2018/01/31

ΟΣΙΟΣ ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΑΚΗΣ- RIGHTEOUS ELIAS PANAGOULAKIS

Ο ΝΕΟΑΣΚΗΤΗΣ π. ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΑΚΗΣ 
ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

100 Χρόνια από την Κοίμηση του






Ο όσιος Νεοσκητής π. Ηλίας Παναγουλάκης, γεννήθηκε την 14/7/1873 στην Καλαμάτα και έζησε στην περιοχή της Μεσσηνίας. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του είναι γνωστά ελάχιστα πράγματα, είναι όμως γενικά παραδεκτό, ότι ήταν άνθρωπος του κόσμου και της αμαρτίας. Ο θάνατος ενός στενού και αγαπημένου του φίλου, υπήρξε γι’ αυτόν γεγονός σωτήριο, γιατί κατά τη κηδεία του, άκουσε για πρώτη φορά τα σχετικά με την αιώνια ζωή λόγια του Ευαγγελίου, «ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντι με, έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μετέβηκεν εκ του θανάτου προς την ζωήν» (Ιωαν. 5, 24) δηλαδή "όποιος ακούει το λόγο μου πιστεύει σε αυτόν που με έστειλε (το Θεό Πατέρα), έχει αιώνια ζωή, και σε κρίσει δεν θα έρθει, αλλά απ τον θάνατο στη Ζωή πορεύεται". Γεμάτος σκέψεις και βαθειά επηρεασμένος, ζήτησε από τον Ιερέα του νεκροταφείου να του εξηγήσει σχετικά. Πράγματι ο Ιερέας του μίλησε για την κρίση, την μετά θάνατο ζωή, την τιμωρία (ανταπόδοση ορθότερα), την μετάνοια και την επιστροφή. Με συντριβή και επίγνωση της πνευματικής του κατάστασης, (σύμφωνα με τους μαθητές του είπε στον ιερέα: «Και για μένα; Για μένα που έχω ματώσει την θάλασσα, υπάρχει σωτηρία;»), ζήτησε να εξομολογηθεί. Ο ιερέας όμως δεν ήταν εξομολόγος και γι αυτό τον έστειλε σε έμπειρο πνευματικό της Μονής Βελανιδιάς.


Μετά το σωτήριο λουτρό της μετανοίας και γεμάτος ζήλο για έργα αρετής, είπε στον εξομολόγο του: «Θα κάνω τη ζωή του Μεγάλου Αντωνίου!» παρόλο όμως το γεγονός, ότι ο πνευματικός του συνέστησε να γίνει απλώς ένας χριστιανός, ο Ηλίας ξεκίνησε για τη Μάνη, αναζητώντας τόπο για προσευχή και άσκηση. Στη Μάνη, έζησε κοντά σε ένα εξωκκλήσι για μικρό χρονικό διάστημα, εργαζόμενος την μετάνοια και την προσευχή, και αγωνιζόμενος υπεράνθρωπα με νηστεία και αγρυπνία. Ο ιερέας όμως του κοντινού χωριού , του συνέστησε να αγωνισθεί εκεί που αμάρτησε, δηλαδή στην Καλαμάτα. Υπάκουσε και επιστρέφοντας στον τόπο που έζησε την αμαρτωλή του ζωή, κατοίκησε στα κτήματα ενός χριστιανού στην ερημική θέση «Αγία Άννα», στο φρούριο της πόλης. Εκεί αρχίζει νέους αγώνες υπεράνθρωπους, αδιανόητους για την εποχή του, και προσφέρει στο Θεό τους καρπούς της μετανοίας του. Σε μικρό χρονικό διάστημα η περιοχή κατακλύζεται από επισκέπτες. Δεκάδες άνθρωποι έρχονται προς αυτόν, (οι περισσότεροι γεμάτοι περιέργεια και σκωπτική διάθεση). Πολλούς το πύρινο κήρυγμα μετανοίας και προ πάντων το παράδειγμα του, μεταβάλλει σε πιστούς προσκυνητές και υπάκουος μαθητές. Το γεγονός αυτό έβαλε σε σκέψεις τον ιδιοκτήτη του κτήματος, ο οποίος φοβούμενος μήπως η Εκκλησία αποκτήσει δικαιώματα στην ιδιοκτησία του , ζήτησε από τον π. Ηλία να απομακρυνθεί.

