2018/08/31

ΓΕΜΙΣΑΜΕ "ΑΓΙΟΥΣ"...

Ενώ η βιομηχανία του εσβεσμένου Φαναρίου παράγει μαζικά ψευδοαγίους για να κοιμίζει τους πιστούς Χριστιανούς και να μην αντιλαμβάνονται την Παναίρεση του αντίχριστου Οικουμενισμού, το "Πενταπόσταγμα" γράφει:

Σε οικουμενιστική σφηκοφωλιά εξελίσσεται η ιταλική πόλη της Ασίζης. Εκεί που προ διετίας ο Πάπας Φραγκίσκος αντήλλασσε ασπασμούς και «αδελφικά” κοπλιμέντα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Στην ίδια πόλη λοιπόν πολύ πρόσφατα έλαβε χώρα ένα πρωτοφανές περιστατικό.
Καταρχάς στην Ασίζη διεξήχθη το ΙΕ΄ Διαχριστιανικό Συμπόσιο με θέμα «Η πνευματικότητα ως πρόκληση για τον σημερινό κόσμο».
Στο πλαίσιο αυτού του συνεδρίου, λοιπόν, τελέστηκε για πρώτη φορά Ορθόδοξη λειτουργία στον τάφο του Ρωμαιοκαθολικού Αγίου Φραγκίσκου, από τον οποίον φέρει και το όνομά του ο Πάπας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη χθες το πρωί και σύμφωνα με πληροφορίες παρόντες ήταν φοιτητές και καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ.
Αξίζει να αναφερθεί πως  το συνέδριο συνδιοργάνωσαν το Φραγκισκανικό Ινστιτούτο Πνευματικότητας του Ποντιφικικού Πανεπιστημίου Antonianum της Ρώμης και το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης είναι άγιος των Ρωμαιοκαθολικών, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών και γεννήθηκε στην Ασίζη της Ιταλίας.
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης στα Πατερικά γραπτά. Χαρακτηριστικά, ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ – ο περίφημος ασκητής Επίσκοπος – ομιλεί για την ζωή του Φραγκίσκου μέσα σε πλαίσια πνευματικής πλάνης:
«Όταν ο Φραγκίσκος ανηρπάγη εις τους ουρανούς» (λέει ένας βιογράφος του) «ο Θεός Πατήρ, βλέποντάς τον, για μια στιγμή δίστασε, μη ξέροντας σε ποιόν να δείξει προτίμηση – στον κατά φύσιν Υιόν Του, ή στον κατά χάριν υιόν Του – τον Φραγκίσκο». Τι θα μπορούσε να είναι πιο τρομερό ή πιο τρελό από αυτή την βλασφημία; Τι πιο θλιβερό από αυτή την πλάνη;» [«Η Αρένα», κεφ.11]!!!

2018/08/30

ΑΓΙΩΝ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ

Μεγαλόπρεπα εορτάστηκε η μνήμη των Αγίων 6 Μαρτύρων στα Μέγαρα όπου τιμούνται από τους ορθόδοξους συμπολίτες τους κατά έτος. Την πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαριδος κ.κ. Κοσμας. Παρέστησαν αρκετοί πιστοί οι οποίοι συμμετείχαν στην Λιτανεία της ιεράς εικόνας και των Αγίων Λειψάνων των εορταζόμενων Μαρτύρων πέριξ των οδών του ενοριακού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.





2018/08/29

Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


ΣΤΟΝ ΤΥΡΝΑΒΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

Με βαθιά κατάνυξη και εκκλησιαστική λαμπρότητα πανηγύρισε η ιστορική ενορία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου των Γ.Ο.Χ. Τυρνάβου Λάρισας. Αφ' εσπέρας τελέστηκε ο πανηγυρικός εσπερινός και παρατέθηκε τράπεζα. Την επόμενη τελέστηκε η εόρτιος Θεία Λείτουργία υπό του Σεβ/του Μητροπολίτου Φθιώτιδος και εξάρχου Θεσσαλίας κ. Ιγνατίου, ο οποίος κήρυξε καταλλήλως τον Θείο λόγο για το πάνσεπτο πρόσωπο της Πανυπερευλογημένης Μητέρας του Θεού και Αειπαρθένου Μαρίας. Πλήθος πιστών από όλη την Θεσσαλία κατέκλυσε το Ναό (εντός κι εκτός) για να εορτάσουν την χάρη της Θεοτόκου. Μετά το πέρα της Θείας Λειτουργίας (κατά την οποία κοινώνησε πλήθος πιστών), τελέστηκε η  λιτάνευση της Ιεράς εικόνας και προσφέρθηκε τράπεζα και εδέσματα στους προσελθόντες πιστούς.






ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Με κατάνυξη πανηγύρισε το Ιερόν Ησυχαστήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Μητροπόλεως Μεσσηνίας. Χοροστάτησε ο επιχώριος Μητροπολίτης Σεβ/τος κ. Ιάκωβος μετά κληρικών, Πατέρων της Ιερά Μονής Παναγουλάκη.Tο ιερό ησυχαστήριο Κοιμήσεως Θεοτόκου - Αγίας Παρασκευής στο Ασπρόχωμα Καλαμάτας, ιδρύθηκε από την υποτακτική του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, μοναχή Καλλινίκη, με ευλογία του πατρός Θεοδούλου Αναγνωστόπουλου της Κορώνης, λειτουργώντας αρχικά σαν μετόχι της Μονής του Τιμίου Προδρόμου Κορώνης. Η γερόντισσα Καλλινίκη εγκατέλειψε την Μονή της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα, όταν η εκεί αδελφότητα ακολούθησε το νέο ημερολόγιο και αναγκαστικά ενταφίασαν εκ νέου το ιερό λείψανο του Αγίου Νεκταρίου, επειδή αμέσως τότε το ιερό λείψανο άρχισε να φθείρεται! Η Καλλινίκη ενθυμούμενη τα λόγια του Αγίου Νεκταρίου: "Αν θα αλλάξετε ημερολόγιο θα με χάσετε!" και βλέποντας τη φθορά του ιερού λειψάνου, εγκατέλειψε μαζί με λίγες ακόμη μοναχές την μονή της μετανοίας της και εγκαταστάθηκε στη Μονή της Κορώνης για ομολογιακούς λόγους.






2018/08/27

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Στην Ιερά Μονή της Αγίας Παρασκευής στην Χαλκίδα, η προστάτιδα της οποίας γνώρισε τον διωγμό και το μαρτύριο μέχρι θανάτου, βρήκε καταφύγιο η μαρτυρική Αδελφότητα της Παναγιάς μας από την Κερατέα υπό την Οσιοτάτη Καθηγούμενη Βενερία. Έτσι η άλλοτε ερημωθείσα Μόνη διαχέει το πνευματικό φως της Ορθοδοξίας στους πιστούς απανταχού της γης όπως διδάχθηκε από τον πρώτο πνευματικό πατέρα και ιδρυτή της εξόριστης αδελφότητας Άγιου Ματθαίου Αρχ/που Αθηνών του Ομολογητή. 
Κατ' έτος η μνήμη της Αγίας Παρθενομαρτυρος Παρασκευής αποτελεί πόλο πνευματικής έλξης των Ορθόδοξων πιστών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας που τιμούν την μνήμη της. Εφέτος της πανηγύρεως προεξήρχαν οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος και Αττικής κ. Κοσμάς  βοηθούμενοι υπό του Παν/του Ιερομονάχου π. Ευθυμίου. Έψαλλε ο καλλικέλαδος χορός των μοναζουσών. Ο Σεβασμιότατος Αττικής κ. Κοσμάς κήρυξε τον Θείο λόγο για την θαυμαστή ζωή, το έργο και το μαρτύριο της Αγίας. Επικεντρώθηκε στην πιστότητα της αγίας ζωής της Παρθενομάρτυρος σύμφωνα με την διδασκαλία του Ευαγγελίου, παρότι μία νέα κοπέλα. Συνέκρινε την σύγχρονη εποχή και τόνισε την σημασία της μίμησης της ζωής της Αγίας που αποτελεί και πραγματική τιμή στη μνήμη της. Η βίωση του Ευαγγελικού λόγου στην ζωή των Ορθοδόξων οικογενειών αποτελεί ανάχωμα στην πνευματική εξαθλίωση της σύγχρονη εποχής, επικίνδυνη κυρίως για τους νέους μας. Μετά το πέρας του Αρχιερατικού Συλλείτουργου ακολούθησε η λιτανεία της ιεράς εικόνας. Οι πιστοί φιλοξενήθηκαν φιλαδέλφως από την Αδελφότητα και επέστρεψαν πνευματικά ενισχυμένοι εις τα ίδια.  











