ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

   

ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΟΥ ΚΑΙ 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΘΗΒΩΝ & ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ο αοίδιμος Μητροπολίτης Θηβών κυρός Χρυσόστομος (κατά κόσμον Χρήστος Τζάνης) γεννήθηκε το 1941 στο χωριό Ροπωτό Τρικάλων από ευσεβείς γονείς,  τον Ηλία και την Αικατερίνη. Η ευσεβής οικογένεια είχε 5 παιδιά, Βενιαμίν της οποίας ήταν ο μακαριστός Χρυσόστομος. Μεταξύ των αδερφών του ήταν οι Μοναχοί π. Δωρόθεος ο οποίος κοιμήθηκε στα Κατουνάκια Αγίου Όρους και ο π. Στέφανος ο οποίος κοιμήθηκε στην Μονή των Αγιορειτών Πατέρων Βιλλίων Αττικής. Σήμερα ζει μόνο η αδελφή του, Φωτεινή, στα Τρίκαλα. Η πολύτεκνη οικογένεια άνηκε πνευματικά στη Γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησία, την εποχή που χιλιάδες Χριστιανών ποιμαίνονταν στην περιοχή των Τρικάλων από τον Άγιο Ματθαίο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, από τον Επίσκοπο Θεσσαλονίκης κυρό Δημήτριο (+1976), κατά το 1948, και από το 1952 από δικό τους Επίσκοπο, τον μακαριστό Τρίκκης και Σταγών κυρό Βησσαρίωνα (+1977). Έζησε προσωπικά, με την οικογένειά του, τους διωγμούς κατά των Γνησίων Ορθοδόξων την δεκαετία του 1950.

Στην πνευματική ζωή επηρεάστηκε πολύ ο αείμνηστος από τον φλογερό στην πίστη αδερφό του Δημήτριο, τον μετέπειτα Μοναχό π. Δωρόθεο. Ο Δημήτριος κυκλοφορούσε με το κομποσχοίνι προσευχόμενος στην πόλη, παρά την χλεύη των κοσμικών ανθρώπων. Συμβούλευε τον αδερφό του, τότε Χρήστο, να μην φοβάται την χλεύη των ανθρώπων διότι ήταν  νεκροί (πνευματικά). Σύντομα ο Δημήτριος έγινε μοναχός στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κουβαρά Αττικής. Σε ηλικία 18 ετών ο αοίδιμος, αφού τελείωσε το 6τάξιο Γυμνάσιο της εποχή (σπάνιο για την επαρχία τότε),  τον ακολούθησε στο Μοναχισμό και ως μοναχός, μετονομασθείς Χρυσόστομος, έκανε αγροτικές διακονίες. Εκεί, συνδέθηκε με πνευματική φιλία με τον τότε νεοχειροτονηθέντα Επίσκοπο Μεσσηνίας κυρό Γρηγόριο (+2009), οποίος του δίδαξε πολλά για την καρδιακή προσευχή της ευχής. Όταν ο Επίσκοπος Πατρών Ανδρέας πρότεινε να ονομαστεί "Χαιρήμων" (μνήμη 16/8), ο αοίδιμος Μεσσηνίας κυρός Γρηγόριος πρότεινε το ευηχέστερο "Χρυσόστομος" διότι καθώς είπε προορατικώς "κάποια μέρα μπορεί να τον χειροτονήσουμε Αρχιερέα"! "Πως θα ακούγεται το "Χαιρήμων" στον κόσμο;"

Ο Γέρων του Κλήμης των Κατουνακίων

Οι δύο κατά σάρκα και πνευματικά αδελφοί ποθούσαν τον ασκητισμό και μεγαλύτερους αγώνες. Το 1962 μετοίκησαν στο Άγιον Όρος όπου βρίσκονταν οι Ζηλωτές Πατέρες. Αρχικά έμειναν στην ιδιόρρυθμο Μονή Ξηροποτάμου μαζί με αλλους Ζηλωτές πατέρες και διακόνησε ως νοσοκόμος στο Γηροκομείο τους γέροντες μοναχούς της Μονής. Αργότερα εγκαταστάθηκαν στο κελλί του Αγίου Ελευθερίου στα Βουλευτήρια της Αγίας Άννας και τελικά, το 1964, πήραν το κελλί της Γεννήσεως του Χριστού στα φοβερά Κατουνάκια. Η περιοχή είναι βραχώδης και απόκρημνη, χωρίς ρεύμα και σε υψόμετρο 300 μέτρων. Τότε σκαρφάλωναν στο βουνό ενώ σήμερα έχει 2.500 σκαλοπάτια. Το Κελλίον της Γέννησης και των Δανηλαίων είναι τα πιο φημισμένα της αθωνικής αυτής γωνιάς. 