Ο ταλαιπωρημένος ασκητής (ήδη τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, είχαν αλλοιωθεί από την νηστεία και την κακοπάθεια), υπάκουσε. Πριν φύγει από την «Αγία Άννα» έδωσε ένα νόμισμα (μια χάλκινη πεντάρα της εποχής), σε κάποιον μαθητή του και τον έστειλε στο Ναό της Υπαπαντής, για να ψάλλει μία παράκληση. Μετά την επιστροφή του υποτακτικού του, η μικρή συνοδεία ξεκίνησε χωρίς συγκεκριμένη πορεία. Μετά από περιπλάνηση, λίγο μετά την του Αγίου Κωνσταντίνου που ίδρυσε ο λόγιος Ιερομόναχος Γεράσιμος Παπαδόπουλος (1763-1844, συναντήθηκε με τον εργολάβο Χρήστο Ταμπακέα. Ο π. Ηλίας και οι μαθητές του, απατώντας σε σχετική ερώτηση του ευσεβούς Ταμπακέα, εξιστόρησαν τα γεγονότα. Ο Ταμπακέας, που όπως αποδεικνύεται από τα πράγματα ήταν ευσεβής και φιλομόναχος, προσπάθησε να βοηθήσει την συνοδεία και για τούτο την οδήγησε στο κτήμα του φίλου του Θωμά Μιχαλάκου, (εκεί που σήμερα βρίσκεται η Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας), από τον οποίο και αγόρασε το κτήμα, προσφέροντας του στον ασκητή.

Μετά την εγκατάσταση στην νέα εξασφαλισμένη θέση, ο π. Ηλίας, αφού οικονόμησε από κάπου ένα παλιό ράσο, κατέβηκε στο μικρό σπήλαιο που υπήρχε στο κτήμα και άρχισε με μεγαλύτερο ζήλο την άσκηση. Μέσα στο σκοτάδι και την υγρασία του σπηλαίου, αγωνίσθηκε υπεράνθρωπα μιμούμενος τους μεγάλους ασκητές. Σε λίγο η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της περιοχής και εκατοντάδες άνθρωποι άρχισαν και πάλι να συρρέουν, για να ακούσουν το φλογερό κήρυγμα του μετανοίας. Πολλοί από τους επισκέπτες του, γοητευμένοι από την ζωή και την προσωπικότητα του, παρέμειναν μαζί του και έγιναν υποτακτικοί και μαθητές του. Οι σπουδαιότεροι από τους μαθητές του ήταν: Ο Γεώργιος Αναγιαρέας (διάδοχος του στην ηγεσία της Μονής κατά την περίοδο 1918-1920), ο Γεώργιος Πουπουλάτης (έπειτα Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Μεσσηνίας με το όνομα Χρυσόστομος), ο Πέτρος Καλοκύρης (μοναχός Συμεών), ο Ανδρέας Κωτσόπουλος (Μοναχός Αντώνιος), ο Φώτιος Μπούστος, ο Μοναχός Παναγιώτης και ο Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (έπειτα Αρχιμανδρίτης Θεόδουλος, ιδρυτής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Κορώνης).

