ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ

   ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Αγαθάγγελος

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Γ.Ο.Χ.

ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΥΡΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ (+ 1967)

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ

Κατά κόσμον Αγαθάγγελος Ελευθερίου, γεννήθηκε το 1888 στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινουπόλεως, από γονείς ευσεβείς, τον Ελευθέριο και την Θεοφανώ. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Μετά την αποφοίτησή του προσλήφθηκε από τον Μητροπολίτη Δράμας Αγαθάγγελο και υπηρέτησε σαν δάσκαλος σε Βουλγαρόφωνα χωριά κατά την περίοδο 1910 – 1913, με κίνδυνο της ζωής του λόγω της Βουλγαρικής προπαγάνδας.

Διετέλεσε Αρχιδιάκονος της Μητροπόλεως Δράμας. Ως Διάκονος φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή των Αθηνών και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1922.

Μετά την εισαγωγή του Νέου Ημερολογίου διετέλεσε Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Φωκίδος, Πρωθιερεύς του Πανελληνίου Ιδρύματος Τήνου και καθηγητής σε διάφορα Γυμνάσια και την Παιδαγωγική Ακαδημία Φλωρίνης.

Σε όλη του την ζωή  ανέπτυξε μεγάλη εθνική, πατριωτική και πνευματική δραστηριότητα, διαρκώς όμως είχε έλεγχο συνειδήσεως για το ημερολογιακό ζήτημα, οπότε μελετήσας ενδελεχώς το θέμα προσχώρησε στην Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία της Ελλάδος (1957). Το ίδιο έτος «η Εκκλησία εκτιμήσασα την λαμπράν μόρφωσίν του, το χρηστόν ήθος του και την πνευματικήν του ανωτερότητα, ως και την εθνικήν αυτού, κοινωνικήν καί φιλανθρωπικήν δραστηριότητα, τον ανέδειξε Μητροπολίτην τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Τήνου, εκεί δηλαδή ένθα επί πολύν χρόνον υπηρέτησε κατά το παρελθόν» («Κ.Γ.Ο.» τ. 1981, σελ. 160). Χειροτονήθηκε Επίσκοπος την 8η Νοεμβρίου 1957, στην ιστορική κατακόμβη του Αγίου Μηνά, της Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας, από τον τότε Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Δημήτριο (+ 1976) και μέλη της Ιεράς Συνόδου.

Το επόμενο έτος 1958 αναδείχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σε διαδοχή του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου Α’ (+ 1950). Η εκλογή του έγινε την 18. 3. 1958 στον Ι. Ν. Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως Αθηνών, ναό πού χρησιμοποίησε έκτοτε σαν έδρα του, με διαμονή του ένα πτωχό κελλί!

Η ανάρρησή του στον Αποστολικό Θρόνο των Αθηνών θορύβησε την Νεοημ. Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία αμέσως κίνησε διωγμό εναντίον του. Αρχικά επιδιώχθηκε να επιστρέψει στην Νεοημερολογητική Εκκλησία, αλλά ο μακαριστός έμεινε σταθερός στην ομολογία του.

Το 1961 σύρθηκε στο Τμήμα Μεταγωγών Πειραιώς με «κλούβα» και διπλή φρουρά και κλείστηκε στο κρατητήριο μαζί με κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου, για να μεταφερθεί εξόριστος στη Μονή Στροφάδων. Τον αγαθό Ιεράρχη έσωσε τότε από την εξορία ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιώς Σλάνταβος, ο οποίος αποφάνθηκε ότι ήταν βαρύτατα ασθενής και έπρεπε να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με αστυνομική συνοδεία σε κλινική του Χαλανδρίου, όπου νοσηλεύθηκε για αρκετό διάστημα φρουρούμενος για να μην δραπετεύσει!

Κατά την Αρχιερατεία του έλαβαν χώρα σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της Γνήσιας Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως ο Καθαγιασμός Αγίου Μύρου (1958), η μεγάλη Κληρικολαϊκή Σύναξις (1958), ο Αφορισμός του Χιλιασμού (1963) και η καταδίκη του λεγομένου Διαλόγου μετά του Παπισμού (1964).

Κοιμήθηκε ειρηνικά την 21η Απριλίου 1967, Τετάρτη της Διακαινησίμου, μετά από πολύμηνη ασθένεια. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο των Αρχιερέων, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μόδεστου της Ι. Μονής Παναγίας Κερατέας. Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε προεξάρχοντος του πρώην Μητροπολίτου Πατρών Ανδρέου, συμπαραστατουμένου από μέλη της Ιεράς Συνόδου και εικοσιπέντε Κληρικών. Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Πρωτοσύγκελλος Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος.

Ο εψηφισμένος Επίσκοπος Αγαθάγγελος, ενώ προσφωνείται από τον Επίσκοπο Σαμαμίνος Θεόκλητο, κατά την χειροτονία του. Διακρίνονται αριστερά, καθήμενος ο πρώην Πατρών Ανδρέας, επί του θρόνου ο Επίσκοπος Σαλαμίνος Θεόκλητος και δεξιά (από αριστερά προς τα δεξιά) ο Πρωτοσύγκελλος Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος, ο Ιερομ. Θωμάς Γκαραγκούνης και ο χειροτονούμενος μεταξύ των Διακόνων Γαλακτίωνος Γκαμίλη και Ταρασίου Καραγκούνη.

Την Μεγάλη Πέμπτη του έτους 1958, προέστη του Καθαγιασμού Αγίου Μύρου, στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας, συμπαραστατούμενος υπό των μελών της Ιεράς Συνόδου. Εξ αριστερών προς τα δεξιά διακρίνονται οι Αρχιερεῖς  Μεσσηνίας Γρηγόριος,  Πειραιώς Άνθιμος, Βρεσθένης Ματθαίος Β', Θηβών Ιωάννης, Κορινθίας Κάλλιστος, Πατρών Ανδρέας, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Αγαθάγγελος (επί του θρόνου), Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Τρίκκης Βησσαρίων και Αττικής Μελέτιος.

Το έτος 1964 ο αφόρισμός του Χιλιασμού. Στην φωτογραφία, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος ομιλών κατά την Σύναξη  της Ιεράς Συνόδου και  του Ιερού Κλήρου, στον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας. Εξ αριστερών προς τα δεξιά διακρίνονται ο Ιερομόναχος Κάλλιστος Κατσούλης, ο Αρχιμανδρίτης Μηνάς Βρεττός (Καθηγούμενος των Ιερών Μονών Αγίας Άννης και Αγίας Μαγδαληνής Λαμίας), ο Επίσκοπος Κορινθίας Κάλλιστος, ο Αρχιεπίσκοπος Αγαθάγγελος,  ο Πατρών Ανδρέας, ο Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος και ο Αρχιμανδρίτης Χριστόφορος Χρονόπουλος (Καθηγούμενος της Ι. Μ. Εὐαγγελιστρίας - Σκήτης Παναγουλάκη Καλαμών).

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος νεκρός επί θρόνου και ο Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος ομιλών, εν μέσω Κληρικών και μοναζουσών.

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΛΑΤΡΕΙΑΣ

Η ρωσική αίρεση της Ονοματολατρείας εμφανίσθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα οπότε και καταδικάστηκε άμεσα υπό των Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως και Ρωσίων με αποφάσεις των Πατριαρχικών Συνόδων. Αναρτούμε περισπούδαστη Διπλωματική Εργασία, σπάνια για την ελληνόγλωσση βιβλιογραφία. Υπολείμματα της αίρεσης αυτής υφίστανται σε ρωσικές παρατάξεις ψευδοκατακομβιτών όπως του ονοματολάτρη "πατριάρχη" Ραφαήλ Μοτοβίλωφ μετά του οποίου είναι ενωμένοι, ως ομόδοξοι, οι περί τον "Αυλώνος" κ. Άγγελο Αναστασίου του Φλωρινικού Σχίσματος και ο εικονιζόμενος στην φωτογραφία ψευδεπίσκοπος Μιλάνου Ευλόγιος Χέσσλερ, ο οποίος ήταν θαυμαστής και του Πάπα! (Βλ. παλαιότερο σχετικό δημοσίευμα). Και να φανταστείτε ότι οι φωτογραφίες είναι από επίσημες ιστοσελίδες του κ. Ευλογίου, πνευματικού απόγονου του  φλωρινικού "αρχιεπισκόπου" Αυξεντίου Πάστρα και συλλειτουργού του "Φυλής" Κυπριανού Κουτσούμπα. Τέλος, οπαδοί της αίρεσης της Ονοματολατρείας τυγχάνουν και οι Φλωρινικοί της "H.O.C.N.A." υπό τον "Βοστόνης" Γρηγόριο μετά των οποίων είναι, ως ομόδοξοι ενωμένοι, οι φλωρινικοί του κ. Μακαρίου Καββακίδη! 

   Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΛΑΤΡΕΙΑΣ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΚΡΙΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ

* Έκπληκτη η διεθνής επιστημονική κοινότητα με την επιβεβαίωση της αυθεντικότητας του Παναγίου Ταφού εκ του οποίου ανέστη ο Θεάνθρωπος Χριστός. Αφήνονται, βέβαια, υπόνοιες ότι δεν έχουν εξακριβώσει με επιστημονικά μέσα την ιστορικότητα του κύριου Ταφικού μνημείου του Κυρίου παρά όλες τις θεοσημείες και τα θαύματα που γνωρίζουμε. Ανησυχεί η διεθνής Μασονία να μην συγκινηθεί από το μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου ο άνθρωπος προχωρώντας στην προσωπική πνευματική ανάσταση.

