελλάδα το ανώτατο δικαστήριο αποτελεί απλά τον μακρύ βραχίονα της εκάστοτε κυβέρνησης και αρνείται την προφανή αντισυνταγματικότητα. Αντίθετα τιμωρήθηκαν και σύρθηκαν στα δικαστήρια κληρικοί, πιστοί και (προς τιμήν του) ο Καινοτόμος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος. Στην Χίο και στην Πάτρα έγιναν τραγικά πράγματα αφού εκεί τιμωρήθηκαν Κληρικοί από τους Καινοτόμους Μητροπολίτες γιατί ιερούργησαν και εξυπηρέτησαν πιστούς!!! Η εισαγγελία Θεσσαλονίκης δίωξε τον π. Αντώνιο εφημέριο Αγιού Αθανασίου Θεσσαλονίκης για τις δημόσιες δηλώσεις του ως Λειτουργού και Ιατρού! Η Δημοκρατία στον γύψο... Αλγεινή η εντύπωση και από Ναούς κλειστούς με κορδέλες για να μην προσκυνήσουν οι πιστοί όπως στον Άγιο Ανδρέα Πάτρας!

* ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕΊΤΕ Η' ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΊΤΕ! Ο Όργουελ θα τα΄χανε μπροστά στη δυστοπία του Θεοχάρη Τάση και στο όραμα του φιλόσοφου.. για μετανθρωπισμό και κατ' ουσίαν απανθρωπισμό και τεχνολογικό έλεγχο του ανθρώπου. Του αφαιρούν το Θεόσδοτο αυτεξούσιο και ονειρεύονται ενα υποχείριο της όποιας τοπικής και παγκόσμιας κυβέρνησης. Μια άβουλη και άψυχη μαριονέτα με αφορμή την πολιτική πανδημία. Ήδη στην απολυταρχική Κίνα του καταπιεστικού, αντιδημοκρατικού καθεστώτος προτείνεται από τον Κινέζο πρόεδρο το μαρκάρισμα των ανθρώπων με barcode (QR) για μετακινήσεις! Δίπλα του ένα άβουλο ον που θέλει να ονομάζεται υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης ακούει τα επικίνδυνα σχέδια του, απαθής. Η πτώση εξαιτίας της αλλαζονίας του ανθρώπου που θέλει να γίνει Θεός και καταστρέφεται, όχι στη Βιβλική Βαβέλ αλλά σε λίγα λεπτά δυστοπίας!

* Σημεία των καιρών! Δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, ο κ. Δημήτρης Κολιομιχάλης δέχεται επίθεση γιατί δεν ταυτίζεται με την εκκλησιόμαχη άποψη των συναδέλφων του ότι η Θεία Κοινωνία μεταδίδει τον κοροναϊο! Γυρίσαμε σε εποχές λογοκρισίας και εργασιακού εκφοβισμού αφού φέρεται το κλίμα να είναι βαρύ για τον δημοσιογράφο με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.. Οι συνάδελφοί του δεν μπορούν να συγκρατήσουν την οργή τους για την ιδεοληψία τους ενώ δεν δέχονται την άποψη επιφανών λοιμοξιολόγων στο θέμα οι οποίοι επιμένουν ότι δεν υπάρχουν έρευνες και εμπειρικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν την υπόθεση. Επίσης η θέση τους ότι κάποι επίσκοποι ασθένησαν και φέρονται να πέθαναν από κοροναϊό όχι μόνο δεν επιβεβαιώνει αλλά ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ολοσχερώς τα επιχειρήματα τους. Τους είναι φυσικά άγνωστο (αλλά μιλούν σαν αλάθητοι) ότι πρώτος ο Επίσκοπος καταλύει από τη Θεία Κοινωνία, έπειτα ο κλήρος και στο τέλος ο λαός! Κατά την λογική τους δεν έπρεπε να είχε μείνει παπάς και πιστός όρθιος, ειδικά το τελευταίο εξάμηνο που λειτουργούσαν οι 10.000 ενοριακοί και μοναστηριακοί Ναοί. Γνωστή επί 2.000 χρόνια η τακτική αυτή της Εκκλησίας ακόμη σε Νοσοκομεία και Σανατόρια. Είναι θλιβερό να υπάρχει τέτοιος διωγμός προς κάθε τι χριστιανικό ενώ το επερχόμενο έτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 που αν δεν υπήρχε Ορθοδοξία ούτε ελληνικά δεν θα ήξερα οι υπέρμαχοι αυτών των απόψεων.

* Αξιοδάκρυτη η λύσσα και η ειρωνία προς την ιερά εικόνα της Θεοτόκου που απεικονίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων για την γιορτή των ενόπλων δυνάμεων. Οι "προοδευτικοί" συμπολίτες μας που επιλέγουν την αθεϊα για να αισθάνονται ασύδοτα πιο "έξυπνοι και ξεχωριστοί" ξεχνάνε ότι σε αυτές τις ιερές εικόνες χρωστάνε την εθνική τους συνείδηση, ελευθερία και γλώσσα. Ο Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης καταγράφει (Δοκιμές Α΄, σελ 178) τα εξής: «Θυμάμαι τη μέρα που μάς κήρυξαν τον πόλεμο οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941. Το πλήθος που ζητωκραύγαζε στην οδό Σταδίου σώπασε ξαφνικά κι έπειτα άρχισε να τραγουδά με μια βαριά μεγάλη φωνή: «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια». Αυτό και μόνο. Αλλά αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να καταλάβει κανείς πως ο πόλεμος τούτος δεν ήταν σημερινός ούτε χτεσινός. Ήταν ο αιώνιος πόλεμος της Ελλάδας όλων των καιρών για την ανθρώπινη αξία». 

* Έχει υπάρξει τέτοια αποϊεροποίηση των πάντων ώστε να ζητάται ειδική ηλεκτρονική κάρτα (εισιτήριο) για την είσοδο των Ναών! Τα Μυστήρια για κάποιους είναι θεατρική παράσταση! Χαρακτηριστική η περίπτωση στο Πατριαρχείο Κωνστανινουπόλεως. Ανάλογη περίπτωση πληροφορηθήκαμε και για Ναό Φλωρινικής παράταξης στο Μοναστηράκι με την απαίτηση συνδρομών!

* Η Ανοιχτή Κοινωνία του Τζωρτζ Σόρος και η Microsoft του Μπιλ Γκέιτς είναι οι δύο μεγαλύτεροι ιδιωτικοί δωρητές του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτοί οι δύο οργανισμοί έδωσαν αντίστοιχα στο Συμβούλιο της Ευρώπης σχεδόν 1.400.000 ευρώ μεταξύ 2004 και 2013 και περίπου 690.000 ευρώ μεταξύ 2006 και 2014. Σε 32 δις δολάρια υπολογίζονται μέχρι σήμερα οι «δωρεές» του σε ΜΜΕ και πολιτικούς.

* Σε εκπομπή του TRT της Θεσσαλίας μίλησε ο "Μητροπολίτης" Γαλλίας κ. Εμμανουήλ για την υπεράσπιση του Ισλάμ ως θρησκείας ειρήνης (όπως όλες...) και για την μη σχέση του Μωαμεθανισμού με τον εξτρεμισμό. Προφανώς θα μεσίτευσε για τη συνέντευξη ο Καρδιτσιώτης βοηθός και αγαπημένος συμπαραστάτης του στην Γαλλία. Ο κ. Εμμανουήλ συμμετείχε στις 29/9 (Ν.Η.) τ.ε. σε συμπροσευχή των Εκκλησιών στην Γαλλία.

* Από το Νηπαγωγείο προσπαθεί να επιβάλλει ο ΠΟΥ την προπαγάνδα για έμφυλες ταυτότητες, τους νέους τύπους οικογενειών με 2 πατέρες/μητέρες, την ομοφυλοφιλία κλπ. Μάλιστα προτείνει 4 προγράμματα από τα Προνήπια σεξουαλικού προσανατολισμού! Η αθωότητα των παιδιών στο εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η πορνογραφία και το διαδίκτυο μαζί με την τηλεόραση δεν αποτελούν καλό δάσκαλο αλλά πάντα στο πλαίσιο του σεβασμού των παιδιών. Το πρόσφατο έγκλημα ομαδικού βιασμού ανήλικης στη Θεσσαλονίκη από συνομηλίκους της δεν είναι παρά ο καθρέφτης όσων συμβαίνουν σε αχαλίνωτους και ακατήχητους πνευματικά νέους, άγευστους εκκλησιαστικότητας και σεβασμού του ανθρωπίνου προσώπου κατ' εικόνας Θεού πλασθέντος.

