Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ
Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 29-6-1926
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ!
Καίτοι ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πρὸ διετίας καὶ πλέον καινοτομήσασα ἀντικανονικῶς διὰ τῆς προσαρμογῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου εἰς τὸ Ὀρθόδοξον Ἑορτολόγιον αὐτῆς, προσεπάθησε διὰ τῆς γνωστῆς ἐκείνης ἐγκυκλίου της νὰ παραστήσῃ τὴν καινοτομίαν της ὡς μὴ καθηψαμένην τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οὐχ ἧττον τὰ πράγματα ἔρχονται ἀλλεπάλληλα νὰ δικαιολογήσωσιν, ὅσα κατ’ ἐπανάληψιν ἀπὸ τῶν στηλῶν τούτων ἐδημοσιεύθησαν ὑπὸ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Συλλόγου κατὰ τῆς εἰρημένης καινοτομίας καὶ νὰ ἀποδείξωσι περιτράνως πόσον ὀλισθηρὸν εἶναι τὸ Κανονικὸν ἔδαφος, ἐπὶ τοῦ ὁποίου οἱ εἰσηγηταὶ τῆς καινοτομίας ταύτης ἀπεγνωσμένως καταβάλλουσι προσπαθείας ὅπως βασίσωσι ταύτην.
Ἐλέχθη καὶ ὑπεγράφη κατ’ ἐπανάληψιν ὑπὸ τῶν εἰσηγητῶν τῆς ἀντικανονικῆς ταύτης καινοτομίας, ὅτι οὐδόλως διὰ ταύτης ἐθίγη τὸ ὑπὸ τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων θεσπισθὲν καὶ ἀναγνωρισθὲν Πασχάλιον, τὸ ἐξαρτώμενον ἐκ τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τοῦ ὑπὸ τοῦ γνωστοῦ Ἀποστολικοῦ Κανόνος καὶ τοῦ Κανόνος τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καθορισθέντος.
Ἀλλὰ πῶς δύναται βασίμως καὶ λογικῶς νὰ ὑποστηριχθῇ ὁ ἰσχυρισμὸς οὗτος, ὅτε κατὰ μὲν τὸ ὡς ἄνω Πασχάλιον ἡ μὲν κατ’ αὐτὰς καθωρισμένη νηστεία τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων δὲν δύναται νὰ εἶναι μικροτέρα τῶν ὀκτὼ ἡμερῶν, ἐφέτος δὲ περιωρίσθη αὕτη ἀντικανονικώτατα εἰς μίαν μόνον ἡμέραν τὴν παραμονὴν τῆς ἑορτῆς; Καὶ ἐπειδὴ ἐκτὸς τῶν τόσων καὶ τόσων ἄλλων γεγονότων, ἅτινα βοῶσιν, ὅτι διὰ τῆς εἰσαχθείσης καινοτομίας κατεπατήθησαν οἱ Θεῖοι καὶ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, περιοριζόμεθα εἰς τὴν νηστείαν τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, λόγῳ τοῦ ἐπικαίρου αὐτῆς, [καὶ] ἐρωτῶμεν: πῶς δύναται νὰ θεωρηθῇ ὡς μὴ ἀντιβαίνουσα εἰς τοῦς Θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἡ προσαρμογὴ τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου εἰς τὸ Ἑορτολόγιον αὐτῆς, ὅταν ἐκ ταύτης θὰ παραλειφθῇ ἡ περὶ ἧς πρόκειται νηστεία καθ’ ὁλο κληρίαν λόγῳ τῆς συμπτώσεως τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων [μετὰ τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων] ὡς θὰ συμβῇ κατὰ τὸ ἔτος 1929;
Οἱ εἰσηγηταὶ τῆς καινοτομίας δύνανται βεβαίως κατάχρησιν ποιούμενοι τῆς ἐμπεπιστευμένης εἰς αὐτοὺς ἐξουσίας νὰ καταδικάζωσι καὶ ἀφορίζωσιν, ἀλλ’ ἡ ἀλήθεια, ἥτις δὲν πτοεῖται ὑπὸ τῶν ἀπειλῶν ὅθεν δήποτε καὶ ἄν ἐκτοξεύωνται αὗται, διακηρύσσει μετὰ παρρησίας, ὅτι ἡ εἰσαχθεῖσα καινοτομία οὐ μόνον δὲν ἀποτελεῖ ἀβλαβῆ μετακίνησιν λεπτοδείκτου βραδυποροῦντος ὡρολογίου, ὡς ἀστόχως ἐχαρακτήρισαν ταύτην οἱ δημιουργοί της, ἀλλὰ τοὐναντίον ἀδέξιον χειρισμὸν διαταράξαντα τὴν ἀπ’ αἰώνων κανονικὴν λειτουργίαν ἑνὸς ὡρολογίου (τοὐτέστιν Ἡμερολογίου) ἀνεκτιμήτου κειμηλίου πατροπαραδότου κληρονομίας.
Ἐπὶ τούτοις ὁ «Σύλλογος τῶν Ὀρθοδόξων» ἐμμένων πιστὸς εἰς τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, τηρῶν τὸ ὀφειλόμενον σέβας καὶ ὑπακοὴν εἰς τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ εἰς τοὺς Ἁγίους Θεοφόρους Πατέρας τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἵτινες εἶνε οἱ ἀπὸ Θεοῦ τεθεμελιωμένοι Ἡγούμενοι καὶ Ρυθμισταὶ τῆς Ἐκκλησίας, εἰδοποιεῖ πάντας τοὺς ὁμόφρονας αὐτῷ, ὅτι ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἔχει ὁρισθῆ ὑπὸ τοῦ ἰσχύοντος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Πασχαλίου διὰ τὸ τρέχον ἔτος 1926 εἰς ἡμέρας 14 καὶ προσκαλεῖ τούτους ὅπως τηρήσωσι τὴν ἐν λόγῳ νηστείαν, ἵνα μὴ εἶνε ὑπεύθυνοι τῆς ἀρᾶς τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὴν παράβασιν αὐτῆς, νὰ ἑορτάσωσι δὲ μετὰ τὴν λῆξιν τῆς νηστείας ταύτης τὴν ἑορτὴν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὁμοῦ μετὰ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας, Ἀλεξανδρείας, Σερβίας, Παλαιᾶς Ρωσσίας καὶ Ἁγίου Ὄρους.
Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Καὶ Α.Α.Ἰω. Χ. Σιδέρης