Σωστά επισημαίνει το αγιορείτικο περιοδικό "Άγιος Αγαθάγγελος (τεύχος 283, σελ. 1-2): Λυσσάνε οι Σιωνιστές οι οποίοι πλήρωσαν τους φύλακες στρατιώτες για να αρνηθούν την Ανάσταση  Του. Τον θέλουν κάτω στον Άδη και απαγορεύουν να αγιογραφείται η Ανάσταση του έξωθεν του Τάφου. Ενώ εκτός της μεγάλης εορτής του Πάσχα, αλλά κάθε Κυριακή επαναλαμβάνουμε το "Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι" όχι Ανάσταση Χριστού ακούσαμε αλλά "Θεασάμενοι", διότι τον βλέπουμε να εξέρχεται με τα μάτια της ψυχής μας".

Γράφουν τα σχετικά άρθρα για την είδηση: Την επιστημονική επιβεβαίωση ότι ο Τάφος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ είναι ο αυθεντικός, εκείνος δηλαδή που έστησαν οι Ρωμαίοι περί τα μέσα του 4ου αιώνα, έχει το περιοδικό National Geographic, μετά την εργασία των στελεχών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που άνοιξαν τον Πανάγιο Τάφο τον Οκτώβριο του 2016. Οι επιστήμονες κατόρθωσαν να επιβεβαιώσουν ότι τα πιο αρχαία υλικά της κατασκευής χρονολογούνται από τους ρωμαϊκούς χρόνους, παρά τις δεκάδες καταστροφές, αλλά και την ολοκληρωτική διάλυση που υπέστη το μνημείο το 1007. Πολεμικές επιδρομές, φωτιές και σεισμοί που συνέβησαν στην περιοχή ανά τους αιώνες οδήγησαν πολλούς σύγχρονους μελετητές στην αμφισβήτηση της αυθεντικότητας του σημείου που είχε ταφεί ο Ιησούς. Πλέον όμως, τα αποτελέσματα των επιστημονικών δοκιμών που δημοσιεύει το National Geographic επιβεβαιώνουν πως τα ερείπια του σπηλαίου που βρίσκεται μέσα στην εκκλησία στους Άγιους Τόπους, είναι μέρος του αρχικού ταφικού μνημείου που είχαν πρώτοι κατασκευάσει οι Ρωμαίοι. Ειδικότερα, η επιστημονική χρονολόγηση έδειξε ότι τα πετρώματα του μνημείου ανήκουν στο 345 μ.Χ., την ώρα που γνωρίζουμε από ιστορικές πηγές ότι οι Ρωμαίοι είχαν εντοπίσει το ακριβές σημείο της ταφής του Ιησού το 326".

* Σε συνάξεις "πνευματικής οικοδομής" (!!!) της Νεοημερολογητικής Μητροπόλεως Κορίνθου, την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017 ο προσκεκλημένος του κ. Διονυσίου ο Μητροπολίτης (Ν.Η.) Γόρτυνος  κ. Ιερεμίας- γνωστός για τις επιθέσεις του κατά των Γνησίων Ορθοδόξων- ανέπτυξε το θέμα: «Ο Επίσκοπος στην Εκκλησία και η Εκκλησία στον Επίσκοπο». Ο κ. Ιερεμίας με τον θεολογικό του λόγο, κατόρθωσε με απλές σκέψεις και παραδείγματα να ομιλήσει για την εκκλησιολογία του Αγίου Κυπριανού Καρχηδόνος, αναλύοντας τον θεσμό της Εκκλησίας, που στην βάση της είναι, όπως είπε, η υπό τον Επίσκοπο τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.

Χρησιμοποιώντας παράλληλα και άλλους Αποστολικούς Πατέρες, όπως τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο και τον Κλήμεντα Ρώμης υποστήριξε ότι το κατεξοχήν έργο του Επισκόπου είναι η Θεία Ευχαριστία και ότι από αυτήν πηγάζει όλη η εξουσία του Επισκόπου όχι μόνον η αγιαστική αλλά και η ποιμαντική και διοικητική. Ο κ. Ιερεμίας- μεταξύ άλλων, παρουσίασε ένα κείμενο του Αγίου Διονυσίου Κορίνθου, στο οποίο αποτυπώνεται το βαθύτερο θεολογικό νόημα, για το οποίο όλα στην Εκκλησία γίνονται με την ευλογία του Επισκόπου, σημειώνοντας ότι δεν υφίσταται Ευχαριστία χωρίς Επίσκοπο, καθώς και Επίσκοπος χωρίς Ευχαριστία. "Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης κ Διονύσιος, αφού ευχαρίστησε με θερμούς λόγους τον κ Ιερεμία έκλεισε την εσπερινή αυτή σύναξη τονίζοντας ότι στις μέρες μας το πρόσωπο του Επισκόπου καθίσταται τραγικό, όχι τόσο εκ της μη αναγνωρίσεως του έργου του, όσο εκ των σοβαρών εκκλησιολογικών εκτροπών, όπως από τους φερομένους και αλληλοσπαρασσομένους Παλαιοημερολογίτες ή και «ζηλωτές», οι οποίοι με φανατισμό καταστρατηγούν, αποδομούν και παραπλανούν, την υπό τον κανονικό και νόμιμο Επίσκοπο, λογική ποίμνη του Χριστού".

Οι δύο γνωστοί για την πολεμική τους κατά της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας ταράζονται από την ύπαρξη μιας χούφτας "Παλαιοημερολογιτών" αλλά δεν ταράζονται ούτε για τα δισεκατομμύρια των αιρετικών και αλλόπιστων ανά τον κόσμο αφού θα ενωθούν στην Πανθρησκεία της Νέας Εποχής ούτε για τους αιρετικούς που δρουν στις Μητροπόλεις τους. 

Αναγνωρίζουμε πάντως δίκαιο το μένος τους εναντίον μας. Εάν δεν είχαν ξεσηκωθεί οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι και οι Ζηλωτές Πατέρες, σήμερα οι εν λόγω "ιεράρχες" θα ήταν Καρδινάλιοι της ενωμένης "Εκκλησίας" του Οικουμενισμού. Για αυτό το μένος τους εναντίον των Γ.Ο.Χ. γιατί δια της πίστεως και της ομολογίας κατέστειλαν και ανέστειλαν τα αντίχριστα μασονικά σχέδια. Για τις διασπάσεις φέρουν οι Καινοτόμοι τεράστια ευθύνη και πολλές φορές κρύβονται από πίσω.

Δεν μπορεί όμως να μείνει ασχολίαστη και η αφέλεια των ΝεοΑποτειχισμένων (τύπου πλανεμένου Ευθυμίου Τρικαμηνά) που αντιλαμβανόμενοι ότι είναι μπλεγμένοι σε ιστό φαρμακερής αράχνης- απο εγωισμό- δεν επιλέγουν να εξέλθουν της παγίδας αλλά περιφρουρούνται με με δίκτυα του ίδιου φαρμακερού ιστού και νομίζουν την απομόνωση, σωτηρία! Προς τούτο χαίρονται ότι αυτοί με την εμμονή τους στην Παπική Ημερολογιακή Καινοτομία αντιδρούν καλύτερα εναντίον του Οικουμενισμού...

* Ο Νεοημερολογίτης ιερέας π. Βασίλειος Θερμός -γνωστότερος για την ψυχιατρική του ιδιότητα παρά για πνευματική- θεολογική τινά-  ισχυρίζεται ότι είναι «ψυχικά ασθενείς όσοι ασχολούνται με τον αντιαιρετικό αγώνα της Εκκλησίας»!  "Σε προ εικοσαετίας κείμενό μου ασχολήθηκα με τα ψυχολογικά αίτια της παθολογικής συμπεριφοράς εκείνων των πιστών, οι οποίοι αναζητούν παντού κακοδοξίες και αιρέσεις και, όταν  νομίζουν ότι τις ανακαλύπτουν, γίνονται επιθετικοί με τους φορείς τους». Οι αιρέσεις για τον συγγραφέα είναι κάτι το δυσεύρετο αφού ο ίδιος σε αυτές διακρίνει σε αυτές τους ομόδοξους αδελφούς του!! Σε λίγο θα μας πει ότι και οι Άγιοι Πατέρες είναι ψυχικά ασθενείς. Καλό θα ήταν, πέρα από την σεβαστή επιστήμη του, να αρχίσει να μελετάει Πατερικά κείμενα για να καταλάβει γιατί αυτοί οι "μωροί δια τον Χριστόν" αντιστάθηκαν στις αιρέσεις και έγιναν στύλοι της Εκκλησίας Του. Σπεύστε πάτερ να μιμηθείτε τον Ουρανοβάμονα Παύλο: : «εἴ τις δοκεῖ σοφός εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τοῦτῳ, μωρός γενέσθω, ἵνα γένηται σοφός» (Α' Κορ. 3,18).

* Εδώ και κάμποσο καιρό έχει στηθεί βιομηχανία αγιοποιήσεων εκ του εσβεσμένου Φαναρίου. Όχι, δυστυχώς, προς πνευματική ανάταση των πιστών αλλά για την κάλυψη και στήριξη των αιρετικών ενεργειών και προδοσιών των περί τον Οικουμενιστή "Πατριάρχη" κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι εν Ελλάδι οικουμενιστές. 

Συνεχίζονται οι απάτες και η εκμετάλλευση του λαού υπό των οικουμενιστών. Με αυτό τον τίτλο γράφει πάλι το περιοδικό "Άγιος Αγαθάγγελος" (σελ. 37): Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται σε στενότητα οικονομική. Εκμεταλλευόμενοι  την ευσέβεια του και για να τους αφαιμάξουν οικονομικώς εν συννενοήσει με τους αθέους της κυβερνήσεως τηλεοπτικούς σταθμούς οι οποίοι οδηγούνται από τους Σιωνιστές, διεμήνυσαν ότι έρχεται το ιερό λείψανο της Αγίας Ελένης, της μητρός του Αυτοκράτορα Αγίου Κωνσταντίνου.