* Αντιδράσεις ακόμα και στο χώρο της Καινοτομίας προκαλούν οι αθρόες "Αγιοκατατάξεις" του κ. Βαρθολομαίου. Πρόσφατα "αγιοποίησε" τον Καινοτόμο επίσκοπο Πέλλης Καλλίνικο (που κατέλαβε με μοιχεία τον θρόνω, ζώντος του ετέρου) και του π. Σωφρονοίου Ζαχάρωφ (που καινοτόμησε με την ίδρυση μικτού Μοναστηριού στην Αγγλία). Ο π. Σωφρόνιος έχει γράψει αρκετά αξιόλογα αλλά έχει εκφράσει και πατερικά αμαρτύρητες θέσεις. Ο σκοπός πάντως του Φαναρίου είναι η εκκλησιολογική αποχαύνωση και ο αποπροσανατολισμός των πιστών και η ικανοποίηση των αιτημάτων των Καινοτόμων επισκόπων ώστε αυτοί να συμπνέουν και να ανέχονται ότι οι Φαναριώτες επιβάλλουν.

* Στην ενορία της Αγίας Αικατερίνης στο Λονδίνο της "Αρχιεπισκοπής Θυατείρων" (Βαρθολομαίου Φαναρίου) δεν θα βρείς να λειτουργεί κανένα Κατηχητικό ορθόδοξης διδασκαλίας αλλά μπορείς να μάθεις γιόγκα!!! Πρόκειται για πνευματική άσκηση των Ινδουιστών ειδωλολατρών. Σημεία των καιρών...

* Αναφέρει σε συνέντευξη του παπικός αξιωματούχος όπως δημοσιεύτηκε στο "Πενταπόσταγμα: “Τα τελευταία 60 χρόνια έχουμε διανύσει πολύ δρόμο, έχει γίνει πολλή δουλειά. Από την Β’ Βατικάνεια Σύνοδο (1962-1965), αυτό το έργο έχει πραγματοποιηθεί σε δύο κατευθύνσεις: μία προς τη Δύση, απευθυνόμενοι στους Μεταρρυθμιστές αδελφούς μας και η δεύτερη προς την Ανατολή, μέσω διαλόγου με τους Ορθόδοξους αδελφούς μας... Σήμερα συζητάμε για το ζήτημα του πρωτείου του Πάπα.... Τι μορφή θα λάβει όταν είμαστε μαζί. Θεωρώ ότι αυτό είναι πραγματικά ένα εμπόδιο, ένα πολύ λυπηρό, πολύ ευαίσθητο σημείο. (Η απάντηση σε) αυτό το ερώτημα θα είναι αναμφίβολα το αποκορύφωμα της πλήρους κοινωνίας μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Έχω μεγάλη ελπίδα σε αυτό το σημείο. Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και να προχωρήσουμε μαζί.” 

* Αποχώρησε ο Ιερομόναχος Ευφρόσυνος Σαββαϊτης από την Μονή για λόγους πίστεως διότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εμπλέκεται στην προδοσία του Οικουμενισμού. Αστραπιαία η Σιωνίτιδα Σύνοδος καθαίρεσε τον εν λόγω Ιερομόναχο. Η ίδια όμως "Σύνοδος" δεν καθαίρεσαι ποτέ τον "Καπιτωλιάδος" κ. Ησυχιο που πρωταγωνιστούσε σε ερωτικό βίντεο με τρανσέξουαλ και παραμένει μέλος της Ιεραρχία της!!! 

* Ο "πατριάρχης" του Φαναρίου κ. Βαρθολομαίος με την πειθήνια "Σύνοδο" του στην οποία προϊσταται παπικώς επέβαλλε αργία στον Καινοτόμο "Μητροπολίτη" Βοστώνης κ. Μεθόδιο και απομάκρυνε από την Μητροπολή του τον Καινοτόμο "Μητροπολίτης" Νέας Ιερσέης κ. Ευάγγελο ως τιμωρία για τη μη συμμόρφωση των δύο ανδρών στην καινοτομίες στην Μετάληψη λόγω της επιδημίας. Ο πάπας της Ανατολής είναι αυστηρός τιμωρός σε όσους δεν υποτάσσονται το αυτεξούσιο τους.

* Στις 18 Νοεμβρίου (Ν.Η.) απεβίωσε ο αντιοικουμενιστής Μητροπολίτης Ράσκας Αρτέμιος του Πατριαρχείου Σερβίας. Για την εναντίωσή του στην προδοσία του αντίχριστου Οικουμενισμού διώχτηκε πολύ και τελικά καθαιρέθηκε το 2015 απο την Καινοτομούσα Ιεραρχία της Σερβίας. Την ίδια χρονιά  χειροτόνησε ένα Χωροεπίσκοπο μόνος (κατά το πνεύμα των Ιερών Κανόνων και την σχετική εξαίρεση σε καιρό διωγμού όπως είναι γνωστό στην ιστορία της Εκκλησίας), τον Παλαιάς Ράσκας κ. Νικόλαο και έτερους 3 μετ' αυτού τα επόμενα έτη. Η ενέργειά του εξόργισε τους Οικουμενιστές αλλά και τους πολέμιους της Κανονικότας της υφ' ενός- εν καιρώ αδήριτης ανάγκης της Εκκλησίας- Χειροτονίας Επισκόπου. Είθε ο Θεός να προσμετρήσει τους κόπους και τους αγώνες του κατά της Παναιρέσεως. 

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ (1920)

Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την αποφράδα για την Ορθοδοξία ημέρα που εκδόθηκε η Οικουμενιστική Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1920. Έγινε η αιρετική αυτή Εγκύκλιος Δούρειος Ίππος του Παπισμού για εισβολή στην Ορθοδοξία, πηγή αιρέσεων και καινοτομιών. Από την αλλαγή του ημερολογίου στον Παπισμό το 1582 από τον "Πάπα" Γρηγόριο τον ΙΓ΄ (εξ' ου και "Γρηγοριανό"), γίνονταν προσπάθεις για αλλοίωση του Ορθοδόξου εορτολογίου. Να φανεί η Ορθόδοξη Εκκλησία "ελλιπής" και "λανθασμένη" στην εμμονή της στις αποφάσεις περί Πασχαλίου και Εορτολογίου των Αγίων Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου. Η Εκκλησία του Χριστού όχι μόνο δεν αποδέχτηκε την καινοτομία αυτή αλλά και την καταδίκασε με τις Πανορθοδόξους Συνόδους του 1583, 1587 1593 και του 1848 αποστρεφόμενη "πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του διαβόλου". Η εκκοσμίκευση και η αλλοίωση του εκκλησιαστικού φρονήματος, η Βαυαροκρατία και η έφοδος της Μασωνίας ακόμη και στις τάξεις της Ιεραρχίας και του κλήρου ετοίμασαν το έδαφος για την εφαρμογή της αναθεματισμένης καινοτομίας. Βιαστικά υπογράφεται από τον τότε Τοποτηρητή του Θρόνου (Προύσσης Δωρόθεος) ο Καταστατικός χάρτης του Οικουμενισμού με το θεομίσητο περιεχόμενο που προπαγανδίζει την ένωση των Ορθοδόξων Εκκλησιών με τις αιρέσεις χωρίς να υπάρχει ομοφωνία στα δόγματα καθώς η Εκκλησία τα παρέλαβε. Ένωση εκτός των Ιερών Κανόνων, εκτός Δογμάτων, εκτός Αληθείας, χωρίς Χριστό! Τα αίτια των σχισμάτων (αιρέσεις και πλάνες) παρουσιάζονται σαν "προλήψεις" των Αγίων Πατέρων και προβάλεται μία ένωση σαν τον σημερινό Ο.Η.Ε! Η αιρετική αυτή Εγκύκλιος απαρνείται την ορθόδοξη πίστη σε "Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία" και, με βάση της θεωρίας των κλάδων, θεωρεί "αδελφούς και συγκληρονόμους" όλους τους αιρετικούς! Πρώτη προτεραίτητα των νεοφανών Οικουμενιστών η αποδοχή του Νέου ημερολογίου (!), η αλλοίωση των Θεολογικών σχολών, τα διαχριστιανικά συνέδρια και η αμοιβαία "απαθής" αποδοχή των πλανών κάθε αιρετικής παρασυναγωγής. Έτσι θα φτάσουμε στο 1948 και την είσοδο των Νεοημερολογιτών της Ελλάδος στο "Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών", στην άρση των αναθεμάτων του Παπισμού το 1964, στους διωγμούς των Γ.Ο.Χ., στην Ληστρική Σύνοδο της Κρήτης το 2016 στην Κρήτη, στο Ουκρανικό αυτοκέφαλο. Ο καταλογος δεν θα έχει τέλος μέχρι το κοινό Ποτήριο με τους αιρετικούς (ειδικά τους Παπικούς), την ένωση των Μονοθεϊστικών και ένθεων Θρησκειών και εν τέλει στην επιβολλή του Αντιχρίστου αφού δεν σεβάστηκαν όρια αιώνια. Μόνο σύπτωση δεν είναι η αναφορά του κ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη τόσο στην έναρξη όσο και στην λήξη της Οικουμενιστικής Συνόδου του Κολυμπαρίου το 2016, η οποιά "Σύνοδος" έγινε ακριβώς για να εφαρμοστεί ανά την οικουμένη η αιρετική Εγκύκλιος του 1920 κατ΄έμπνευση του αντιδίκου. Ματαίως "προς κέντρα λακτίζουν" (πρβλ. Πραξεις Απ.) διότι την Εκκλησία του Χριστού "καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν"! (Ματθ. 16,17.) Μετά την προδοσία ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή και αργότερα η ουσιαστική ερήμωση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αφού δεν υπάκουσε στην αποστολική  φωνή «Τό Πνεῦμα μή σβέννυτε» (Α΄ Θεσ. 5,19)

