ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ 2023

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Την 8η του μηνός Νοεμβρίου, που η Εκκλησία μας τιμά την Σύναξη των Αγίων Ταξιαρχών και πάντων των Επουράνιων Δυνάμεων και Ασωμάτων Αγγέλων, πανηγύρισε λαμπρώς ο περικαλλής Καθεδρικός των Αγίων Αρχαγγέλων στη Θήβα. Συνιερούργησαν οι Παν/τοι Ιερομόναχοι π. Αυγουστίνος, π. Βησσαρίων Βάλλιος (εφημέριος του Ναού) και π. Χρυσόστομος. Παρατέθηκαν προς προσκύνηση πολλά εκ των ιερών λειψάνων που αποθησαυρίζονται στον Μητροπολιτικό Ναό. Μετά το πέρας της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, τελέστηκε η λιτανεία της ιεράς εικόνας των Αγίων Ταξιαρχων.

Την 16η του ίδιου μηνός πανηγύρισε ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού και Αποστόλου Ματθαίου στην Μάνδρα Αττικής. Της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς βοηθούμενος υπό του Ιερομονάχου π. Αυγουστίνου και του Ιεροδιακόνου π. Αθανασίου. Τελέστηκε ιερό Τρισάγιον και στον τάφο του αοιδίμου Μητροπολίτου Αττικής κυρού Ματθαίου Μακρή (+2001).

Την ίδια ημέρα εόρτασε και ο ιστορικός Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού Ματθαίου στα Λεύκτρα Βοιωτίας. Ιερούργησε ο εφημέριος Θηβών, Παν/τος Ιερομόναχος π. Βησσαρίων Βάλλιος.

Την 21η του ίδιου μηνός, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου, πανηγύρισε η φερώνυμος Ιερά Μονή στην Καλαμάτα. Ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Αθανάσιος Κιτσαντάς βοηθούμενος υπό του Ιεροδιακόνου π. Χριστοφόρου.

Στην λήξη του Νοεμβρίου (30/11) εορτάζεται η μνήμη του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου. Κατά αυτήν την ημέρα εορτάζει χρεωστικώς και ευγνωμόνως η Αποστολική πόλη των Πατρών στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Οβρυάς. Ιερούργησε ο Τοποτηρητής Πατρών, Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος.

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ (Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ)

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΛΟΥΚΑ

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΛΟΥΚΑ

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΉ

 

Ἐξομολόγηση τῆς τυφλῆς (ψυχής)

Ἄνθρωποι, λυπηθεῖτε με γιὰ τὴν κατάστασή μου,

καὶ δεηθεῖτε τοῦ Θεοῦ νὰ σώσει τὴν ψυχή μου.

Πιστεύσατε μὲ ἀδελφοί, ἀλήθεια τὸ λέγω,

Σὲ μένα ἐπερίσσευσε τὸ ὄνομα τῶν ἔργων.

Ἂν θέλετε νὰ μάθετε ποία ἡ ἀρετή μου,

Λέγω, γυμνὴ παντὸς καλοῦ ὑπάρχει ἡ ψυχή μου.

Ἐστερημένη ἀρετῶν καὶ κατακεκριμένη,

καὶ πάσης ἀγαθότητος ἐγκαταλελειμένη.

Ἔχω πτωχείαν ἄπειρον, πληγᾶς καὶ ἀσθενείας

Καὶ κινδυνεύω νὰ χαθῶ εἰς βάθος ἀπωλείας.

Ἔχω δεινὴν ἀμέλειαν, μεγάλην ὀκνηρίαν,

Θυμὸν ὑπερηφάνειαν, σκληρότητα, κακία.

Εἶμαι ψυχρὰ στὴν ἀρετήν, θερμὴ εἰς τὴν κακία,

Ἑτοίμη εἰς τοὺς γέλωτας καὶ τὴν πολυλογία.

Ἀντὶ τῆς κατανύξεως ἔχω ἀναισθησία,

Ἀντὶ νὰ κλαίω πάντοτε γελῶ ἡ τρισαθλία.

Ἀλλὰ ὑπάρχει κάτι τί, καὶ ὅλα τὰ καλύπτει.

Ὡς πότε θὰ ἐξαπατῶ τὸν κόσμο ἡ ἀθλία,

Μὲ τὰς ψευδεῖς μου ἀρετὰς καὶ τὴν ὑποκρισία;

Ὅταν ὁ κόσμος μὲ ἐπαινεῖ, χαίρω καὶ καμαρώνω

Καὶ ὅταν μὲ ἐλέγχουσι, λυποῦμαι καὶ θυμώνω.

Ὅσοι μὲ ἐγνωρίσατε πρέπει νὰ λυπεῖσθε,

καὶ δάκρυα νὰ χύνετε, ὅταν θὰ μὲ ἐνθυμεῖσθε.

Παρακαλεῖτε τὸν Θεὸν νὰ μὲ διαφωτίσει

Καὶ δι᾿ εὐχῶν σας ἀδελφοί, ἐλπίζω νὰ μὲ σώσῃ,

Καὶ ἐκ τῆς δεινῆς κακίας μου νὰ μὲ ἐλευθερώσει.

[Ποίημα Ξενίας της τυφλής μοναχής (+1923), πνευματικής θυγατρός του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης και πρώτης Καθηγουμένης της υπό  του Αγίου Πενταπόλεως ιδρυθείσας Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος]

Σήμερα, 15 Νοεμβρίου και πρώτη ημέρα της Νηστείας των Χριστουγέννων, εορτάζει μία φωτεινή ψυχή, 

η Πρωτομάρτυρας του Ιερού Αγώνος των Πατρώων Παραδόσεων, Αγία Αικατερίνα της Μάνδρας (+1927).

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

Από την τελευταία φορά που εόρτασε ο αοίδιμος Πρωθιεράρχης των Γ.ΟΧ., Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κυρός Χρυσόστομος (+16/1 τ.ε.) τα ονομαστήρια του στην Ι.Μ. Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης της οποίας υπήρξε Καθηγούμενος. Άφηνε τις τελευταίες πνευματικές παρακαταθήκες του με αγωνία για την πρόοδο της Εκκλησίας και την σωτηρία αθανάτων ψυχών υπέρ των οποίων ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός έπαθε, εσταυρώθη και ετάφη. Έβαλε μετάνοια προς όλους και προείδε την αναχώρηση του από τα επίγεια. Μόλις δύο μήνες αργότερα απήλθε προς Κύριον, στην αληθινή ζωή. Το ερχόμενο Ιανουάριο θα συμπληρωθεί ένας χρόνος από την οσιακή κοίμηση του. Του αείμνηστου Μητροπολίτου Θηβών κυρού Χρυσοστόμου είη αιωνία η μνήμη κι ας έχουμε την ευχή του!

Τα προσόντα που πρέπει να έχουν ιδίως οι επίσκοποι 

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κων/πόλεως)

      Επειδή πρόκειται ν’ ασχοληθεί με το θέμα της επισκοπής, δείχνει κατά τρόπο απόλυτο ποιος πρέπει να είναι ο επίσκοπος, δίνοντας αυτή την παραίνεση όχι υπό τη μορφή εκείνη που συμβουλεύει τον Τιμόθεο, αλλά σα να απευθύνεται προς όλους και ρυθμίζοντας μέσω εκείνου όλους. Και τί λέγει; «Αν κανείς επιθυμεί επισκοπή», δεν το κατηγορώ, λέγει, γιατί είναι έργο προστασίας. Αν κάποιος έχει αυτή την επιθυμία, ώστε να μην επιθυμεί μόνο την εξουσία και την αυθεντικότητα, αλλά τη φροντίδα, δεν το κατηγορώ «γιατί καλό έργο επιθυμεί», λέγει. Γιατί και ο Μωϋσής το επιθύμησε αυτό, αλλ΄ όχι την εξουσία, και έτσι την επιθύμησε, ώστε ν’ ακούσει, «ποιός σε κατέστησε άρχοντα και δικαστή ανάμεσά μας;». Αν κάποιος την επιθύμησε έτσι ας την επιθυμεί, γιατί ονομάσθηκε επισκοπή, επειδή φροντίζει για όλους. «Πρέπει λοιπόν», λέγει, «ο επίσκοπος να είναι άμεπτος, άνδρας μιας γυναίκας». Δεν το λέγει αυτό νομοθετώντας, σαν να μη μπορεί να γίνει κανείς επίσκοπος χωρίς αυτό, αλλ΄ εμποδίζει την αμετρία. Επειδή στους Ιουδαίους ήταν δυνατό να συνάψουν και δεύτερο γάμο και να έχουν συγχρόνως δυό γυναίκες. «Γιατί ο γάμος είναι τίμιος». Μερικοί λένε ότι αυτό το είπε «για να έχει ο άνδρας μια γυναίκα». «Να είναι άμεμπτος». Κάθε αρετή συμπεριέλαβε, λέγοντας, «άμεμπτος». Ώστε, αν κάποιος συναισθάνεται κάποια αμαρτήματά του, δεν ενεργεί σωστά επιθυμώντας ένα πράγμα, από το οποίο απομάκρυνε τον εαυτό του με τα έργα του, ένας τέτοιος δεν πρέπει να άρχει, αλλά να άρχεται.