 Και συνεχίζει με την αποκάλυψη του "Ορθόδοξου Τύπου" περί άδειου σκηνώματος!: "Ο κ. Pietro Chiaranz, βιβλιοθηκάριος στη Βενετία, γράφων άρθρο αποκλειστικώς στον Ο.Τ. (φ. 2137/14.07.2017) απέδειξε παραθέτων την έκθεση και Ιταλών εμπειρογνωμόνων ότι: όχι μόνο δεν ήταν σκήνωμα, όχι μόνο δεν ήταν της Αγίας Ελένης, αλλά ότι εκείνο το ανθρώπινο ομοίωμα, το οποίο ετέθη προς προσκύνηση, ήταν άδειο!"

* Υπό το τίτλο "Η Εκκλησία του Ν.Η. έχει θεσπίσει "ευχές" για την αλλαγή φύλου!" γράφει πάλι ο " Άγ. Αγαθάγγελος: "Η Εκκλησία του νέου εορτολογίου, η οποία δυστυχώς ακολουθεί την παναίρεση του Οικουμενισμού έχει αποδεχθεί την αλλαγή φύλου!!! Έχει εκδοθεί προ ολίγων ετών σύγχρονο ευχολόγιο από τον Μητροπολίτη Ν. Φιλαδελφείας Τιμόθεο Ματθαιάκη, ο οποίος έχει ειδική ευχή για την αλλαγή φύλου. Δυστυχώς η Ν.Ε. από το 1920 και εντεύθεν ακολουθεί το κράτος προς πάσα κακόδοξη καινοτομία. Εκδηλώνουν διαμαρτυρία προς λαϊκισμό και ύστερα αποδέχονται πάσα καινοτομία". Παραθέτουμε και την ευχή σε εικόνα.

* Δεν έχασε και φέτος την ευκαιρία, ο οικουμενιστής της Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος Αρχοντώνης να προπαγανδίσει την αίρεση εκ της Δύσεως και τον εξουνιτισμό των πιστών. Συμπροσευχήθηκε, κατά τον ψευδή εορτασμό με το παπικό ημερολόγιο, για την εορτή του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα με παπικούς και λοιπούς αιρετικούς, τους οποίους έθεσε και σε τιμητικούς θρόνους.

Είχε προηγηθεί "Πατριαρχική έγκριση" για άλλη, ανώτερη πνευματική συμπροσευχή- Πανθεϊστική της Νέας Εποχής της Μασονίας- στο Μόναχο της Γερμανίας.

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

 Τη Κυριακή 13/26 Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, άγει τα ονομαστήρια του ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Τοποτηρητής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Γ.Ο.Χ. Αθηνών και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας της Ελλάδος. 

Ανήμερα της εορτής του Χρυσορρήμονος Πατρός τελέστηκε πανηγυρική Συνοδική Θεία Λειτουργία στην έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών, τον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίων Ταξιαρχών Θήβας. Της Θείας Μυσταγωγία προεξήρχε ο εορτάζων Άγιος Πρόεδρος μετά των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Φθιώτιδος κ. Ιγνατίου, Μεσσηνίας κ. ιακώβου, και Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά, βοηθούμενοι υπό των Πανοσιολογιωτάτων Ιερομονάχων π. Ευθυμίου και π. Βησσαρίωνος και των ευλαβεστάτων Ιεροδιακόνων π. Χριστοφόρου και π. Αθανασίου.

Προσήλθαν εκατοντάδες πιστών κυρίως από την Αττικοβοιωτία αλλά και από άλλες περιοχές της χώρας και το εξωτερικό, που κατέκλυσαν τον Ναό και τους πέριξ χώρους από τις πρωινές ώρες. Οι πιστοί είχαν την ευλογία να ασπαστούν και πλείστα ιερά Λείψανα Αγίων που ήταν εκτεθειμένα προς προσκύνηση ήδη από την εορτή των Αγίων Ταξιαρχών. Επίσης παρέστησαν αντιπροσωπείες Ιερών Μονών: Αγίας Παρασκευής Μύτικα Χαλκίδας (της αδελφότητας Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης υπό την Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία), του Αγίου Γεωργίου Μελλισοχωρίου Θήβας και Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Πανακτού Οινόη.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Πανιερώτατος Πρωθιεράρχης της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ευχαρίστησε τους πιστούς για την αθρόα προσέλευση τους και τις ευχές τους και  ομίλησες δια ολίγων. 

Ο Σεβασμιότατος Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος (αντιπρόεδρος της Ιεραρχίας) ευχήθηκε εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου και ο καλλίφωνος χωρός των Ιεροψαλτών έψαλε τον "Πολυχρόνισμό" του Αγίου Προέδρου. Ο Πανιερώτατος Πρωθιεράρχης διένειμε το αντίδωρο, δεχόμενος τις εγκάρδιες ευχές των πιστών. Οι πιστοί δέχθηκαν την φιλοξενία των Θηβαίων αδελφών ενώ προσφέρθηκε και Τράπεζα για τους Πατέρες και τους πιστούς που προσήλθαν απο μακριά.

ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ- SAINT NEW- MARTYR CATHERINE

SAINT NEW- MARTYR CATHERINE 1927- 2017

On November 8, 1927, feast of the Holy Archangels, the Genuine Orthodox Christians were feasting the holy memory of the Holy Angels’ Church in Mandra, Attica. Suddenly "law enforcement officials” are surrounding the church, by order of the modernist schismatic Archbishop Chrysostom Papadopoulos, to capture the priests and to disperse the crowd of Orthodox believers. For the record we note that on that historic day at the Church of Mandra was the Zealot Athonite (then) Hieromonk Saint Matthew the Confessor, who later became Archbishop of Athens of Church of G.O.C. of Greece and an another priest, who left the Church afraid of the presence of the gendarmes while the zealot St Matthew continued the Divine Liturgy until the end, and he escaped arrest and he went unnoticed by the persecutors, he was covered by the grace of God! The persecutors police rushed to arrest the priest... The Orthodox believers react and obstacles stand in their antichristian actions. The police are starting to violate against militants devout believers, beating them with butt (bats) brutally. From the injured believers, the most serious case is the young mother Catherine (Routtis) mother of two children. She transferred in critical condition in hospital, where she reposed to Lord in amid cries of pain. So the young naive spatial woman joins the celestial Church of Christ as a martyr and confessor of the Orthodox Faith of Christ! SAINT NEW- MARTYR OF CHRIST CATHERINE PRAY FOR US, FOR THE MEMBERS OF CHURCH OF CHRIST, GENUINE ORTHODOX CHRISTIANS! The below article of that time (29-11-1927) in the newspaper “SCRIP” who was entitled as “The blood in Mandra”.

The Church (the schismatic New- Calendarist one) by it leaders caused the first fraternal blood. The hard butt of a policeman in Mandra painted with the blood of a faithful of the old calendar, and sent to the grave a victim, a poor woman, insisting on delivery of the old calendar. The unfortunate spatial expired in a bed of "Evangelismos" hospital where she cries in pain from the wounds. And the victim of the old calendar while she gave her soul to the God she would had before her eyes the icon of Archangels where the censer of worship was burned at field day by the old calendar, and while she was in religious tasks, she agreed to head the butt of the policeman. And I asked: what is her crime to fall in the skull of the butt so that the burning censer for loyalty to sprayed with blood? Although God who took the ultimate soul of this unfortunate woman left the simplistic answer to be given by “His representative on earth”, the Archbishop of Athens of new calendar and the controller of butt’s brutality against people of Mandra, who insist the old calendar. While the freedom of worship of God are respected even in the wild natives, while the Greek Constitution, even this "democratic" one recognized the freedom of Old- Calendarists while the Orthodox of Old Calendar are loyal to worship their feasts according their traditions, the butt of Archbishop of Athens is inflicted heavy against Old- Calendarists in Mandra, because essentially the butt of Ecumenist New- Calendarism dyed with blood the Church in Mandra and it sent to the grave the poor spatial woman. By its butt, by acts of vandalism, by the persecutions, by the police brutality and all that want the government and the Archbishop of Athens to impose the new calendar, to alter the religious order and to terrorize the people's consciousness?

They intend to offer the blood of the faithful of the old calendar on the altar of novelty of the new one. They mean to create martyrs and victims of the old life of medieval Terrorism. Therefore they intend to launch a storm of religious upheaval in people's consciousness and to reap the fruits of the new calendar in blood, victims and believers of the old calendar? The appalling scenes of Mandra are the dreadful evidence of the deplorable situation that was created by the New- Calendarist novelty, which the archbishop of Athens insisted and did. They divided people into two portions and opened up a huge gulf between the traditions of the old calendar and the novelty of the new, innovations are increasingly expanding into all formal and essential events of church life in Greece.

The innovative spirit, which is dictated the supposedly progressive evolution, undoubtedly brought trouble and capsized in traditions, institutions, policy and it promoted the release of the moral government of the Church. Because the outbreaks of lawlessness and immorality of the clergy, that ungodly within the churches, the Protestant denominations, that blasphemous priests entered to people's consciousness, the shorn head of donations to the Church, and weakened the general relaxation of ecclesiastical laws, the hijacked, the scandals of ecclesiastical offices, the commercial spirit which governs trade clergy and people, all these evils in the Church, due to the subversive, the innovative spirit, whose conquest substantial issue is the implementation of the new calendar. But the innovators, these people who create scandals in the Church, the tumblers traditions mean by butt to enforce the new calendar and through the blood to erect this structure. But blood and faithful martyrs of a tradition, a religious faith is mixed around the censer, who it burned as incense in temples. And the blood that is for the tradition, for God! And the blood of Mandra and the butt of the victim indicate the guilty policemen and officers who are now manipulating the butt of the new calendar and they are leading innovative wind in the Church of Greece, the tomorrow's storm of the faithful of the old calendar.