Τα φοβερά Κατουνάκια Αγίου Όρους

Στο Αγιο Όρος, ο Μακαριστός Χρυσόστομος επιδίδεται σε πνευματικούς αγώνες και στην αδιάλειπτο νοερά προσευχή. Την πνευματική καθοδήγηση, την είχε από τον αείμνηστο πρώτο Γέροντα της Σκήτης π. Κλήμη, με τον οποίο είχε συνδεθεί ήδη από την Μονή Κουβαρά. Είχε ως εργόχειρο την αγιογραφία και ήταν αριστοτέχνης στην απόδοση των ιερών προσώπων. Το Κελλί της Γεννήσεως είχε συνεργαστεί με τον Αγιογράφο π. Γαλακτίωνα Γκαμίλη για την εικονογράφηση όλων των εορτών και κύριων Αγίων του ενιαυτού. Εικόνες τους μπορούν να βρεθούν σε όλους σχεδόν τους Ναούς (και όχι μόνο) της Πατρίδας μας, ακόμη και το εξωτερικό. Ενήργησε τη Νοερά Προσευχή και βίωσε θείες εμπειρίες και απαλλαγή λογισμών, χωρίς να αναφέρεται αναλυτικά από ταπείνωση και φόβο να μην χάσει τον πνευματικό θησαυρό, παρά μόνο την δίδασκε στους αρχάριους.

Κηρύττων, έργοις και λόγοις!

Το 1970 χειροτονήθηκε Διάκονος και Ιερέας από τον Επίσκοπο Πατρών Ανδρέα στην Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου Κερατέας. Από τότε οι ευθύνες του αυξάνονται λόγω των ποιμαντικών καθηκόντων. Ως Ιερέας και Πνευματικός εξυπηρετούσε τους Ζηλωτές Αγιορείτες Πατέρες σε όλο τον Άθω.

Η θαυματουργή και μυροβλύζουσα ιερά Εικόνα της Παναγίας Πορταϊτίσσης, της επονομαζομένης Μοντρεάλσκαγια υπό των Ρώσσων.

Αρχές τις δεκαετίες του 1980, ο Γέρων Χρυσόστομος ζωγράφισε μία ιερά εικόνα της Παναγίας, την Πορταΐτισα, με τον Χριστό στις αγκάλες της. Για 2 χρόνια υπήρχε στο Κελλί των Κατουνακίων μέχρι που τους επισκέφτηκε ενα προσύλητος Χριστιανός, Χιλιανός στην καταγωγή, από την Αμερική, που άνηκε στην Ρωσική Διασπορά. Η ψυχή του Χοσέ (Ιωσήφ) Μούνιοζ Κορτές θέλχτηκε από την ιερά εικόνα και με πολλές παρακλήσεις ζήτησε να την αγοράσει. Οι Πατέρες αρνήθηκαν κατηγορηματικά αλλά μπροστά στην μεγάλη θλίψη του προσυλήτου Ιωσήφ, ενώ έφευγε από το Κελλί, του χάρισαν την ιερά εικόνα. Η εικόνα αυτή άρχισε να μυροβλύζει (!) και να τελεί θαύματα! Οι πιστοί της Ρωσικής Διασποράς την ονόμασαν Πορταϊτισσα η Μυροβλύτισσα και «Μοντρεάλσκαγια», η Παναγια του Μόντρεαλ. Έκτοτε ο Χοσέ Κορτές ζούσε ως κοσμοκαλόγερος και περιέφερε την εικόνα για να την προσκυνούν οι πιστοί ανά τον κόσμο. Το 1997 δολοφονήθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που διέμενε ενώ ήταν στην Αθήνα. Οι δράστες (κάποιοι εικάζουν ότι ήταν σατανιστές λόγω των συμβόλων που ζωγράφισαν με το αίμα του θύματος) φέρεται να έκλεψαν την ιερά εικόνα που ζωγράφισε ο αοίδιμος Χρυσόστομος. Ωστόσο, κατα θαυμαστό τρόπο, αντίγραφο της Θεοτόκου στην Μονή που υπήρχε το πρωτότυπο, άρχισε να ρέει Μύρο  και να επιτελεί θαύματα. Υπάρχουν άρθρα και βίντεο μαρτυρίες στα αγγλικά και ρωσικά που μελλοντικώς θα μεταφραστούν στην μνήμη του. Ο μακαριστός Χρυσόστομος δεν μιλούσε και δεν καυχιόταν ότι ήταν ο αγιογράφος της θαυματουργής εικόνας.