      Πραγματικά ο άρχοντας πρέπει να είναι λαμπρότερος από κάθε λαμπτήρα και να έχει βίο ακηλίδωτο, ώστε όλοι να προσβλέπουν σ’ εκείνον και να συμμορφώνουν τη ζωή τους σύμφωνα με την δική του ζωή. Το κάνει αυτό όχι απλώς για να δώσει αυτήν την παραίνεση, αλλ΄ επειδή κι αυτός επρόκειτο να καταστήσει επισκόπους, πράγμα που συμβούλευε και στον Τίτο γράφοντας, και επειδή ήταν φυσικό πολλοί να επιθυμούν το πράγμα αυτό, γι’ αυτό τα παραγγέλλει αυτά. «Να είναι νηφάλιος», λέγει, δηλαδή διορατικός, έχοντας αμέτρητα μάτια από παντού, βλέποντας με οξύ μάτι και χωρίς να αμβλύνει το μάτι της διάνοιας. Γιατί πολλά είναι αυτά που συμπίπτουν και δεν αφήνουν το μάτι να βλέπει καθαρά και όπως έχουν τα πράγματα, καθόσον και λύπες και φροντίδες και πλήθος υποθέσεων και πολλά άλλα επισωρεύονται από παντού. Πρέπει λοιπόν να είναι άγρυπνος, χωρίς να μεριμνά μόνο για τα δικά του, αλλά και για των υπολοίπων. Πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση, να ζει ζωή πνευματική, να πνέει φωτιά, όπως θα λέγαμε, και περισσότερο από το στρατηγό νύχτα και μέρα να περιτρέχει το στράτευμα, να κοπιάζει και να το υπηρετεί, έχοντας τη μέριμνα και τη φροντίδα για όλους.

     «Να είναι σώφρονας, κόσμιος, και φιλόξενος». Αυτά επειδή τα έχουν και πολλοί από τους αρχομένους (γιατί πρέπει και αυτοί να είναι ίσοι με τους άρχοντες σ’ αυτά), δείχνοντας το εξαίρετο των επισκόπων, πρόσθεσε, «να είναι διδακτικός», γιατί από αυτό ο αρχόμενος δεν έχει καθόλου ανάγκη. Αυτό περισσότερο από όλους πρέπει να το έχει εκείνος στον οποίο έχει δοθεί αυτή η εξουσία. «Να μη είναι πάροινος», δεν εννοεί εδώ τον μέθυσο, αλλά τον υβριστή, τον αυθάδη. «Ούτε να είναι πλήκτης», δεν εννοεί εκείνον που δε χτυπά με τα χέρια. Τί σημαίνει λοιπόν, «να μη είναι πλήκτης»; Επειδή υπάρχουν μερικοί που άκαιρα επιφέρουν πλήγματα στη συνείδηση των αδελφών, μου φαίνεται ότι αυτούς εννοεί εδώ. «Να μη είναι αισχροκερδής, αλλά να είναι επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος, να κυβερνάει καλά το σπίτι του, να έχει παιδιά υποτακτικά και με κάθε σεμνότητα». Αν λοιπόν αυτός που συνάπτει γάμο μεριμνά για τα πράγματα του κόσμου, ενώ ο επίσκοπος δεν πρέπει να μεριμνά για τα του κόσμου, πώς λέγει, «να είναι άνδρας μιας γυναίκας»; Μερικοί λοιπόν λένε, ότι υπαινίχθηκε εκείνον που μένει ελεύθερος από γυναίκα. Αν όμως δεν είναι αυτό, μπορεί να έχει γυναίκα και να είναι σαν να μην έχει. Τότε βέβαια αυτό σωστά το επέτρεψε, σύμφωνα με τη φύση του πράγματος που συνηθιζόταν τότε. Και είναι δυνατόν αυτό να το χειρισθεί κανείς σωστά, αν θέλει. Όπως ακριβώς ο πλούτος δύσκολα εισάγει στη βασιλεία των ουρανών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι πλούσιοι εισήλθαν, έτσι και ο γάμος.

     Αλλά πες μου, τί εννοείς μ’ αυτό; Μιλώντας για τον επίσκοπο έλεγε ότι αυτός δεν πρέπει να είναι μέθυσος, αλλά φιλόξενος, ενώ έπρεπε να πει μεγαλύτερα από αυτά. Γιατί λοιπόν δεν είπε ότι πρέπει ο επίσκοπος να είναι άγγελος, και να μην είναι δούλος κανενός ανθρώπινου πάθους; εκείνα τα μεγάλα που είπε ο Χριστός και τα οποία πρέπει και οι αρχόμενοι να τα έχουν, να έχουν δηλαδή σταυρωθεί και να έχουν πάντα την ψυχή στα χέρια; πράγμα που είπε και ο Χριστός, «ο ποιμήν ο καλός θυσιάζει τη ζωή του για τα πρόβατα», και πάλι, «αν κάποιος δε σηκώσει τον σταυρό του και δεν ακολουθήσει πίσω μου, δεν είναι άξιός μου», αλλά λέγει, «να μη είναι πάροινος»; Καλές είναι οι ελπίδες, αν ο επίσκοπος οφείλει να δίνει συμβουλές γι’ αυτά. Γιατί λοιπόν δεν είπες, ότι πρέπει αυτός από τη γη να μεταφερθεί στον ουρανό, αλλ΄ εκείνα που διέταξες στους κοσμικούς, αυτά δεν τα διατάσσεις στον επίσκοπο; Τί λέγει σε εκείνους; «Νεκρώσατε τα μέλη σας που είναι στη γη» και πάλι, «αυτός που πέθανε, έχει δικαιωθεί από την αμαρτία» και πάλι, «όσοι είναι του Χριστού, σταύρωσαν τη σάρκα» και ο Χριστός πάλι λέγει, «αν κάποιος δεν αποχωρισθεί όλα τα υπάρχοντά του, δεν είναι άξιός μου». Γιατί λοιπόν αυτά δεν τα είπε; Γιατί τέτοιοι λίγοι ήταν δυνατό να βρεθούν, είχαν όμως ανάγκη από πολλούς επισκόπους, και σε κάθε πόλη έπρεπε να υπάρχει ο επίσκοπος που θα προΐστατο.

      Επειδή λοιπόν επρόκειτο να στηθούν παγίδες στην πορεία της Εκκλησίας, γι’ αυτό μίλησε για αρετή μετρημένη, και όχι για εκείνη την ανώτερη, την υψηλή, γιατί το «να είναι νηφάλιος και κόσμιος και σώφρονας», ήταν κάτι που το είχαν πολλοί. «Να έχει», λέγει, «τέκνα υποτακτικά με κάθε σεμνότητα». Πρέπει τα παραδείγματα να τα δίνει από το σπίτι του. Γιατί ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι θα υποτάξει τον ξένο αυτός που δεν υπέταξε το γιό του; «Να κυβερνά καλά το σπίτι του». Αυτό το λένε και οι μη Χριστιανοί, ότι δηλαδή αυτός που είναι επιτήδειος στα οικονομικά θέματα, γρήγορα μπορεί να γίνει και πολιτικός. Γιατί τέτοιο πράγμα είναι και η εκκλησία, σαν μικρή οικία, και όπως στην οικία υπάρχουν παιδιά, γυναίκα, υπηρέτες, και όλων την διοίκηση αναλαμβάνει ο άνδρας, έτσι και στην εκκλησία τίποτε άλλο δεν υπάρχει, παρά αυτό, παιδιά, γυναίκες, υπηρέτες. Αν όμως ο προϊστάμενος της εκκλησίας έχει βοηθούς για τη διοίκησή της, αλλά και εκεί ο άνδρας έχει βοηθό τη γυναίκα. Αλλά πρέπει να φροντίζει εδώ για την διατροφή των χηρών και των παρθένων; Έχει και εκεί ο άνδρας τους δούλους, τις θυγατέρες. Άλλωστε είναι και ευκολότερο να διοικείς το σπίτι σου. Αυτός λοιπόν που δε διοίκησε καλά αυτά, πώς θα μπορέσει να διοικήσει τα πράγματα της Εκκλησίας;