***********

ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

Στις 8 Νοεμβρίου του 1927, εορτή των Αγίων Ταξιαρχών, οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τελούσαν την Ιερά πανήγυρη των Αγίων Αρχαγγέλων στον ομώνυμο Ιερό Ναό στη Μάνδρα Αττικής. Ξαφνικά «όργανα της τάξης» περικυκλώνουν τον Ιερό Ναό, με διαταγή του σχισματικού νεωτεριστή αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου, για να συλλάβουν τους Ιερείς και να διαλύσουν το πλήθος των Ορθοδόξων πιστών. Για την ιστορία σημειώνουμε ότι εκείνη την ιστορική ημέρα στον Ιερό Ναό της Μάνδρας λειτούργησαν ο Ζηλωτής Αγιορείτης (τότε) Ιερομόναχος Άγιος Ματθαίος ο Ομολογητής, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος και ένας άλλος κληρικός, ο οποίος εγκατέλειψε το Ναό φοβισμένος από τη παρουσία των χωροφυλάκων ενώ ο Φλογερός Άγιος Ματθαίος συνέχισε μέχρι τέλους την Ιερουργία, και διέφυγε της σύλληψης καθώς πέρασε απαρατήρητος από τους διώκτες σκεπασμένος από τη χάρη του Θεού! Οι διώκτες αστυνομικοί όρμησαν να συλλάβουν τον Ιερέα.. Οι ορθόδοξοι πιστοί αντιδρούν και στέκονται εμπόδια στις αντίθεες πράξεις τους. Οι αστυνομικοί αρχίζουν να βιαιοπραγούν κατά των αγωνιστών ευσεβών πιστών, χτυπώντας τους με υποκόπανους (ρόπαλα) βάναυσα. Από τους τραυματισθέντες πιστούς, σοβαρότερη είναι η περίπτωση της νεαρής μητέρας Αικατερίνης (Ρούττης) μητέρας δύο παιδιών, που μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο, όπου τελικά εκδήμησε προς Κύριο εν μέσω κραυγών πόνου. Έτσι η νεαρά απλοϊκή χωρική γίνεται μέλος της επουράνιας Εκκλησίας του Χριστού ως μάρτυρας και ομολογήτρια της Ορθοδόξου Πίστεως του Χριστού! ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΥΕΑΙ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ! Ακολουθεί άρθρο εποχής (29-11-1927) στη φιλορθόδοξη εφημερίδα «ΣΚΡΙΠ» με τίτλο «Το αίμα της Μάνδρας».

Η Εκκλησία της Ελλάδος (εννοεί τη σχισματική Νεοημερολογητική) διά των αρχηγών της προκάλεσε το πρώτο αδελφικό αίμα. Ο άγριος υποκόπανος του χωροφύλακα βάφτηκε στη Μάνδρα με το αίμα των πιστών του παλαιού ημερολογίου, και έστειλε στο τάφο ένα θύμα του μια πτωχή γυναίκα, εμμένουσα στην παράδοση του παλαιού ημερολογίου. Η ατυχής χωρική εξέπνευσε σε μία κλίνη του «Ευαγγελισμού» μέσα σε κραυγών πόνων από τα τραύματα της. Και το θύμα του παλαιού ημερολογίου παραδίνοντας την ψυχή του προς τον Ύψιστο θα είχε προ των οφθαλμών του την εικόνα των Ταξιαρχών ενώπιον της οποίας έκαιγε το λιβανωτό της λατρείας του σε ημέρα εορτής κατά το παλαιό ημερολόγιο και ενώ τελούσε τα θρησκευτικά της καθήκοντα δέχτηκε στο κεφάλι της τον υποκόπανο του χωροφύλακα. Και θα ρώτησε: ποιο είναι το έγκλημά της για να πέσει στο κρανίο της ο υποκόπανος ώστε ο λιβανωτός ο καιόμενος υπέρ της πίστης της να ραντιστεί με το αίμα της; Αλλά ο Ύψιστος παραλαμβάνοντας την ψυχή της άτυχης απλοϊκής γυναίκας άφησε την απάντηση να την δώσει ο επί γης αντιπρόσωπος Του, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών του νέου ημερολογίου και υπεύθυνος της αγριότητας των υποκόπανων κατά των κατοίκων της Μάνδρας, που εμμένουν στο παλαιό ημερολόγιο. Και ενώ η ελευθερία της λατρεία του Θεού είναι σεβαστή ακόμα και στους αγρίους, ενώ το Ελληνικό Σύνταγμα, έστω και «δημοκρατικό», αναγνώρισε την ελευθερία αυτή, ενώ αφέθηκαν οι του παλαιού ημερολογίου πιστοί να τελούν τη λατρεία τους κατά τις παραδόσεις του, ο υποκόπανος του αρχιεπισκόπου Αθηνών καταφέρεται βαρύς κατά των παλαιοημερολογιτών της Μάνδρας, διότι κατ’ ουσίαν ο υποκόπανος του νεοημερολογητικού οικουμενισμού έβαψε με αίμα το ναό της Μάνδρας και έστειλε στο τάφο τη πτωχή χωρική γυναίκα. Διά των υποκόπανων λοιπών, δια των βανδαλισμών, διά των διωγμών, διά των αστυνομικών οργάνων και πάσης αγριότητας εννοεί η κυβέρνηση και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών να επιβάλλουν το νέο ημερολόγιο, να μεταβάλουν τη θρησκευτική τάξη και να τρομοκρατήσουν τη συνείδηση του λαού;Εννοούν να προσφέρουν το αίμα των πιστών του παλαιού ημερολογίου στο βωμό του νεωτερισμού του νέου; Εννοούν να δημιουργήσουν Μάρτυρες και θύματα του παλαιού διά της μεσαιωνικής τρομοκρατίας του;

Εννοούν λοιπόν να εξαπολύσουν τη θύελλα της αναστάτωσης στη θρησκευτική συνείδηση του Λαού και να θερίσουν τους καρπούς του νέου ημερολογίου σε αίματα, θύματα και πιστούς του παλαιού ημερολογίου; Οι αποτρόπαιες σκηνές της Μάνδρας αποτελούν τη φοβερότερη απόδειξη της οικτρής κατάστασης την οποία δημιούργησε ο νεοημερολογιακός νεωτερισμός, στον οποίο επέμεινε και επέβαλλε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Χωρίστηκε ο λαός σε δύο μερίδες και διανοίχτηκε ένα βαθύ χάσμα μεταξύ των παραδόσεων του παλαιού ημερολογίου και του νεωτερισμού του νέου, νεωτερισμοί οποίοι επεκτείνονται ολοένα σε όλες τις τυπικές και ουσιώδες εκδηλώσεις της εκκλησιαστικής ζωής της Ελλάδας.

Το πνεύμα το νεωτεριστικό, το οποίο υπαγόρευσε δήθεν η προοδευτική εξέλιξη, επέφερε αναμφισβήτητα αναστάτωση και ανατροπή σε παραδόσεις, θεσμούς, τάξη και προήγαγε την ηθική έκλυση στη διοίκηση της Εκκλησίας. Διότι τα κρούσματα της αναρχίας και της ανηθικότητας κληρικών, που ασεβούν εντός των ναών, τα προτεσταντικά δόγματα, τα οποία θεοτοκομάχοι ιερείς εισάγουν στη συνείδηση του λαού, οι ελευθεριότητες των κουρεμένων κεφαλών στην Εκκλησία, η γενική ατόνηση και χαλάρωση των εκκλησιαστικών νόμων, η καπηλεία, τα σκάνδαλα των εκκλησιαστικών αξιωμάτων, το εμπορικό πνεύμα το οποίο διέπει τις συναλλαγές κληρικών και λαού, όλα αυτά τα δεινά στην Εκκλησία, οφείλονται στο ανατρεπτικό, το νεωτεριστικό πνεύμα, του οποίου η ουσιωδέστερη κατάκτηση είναι η εφαρμογή του νέου ημερολογίου. Αλλά οι νεωτεριστές, οι σκανδαλοποιοί της Εκκλησίας, οι ανατροπείς των παραδόσεων της εννοούν και διά υποκόπανου να επιβάλλουν το νέο ημερολόγιο και διά των αιμάτων να αναγείρουν το οικοδόμημα αυτό. Αλλά αίμα πιστών και μαρτύρων μιας παραδόσεως, μιας πίστης θρησκευτικής τάξης είναι ανάμεικτο το λιβανωτό, ο οποίος καίεται ως θυμίαμα στους ναούς. Και το αίμα αυτό αποτελεί στη παράδοση, στο Θεό! Το δε αίμα της Μάνδρας και το θύμα του υποκόπανου του χωροφύλακα υποδεικνύει τους ένοχους και υπεύθυνους, οι οποίοι χειραγωγούν σήμερα τον υποκόπανο του νέου ημερολογίου και ιθύνουν το νεωτεριστικό άνεμο στη Εκκλησία της Ελλάδος, την αυριανή θύελλα των πιστών του παλαιού ημερολογίου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ 

ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΘΗΒΑΣ

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα πανηγύρισε ο Καθεδρικός Ναός των αγίων Ασωμάτων Δυνάμεων στη συνοικία Κολωνάκι στη Θήβα. Τελέστηκε πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του οικείου Ποιμενάρχου Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Θηβών κ.κ. Χρυσοστόμου μετά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.  Ιγνατίου βοηθούμενοι υπο των Παν/των Πατέρων π. Αυγουστίνου Βρακάτου, π. Βησσαρίωνος Βάλλιου π. Χρυσοστόμου Βαλτά και του Ιεροδιακόνου π. Αθανασίου. 