Το 1997 κοιμήθηκε ο Γέρων Κλήμης μοναχός και η αδελφότητα εξέλεξε τον π. Χρυσόστομο ως Γέροντα της Μονής. Θα τον έχουν ως Πνευματικό καθοδηγητή για σχεδόν 10 χρόνια διότι τα σύννεφα στην Εκκλησία πυκνώνουν και οι αδήριτες ανάγκες θα εξαναγκάσουν τον Γέροντα Χρυσόστομο να εγκαταλείψει την ησυχία του αγαπημένου του Κελλίου όπου έζησε για σχεδόν 45 χρόνια.

Στην Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στον Λιμένα Ελευσίνας κατά τα Άγια Θεοφάνεια.

Ο αοίδιμος  Ποιμενάρχης κυρός Χρυσόστομος ήταν βαθύτατα «εκκλησιαστικοποιημένος», δηλαδή αγαπούσε την Εκκλησία και πονούσε για αυτήν. Δεν ήταν αμέτοχος στα προβλήματα και στις προκλήσεις της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Δεν έμενε απλός θεατής αλλά έμπαινε στο πεδίο της μάχης να υπερασπιστεί την γλυκύτατης Ορθοδοξίας. Σε όλα τα προβλήματα της Εκκλησίας έδωσε το παρών και προσπαθεί να συμβάλλει στην πρόοδο του Ιερού Αγώνα, με σεβασμό στην Ιερά Σύνοδο. Την περίοδο που ανακύπτουν οι Εικονομαχικές μελέτες πεπλανημένων κληρικών, τις αναίρεσε συστηματικά και τεκμηριωμένα, υπερασπιζόμενος την Ορθόδοξη Παράδοση και δίνοντας πνευματικό οπλοστάσιο στους Ορθοδόξους πιστούς. Κατά το επάρατο Σχίσμα του 1995 (των Εικονομάχων) εξέρχεται του Αγίου Όρους και συνδράμει τους πιστούς και τις ενορίες να παραμείνουν πιστοί στην Κανονική Ιερά Σύνοδο. Ιδιαίτερα συμπαραστέκεται στην τραγική Αδελφότητα των 120 Μοναζουσών  της Μονής Κερατέας υπό την μακαριστή Γερόντισσα Νεκταρία (+2004). Ως Πνευματικός της Αδελφότητας, αναλαμβάνει την εγκατάσταση της εν τέλει εξόριστης Αδελφότητας, στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Χαλκίδας. Το 2002 με την εμφάνιση της Νεοεκκλησιολογικής πλάνης πρώην Επισκόπου, πάλι υπερασπίζεται την Ορθόδοξη αλήθεια και αναιρεί Αγιογραφικώς και Αγιοπατερικώς τις αιρέσεις.

Από πανήγυρη της Ιεράς Ανδρώας Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων, κατά την οποία χοροστάτησε ο Μακαριστός Χρυσόστομος.

Πολλές φορές η Ιερά Σύνοδος τον εξέλεξε για το βαθμό του Επισκόπου, χωρίς να δεχτεί το αξίωμα της Αρχιεροσύνης. Το 2005, η υπό τον Μακαριστό Πρωθιεράρχη των Γ.Ο.Χ. Μεσσηνίας κυρό Γρηγόριο  Ιερά Σύνοδος, τον καλεί να παρουσιαστεί και του ανακοινώνει την εις Επίσκοπον εκλογήν του. Ο ίδιος δεν δέχεται και τους αντιπροτείνει πνευματικά του τέκνα. Οι Ιεράρχες είναι αμετακίνητοι και ο μακαριστός κάνει υπακοή. 