     Έπειτα, αφού είπε, «αν κάποιος δε γνωρίζει να διοικεί το σπίτι του πώς θα φροντίσει την Εκκλησία του Θεού;». «Να μη είναι νεόφυτος», λέγει. Δεν εννοεί τον νεώτερο εδώ, αλλά τον νεοκατήχητο, γιατί λέγει, «εγώ φύτεψα, ο Απολλώς πότισε, αλλ΄ ο θεός το αύξανε». Αυτόν λοιπόν θέλοντας να δηλώσει το είπε αυτό. Γιατί τί τον εμπόδιζε να πει, να μην είναι νεώτερος; Για ποιό λόγο, λέγει, αυτός χειροτόνησε επίσκοπο τον Τιμόθεο ενώ ήταν νεώτερος; Και το βεβαιώνει αυτό λέγοντας προς αυτόν, «κανένας ας μη περιφρονεί τη νεότητά σου». Γιατί γνώριζε ότι αυτός είχε πολλή αρετή, ότι η ζωή του ήταν ως προς όλα σωστή, πράγμα που το γνώριζε και το γράφει, λέγοντας «από βρέφος έμαθες τα ιερά γράμματα». Το ότι έκαμνε και σκληρή νηστεία το φανερώνουν τα λόγια, «να πίνεις λίγο κρασί εξ αιτίας των πυκνών ασθενειών σου» γράφοντας του μαζί με τα άλλα και αυτό, γιατί, αν δεν ήξερε ότι όλα αυτά θα τηρηθούν από τον Τιμόθεο, ούτε θα τα έγραφε ούτε θα παράγγελνε τέτοια στο μαθητή του. Επειδή λοιπόν πολλοί από τους ειδωλολάτρες προσήρχονταν τότε και βαπτίζονταν, μην οδηγείτε, λέγει, αμέσως στο βάρος της εξουσίας νεόφυτο, δηλαδή νεοκατήχητο.

    Γιατί, αν γίνει γρήγορα δάσκαλος προτού γίνει μαθητής, φθάνει και σε αλαζονεία. Αν προτού μάθει να άρχεται γίνει άρχοντας, υπερηφανεύεται. Γι’ αυτό πρόσθεσε, «για να μην υπερηφανευθεί και πέσει στο αμάρτημα του διαβόλου», δηλαδή στην ίδια καταδίκη, την οποία εκείνος υπέστη από την αλαζονεία. Πρέπει όμως αυτός να έχει και καλή μαρτυρία από τους έξω, για να μη πέσει σε χλευασμό και σε παγίδα του διαβόλου. Σωστά, γιατί πρόκειται να χλευασθεί από αυτούς. Ίσως και γι’ αυτό είπε, «να είναι άνδρας μιας γυναίκας», αν και βέβαια λέγει αλλού, «θέλω όλοι οι άνθρωποι να είναι όπως και εγώ», δηλαδή εγκρατείς. Για να μη περιορίσει λοιπόν το πράγμα, αν ζητούσε συμπεριφορά τέλεια, γι’ αυτό ζήτησε αρετή μετρημένη. Γιατί έπρεπε σε κάθε πόλη να τοποθετήσει τον προϊστάμενο, άκουε αυτόν που γράφει στον Τίτο και λέγει, «για να τοποθετήσεις πρεσβυτέρους σε κάθε πόλη, όπως εγώ σε διέταξα». Τί λοιπόν αν έχει καλή μαρτυρία και καλή φήμη, όμως δεν είναι τέτοιος; Προ πάντων λοιπόν αυτό είναι δύσκολο, γιατί είναι αγαπητό να έχουν καλή φήμη στους εχθρούς αυτοί που είναι καλοί, τώρα όμως ούτε αυτό μόνο άφησε γιατί δεν είπε, «πρέπει αυτός να έχει μαρτυρία», αλλά, «πρέπει αυτός να έχει και μαρτυρία», δηλαδή μαζί με τα άλλα και αυτήν, όχι όμως μόνον αυτήν.

    Τί λοιπόν αν αυτόν τον κατηγορούν άδικα και από φθόνο και μάλιστα επειδή είναι ειδωλολάτρες; Δεν είναι δυνατόν αυτό γιατί εκείνον που έχει βίον ανεπίληπτο και εκείνοι τον σέβονται. Πώς, λέγει; Άκουε αυτόν που λέγει για τον εαυτό του, «για δυσφημίες και ευφημίες». Δεν κατηγορούσαν δηλαδή τη ζωή τους, αλλά το κήρυγμα, γι’ αυτό λέγει, «για δυσφημίες». Σαν πλάνοι, σαν μάγοι συκοφαντούνταν εξ αιτίας του κηρύγματος. Κι αυτό το έκαμναν, γιατί δεν μπορούσαν να κατηγορήσουν τον τρόπο της ζωής τους. Γιατί δηλαδή δεν είπε κανένας για τους αποστόλους, ότι είναι πόρνοι και ασελγείς και πλεονέκτες, αλλά πλάνοι, πράγμα που αφορούσε μόνο το κήρυγμα; Άραγε όχι γιατί είχαν βίον ανεπίληπτο; Είναι ολοφάνερο, ότι γι’ αυτό.

    Έτσι λοιπόν και εμείς να ζούμε, και κανένας δεν θα μας κακολογήσει, κι αν ακόμα είναι εχθρός, κι αν ακόμα είναι άπιστος. Γιατί εκείνος που έχει ζωή λαμπρή, είναι σεβαστός και σε εκείνους, γιατί η αλήθεια αποστομώνει και τους εχθρούς. Και πώς πέφτει σε παγίδα; Πέφτοντας πολλές φορές στα ίδια αμαρτήματα, στα οποία πέφτουν και εκείνοι. Γιατί, αν είναι τέτοιος, γρήγορα κι άλλη παγίδα θα του στήσει ο διάβολος, γρήγορα εκείνοι θα τον καταστρέψουν. Αν λοιπόν πρέπει να έχει μαρτυρία από τους εχθρούς, πολύ περισσότερο πρέπει να έχει και τη μαρτυρία από τους φίλους. Το ότι δεν είναι δυνατό να δυσφημισθεί ένας που ζει ζωή ανεπίληπτη, άκουε το Χριστό που λέγει «ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας τον ουράνιο».

    Τί λοιπόν, λέγει, αν συκοφαντείται και υπομένει στην περίπτωση αυτή τη συκοφαντία; Συμβαίνει βέβαια και αυτό. Δεν πρέπει ούτε αυτός να οδηγηθεί στη θέση του προϊσταμένου γιατί είναι μεγάλος ο φόβος. Πρέπει λοιπόν, λέγει, να έχει αυτός και καλή μαρτυρία. Να λάμψουν δηλαδή τα έργα σας. Όπως ακριβώς λοιπόν δεν μπορεί να πει κανείς σκοτεινό τον ήλιο, ούτε ο ίδιος ο τυφλός, γιατί ντρέπεται να εναντιώνεται στη γνώμη όλων, έτσι τον πάρα πολύ καλό δε θα μπορούσε κανένας να τον κατηγορήσει. Και για τα δόγματα βέβαια πολλές φορές θα μπορούσαν οι ειδωλολάτρες να τους διαβάλλουν, δε θα μπορούσαν όμως να τους κατηγορήσουν για την ορθή ζωή, αλλά μαζί με τους άλλους και τους θαυμάζουν και εκπλήττονται. (ΕΠΕ 23,273-283)

9 ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΗΒΩΝ

Εις μνήμην του Μακαριστού Μητροπολίτου Θηβών και Αρχιεπισκόπου των Γ.Ο.Χ. κυρού Χρυσοστόμου για τους 9 μήνες από την οσιακή κοίμηση του, αναρτούμε σε μετάφραση το παρόν αφιέρωμα για την θαυματουργή εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, καθώς υποσχεθήκαμε παλαιότερα. Η Μυροβλύζουσα ιερά και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Πορταΐτισσας του Μόντρεαλ είναι έργο της αγίας δεξιάς του αοιδίμου Ποιμενάρχου μας κυρού Χρυσοστόμου (Τζάνη) ενώ αγιογραφούσε στο Αθωνικό Κελί του. Πηγή αποτέλεσε το καλό ρωσικό ιστολόγιο afanasiy.net

Η ΜΥΡΟΒΛΥΖΟΥΣΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΟΡΤΑ'Ι'ΤΙΣΣΑΣ ΣΤΟ ΜΟΝΤΡΕΑΛ (11/24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1982 - ΗΜΕΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΜΥΡΟΥ)

Το φθινόπωρο του 1982, ένας προσυλητος  Καναδός Χιλιανής καταγωγής, ο Χοσέ - Ιωσήφ Muñoz Cortes (δάσκαλος ιστορίας της τέχνης που σπούδασε εικονογραφία) και οι φίλοι του πήγαν για προσκύνημα στον Άθωνα. Ήθελε πολύ να επισκεφτεί τη Σκήτη του Αγίου Δανιήλ, που φημίζεται για το εργαστήρι αγιογραφίας. Στο δρόμο για το μοναστήρι, οι προσκυνητές χάθηκαν και ανακάλυψαν ένα άλλο μοναστήρι, στο όνομα της Γέννησης του Χριστού. Οι μοναχοί τους υποδέχθηκαν με αγάπη, τους κέρασαν τσάι και στη συνέχεια τους κάλεσαν να επισκεφθούν το εργαστήριο αγιογραφίας. «Και μετά», θυμάται ο Χοσέ- Ιωσήφ, «είδα μία εικόνα που έκανε την καρδιά μου να χτυπήσει στο στήθος μου».