Προσήλθε πλήθος φιλέορτων πιστών για να τιμήσει τους Αγίους Αρχαγγέλους και να αιτηθεί την αρωγή τους στην ζωή του καθενός πιστού. Τελέστηκε η ευλόγηση των άρτων και παρατέθηκαν προς προσκύνηση Ιερά Λείψανα προς αγιασμό των πιστών. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η καθιερωμένη λιτάνευση της ιεράς εικόνας των Αγγέλων, κατά την οποία παρέστη και ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμάς. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί πιστοί προσήλθαν από την Μακεδονία και την Θεσσαλία ως προσκυνητές στους οποίες παρατέθηκε πλούσια τράπεζα επιγείων αγαθών. Άπαντες οι πιστοί επέστρεψαν πνευματικά ενισχυμένοι στα ίδια, δοξάζοντας τον Τριαδικό Θεό και Δημιουργό των Αγαθών Πνευμάτων.

IS THERE GRACE IN THE SOVIET CHURCH?

   Is There Grace in the Soviet Church by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

ΜΝΗΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΗΧΗΡΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Ο Πανιερώτατος Πρωθιέραρχης της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, Μητροπολίτης Θηβών κ.κ. Χρυσόστομος, μη παύων να αγωνιά για το λογικό Ποίμνιο του Χριστού, εξέδωσε απαντητικό βιβλίο σε δύο συκοφαντικά φυλλάδια με αιρετικές (Χριστολογικές και Εκκλησιολογικές) κακοδοξίες ενός υπερήλικου, ακοινώνητου Ιερομονάχου. Ο Ιερομόναχος, που σήμερα είναι απομονωμένος, είχε ακολουθήσει τον πρώην Επίσκοπο Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομο (Μητρόπουλο) στην αποσχισή του το 2002. Αιτία της αποκοπής του ήταν οι εκκλησιολογικές και χριστολογικές πλάνες του οι οποίες δημοσιεύτηκαν αυτοβούλως στον Ημεροδείκτη του 1999. Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος (Μητρόπουλος) υπέγραψε στις 8-2-2002 (Εκκλ. ημ.) Ομολογία Πίστεως με την οποία ανακαλούσε τις αστοχίες του και παρέμενε Κανονικό και Ορθόδοξο μέλος της Ιεράς Συνόδου εν ελευθερία επί μήνες. Δυστυχώς, έργοις και λόγοις, αναίρεσε την Ομολογία του που οδήγησε στην αποκοπή του από την Ιερά Σύνοδο και στην μη συμμετοχή του στις χειροτονίες των εψηφισμένων νέων Αρχιερέων που επακολούθησαν. Η Ιερά Σύνοδος, ως τώρα, μακροθυμεί και δεν επέβαλλε το επιτίμιο της καθαιρέσεως στον κ. Χρυσόστομο. 

Προσευχόμαστε εν αγάπη για τις λίγες δεκάδες λαϊκών χριστιανών, τον ιερέα π. Νικόλαο (Ζαρδούκα) και τον προαναφερθέντα π. Ευθύμιο (Επιφανίου) ως και βεβαίως τον αγαπητό πρώην Επίσκοπο κ. Χρυσόστομο να επιστρέψουν εν αγάπη και Αληθεία στην Ομολογία που διασφάλιζε την πνευματική μας ενότητα εν τη Εκκλησία, την οποία δημοσιεύουμε από το βιβλίο του Αγίου Θηβών.

Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν το ενδιαφέρον αυτό θεολογικό βιβλίο, ας επικοινωνήσουν με την εκδίδουσα Ιερά Μονή Οσίων Αγιορετών Πατέρων Πανάκτου Βοιωτίας (τηλ.: 22630. 51. 602). 

ΔΗΛΩΣΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ  ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ  (ΟΔΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 22 ΡΟΥΦ)

Άγιοι Αρχιερείς,

Είναι θεσμοθεσία εκκλησιαστική, όπως εις περιπτώσεις κατά τις οποίες ταράζεται η Εκκλησία υπό σκανδάλων και ερίδων προερχομένων εξ εμφανίσεως αιρέσεως τινός, οι κατηγορηθέντες ως φορείς αυτής και κατά την περίπτωση που είναι αθώοι, να ομολογούν εγγράφως το φρόνημα των, σχετικά με την εμφανισθείσαν αίρεσιν, και να την αναθεματίζουν, εφ' όσον δεν την αποδέχονται, ώστε να εξαλείφεται πάσα κατηγορία και υποψία κατ' αυτών, και παράλληλα να επέρχεται η ειρήνη εις την Εκκλησίαν.

Όθεν και εγώ ο Χρυσόστομος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης επειδή κατηγορήθηκα δια την εκ μέρους μου συγγραφή Οικουμενιστικής Εκκλησιολογίας η οποία δημοσιεύτηκε εις τον Ημεροδείκτην της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ., του έτους 1999, ταύτην την παρούσαν έγγραφον ομολογίαν ποιούμαι και προσάγω υμίν. Εν αυτώ δε και συγγνώμην αιτούμαι παρά Θεού και παρ' υμών δια παν ό,τι εκ λανθασμένης αντιλήψεως ή εκ προχείρου μελέτης μου επί του θέματος ή εξ ασαφούς φραστικής διατυπώσεως επί λεπτών σημείων, που άπτονται του δυσκολότατου σε διατύπωση και κατανόηση εκκλησιολογικού θέματος και ούτως υπέπεσα σε λανθασμένες διατυπώσεις, δίνοντας την εντύπωση του αρνητού της Ορθοδόξου ομολογίας (ενώ χάριτι Θεού δεν είμαι).

Εν πρώτοις δηλώνω υμίν ότι δεν ήτο πρόθεσις μου να γραφή οτιδήποτε είναι αντίθετο με το πνεύμα και την Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δια τούτο και οτιδήποτε έρχεται αμέσως ή εμμέσως εις αντίθεσιν με την Ορθόδοξον διδασκαλίαν το αποκηρύττω, το ανακαλώ και το αναθεματίζω εξ όλης ψυχής και διανοίας.

Είναι γεγονός ότι τις βασικώτερες θεολογικές θέσεις επί των οποίων στηρίζεται το "εκκλησιολογικόν εγκόλπιον" του εν λόγω Ημεροδείκτου, έλαβα από διάφορα συγγράμματα νεοημερολογιτών- οικουμενιστών. Τούτο όμως πόρρω απέχει εκ του ότι ενήργησα συνειδητά δια την είσοδον εις την Εκκλησίαν κακοδόξου διδασκαλίας ή ότι υιοθετώ αυτήν ή ότι αγνόησα τους σχετικούς Ιερούς Κανόνες.

Πάν ο,τι προέκυψε οφείλεται εις την μη υπάρχουσα εις εμέ άνεσην και ο απαιτούμενος χρόνος, διά την βαθυτέραν μελέτη τοιούτων συγγραμάτων, ατίνα, ως και ο ίδιος εκ των υστέρων διαπιστώνω, περιέχουν θέσεις οι οποίες καίτοι συνοδεύονται από αγιοπατερικές ρήσεις, ε τούτοις δεν είναι ορθές.

Όθεν ομολογώ ότι πιστεύω εις "Μίαν, Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν" (όπως αναφέρεται εις τον Ημεροδείκτην) η οποία τελεί το "εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών" και είναι η μόνη που παρέχει την σωτηρίαν εις το γένος των ανθρώπων. Αναθεματίζω δε πάσαν διατύπωσιν και θεωρίαν κατά την οποίαν αυτή η Μία Εκκλησία του Χριστού θεωρείται ως αϊδίως προϋπάρχουσα επειδή προαιωνίως είχεν ο Θεός εν τω νωί και τη βουλήσει Αυτού το σχέδιον και την βουλήν περί Εκκλησίας. Επίσης και την θεωρία ότι η Εκκλησία του Χριστούπροϋπήρχεν πάντοτε εις τον συνάναρχον και ανάρχως προϋπάρχοντα αιώνιον Λόγον. Αποκηρύσσω ταύτα καθότι τα ευρισκόμενα απ' αρχής εις την βουλήν του Θεού και εν συνεχεία γενόμενα δεν είναι άναρχα.

Αποκηρύττω και αναθεματίζω την πλάνην κατά την οποίαν η Εκκλησία είναι θεοϋπόστατος ότι δηλαδή η φύσις αυτής είναι θεϊκή και ότι προϋπήρχε εξ αϊδίου ως πνευματική Εκκλησία μέσα στην Αγία Τριάδα. Ταύτα πάντα απάδουν προς την Ορθόδοξον διδασκαλίαν η οποία κηρύττει δια του Ι. Χρυσοστόμου ότι εκ της πλευράς του Θεανθρώπου, "εξήλθεν αίμα και ύδωρ και εξ' εκείνου του αίματος και του ύδατος η Εκκλησία άπασα συνέστηκε". Και "καθάπερ του Αδάμ καθεύδοντος η γυνή κατασκευάζετο (χωρίς να προϋπάρχει) ούτω του Χριστού αποθανόντος η Εκκλησία (της χάριτος, της οποίας είναι κεφαλή ο Χριστός) διεπλάττετο εκ της πλευράς  Αυτού (Ε.Π.Ε. 27ος 168). Κηρύττω λοιπόν και ομολογώ την Εκκλησία ως θεανθρώπινο καθίδρυμα και όχι θεοϋπόστατον όπως αναφέρεται και εις τον ημεροδείκτην.