Η-Εγκύκλιος-του-1920 by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ on Scribd

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ

 ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

Ομιλία στην Κυριακή των Προπατόρων

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης

   

Όταν ο μονογενής Υιός σαρκώθηκε προς χάρη μας από την Παρθένο δια της μετά σαρκός πολιτείας του, τελειοποίησε τον Νόμο, ο οποίος είχε δοθεί διά του Μωϋσέως, τον ολοκλήρωσε δίνοντας το Νόμο της χάριτος και μεταποιήσαι έτσι τον παλαιόν εκείνο νόμο στην δική μας Εκκλησία. Εκβάλλεται τότε το γένος των Εβραίων από την ιερά Εκκλησία και αντί αυτών εισαγόμαστε εμείς, οι οποίοι έχουμε εκλεγεί από τα έθνη και μας συνένωσε ο Κύριος με τον εαυτόν του και με τον Πατέρα, μας παραλαμβάνει δηλαδή ως γνήσιους υιούς και αδελφούς, ακόμη δε Ω! της ανεκφράστου φιλανθρωπίας και γονείς δικούς του. Πράγματι, λέγει «ο ποιών το θέλημα του πατρός μου, του εν ουρανοίς, ούτος και αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί ».

Σήμερα όμως εορτάζουμε στην Εκκλησία τους προπάτορες, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκαν στο γένος των Εβραίων για ποιο λόγο; Για να μάθουν όλοι ότι οι Ιουδαίοι δεν αποκηρύχτηκαν και οι εθνικοί δεν υιοθέτησαν άδικα ούτε ανάξια από το Θεό, ο οποίος τα πραγματοποιεί αυτά και τα ρυθμίζει αλλά όπως ακριβώς από τους προσκεκλημένους εθνικούς συγκαταλέγονται στους συγγενείς του Θεού μόνο όσοι υπακούουν, έτσι και το γένος του Ισραήλ και όλοι όσοι προήλθαν από τον Αδάμ μέχρι την γενεά, είναι πλήθος πολύ, αληθινοί Ισραηλίτες όμως είναι όσοι από αυτούς έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού «ων αι προρρήσεις και δι ων αι προτυπώσεις και προς ους επαγγελίαι». Αυτοί μόνο είναι αληθινοί πατέρες και προπάτορες πρώτα εκείνης που γέννησε παρθενικά κατά σάρκα το Θεό των όλων Χριστό, έπειτα δε δι ’αυτού και οι δικοί μας. Αυτοί οι πατέρες και προπάτορες δεν εκδιώκτηκαν βάβαια από την Εκκλησία του Χριστού, αφού εορτάζονται σήμερα επίσημα από εμάς θεωρούμενοι ως μέρος του πληρώματος των Αγίων. 

«Εν γάρ Χριστώ Ιησού ουκ εστί παλαιός, ου νέος, ουχ Ελλήν, ουχ Ιουδαίος, Βάρβαρος ,Σκύθης, δούλος, ελεύθερος αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός» και « ουχ ο εν τω φανερώ Ιουδαίος , ουδέ η εν τω φανερώ περιτομή, αλλ’ ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος και περιτομή καρδίας εν πνεύματι, ου γράμματι». Αυτή την περιτομή την έχουν όλοι όσοι ευαρέστησαν τον Θεό και αυτοί έχουν γίνει όλοι ένα, παλαιοί και νέοι, και οι πριν τον νόμο και οι μέσα στον νόμο και όσοι μετά τον νόμο πολιτεύτηκαν θεάρεστα με το Ευαγγέλιο της χάριτος. Ώστε αν δει κανείς με σύνεση την οικονομία του Θεού για το ανθρώπινο γένος, θα την δει σύμφωνη και συνεπή με τον εαυτό της. Όπως δηλαδή λαμβάνουν την χριστιανική ονομασία μόνο οι επίλεκτοι από τους εθνικούς, οι δε άχρηστοι εκβάλλονται, αλλά και «πολλοί μεν κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί», καθώς είπε ο Κύριος, έτσι και στην περίπτωση εκείνων των αρχαίων και του γένους μετά από αυτούς των Ιουδαίων, προσλαμβάνονται μόνο όσοι έχουν εκλεγεί και μετονομαστεί, ενώ και σ΄εκείνους το αχρείο πλήθος εκβάλλεται. Πράγματι, όσοι από τους απογόνους του Σηθ, οι οποίοι ονομάστηκαν υιοί Θεού, καταλήφθηκαν από μανία για τις θυγατέρες των ανθρώπων, αυτοί, όπως έχει γραφή, αποκηρύχθηκαν. Αχρείο πλήθος και στους Ιουδαίους δεν είναι οι προσήλυτοι Ιουδαίοι αλλά και όσοι ήταν αυτόχθονες και γνήσιοι υιοί κατά σάρκα του ίδιου του Ιακώβ ο οποίος πρώτος ονομάστηκε Ισραήλ, αλλά φάνηκαν παράκουοι σαν τον Ισαύ. Ακόμη και ο υιός Προφήτη και βασιλιάς τους, είναι ξένος προς το ιερό γένος επειδή εποφθαλμίστει την ζωή του πατέρα.

Έτσι λοιπόν και σε μας πάλι δεν υπολογίζονται στο γένος του Χριστού όλοι όσοι ονομάζονται χριστιανοί, όπως ακριβώς έγινε και με τους Ισραηλίτες, αλλά εκείνοι οι οποιοί ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού και τηρούν τις εντολές του και αναπληρούν τις παραλείψεις τους με την μετάνοια. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν όχι μόνο από τους κλητούς, αλλά και από τους Αποστόλους, από την χωρεία των δώδεκα, δηλαδή των κορυφαίων, ήταν όμως από την συγγένεια προς τον Χριστό και απομακρύνθηκε από αυτόν περισσότερο από κάθε άλλο χριστιανό. Γιατί; Διότι δεν έσπευδε προς την κηρυσσόμενη Βασιλεία των Ουρανών, ούτε έβλεπε προς τα εξαίσια έργα και την διδασκαλία του Σωτήρος. Πράγματι τα μεν σημεία και τα έργα του Θεού όταν κατανοούνται, είναι οδηγός που οδηγούν προς την πίστη όσους ποθού να τα γνωρίσουν, η δε ακρόαση της ιερής διδασκαλίας υποδεικνυεί την εν Θεώ αλήθεια και το θεάρεστο βίο, αυτά τα δύο μας βοηθούν να περιφρονήσουμε τα σωματικά και γήινα και να ανυψώσουμε την διάνοιά μας προς την ελπίδα που απόκειται στους ουρανούς.

Εκείνος όμως δεν ήταν επιθυμητής τούτων, αλλά έβλεπε προς τη γη και την κλοπή και τα γήινα και βδελυρά κέρδη και προς την σωματικήν ωφέλεια που προσδοκούσε να έχει από αυτά και αποδείκτηκε εραστής των απαγορευμένων πολλές φορές και ποικιλοτρόπως από τον Πατέρα και Δεσπότη των όλων και διδασκάλο. Ήταν λοιπόν συγγενής όχι του Χριστού ούτε των συναποστόλων, αλλ’ ότι εφάγετε εκ των άρτων και εχορτάσθητε». ‘Οπως δηλαδή εκείνοι, με όλο που και τα θαύματα είδαν και τους άρτους έφαγαν και τους λόγους άκουσαν του ενυπόστατου Λόγου, ο οποίος εναθρωπήστηκε για μας, φώναζαν ύστερα στο Πιλάτο «άρον, άρον,σταύρωσον αυτόν», έτσι ακριβώς και αυτός, αν και είδε με τα μάτια του και απέκτησε περισσότερη πείρα της μεγαλειότητας και της Θεότητας του Κυρίου από τους άλλους, έπειτα τον παρέδωσε στους φονευτές του. Και αυτός υπέμεινε -ω , τι απερίγραπτος μακροθυμία ! – μέχρι θανάτου, «θανάτου δε σταυρού », οδηγώντας και εμάς προς υπομονή, εκτός από το δικό του θρίαμβο κατά του αρχέκακου, και μάλιστα έδειξε ότι πειρασμοί και οι θλίψεις, μας οφελούν διότι λέει «εν θλίψει εμνήσθημέν σου» και «παιδείαν Κυρίου υποίσω (θα υπομείνω)» και «η παιδεία σου, Κύριε, ανόρθωσέ με», ενώ δηλαδή ήμουν σκυμμένος προς το σώμα και τις σωματικές φροντίδες με σήκωσε και με έπεισε να βλέπω μόνο προς Εσένα.