Η εικόνα της Θεοτόκου - αντίγραφο της Πορταιτισσας - τον  έθελξε τόσο πολύ που άρχισε να παρακαλεί τους μοναχούς να του πουλήσουν την εικόνα. Οι μοναχοί αρνήθηκαν σταθερά και αποφασιστικά, εξηγώντας ότι αυτή η εικόνα, που δημιούργησε ο π. Χρυσόστομος (Τζάνης) (Μακαριστός Θηβών) από τους πρώτους που γράφτηκαν στη βυζαντινή αγιογραφία, τους χρησίμευε ως πρότυπο. Ωστόσο, υποσχέθηκαν να κάνουν ένα αντίγραφο της εικόνας και να το στείλουν στον Καναδά. Ο Μουνιόζ συνέχισε να ικετεύει, αλλά οι μοναχοί ήταν ανένδοτοι. Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής λειτουργίας στην εκκλησία του μοναστηριού, ο Ιωσήφ Muñoz απηύθυνε μια προσευχή στη Μητέρα του Θεού: «Έχω κάνει ήδη ό,τι μπορεί να γίνει ανθρώπινα: πρόσφερα χρήματα, ικέτευσα ενοχλητικά τον ηγούμενο. Αλλά, Μητέρα του Θεού, συνέχισε να μας συνοδεύεις στην Αμερική, γιατί σε χρειαζόμαστε τόσο πολύ!». Μετά την προσευχή ένιωσε ψυχική ηρεμία και σιγουριά ότι το αίτημα του εισακούστηκε.

Τα ξημερώματα, όταν ο Ιωσήφ και ο άλλος προσκυνητής αποχαιρέτησαν τους μοναχούς και πήγαν στην προβλήτα, τους έπιασε ο ηγούμενος Κλήμης (†1997), κρατώντας στα χέρια του μια τυλιγμένη εικόνα. «Η Μητέρα του Θεού θέλει να πάει μαζί σου», είπε και αρνήθηκε αποφασιστικά τα προσφερόμενα χρήματα. «Δεν μπορώ να πάρω χρήματα για ένα τέτοιο ιερό κειμήλιο». Μετά από αυτό, οι φίλοι πήγαν στη Μονή Ιβήρων και ακούμπησαν τη δωρεά της εικόνας στην αρχαία θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου της Πορταιτισσας, προστάτιδας του Άθω, από την οποία αντιγράφηκε η εικόνα.

Αφού επέστρεψε στο Μόντρεαλ, ο Ιωσήφ τοποθέτησε την εικόνα δίπλα στα λείψανα που είχε. Σύμφωνα με τον Ιωσήφ, η εικόνα έβγαλε μύρο για πρώτη φορά στις 24 Νοεμβρίου 1982 και στη συνέχεια έτρεχε μύρο σχεδόν συνεχώς για 15 χρόνια (1982-1997), με εξαίρεση τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής, πριν από το Πάσχα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, το άγιο μύρο έρεε κυρίως από τα χέρια της Παναγίας και του Σωτήρος, καθώς και από το αστέρι στον ώμο της Παναγίας, είχε έντονο άρωμα τριαντάφυλλου και μαζευόταν ακόμη και σε αγγεία. Οι θεραπείες στον κόσμο καταγράφηκαν σε τεράστιους αριθμούς, μεταξύ άλλων και σε ανίατες ασθένειες.

Υπήρχαν και περιπτώσεις που, αφού σταμάτησε η μυροβλυσια, ξανάρχισε με απροσδόκητο τρόπο. Έτσι, κατά την επίσκεψη στο μοναστήρι της Βοστώνης, το μύρο κυλούσε σε ρυάκια, αλλά στη συνέχεια στέγνωσε εντελώς όταν η εικόνα μεταφέρθηκε σε μια κοντινή ενορία. Με την επιστροφή στο μοναστήρι, η ροή ξανάρχισε τόσο έντονα που ξεχείλισε. Σε άλλη περίπτωση, μετά τη διανομή του κόσμου σε 850 προσκυνητές, η εικόνα αποδείχθηκε στεγνή, αλλά φτάνοντας την επόμενη μέρα στην ενορία, όπου την περίμενε μια μάζα πιστών, αποκατέστησε ως εκ θαύματος τη ροή του μύρου.

Για 15 χρόνια, ο Ιωσήφ μετέφερε την εικόνα του Μόντρεαλ σε όλο τον κόσμο. Επισκέφτηκε την Ευρώπη και την Αμερική, την Ασία και τη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία και την Αφρική. Και παντού η Μητέρα του Θεού βοηθούσε τους ανθρώπους. Το ρέον μύρο μαζεύτηκε σε βαμβάκι και στάλθηκε στους πιστούς - υπήρχαν πολλές αναφορές για θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων από σοβαρές ασθένειες, που συνέβησαν μετά από προσευχές και χρίσματα ασθενών στη Ρωσία, τη Λετονία, το Βέλγιο, τον Καναδά, την Ελβετία, τη Σουηδία, τη Βραζιλία, την Αργεντινή , κλπ. Μερικά από τα αντίγραφα της εικόνας άρχισαν επίσης να ρέουν μύρο. Έχοντας λάβει ένα γράμμα με μια φωτογραφία και βαμβάκι εμποτισμένο με μύρο, ο Αλέξανδρος Σολζενίτσιν έγραψε στον Ιωσήφ ότι αυτή η εικόνα είναι ένας θεραπευτής που δεν θεραπεύει τα σώματα, αλλά τις ψυχές των αρρώστων.

Η εικόνα δεν μεταφέρθηκε ποτέ στη Ρωσία. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι εκπρόσωποι του υψηλόβαθμου κλήρου της Ρωσικής Διασποράς, μεταξύ των οποίων και ο τότε Μητροπολίτης της Βιταλιος, θεώρησαν αυτή την επίσκεψη ακατάλληλη.​

Ο ίδιος ο αδελφός Ιωσήφ το είπε στην τελευταία του συνέντευξη, απαντώντας στην ερώτηση - Γιατί η Εικόνα δεν έχει επισκεφθεί τη Ρωσία μέχρι σήμερα; Δεν θα εξυπηρετούσε αυτό προς όφελος της Ορθοδοξίας; Απάντησε: « Νομίζω ότι όταν η εικόνα που ρέει Μύρο πάει στη Ρωσία, το Πάσχα θα έρθει στα μέσα του καλοκαιριού. Όμως, όπως είπα και προηγουμένως, το θαύμα της Μυρορέουσας Εικόνας γίνεται στα πλαίσια της Εκκλησίας. Και ενώ δεν έχω την ευλογία του Πρωθιεράρχη της Εκκλησίας μου, της εκκλησίας όπου εμφανίστηκε αυτό το θαύμα μετά τη δοξολογία όλων των Νεομαρτύρων της Ρωσίας, δεν μπορώ να πάω στη Ρωσία παρά τη θέληση του Πρωθιεράρχη. Θα ήταν ανυπακοή. Όμως στην Εκκλησία δεν μπορεί να υπάρχει ανυπακοή. Δεν μπορούμε να πάμε κρυφά στη Ρωσία, όπως ένας κλέφτης και ένας ληστής από ένα παράθυρο. Πρέπει να μπούμε στη Ρωσία από τις Βασιλικές Πόρτες, τις οποίες θα μας ανοίξουν άξιοι άνθρωποι» («Ρωσικός Ποιμένας». 1997. Νο. 27.).

Το βράδυ της 30ης προς 31η Οκτωβρίου 1997, ο Ιωσηφ Μουνιόζ σκοτώθηκε στην Αθήνα και η εικόνα εξαφανίστηκε χωρίς ίχνη.