Τέλος αποκηρύττω ως αδόκιμες τις φράσεις του Ημεροδείκτου κατά τις οποίες: χάριν της Εκκλησίας έλαβεν ύπαρξην, ζωήν και νόημα ο παρόν κόσμος (σελ. 36). Η Εκκλησία ουκ έστι εκ του κόσμου τούτου (σελ. 41), ως λέγουν οι οικουμενιστές παρερμηνεύοντες το (κατά) Ιωάννη ΙΗ' 36. Ότι εις την Πεντηκοστήν έγινε η επανένωσις Θεού με τας ψυχάς (σελ. 46) ως περιέχον ανακρίβειαν και ασάφειαν (χωρίς όμως κακήν πρόθεσιν) και δύναται να συνηγορήσει υπέρ αιρέσεων. Ότι ο Χριστός δεν άφησε διαδόχους (σελ. 79). Ότι θριαμβεύουσα Εκκλησία η ψυχή της στρατευομένης (σελ. 120) καίτι τονίζεται εις τον Ημεροδείκτην η ορατή Εκκλησία του Χριστού παρά ταύτα δύναται να ενισχύσει την αίρεση των Προτεσταντών οι οποίοι υπερεξαίρουν, σκοπίμως την αόρατον Εκκλησία. Ότι η Καθολική Εκκλησία είναι το κριτήριον της Ορθοδοξίας και όχι η Ορθοδοξία της Καθολικής Εκκλησίας (σελ. 75), ενώ εγράφη με την έννοιαν ότι η Εκκλησία και η Ορθοδοξία είναι αδιασπάστως ηνωμένες και προϋποθέτει η μία την άλλη.

Προπάντως αποκηρύττω ως αδόκιμον, τολμηράν και συνάδουσα με αιρέσεις την διατύπωσιν ότι: η ενότης της Εκκλησίας έχει ως βάσιν την αδιάσπαστον ενότητα η οποία υπάρχει εις την τρισυπόστατατον Θεότητα, την Παναγίαν Τριάδαν. Εις αυτήν την ενότητα ο Χριστός θέλων να συμπεριλάβη και τον άνθρωπον εύχεται "ίνα πάντες εν ώσιν, καθώς συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν ώσιν" (σελ. 66) αποκηρύττω τούτο ως αδόκιμον καθότι η ένωσις των πιστών μετά του Θεού γίνεται κατά χάρη και όχι κατ' ουσία, που είναι ηνωμένα τα τρία πρόσωπα της μίας Θεότητος. Άλλωστε τούτο αναφέρεται και εις άλλον σημείον του Ημεροδείκτου.

Ομολογώ δε και συγκατατίθεμαι εξ όλης καρδίας ψυχής και διανοίας αποφαίνομαι υπέρ άπασης της "άπαξ παραδοθείσης τοις Αγίοις Πίστεως" της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού (Ιούδα 3).

Αι  ευχαί όλων σας να με στηρίζουν και να με φωτίζουν πάντοτε.

Ο εν Επισκόποις ελάχιστος και εν Χριστώ υμών αδελφός και συλλειτουργός.

Εν Αθήναις τη 8η Φεβρουαρίου 2002

Ο Μητροπολίτης των Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης  Χρυσόστομος

ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΚΡΙΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ

* Μακριά από τους Λυκοποιμένες, ανεξαρτήτως ημερολογίου!!! Για άλλη μια φορά προβαίνουμε στα αποκαλυπτήρια των σχισματικών ψευτοπαλαιοημερολογιτών του περιθωριακού (πια) χώρου εκ των Φλωρινικών. Συγκεκριμένα αναφερόμαστε στη βλάσφημη και αντίχριστη παρασυναγωγή του ψευδεπισκόπου του Μιλάνου κ. Ευλογίου Hessler. 

Ο ρασοφόρος κ. Ευλόγιος είναι γνωστός επί σειρά δεκαετιών για τις γραφικότητες του. Στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί από δικούς του κληρικούς στο εξωτερικό για σχέσεις με τη μασωνία και για "επισκόπους" του με παρά φύσιν εκτροπές. Ξεκίνησε την "καριέρα" του εν λόγω ρασοφόρος με τον φλωρινικό "αρχιεπίσκοπο" Αυξέντιο Πάστρα, κατόπιν διαφωνίας προσχώρησε στον Κυπριανό (βλ 1η φώτο), αργότερα στο σχισματικό- εθνικιστικό "Πατριαρχείο" Ουκρανίας και κατόπιν πάλι σε αυξεντιακές ομάδες (τελευταία με τον "Λιτής" κ. Φιλόθεο Κυνηγαλάκη). Δεν σταματάει εδώ η δράση του. Ενώνεται περίπου το 2010 με την σχισματική παρασυναγωγή του "επισκόπου Αυλώνος" κ. Αγγέλου (Αναστασίου) που μόλις είχε αποσχισθεί από την σχισματική παράταξη του φλωριναίου κ. Μακαρίου Καββακίδη. Αργότερα τους εγκαταλείπει γιατί αποφασίζει να αιτηθεί την προσχώρησή του στο Σεργιανιστικό- Οικουμενιστικό Πατριαρχείο Μόσχας και λειτουργεί ως απλώς "ιερέας" (δες φώτο 2). Το Πατριαρχείο της Ρωσίας δεν αποδέχεται την αίτηση του και ο γέροντας κ. Ευλόγιος αναγκάζεται να ξαναφορέσει την μίτρα για τα προς το ζην...

Με χαρά αναγγέλλουν οι του κ. Αγγέλου Αναστασίου ότι η σχισματική παρασυναγωγή τους (με 19 ψευδοεπισκόπους σε διάφορες χώρες!!!) βρίσκεται και πάλι σε επικοινωνία με τον κ. Ευλόγιο Hessler όπως και με παρασυναγωγή ονοματολατρών στην Ρωσία. Οι ομάδες αυτές, άνευ υποψίας ομολογίας - εκκλησιολογίας, επιβιώνουν με την εξυπηρέτηση πιστών σχισματικών εκκλησιών (π.χ. Ουκρανών), Καινοτόμων της κρατικής Εκκλησίας ακόμη και αιρετικών από αιώνων καταδικασμένων!! Μιλάμε για μονοφυσίτες της Αιθιοπίας με τους οποίους έχει πνευματικές σχέσεις ο κ. Ευλόγιος (βλ. φώτο 3), ακόμη και παπικούς!! 

"Το ράσο δεν κάνει τον παπά" (κατά τη σοφή λαϊκή παροιμία), ούτε από μόνο του το παλαιό ημερολόγιο τον Γνήσιο Ορθόδοξο. Για αυτό χρειάζεται προσοχή από τους ερευνούντες και αγωνιούντες δια την ψυχική τους σωτηρία πιστούς να μην πλησιάζουν αιρετικές παρασυναγωγές ψευδεπισκόπων, άνευ Ορθοδόξου Ομολογίας και άνευ κανονικής Αποστολικής Διαδοχής. Δεκάδες αιρετικών "επισκόπων" δεν μπορούν να υπερβούν την χάρη των λιγοστών Επισκόπων της Εκκλησίας του Χριστού εν Ελλάδι.

* Δυναμικά στο παιχνίδι των Καινοτόμων- Οικουμενιστών και ο "Πατριάρχης" Ιεροσολύμων Θεόφιλος για το ποιος θα είναι ο καλύτερος τιμητής του Πάπα. Τον επισκέφτηκε πρόσφατα στην έδρα του κοσμικού του κράτους ως "Αγιώτατο Επίσκοπο Ρώμης"!!! Ας τα βλέπουν όσοι "ρομαντικοί" πιστοί αυταπατώνται ότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, που ακολουθεί το παλαιό ορθόδοξο ημερολόγιο, δεν είναι οικουμενιστικό, αγνοώντας ότι εκ των Καινοτόμων Ελλάδος και Κύπρου στελεχώνεται για να εξυπηρετήσει τα οικουμενιστικά- πανθρησκειακά σχέδια.

* Μετά την αιρετική "Μεγάλη Σύνοδο" στο Κολυμπάρι της Κρήτης, είναι λογικό για την κρατική Εκκλησία να χρειάζεται τεχνική βοήθεια για την εφαρμογή των οικουμενιστικών αποφάσεων. Τι ποιο λογικό για αυτό, να υποδεχθεί ο προκαθήμενος της τους ουνίτες εγκαρδίως. Πρόσφατα λοιπόν Ουνίτες του Πάπα από την Ιταλία επισκέφτηκαν τον κ. Ιερώνυμο μάλλον για να του δώσουν τα φώτα της υποταγής στο αντίχριστο Βατικανό αλλά με την διατήρηση της εξωτερικής "ορθόδοξης" στολής (φώτο 1). 

Δυστυχώς, οι Καινοτόμοι του Νέου ημερολογίου φαίνεται ότι έχουν πάρει οριστικά τον δρόμο τους για την Παναίρεση του οικουμενισμού και αδιαφορούν για τα ορθόδοξα δόγματα και τους αγώνες της μαρτυρικής μας Εκκλησίας. Έτσι θα εξηγείται άλλωστε και η παρουσία των αιρετικών Μονοφυσιτών "επισκόπων" σε Δοξολογία στην Μητρόπολη Αθηνών για την φετινή Εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940.

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ (ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ)

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

210 Χρόνια από την Γέννηση του (1807)

150 Χρόνια από την Κοίμηση του (+1867)

Ο Άγιος Ιγνάτιος (Μπριαντσιανίνωφ) γεννήθηκε το έτος 1807 μ.Χ. στην κωμόπολη Ποκρόφσκ της επαρχίας Βολογκντά της Ρωσίας από οικογένεια ευγενών. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δημήτριος. Ο τόπος όπου μεγάλωσε ο Άγιος ήταν γεμάτος από μονές και σκήτες και γι' αυτό τον λόγο ονομαζόταν «Θηβαΐδα της Ρωσίας». Το πνευματικό αυτό περιβάλλον επέδρασε πολύ στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Αγίου και στην καλλιέργεια της ευσέβειάς του.