Σ’ εσένα όμως, εάν στον καιρό των θλίψεων δεν προστρέχεις στον Θεό, εάν δεν διορθώνεσαι με την παιδαγωγία του, ποια άλλη ευκαιρία, ποιο από τα όντα ή τα γεγονότα θα συντελέσει στην επανόρθωσή σου; Αλλά, θα έλεγε κάποιος, έχει ανάγκη και το σώμα από την σωματική τροφή και τα άλλα χρήσιμα. Βεβαίως, γιατί όχι; Αν λοιπόν αυτά τα έχεις, αφού οπωσδήποτε από το Θεό τα έλαβες- διότι λέγει, «τι έχεις ο ουκ έλαβες;» – ευχαρίστησε αυτό που σου τα έδωσε, ανταπόδωσέ του έμπρακτα την ευχαριστία όπως αυτός επάκουσε στο θέλημά σου και ξεπλήρωσε την επιθυμία σου, έτσι και εσύ πρόσελθε και άκουσε και μάθε καλά το θέλημά του και υπάκουσε και πραγματοποίησέ το, ώστε και να επαινεθείς ως φρόνιμος – «ο ακούων μου», λέγει «τους λόγους και ποιών αυτούς ομοιωθήσεται ανδρί φρονίμω» και στο εξής να τον έχεις πλουσιοπάροχο ευεργέτη όχι μόνο για τα παρεχόμενα και τα γήινα, αλλά και για τα μέλλοντα και μένοντα και ουράνια διότι λέγει, «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω είσελθε εις την χαρά του Κυρίου σου». Εάν όμως δεν διαθέτεις τώρα τα αναγκαία του σώματος ή φοβάσαι προσδοκώμενη απορία, πάλι σ’ αυτόν πρόσελθε, πάλιν απ’ αυτό ζήτησε, πάλι σ’ αυτόν υπάκουσε «υποτάγηθι», λέγει, «τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν». Πάλι λοιπόν δείξε με τα έργα ότι είσαι δούλος του αγαθός πράγματι αυτός είναι, κατά το ψαλμικό, «ο διδούς τροφήν εν ευκαιρία (εγκαίρως) ο ανοίγων την χείρα αυτού και εμπιπλών παν ζώον ευδοκίας» αυτός που είπε «ου μη σε άνω (αφήσω) ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω» που λέγει, «οι δουλεύοντές μοι φάγονται» και προς εκείνους που δεν τον υπηρετούν «υμείς δε πεινάσετε».

Γιατί από τις ιδιότητες των αλόγων ζώων μιμείσαι εκείνη που σε βλάπτει, το να υποκύπτεις στη γαστέρα και να μην ανυψώνεσαι από τα γήινα, αν και πλάστηκες όρθιος για να φρονείς τα άνω, να ζητάς τα άνω; Γιατί θέλεις να είσαι δεμένος όπως εκείνη η «συγκύπτουσα, ην έδησεν ο Σατανάς δέκα και οκτώ έτη», αν και αυτός, ο Λόγος της ζωής που έλυσε και εκείνη, εύκολα και μπορεί και θέλει να λύσει και σένα, εάν μόνο προστρέχεις σ’ αυτόν και τον ακούεις και του υπακούσεις, και δεν κωφεύεις, δεν αντιδράς, δεν επαναστατείς;

Γιατί λοιπόν μιμείσαι την βλαβερή για σένα ιδιότητα των αλόγων ζώων και δεν μιμείσαι την ωφέλιμη; Άκουσε τον Προφήτη που λέει ότι και τα μικρά λιονταράκια όταν χρειάζονται τροφή βρυχώνται και ζητούν από τον Θεό, και έτσι λαμβάνουν για να καταβροχθίσουν «Σκύμνοι ωρυόμενοι του αρπάσαι και ζητήσαι παρά τω Θεώ βρώσιν αυτοίς». Όταν λέγει σκύμνους λεόντων, αφήνει με αυτό να εννοηθεί από τους νοήμονες εύκολα ότι το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα άλλα ζώα. Διότι, αν το λιοντάρι που είναι το πιο ωμοφάγο, δυνατό και αρπακτικό από τα θηρία, δεν βρίσκει τι να αρπάξει, τι θα πούμε για τα άλλα ζώα; Αυτό μας το παρουσιάζει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο λαμβάνοντας αφορμή από τα πτηνά και λέγοντας «ίδετε τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ ημών ο ουράνιος τρέφει αυτά». Αλλά γιατί λέγω για τα χερσαία ζώα, τα εναέρια, τα θαλάσσια τα αμφίβια; «Ει γαρ και αυτόν», λέγει, «το χόρτον του αγρού σήμερον όντα, και αύριο εις κλίβανον βαλλόμενον, μη κοπιώντα, μηδέ νη (γνέ-)θοντα, ο Θεός ούτω τρέφει και κοσμίως και ευπρεπώς αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;»

Αδελφοί, «ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού» και είστε αιώνια κληρονόμοι όχι μόνο της αδιαδόχου αυτής Βασιλείας του Θεού, δικαιωμένοι με τη χάρη του, αλλά και τα παρόντα «προστεθήσεται υμίν». Εάν όμως δεν ζητάτε πρώτιστα τη Βασιλεία του Θεού και την αρετή που πηγάζει από αυτόν, αλλά μόνο εκείνα που τρέφουν και θάλπουν το ρευστό τούτο σώμα, ούτε αυτά θα λάβετε αλλά και αν τα λάβετε, θα είναι για μεγαλύτερη ταλαιπωρία και του ιδίου του σώματος και καταδίκη και ζημιά της ψυχής αιώνια.

Αυτό έδειξε και εκείνο που άκουσε από τον Αβραάμ ότι «απέλαβες τα αγαθά σου εν τη ζωή σου». Ζήτησαν κάποτε και οι Ιουδαίοι να φάνε κρέας στην έρημο και ο Θεός τους έδωσε αναρίθμητο πλήθος ορτυκιών «και έφαγον και ενεπλήσθησαν σφόδρα και την επιθυμία αυτών ήνεγκε αυτοίς (την ικανοποίησε) αλλ’ έτι της βρώσεως ούσης εν τω στόματι αυτών, οργή του Θεού ανέβει επ’ αυτούς και απέκτεινεν εν τοις πλείοσιν αυτών και τους εκλεκτούς του Ισραήλ συνεπόδισεν (τους έριξε νεκρούς)». Γιατί η οργή του Θεού φόνευσε «εν τοις πλείοσι», μεγάλο μέρος δηλαδή από το πλήθος; Ακριβώς επειδή γόγγυζαν άφοβα εναντίον του Θεού και του κατά Θεό προϊσταμένου τους και τους κατηγορούσαν. Και γιατί έριξε κάτω νεκρούς τους εκλεκτούς του Ισραήλ; Διότι δεν συγκρατούσαν το πλήθος από την ορμή προς το χειρότερο. Τέτοιοι είναι όσοι διώχνονται από την Εκκλησία και τη Βασιλεία του Θεού, είτε στον παλαιό είτε στο νέο λαό του Ισραήλ ανήκουν αυτό δείχνει και ο Κύριος όταν λέει στα Ευαγγέλια, «ελεύσονται από ανατολών και δυσμών και βορρά και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ εν τη βασιλεία του Θεού, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται έξω, εις το σκότος το εξώτερον».

Ποιοί είναι λοιπόν οι υιοί της Βασιλείας που εκβάλλονται στο σκότος; Είναι εκείνοι που έχουν μεν την ομολογία της πίστεως, με τα έργα όμως αρνούνται το Θεό και είναι βδελυκτοί ως απειθείς και αδόκιμοι για κάθε έργο αγαθό. Ποιοί είναι αυτοί που απολαμβάνουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ το Δείπνο της Βασιλείας των Ουρανών; Όσοι ακολουθούν με πίστη ειλικρινή το νόμο και τη διδασκαλία του Πνεύματος και αποδεικνύουν την πίστη με τα έργα τους. Όποιος θέλει να συνταχθεί με αυτούς και να απαλλαγεί από το σκοτάδι το εξώτερο και να αξιωθεί του ανεσπέρου φωτός της Βασιλείας του Θεού και να συνδιαιωνίζει με τους αγίους που αναπαύονται στους ουρανούς, ας εκδυθεί τον παλαιό άνθρωπο που φθείρεται με τις απατηλές επιθυμίες, δηλαδή τη μέθη, την πορνεία, τη μοιχεία, την ακαθαρσία, την πλεονεξία, τη φυλαργυρία, το μίσος, την οργή, την καταλαλιά και κάθε πονηρό πάθος και ας ντυθεί με τα έργα «το νέον άνθρωπο, τον ανακαινούμενο κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν», μέσα στον οποίο υπάρχει αγάπη, φιλαδελφεία, καθαρότητα, εγκράτεια και κάθε είδους αρετή. Με τις αρετές αυτές ενοικίζεται μέσα μας ο Χριστός και μας ειρηνοποιεί με τον εαυτό του και μεταξύ μας «εις δόξαν εαυτού και του ανάρχου αυτού Πατρός και του συναϊδίου και ζωοποιού Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Αύριο, Κυριακή 7 Δεκεμβρίου θα γίνει αναμετάδοση της 

Θείας Λειτουργίας από τις Ιερές Μητροπόλεις περί τις 7:30.

