2019/08/28

ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ

Ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομοναχος πατήρ Χρυσόστομος Βαλτάς με την παρουσία πλήθους πιστών από την Θεσσαλία. Διακρίνεται μέρος του πλήθους των πιστών κατά την περιφορά της Ιεράς Εικόνας οπου τελέστηκε η δέηση υπό του Ιερέως. Προσφέρθηκαν εδέσματα σε όλους τους πιστούς.






ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου εορτάστηκε μεγαλοπρεπώς στον φερώνυμο Ιερό Ναό. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς παρουσία πλήθους πιστών από την ευρύτερη περιοχή.






ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΚ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από τη σημερινή μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου όπου πλήθος κόσμου συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο Παν/τος Ιερομόναχος πατήρ Αθανάσιος βοηθούμενος από τον Ιεροδιάκονο πατέρα Χριστόφορο.




2019/08/10

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Πολλοί Ιεροί Ναοί και Μονές της Εκκλησίας μας εορτάζουν κατά τον Μήνα Ιούλιο όπως οι κατωτέρω αναφερόμενοι.

Την 1η του μηνός κατά την μνήμη των Αγίων Αναργύρων των Ρωμαίων τελέστηκε εόρτια Θεία Λειτουργία στο ομώνυμο χωριό στη Λάρισα. Την Αναίμακτο Θυσία τέλεσε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος παρουσία πυκνού εκκλησιάσματος.


Την 20η Ιουλίου, που η Εκκλησία μας εορτάζει τον Προφήτη Ηλία τον Θεσβίτη, τελέστηκε Θεία Λειτουργίαστο εορτάζον Ιερό παρεκκλήσιο του Προφήτου Ηλιού της Ιεράς Μονής Υψώσεως Τίμιου Σταυρού Καλαμάτας. Χοροστάτησε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ/τος κ. Ιάκωβος, μετά Κληρικών της ανδρώας Ιεράς Μονής.  Ακόμα τελέστηκε τρισάγιο του ιδρυτή της Ιεράς Μονής Παναγουλάκη Νεοασκητού πατρος Ηλία.



Την επόμενη μέρα της εορτής του ζώντος Προφήτου, λιγοστοί πιστοί της ίδιας Μητροπόλεως (Μεσσηνίας)  μετά από δύσκολη ανάβαση τριών περίπου ωρών έφτασαν στο εκκλησάκι που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.407 μ. στην κορυφή του Ταϋγέτου. Η θέα από το σημείο είναι επιβλητική, καθώς φαίνεται το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου τα Κύθηρα και ορισμένες φορές και η Κρήτη. Εκεί τελέστηκε ιερά Ακολουθία.


Κατά την εορτή της Αγίας Παρασκευής πανηγύρισε ο ιστορικός Ιερός Ναός στην Καστανιά Υπάτης. Ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Αυγουστίνος Βρακάτος.


2019/08/03

ΑΓΙΑ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ


Η Αγία Μαρκέλλα η Χιοπολίτιδα    



Η μακαρία και άσπιλη νύμφη του Χριστού Μαρκέλλα καταγόταν από τη νήσο Χίο. Γεννήθηκε στο χωριό Βολισσός από γονείς Χριστιανούς και ευκατάστατους. Είναι άγνωστη η χρονική περίοδος της ζωής της.  Περίπου το 300 μ.Χ. αναγνωρίζεται και κηρύσσεται Αγία και μάρτυς στο νησί της Χίου, αφού τέλεσε και τελεί θαύματα σε όσους με πίστη ζητούν τη μεσιτεία της.

Η ευλογημένη Μαρκέλλα ήταν μοναχοκόρη και από πολύ μικρή έμεινε ορφανή από μητέρα. Ο πατέρας της την αγαπούσε ιδιαίτερα και ήθελε, ως άρχοντας που ήταν, να τη μεγαλώσει όσο καλύτερα μπορούσε. Την κρατούσε μακριά από συναναστροφές που θα μπορούσαν να βλάψουν την αγνή ψυχή της. Μέρα και νύχτα ήταν κοντά της. Εκείνη σεμνή, φιλόθρησκη, φίλεργη, καταγινόταν με τα οικιακά και με την προσευχή που είχε διδαχτεί από τη μητέρα της. Έτρεφε μεγάλο σεβασμό και αγάπη για τον πατέρα της. Τον παρηγορούσε και τον συμπονούσε. Όσο μεγάλωνε αποκτούσε όλα τα χαρίσματα της μητέρας της. Το φυσικό της κάλλος, η καλοσύνη της και οι αρετές της ήταν μοναδικά και οι συγχωριανοί της την αγαπούσαν πολύ.

Ξαφνικά ο πατέρας της έπεσε σε μεγάλη μελαγχολία. Έγινε σκληρός απέναντί της και άρχισε να τη στενοχωρεί χωρίς λόγο. Η Αγία Μαρκέλλα με δάκρυα προσευχόταν για τη θεραπεία του. Κλαίγοντας την έπαιρνε ο ύπνος εμπρός στην εικόνα της Παναγίας για να ξυπνά απότομα από τις άγριες φωνές του πατέρα της, οποίος είχε κυριευθεί από το δαιμόνιο της πορνείας. Πλέον η συνείδησή του ήταν διεστραμμένη και δεν έβλεπε τη Μαρκέλλα σαν κόρη του, αλλά σαν γυναίκα. Έκανε αισχρούς λογισμούς, τους οποίους προσπαθούσε να πολεμήσει χωρίς να τα καταφέρει. Άρχισε να της μιλά γλυκά και η Μαρκέλλα νόμισε ότι θεραπεύτηκε και με δάκρυα χαράς ευχαριστούσε την Παναγία. Όμως σύντομα αντιλήφθηκε τους σκοπούς του, καθώς και τον κίνδυνο που διέτρεχε τόσο για την τιμή, όσο και για τη ζωή της.