Ο πατέρας του τον έγραψε στην αυτοκρατορική σχολή πολέμου στην Αγία Πετρούπολη. Παρά την πρόοδό του στη σχολή, εκείνος επιθυμούσε να γίνει μοναχός και να ακολουθήσει το δρόμο της μοναχικής πολιτείας. Αφορμή γι' αυτό έδωσε μια σοβαρή ασθένειά του το έτος 1827 μ.Χ., όταν ο Άγιος ήταν είκοσι ετών, που τον έκανε να παραιτηθεί από την σχολή παρά τις αντιρρήσεις των αξιωματικών. Αμέσως εγκαταβιώνει στη μονή του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβιρ στην Πετρούπολη. Εκεί συνδέεται πνευματικά με τον Στάρετς Λεωνίδα, της Όπτινα ο οποίος διέμενε εκείνο τον καιρό στη μονή. Στην συνέχεια πήγε στη μονή του Αγίου Κυρίλλου Πετρουπόλεως, όπου γνώρισε τον Στάρετς Θεοφάνη. Εκεί έμεινε τέσσερα ακόμη χρόνια, για να καταλήξει κοντά στον γέροντά του Λεωνίδα στη μονή της Όπτινα.

Κείρεται μοναχός το 1831 μ.Χ. και ονομάζεται Ιγνάτιος. Λίγο καιρό αργότερα χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος. Ο Άγιος αρχίζει τον έντονο πνευματικό αγώνα. Σε αυτόν αναφέρεται σχετικά ο γέρων Σωφρόνιος, που γράφει: «Η χριστιανική τελειότητα έγκειται στην εσωτερική (εγκάρδια) καθαρότητα, χάρη στην οποία εμφανίζεται ο Θεός να αποκαλύπτει τη διαμονή Του μέσα στην καρδιά, με πολλά και ποικίλα χαρίσματα του Πνεύματος. Εκείνος που απέκτησε την τελειότητα αυτή γίνεται φορεύς φωτός, εκπληρώνοντας την εντολή της αγάπης προς τον πλησίον όχι με σωματική υπηρεσία, αλλά με τη διακονία του Πνεύματος, καθοδηγώντας τους σωζομένους, εγείροντας αυτούς από την πτώση, θεραπεύοντας τις ψυχικές τους πληγές. Ο χορός των μοναχών έδωσε στην Εκκλησία Ποιμένες, οι οποίοι όχι με επιτηδευμένους λόγους ανθρώπινης σοφίας αλλά με τους λόγους του Πνεύματος, που επικυρώνονταν με θαύματα, ποίμαναν και στερέωναν την Εκκλησία.

Ιδού, γιατί η Εκκλησία μετά την περίοδο των Μαρτύρων επεκτάθηκε στην έρημο. Εκεί βρίσκεται η τελειότητα της Εκκλησίας, η πηγή του φωτός της και η κύρια δύναμη της στρατευόμενης Εκκλησίας».

Με εντολή του τσάρου Νικολάου καλείται στην Αγία Πετρούπολη και αναλαμβάνει ηγούμενος της μονής του Αγίου Σεργίου. Προηγουμένως όμως, παραιτείται από όλα τα αξιώματα που είχε στην Εκκλησία και αποσύρεται στην ησυχία της μονής της Όπτινα. Στο μεταξύ η Εκκλησία τον καλεί να την διακονήσει ως Επίσκοπος Σταυρουπόλεως, Καυκάσου και Ευξείνου Πόντου. Η πνευματική του δραστηριότητα δεν σταματά. Κατά εκείνη την περίοδο θα γράψει και το περίφημο έργο του «Προσφορά εις τον σύγχρονον μοναχισμόν», στο οποίο αποτυπώνεται η αγιότητα της υπάρξεώς του.

Λόγοι ασθενείας τον αναγκάζουν να παραιτηθεί από τον επισκοπικό θρόνο. Έτσι, αποσύρεται στη μονή του Αγίου Νικολάου στο Μπαμπάεβο. Ο Άγιος Ιγνάτιος, αφού έζησε εκεί ως απλός μοναχός, κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη, το έτος 1867 μ.Χ., σε ηλικία εξήντα ετών. Η μνήμη του τιμάται στην Ρωσία στις 30 Απριλίου.

   ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ by ΚΗΡΥΞ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ on Scribd

Δ' ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (1937- 2017)

80 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

Ἡ Δ’ Ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 

(14. 9. 1937 εκκλ. ημ.)

Ἕνα γεγονός πολύ σημαντικό τῆς Ἱστορίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἦταν ἡ Δ’ Ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, στό Ὄρος Κόφινας τῆς νοτίου Κρήτης, κατά τήν διάρκεια ἀγρυπνίας τό βράδυ τῆς 13ης πρός 14η Σεπτεμβρίου 1937 (κατά τό παλαιό ἡμερολόγιο).

Τό 1937, δεκατρία χρόνια μετά τήν ἐπιβολή τῆς καινοτομίας, οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι τῆς περιοχῆς Μεσαρᾶς διώκονται ἀπεινῶς ἀπό τόν καινοτόμο Ἐπίσκοπο Γορτύνης Βασίλειο Μαρκάκη. Οἱ τρεῖς Ἱερεῖς πού μνημονεύθηκαν προηγουμένως (π. Κωνσταντίνος Σπυριδάκης ἀπό τό Ἀσῆμι, π. Δημήτριος Βεργετάκης ἀπό τόν Κρουσσῶνα καί π. Χαράλαμπος Σταματάκης ἀπό τά Καπετανιανά), κάτω ἀπό τήν πνευματική δικαιοδοσία καί προστασία τοῦ Ἐπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου, προσπαθοῦν νά καλύψουν τίς πνευματικές, λειτουργικές καί μυστη-ριακές ἀνάγκες τῶν πιστῶν, ἱερουργῶντας κρυφά καί νύκτα σέ διάφορα ἐξωκκλήσια.

Γιά τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, οἱ μοναχοί τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ, ἀποφάσισαν νά γίνει ἀγρυπνία στά ὅρια τῆς μονῆς τους, στό ἐξωκκλήσιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πού βρίσκεται στήν κορυφή τοῦ Κόφινα, σέ ὑψόμετρο 1. 231 μέτρων! Ὅμως, στήν ἀδελφότητα δέν ὑπάρχουν πλέον Ἱερομόναχοι καί ἔτσι καλεῖται ὁ Ἱερεύς π. Χαράλαμπος Σταματάκης ἀπό τά γειτονικά Καπετανιανά.

Μία σημαντική λεπτομέρεια σχετικά μέ τήν παρουσία στήν ἀγρυπνία τοῦ Ἱερέως π. Δημητρίου Βεργετάκη ἀπό τόν Κρουσσῶνα, προκύπτει ἀπό δημοσίευμα τοῦ Περιοδικοῦ «Τά Πάτρια» (τ. 6ος , σελ. 99). Σύμφωνα μέ τό δημοσίευμα αὐτό, ἡ Γερόντισσα Κορνηλία Γωνιωτάκη (Ἡγουμένη τῆς Μονῆς ἁγ. Εἰρήνης Κρουσσῶνος, πνευματικό τέκνο τοῦ π. Δημητρίου), διηγήθηκε τά ἐξῆς: «Ὁ παπᾶ - Δημήτρης μᾶς διηγήθηκε πῶς βρέθηκε ὡς Λειτουργός, τό ἀξέχαστο ἐκεῖνο βράδυ τῆς 14ης Σεπτεμβρίου 1937. Σέ μία σπηλιά κοντά στή Μονή Κουδουμᾶ, ἀσκήτευε ἕνας μεγάλος, ἀλλά ἄγνωστος τούς πολλούς ἀσκητής. Ἐκεῖνος εἰδοποίησε τόν παπᾶ - Δημήτρη νά παρευρεθῆ στόν Κόφινα, κατά τήν ἑορτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ».

Ἀπό τήν προηγουμένη μαρτυρία ἀποδεικνύεται, ὅτι ἕνας ἄγνωστος σέ μᾶς, πλήν γνωστός στό Θεό καί τόν π. Δημήτριο, ἅγιος ἀσκητής τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ, προεῖδε τό θαῦμα τῆς Ἐμφανίσεως καί φρόντισε νά προσκαλέσει τόν ἐνάρετο Λειτουργό, ὥστε μέ τήν εὐκαιρία τῆς λατρευτικῆς αὐτῆς συνάξεως, νά ὑπάρξουν περισσότεροι καί ἐπισημότεροι μάρτυρες τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ (σύμφωνα μέ τό ἴδιο Περιοδικό, στήν ἀγρυπνία παρευρέθηκαν περίπου 6.000 ἄτομα!). Δέν εἶναι γνωστός ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ τρίτος τῶν Ἱερέων, ὁ π. Κωνσταντίνος Σπυριδάκης, λειτούργησε ἐκεῖνο τό βράδυ στό ἐξωκκλήσιο τοῦ ἁγ. Νικήτα, ἔξω ἀπό τό Ἀσῆμι.

Ἑκατοντάδες Ὀρθόδοξοι ἀπό ὅλη τήν Κρήτη ἔφθασαν στόν Κόφινα γιά τήν ἀγρυπνία, κυρίως μέ ζῶα, ἀλλά καί μέ τά πόδια! Ὑπῆρξαν πιστοί πού περπάτησαν ἀκόμη καί ἕξη ἡμέρες! Μεταξύ αὐτῶν καί ὁ ἤδη μακαριστός ἀγωνιστής Χαράλαμπος Σκυλουράκης ἀπό τό Σφηνάρι Κισσάμου, στό δυτικό ἄκρο τῆς Κρήτης, ὁ ὁποῖος μάλιστα περπάτησε ξυπόλητος, διότι δέν εἶχε ἄλλα «στηβάνια», φέροντας καί ἕνα ἀσκί λάδι! (Τόν ἀδελφό αὐτό εἴχαμε τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά γνωρίσουμε, γέροντα πλέον, τό 1982 – 1988, κατά τήν παραμονή μας στήν Κρήτη, καί νά ἀκούσουμε ἀπό τό εὐλογημένο στόμα του τίς λεπτομέρειες αὐτοῦ τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος).