Κατόπιν της επαναθέσπισης των θλιβερών μέτρων όπως και της απαγόρευσης των πιστών στην συμμετοχή τους στις λατρευτικές συνάξεις (Συνταγματικό Δικαίωμα) θα γίνει αναμετάδοση των Ιερών Ακολουθιών και της Θείας Λειτουργίας περί τις 07:00. Η αναμετάδοση δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση την πνευματική συμμετοχή στα ιερά Μυστήρια, ούτε αντικαθιστά την τέλεση κατ' οίκον των Ιερών Ακολουθιών των παρεμποδιζομένων Ορθοδόξων πιστών.

* Από το Κανάλι της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Αττικής & Μεγαρίδος.

* Από την σελίδα των "Φίλων Ιεράς Μονής Παναγουλάκη" στο facebook.

ΚΥΡΙΑΚΗ 10η ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ 

(ΣΕ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑ)

 

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ (ΕΝΟΡΙΑ Γ.Ο.Χ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ)

Номінальний свято Митрополита України

Номинальный праздник Митрополита Украины

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Η διεύθυνση της ιστοσελίδας εύχεται στον εορτάζοντα Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Τσερκάσκ και Μαλορωσίας κ.κ. Νικόλαο έτη πολλά, καρποφόρα και ευλογημένα για την Εκκλησία και τους Ορθοδόξους αδελφούς μας στην πολλαπλώς δοκιμαζόμενη Ουκρανία!

Адрас сайта спадзяецца на ўрачыстасці Архієпископу Чаркаскага і Malorosias Нікалаас шмат гадоў, плённае і блаславёнае для Царквы і нашых праваслаўных братоў у шматразовым цесцю Украіне!

The address of the website wishes to the celebrating Archbishop of Tsarkask and Malarosa Nicholaos  many years, fruitful and blessed for our Church and our Orthodox brothers in the many-tested Ukraine!

Адрес сайта желает прославиться Архиепископу Черкасского и Малоросского господ. Николай много лет, плодотворных и благословенных для нашей Церкви и наших православных братьев на много проверенной Украине!

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Εν μέσω των δύσκολων συνθηκών που διαβιώνουμε η στρατευόμενη Εκκλησία εορτάζει και χαίρεται, ενωμένη με την εν Ουρανοίς Θριαμβεύουσα του Εσφαγμένου Αρνίου. Στις 8 Νοεμβρίου εόρτασε ο Καθεδρικός Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στη Θήβα. Ιερούργησαν οι Παν/τοι Ιερομόναχοι π. Αυγουστίνος, π. Βησσαρίων και π. Χρυσόστομος.

Στις 16 Νοεμβρίου πανηγύρισε o Καθεδρικός Ιερός Ναός του Ευαγγελιστή Ματθαίου στην Μάνδρα Αττικής. Ιερούργησε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς βοηθούμενος υπό του Ιεροδιακόνου π. Αθανασίου. Ο Σεβασμιώτατος κήρυξε καταλλήλως τον θείο Λόγο προς τους ορθοδόξους πιστούς.

  

Την ίδια μέρα εόρτασε ο Ιερός Ναός του εκ των Τελώνων Αποστόλου στα Λεύκτρα Θηβών. Ιερούργησαν οι Παν/τοι Ιερομόναχοι π. Βησσαρίων και π. Χρυσόστομος.

Στις 21 του ίδιου μήνα πανηγύρισε η γυναικεία Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στα Γιαννιτσάνικα Καλαμάτας. Χοροστάτησε ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΟΥ ΜΑΣ

Από την ολονύκτια Ιερά Αγρυπνία για την μνήμη του Αγίου πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, κατά την οποία προεξήρχε ο εορτάζων Πρωθιεράρχης της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ιερά Μονή Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης. Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε της Θείας Λειτουργίας συμπαρατατούμενος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά (των ετέρων Αρχιερέων εμποδιζομένων από την γενική απαγόρευση κυκλοφορίας) και κατωτέρων Κληρικών, Πατέρων της Μονής. Η σύνταξη του Ιστολογίου εύχεται στον πολιόν και ασθενή, κατά το σώμα, για τις αμαρτίες μας , Αρχιερέα Χρυσόστομο να του δίνει άγιος Τριαδικός Θεός δύναμη και φωτισμό προς πνευματική πρόοδο της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας του Χριστού.

Πολυχρόνιον ποίησαι Κύριος ο Θεός

 

τον Πανιερώτατον και Πατέρα ημών, 

Μητροπολίτην Θηβών και Λεβαδείας

και Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου ημών

κύριον κύριον Χρυσόστομον. 

Κύριε, φύλαττε Αυτόν εις πολλά έτη.

ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΑΓΙΕ ΔΕΣΠΟΤΑ!

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ (1ΟΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ)

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ Ι.Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ

  

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ 

Ο ΠΟΛΥΠΑΘΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Ουδέποτε έλειψαν από την Εκκλησία μας οι άγιοι και αυτό είναι το μόνιμο θαύμα στη δισχιλιόχρονη ιστορική της πορεία. Οι άγιοι, άνδρες και γυναίκες, είναι τα ορατά σημεία της λυτρωτικής ενέργειας του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο αναγεννά τους ανθρώπους και τους καθιστά θεοειδείς υπάρξεις, εικόνες καθαρές του Τριαδικού Θεού.

Μια τέτοια καθαρή εικόνα του Θεού υπήρξε και ο νεοφανής άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός. Γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης από πολυμελή και ευσεβή οικογένεια. Ονομάζονταν Αναστάσιος Κεφαλάς. Εξ αιτίας της φτώχειας, σε ηλικία 13 ετών βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη για εργασία. Εργαζόταν σε συσκευαστήριο καπνού, όπου ο εργοδότης του τον εκμεταλλεύονταν και τον ξυλοκοπούσε. Αυτός υπόμεινε τις προσβολές χωρίς διαμαρτυρίες. Μάλιστα στις συσκευασίες του καπνού φρόντιζε να βάζει χαρτάκια με ρητά από το Ευαγγέλιο. Κάποια μέρα που τον ξυλοκοπούσε ο εργοδότης του τον είδε ένας έμπορος, το λυπήθηκε και τον πήρε στο επιπλοποιείο του. Του άφησε χρόνο ελεύθερο να πηγαίνει στο σχολείο και στην Εκκλησία. Εργάστηκε στον καλό εκείνο εργοδότη επτά χρόνια και τέλειωσε το σχολείο.

Σε ηλικία είκοσι ετών πήγε στη Χίο να εργαστεί ως δάσκαλος για δέκα χρόνια. Εκεί αποφάσισε να γίνει μοναχός. Στα 1877 χειροτονήθηκε διάκονος και πήρε το όνομα Νεκτάριος. Τον ίδιο χρόνο ήρθε στην Αθήνα για τη συνέχιση των σπουδών του. Κατόπιν βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια να υπηρετήσει κοντά στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο οποίος εντυπωσιάσθηκε από την προσωπικότητα του νεαρού διακόνου. Τον έστειλε ξανά στην Αθήνα να φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Νεκτάριος διέπρεψε και πρώτευσε. Το 1885 αναχώρησε ξανά για την Αλεξάνδρεια, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και του ανατέθηκαν καθήκοντα πατριαρχικού γραμματέα και ιεροκήρυκα, ο οποίος αναδείχτηκε δεινός ρήτορας. Το 1889 εκλέχτηκε επίσκοπος Πενταπόλεως Λιβύης.

Η ραγδαία άνοδος και η μεγάλη ποιμαντική και κοινωνική δράση του Νεκταρίου θορύβησε τους άλλους επισκόπους, οι οποίοι τον θεώρησαν απειλή για τις φιλοδοξίες τους να διαδεχτούν τον υπέργηρο Σωφρόνιο στο θρόνο του. Διέδωσαν φρικτές συκοφαντίες εναντίον, φροντίζοντας να φτάσουν ως τον Πατριάρχη. Παύτηκε από τα καθήκοντά του χωρίς απολογία. Συγχωρώντας τους συκοφάντες του, αναχώρησε για την Αθήνα. Αλλά και εκεί δε βρήκε ηρεμία, διότι φρόντισαν να φτάσουν ως εκεί οι συκοφαντίες τους, ώστε να μη γίνεται πουθενά δεκτός για εργασία. Του παρακρατούσαν επίσης και τους μισθούς του και ως εκ τούτου βίωνε έσχατη πενία!  Δε μπορούσε να πληρώνει το ενοίκιο ενός μικρού δωματίου και δεν είχε χρήματα να τραφεί! Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, παρά τη συμπάθεια προς αυτόν, αδυνατούσε να τον βοηθήσει, λόγω των πιέσεων που δέχονταν από τους συκοφάντες του.

