Ακόμη και εν έτει 2013 και μετά από 25 χρόνια από την πτώση του Σοβιετικού Καθεστώτος συνεχίζονται οι διώξεις και οι διακρίσεις εις βάρος των Ρώσων πιστών των κατακομβών, όσων δηλαδή αρνούνται από το 1917 να αναγνωρίσουν το Σεργιανίστικο – Οικουμενιστικό «Πατριαρχείο Ρωσίας» στην προδοσία της Ορθόδοξης πίστης, σε αυτούς που έκλιναν δουλικώς γόνυ παλαιότερα στον Καισαροπαπισμό ενός πολιτικού καθεστώτος και σήμερα στον Παποκαισαρισμό του Παναιρετικού Οικουμενισμού. Σε ανακοίνωση του εν Αμερική Ρώσου «Αρχιεπισκόπου Παβλόσκογιε κ. Ανδρέου» που εκδόθηκε στη ρωσική γλώσσα καταγγέλλεται ότι «Ορθόδοξοι Χριστιανοί που ζουν στη Ρωσική Ομοσπονδία και δεν αναγνωρίζουν το σταλινικό- Σοβιετικό Πατριαρχείο Μόσχας, συνεχίζουν να παρενοχλούνται από τις αρχές, με νέο κύμα παρανομιών και παρενοχλήσεις εις βάρος τους». Συγκεκριμένα αφού παλαιότερα το «Ρωσικό Πατριαρχείο» άρπαξε τους ναούς που οι πιστοί της Δικαιοδοσίας του Σουζντάλ κατείχαν, τώρα- και πάλι με δικαστικά μέσα, με την υποστήριξη του «Καίσαρα»- γίνεται προσπάθεια υφαρπαγής ιερών Λειψάνων ώστε να απογυμνώσουν τους Χριστιανούς των Κατακομβών από κάθε ιερό κειμήλιο και να ενισχύσουν το γόητρο του Κρατικού «Πατριαρχείου».
Υπενθυμίζεται στην ανακοίνωση της Ρωσικής δικαιοδοσία ότι «σχετικά άρθρα του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ο ομοσπονδιακού νόμος «για την ελευθερία της συνείδησης και των θρησκευτικών ενώσεων» εξασφαλίζει ίσα δικαιώματα για όλες τις θρησκευτικές ενώσεις ενώπιον του νόμου», πράγμα που όμως δεν ισχύει εν τη πράξη. Μάλιστα καταγγέλλεται ότι εκπρόσωποι του νόμου και παρακρατικά στοιχεία που τρέφουν μίσος προς την Εκκλησία των Κατακομβών «προσπάθησαν να βιαιοπραγήσουν στα λείψανα των αγίων» με την αρπαγή τους ενώ μάλιστα επιτέθηκαν σε πιστούς και κληρικούς εν ώρα Λειτουργίας. Οι κατακομβίτες πιστοί ανακάλεσαν τραυματικές μνήμες από «τις εγκληματικές δράσεις των αθεϊστικών αρχών, όπως επιδρομές, επιθέσεις και διώξεις των πιστών Ορθόδοξων Χριστιανών στη δεκαετία του 1920 και του 1930, στα χρόνια των Μπολσεβίκων»!
Ακόμη πίεσαν τον Πρωθιεράρχη τους Θεόδωρο να υπογράψει νομικά έγγραφα δίχως την παρουσία των δικηγόρων του, πράγμα που ο πρώτος αρνήθηκε. Στις 30 Αυγούστου 2013 οι Αρχές τοποθέτησαν σφραγίδες στα ιερά Λείψανα των Ρώσων Αγίων Ευθυμίου και Ευφροσύνης, ώστε να μην μπορούν να ανοιχτούν και μελλοντικά να κατασχεθούν, παραβλέποντας το άρθρο 148 του Ποινικού Κώδικα, Μέρος 3 -. περί «Παράνομης παρακώλυσης των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργανώσεων, καθώς και των τελετών λατρείας» πράγμα που αποτελεί ποινικό αδίκημα για τη Ρωσική Ομοσπονδία!Τέλος στην Ανακοίνωση για τις αυθαιρεσίες κρατικών αξιωματούχων και «Ρωσικού Πατριαρχείου» γίνεται έκκληση για την «προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας να ενημερωθεί αντικειμενικώς για την κατάσταση των ελευθεριών των λαών και των πολιτών της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Εκφράζεται και από την σύνταξη του ιστολογίου η βαθύτατη θλίψη και η καταγγελία των έκνομων και αυθαίρετων πράξεων του Ρωσικού Παποκαισαρισμού (θρησκευτική και κοσμική εξουσία), που περιβεβλημένος τον μανδύα του Κρατοκεντρισμού, προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανών των Κατακομβών. Η Εκκλησία μας βίωσε επί δεκαετίες, ως και σήμερα, διώξεις και διωγμούς. Άπαντες οι αιρετικοί: Παπικοί, Προτεστάντες και Χιλιαστές, ακόμη και οι ειδωλολάτρες συγκινούν τους Οικουμενιστές και τους προστατεύουν. Όσους όμως αντιστέκονται ομολογιακώς στην Παναίρεση τους, τους αντιμετωπίζουν ως πολίτες β’ κατηγορίας και προστρέχουν με την συνδρομή της εκάστοτε εξουσίας να τους διώξουν, λησμονώντας ότι το πολίτευμα των Γνησίων Ορθοδόξων «ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (προς Φιλιππ. Γ’, 20).