Θαύματα που της Μυροβλυζουσας εικόνας της Πορταιτισσας 

Όπου κι αν έφτανε αυτή η εικόνα, η αγάπη και η αρμονία αναζωογονούνταν, όπως, για παράδειγμα, σε μια κοινότητα, όπου οι φιλονικούντες ενορίτες βρήκαν ξανά τον δρόμο για την προσευχή και την ενότητα της ενορίας. Η παρουσία της αύξησε τη ζέση της προσευχής σε τέτοιο βαθμό που οι λειτουργίες που τελούνται μαζί της μπορούν να συγκριθούν με τις πασχαλινές, τόσο φλογερές στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Υπάρχουν πολλές γνωστές περιπτώσεις ανθρώπων που επιστρέφουν στην εκκλησία, την εξομολόγηση και την κοινωνία. Έτσι, μια φτωχή γυναίκα, έχοντας μάθει για το θάνατο του γιου της, ετοιμαζόταν να αυτοκτονήσει, αλλά, αγγιζόμενη στα βάθη της ψυχής της από τη θέα της θαυματουργής εικόνας, μετάνιωσε για την τρομερή της πρόθεση και αμέσως εξομολογήθηκε. Η ευλογημένη επιρροή της Παναγίας ξύπνησε και μεταμόρφωσε τους πιστούς, οι οποίοι συχνά ήταν κολλημένοι σε πλάνες.

Λένε πώς ένας γέρος μοναχός, πλησιάζοντας την εικόνα, έψαλλε: "Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο..." - και το θεραπευτικό μύρο έρεε άφθονο από το αστέρι στον ώμο της Μητέρας του Θεού.

Από τα πολλά θαύματα που σχετίζονται με την εικόνα, θα πούμε μόνο για τα πιο διάσημα.

...Στη Γερμανία, ένα αγόρι περίπου πέντε ετών αρρώστησε από ανίατη ασθένεια. Οι γονείς του τον έβαλαν στο νοσοκομείο, όπως είπαν οι ίδιοι, «τον έστειλαν στο νοσοκομείο να πεθάνει». Το παιδί δεν έτρωγε τίποτα και έλιωνε σαν κερί. Εκείνη την εποχή εστάλησαν στους γονείς από την Αμερική βαμβάκι εμποτισμένο με το μύρο της εικόνας Ιβήρων.

Το Σάββατο, η μητέρα πήρε αυτό το βαμβάκι στο νοσοκομείο και το σκούπισε σε όλο το σώμα του γιου της και το πρωί της Δευτέρας τηλεφώνησε μια συγκινημένη νοσοκόμα και είπε: «Συνέβη το απίστευτο! Το αγόρι σου σηκώθηκε από το κρεβάτι και ζήτησε να φάει». Λίγες μέρες αργότερα το παιδί ήταν απολύτως υγιές.

...Στο Λος Άντζελες το 1991, όταν η εικόνα βρισκόταν στον καθεδρικό ναό, μία ηλικιωμένη, λυγισμένη από παράλυση και δυσκολευόμενη να κινηθεί, την προσκύνησε. Αφού την ασπάστηκε, η γυναίκα σηκώθηκε αμέσως και έφυγε θεραπευμένη, δοξάζοντας τον Θεό και την Αγνή Μητέρα Του.

...Μια ηλικιωμένη Γαλλίδα ήρθε με πατερίτσες για να προσκυνήσει την εικόνα. Αφού προσευχήθηκε μπροστά στη θαυματουργή εικόνα, έφυγε. Περίπου μια εβδομάδα αργότερα, αυτή η γυναίκα ήρθε ξανά, χωρίς δεκανίκια, και είπε για τη θαυματουργή θεραπεία της. Έχοντας φτάσει στο σπίτι αφού επισκέφτηκε την εικόνα, το επόμενο πρωί άρχισε να σηκώνεται από το κρεβάτι και ήθελε, όπως πάντα, να πάρει πατερίτσες, χωρίς τις οποίες συνήθως δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της, αλλά ξαφνικά ένιωσε ότι δεν χρειάζονταν πλέον δεκανίκια. Και από τότε περπατάει χωρίς αυτά

...Σε κλινική στην πόλη Vincennes, στα περίχωρα του Παρισιού, ένας 28χρονος Γάλλος βρισκόταν κατάκοιτος για δύο χρόνια με ανάπηρο πόδι μετά από τροχαίο ατύχημα. Οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ακρωτηριασμός ήταν απαραίτητος. Μη γνωρίζοντας τον Θεό, ο Jean-Louis Georges (έτσι ονομαζόταν ο ασθενής) απελπισμένος αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Του μίλησαν για τη θαυματουργή εικόνα της Μυροβλυτισσας, που βρισκόταν τότε στο μοναστήρι της Λέσνα (περίπου εκατό χιλιόμετρα από το Παρίσι) και συμφώνησε να πάει εκεί.

Μετά την προσευχή στην εικόνα, ο ιερέας πήρε μια μπατονέτα εμποτισμένη με μύρο και την έβαλε κάτω από τους επιδέσμους του ασθενούς. Όμως ο Ζαν δεν ήθελε να φύγει από την εκκλησία και άρχισε να ζητά εξομολόγηση. Ο ιερέας απάντησε ότι αυτό ήταν αδύνατο, επειδή ο νεαρός δεν ήταν Ορθόδοξος, αλλά στη συνέχεια συμφώνησε να μιλήσει μαζί του. Και ο Ζαν άρχισε να μιλάει με πάθος και ιδιαίτερα να μετανοεί για την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει...

Έφυγε για το Παρίσι την ίδια μέρα, και το βράδυ οι επίδεσμοι έπεσαν από θαύμα από τα πόδια του, το δέρμα άρχισε να καθαρίζει και το πύον εξαφανίστηκε από τις πληγές . Όταν έφυγε από την κλινική, ο Jean-Louis είπε ότι πίστευε βαθιά σε έναν Θεό άγνωστο σε αυτόν και έκανε κανόνα να διαβάζει τον ακάθιστο στη Μητέρα του Θεού κάθε πρωί πριν από το γεύμα.

...Ένας άνδρας μεταφέρθηκε σε ένα από τα νοσοκομεία του Βελγίου με ασθενοφόρο. Η αδελφή, μια Ορθόδοξη Χριστιανή, ρώτησε: «Πεθαίνει;» Της είπαν ότι είχε ήδη πεθάνει αυτοκτονώντας. Τότε η νοσοκόμα πήρε βαμβάκι με μύρο από την Εικόνα Ιβήρων, έχρισε τον νεκρό και είπε: «Μητέρα Θεού, βοήθησε την ψυχή του εκεί που είναι τώρα».

Ο άντρας άνοιξε τα μάτια του, φώναξε τον ιερέα και τον  εξομολόγησε, μετανοώντας για ό,τι είχε κάνει. Έζησε άλλες δύο μέρες, αλλά κανείς από τους γιατρούς δεν μπορούσε να εξηγήσει τη θαυματουργή επιστροφή του στη ζωή.

...Στη Ρωσία, ένα τετράχρονο αγόρι τραυματίστηκε σοβαρά. Το ποδαράκι του πιάστηκε σε μια ελαττωματική κυλιόμενη σκάλα, τα δόντια της οποίας προκάλεσαν μια βαθιά πληγή. Στο νοσοκομείο ήταν δύσκολο να παρακολουθήσουν την ταλαιπωρία του μωρού χωρίς δάκρυα.

Οι συγγενείς αυτού του αγοριού είχαν βαμβάκι με μύρο από την εικόνα Παναγίας. Προσευχήθηκαν θερμά στη Μητέρα του Θεού και έβαλαν βαμβάκι γύρω από την πληγή. Προς έκπληξη του θεράποντος ιατρού, η πληγή άρχισε να επουλώνεται, η επέμβαση ακυρώθηκε και το αγόρι εστάλη σύντομα στο σπίτι.

Φωτογραφίες της Εικόνας με ένα κομμάτι βαμβάκι γεμάτο με ιαματικό ευωδιαστό μύρο κολλημένο πάνω της διανεμήθηκαν σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Αλλά το πιο εκπληκτικό είναι ότι μερικές φωτογραφίες της εικόνας ρέουν επίσης μύρο. Αυτό συμβαίνει παντού - στην Αμερική, στην Ευρώπη. Αντίγραφα της εικόνας των Ιβήρων ρέουν επίσης μύρο στη Ρωσία.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1996, κατά τη διάρκεια μιας ολονύχτιας αγρυπνίας στην εκκλησία στο χωριό Nizhnyaya Baygora, στην περιοχή Βορονεζ, η εικόνα της Μητέρας του Θεού άρχισε να ρέει μύρο.

Μύρο έρρεε σε ρυάκια: κάτω από την εικόνα τοποθετήθηκε μια λευκή πετσέτα, η οποία απορροφούσε το μύρο. Η θαυματουργική ροή συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της λειτουργίας. Και το πρωί της 25ης Φεβρουαρίου, την ίδια ημέρα της εορτής της εικόνας των Ιβήρων, που η εισροή του κόσμου συνεχίστηκε, ακόμα κυλούσε κάτω από την εικόνα σε ρυάκια. Στις 26 Φεβρουαρίου, ο κόσμος έγινε μικρότερος, κυλούσε κάτω από το στέμμα και υπήρχαν πολλές δροσοσταλίδες στο μέτωπο της Μητέρας του Θεού.

