«Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, ότι οικοδομείτε τους τάφους των προφητών… ώστε μαρτυρείτε εαυτοίς ότι υιοί έστε των φονευσάντων τους προφήτας… όφεις, γεννήματα εχιδνών! πώς φύγητε από της κρίσεως της γεένης»; (Ματθ. Κγ’ 29-33)
Τα παραπάνω λόγια τα είπε ο Κύριος μας, κατακεραυνώνοντας τους Φαρισαίους της εποχής Του για την υποκρισία να στήνουν μνημεία για τους Προφήτες που αυτοί σκότωσαν ως να προέβαλλαν τις κακουργηματικές πράξεις πράξεις των προγόνων τους.
Οι σημερινοί φαρισαίοι, οι αιρετικοί Νέο-εικονομάχοι- Νικολαΐτες, όχι μόνο δεν μετανοούν για την εγκληματικές πράξεις στην ψυχή και το σώμα των Ομολογητριών Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Παναγίας Κερατέας υπό την Κανονική Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία αλλά και αφιερώνουν τον εφετινό του ημεροδείκτη στο εν λόγω έγκλημα τους χωρίς φόβο Θεού… Θεωρούμε χρέος μας με δύο λέξεις να παρουσιάσουμε το ψεύδος, την αντιστροφή των γεγονότων και την φαρισαϊκή τους υποκρισία- αμετανοησία!
Γράφουν στον Ημεροδείκτη τους: «Εν συνεχεία την 13ην Σεπτεμβρίου χειροθετεί Ηγουμένη την Μοναχή Νεκταρία Καραγκούνη, η οποία όμως επαύθη των καθηκόντων της την 22αν Σεπτεμβρίου 1995 υπό του Συνοδικού Δικαστηρίου λόγω απειθείας της προς τον Πνευματικόν της Προϊστάμενον και προσχώρησίς της εις το σχίσμα των πέντε τότε Μητροπολιτών». (σελ 27-28)
Η Μακαριστή Ομολογήτρια Καθηγουμένη Νεκταρία εξελέγη κανονικώς Καθηγουμένη υπό 120 Μοναζουσών και συνέχισε να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και υπακοής της συντριπτικής πλειοψηφίας της αδελφότητας και μετά την απόσχιση των τριών Αρχιερέων με τις ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΕΣ «χειροτονίες» προς εγκαθίδρυση Σχίσματος και επικράτηση των αιρετικών πλανών περί των Ιερών Εικόνων. Η Ηγουμένη Νεκταρία δεν στασίασε έναντι του πρώην «Πνευματικού Προϊσταμένου» αλλά λόγω του Σχίσματος και της Νέο-εικονομαχικής αιρέσεως διέκοψε την κοινωνία κατά τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας κατά το υψηλό χρέος της ως πνευματικής μητρός 150 μοναζουσών. Παρέμεινε, λοιπόν η μακαριστή Ηγουμένη Νεκταρία εντός της Εκκλησίας του Χριστού και της Κανονικής Ιεράς Συνόδου των πέντε (τότε) Ορθοδόξων Αρχιερέων υπό τον Μακαριστό Άγιο Μεσσηνίας κυρό Γρηγόριο.