Ο Kύριος όμως του παντός, κάλεσε σύντομα κοντά Του τον σκληρά αγωνιζόμενο δούλο του. Την 17η Ιανουαρίου 1918 (ημέρα εορτής του Αγίου Αντωνίου, του οποίου την ζωή ήθελε να μιμηθεί!), σε ηλικία μόλις 45 ετών, μετά από 16ετή άσκηση γεμάτη κακοπάθεια αλλά και πλούσιους πνευματικούς καρπούς, ο νεοασκητής π. Ηλίας Παναγουλάκης κοιμήθηκε τον ύπνο του δικαίου. Άφησε τη φήμη οσίου και πνευματικού ανδρός και τιμάται ιδιαίτερα από το λαό της περιοχής. Ο τάφος που βρίσκεται στη βάση του δεξιού κωδωνοστασίου του (παλαιού) Ναού της Ευαγγελίστριας στην ιερά του Μονή, και η τίμια κάρα του σε μικρό ξύλινο κιβώτιο- προθήκη, στο παρεκκλήσιο της Υπαπαντής, δίπλα στην Κάρα του μαθητή του και έπειτα επισκόπου Γ.Ο.Χ. Μεσσηνίας αειμνήστου κυρού Χρυσοστόμου.

Πηγή: "ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ Γ.Ο.Χ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ" (Αντ. Μάρκου). Έκδοση Ι. Μητροπόλεως Μεσσηνίας, 1981.

************

NEW- HERMIT ELIAS (PANAGOULAKIS) 
FOUNDER OF THE HOLY MONASTERY 
“THE ANNUNCIATION OF THEOTOKOS” IN KALAMATA

100 Years after his Repose


The Righteous F. Elias Panagoulakis,the New- hermit, was born on 14/7/1873 in Kalamata and lived in the area of Messenia. From the first years of his life are little known, but it is generally acknowledged that he was man of the world and sin. The death of a close and beloved friend was so salutary fact that, because at the funeral, he heard for the first time on the words of eternal life of the Gospel, " he that hearth my word, and believeth on him that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life "(John 5, 24). Full of thoughts and deeply impressed, he asked the priest of the cemetery to explain about. Indeed, the priest spoke of the crisis, the afterlife, punishment (accurate), the repentance and return. By crash, and aware of his spiritual state, (according to his students he told the priest: "And for me? For me who I bled the sea, there is salvation?!"), asked to confess. The priest was not confessor and that's why he sent him a seasoned spiritual of Velanidias’ Monastery.

After the saving bath of repentance and zealous for works of virtue, to confess he said: "I will do the life of St Antonius the Great!" Despite the fact that the spiritual has recommended him to be simply a good Christian, Elias began to looking for prayer and exercise in Mani. In Mani, he lived near a chapel for a short time, working repentance and prayer and superhuman contestant with fasting and vigil. However the priest of the nearby village set up to fight where they sinned, in Kalamata. He obeyed and returning to the place where he lived a sinful live, he resided in a farm of a Christian in a desert location “Saint Anne”, in the fortress of the city. There he begins new games superman inconceivable for the time, and he offers to God the fruits of repentance. In a short time the area is flooded with visitors. Dozens of people come to him, (most full of curiosity and mocking available). Many fiery are preaching repentance and above all, his example, changes the people to pilgrims and faithful obedience students. This points put the owner of the estate, who was feared the Church acquired rights to the property so he requested Fr Elias removed.

The crummy hermit (now the features of his face had been altered by fasting and hard life) obeyed. Before he was leaving the "St. Anna" has a coin (a nickel copper at the time), to a student and sent him to the Church of “the meeting of Lord” to sing a prayer. After his return to the submissive, the small convoy began without a specific course. After wandering, shortly after the St. Constantine’s Monastery that was founded by scholar Hieromonk Gerasimos Papadopoulos (1763-1844), he met with the developer Christos Tampakehas. Father Elias and his students, in reply to a question of pious Tampakehas, were recounting the events. The Tampakehas that as it is proved of the things was pious and friend of monastic tried to help escort and he led to the estate of his friend Thomas Michalakis, (where now stands the Monastery “Annunciation of Thetokos” G.O.C.), from whom he bought the estate and offered to the ascetic.