2018/08/23

ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;


Νικολάου Μάννη, εκπαιδευτικού 

Όταν στα 1582 ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄ εισήγαγε το νέο ημερολόγιο (το λεγόμενο Γρηγοριανό) προσπάθησε με διάφορους τρόπους να το επιβάλλει και στους ορθοδόξους λαούς της Ανατολής. Η προπαγάνδα εντάθηκε κυρίως στην περιοχή της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας [1], στην οποία το Τάγμα των Ιησουϊτών είχε τεράστια δύναμη, και στην οποία ζούσαν πολυάριθμοι Ρώσοι. Οι Ιησουΐτες προσπαθούσαν να πείσουν τον ορθόδοξο πληθυσμό πως η Ανατολική Εκκλησία πλανήθηκε («και για αυτό – έλεγαν – επέτρεψε ο Θεός να σκλαβωθεί στους απίστους») και εορτάζει λάθος το Πάσχα, δηλαδή όχι σύμφωνα με την αστρονομική ισημερία που τάχα καθόρισε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος [2]. Προσπαθούσαν λοιπόν να τους πείσουν να δεχθούν το νέο ημερολόγιο και πασχάλιο του Πάπα.

Αμύντορες των Ορθοδόξων αναδείχθηκαν τότε οι δύο μεγάλοι Πατριάρχες του Γένους, ο Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Τρανός και ο Αλεξανδρείας Άγιος Μελέτιος ο Πηγάς, οι οποίοι με εγκυκλίους και επιστολές τους ενίσχυσαν τους Ρώσους και τους προέτρεψαν να κρατήσουν με ζήλο τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας.

Σε μία από αυτές, που κυκλοφόρησε μάλιστα ευρέως στην περιοχή τυπωμένη στην σλαβωνική γλώσσα, ο Πατριάρχης Ιερεμίας έγραφε: «Όντως εσείς, αληθείς κληρονόμοι της παράδοσης των χριστωνύμων τέκνων, όχι μόνο τον Πάπα και τους αστροθεάμονες μυθοπλάστες του να μην ακούτε, οι οποίοι έφεραν παράδοξες διδασκαλίες στα αυτιά σας, αλλά ούτε και άγγελο εξ ουρανού να μη δεχθείτε. Διότι η Γραφή μαρτυρεί ότι πολλάκις «αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός»  και προσπαθεί με πολλές πανουργίες και πλάνες που φέρνει στα αυτιά των απλοϊκών να τους απομακρύνει από το πρόσωπο του Θεού και να τους παρασύρει στην απώλεια» [3].

Σε άλλη επιστολή, του Αγίου Μελετίου Πηγά αυτή τη φορά, διαβάζουμε: «Ο Πάπας της παλαιάς Ρώμης εξυψώνει τον εαυτό του πάνω από όλους και καταφρονεί τους πάντες, ακόμη δε κατηγορεί το (Πασχάλιο) Κανόνιο των Πατέρων, για να μη φανεί ότι χωρίς λόγο καινοτόμησε το ημερολόγιο, μη βλέποντας ότι το Κανόνιο των Πατέρων είναι σωστό, αφού επιτελείται το Πάσχα μετά την εαρινή ισημερία και όχι με τους Ιουδαίους, όπως απαιτεί ο Ζ΄ Κανόνας των ιερών Αποστόλων· και αφού καλώς έχει το Κανόνιο των Πατέρων, και μάλιστα πατερικού υπάρχοντος, ποικιλοτρόπως αμαρτάνουν εκείνοι που δίνουν προσοχή σε άλλα ημερολόγια» [4].

Διαφωτιστικό αγώνα κατά του νέου ημερολογίου, τον επόμενο αιώνα (ΙΖ΄), έκανε στις περιοχές της Ρωσίας και ο μάρτυρας Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις· κυρίως όμως οι Έλληνες διδάσκαλοι του Γένους των Ρώσων αδελφοί Σωφρόνιος και Ιωαννίκιος Λειχούδης, οι οποίοι με δημοσίους διαλόγους τους με τους Ιησουΐτες υπερασπίστηκαν την ορθότητα του Ιουλιανού ημερολογίου [5].