Στις 24 Φεβρουαρίου 2005, «ο λύχνος τίθεται επί τη λυχνία» και ο π. Χρυσόστομος χειροτονείται εις Επίσκοπον της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, σε διαδοχή του Μακαριστού Θηβών κυρού Αβραμίου. Στην χειροτονία, που τελέστηκε στον Καθεδρικό των Αθηνών, παρέστη όλη η Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου και μεγάλο πλήθος ορθοδόξων πιστών.

Ως Μητροπολίτης Θηβών, ο αοίδιμος Χρυσόστομος δεν επαναπαύεται στις προσωρινές τιμές του αξιώματος αλλά ήρε τον Σταυρό της Αρχιεροσύνης επαξίως. Αναδιοργανώνει τις Ιερές Μονές της Μητροπόλεως. Η Ιερά Μονή Οσίων Αγιορειτών Πατέρων, της οποίας ήταν Καθηγούμενος και Πνευματικός, έφτασε να αριθμεί 18 μοναχούς και ανέδειξε 7 κληρικούς που προσέφεραν στην χειμαζόμενη Εκκλησία μας. Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μελισσοχωρίου Θήβας από 2 μοναχές υπερβαίνει τις 25. Επιμελείται και άλλες Αδελφότητες, εκτός της Μητροπόλεως, και φροντίζει για την επιστροφή στην Εκκλησιαστική κοινωνία Μονών και Αδελφοτήτων. Ως Επίσκοπος χειροθέτησε πλειάδα Μοναχών, Μοναζουσών, και 4 Κληρικών εκ σχισμάτων. Συνέβαλε και στην κτηριακή αύξηση: Αναγέρθηκε εκ βάθρων ο περικαλλής Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίων Ταξιαρχών Θήβας, το Καθολικό του Αγίου Γεωργίου Μελισσοχωρίου, νέα πτέρυγα κελλιών στην Μονή των Αγιορειτών Πατέρων, ο Ιερός Ναός Αγίας Αικατερίνης στην Κατερίνη (ως Τοποτηρητής) και (ως Τοποτηρητής Θεσσαλονίκης) εγκαινίασε τον Ιερό Ναό Γεννήσεως του Χριστού Αγχιάλου Θεσσαλονίκης, μεταξύ άλλων. Επίσης, εγκαινίασε το Καθολικό της Μονής Αγιορειτών Πατέρων και τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Κακία Θάλασσα της Μονής Παναγίας Κερατέας.

Τελών τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού Γεννήσεως Χριστού Αγχιάλου Θεσσαλονίκης.

Το 2006, βάρυνε το Αρχιερατικό φορτίο με την ανάθεση των Τοποτηρειών της Αττικής, της Θεσσαλονίκης, της Κατερίνης και των Νήσων του Αιγαίου. Πρώην κληρικός της Εκκλησίας μας στην Αττική τον πολέμησε και τον συκοφάντησε, μη αποδεχόμενος την απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Εντέλει κατέληξε εκτός της Εκκλησίας, συνεργαζόμενος με μασονικές οργανώσεις εναντίον του Αρχιερέα του. Αργότερα ζήτησε τη συγγνώμη του αγίου Επισκόπου κυρού Χρυσοστόμου και είθε να εισέλθει δια μετανοίας πίσω στον Πατρικό Οίκο της Εκκλησίας.

Σε πανήγυρη της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Χαλκίδας όπου ενασκείται η μαρτυρική Αδελφότητα της Παναγίας Κερατέας.

Το 2007, προσπαθεί να βοηθήσει πνευματικά Αδελφότητα Μοναχών στη Φθιώτιδα και να εξαλείψει τοπικά σκάνδαλα. Οι αμετανοήτοι μοναχοί αποσχίζονται της Εκκλησίας προς ελεγχό τους ενώ ο αοίδιμος παραμένει στην Ορθοδοξη διδασκαλία, όπως την διακηρύττει η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.

Ιεροπρεπής και κατανυκτικός εν μέσω των Συλλειτουργών Αρχιερέων.