After the installing in the new assured position, Fr Elias descended, after he found somewhere an old robe, on the small cave that was in the property and began to exercise greater zeal.
Inside the dark and damp of the cave, he fought superhuman mimicking large hermits. Soon his reputation exceeded the limits of the area and hundreds of people were still flocking to hear the fiery preaching of repentance. Many of the visitors, fascinated by his life and personality, remained with him and became submissive and students. The most important of his students were: George Anagiareas (successor to the leadership of the monastery during the period 1918-1920), George Poupoulatis (then Bishop of GOC of Messsenia named Chrysostom), Peter Kalokyris (monk Simeon), Andreas Kotsopoulos (Monk Anthony), Fotios Mpoustos, the Monk George Panagiotis Anagnostopoulos (later Archimandrite Theodoulos, founder of the Monastery of St. John the Baptist in Koroni).

However the Principal of all called him close soon his struggling slave. On January 17, 1918 (feast day of St. Anthony, whose life he wanted to emulate!), aged just 45, after a 16-year pursuit in hard, ascetic life full of rich spiritual fruit, the new- ascetic Father Elias Panagoulakis slept the sleep of the righteous. He left the reputation of saint and intellectual man and appreciated by the people of the region. The tomb is at the bottom right of the bell tower of Evangelistria’s Church of the Holy Monastery, in honest skull of a small wooden box-showcase, at the chapel of the Meeting of Lord, next to the skull of his student and later Bishop of Messenia Chrysostom (+1956).

2018/01/22

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ (2018)

ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

Με λαμπρότητα και με την πρέπουσα εκκλησιαστική κατάνυξη εορτάστηκε η Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων απανταχού της γης. Η ημέρα αυτή είναι ιδιαίτερα συγκινησιακά φορτισμένη για τους Γνησίους Ορθοδόξους καθώς αποτέλεσε, εξ αρχής του ιερού Αγώνος, ημέρα δημόσιας Ομολογίας της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας.
Επίκεντρο του εορτασμού στην Αττική υπήρξε και φέτος η Ελευσίνα όπου τελέστηκε ο Συνοδικός εορτασμός και ο καθαγιασμός των υδάτων υπό του Πανιερωτάτου Πρωθιεράρχου των Γ.Ο.Χ. Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. Χρυσοστόμου και του οικείου Μητροπολίτη Σεβ/του Αττικής και Μεγαρίδος κ.κ. Κοσμά μετά λοιπών Πατέρων. 
Προσήλθε πλήθος πιστών από τις ενορίες της Αττικοβοιωτίας για να δώσει το μήνυμα "Σημέρον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει" κατά την παράδοση της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων.






ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΠΗΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ

Στην Λάρισα επίκεντρο υπήρξε ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Παναγίας Ευαγγελίστριας και Αγίου Γεωργίου. Προεξήρχε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος και έξαρχος Θεσσαλίας κ.κ. Ιγνάτιος. Προσήλαθαν εκατοντάδες πιστών από όλη την Θεσσαλία.







ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Ιάκωβος τέλεσε τον Καθαγιασμό των υδάτων στην Μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Αναλυτικά υπάρχει ενημέρωση στην σελίδα των Φίλων της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Κάστρου Κορώνης.




Η Βάπτιση του Κυρίου είθισται να εορτάζεται πανηγυρικώς από την Εκκλησία μας και σε άλλες περιοχές με Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στα ύδατα, όπου υπάρχει Λειτουργός, όπως στην Λίμνη Ζαρού Ηρακλείου Κρήτης, στην Λίμνη Πολύφυτου Κοζάνης, στη νήσο Κάλυμνο, στον Γοργοπόταμο Φθιώτιδος, στην Πάτρα, την Λευκωσία Κύπρου, την Νέα Υόρκη Αμερικής κ.α.