Στις αρχές του ΙΗ΄ αιώνος ο αυτοκράτορας Μέγας Πέτρος εισήγαγε το Γρηγοριανό ημερολόγιο μόνο για τις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις με τα άλλα Κράτη, χωρίς να απαιτήσει από την Εκκλησία να το αλλάξει, διατηρώντας το παράλληλα σε χρήση και στα εσωτερικά κρατικά ζητήματα [6]. Εκατό χρόνια όμως μετά, όπως αναφέρει ο διδάσκαλος του Γένους μας Κωνσταντίνος Οικονόμος εξ Οικονόμων, «προεβλήθη παρά τινων Ἀκαδημαϊτῶν τῆς Πετρουπόλεως πρόβλημα περὶ παραδοχῆς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ ἡμερολογίου (καλενδαρίου). Τὸ πρόβλημα παρὰ τῆς Κυβερνήσεως ἐστάλη εἰς τὴν Σύνοδον, ἡ Σύνοδος ἐψήφησεν ἵνα ἐπικριθῇ ὑπὸ τῆς κοινῆς τῶν ὀρθοδόξων μητρὸς τῆς Μεγ.  Ἐκκλησίας· ἐπεκρίθη καὶ συμφώνως ἀπεβλήθη» [7].
Στα τέλη του ΙΘ΄ αιώνος ο Βαρναβίτης [8] κληρικός Cesare Tondini De Quarenghi, ο οποίος το 1862 είχε ιδρύσει την «Ένωση Προσευχών για την επιστροφή των χωρισμένων αδελφών μας της Ελληνορωσικής Εκκλησίας στην Καθολική Ενότητα» [9] περιήλθε την Ανατολή (Ρωσία, Ρουμανία, Κωνσταντινούπολη) με σκοπό να πείσει τους ορθοδόξους να αποδεχθούν το Γρηγοριανό ημερολόγιο, ώστε να διευκολυνθεί ο σκοπός του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παπικός αυτός κληρικός θεωρούσε την αποδοχή του Γρηγοριανού ημερολογίου από τους Ορθοδόξους ως αναγνώριση «της μίας πηγής της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας», δηλαδή του παπικού πρωτείου [10]!

Το 1903 συνήλθε στην Ρωσία Τοπική Σύνοδος, υπό την προεδρία του σοφού Μητροπολίτου Πετρουπόλεως Αντωνίου Βαντκόφσκι, και απέρριψε την ημερολογιακή μεταβολή «ὡς διασαλεύουσα τὴν ἀνέκαθεν καὶ πολλάκις καθαγιασθεῖσαν ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας τάξιν» [11].

Ενδεικτικές για το πως έβλεπαν οι Ρώσοι το ημερολογιακό ζήτημα είναι οι θέσεις του Μητροπολίτου Αντωνίου Βαντγκόφσκι: «Το Ιουλιανό ημερολόγιο με την εφαρμογή του στην πράξη της Εκκλησίας, συνιστά σε κάθε περίπτωση την σωτήρια άγκυρα που συγκρατεί τους Ορθοδόξους από την ολοκληρωτική απορρόφηση τους από τον ετερόδοξο κόσμο. Είναι ένα είδος σημαίας κάτω από την οποία τα παιδιά της Ορθοδοξίας συναθροίζονται μαζί. Η αυθαίρετη απόφαση ορισμένων τέκνων της Ορθοδοξίας να θέλουν να χωρίσουν από εμάς στην εκκλησιαστική πράξη και να συμβαδίσουν με τους ετερόδοξους, παρά τα φαινομενικά οφέλη, και μάλιστα χωρίς διάκριση ως προς το δόγμα, μπορεί να έχει στο μέλλον συνέπειες ανεπιθύμητες ή ακόμα και ολέθριες για την ευημερία της καθολικής Εκκλησίας και μπορεί να χρησιμεύσει ως όπλο στα χέρια των εχθρών Της...» [12].

Επομένως ήταν αναμενόμενο ο πιστός ρωσικός λαός όχι μόνο να μην αποδεχθεί το νέο ημερολόγιο που εισήγαγε την άνοιξη του 1923 η, για λίγο διάστημα επί Κομμουνισμού επίσημη κρατική εκκλησία, η λεγόμενη «Ζωντανή ή Ανακαινιστική Εκκλησία», αλλά ούτε και όταν το αποφάσισε η κανονική Εκκλησία, υπό τον Πατριάρχη Μόσχας Άγιο Τύχωνα. Ο τελευταίος, από κακή πληροφόρηση, νόμιζε ότι οι αποφάσεις του λεγόμενου «Πανορθοδόξου Συνεδρίου» [13] εφαρμόστηκαν σε όλες τις Τοπικές Εκκλησίες, αλλά μόλις είδε όχι μόνο ότι αυτό είναι ψευδές, αλλά και το ότι ο πιστός λαός ήταν έτοιμος για επανάσταση, επανέφερε αμέσως το παλαιό ημερολόγιο! Συνολικά η ζωή του νέου ημερολογίου στην Ρωσική Εκκλησία κράτησε μόλις εικοσιτέσσερις μέρες (από τις 15 Οκτωβρίου μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 1924! [14]).