Το 2009 είναι μία χρονιά σταθμός στην Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος. Ο αοίδιμος Πρωθιεράχης και Μητροπολίτης Μεσσηνίας κυρός Γρηγόριος εκοιμήθη οσιακώς και ως Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου αναλαμβάνει ο έχων τα πρεσβεία της Αρχιεροσύνης κυρός Χρυσόστομος. Οι ευθύνες, οι αγωνίες και οι κόποι πολλαπλασιάζονται και βαραίνουν το ασκητικό, ασθενές σώμα και την ψυχή του αγίου Πρωθιεράρχου πια. 

Την Εβδομάδα της Διακαινησίμου, χειροτονεί τον πρώτο Επίσκοπο, τον νυν Σεβ/το Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Ιάκωβο. Προίσταται και χοροστατεί στις Συνοδικές εκδηλώσεις των Αγίων Θεοφανείων και της Κυριακής της Ορθοδοξίας κατ' ετος. Το 2011 η υγεία του κλονίζεται σοβαρά εξαιτίας σκανδάλων πρώην επικόπου της Εκκλησίας μας, ο οποίος εντέλει καθαιρείται από επίσκοπος και κατατάσσεται στις τάξεις των Μοναχών. Το 2012, αναλαμβάνει την ανασυγκρότηση της Ιεράς Συνόδου δια δύο νέων Αρχιερέων: του Σεβ/του Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά (πνευματικό του ανάστημα) και του αποβιώσαντος κατά το παρελθόν έτος, Επισκόπου πρώην Λαρίσσης Φιλοθέου. Συνεχίζει και ενισχύει την έκδοση του οργάνου της Εκκλησίας μας, "Θηβαϊκή Φωνή" και προωθεί εκδόσεις πνευματικού και απολογητικού χαρακτήρα.

Χειροτονών νέον Επίσκοπον της Εκκλησίας.

Το 2017, η υπό τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κισινάου και πάσης Μολδαβίας κ. Αδριανό Ιεραρχία της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς ζητεί δια επίσημου Συνοδικού αιτήματος και Ορθοδόξου Ομολογίας Πίστεως την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής ένωσης του 1971 της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος με την Ρωσσικής Ορθόδοξη Εκκλησία της Διασποράς. Ένα χρόνο μετά η Ιερά Σύνοδος υπό τον Μακαριστό Πρωθιεράρχη κυρό Χρυσόστομο αποδέχεται το αίτημα και πραγματοποιείται ιστορικό, πανηγυρικό Συλλείτουργο των δύο Προκαθημένων Ελλάδος και Ρωσικής Διασποράς. Μετά από 45 χρόνια αίρεται η αδικία κατά της Εκκλησίας μας και ικανοποιείται το αίτημα της Ελλαδικής Ιεραρχίας για σαφή καταδική των Καινοτόμων από το λείμμα της Ορθοδόξου Ρωσσικής Διασποράς με την σημερινή 5μελή Ιερά Σύνοδο.

Ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων κατά το Διορθόδοξο Συλλείτουργο με τον Μακ/το Μητροπολίτη Μολδαβίας κ. Αδριανό.

Αναφέρουμε παρενθετικώς και δύο φόβερα σημεία που μας φανέρωσε ένας συλλειτουργός του προς δόξαν Θεού και για την μνήμη του Οσίου Ιεράρχου. Ιερουργούσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Θηβών κυρός Χρυσόστομος και ήρθε η ώρα να κοινωνήσει. Εκείνη τη στιγμή, αναλώθηκε για ώρα σε δάκρυα. Διακριτικά τον ρώτησε ο Συλλειτουργό του για το τι του συνέβη. Ο αοίδιμος αρνιόταν να του πει αλλά μπροστά στην πίεση του συλλειτουργού του, παραδέχθηκε ότι κατέλυσε Αίμα και Σάρκα αισθητά και συγκλονίστηκε! Ο ίδιος συλλειτουργός του, έντρομος δια το Μυστήριο, είδε οφαλμοφανώς, σε ιερουργία του Θηβών κυρού Χρυσοστόμου, επάνω στην ιερά Λαβίδα Σώμα και Αίμα (κατά το ανθρώπινον) Χριστού. Αυτά μας τα διηγήθηκε μετά δακρύων και τα γνωστοποιούμε στην αγάπη σας.