2018/01/21

ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Με κατάνυξη εόρτασαν Ιεροί Ναοί και Ιεροί Μονές της Εκκλησίας μας που φέρουν το όνομα του ενδόξου Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου, Ιωάννου, στον απόηχο των Αγίων Θεοφανείων.
Στον πανηγυρίζοντα Καθεδρικό Ιερό Ναό του Προφήτου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στην περιοχή του Ρουφ χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς.



Στην ιστορική Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου (της αδελφότητας υπό της Γερόντισσας Ουαλεντίνης) στο Κάστρο της Κορώνης Μεσσηνίας χοροστάτησε ο οικείος Ιεράρχης Σεμασμιότατος Μητροπολίτης κ. Ιάκωβος. Aναλυτικά υπάρχει ενημέρωση στην σελίδα των Φίλων της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Κάστρου Κορώνης.




2018/01/13

ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΟΥ ΝΑΟΥ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ- ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ


Με την χάρη του Θεού και τις μεσιτείες πρωτίστως της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων Αικατερίνης, Προφήτου Ηλία και Αρχιστρατήγου Μιχαήλ, ήλθε, επιτέλους, η ώρα να εκπληρωθεί ένα παλαιό όνειρο ζωής των ευσεβών Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών του νομού Πιερίας. Ως γνωστόν, εδώ και 23 χρόνια, το ποίμνιο μας, ελλείψη ναού, αναγκαζόταν να εκκλησιάζεται σε άλλο νομό. Σε αυτήν την δυσμενή θέση περιήλθαμε ένεκα των πολλαπλών χτυπημάτων των αιρέσεων και κυρίως της νεοεικονομαχίας που δεχθήκαμε, με αποτέλεσμα οι τέσσερις εκκλησίες μας στην Κατερίνη να απορφανιστούν και το ποίμνιο μας, ένα από τα μεγαλύτερα της Μακεδονίας, να εξοριστεί από τον τόπο του.

Ο Θεός βοήθησε, και με τις ευλογίες του Πνευματικού μας Πατρός, Μητροπολίτη Θηβών κ. Χρυσοστόμου και την συνδρομή του ευσεβούς ποιμνίου μας αγοράσαμε το απαραίτητο οικόπεδο και εκδώσαμε την άδεια για την ανέγερση τρισυπόστατου Ναού προς τιμήν της Αγίας Αικατερίνης, του Αγίου Σπυρίδωνος και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Ήδη τελέστηκε ο αγιασμός των θεμελίων και τέθηκε ο θεμέλιος λίθος υπό του Αιδεσιμοτάτου Ιερέως π. Νικολάου και εργασίες προχωρούν κανονικώς.

Δυστυχώς η ολοκλήρωση των εργασιών ανέγερσης του ναού ξεπερνούν τις όποιες οικονομικές μας δυνατότητες, γι' αυτό και στρεφόμαστε προς τον κάθε καλοπροαίρετο χριστιανό ζητώντας την πολύτιμη βοήθεια του.

Είθε στην δύσκολη για την βιότη και κυρίως για την πίστη μας αντιχριστιανική περίοδο που διανύουμε, να βρούμε ευήκοα ώτα, ώστε να περατωθεί ο ναός μας και να καταστή οίκος ευκτήριος προς δόξα του Υψίστου Θεού και Κυρίου μας και των Αγίων Αυτού εις αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ο Πρόεδρος και εκπρόσωπος του Παραρτήματος των Γ.Ο.Χ. Κατερίνης
Ιωάννης Αλεξιάδης

Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 23510. 37. 345. και 23510. 38. 846.
Αριθμός λογαριασμού Τραπέζης Πειραιώς: 5255-054006-671

2018/01/11

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΜΟΣΧΑΣ (30 Δεκεμβρίου)

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΡΩΣΙΩΝ
Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ



"Στο Άγιον Όρος υπάρχουν 21 Μονές και μέσα σε όλες τις Αγίες Εκκλησίες τους είναι αδύνατον να μην δεις ζωγραφισμένη την εικόνα του Κυρίου Σαβαώθ ή της Αγίας Τριάδος. Στη χώρα μας, την Ρωσία, από την εποχή που φωτιστήκαμε από το Άγιο Βάπτισμα, οι ζωγράφοι δεν αναπαριστούν την αόρατη θεότητα κατά την ουσία Της, αλλά ζωγραφίζουν και αναπαριστούν σύμφωνα με τις προφητικές οράσεις  και  τα παλαιά ελληνικά πρότυπα". *

Ο άγιος πατήρ ημών Μακάριος γεννήθηκε το 1482 στην Μόσχα. Όταν εκοιμήθη ο πατέρας του, που ήταν ιερέας, η μητέρα του ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο και ο ίδιος εισήλθε στην Μονή του Αγίου Παφνουτίου του Μπορόφσκ [1 Μαΐου], η οποία ήταν ονομαστή για την αυστηρότητα της. Εκάρη μοναχός με το όνομα Μακάριος, εγκαταβίωνε σε αυστηρή άσκηση και ανεδείχθη ταλαντούχος αγιογράφος. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1523 και αμέσως μετά εξελέγη ηγούμενος της Μονής Λούτσκι, που ίδρυσε ο άγιος Θεράπων της Λευκής Λίμνης [27 Μαΐου]. Τρία χρόνια αργότερα (1526), χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Νόβγκοροντ και Πσκώφ, επισκοπής ονομαστής η οποία είχε παραμείνει εν χηρεία επί δεκαεπτά έτη. Ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη που είχε διασαλευθεί και απέστειλε ιεραποστόλους στους πληθυσμούς του Άπω Βορρά: μεταξύ αυτών ήσαν ο όσιος Τρύφων της Πέτσενγκα [15 Δεκ.] και ο όσιος Θεοδώρητος της Κόλα [17 Αυγ.]. 

Στην επισκοπή του ο άγιος Μακάριος αγωνίσθηκε με επιμονή εναντίον των καταλοίπων ειδωλολατρίας και ανήγειρε πολλούς ναούς, σαράντα στην πόλη του Νόβγκοροντ και μόνο. Συγκέντρωσε όλους τους ηγουμένους των μονών και τους δικαίους των σκητών της επισκοπικής περιφέρειας και τους επέβαλε το κοινοβιακό Τυπικό του αγίου Παφνουτίου του Μπορόφσκ και του αγίου Ιωσήφ του Βολοκολάμσκ, γιά νά αναχαιτίσει την ολέθρια τάση προς την ιδιορρυθμία που ήταν πολύ διαδεδομένη την εποχή εκείνη στον ρωσικό μοναχισμό. Συνέβαλε τα μέγιστα στην διάδοση αξιόπιστων χειρογράφων και ανέλαβε να συγκεντρώσει ο ίδιος όλους τους Βίους αγίων που βρίσκονταν σκορπισμένοι σε αναρίθμητα χειρόγραφα σε μια μεγάλη συλλογή, το Μέγα Μηναίον, έργο που χρειάσθηκε δώδεκα χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ενεθάρρυνε εξάλλου την συγγραφή βίων τοπικών αγίων και συνέταξε ένα Χρονικό της πόλεως του Νόβγκοροντ. Νήστευε σε τέτοιο βαθμό, ώστε μόλις που μπορούσε να περπατήσει για να επιτελέσει το φιλανθρωπικό έργο του. Πάντοτε ταπεινός και πράος, δεν έκανε καμία διάκριση μεταξύ πλουσίων και πτωχών και περιέβαλλε με πατρική στοργή όλο το πνευματικό του ποίμνιο. Με τα ίδια του τα χέρια έθαψε φυλακισμένους που είχαν σκοτωθεί σε ένα δυστύχημα και με τις προσόδους ενός εράνου εξαγόρασε τους αιχμαλώτους των Τατάρων. Πάντα επικεφαλής του λαού του στις χαρές και τις δοκιμασίες, πρωτοστατούσε στις ακολουθίες των δεήσεων και παρακλήσεων σέ εποχές λιμού ή ξηρασίας.