Ύστερα από καιρό κατόρθωσε να διοριστεί ιεροκήρυκας στη Χαλκίδα, αλλά οι άσπονδοι εχθροί του, έστελναν ανθρώπους να τον αποδοκιμάζουν κάτω από τον άμβωνα! Το 1891, δύο χρόνια μετά, η μία μετά οι συκοφαντίες εναντίον του κατέρρευσαν, αποκαλύφτηκαν οι ραδιούργοι συκοφάντες του και απαλλάχτηκε από όλες τις κατηγορίες. Ο επίσκοπος Χαλκίδος και ο λαός της περιοχής πληροφορήθηκαν με ανακούφιση την είδηση και άρχισαν να αποθεώνουν τον ιεροκήρυκά τους. Κήρυττε πια ελεύθερος από τα στίγματα του παρελθόντος. Η φήμη του ξεπέρασε την Εύβοια και έφτασε στην Αθήνα.

Το 1894 διορίστηκε διευθυντής της Ριζαρίου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα. Το έργο του στην ονομαστή σχολή υπήρξε μεγάλο και πρωτοπόρο. Κυρίως επικεντρώθηκε στον ορθόδοξο τρόπο σκέψης, διότι είναι η εποχή που η δυτική θεολογία διεισδύει επικίνδυνα στον ελληνικό χώρο. Επιδεικνύει απίστευτα δείγματα λαμπρού παραδείγματος στους σπουδαστές και στους εργαζομένους. Εργαζόταν, δίδασκε, μελετούσε, έγραφε και προσευχόταν ώρες ατέλειωτες. Οι σπουδαστές και οι εργαζόμενοι τον υπεραγαπούσαν. Η δράση του εκτείνονταν και εκτός της σχολής. Χιλιάδες άνθρωποι ευεργετούνταν ποικιλότροπα από αυτόν. Υπηρέτησε στη σχολή 14 έτη, ως το 1908, όπου και παραιτήθηκε για λόγους υγείας.

Αποσύρθηκε στην Αίγινα, σε ένα εγκαταλειμμένο μοναστήρι στη θέση Ξάντο, με τέσσερις γυναίκες – πνευματικά του παιδιά από την Αθήνα. Εκεί με άσκηση, προσευχή και νηστεία ικανοποιεί την παλιά του επιθυμία να ζήσει ως μοναχός. Ταυτόχρονα αρχίζουν τα σημάδια της αγιότητάς του. Θεράπευσε έναν ντόπιο δαιμονισμένο και με τις δεήσεις του έβρεξε, ύστερα από τρία χρόνια ανομβρίας στο νησί. Η φήμη του μεγάλωνε, πλήθη από όλη την Ελλάδα έτρεχαν στην Αίγινα. Με την προσωπική του εργασία μεγάλωσε τους χώρους της Μονής και παράλληλα φρόντισε για τη νομική αναγνώρισή της. Όμως ο τότε μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος αρνούνταν να την αναγνωρίσει και δεν αναγνωρίστηκε όσο ζούσε ο Νεκτάριος. Αλλά έρχεται και νέα δοκιμασία για το Νεκτάριο. Μητέρα μιας από τις μοναχές τον κατηγόρησε για ανηθικότητα. Ευτυχώς κατάρρευσε και αυτή η συκοφαντία.

Η υγεία του όμως επιδεινώνονταν συνεχώς. Οι περιπέτειες της πολυκύμαντης ζωής του του επιφύλασσαν ένα επίπονο τέλος της ζωής του. Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών όπου διαγνώστηκε καρκίνος του προστάτη. Κοιμήθηκε, λίγες ημέρες μετά, στις 8 Νοεμβρίου. Η αγιότητά του δεν άργησε να φανεί. Το τίμιο σκήνωμά του έμεινε άφθορο για 30 χρόνια, παρά τις 3 εκταφές του. Άπειρα θαύματα άρχισαν να επιτελούνται και συνεχίζουν ως τα σήμερα στο όνομά του.

Ο πολύπαθος άγιος Νεκτάριος, διακρίνεται και ως ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των νεωτέρων χρόνων. Τα έργα του αποπνέουν άρωμα Ορθοδοξίας και αγιότητας, τα οποία συνέγραφε παράλληλα με τις άδικες θλίψεις που αντιμετώπιζε!  Το μελάνι που είναι γραμμένα είναι ανακατεμένο με τα δάκρυα του άδικου πάθους ολόκληρης της ζωής του! 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΤΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ

Οι Ορθόδοξοι πιστοί με μεγάλη θλίψη βιώνουν για δεύτερη φορά τον αποκλεισμό της συμμετοχής του στην Μυστηριακή Λατρεία της Εκκλησίας του Χριστού. Οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων Πατέρων ξεκάθαρα απαγορεύει τέτοια απαγόρευση ενώ πρόκειται για πρωτοφανές γεγονός, κρατικού παρεμβατισμού στα θέματα της Εκκλησίας. Υπενθυμίζουμε ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας άρχεται «Εις το όνομα της Aγίας και Oμοουσίου και Aδιαιρέτου Τριάδος» στην Οποία οφείλει την ορθόδοξη πίστη και κατ’ επέκταση στην Εθνική μας ταυτότητα. Επίσης στο Άρθρο 3 γίνεται ειδική αναφορά στην Ορθόδοξη Εκκλησίας η οποία «τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων». Ως εκ τούτου αυτοί οι Ιεροί Κανόνες υπερισχύουν σε σχέση με τις πολιτικές αποφάσεις διότι ο θεμελιωτής της Εκκλησίας μας δίδαξε «Άπόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω θεώ». (Ματθ. 21, Μάρκ. 12. 17- Λουκ. 20, 25) και πάλι ο Απόστολος Πέτρος εμφατικώς και διαχρονικώς τονίζει «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄29). Οφείλουν να σεβαστούν οι άρχοντες του τόπου μας την θεοειδή και ελεύθερη προσωπικότητα των πιστών ενώ όσοι φοβούνται τον αόρατο ιό, περισσότερο από τον Αόρατο Θεό ας μην πλησιάζουν στους Ιερούς Ναούς και σε όσους προστρέχουν σε αυτούς ως ιατήρια ψυχών και σωμάτων. Επισταμένως έχουν τοποθετηθεί σχετικά έγκριτοι Νομικοί, Πανεπιστημιακοί Καθηγητές και μάχιμοι δικηγόροι.

Απαγόρευση Κλεισίματος Των Εκκλησιών by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ on Scribd

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΣΤΥΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

«Κι αν αλλάξουν όλοι να παραμείνετε στην παράδοση»

«Τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες»...

 

Βρισκόμαστε στη Θηβα το 1924 στην περιοχή του Πυρίου. Όλα κυλούν ήρεμα και καλά. Οι νοικοκυρές στολίζουν τα σπίτια τους με τα έργα των χεριών τους, οι πατεράδες αγωνίζονται για το καθημερινό αναλώνοντας τις περισσότερες ώρες τους στα χωράφια ενώ τα παιδιά ανέμελα τρέχουν από δω και από κει για να χορτάσουν το παιχνίδι τους. Ξαφνικά όμως μέσα σε αυτή την ηρεμία δύο άντρες ανεβασμένοι στα άλογά τους, γνωστοί στους περισσότερους των Θηβών, ο Κίμων ο Στεφανιώτης και ο Λουκάς ο Καλατζής, γυρίζουν αλαφιασμένοι και τρομαγμένοι φωνάζοντας, πάνω από τα άλογα που βρισκόντουσαν. «ΜΑΣ ΦPAΓKEΨAN! ΜΑΣ ΦPAΓKEΨAN!» Τι είχε συμβεί; Δυστυχώς είχαν πληροφορηθει πως η Ελλαδική Εκκλησία άλλαξε το ημερολόγιο χωρίς να γνωρίζει ο κόσμος, χωρίς να ρωτηθούν οι Αρχιερείς της Ελλάδος, εκτός από τους πέντε που το άλλαξαν.

