Ο Μητροπολίτης Βρεσθένης Ματθαίος Β'

Κατά κόσμον Σπυρίδων Λιγνός, γεννήθηκε το 1893 στο Αμαρούσιο Αττικής, καταγόμενος από παλαιά οικογένεια της πόλεως. Στη γεννέτειρά του παρακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές και κατόπιν φοίτησε στο Σχολαρχείο της εποχής του.
Το 1909, σε ηλικία 16 ετών, γνώρισε στο Ναό Αναλήψεως Παγκρατίου (μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους), τον εφημέριο, τότε Ιερομόναχο καί επειτα Επίσκοπο Βρεσθένης και Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ματθαίο  (+ 1950), με τον οποίο συνδέθηκε πνευματικά, ωστε να τον ακολουθήσει στην έρημο του Αγίου Όρους και να εγκαταβιώσει μαζί του στο ερημητήριο του Αγ. Μηνά Βίγλας. Εκεί αγωνιζόμενος δέχθηκε το Μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα και το όνομα Νεκτάριος.
Στο ερημητήριο του Αγ. Μηνά έμεινε 23 ολόκληρα χρόνια, αγωνιζόμενος για την ψυχική του σωτηρία, εργαζόμενος την ξυλουργική τέχνη.
Το 1952, κατά την δεύτερη  ανασυγκρότηση της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, κλήθηκε από την έρημο του Άθωνα στην «έρημο» του κόσμου, για να εξυπηρετήσει τον Αγώνα ως κληρικός και Επίσκοπος. Τον Μάρτιο του 1952 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος και τον Ιούλιο του ιδίου έτους εξελέγη και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βρεσθένης, λαβών το όνομα του Γέροντα του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου.
Ποίμανε την επαρχία του (ν. Λακωνίας) με νεανικό ζήλο και αυταπάρνηση, με κόπους και αγώνες ανεκδιήγητους. Για τον Επίσκοπο Ματθαίο τα όρια της ημέρας ήταν στενά και ανεπαρκή, γι’ αυτό μελετούσε και την νύκτα. Και στον κόσμο έμεινε πτωχός Αγιορείτης και για να μην επιβαρύνει κανένα με την παρουσία του, δημιούργησε στη γεννέτειρά του Αμαρούσιο ένα μικρό ησυχαστήριο προς τιμήν της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, όπου και διέμενε.
Η ήδη κλονισμένη υγεία του επιδεινώθηκε τον Ιανουάριο του 1963. Απεβίωσε ειρηνικά την 21η του μηνός στο Νοσοκομείο  Άγ. Παύλος όπου μεταφέρθηκε συνεπεία καρδιακού επεισοδίου. Η εξόδιος ακολουθία του εψάλλη στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας, χοροστατούντος του πρώην Μητροπολίτου Πατρών Ανδρέου, συμπαραστατουμένου υπό Αρχιερέων Θεσσαλονίκης Δημητρίου, Κορινθίας Καλλίστου, Θηβών Ιωάννου, Τρίκκης Βησσαρίωνος και Μεσσηνίας Γρηγορίου και άλλων κληρικών. Το επικήδειο εκφώνησε ο Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο των Αρχιερέων, στο Παρεκκλήσιο του Αγ. Μοδέστου.

Κατά την χειροτονία του Επισκόπου Τήνου Αγαθαγγέλου (1957), στο Παρεκκλήσιο του Αγ. Μηνά (Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας). Από τα αριστερά διεκρίνονται ο Ιεροδιάκονος Γαλακτίων και οι Αρχιερείς Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Σαλαμίνος Θεόκλητος (επί του θρόνου, προσφωνών τον χειροτονούμενο), πρώην Πατρών Ανδρέας, Τρίκκης Βησσαρίων και Βρεσθένης Ματθαίος Β'.

Ο μακαριστός Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαίος Β' κατά την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας του έτους 1957. Καθήμενοι διακρίνονται (από αριστερά) οι Αρχιερείς πρώην Πατρών Ανδρέας, Κορινθίας Κάλλιστος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Αγαθάγγελος και Βρεσθένης Ματθαίος Β'. Όρθιοι διακρίνονται (από αριστερά) οι Αρχιερείς Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Θηβών Ιωάννης και Μεσσηνίας Γρηγόριος, ο Αρχιγραμματεύς Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος και οι Αρχιερείς Αττικής Μελέτιος καιΤρίκκης Βησσαρίων.

1961, Πανήγυρις Ζωοδόχου Πηγής, στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατεάς. Ο μακαριστός Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαίος Β' μετά του Αρχιεπισκόπου Αγαθαγγέλου και του Ιεροδιακόνου Γαλακτίωνος.

Από την κηδεία του Επισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου Β'  διακρίνονται από τα αριστερά οι Αρχιερείς Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Κορινθίας Κάλλιστος και Τρίκκης Βησσαρίων.