Την ίδια περίπου εποχή δημοσιεύτηκαν δύο βαρυσήμαντα κείμενα υπέρ του Ιουλιανού ημερολογίου που έκαναν μεγάλη εντύπωση. Το 1929 είδε το φως της δημοσιότητος  το κείμενο του Αγίου Ιννοκεντίου Φιγκουρόφσκι [15] με τίτλο «Μια ανοιχτή επιστολή προς όλα τα πιστά τέκνα της Εκκλησίας του Χριστού που κρατούν το Ορθόδοξο Ημερολόγιο και τις παραδόσεις της Αγίας Καθολικής Εκκλησίας». Στο κείμενο αυτό [16] στηλιτεύει τους διωγμούς που υφίσταντο οι εμμένοντες στην παράδοση του παλαιού ημερολογίου, αποδεικνύει αστήρικτους τους ισχυρισμούς περί επιστημονικής ακρίβειας του νέου ημερολογίου, επισημαίνει τις επιπτώσεις της εφαρμογής του στο Πασχάλιο και την εκκλησιαστική τάξη και πλέκει το εγκώμιο σε όσους τηρούν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις.


Το 1934, μια άλλη αγία μορφή, ο περίφημος Ρώσος ασκητής των Καρουλίων, Θεοδόσιος Χαριτόνοφ [17] έγραψε το κείμενο «Φωνή εξ Αγίου Όρους» [18], ένα αντιρρητικό μανιφέστο υπέρ του παλαιού ημερολογίου, στο οποίο εξέθετε εν συντομία για ποιους λόγους πρέπει να διατηρηθεί το παλιό ημερολόγιο και για ποιους λόγους να απορριφθεί το νέο.

Τις παραπάνω θέσεις εξέφρασε συνοδικώς και η Σύνοδος των Ρώσων της Διασποράς, δηλαδή των Αρχιερέων εκείνων που εκδιώχθηκαν από την αλήστου μνήμης δικτατορία των Σοβιέτ. Αλλά και πολλοί σύγχρονοι Ρώσοι Άγιοι καταφέρθηκαν εναντίον του νέου ημερολογίου, όπως ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς [19] και ο Άγιος Σεραφείμ Σομπόλιεφ [20], ο οποίος στο Πανορθόδοξο Συνέδριο της Μόσχας το 1948, κατέθεσε περισπούδαστο κείμενο για το θέμα αυτό [21].

Βασισμένοι λοιπόν πάνω στις θέσεις τόσων Αγίων Πατέρων είναι εύλογο οι Ρώσοι να κρατούν πεισματικά το παλαιό ημερολόγιο και να αρνούνται να «εκμοντερνιστούν».


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΛΟΥΣ

[1] Περιελάμβανε κυρίως τα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας.

[2] Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος καθόρισε ως συμβατική ημερομηνία της εαρινής ισημερίας την 21η Μαρτίου του Ιουλιανού ημερολογίου, και με βάση αυτήν την εκκλησιαστική ισημερία καθορίζεται και το λεγόμενο «Αιώνιον Πασχάλιον».

[3] Βλ. Νικολάου Μάννη, Διπλούς πέλεκυς κατά του Γρηγοριανού ημερολογίου, Αθήνα, 2015.

[4] Στο ίδιο (εδώ σε νεοελληνική απόδοση).

[5] Βλ. το ελληνικό κείμενο στο Νικολάου Μάννη, Ελληνική ασπίς κατά του Γρηγοριανού ημερολογίου, Αθήνα, 2017.

[6] Tondini Quarenghi, Statutum canonicum sive ecclesiasticum Petri Magni, Paris, 1785.

[7] Κωνσταντίνου Οικονόμου εξ Οικονόμων, Τα σωζόμενα εκκλησιαστικά συγγράμματα, τόμος γ΄, Αθήνα, 1866, σελ. 556-557.

[8] Οι Βαρναβίτες ήταν ένα από τα πολυάριθμα τάγματα της Παπικής Εκκλησίας.

[9] http://www.barnabites.com/ecumenism

[10] Περιοδικό Bessarione, Rome, 1905, σελ. 178.