«Η Ηγουμένη Νεκταρία εγράφη με μελανά γράμματα εις την ιστορίαν της Μονής. Έκανε ανταρσία κατά του Γέροντός της. Ήταν η Μοναχή εκείνη που επολέμησεν, όσο κανείς άλλος, τον Αρχιεπίσκοπον Ανδρέαν. Του απαγόρεψε να ιερουργεί εις το Καθολικόν της Μονής. Διέκοψε κοινωνία και με τις υπόλοιπες μοναχές και δεν τις επέτρεπε επί χρόνια ολόκληρα να τελούν τις Ακολουθίες τους εις το Καθολικόν. Έφθασε δε στο σημείον να ζητεί υπό των κοσμικών δικαστηρίων την άμεση απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου από το Επισκοπείον του Αγίου Μοδέστου. Τελικώς δεν το κατάφερε το τελευταίο, ανάγκασε όμως τις Μοναχές να εκκλησιάζωνται επί 16συναπτά έτη, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μοδέστου, όπου τακτικά λειτουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας». (σελ. 28)
Το ψεύδος και η κακία σε όλο του το μεγαλείο! Κι ο διάβολος ωχριά μπροστά στη δολοπλοκία τους. Η μακαριστή Καθηγούμενη Νεκταρία αγωνίσθηκε με όλες τις δυνάμεις για την διαφύλαξη της Ορθοδοξίας και υπέμεινε ξυλοδαρμούς, ύβρεις, συκοφαντίες και τόσα άλλα μαζί με την μαρτυρική αδελφότητα. Το μαρτυρούν τα σημάδια στα κορμιά των Ορθοδόξων Μοναζουσών αυτά τα 16 και πλέον χρόνια. Αλλά πιο βαθιά είναι τα σημάδια που αφήνουν οι δαιμονισμένες εικονομάχες «μοναχές» στις αγίες τους ψυχές. Ξεχνούν ότι οι λιγοστές του «μοναχές» ήταν ελάχιστες μπροστά στις 120 Μοναχές που παρέμειναν στην Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία γι’ αυτό και μιλούν για «διακοπή της κοινωνίας της Ηγουμένης Νεκταρίας με τις μοναχές τους» γιατί δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ότι ο Μοναχισμός της Εκκλησίας μας σχεδόν σύσσωμος παρέμεινε στην υπακοή της Κανονικής Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και της Ιεράς ημών Συνόδου.
Δεν μας λένε ότι με τραμπουκισμό, τσαμπουκά και τρόπους που δεν διανοούνται για μοναχές παρεμπόδιζαν την τέλεση Θείας Λειτουργίας υπό των ορθοδόξων Κληρικών της Εκκλησίας μας και ότι ακόμη και αυτή εξόδιος ακολουθία της Ηγουμένης Νεκταρίας τελέστηκε έξω από την Μονή για να μην δαιμονιστούν και πάλι οι αιρετικές μοναχές και τα κάνουν «γυαλιά- καρφιά» όπως ειδικεύονται…
…«Η Ηγουμένη Συγκλητική, ύστερα από την ανταρσία της καθηρημένης ηγουμένης Νεκταρίας, ζητούσε συνεχώς την δικαίωση της Μονής και προσωπικά του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου. Διαρκές μέλημά της η επαναλειτουργία του Καθολικού της Ιεράς Μονής Παναγίας. Οι Αγώνες της και της περί αυτής Αδελφότητος απέφεραν καρπούς». (σελ. 29)
Η αμόναχη «μοναχή» Συγκλητική Τσακίρογλου (Τι σύμπτωση! Τσακίρογλου στον ανδρικό Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης και «πνευματικός τους προϊστάμενος» στην Κερατέα ο κ. Ανδρέας, υποτακτικός των Τσακίρογλου…) δεν ζητούσε κανενός την δικαίωση παρά να αρπάξει τη Μονή και να περιέλθουν τα περιουσιακά στοιχεί στα χέρια της πονηρής δυναστείας τους και η ιστορία θα αποδείξει τους σκοπούς και τα έργα τους. Κι ας μην ξεχνούν ότι η πλειοψηφία των Μοναζουσών που απαρτίζει και την Κανονική και Ορθόδοξο αδελφότητα έχει εκλέξει εν έτει 2004 την Κανονική διάδοχο της Μακαριστής Νεκταρίας: την Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία.