Το 1542 ο άγιος Μακάριος εξελέγη μητροπολίτης Μόσχας και προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ρωσίας, και πέντε χρόνια αργότερα έστεψε τον πρώτο Ρώσο τσάρο, Ιβάν Βασίλιεβιτς, ο οποίος πάντα τον αντιμετώπιζε με βαθύ σεβασμό. Κατά την διάρκεια της ποιμαντικής του διακονίας στο πηδάλιο της Ρωσικής Εκκλησίας, ο όσιος ιεράρχης με ανυπέρβλητο ζήλο έθεσε σε τάξη την εκκλησιαστική και πολιτιστική ζωή του έθνους του. Συγκάλεσε δύο Συνόδους στην Μόσχα (1547, 1549) που προέβησαν στην κατάταξη πολλών Ρώσων αγίων στο εορτολόγιο και επέβαλε οι αγιοκατατάξεις να αποφασίζονται πλέον από την ανώτατη αρχή της Εκκλησίας. Συναναστράφηκε ο ίδιος πολλούς αγίους της εποχής του: χοροστάτησε στην κηδεία του αγίου Βασιλείου της Μόσχας [2 Αυγ.]· τοποθέτησε τον άγιο Μακάριο τον Ρωμαίο του Νόβγκοροντ [19 Ιαν. και 15 Αυγ.]· ηγούμενο στο μοναστήρι που ίδρυσε είχε συχνή επικοινωνία με τον όσιο Αλέξανδρο του Σβιρ [30 Αύγ.], ο οποίος την ώρα της κοιμήσεως του εμπιστεύθηκε την φροντίδα της αδελφότητας του στον μητροπολίτη. Κορωνίδα του εκκλησιαστικού έργου του υπήρξε ωστόσο η σύγκληση της Συνόδου των Εκατό Κεφαλαίων (1551), η οποία καταδίκασε τους αιρετικούς της εποχής, καθόρισε τις αρχές της χριστιανικής παιδείας και διαγωγής και θέσπισε κανόνες για την εικονογραφία και την εκκλησιαστική τέχνη. Παρότι έχασε το ένα του μάτι κατά την διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς της Μόσχας (1547), ο άγιος ιεράρχης ανέλαβε αμέσως το έργο της ανοικοδόμησης των ναών. Εξακολούθησε να αγιογραφεί εικόνες και με δική του πρωτοβουλία άρχισαν να τυπώνονται βιβλία στην Ρωσία (1553). Διοργάνωσε επίσης ιεραποστολή για τον προσηλυτισμό των Τατάρων και έστειλε εξαίρετους ιεραπόστολους στο Χανάτο του Καζάν, που είχε περιέλθει στους Ρώσους το 1553. Πρώτος μεταξύ αυτών ήταν ο άγιος Γουρίας, τον οποίο ο Μακάριος χειροτόνησε αρχιεπίσκοπο Καζάν, το 1555 [4 Οκτ.].

Από πολύ νωρίς ο άγιος Μακάριος είχε προβλέψει τον εμφύλιο σπαραγμό που θα γνώριζε η Ρωσία, αλλά έλαβε παρά Θεού την χάρη η συμφορά αυτή να λάβει χώρα μετά τον θάνατο του. Όταν ζήτησε ο τσάρος από τον μητροπολίτη να του στείλει ένα πνευματικό βιβλίο, έλαβε ένα αντίτυπο της νεκρώσιμης ακολουθίας. ο ηγεμόνας εξοργίστηκε και ο άγιος τού απάντησε ότι του έστειλε το ψυχωφελέστερο των βιβλίων, διότι μελετώντας το κανείς δεν θα αμαρτήσει ποτέ ξανά.

