Την 14η Μαΐου συμπληρώθηκαν 63 έτη από την οσιακή κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Αγίου Πατρός Ματθαίου, μιας των μεγαλύτερων εκκλησιαστικών μορφών του 20ου αιώνα. Ασκητής επί σειρά δεκαετιών στην έρημο του Αγίου Όρους, από τους πλέον γνωστούς Αγιορείτες πνευματικούς, ιδρυτικό μέλος του ιερού συνδέσμου των ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων, κτίτωρ μονών και μοναστικός πατήρ (170 μοναχών στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως και 400 μοναζουσών στην Ιερά Μονή Παναγίας), στυλοβάτης της Ορθοδοξίας ως Ιερομόναχος, Επίσκοπος Βρεσθένης και Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, θαυματουργός, μυροβλύτης και ιαματικός και νέος ομολογητής της Ορθοδοξίας, τιμάται απ’ αρχής ως νεοφανής άγιος της Εκκλησίας.
Ο αείμνηστος άγιος Πατήρ Ματθαίος τιμήθηκε ιδιαιτέρως ως άγιος μετά την οσιακή του κοίμηση. Το έτος 1953, εν μέσω του φοβερού διωγμού του νεοημερολογίτη Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα Βλάχου αλλά και του μεγάλου θορύβου των δήθεν σκανδάλων της Μονής Παναγίας, η Αδελφότητα της Ιεράς Μονής υποχρεώθηκε να απαντήσει δημοσίως τόσο στις κατηγορίες των Φλωρινικών περί αγιοποιήσεως του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου όσο και στις κατηγορίες που του απέδιδαν πρόσωπα του ίδιου χώρου. Η απάντηση περιλαμβάνεται σε επιστολή της 17ης Ιουλίου 1953, η οποία αποτελεί την πανυπέρτιμη απολογία της Μονής προς τους άθεους και υπερήφανους αγιοκατήγορους, διότι τόλμησαν χείλη δόλια απατεώνων και θνητόψυχων λυμεώνων της ευσέβειας εκ συστήματος σκανδαλοποιών να λαλήσουν ανομίες και βλασφημίες κατά του δίκαιου Πατρός Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Ματθαίου.
Από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επιστολή (θα δημοσιευθεί προσεχώς), προκύπτουν τα ακόλουθα σημαντικά στοιχεία: Η ως προς τον άγιο τιμή προς τον Αρχιεπίσκοπο Ματθαίο άρχισε αμέσως μετά την οσιακή του κοίμηση. Η τιμή αυτή εκφράστηκε με την κυκλοφορία εικόνας του, με την σύνθεση ύμνου προς τιμή του και την προσκύνηση του τάφου και των λειψάνων του. Επίσης, η Αδελφότητα τεκμηριώνει θεολογικά και πατερικά αυτήν την τιμή η οποία βασίζεται: α) στην παγκοινώς ομολογουμένη ασκητική βιοτή και αρετή του ανδρός, β) στα δι’ ευχών του και μετά θάνατον δια πρεσβειών του σημεία και θαύματα, γ) στην μυροβλησία του λειψάνου του και δ) στην συμβολή του στον ιερό αγώνα υπέρ της γνησιότητας της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης. Η Αδελφότητα δεν διστάζει να κατονομάσει τις κατηγορίες αυτές κατά του πνευματικού της πατρός αλλά και τον χώρο προέλευσης των κατηγοριών αυτών ο οποίος είναι των Φλωρινικών παλαιοημερολογιτών. Εκφράζεται, τέλος, στην επιστολή η βεβαιότητα της νίκης της γνησίας Ορθοδοξίας τόσο έναντι των εξωτερικών όσο και των εσωτερικών εχθρών της. Πλέον όλων των προηγουμένων, η αδελφότητα της Μονής Παναγίας συνέθεσε και Ακολουθία προς τιμή του Αγίου Πατρός Ματθαίου, ψαλλόμενη κατ’ έτος κατά την επέτειο της κοιμήσεως του και μετά την 14ην Μαΐου. Ακόμη, τα λείψανα του, μετά την ανακομιδή λιτανεύονταν κατά τις πανηγύρεις της Μονής εκτιθέμενα έκτοτε προς προσκύνηση στο Δεσποτικό της Μονής μαζί με τον τρίχινο σάκο του και την αλυσίδα της άσκησης του.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την μέχρι σήμερα πορεία του θέματος της αγιότητας του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου, διαπιστώνουμε ότι η απονομή τιμών ως προς άγιο υπό της Αδελφότητας της Ιεράς Μονής Παναγίας δεν ήταν κάτι που εξέφραζε αποκλειστικά και μόνον αυτή, αλλά την κοινή συνείδηση του πληρώματος της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο σε ελλαδικό όσο και σε οικουμενικό επίπεδο.
Το πλήρωμα της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, ποιμένες και ποιμενόμενοι, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί ήταν απόλυτα βέβαιοι περί της αγιότητας του αγίου αυτού ανδρός, βεβαιότητα η οποία έχει ενισχυθεί από πολλά σημεία και θαύματα διά τα οποία πανελληνίως υπάρχουν έγκυρες και ασφαλείς μαρτυρίες. Τα θαύματα και σημεία του Αγίου Πατρός Ματθαίου Καρπαθάκη, σε συνδυασμό με την προσφορά του στον αγώνα της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας και στην διαμόρφωση, διατύπωση και διάδοση της ορθόδοξης Ομολογίας- Εκκλησιολογίας και Αποστολικής Διαδοχής, ως επιβεβαιωμένα και μαρτυρημένα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ό αγωνοθέτης Χριστός ενέκρινε και επιβράβευσε τον αγώνα του μακαρίου Πατρός, τον οποίο και ελέησε με τα ειδικά χαρίσματα πού δίδει μόνο στους αγίους του, όπως της διοράσεως, της προοράσεως, της προφητείας, της θαυματουργίας και της μυροβλησίας. Διά τούτο και η αγιότητα του αναγνωρίζεται απ’ αρχής από το πλήρωμα της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος εντός του πνευματικού χώρου της οποίας ανεδείχθη, αλλά και εκτός αυτού.
(Διασκευή από «Θ.Β.», Τεύχος 52/2012, σελ 28-29)