«Με Απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου στις 27 Σεπτεμβρίου 2011, ύστερα από 16 ολόκληρα χρόνια, η Καθηγούμενη Συγκλητική αναγνωρίζεται υπό του Αρείου Πάγου ως νόμιμος και κανονική Ηγουμένη και μαζί με την περί αυτήν Αδελφότητα εισέρχονται και πάλιν εις το Καθολικόν της Μονής τελώντας εν αυτώ τις καθημερινές τους Ακολουθίες και Λειτουργίες». (σελ. 29-30)
Το πώς λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη είναι γνωστό σε όλους και η επικαιρότητα το αποδεικνύει… Αλλά κανένα σκοτεινό έργο δεν πρόκειται να μείνει για πάντα στην αφάνεια. Μα και αν ακόμη σας αναγνωρίσει η Κρατική Δικαιοσύνη, τι καταφέρατε; Απαλλάσσεστε από το Ανάθεμα της Εκκλησίας; Από την καταδίκη σας; Μπορεί η Κρατική Δικαιοσύνη να αντικαταστήσει την Πνευματική τοιαύτη; Ανόητοι! Κι εάν ακόμη ξεγελάσετε τους εγκόσμιους κριτές, πως θα ξεγελάσετε τον αδέκαστο Κριτή της οικουμένης; Και ακόμη ποιος σας είπε ότι η δήθεν «αναγνώριση» σας αποτελεί άλλοθι να καταλαμβάνετε τους Ναούς των Ορθοδόξων και να βιαιοπραγείτε εναντίον τους;
«Ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας εδικαιώθη μετά θάνατον πανηγυρικώς και υπό των κοσμικών δικαστηρίων. Η Ιερά Μονή Παναγίας συνεχίζει ειρηνικώς πλέον την μακραίωνη πορεία της.» (σελ. 30)
Καμιά κοσμική δικαίωση δεν θα σας απαλλάξει από την ενοχή του Σχίσματος και της Αιρέσεως, του φρικτού της Εκκλησίας Αναθέματος! Για ποια ειρήνη μιλάτε φαρισαίοι; Εδραιώνεται η ειρήνη στην κακία, στο αθώο αίμα, στα δάκρυα των διωκομένων για την ορθοδοξία Μοναζουσών, στη πρόσληψη «Μπράβων» του υποκόσμου για να «τσακίσετε» τον αδύναμο; Εύγε της αντιχριστιανικής ηθικής και της πλήρης κατάπτωσης. Πανηγυρίστε χαιρέκακα ώστε να μείνετε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσης αλλά αλλοίμονο «πώς φύγητε από της κρίσεως της γεένης»;
Στη συνέχεια αναρτούμε την «Συνοδική Καταγγελία» εν έτει 1996 της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας των Γ.Ο.Χ. για να κατανοήσουν αγαπητοί αναγνώστες περί ποίων μιλάμε και το θλιβερό παρελθόν τους ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού.
Οι σημερινοί φαρισαίοι, οι αιρετικοί Νέο-εικονομάχοι- Νικολαΐτες, όχι μόνο δεν μετανοούν για την εγκληματικές πράξεις στην ψυχή και το σώμα των Ομολογητριών Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Παναγίας Κερατέας υπό την Κανονική Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία αλλά και αφιερώνουν τον εφετινό του ημεροδείκτη στο εν λόγω έγκλημα τους χωρίς φόβο Θεού… Θεωρούμε χρέος μας με δύο λέξεις να παρουσιάσουμε το ψεύδος, την αντιστροφή των γεγονότων και την φαρισαϊκή τους υποκρισία- αμετανοησία!
Γράφουν στον Ημεροδείκτη τους: «Εν συνεχεία την 13ην Σεπτεμβρίου χειροθετεί Ηγουμένη την Μοναχή Νεκταρία Καραγκούνη, η οποία όμως επαύθη των καθηκόντων της την 22αν Σεπτεμβρίου 1995 υπό του Συνοδικού Δικαστηρίου λόγω απειθείας της προς τον Πνευματικόν της Προϊστάμενον και προσχώρησίς της εις το σχίσμα των πέντε τότε Μητροπολιτών». (σελ 27-28)
Η Μακαριστή Ομολογήτρια Καθηγουμένη Νεκταρία εξελέγη κανονικώς Καθηγουμένη υπό 120 Μοναζουσών και συνέχισε να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και υπακοής της συντριπτικής πλειοψηφίας της αδελφότητας και μετά την απόσχιση των τριών Αρχιερέων με τις ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΕΣ «χειροτονίες» προς εγκαθίδρυση Σχίσματος και επικράτηση των αιρετικών πλανών περί των Ιερών Εικόνων. Η Ηγουμένη Νεκταρία δεν στασίασε έναντι του πρώην «Πνευματικού Προϊσταμένου» αλλά λόγω του Σχίσματος και της Νέο-εικονομαχικής αιρέσεως διέκοψε την κοινωνία κατά τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας κατά το υψηλό χρέος της ως πνευματικής μητρός 150 μοναζουσών. Παρέμεινε, λοιπόν η μακαριστή Ηγουμένη Νεκταρία εντός της Εκκλησίας του Χριστού και της Κανονικής Ιεράς Συνόδου των πέντε (τότε) Ορθοδόξων Αρχιερέων υπό τον Μακαριστό Άγιο Μεσσηνίας κυρό Γρηγόριο.