Όταν ασθένησε ο άγιος Μακάριος, ζήτησε από τον τσάρο την άδεια να αποσυρθεί στην μονή της μετανοίας του· η άδεια όμως δεν εδόθη και ο άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον ζώντα Θεό στις 31 Δεκεμβρίου 1563, στην Μόσχα. Κατά την διάρκεια τής κηδείας του όλοι διαπίστωσαν ότι η λάμψη των αρετών του ακτινοβολούσε φως στο πρόσωπο του. Αμέσως άρχισε να τιμάται ως άγιος.

Πηγή: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος τέταρτος – Δεκέμβριος, σ. 349-351)

Σημείωση: Η μαρτυρία έχει πολύ μεγάλη αξία καθώς προέρχεται από το αιρετικό βιβλίο του εικονομάχου Λ. Ουσπένσκι! Είναι τα λόγια του μεγάλου αγίου της Ρωσίας κατά των των βλασφημούντων την ιερά εικόνα του Συνθρόνου, εκείνης της επόχης. Ο Άγιος Μακάριος και η Σύνοδος των 100 κεφαλαίων της Ρωσικής Εκκλησίας διακήρυξε την τιμή και την προσκύνηση των ιερών εικόνων της Αγίας Τριάδος (Σύνθρονο και Φιλοξενία του Αβραάμ).

2018/01/07

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ! CHRIST IS BORN! ХРИСТОС РОДИЛСЯ! HRISTOS S-A NASCUT!


Η διεύθυνση του ιστολογίου εύχεται για τις άγιες εορτές και το ανατέλλον πολιτικό έτος 2018 ο Ήλιος της δικαιοσύνης να χαρίζει πίστη, φωτισμό και ειρήνη. Η ψυχή κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού να γίνει φάτνη του τεχθέντος, εκ της Παρθένου,  Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.

The address of the blog wishes for the holy feasts and the rising political year of 2018, the Sun of Justice may give faith, light and peace. The soul of every Orthodox Christian may become a manger of the exalted, by our Virgin Mary, our Savior, Jesus Christ.

Адрес блога желает святых праздников и возрастающего политического года 2018 года, солнце правосудия дает веру, свет и мир. Душа каждого православного христианина становится явлением возвышенного, нашей Девой, нашим Спасителем, Иисусом Христом.

Adresa blogului dorește sărbători sfinte și anul politic în creștere din 2018, Soarele de Justiție dă credință, lumină și pace. Sufletul fiecărui creștin ortodox devine o ieslă a înălțatului, de către Fecioara noastră, Mântuitorul nostru, Isus Hristos.


2018/01/06

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

ΤΑ ΣΕΠΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ 
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ.

Στο παλαιό Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Γοργοϋπηκόου Γοργοποτάμου τελέστηκε πολυαρχιερατική και πανηγυρική Θεία Λειτουργία για τη μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου, Επισκόπου Αντιοχείας. Προεξήρχε της θείας Μυσταγωγίας ο εορτάζων Μητροπολίτης, Σεβ/τος Φθιώτιδος και Έξαρχος Θεσσαλίας κ.κ. Ιγνάτιος συμπαραστατούμενος υπό των Σεβ/των Μητροπολιτών Μεσσηνίας κ. Ιακώβου και Αττικής κ. Κοσμά μετά Πανοσιολογιοτάτων Ιερομονάχων π. Αυγουστίνου Βρακάτου και π. Βησσαρίωνος Βάλλιου.
Τον Σεβ/το Φθιώτιδος ευχήθηκε εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς. Ο εορτάζων Ιεράρχης ευχαρίστησε τους Αρχιερείς, τους Πατέρες και όλους τους προσελθόντες Ορθοδόξους πιστούς. Ο καλλικέλαδος βυζαντινός χορός των Μοναζουσών έψαλε το Πολυχρόνιο του Ιεράρχη και η αδελφότητα της Μονής υπό την Οσιοτάτη Καθηγουμένη Μαριάμ παρέθεσε τράπεζα επιγείων αγαθών σε όλους.