[11] Η περί των σχέσεων των αυτοκεφάλων ορθοδόξων εκκλησιών και περί άλλων γενικών ζητημάτων Πατριαρχική και Συνοδική Εγκύκλιος του 1902: Αι εις αυτήν απαντήσεις των αγίων αυτοκεφάλων ορθοδόξων εκκλησιών και η ανταπάντησις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Κωνσταντινούπολη, 1904, σελ. 35.

[12] Γκεοργκιέφσκι, Σχετικά με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο (ρωσιστί), Μόσχα, 1948. σελ. 16-17. Μετάφραση ημέτερη.

[13] Το λεγόμενο «Πανορθόδοξο Συνέδριο» (που μόνο Πανορθόδοξο δεν ήταν, αφού απείχαν τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και οι Τοπικές Εκκλησίες Ρωσίας, Βουλγαρίας κ.α..) πρότεινε ως ημερομηνία εφαρμογής νέου ημερολογίου και πασχαλίου την 1η Οκτωβρίου 1923, πρόταση που καμία Τοπική Εκκλησία τελικώς δεν εφάρμοσε.

[14] Αρχιμ. Ναζάριου Ομελιάνενκο, Γιατί η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί το Ιουλιανό ημερολόγιο; (https://pravlife.org/ru/content/pochemu-nasha-cerkov-ispolzuet-yulianskiy-kalendar).

[15] Μητροπολίτης Πεκίνου της Ρωσικής Εκκλησίας, ο οποίος άσκησε τεράστιο ιεραποστολικό έργο στην Κίνα. Κοιμήθηκε το 1931.

[16] Μπορεί κανείς να το βρει στο διαδίκτυο (στην ρωσική γλώσσα, αλλά και την αγγλική του μετάφραση). Μεταφράστηκε και στα ελληνικά και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ορθόδοξος Ένστασις και Μαρτυρία, αρ. 30-31, Ιαν.-Ιούν. 1993, σελ. 82-94.

[17] Από τους πλέον μορφωμένους Ρώσους θεολόγους της εποχής του, ο οποίος εγκατέλειψε ακαδημαϊκή καριέρα και έγινε ασκητής στα φρικτά Καρούλια του Αγίου Όρους. Ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ είχε γράψει για αυτόν: «δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πώς τέτοιοι ασκητές σαν τον γέροντα Θεοδόσιο αναπαύονται στη χορεία των Αγίων» (https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/02/19282/).

[18] Υπάρχει μόνο στην ρωσική γλώσσα, ενώ σύντομα θα ολοκληρωθεί η ελληνική του μετάφραση.

[19] Από τους μεγαλύτερους Αγίους της εποχής μας, θαυματουργός και με άφθαρτο λείψανο.

[20] Διαπρεπής Ρώσος Ιεράρχης, επίσης θαυματουργός.

[21] Δημοσιεύθηκε στην ελληνική γλώσσα στο περιοδικό Ορθόδοξος Ένστασις και Μαρτυρία, αρ. 24-25, Ιούλ.-Δεκ. 1991, σελ. 322-343.

Πηγή: https://poimin.gr/giati-oi-rosoi-kratoyn-to-palaio-imerologio/

2018/08/22

ΝΕΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ


Ορθόδοξοι αδελφοί μας δημιούργησαν ιστοσελίδα (στο facebook) για την ιστορική Επισκοπική Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας στην Καλαμάτα (έδρα της Ιερά Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Μεσσηνίας και πνευματικό κέντρο δεκάδος ιερών καθιδρυμάτων της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας για πάνω από έναν αιώνα (υπό την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. σήμερα προεδρευομένη υπό του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Θηβών κ. Χρυσοστόμου). Αναρτούμε δημοσιεύσεις εορτών και γεγονότων τα οποία έχουν ήδη προβληθεί στη νέα ιστοσελίδα.


Ιερός Ναός Αγίας Άννας (μετόχιον Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου) Κορώνης Μεσσηνίας.




Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Ασπροχώματος Καλαμάτας.



 Ιερόν Παρεκκλήσιον Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Καλαμάτας.



Εκταφή λειψάνων και Ιερό Μνημόσυνο του αειμνήστου Αρχιμανδρίτη π. Ιωαννικίου Μενιδιάτη εκ Μεγάρων στην Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας Καλαμάτας. Προεξήρχε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Γρηγόριος.



2018/08/21

ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ 
"ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ" ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 2 ΤΟΥ ΙΕ' 
ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΗΣ Α' ΚΑΙ Β' ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