«Η Ηγουμένη Νεκταρία εγράφη με μελανά γράμματα εις την ιστορίαν της Μονής. Έκανε ανταρσία κατά του Γέροντός της. Ήταν η Μοναχή εκείνη που επολέμησεν, όσο κανείς άλλος, τον Αρχιεπίσκοπον Ανδρέαν. Του απαγόρεψε να ιερουργεί εις το Καθολικόν της Μονής. Διέκοψε κοινωνία και με τις υπόλοιπες μοναχές και δεν τις επέτρεπε επί χρόνια ολόκληρα να τελούν τις Ακολουθίες τους εις το Καθολικόν. Έφθασε δε στο σημείον να ζητεί υπό των κοσμικών δικαστηρίων την άμεση απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου από το Επισκοπείον του Αγίου Μοδέστου. Τελικώς δεν το κατάφερε το τελευταίο, ανάγκασε όμως τις Μοναχές να εκκλησιάζωνται επί 16συναπτά έτη, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μοδέστου, όπου τακτικά λειτουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας». (σελ. 28)
Το ψεύδος και η κακία σε όλο του το μεγαλείο! Κι ο διάβολος ωχριά μπροστά στη δολοπλοκία τους. Η μακαριστή Καθηγούμενη Νεκταρία αγωνίσθηκε με όλες τις δυνάμεις για την διαφύλαξη της Ορθοδοξίας και υπέμεινε ξυλοδαρμούς, ύβρεις, συκοφαντίες και τόσα άλλα μαζί με την μαρτυρική αδελφότητα. Το μαρτυρούν τα σημάδια στα κορμιά των Ορθοδόξων Μοναζουσών αυτά τα 16 και πλέον χρόνια. Αλλά πιο βαθιά είναι τα σημάδια που αφήνουν οι δαιμονισμένες εικονομάχες «μοναχές» στις αγίες τους ψυχές. Ξεχνούν ότι οι λιγοστές του «μοναχές» ήταν ελάχιστες μπροστά στις 120 Μοναχές που παρέμειναν στην Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία γι’ αυτό και μιλούν για «διακοπή της κοινωνίας της Ηγουμένης Νεκταρίας με τις μοναχές τους» γιατί δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ότι ο Μοναχισμός της Εκκλησίας μας σχεδόν σύσσωμος παρέμεινε στην υπακοή της Κανονικής Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και της Ιεράς ημών Συνόδου.