Την επόμενη μέρα, μύρο κυλούσε σε ρυάκια σε όλη την εικόνα, και στις 28 Φεβρουαρίου, ολόκληρη η εικόνα φαινόταν να έχει στεγνώσει, αλλά ρυάκια μύρου κυλούσαν από τα μάτια της Μητέρας του Θεού. Πολλοί συγκεντρωμένοι είδαν αυτό το θαύμα και το υπέροχο άρωμα της ειρήνης παρέμεινε στον ναό για πολλή ώρα.

Τροπάριο, ήχος Α´:

Από την αγία Σου εικόνα, Παναγία Θεοτόκε, άφθονα απέπνεες το ευλογημένο μύρο, παρηγόρησες τους πιστούς Σου στην εξορία, και φώτισες τους άπιστους με το φως του Υιού Σου. Με τον ίδιο τρόπο πέφτουμε σε Σένα, Κυρία, με δάκρυα: ελέησέ μας την ώρα της κρίσεως, ώστε να λάβουμε τόσο πολύ από το έλεός Σου, καθώς θα περιφρονήσουμε την τιμωρία, αλλά δώσε μας μέσω των προσευχών Σου να ανθίσουμε πνευματικό καρπό και σώσε τις ψυχές μας.

Κοντάκιον, ήχος Η´:

Αν και η στέρηση της επίγειας πατρίδας με την άδεια του Θεού ήρθε στους πιστούς Σου, αλλά τους φανερώθηκες, ο ελεήμων Παρηγορητής, στη θαυματουργή εικόνα Σου· Σε φωνάζουμε με δάκρυα: άνοιξε τις πύλες της ουράνιας πατρίδας σε εμείς που αιτουμαστε, καθώς είσαι η Παναγία Θυρωρός, ανοίγοντας τις πόρτες του ουρανού στους πιστούς.

Ευχή: Ω, Ενδοξότατη Κυρία, Βασίλισσα του ουρανού και της γης, Παναγία Θεοτόκου! Ενώπιον της σεβάσμιας εικόνας Σου τώρα πέφτουμε, με τρυφερή καρδιά, Σου φωνάζουμε αυτή τη μικρή μας προσευχή, καθώς είμαστε ανάξιοι υπηρέτες, δεχόμενοι την καταδίκη όσων έχουν αμαρτήσει, αλλά με την παντοδύναμη μεσιτεία Σου, ο Κριτης θα κατευνάσει αυτούς που Τον περιμένουν. Πιστεύουμε και εμπιστευόμαστε, Κυρία, ότι, παρόλο που ο Γιος Σου δεν ήθελε τον θάνατο των αμαρτωλών, άκουσε τη μεσολάβησή Σου, και τώρα ακούσαμε για αυτό το υπέροχο σημάδι από την εικόνα Σου, η οποία αναδείχθηκε με θεραπεία, από την οποία αναβλύζει άφθονα το μύρο με πίστη και αγάπη προς Σένα. Γι' αυτό, σε φωνάζουμε με δάκρυα: φύλαξέ μας από την κατάρα της παρακοής, συγχώρεσε μας την απιστία μας, συντρίψε την υπερηφάνεια και την έπαρση μας, διώξε την αναισθησία από τις σκληρές καρδιές, δες τους αναστεναγμούς όσων παλεύουν με την απελπισία, δώσε μας σοφία για την προσδοκία της μελλοντική ανταμοιβής. Και δώσε, Κυρία, στην Εκκλησία μας ακλόνητη στάση στην αλήθεια και καλή ανταπόδοση στην αγάπη, σκέπασέ μας από όλες τις μηχανορραφίες των δαιμόνων και των δεισιδαιμονών αιρετικών και συγκέντρωσε τους διασκορπισμένους πιστούς, για να σε δοξάσουν όλοι οι επί της γης Ορθόδοξοι και να ψάλλουν στα ουράνια βασίλεια ίνα δοξάζεται το πανάγιο όνομα της Αγίας Τριάδος και η ευσπλαχνική σου μεσιτεία για μας στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ 2023 (ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΗΣ)

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

Την 26η του μηνός Οκτωβρίου (Εκκλ. ημερολόγιο) τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου στο Μόντρεαλ του Καναδά. Για την πανήγυρη μετέβη ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Λεμεσού Κύπρου, Ιερομόναχος Θεοδόσιος Στυλιανού καθώς ο Ναός αποτελεί υπό σύστασιν Ιερόν Μετόχιον της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Κύπρου, αφιερωθείς υπό των ιδιοκτητών. Παρέστησαν αρκετοί ευσεβείς πιστοί της ενορίας, παρά το εργάσιμο της ημέρας που δυσχεραίνει τις συνάξεις των ορθοδόξων. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου της Εκκλησίας μας υφίσταται από πολλές δεκαετίες και εξυπηρετεί την ομογένεια, και όχι μόνο, ως ιεραποστολικό κέντρο για τον Καναδά.

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ 2023

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΛΑΡΙΣΗΣ

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΛΑΡΙΣΗΣ & ΤΥΡΝΑΒΟΥ

Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελίστριας & Αγ. Γεωργίου 

Οδός Κουμουνδούρου 72 Λάρισα 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΛΟΥΚΑ 2023

 

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στον πλούσιο και στον φτωχό Λάζαρο. Ο Χριστός διδάσκει με παραβολές, με παραδειγματικές ιστορίες για να ερμηνεύσει στους ανθρώπους τα δύσκολα και δυσερμήνευτα μεγαλεία της Βασιλείας του Θεού. Στην παραβολή, αρχικά περιγράφει τις ανέσεις ενός πλουσίου και τις αντιξοότητες του φτωχού Λαζάρου. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, οι οποίοι εκπροσωπούν έκαστος την τάξη στην οποία ανήκει, δεν είναι άγνωστοι μεταξύ τους, δεν συμβαίνει κάτι στον κάθε ένα σε διαφορετικό τόπο και χρόνο, αλλά σχετίζονται και γνωρίζονται. Στη συνέχεια η παραβολή μας μεταφέρει την εικόνα της συναντήσεώς τους μετά θάνατον.

Στην επίγεια ζωή, ο πλούσιος ντυνόταν με ακριβά ενδύματα και ζούσε με μεγάλη πολυτέλεια. Ο φτωχός Λάζαρος βρισκόταν δίπλα στην θύρα του πλουσίου, γεμάτος πληγές, προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Ήταν τόση η κατάντια του φτωχού Λαζάρου ώστε, ακόμη και τα σκυλιά ερχόταν και έγλυφαν τις πληγές του. Αυτή ήταν η πραγματικότητα της επίγειας ζωή των δύο αυτών ανθρώπων.

Για την περιγραφή της επίγειας ζωής έχουμε να παρατηρήσουμε μερικά σημεία. Το Ευαγγέλιο μας λέει ότι ο πλούσιος ντυνόταν με πορφύρα και βύσσο. Ήταν τα ακριβότερα ενδύματα της εποχής. Η πορφύρα ήταν το ακριβό χρώμα, το οποίο κατασκευαζόταν από κογχύλια και με το οποίο έβαφαν τα ακριβά υφάσματα. Βύσσος ονομαζόταν τα πολύτιμα λινά υφάσματα τα οποία είχαν προέλευση τις Ινδίες. Η πολυτέλεια στην οποία ζούσε ο πλούσιος, δεν ήταν πρόσκαιρη, αλλά καθημερινή και δηλώνει την ασπλαχνία του και την αδιαφορία του προς τον συνάνθρωπο.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, ενώ αναφέρεται το όνομα του φτωχού, ήταν ο Λάζαρος, το όνομα του πλουσίου παραμένει άγνωστο, δεν αναφέρεται από τον Χριστό. Για ποιά αιτία ο Χριστός αποσιωπά το όνομα του πλούσιου και φανερώνει το όνομα του φτωχού; Διότι θέλει να δείξει ότι είναι ανάξια, για την Μνήμη του Θεού, τα ονόματα των πονηρών ανθρώπων και άξια των δικαίων.

Η λιτή περιγραφή της ζωής του φτωχού Λαζάρου μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι ήταν άστεγος, πεινασμένος και ασθενής. Άστεγος αφού δεν βρισκόταν σπίτι του, αλλά περίμενε δίπλα στην πύλη του πλούσιου, πεινασμένος αφού περίμενε να χορτάσει από τα ψίχουλα και ασθενής αφού είχε πληγές τις οποίες έγλυφαν οι σκύλοι. Το θαυμαστό γεγονός είναι ότι παρόλη τη δυστυχία του, δεν καταφέρθηκε εναντίον του Θεού, ούτε κατηγόρησε την ασπλαχνία του πλούσιου, αλλά παρέμεινε υπομονετικός όπως ο Ιώβ. Αυτή είναι η περιγραφή της επίγειας κατάστασης των δύο αυτών ανθρώπων.

