(DE FACTO) ΣΧΙΣΜΑ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΜΕ ΜΟΣΧΑ
Πολλά χρόνια παρακολουθούμε την διπλή παράσταση των Οικουμενιστών του Φαναρίου και των Σεργιανιστών της Μόσχας. Αμφότεροι υπόδουλοι στις επίγειες εξουσίες, λειτουργούν ως καλόβολες θεραπαινίδες στους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των βροτών ισχυρών στις μέρες που διανύουμε. Μεγάλος ανταγωνισμός από την μία για οικονομικά οφέλη από την φίλα προσκείμενη Οικονομική εξουσία και από την άλλη Προδοσία συνεχής και άνευ ορίου στα της Ορθοδόξου πίστεως. Συμπροσευχές με αιρετικούς και στρώσιμο του οικουμενιστικού δρόμου της μασονοκίνητης ενότητας την "εκκλησιών", αιρετικών και πρώην Ορθοδόξων.
Η Μόσχα δεν συμμετείχε στην Ληστρική σύνοδο της Κρήτη, που επέβαλλε την αιρετική εκκλησιολογία και άλλες κακοδοξίες, για λόγους προσωπικής στρατηγικής. Πληρώνουν τώρα την μνησικακία του "αγαπολόγου" Αρχιαιρεσιάρχη της Κωνσταντινούπολης.
Ο κ. Βαρθολομαίος, χρηματιζόμενος- καθώς λέγεται- με 25 εκατομμύρια δολάρια, αναγνώρισε τα Σχίσματα της Ουκρανίας που σχηματίστηκαν για εθνικιστικούς λόγους. Ειδικά για τον ψευδοπατριάρχη στην Ουκρανία κ. Φιλάρετο η υπόθεση είναι εξόφθαλμα προκλητική αφού ο αμετανόητος σχισματικός δημιούργησε την εθνικιστική παρασυναγωγή του αφότου δεν κατάφερε να εκλεγεί "Πατριάρχης Μόσχας"! Ψιλά γράμματα για τον "οικουμενικό" δυνάστη, αναγνώρισε τις σχισματικές ομάδες. Παραβλέπει τους ομοδόξους και τα κανονικά δίκαια και "βάζει πόδι στην Ουκρανία". Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι οι "λόγοι δεν είναι δογματικοί". Ας τα βλέπουν αυτά οι υποστηρικτές της Καινοτομίας και του Οικουμενισμού που κατηγορούν τους Γνησίους Ορθοδόξους γιατί τήρησαν το Δόγμα της ενότητας της Εκκλησίας, μη υποκύπτοντας στο Ημερογιακό Σχίσμα, την έμπρακτη αρχή του Οικουμενισμού. Ο κ. Βαρθολομαίος δεν έκρινε απαραίτητο να αναγνωρίσει τους Ουνίτες του Πάπα στην Ουκρανία αφού με αυτόν τέλει σε ανεπίσημη Κοινωνία.
Οι παροικούντες στο Πατριαρχείο Μόσχα αντέδρασαν οργισμένα καθώς δήλωσαν δια εκπροσώπου ότι ο Βαρθολομαίος "νομιμοποιεί το σχίσμα" και ότι η "Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει πάρει μια καταστροφική απόφαση για την ίδια αλλά και για την Οικουμενική Ορθοδοξία, έχει ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή".
Τα έργα των αιρετικών δούλων της Μασονίας και του Παναιρετικού Οικουμενισμού είναι διαχρονικά: Μίση, Σχίσματα, Πόλεμοι, Διαιρέσεις των Πιστών και Αντεγκλίσεις. Ήδη η Ρωσική Κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να επέμβει εάν κακοποιηθούν οι Ομόδοξοι του Μοσχοβίτικου Πατριαρχείου πιστοί. Στο παρελθόν Ουνίτες και Σχισματικοί Εθνικιστές κακοποίησαν Ρωσόφιλους πιστούς και τους άρπαξαν Ναούς και περιουσιακά στοιχεία με την συνδρομή του Καίσαρος.
H Μόσχα "μεριμνᾷ καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά" όπως βλέπουμε μεγαλόστελεχός της να συμπροσεύχεται με Παπικούς και άλλους αιρετικούς. "Ενὸς δέ ἐστι χρεία (Λκ. ι΄41-42) να επιστρέψει στη Γνήσια Ορθοδοξία, να διακόψει την Κοινωνία με τους τελούντες υπό Αναθέματος (Πανορθοδόξων Συνόδων και όχι μόνο!) Καινοτόμους και εντέλει να μετανοήσει για τον Σεργιανισμό και όλες τις προδοσίες.