«Μας φράγκεψαν! Μας φράγκεψαν!». Συνεχώς φώναζαν και ενημέρωναν τα γειτονικά χωριά των Θηβών. Ναι, μα με ποιο δικαίωμα το έκαναν αυτό; Αφού αυτοί δεν ήταν κληρικοί, ήταν απλοί λαϊκοί. Από που πήραν το θάρρος αυτό; Τι γνώριζαν; Τι εντολή είχαν;

Οι δύο αυτοί άνδρες είχαν πνευματικό καθοδηγητή κάποιο επίσκοπο ο οποίος βρισκόταν σε ένα όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού, την Αίγινα. Το όνομά του ήταν Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως. Το 1918 είχαν πάει και οι δύο στο νησί να εξομολογηθούν και να πάρουν τη συμβουλή του για ένα θέμα το οποίο την εποχή εκείνη ήταν σε έξαρση. Το θέμα αυτό ήταν για την αλλαγή του ημερολογίου. Η ερώτησις των δύο ήταν κατά πόσο είναι εφικτή και επιτρεπτή η αλλαγή του ημερολογίου. Ο Άγιος Ιεράρχης όπως ήταν σοφός και πράος τούς απάντησε:

-Παιδιά μου, δεν πρέπει να γίνει η αλλαγή του ημερολογίου διότι βάσει αυτού έχουν θεσπισθεί όλες οι εορτές της Εκκλησίας μας και ιδιαιτέρως το αιώνιο Πασχάλιο.
- Μαλιστα Δέσποτα, εάν όμως η Εκκλησία δεχθεί τη μεταρρύθμιση τι γίνεται; Τι κάνουμε εμείς;
- Εσείς να παραμείνετε ως έχετε, δεν θα ακολουθήσετε τούς μεταρρυθμιστές διότι το Γρηγοριανό ημερολόγιο έχει καταδικασθεί από τρεις πανορθοδόξους συνόδους επί πατριαρχίας Ιερεμίου του Τρανού 1592-1593 και Ανθίμου το 1848. Είναι αδύνατον Ορθόδοξοι Χριστιανοί να δεχθούν την αλλαγή. Εγώ δε δέχομαι ούτε ακολουθώ κανέναν έστω κι αν μείνω μόνος μου. Ναι, Δέσποτα, αλλά εάν δεν έχουμε ιερείς τι θα κάνουμε;
- Παιδιά μου θα οικονομήσει ο Κύριος μας και θα σας στείλει.
- Κι αν δεν έχουμε εκκλησία και εχουν γυρίσει όλοι με το Γρηγοριανό εκεί, πως το αντιμετωπίζουμε;
- Γι’ αυτό προβληματίζεσθε; Δεν υπάρχει πρόβλημα, τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες.
- Μα, πως Δέσποτα; Πως μπορεί να γίνουν αυτά;
- Εγώ παιδιά μου απεύχομαι να γίνη η αλλαγή, αλλά εάν γίνει τότε πρέπει να αντισταθείτε. Να είστε σίγουροι πως ο Χριστός μας θα είναι μαζί σας όταν συνειδητά υπερασπισθείτε τα Ιερά και τα Όσια της Εκκλησίας μας. Εάν διαβάσατε την Ιστορία της Εκκλησίας μας θα δείτε και θα γνωρίσετε πως σε περίοδο ανταρσίας και ακαταστασίας στην Εκκλησία ότι πολλά σπίτια είχαν γίνει τόποι κοινής προσευχής». Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα είπε και τους έλεγε ο επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος. Έπειτα από δύο χρόνια το 1920 ο Άγιος Ιεράρχης κοιμήθηκε.

Παρευρέθηκαν στην κηδεία του παίρνοντας για τελευταία φορά την ευχή του προσκυνώντας τον. Καθηκόντως λοιπόν οι δύο αυτοί άνδρες σεβόμενοι τη μνήμη του πνευματικού τους, ως συνειδητοί χριστιανοί, προσπάθησαν όσο το δυνατόν περισσότερο να ενημερώσουν τον κόσμο για το μεγάλο πνευματικό κακό που είχε γίνει στην Ελλάδα. Καταφέρνουν με τη χάρη του Κυρίου μας να βοηθήσουν πνευματικά, πολύ κόσμο με αποτέλεσμα αρκετά χωριά της Βοιωτίας να παραμένουν στη παράδοση. Ιερείς έρχονταν αραιά και που από το Άγιον Όρος για να τούς εξυπηρετήσουν και όχι μόνον αυτό αλλά στην αναζήτηση προς εξυπηρέτηση ιερού ναού ο Λουκάς Καλατζής αποφάσισε να κάνει τόπο κοινής προσευχής το σπιτάκι του, δίδοντας στο Εκκλησάκι την ονομασία του Ευαγγελισμού, ούτως ώστε να έρθουν σε εκπλήρωση οι ευχές και οι εντολές του πνευματικού τους πατέρα του Επισκόπου Πενταπόλεως Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού.

 

(Απόσπασμα από άρθρο π. Χρυσοστόμου Μανιώτη στο περιοδικό "Φωνή της Ορθοδοξίας"). 

Ἡ γνωριμία μέ τόν ἅγιο Νεκτάριο ἐπόσκοπο Πενταπόλεως – Ὁ πόθος τοῦ μαρτυρίου

 

Τό 1910 καί ἐνῶ ὁ Ἅγιος Πατήρ Ματθαῖος περιώδευε ἱεραποστολικῶς τήν Πελοπόννησο, πληροφορήθηκε γιά τόν αὐτοεξόριστο στήν Ἑλλάδα Μητροπ. Πενταπόλεως Νεκτάριο (τοῦ κλίματος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας), τότε Διευθυντή τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς τοῦ ὁποίου ἡ φήμη τῆς ἁγιότητος ἦταν εὑρύτατα διαδεδομένη. Οἱ δύο ἄνδρες συνδέθηκαν ἔκτοτε μέ πνευματική φιλία, μεταξύ τους δέ ὑπῆρξε καί ἀλληλογραφία. Μάλιστα ὁ ἅγ. Νεκτάριος, ἐκτιμήσας τόν χαρακτῆρα του, τόν χειροθέτησε Ἀρχιμανδρίτη καί τοῦ χάρισε ἕνα ἐπιγονάτιό του (σήμερα φυλάσσεται στό Δεσποτικό τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Κερατέας).
Ἕνα χαρακτηριστικό τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Πατρός Ματθαίου εἶναι, ὅτι ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ἐφλέγετο ἀπό τόν πόθο τοῦ μαρτυρίου ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πίστεώς Του. Τόν μαρτυρικό του ζῆλο ἐξέθρεψε ἀφ’ ἑνός μέν ἡ μελέτη τῶν συναξαρίων τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Νεομαρτύρων (ἡ ὁποῖα ἤδη ἀπό τήν παραμονή του στή Μονή Χρυσοπηγῆς ἦταν καθημερινό του ἐντρύφημα), ἀφ’ ἑτέρου δέ ἡ θυσιαστική διάθεση ὑπέρ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καί τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος τῶν ὑποδούλων στούς Τούρκους συμπατριωτῶν του Κρητῶν.
Σέ ἐποχές ἱστορικά κοντινές μέ ἐκείνη τῆς παιδικῆς τοῦ νεαροῦ Γεωργίου, πολλοί Κρητικοί εἶχαν θυσιαστεῖ στό βωμό τῆς μανίας τῶν Ὀθωμανῶν κατά τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως. Ἀμέσως μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, εἶχαν τελειωθεῖ μαρτυρικά στό Ρέθυμνο οἱ Ἅγιοι 4 Νεομάρτυρες Ἀγγελῆς, Γεώργιος, Μανουήλ καί Νικόλαος, πρώην κρυπτοχριστιανοί ἀπό τό χωριό Μέλαμπες Ἀμαρίου (+ 1924, 28η Ὀκτωβρίου). Καί τό 1866, ἐνῶ ὁ Γεώργιος ἦταν στήν τρυφερή ἡλικία τῶν 6 ἐτῶν, τήν Κρήτη συγκλόνισε ἡ μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1866, μία σελίδα τῆς ὁποίας ἦταν καί τό φοβερό μαρτύριο τοῦ ἁγ. Νεομάρτυρος Γεωργίου ἀπό τόν Ἀλικιανό Κυδωνίας, μία περιοχή κοντινή στήν ἰδιαιτέρα του πατρίδα καί πολύ κοντινή στή Μονή τῆς Χρυσοπηγῆς.
Ἀργότερα στούς Ἁγίους Τόπους ὁ πόθος του γιά τό μαρτύριο θά γιγαντωθεῖ ἀκόμη περισσότερο. Ἡ Παλαιστίνη, σάν γεωγραφικός καί ἱστορικός χῶρος ἀθλήσεως πολλῶν παλαιῶν καί νέων Μαρτύρων, ἄσκησε στήν ψυχή του ἰσχυρή πνευματική γοητεία. Λ.χ. στή Μονή Τιμίου Προδρόμου Ἱεροσολύμων φυλάσσονταν τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Νεομ. Παναγιώτου τοῦ Πελοποννησίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μαρτυρήσει τό 1820 καί ἡ μνήμη τῆς θυσίας του ἦταν σχετικά νωπή.
Ὁ πόθος τοῦ Μαρτυρίου, λοιπόν, κατέκαιε τήν ψυχή τοῦ Ἱερομ. Ματθαίου. Ἔχει μάλιστα ἀποτυπωθεῖ καί γραπτῶς στό ἐξώφυλλο ἑνός βιβλίου πού ἔφερε μαζί του τό 1911 ἀπό τήν Μονή ἁγ. Αἰκατερίνης Σινᾶ (κατά τό δεύτερο προσκύνημά του στούς Ἁγίους Τόπους). «Ἀξίωσέ με, Ἁγία Αἰκατερίνη - γράφει – νά μαρτυρήσω καί γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τό αἷμα μου νά χύσω, τό αἷμα καί τό σῶμα μου ὅμως παραναλώσω».
Τό 1910, ἔτος γνωριμίας του μέ τόν ἅγ. Νεκτάριο Πενταπόλεως, ὁ Ἱερομόναχος Ματθαῖος θέτει τό θέμα τοῦ πόθου του γιά μαρτύριο στήν κρίση τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου Νεκταρίου καί ὁ ταπεινός Ἅγιος ἀντί νά ἐκφέρει δική του γνώμη, τόν προτρέπει νά μήν κάνει τίποτα πρίν συμβουλευθεῖ διακριτικούς πατέρες! «Πανοσιολογιώτατε πάτερ Ματθαῖε - γράφει σέ ἐπιστολή του τῆς 8ης Νοεμβρίου 1910– καθῆκον μου θεωρῶν νά δώσω ὑμῖν τήν ἐξῆς συμβουλήν, ὡς πρός τό διαφλέγον τήν καρδίαν σου ζήτημα τοῦ μαρτυρίου. Σᾶς συμβουλεύω, πρίν λάβετε συμβουλάς ἐναρέτων Πατέρων, νά μή μεταβῆτε πρός ἀναζήτησιν μαρτυρίου. Εὔχομαι ὅμως ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς, ὑπ’ Οὗ τήν ψυχήν σου τίθεις, νά σέ διαφυλάττη, νά σέ καθοδηγῆ καί διαφωτίζη».
Χαρακτηριστική ἡ ὑψοποιός ταπείνωσις καί τῶν δύο ἁγίων ἀνδρῶν. Ὁ Ἱερομόναχος Ματθαῖος, ἤδη ὥριμος πνευματικά, δέν βασίζεται στή γνώμη του, ἀλλά ταπεινώνεται ἐνώπιον τοῦ μεγάλου ἁγ. Νεκταρίου. Καί ὁ ἐξόριστος Ἱεράρχης Νεκτάριος δέν δίδει γνώμη, ἀλλά παραπέμπει στή γνώμη «ἐναρέτων Πατέρων»! (Άρθρο κ. Αντωνίου Μάρκου).