Η μεταφορά από την επίγεια φάση στην μεταθανάτια κατάσταση περιγράφεται με λιτό, αλλά διδακτικό τρόπο. Και οι δύο πέθαναν σχεδόν μαζί. Ο θάνατος δεν διαχωρίζει πλούσιους και φτωχούς. Αυτό θέλει να διδάξει το Ευαγγέλιο. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος θανάτου για τους πλουσίους και άλλος για τους φτωχούς. Ο φτωχός πέθανε και μεταφέρθηκε από τους αγγέλους στην αγκαλιά του Αβραάμ. Ο πλούσιος πέθανε και αυτός και ετάφη. Η κατάσταση της μεταθανάτιας ζωής διακρίνεται ήδη από την πρώτη περιγραφή. Ο φτωχός μεταφέρεται με Αγγέλους, ενώ ο πλούσιος απλώς ετάφη, για να δηλώσει ότι ο πλούσιος δεν θα απολύσει την μακαριότητα. Ο φτωχός βρίσκεται στην αγκαλιά του Αβραάμ και λέει το Ευαγγέλιο για αγκαλιά, όπως το πλοίο μετά από θαλασσοταραχή, ησυχάζει στο λιμάνι.

Τότε τί συμβαίνει; Ποιά έκπληξη περιμένει τον πλούσιο; Στον άδη όπου βασανιζόταν ο πλούσιος, σηκώνει τα μάτια του και βλέπει από μακριά τον Αβραάμ και τον Λάζαρο στην αγκαλιά του. Τότε ζήτησε ο πλούσιος από τον Αβραάμ να στείλει το Λάζαρο να βουτήξει το δάκτυλό του στο νερό και να δροσίσει λίγο την γλώσσα του διότι υπέφερε στην φλόγα του άδη. Δεν ζητάει ποσότητα ύδατος, παρά μόνο μια σταγόνα που θα μπορούσε να κρατήσει το δάκτυλο. Όπως ο Λάζαρος έτρωγε μόνο ψίχουλα, έτσι τώρα ο πλούσιος θέλει να δροσιστεί μόνο με σταγόνα. Και αυτό διότι όταν πάσχουμε υπερβολικά και η μικρότερη παρηγοριά λογίζεται μεγάλη. Ο Αβραάμ όμως αφού τον αποκάλεσε «παιδί μου» του εξήγησε ότι απόλαυσε τα αγαθά του στην ζωή του και ο Λάζαρος τα κακά. Τώρα υποφέρει ο πλούσιος ενώ παρηγορείται ο Λάζαρος. Παρόλο που ο πλούσιος δεν ήταν άξιος να ονομάζεται παιδί του Αβραάμ, εν τούτοις τον ονομάζει ο Αβραάμ παιδί του για να δείξει την ευσπλαχνία του Θεού, ακόμη και τότε στην κατάσταση της κολάσεως. Επιπλέον, μεταξύ τους υπάρχει μεγάλο χάσμα ώστε να μην μπορούν να περάσουν από την μία πλευρά στην άλλη. Για να μη νομίσει όμως κάποιος ότι το Ευαγγέλιο καταφέρεται σε κείνους που έχουν αγαθά, λέει ότι ο πλούσιος απόλαυσε, όχι τα αγαθά γενικώς, «απέλαβες τα αγαθά», διότι αυτά θα μπορούσαν να τον δικαιώσουν εάν τα διαχειριζόταν σωστά και με ευσπλαχνία, αλλά λέει «απέλαβες τα αγαθά σου», δηλαδή εκείνα που θα μπορούσες να δώσεις στους φτωχούς, όμως τα κατανάλωσες μόνος σου.

Τότε για πρώτη φορά φαίνεται ο πλούσιος σπλαχνικός στους συγγενείς του και παρακαλεί τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο να τους πει να μετανοήσουν. Ο Αβραάμ όμως εξηγεί ότι αφού δεν άκουσαν τον Μωυσή και τους Προφήτες, ούτε τον Λάζαρο θα ακούσουν. Και πράγματι αυτό συνέβη, διότι όταν ο συνονόματος με τον φτωχό της παραβολής, Λάζαρος και φίλος του Χριστού, όταν αναστήθηκε, δεν μετανόησαν οι διώκτες του Χριστού και ήθελαν πάλι να τον θανατώσουν. Αλλά και κατά την Σταύρωση του Χριστού σηκώθηκαν πολλοί κεκοιμημένοι άγιοι και μετά την ανάσταση εμφανίσθηκαν στους δικούς τους, κι όμως και πάλι ο ιουδαίοι δεν πίστευσαν και καταδίωκαν τους Αποστόλους. Και ο Ίδιος ο Χριστός όταν αναστήθηκε, άλλοι απίστησαν, άλλοι δίστασαν, άλλοι νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα.

Ο άνθρωπος για να καταστεί ελεύθερος οφείλει να αποτινάξει από πάνω του τα δεσμά και την εξάρτηση από τη ύλη και να μάθει να ζει ανθρώπινα και αγαπητικά. Μόνο τότε θα μπορέσει να βιώσει την πληρότητα της ζωής, την παρουσία του Θεού και την στοργή του συνανθρώπου.Αμήν!

(Σύνθεση κηρυγμάτων που αξιοποίησε ο π. Τιμόθεος Αλησιανης, Εφημέριος Λάρισας)

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: ΠΕΡΙ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Την 26η του μηνός Οκτωβρίου πανηγύρισε ο ιστορικός Ιερός Ναός του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου στην πόλη της Πάτρας και την περιοχή Οβρυά. Ιερούργησε ο Τοποτηρητής Πατρών, Σεβ/τος Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος και προσήλθε πλήθος πιστών παρά το εργάσιμο της ημέρας.

Την ίδια ημέρα πανηγυρίζει την μνήμη του Μεγαλομάρτυρος και Πολιούχου Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου η Ιερά Μητρόπολη Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης στην προσωρινή έδρα αυτής, τον ενοριακό Ιερό Ναό Γεννήσεως Χριστού Αγχιάλου.

Επίσης, εόρτασε ο γραφικός Ιερός Ναός του Μυροβλύτου Αγίου Δημητρίου στα Λε'ι'κα Μεσσηνίας. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Αθανάσιος Κιτσαντας.

Την 9η Οκτωβρίου πανηγύρισε ο ενοριακός Ιερός Ναός των Οσίων 99 Πατέρων στα Χανιά. Ιερούργησε ο ακάματος Ιερέας της Μεγαλονήσου, Αιδεσιμότατος π. Ζαχαρίας Τσικρικακης και παρέστη συμπροσευχομενος ο Τοποτηρητής της Κρήτης, Σεβ/τος κ. Ιάκωβος.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2000 (Νέες Ταυτότητες)

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2000 (Ταυτότητες) by ECCLESIA GOC on Scribd

ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΚΡΙΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ

* Απορίας άξιον είναι που βαίνει ο Νεοημερολογιτισμός. Αναφερόμαστε στην συμπροσευχή του Καινοτόμου "Μητροπολίτου" Κατερίνης κ. Γεωργίου σε ψευδοχειροτονία των αιρετικών Ευαγγελικών στην πόλη του. Ο ΜΕ´ Κανόνας των Αγίων Αποστόλων απαγορεύει την συμπροσευχή με αιρετικούς και καθαιρεί όσους συμμετέχουν σε τελετές αιρετικών αλλά ο κ. Γεώργιος συνεχάρηκε τον νέο, αιρετικό πάστορα  και τους πεπλανημενους συμπολίτες του ως "αδελφούς"! "Όχι μόνο συμβολική αλλά ουσιαστική η παρουσία μας εδώ σήμερα…" είπε ο κ. Γεώργιος χαρακτηριστικά! Τους συνεχάρηκε που πλανώνται και πλανούν με αιρέσεις και βλασφημίες: εικονομαχία, αγιομαχία, θεοτοκομαχία, προσβολή Μυστηρίων και δογμάτων. Άραγε θα πήγαινε πρόσχαρος στο Ναό του Αγίου Ταξιάρχη των Γ.Ο.Χ. Κατερίνης ή στους Ναούς των εκεί Παλαιοημερολογιτών; Εκεί θα δαιμονιζόταν από θυμό και οργή. Δεν άργησε η ανταμοιβή του. Αναγορεύτηκε καθηγητής του ΑΠΘ. Κατά τα άλλα η κρατική εκκλησία του Ν.Η. έχει και αντιαιρετική επιτροπή και δράση...