ΜΗΛΟΝ ΤΗΝ ΕΡΙΔΟΣ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΜΠΟΝΑ
Ούτε με τους Καινοτόμους της Ελλάδος, τα έχει καλά ο κ. Βαρθολομαίος. Φυσικά δεν πρόκειται για ζητήματα Ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας αλλά για κληρονομικά. Μόνο το χρήμα φαίνεται να διχάζει τους Οικουμενιστές Καινοτόμους. Έτσι μια κληρονομιά για έναν Ναό μέσα σε πολυτελές κτήμα φαίνεται να "πάγωσε" τις σχέσεις του Καινοτόμου αρχιεπισκόπου Αθηνών με τον Αιρεσιάρχη του Φαναρίου. Μετά από δικαστικές μάχες το Πατριαρχείο κέρδισε την δίκη και την κυριότητα του Ναού. Η Νεοημερολογιτική Αρχιεπισκοπή είχε σφραγίσει το Ναό για να μην εισέρχονται οι "πατριαρχικοί". Πολλάκις οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σε περιόδους διωγμών, τελούσαν έξω από τους Ιερούς Ναούς τους την Θεία Λειτουργία εμμένοντας στα Πάτρια, τις Παραδόσεις και στην Ορθόδοξη Ομολογία. Σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί και μόνο χάριν του Μαμωνά κινητοποιούνται διχοστασίες και διωγμοί από τους Καινοτόμους. Είναι πάντως άξιον περιέργειας με ποιους συμμάχους θα απομείνει ο κ. Βαρθολομαίος, πέρα βέβαια από όλες τις αιρετικές και μασονικές παρασυναγωγές της Οικουμένης.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΩΣΗ ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ ΜΕ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΣΕΡΓΙΑΝΙΣΤΕΣ
Στην έγχρωμη εικόνα διακρίνεται ο τιμώμενος ως Άγιος υπό των Ρώσων Μητροπολίτης Νεάς Υόρκης Φιλάρετος, Πρόεδρος της Ρ.Ο.Ε.Δ. μετά του οποίου ενώθηκε η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος την περίοδο της δεκαετίας του 1970. Στην ασπρόμαυρη διακρίνεται ο Σεργιανιστής "Μητροπολίτης" Σεραφείμ Σομπολιέφ ο οποίος πρόδωσε την Εκκλησία του, προσχώρησε στον Σεργιανιστικό Πατριαρχείο Μόσχας και απεβίωσε αμετανόητος στον χώρο αυτό. Αμφότεροι θα τιμούνται ως άγιοι από Φλωρινικούς Παλαιοημερολογίτες με βάση επίσημη Ανακοίνωση τους για επικείμενο Συλλείτουργο με τον Βούλγαρο "επίσκοπο Τριαδίτσα" κ. Φώτιο . Η ομάδα του κ. Φωτίου σχηματίστηκε στην Βουλγαρία μετά την εκεί εισαγωγή του Νέου παπικού ημερολογίου περίπου το 1970. Οι πνευματικοί απόγονοι του Σομπολιέφ, βασισμένοι σε κριτικά γραπτά του ενάντια στην Καινοτομία, αποτειχίστηκαν από το Καινοτόμο Πατριαρχείο της Βουλγαρίας και αργότερα (1990) τέθηκαν υπό την δικαιοδοσία του Ενιστάμου "Φυλής" Κυπριανού Κουτσούμπα (2013), με τον οποίο άλλωστε μοιράζονταν κοινές εκκλησιολογικές κακοδοξίες.
Η μεγαλύτερη Φλωρινική Σύνοδος (του κ. Καλλίνικου Σαραντόπουλου) τους αμνηστεύει και τους αποδέχεται σε κοινωνία με την προβληματική και καινοφανή άποψη ότι "ἡ οἱαδήποτε διάστασις ἀπόψεων ἐπ αὐτῶν (των αγιολογικών θεμάτων!) δὲν ὑπῆρξε ποτὲ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ αἰτία διχοστασίας"! Άρα είναι δυνατή μελλοντικά η ένωση τους με τους Νεοημερολογίτες αποτειχισμένους που τιμούν τους Γέροντες Παίσιο, Πορφύριο κλπ; Θα δέχονταν και την αγιότητα τους Αγίου πατρός Ματθαίου, του από Βρεσθένης, με βάση τα εκατοντάδες θαύματα, όπως δηλώνουν την αναγνώριση του Σεραφείμ με βάση τα θαύματα του; Αναφερόμαστε σε παλαιότερο άρθρο της Φλωρινικής Μητρόπολης Φυλής το 2016, όπου προσπαθούν με αίολα -κατά την ταπεινή μας γνώμη- επιχειρήματα να επικρίνουν την διακήρυξη της υποτιθέμενης αγιότητας του Σεραφείμ από τον χώρο στον οποίο άνηκε και κοιμήθηκε: Τα Σεργιανιστικά Πατριαρχεία Μόσχας και Σόφιας. Τα επιχειρήματα του άρθρου ότι "δεν συνεργάστηκε αλλά απλά ανέχθηκε- συμβιβάστηκε με τον Σεργιανισμό" ομοιάζουν με των εκ της Καινοτομίας αντιοικουμενιστών που αρέσκονται στον βολικό και αναίμακτο "χαρτοπόλεμο" παρά στην ορθόδοξη μαρτυρία και ομολογία. Πως μπορούμε να τιμάμε ένα συμβιβασμένο με τους προδότες της Ορθοδοξίας μαζί με τους σφαγιασθέντες Αγίους Μάρτυρες και Ομολογητές των Ρωσικών Κατακομβών του 20ου Αιώνος; Μήπως προτίθενται να αναγνωρίσουν και τον "Λουκά τον Ιατρό" που δίωκε τους Ορθοδόξους των Κατακομβών;
Απορεί ο Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: "Μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν; (Ιακ. 3,11) και πάλι (Ιακ. 3,12) μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἢ ἄμπελος σῦκα; οὕτως οὐδεμία πηγὴ ἁλυκὸν καὶ γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ." Και ο άγιος Ιγάτιος ο Θεοφόρος μας διδάσκει ότι "Πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα, καν τε αξιόπιστος ή, καν νηστεύει, καν παρθενεύει, καν σημεία ποιεί, καν προφητεύει, λύκος σοι φαινέσθω εν προβάτω δορά, προβάτων φθορά κατεργαζόμενος".