Τήν συνέχεια λαμβάνουμε ἀπό τόν πανηγυρικό τοῦ Θεολόγου – Μαθηματικοῦ κ. Στυλιανοῦ Λιέπουρη, κατά τόν ἐπίσημο ἑορτασμό τῆς 50ετηρίδος τῆς Δ’ Ἐμφανίσεως (14η Σεπτμβρίου 1987, Ἱ. Ν. Ἁγίας Τριάδος Ἡρακλείου): «Τόπος συναντήσεως τῶν πιστῶν εἶχε ὁρισθεῖ τό ἐξωκκλήσι τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, 300 περίπου μέτρα κάτω ἀπό τήν κορυφή τοῦ βουνοῦ, οἱ ἄσχημες - ὅμως – καιρικές συνθῆκες πού ἐπικρατοῦσαν στήν κορυφή τοῦ Σταυροῦ, ἐμπόδισαν τήν ἀνάβαση τῶν πιστῶν καί ἔτσι ἀποφασίσθηκε ἡ ἀγρυπνία νά γίνει στό ἐξωκκλήσι τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου.

Ἦταν περίπου 10 τό βράδυ, ὅταν κατέφθασε ἐπί τόπου καί ἀστυνομική δύναμη μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀνθυπομοίραρχο Καραμπατάκη (ἀπό τό χωριό Κανδῆλα), μέ σκοπό τήν… ὑπεράσπιση τῆς τάξεως! Αὐτή ἦταν φαίνεται ἡ οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, νά βρίσκονται καί ὄργανα τῆς Πολιτείας παρόντα, γιά νά ὁμολογηθεῖ καί ἀπό ξένα στόματα τό ἐξαιρετικό γεγονός.

Περί τό μεσονύκτιο οἱ Ἱερεῖς ἄρχισαν νά ψάλλουν τούς Χαιρετισμούς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ ζῆλος τῶν πιστῶν ἦταν μεγάλος. Ὅλοι προσηύχοντο γονατιστοί, ἐπαναλαμβάνοντες τό «Χαῖρε ξύλον μακάριον» καί τό «Ἀλληλούϊα» τῶν Χαιρετισμῶν. Τότε ἀκριβῶς συνέβη ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἀπότομα ἡ θύελλα κόπασε καί ἡ ὁμίχλη ὑποχώρησε καί διαλύθηκε. Φάνηκε τότε ἡ κορυφή τοῦ Κόφινα καί τό ἐκκλησάκι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀμέσως μετά ἡ νύκτα φωτίσθηκε ἀπό τό λαμπρό καί ἐξαίσιο φῶς πού ἐξέπεμπε ὁ Τίμιος Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος εἶχε ἐμφανισθεῖ στήν κορυφή καί καταύγαζε τόν ναό καί τήν γύρω περιοχή»! (Στυλ. Λιέπουρη, «Ἡ Δ’ Ἐμφάνισις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ», Περιοδικό «Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων», τ. 1987, σελ. 328 -329).

Κατά τήν ἴδια τελετή ὁ αὐτόπτης μάρτυρας Γεώργιος Σελληνιωτάκης, ἀπόστρατος Ἀξιωματικός τῆς Χωροφυλακῆς, περιέγραψε τήν ἐμπειρία του ὅπως ἀκολουθεῖ: «Εὐχαριστῶ τόν Πανάγαθο Θεό πού μέ ἀξίωσε καί πάλι μετά ἀπό 50 χρόνια, νά παρευρεθῶ στόν τόπο αὐτό, στόν ἑορτασμό τῆς βεβαιώσεως τῆς ἀληθείας. Ναί, πραγματικά εἶναι βεβαίωσις τῆς ἀληθείας, διότι ἀκριβῶς πρίν 50 χρόνια ἐβεβαιώθη ἄνωθεν γιά μία ἀκόμη φορά ἡ ἀκρίβεια τῆς Πίστεώς μας, χάρις στήν ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ…

Εἶμαι βαθειά συγκινημένος τήν στιγμή αὐτή, διότι μέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά δῶ ὀφθαλμοφανῶς τόν Τίμιο Σταυρό, παιδάκι τότε 12 χρονῶν. Εἶμαι ἐπίσης σέ θέση νά σᾶς βεβαιώσω, ὅτι ὁ Σταυρός ἐμφανίσθηκε ἀκριβῶς πάνω ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Παναγίας, μετά δέ ἀπό κάποιο διάστημα ἐστράφη πρός τήν κορυφή τοῦ Κόφινα, ὅπου ὑπάρχει ἐκκλησάκι πρός τιμήν Του καί μετά ἀπό ἀρκετή ὥρα μετακινήθηκε πρός τήν κορυφή τοῦ Ψηλορείτη, ὅπου ἐπίσης ὑπάρχει ἐκκλησάκι πρός τιμήν τοῦ Σταυροῦ. Δέν εἶμαι βέβαιος, ἀλλά νομίζω ὅτι ὁ Σταυρός ἐπέστρεψε καί πάλι στόν Κόφινα καί μετά ἄρχισε σιγά – σιγά νά ἐξαφανίζεται»! («Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων», τ. 1987, σελ. 331).

«Εἶναι δύσκολο – συνεχίζει ὁ Στυλ. Λιέπουρης – νά ἑρμηνευθοῦν καί νά περιγραφοῦν οἱ στιγμές ἐκεῖνες καί τά αἰσθήματα τῶν πιστῶν καί τοῦτο διότι τέτοιες στιγμές σταματάει τό μυαλό καί ἡ λογική τοῦ ἀνθρώπου, καταργεῖται ὁ χρόνος καί μένει μόνο τό βίωμα τοῦ θαύματος, τό ὁποῖο κατά τήν ἄφατο οἰκονομία Του οἰκονομεῖ ὁ Θεός.

Δέν εἶναι δυνατόν νά προσδιορισθεῖ πόσο κράτησε τό ἐξαίρετο αὐτό φαινόμενο. Ὅπως εἶναι φυσικό, κανείς δέν ἔδωσε σημασία στό χρόνο. Ὅλο τό πλῆθος τῶν πιστῶν προσηύχετο καί ἔψαλλε γονατιστό μέ δέος τό «Κύριε Ἐλέησον». Τελικά ἡ ὁμίχλη κάλυψε καί πάλι τήν κορυφή τοῦ Κόφινα καί ὁ ἄνεμος ἄρχισε πάλι νά φυσᾶ.

Ἡ ἀγρυπνία συνεχίσθηκε καί ἡ Θεία Λειτουργία ἐτελείωσε νωρίς τό πρωϊ. Τότε ὅλοι οἱ παρευρεθέντες – οἱ πιστοί, οἱ Λειτουργοί Ἱερεῖς, οἱ Μοναχοί τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ, ἀκόμη καί τά ὄργανα τῆς τάξεως - ἄρχισαν νά κατεβαίνουν καί νά γίνωνται κήρυκες τοῦ θαύματος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τό ὁποῖο ἦταν ἤδη γνωστό στούς κατοίκους τῶν γύρω χωριῶν, διότι ἡ λαμπρότητά Του δέν ἦταν δυνατόν νά διαφύγει τῆς προσοχῆς τῶν κατοίκων ὅλης τῆς Μεσαρᾶς» (Στυλ. Λιέπουρη αὐτ., σελ. 329).

Τό 1986, κατά τήν διάρκεια ἐπισκέψεως τοῦ γράφοντος στά Ἀκούμια Ρεθύμνης, ἔγινε γνωστό, ὅτι ὁ Τίμιος Σταυρός ἦταν ὀρατός καί σέ ἐκείνη τήν περιοχή. Μέ συγκίνηση γέροντες Ὀρθόδοξοι διηγήθηκαν, ὅτι τό βράδυ τῆς 13ης πρός 14η Σεπτεμβρίου 1937, ἔγινε ἀγρυπνία χωρίς Ἱερέα, στό ἐξωκκλήσι τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (στή θέση Πλατανιᾶς τῶν Ἀκουμίων), μέ συμμετοχή 70 περίπου πιστῶν, τούς ὁποίους κάποιοι Νεοημερολογίτες συγχωριανοί, μέ ὕβρεις καί χλευασμούς προσπάθησαν νά ἐμποδίσουν. Περί τό μεσονύκτιο ὅλοι ἀντιλήφθηκαν τό ἐξαίσιο φῶς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὁ Ὁποῖος «ἀνέτελε ἀπό τόν Ψηλορείτη»!

Λογικό προκύπτει τό ἐρώτημα: Πῶς ἀντέδρασαν οἱ καινοτόμοι; Δυστυχῶς ἐπιβλήθηκε Φαρισαϊκή σιωπή. Ὁ Ἀνθυπομοίραρχος Καραμπατάκης ἐπισκέφθηκε τόν Ἐπίσκοπο Βασίλειο καί τόν πληροφόρησε σχετικά. Ὁ Ἐπίσκοπος σύστησε στό ὄργανο τῆς τάξεως νά σιωπήσει, ἄν καί θορυβημένος κάλεσε τόν π. Χαράλαμπο γιά νά τόν ἐνημερώσει. Ὁ ἐνάρετος Λειτουργός τόν ἐνημέρωσε ταπεινά, ἀλλά ἐκεῖνος ἔγινε ἔξαλλος ἀπό τόν θυμό του. «Ὥστε βλέπεις καί ὁράματα παπᾶ Χαραλάμπη; - τοῦ εἶπε – καί γιατί δέν βλέπω κι ἐγώ πού εἶμαι καί Δεσπότης;» Ὁ π. Χαράλαμπος κούνησε τό κεφάλι του καί ἔφυγε.

(Πηγή: "Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η Δ’ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ" του Καθηγητή κ. Αντωνίου Μάρκου)

Από την περσινή πανήγυρη του Καθεδρικού Ι.Ν.  Γ.Ο.Χ. Ηρακλείου Κρήτης υπό του Τοποτηρητή Επισκόπου 

Σεβ/του Μεσσηνίας κ. Ιακώβου και του Αιδ/του Ιερέως π. Ζαχαρία Τσικρικάκη.