* Δυστυχώς κάποιοι ενώ δεν τακτοποιούν τα του οίκου τους, απασχολούνται με μηχανορραφίες και κουτσομπολιά για να κρύψουν τα δικά τους και την ανυπακοή τους λόγω υπερηφάνειας και αυτοδικαίωσης. Φλωρινικος ιστολόγος, δεν ξέρει ούτε αυτός που ανήκει, καταλαμβάνεται από αγωνία για την αυθεντική κάρα του εν Αγίοις Πατρός ημών Ματθαίου. Ενώ τον είχαμε ενημερώσει και για τη μυροβλυσία και για σχετικό θαύμα (της Αγίας Κάρας του στη Χαλκίδα) παλαιότερα εκείνος αγωνία λες και εάν το εξακριβώσει ο ίδιος θα εγκαταλείψει το εκκλησιολογικό σχίσμα. Την ίδια στιγμή όλος ο θρησκευόμενος λαός της ορθοδόξου παραδόσεως έχει αηδιάσει απο την παραχώρηση ιστορικού, φλωρινικού μοναστηριού στην Πεντέλη σε βλάσφημο σήριαλ "Φόνοι στο Καμπαναριό" όπου γυμνοί βρίσκονται μέσα σε εκκλησία, πετάνε για πλάκα λείψανα υποτιθέμενων Αγίων, κρεμάνε σκόρδα στην εκκλησία με γυρισμένα οπίσθια στην Αγία Τράπεζα και την εικόνα της Αγίας Τριάδας και πόσα ακόμη βλάσφημα και αισχρά κατά του μοναχισμού και της πίστης μας. Οι υπεύθυνοι διατείνονται ότι έχουν άδεια. Μάλλον έτσι γίνονται ακριβές ανακαινίσεις και ανοικοδομήσεις, με ιεροσυλίες και εξαγορές....

* Με τον κοσμικά ισχυρό πάπα Φραγκίσκο συναντήθηκε ο "πατριάρχης" Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος στο Βατικανό. Ο κ. Βαρθολομαίος τέλεσε ολονύκτια συμπροσευχή στη Ρώμη με τον πάπα στις 30 Σεπτεμβρίου ενώ ο Καινοτόμος "αρχιεπίσκοπος" Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος εύχεται δημοσίως για τις Μουλσουμανικές εορτές. Στην οικουμενιστική ολονυχτία πάσχιζαν οι ψευτο- ορθόδοξοι ποιος θα φιλήσει πιο ευλαβικά το χέρι το πάπα και θα δώσει το καλύτερο φίλημα, μετά τον Ιούδα.

* Στον αιρετικό, αρμένικο Ναό στην πόλη της Καβάλας συμπροσευχήθηκε ο εκεί Καινοτόμος Μητροπολίτης κ. Στέφανος. Αδιάφορο ότι είναι αιρετικοί Μονοφυσίτες.

* Στη Γαλλία δεν γίνεται ανεκτό ούτε το όνομα "Χριστιανός" στα ραδιόφωνα. Απέναντι, στην Αγγλία, αγγλικανικο ναοί μετατρέπονται σε τζαμιά των Μωαμεθανών. Στην Ιταλία οι θρησκευόμενοι παπικοί  όλο και μειώνονται. Έξυπνες λύσεις φαίνεται να βρίσκουν οι Καινοτόμοι ομογενείς μας στην Αμερική όπως νύχτα καπνίσματος πούρου στο Ναό του Αγίου Νικολάου στο σημείο Μηδέν στη Νέα Υόρκη και με την πρόσκληση τραγουδιστριών σε Ναούς της ομογένειας όπως η Καλομοίρα!!

* Σείεται ο παπισμός στην Πολωνία από όργια παπικών κληρικών εντός ναών τους ενώ στην Ρουάντα αποκαλύπτεται ολόκληρη γενοκτονία στην οποία συντέλεσε το Βατικανό γιατί δεν ασπάστηκαν το παπικό δόγμα.

* Συναγωνίζονται ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τον σύντροφό του και ο πρωθυπουργός με τους γκέι συμβούλους του ποιος θα προλάβει πρώτος να θεσμοθετήσει τους πολιτικούς γάμους  με δικαίωμα τεκνοθεσίας μέσω εμπορίας μητρών γυναικών. Υπάρχει κατάλογος 40- 50 χιλιάδων ευρώ ανά βρέφος αφού φαίνεται η εν λόγω επιθυμία ευνοεί τους πλούσιους. Κατά τα άλλα ενδιαφέρονται για την υπογεννητικότητα και το έθνος μας, αυτοί που δεν έχουν ιερό και όσιο.

* Σφαγιάζονται χριστιανοί στη Νιγηρία και στο Πακιστάν σκοτώνονται με βάση ψευδείς κατηγορίες για εκφοβισμό των υπολοίπων. Η ανεκτικότητα του Ισλάμ στον Χριστιανισμό ολοφάνερη. Πρόκειται για σύγχρονες γενοκτονίες!

* Με ουνίτες και παπικούς κληρικούς συνεχίζουν να ιερουργούν οι σχισματικοί του κ. Βαρθολομαίου στην Ουκρανία. Εκεί, κήρυξαν την Μοσχοβίτικη δικαιοδοσία του κ. Ονουφρίου παράνομη και ψήφισαν κατά των ορθοδόξων Χριστουγέννων και του ορθοδόξου εορτολογίου. Είναι συγκινητικό ότι φτωχοί και ευρισκόμενοι σε πόλεμο Ουκρανοί χριστιανοί πληρώνουν για την αποφυλάκιση των πνευματικών τους.

* Ο εκδικητικός κ. Βαρθολομαίος Αρχοντώνης εξέλεξε Αλβανό ψευδεπίσκοπο για την Αμερική. Ο κ. Θεοφάνης Κόγια είναι εχθρός της δικής τους ιεραποστολής στην Αλβανία και του εκεί Καινοτόμου Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην χειροτονία του διάβασε το νοθευμένο "Πιστεύω" με το αιρετικό Φιλιόκβε! Δεν το κατάλαβε ούτε αυτός, ούτε οι υπόλοιποι παριστάμενοι!!! Αυτή είναι "ορθοδοξία" τους και η αγάπη τους!!!

* Ανάστατο το εσβεσμένο Φανάριο με τις αποκαλύψεις για "επίσκοπο" του στην Γερμανία όπου είχε πολυετή ερωτική σχέση με γυναίκα και επίσης έκανε γυμνισμό με φωτογραφίες κι άλλες άσεμνες συμπεριφορές. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η δράση του για την ένωση με τον παπισμό και οι σπουδές του στο Βατικανό.

* Νέα λοκντάουν ψήφισε η κυβέρνηση για κλιματικούς δήθεν λόγους. Παράλληλα φρόντισε να δώσει πακτωλό χρημάτων στα τηλεοπτικά κανάλια.

* Γονείς κατήγγειλαν ιερέα γιατί βάπτισε ορθόδοξα παιδί! Τέτοια άγνοια και πλάνη η σημερινή κοινωνία...

* Μαίνεται ο επάρατος πόλεμος στην Παλαιστίνη με το Ισραήλ. Εβραίοι και μουσουλμάνοι, αρνούμενοι τον Χριστό, αλληλοσκοτώνονται. Η κυβέρνηση φρόντισε να φωτίσει μονομερώς με την σημαία του Ισραήλ παρά την καταπίεση ενός ολόκληρου λαού επί δεκαετίες. Πριν τον πόλεμο, φανατικοί Εβραίοι έφτυναν χριστιανούς που λιτάνευαν Σταυρό. Το γεγονός καταδίκασε η Ισδραηλιτική κυβέρνηση.

* Στο Βέλγιο γιατρός σε λεγόμενη υποβοηθούμενη αυτοκτονία (ευθανασία) αποτελείωσε ασθενή του με πνίξιμο μαξιλαριού. Αυτά διδάσκει η εκτός Θεού επιστήμη...

* Η γερμανική Παπική "εκκλησία" αποφάσισε να ευλογεί ομόφυλα ζευγάρια. Στο ίδιο πνεύμα κατευθύνεται και η κεφαλή τους, ο Φραγκίσκος.

* Το εσβεσμενο Φανάριο αγιοποίησε την Μοναχή Γαβριηλία παρά το πλήθος εμπεριστατωμένων καταγγελιών για τα οικουμενιστικά της πιστεύω και άλλα εκκοσμικευμένα  φρονήματα όπως ανατολίτικες πρακτικές, γιόγκα κλπ. Ακόμη περιμένουν τα πνευματικά παιδιά του γέροντα Φιλόθεου αλλά αυτός ήταν αντιοικουμενιστής και υπέρ της επαναφοράς του Πατρίου ημερολογίου οπότε μάταια θα περιμένουν.

* Την αγωνία του να φύγει το θρησκόληπτο πνεύμα από την κρατική εκκλησία, εκφράζει  με άρθρο του ο καινοτόμος μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Την πλήρη δηλαδή απενεύρωση των πιστών και την χωρίς αντίσταση παράδοση στον οικουμενισμό. 

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ by ECCLESIA GOC on Scribd