Με τους Αρχιερείς που χειροτόνησε ο αοίδιμος Πρωθιεράρχης: Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος, Αττικής κ. Κοσμάς και Λαρίσσης Φιλόθεος.

Ο Θεός μας χάρισε τον άγιο Θηβών κυρό Χρυσόστομο κατά το διάστημα  τριετούς δοκιμασίας από τον Κοροναϊό και όσων αντιχριστιανικών μέτρων έλαβαν χώρα με αφορμή την ασθένεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τις ασθένειες του και παρά το γεγονός ότι ζούσε με οξυγόνο τα τελευταία έτη, δεν φειδόταν η ανεξάντλητη αγάπη του να κάνει εκατοντάδες χιλιόμετρα για να επισκεφτεί Ναούς και το Ποίμνιο της Εκκλησίας μας. Το 2020 παρέστη συμπροσευχόμενος στο ιερό Προσκύνημα του Αγίου Νικολάου Βουνένοις στην Λάρισα. Εκεί συμβαίνει το γνωστό θαύμα με την αιμοβλυσία από τα δέντρα που ο οσιομάρτυρας μαρτύρησε. Την χρονια εκείνη το "αίμα" ήταν πολύ και δημιούργησε εντύπωση στους προσκυνητές.

Ο σεπτός νεκρός του Πρωθιεράρχου κυρού Χρυσοστόμου

Και μόνο η αγία του ασκητική μορφή, η λευκασμένη στο Ιερό Αγώνα, το σκυφτό από την υπερβολική άσκηση και νηστεία σαρκίο, δημιουργούσε αισθήματα κατάνυξης και ευλάβειας. Ο αοίδιμος Ιεράρχης κυρός Χρυστόμος ήταν μία οσιακή μορφή, σαν βγαλμένη από βυζαντινή αγιογραφία. Απολογητής και υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, δεν δίστασε να κάνει ανεπίσημους διαλόγους με πρώην αδελφούς εν Χριστώ (όπως την Ανδρεϊκή Σύνοδο του π. Στεφάνου Τσακίρογλου) για την εν Χριστώ ενότητα. Ο ίδιος, ως Ιερομόναχος, ήταν μέλος της επιτροπής Διαλόγου εν αγάπη και Αληθεία με την Φλωρινική παράταξη τα έτη 1990- 1992. Η ψυχή του φλεγόταν για την αποκατάσταση των Σχισμάτων και την πρόοδο της Εκκλησίας, τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Στις ομιλίες του δωρικός και απλός αλλά μεστός αγιοπνευματικού και αγιοπατερικού λόγου. Ιεροπρεπής στις Θείες Λειτουργίες και εξομολόγος που ανάπαυσε μεγάλο πλήθος ψυχών. Δεν είναι τυχαίο ότι αύξησε το Ποίμνιο της Μητροπόλεως του κατά την Αρχιερατική του Διακονία. 

Ως άνθρωπος, ζήτησε συγχώρεση και για τα όποια λάθη του με την αγωνία του πάντοτε να μην κολασθεί από τις ευθύνες που σαν Άτλας αναγκάστηκε να σηκώσει. Ποιος θα ήταν άμοιρος λαθών και αστοχιών σε τέτοιο πολυσχιδές και απαιτητικό έργο, με συνέπεια μάλιστα στην ψυχική του σωτηρία; Άπαντα τα γνήσια Τέκνα της Εκκλησίας αναφωνούν το «Θεός σχωρέσοι» και το «Αιωνία η μνήμη» για τον Παντάξιο Πρωθιεράρχης της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αυτός που σήκωνε τεράστιες εικόνες στη νεότητα του στο βουνό του Άθω, σήκωσε τεράστιες ευθύνες του Ιερού Αγώνος της Εκκλησίας επάνω στο βουνό του πρόσκαιρου βίου, της αμετανοησίας μας και της κακίας μας.

Από την τελευταία φορά που εόρτασε τα Ονομαστήρια του τον απελθόντα Νοέμβριο.

Υπήρξε ο πιο συκοφαντημένος Πρωθιεράρχης της Εκκλησίας μας (μετά τον εν Αγίοις Ματθαίο από Βρεσθένης) από τους εχθρούς της Εκκλησίας μας. Η αγία του προσωπικότητα προξένησε φόβο, φθόνο και ταραχή σε διάφορους υπεναντίους. Χάλκευσαν και επινόησαν πολλές κατηγορίες και συκοφαντίες κατά του αγίου Ιεράρχου. Προς κέντρα λακτίζαν... (πρβλ. Πράξεις ΚΣΤ' 14) Η αγωνία και οι συνεχείς φροντίδες επιβάρυναν σταθερά την κλονισμένη του υγεία.

Κοιμήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023, κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, και κηδεύτηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου στο Ρουφ Αθηνών την επομένη, 17 Ιανουαρίου, μνήμη του Καθηγητή της Ερήμου, Αγίου Αντωνίου. Η ταφή του έγινε στα Κοιμητήρια της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Βιλλίων Οινόης Αττικής. Ετάφη στον τάφο του προκατόχου του Μητροπολίτη Θηβών κυρού Αβραμβίου.

Το ιερό αυτού λείψανο υπήρξε αδιάψευστος μάρτυς της προς τον Θεό παρρησίας, γεγονός αδιαμφισβήτητο σε ορθοδόξους πιστούς και υπεναντίους, οργής "σημείον αντιλεγόμενον" (πρβλ. Λουκά 2,34) σε αθέους και βλάσφημους. Ο Θεός και μόνον γνωρίζει τι θέλει να φανερώσει για τον δούλο του. Δεν μένουμε μόνο στην ευκαμψία του λειψάνου του, παρά στην αγιότητά του βίου του, την προσήλωση στην Ορθοδοξία, στην ανυπόκριτη ταπείνωσή του και στα δάκρυα της αγάπης του προς τον Θεό και το κάθε κατ΄εικόνα Εκείνου πλάσμα.

Ο ευλογών και αγιάζων ημας...

Δεν είναι τυχαίο, το γεγονός ότι νέοι άνθρωποι θρηνούσαν γοερά του Πνευματικού Πατρός την στέρηση, μοναχές και μοναχοί θρηνούσαν στην αγκαλιά του και στα πόδια του. Το λεγόμενο «χάσμα των γενεών» μόνο μέσα στην Εκκλησία δεν υφίσταται τόσο κραυγαλέα διότι στην αληθινή ζωή δεν υπάρχουν οι χρονικοί περιορισμοί του υλικού κόσμου. Εκεί είναι η αιώνια ζωή.

Η αγιότητα είναι μαγνήτης. Δεν πειθαναγκάζει αλλά αποδέχεται την αγάπη των πιστών και τους δίνει ευλογίες πνευματικές. Ο καθείς μας, ανάλογα με την καλλιεργούμενη αγάπη και την ορθόδοξη πίστη, προσφέρει ένα ανάλογο δοχείο για να γεμίσει με Θεία Χάρη από τον ανεξάντλητο ωκεανό της Θεότητας. Ο Μακαριστός Αρχιερέας Χρυσόστομος προσέφερε όλη τη ζωή, την υγεία, το νου του και την καρδιά του στην Μητέρα Εκκλησία. Προσέφερε τα μέγιστα και μας τα αφήνει πνευματική κληρονομία για τις επόμενες γενιές. Με την αγάπη εν Αληθεία και την αλληλοσυγχώρεση, το έργο της Εκκλησίας θα προοδεύσει. Τι μας αφήνει ο Άγιος Θηβών κυρός Χρυσόστομος; Ο Γέρων, ο μοναχος, ο Αγιογράφος, ο ασκητής, ο Πνευματικός, ο Αγιορείτης, ο Λειτουργός, ο Επίσκοπος και Πρωθιεράρχης... Την Ορθόδοξη Πίστη στον άγιο Τριαδικό ΘΕΟ και την ΑΛΗΘΕΙΑ της Ορθοδοξίας, της «απαξ παραδοθείσης πίστης» (πρβλ. Ιούδα 1,3). Ας λάβουμε αυτό το πνευματικό κεφάλαιο ώστε με αγάπη, ομόνοια και ενότητα, να το αυξήσουμε- με τις ευχές του αγίου Θηβών κυρού Χρυσοστόμου- για τις επόμενες γενιές και για τις μελλοντικές προκλήσεις για τη Γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησία.

Χρυσοστόμου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου 

της Αγιοτάτης Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας και Προεδρού Αθηνών, 

ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου, Αιωνία η Μνήμη!