Σημείωση: Η εικόνα του Αγίου Ματθαίου, πνευματικού τέκνου του εορταζόμενου σήμερα Αγίου Νεκταρίου είναι έργο της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Λεμεσού.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Γ.Ο.Χ. ΑΤΤΙΚΗΣ

Το Σάββατο, 8η Νοεμβρίου (Εκκλ. ημ.) θα γίνει αναμετάδοση της Θείας Λειτουργίας από τον Μητροπολιτικό Ι.Ν. στην Μάνδρα όπου τιμάται η Σύναξη των Αγίων Αγγέλων, ημέρα κατά την οποία μαρτύρησε η Νεομάρτυς Αικατερίνη Ρούττη της Μάνδρας για την εμμονή της στις Παραδόσεις της Εκκλησίας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ι.Μ. ΑΤΤΙΚΗΣ by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ on Scribd

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Η Εκκλησία του Χριστού συνεχίζει έστω και άτυπα διωκόμενη και σε πρωτοφανείς συνθήκες μετά την απελεύθερωση του Ελληνικού Έθνους να επιτελεί το λυτρωτικό Της έργο διά των Ορθοδόξων Λειτουργών με διάκριση και σύνεση ώστε να εξυπηρετούνται οι Ορθόδοξοι πιστοί. 

Στην είσοδο του μηνός Νοεμβρίου εόρτασε το Παρεκκλήσιο των Μικρασιατών Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού στο Επισκοπείο της Αγίας Σκέπης στην Μάνδρα. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η Παράκληση προς τους Αγίους Ιατρούς να παύσουν την λαίλαπα της ασθενείας και όσων επιδιώκονται δια αυτής. Ιερούργησε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς.

Την 26η Οκτωβρίου πανηγύρισε εν μέσω των θλιβερών περιστάσεων ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Οβρυάς της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πατρών. Ιερούργησε ο Τοποτηρητής, Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος ο οποίος κήρυξε και τον θείο Λόγο καταλλήλως.

Με κατάνυξη πανηγύρισε η Ενορία των Γ.Ο.Χ. Χανίων την 7η του μηνός Οκτωβρίου που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη των Οσίων 99 Πατέρων της Κρήτης. Χοροστάτησε ο Τοποτηρητής της Μεγαλονήσου, Σεβ/τος Μητροπολίτης κ. Ιάκωβος βοηθούμενος υπό του ακάματου Κρητός Λειτουργού π. Ζαχαρίου Τσικρικάκη.

Με λαμπρότητα πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοϋπηκόου στον Γοργοπόταμο Λαμίας όπου ενασκείται η πολυπληθής γυναικεία Αδελφότητα υπό την Οσιωτάτη Ξένη Μοναχή. Της πανηγύρεως προεξήρχε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ/τος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος συμπαραστατούμενος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Ιακώβου μετά κατωτέρων Κληρικών (διακρίνονται στις φωτογραφίες οι Πανοσιότατοι Ιερομόναχοι π. Αθανάσιος, π. Βησσαρίων και π. Χρυσόστομος) και με τη συμμετοχή πλήθους πιστών. Έψαλλε κατανυκτικά και ακούραστα κατά τη 12 ώρη Αγρυπνία ο βυζαντινός χορός των Μοναζουσών ενώ η Αδελφότητα φιλοξένησε με χαρά τους πλέον των 500 προσκυνητές της Ιεράς Μονής, κτίτωρ της οποίας τυγχάνει ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κυρός Θεοδόσιος.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗΣ

Κατόπιν της επαναθέσπισης των θλιβερών μέτρων όπως και της απαγόρευσης των πιστών στην συμμετοχή τους στις λατρευτικές συνάξεις (Συνταγματικό Δικαίωμα) θα γίνει αναμετάδοση των Ιερών Ακολουθιών και της Θείας Λειτουργίας. Την Κυριακή που τιμάται η μνήμη του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Οβρυάς Πάτρας. Θα χοροστατήσει ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος, Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πατρών. Η αναμετάδοση θα γίνει από την σελίδα των "Φίλων Ιεράς Μονής Παναγουλάκη" στο facebook.

ΑΔΕΛΦΙΚΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Με χαρμολύπη αποχαιρετούμε τον εκλεκτό εν Χριστώ αδελφό Βασίλειο Αναστασίου, συμπαραστάτη και πρόθυμο βοηθό στο πνευματικό έργο της ιστοσελίδας μας. Ο αγαπητός μας αδελφός Βασίλειος κοιμήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου (Εκκλ. Ημ.) στην ηλικία των 53 ετών κι ενώ είχε ακόμα πολλά να προσφέρει. Γεννήθηκε στο Λεσίνι Μεσολογγίου όπου έμαθε την τέχνη της γυψοποιίας, μετά τις εγκύκλιες σπουδές. Από κάποιον ορθόδοξο αδελφό πληροφορήθηκε για τη γνήσια Ορθοδοξία και ακολούθησε με ζήλο την παράδοση της Ορθοδοξίας. Για την ορθόδοξη πίστη πολεμήθηκε ως "αιρετικός" από τον νεοημερολογίτη εφημέριο του χωριού του αλλά συνέχισε να ομολογεί ορθοδόξως στους συγχωριανούς του. Την δεκατία του 1990 μετοίκησε στην Αθήνα όπου συνέχισε την τέχνη του και συνδέθηκε με τον μακαριστό Μητροπολίτη Αττικής κυρό Παύλο (+2005), τότε εφημέριο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Γ.Ο.Χ. Αθηνών στο Ρουφ. Παρέμεινε ζηλωτής της πίστεως και συμπαραστάτης στις δοκιμασίες και τις θλίψεις της Εκκλησίας ενώ δεν παρέλειπε τις νηστείες άνευ ελαίου παρότι εργαζόταν ακόμα και 13 ώρες. Πριν λίγους μήνες προσβλήθηκε απο δυσίατη ασθένεια και παρέμεινε τον τελευταίο καιρό κλινήρης στην Ογκολογική Κλινική Αγίων Αναργύρων χωρίς να γογγύζει αλλά δοξάζοντας τον Θεό για τη δοκιμασία του. Δίπλα ως το μαρτυρικό τέλος του ήταν και η συμπαραστάτιδα στον πνευματικό αγώνα, η συζυγός του Ελένη. Η αγωνία του για την ενότητα και την πρόοδο της Εκκλησίας ήταν μεγάλη, γνήσια και άξια μίμησης για κάθε Χριστιανό ενώ δεν  παρέλειπε το απολογητικό, κατηχητικό και διαφωτιστικό έργο στους φίλους και τους εχθρούς. Είθε ο Κύριος της Ζωής να τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων, να αξιωθεί του Παραδείσου και της Αναστάσεως. Ευχαριστούμε για όλα καλέ μας αδελφέ!