Δεν μας λένε ότι με τραμπουκισμό, τσαμπουκά και τρόπους που δεν διανοούνται για μοναχές παρεμπόδιζαν την τέλεση Θείας Λειτουργίας υπό των ορθοδόξων Κληρικών της Εκκλησίας μας και ότι ακόμη και αυτή εξόδιος ακολουθία της Ηγουμένης Νεκταρίας τελέστηκε έξω από την Μονή για να μην δαιμονιστούν και πάλι οι αιρετικές μοναχές και τα κάνουν «γυαλιά- καρφιά» όπως ειδικεύονται…
…«Η Ηγουμένη Συγκλητική, ύστερα από την ανταρσία της καθηρημένης ηγουμένης Νεκταρίας, ζητούσε συνεχώς την δικαίωση της Μονής και προσωπικά του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου. Διαρκές μέλημά της η επαναλειτουργία του Καθολικού της Ιεράς Μονής Παναγίας. Οι Αγώνες της και της περί αυτής Αδελφότητος απέφεραν καρπούς». (σελ. 29)
Η αμόναχη «μοναχή» Συγκλητική Τσακίρογλου (Τι σύμπτωση! Τσακίρογλου στον ανδρικό Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης και «πνευματικός τους προϊστάμενος» στην Κερατέα ο κ. Ανδρέας, υποτακτικός των Τσακίρογλου…) δεν ζητούσε κανενός την δικαίωση παρά να αρπάξει τη Μονή και να περιέλθουν τα περιουσιακά στοιχεί στα χέρια της πονηρής δυναστείας τους και η ιστορία θα αποδείξει τους σκοπούς και τα έργα τους. Κι ας μην ξεχνούν ότι η πλειοψηφία των Μοναζουσών που απαρτίζει και την Κανονική και Ορθόδοξο αδελφότητα έχει εκλέξει εν έτει 2004 την Κανονική διάδοχο της Μακαριστής Νεκταρίας: την Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία.
«Με Απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου στις 27 Σεπτεμβρίου 2011, ύστερα από 16 ολόκληρα χρόνια, η Καθηγούμενη Συγκλητική αναγνωρίζεται υπό του Αρείου Πάγου ως νόμιμος και κανονική Ηγουμένη και μαζί με την περί αυτήν Αδελφότητα εισέρχονται και πάλιν εις το Καθολικόν της Μονής τελώντας εν αυτώ τις καθημερινές τους Ακολουθίες και Λειτουργίες». (σελ. 29-30)
Το πώς λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη είναι γνωστό σε όλους και η επικαιρότητα το αποδεικνύει… Αλλά κανένα σκοτεινό έργο δεν πρόκειται να μείνει για πάντα στην αφάνεια. Μα και αν ακόμη σας αναγνωρίσει η Κρατική Δικαιοσύνη, τι καταφέρατε; Απαλλάσσεστε από το Ανάθεμα της Εκκλησίας; Από την καταδίκη σας; Μπορεί η Κρατική Δικαιοσύνη να αντικαταστήσει την Πνευματική τοιαύτη; Ανόητοι! Κι εάν ακόμη ξεγελάσετε τους εγκόσμιους κριτές, πως θα ξεγελάσετε τον αδέκαστο Κριτή της οικουμένης; Και ακόμη ποιος σας είπε ότι η δήθεν «αναγνώριση» σας αποτελεί άλλοθι να καταλαμβάνετε τους Ναούς των Ορθοδόξων και να βιαιοπραγείτε εναντίον τους;
«Ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας εδικαιώθη μετά θάνατον πανηγυρικώς και υπό των κοσμικών δικαστηρίων. Η Ιερά Μονή Παναγίας συνεχίζει ειρηνικώς πλέον την μακραίωνη πορεία της.» (σελ. 30)
Καμιά κοσμική δικαίωση δεν θα σας απαλλάξει από την ενοχή του Σχίσματος και της Αιρέσεως, του φρικτού της Εκκλησίας Αναθέματος! Για ποια ειρήνη μιλάτε φαρισαίοι; Εδραιώνεται η ειρήνη στην κακία, στο αθώο αίμα, στα δάκρυα των διωκομένων για την ορθοδοξία Μοναζουσών, στη πρόσληψη «Μπράβων» του υποκόσμου για να «τσακίσετε» τον αδύναμο; Εύγε της αντιχριστιανικής ηθικής και της πλήρης κατάπτωσης. Πανηγυρίστε χαιρέκακα ώστε να μείνετε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσης αλλά αλλοίμονο «πώς φύγητε από της κρίσεως της γεένης»;
Στη συνέχεια αναρτούμε την «Συνοδική Καταγγελία» εν έτει 1996 της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας των Γ.Ο.Χ. για να κατανοήσουν αγαπητοί αναγνώστες περί ποίων μιλάμε και το θλιβερό παρελθόν τους ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού.
Κ.Ε.Ο.