Προσπαθούσε να τον αποφεύγει όσο ήταν δυνατόν και οι γείτονες που είχαν καταλάβει τι συνέβαινε δε μιλούσαν πια στον κυριευμένο από το πάθος άρχοντα. Μια ημέρα ένας βοσκός που βοσκούσε τα πρόβατά του στο ακρωτήρι του χωριού άκουσε θόρυβο. Ξαφνικά είδε ένα κορίτσι ξυπόλυτο, αναμαλλιασμένο, με το φόρεμα σκισμένο να τρέχει και να κρύβεται σε μια μεγάλη βάτο, αψηφώντας τα αγκάθια της. Αμέσως άκουσε καλπασμό αλόγου. Ήταν ο πατέρας της που την έψαχνε σε έξαλλη κατάσταση. Ρώτησε το βοσκό αν την είδε και εκείνος από φόβο προς τον άρχοντα του έδειξε τη βάτο. Άρχισε να τη φωνάζει, αλλά εκείνη δεν έβγαινε. Τότε χωρίς δισταγμό έβαλε φωτιά στη βάτο για να την αναγκάσει να εξέλθει. Όταν οι φλόγες κύκλωσαν την άμοιρη κόρη, τότε εκείνη πέρασε, χωρίς να σκεφτεί τα αγκάθια καταματωμένη από το άλλο μέρος και πριν προλάβει ο πατέρας της, άρχισε να τρέχει πίσω στα μυτερά βράχια της ακροθαλασσιάς. Προσευχόμενη συνέχεια, έτρεχε, ενώ το αίμα κυλούσε από όλο το σώμα της. Ξαφνικά αισθάνθηκε ένα τρομερό πόνο στο πόδι. Σταμάτησε, έβγαλε τη σαΐτα που της κάρφωσε ο πατέρας της και συνέχισε να τρέχει, ενώ πυκνό αίμα ανέβλυζε από την πληγή της. Τα βράχια κοκκίνισαν από το αίμα της μάρτυρος Μαρκέλλας. Τα αιματόχροα χαλίκια, που σώζονται μέχρι σήμερα και τα χρησιμοποιούν οι πιστοί για ιαματικούς σκοπούς, δείχνουν τη μαρτυρική πορεία της αγνής κόρης. 


Ο διεστραμμένος πατέρας της πλησίαζε και η Αγία Μαρκέλλα συνέχισε να προσεύχεται στην Παναγία μην αντέχοντας άλλο. Την ίδια στιγμή έγινε το θαύμα. Ο βράχος που πατούσε χώρισε στα δύο και δέχθηκε μέχρι τη μέση το αγνό σώμα της κόρης. Ο πατέρας της έβγαζε αφρούς από το στόμα και τα μάτια του ήταν κατακόκκινα και δαιμονισμένα. Απεγνωσμένα προσπαθούσε να τραβήξει έξω από το βράχο τη Μαρκέλλα. Ο βράχος όμως αντιστεκόταν, πιο στοργικός από την καρδιά του άσπλαχνου πατέρα και δεν του παρέδιδε την κόρη. Τότε ο θολωμένος πατέρας της, τράβηξε το μαχαίρι του και με λύσσα έκοψε τους μαστούς της. Το αίμα πήδηξε από το στήθος της κόρης του και τον περιέλουσε. Μεθυσμένος από το ακόρεστο πάθος του, την άρπαξε από τα μαλλιά, της έκοψε το κεφάλι και το πέταξε στη θάλασσα. Αμέσως η φύση αγρίεψε. Η θάλασσα, στο μέρος που έπεσε το κεφάλι της συνετής παρθένου, κοκκίνισε. Ο παιδοκτόνος το έβαλε στα πόδια και άρχισε να τρέχει σαν δαιμονισμένος. 

Μετά από πολλά χρόνια στο μέρος της βάτου οι Χριστιανοί έκτισαν έναν ωραίο Ναό προς τιμήν της Παρθενομάρτυρος Μαρκέλλας, ενώ ο Θεός ευλόγησε το σημείο που έγινε το έγκλημα, με ένα θαυματουργό αγίασμα, μια πηγή που αναβλύζει διαρκώς ιαματικό νερό για κάθε πάθηση. Στον τόπο του μαρτυρίου με δέος προσέρχονται οι προσκυνητές από όλη τη Χίο, την Ελλάδα και το εξωτερικό για να θεραπευθούν. Το νερό πάνω στα βράχια αυτά, όταν ο ιερέας διαβάζει τον αγιασμό, αρχίζει να βράζει. Μόλις ο ιερέας αρχίζει να ψάλλει την Παράκληση της Αγίας αρχίζουν να ανεβαίνουν φυσαλίδες και ταυτόχρονα το νερό γίνεται θερμό, οπότε και λαμβάνουν από αυτό οι Χριστιανοί προς ίαση των ασθενειών τους, επικαλούμενοι τη βοήθειά της. Η Παρθενομάρτυς Αγία Μαρκέλλα τέλεσε και τελεί μέχρι σήμερα πολλά θαύματα.  Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της την 22 Ιουλίου.