ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!
Τα χρόνια που ζούμε είναι αποκαλυπτικά! Το αποδεικνύει η καθημερινή ιστορική εξέλιξη. Ο Ιερός Αγώνας της Εκκλησίας δοκιμάζεται τόσο πολύ, τη στιγμή που η πανσπερμία των αιρετικών και οι προδότες ουνίτες «ορθόδοξοι» προχωρούν ολοταχώς στην εν Αντιχρίστω ένωση των αιρετικών «εκκλησιών» τους. ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ!! Αυτό φωνάζει η συνέλευση της Ασίζης… Εκεί ο Αιρεσιάρχης κ. Βαρθολομαίος Αρχοντώνης αφού πήγε να «προσκυνήσει» στο Άγιο Όρος και να βεβαιωθεί ότι οι κοινωνούντες μοναχοί είναι πλήρως εξανδραποδισμένοι, ακολούθως μετέβη στην Ασίζη (στο εκεί Παπικό προσκύνημα) για να προσκυνήσει ακολούθως το Θηρίο της Αποκάλυψης: τον αντίχριστο Πάπα και των περί αυτών αιρετικούς. Εκεί έλαβαν χώρα διάφορα χώρα τα γνωστά οικουμενιστικά καραγκιοζιλίκια με συμπροσευχές, νεοεποχήτικες τελετές που δεν έχουν καμία σχέση με το πνεύμα της ορθοδοξίας κλπ.
Δεν θα συνεχίσουμε εμείς, αλλά θα αφήσουμε την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου (Νεοημερολογητικής Μητροπόλεως Φλωρίνης) να μας εκφράσει ωμά την αλήθεια… Μία σκέψη μόνο. Ας πράξουμε ότι και ο Νώε στον κατακλυσμό. Ας προσέλθουμε όλοι στη πνευματική Κιβωτό, την Αγία του Χριστού Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία ώστε να μην χαθούμε στο πνευματικό ναυάγιο των παραδεδομένων στον Σατανικό Οικουμενισμό.
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ!
ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Βαρθολομαίος και πολλοί εγχώριοι επίσκοποι, είναι θερμοί εκπρόσωποι μιας φοβερής αίρεσης: της αίρεσης του Οικουμενισμού.
ΕΙΚΟΝΑ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΥΣ
Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία – όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (1). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.
Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! (2). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! (3).
ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
Συλλειτουργούσε με Παπο-Λουθηρανούς στις 22/8/1993 στον Ουψάλα της Σουηδίας. Μίλησε από τον άμβωνα τους, και στεκόταν δίπλα στην «αγία τράπεζα» των αιρετικών. Στην «μικρά είσοδο» του Ευαγγελίου έλαβε μέρος μαζί με την υπόλοιπη συνοδεία του. Απήγγειλαν όλοι μαζί το Πιστεύω και αντάλλαξαν «λειτουργικό ασπασμό». Την ώρα που οι Λουθηρανοί «κοινωνούσαν» ομάδα μαύρων χορευτών με συνοδεία μουσικής, άρχισε να χορεύει σάμπα.
Συλλειτούργησε με παπικούς στις 29/6/1995 και 29/6/2004. Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν καθαίρεση για τέτοια ενέργεια (4)
Ακόμα και οι συμπροσευχές απαγορεύονται από τους Ι. Κανόνες των Αγίων Αποστόλων. (5) Ο ΜΕʼ Κανών, των Αγίων Αποστόλων λέει: «επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος (συμπροσευχόμενος) μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω». Ποιος όμως να τους καθαιρέσει αφού κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει;
«εχθροί του Θεού δεν είναι μόνο οι αιρετικοί αλλά και αυτοί που κοινωνούν με αυτούς» (6). Ο Καλαβρίας Αιμιλιανός δήλωσε ότι «ο ΜΕʼ και ΞΕʼ Κανών των Αγίων Αποστόλων στερούνται αγάπης και πρέπει να μεταρρυθμιστούν»!!!(7). «Ώ Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως, ην τινές επαγγελόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν» (Α. Τιμ. στʼ 20-21). Το 2003 Βαρθολομαίος και πάπας Ιωάννης Παύλος Βʼ προσευχήθηκαν μαζί στον τάφο του πάπα Παύλου Στ΄. Ο λδʼ κανών της εν Λαοδικεία συνόδου ορίζει αναθεματισμό για αυτόν που τολμά κάτι τέτοιο. Στο γεύμα που ακολούθησε ο πάπας «ευλόγησε» την «ορθόδοξη» αντιπροσωπεία. (.
«Ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν αίτινες είσι αλογίαι μάλλον παρά ευλογίαι» και «ου δει αιρετικοίς η σχισματικοίς συνεύχεσθαι» (9).
ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΑΝΤΙ – ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Στο επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου γράφει: «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας» (10) Χωρίς να έχουν λυθεί τα αίτια του σχίσματος, θεωρεί τους παπικούς «αδελφή» εκκλησία, δέχτηκε την άρση των αναθεμάτων του 1965, χωρίς οι παπικοί να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις τους. (11).
Λέει: «Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Βʼ είναι αγιότατος» (12)
Σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 για την 25η επέτειο της παποσύνης του προσφάτως θανόντος πάπα, ο κ. Βαρθολομαίος δηλώνει ότι ο πάπας είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού» (13). Ο Απόστολος Ιωάννης τον διαψεύδει: «στους αιρετικούς να μη λέμε ούτε χαίρετε» (Β ʽΙω.10), γιατί οι αιρετικοί δεν πρέπει να χαίρονται αλλά να κλαίνε και να θρηνούν για τη αποστασία τους από την Αποστολική διδαχή και την βέβαιη απώλειά τους.
O παπισμός κ. Βαρθολομαίε έχει καταδικαστεί ως αίρεση από την Σύνοδο επί Μ. Φωτίου 879-880 μ.Χ. Τη Σύνοδο στην Κων/πολη του 1351 μ. Χ. που αναθεμάτισε τους παπικούς και κατέστησε ακοινώνητους αυτούς που εν γνώση τους έχουν κοινωνία με αυτούς. Επίσης καταδικάστηκε το 1054 μ.Χ υπό Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλάριου και τελευταία από τους τέσσερις Πατριάρχες του 1848 μ.Χ.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ονομάζει τον πάπα «καταραμένο» και «πηγή του κακού». Η ιστορία τον δικαιώνει. Ο ρόλος του πάπα ήταν πάντα καταστροφικός για τους Ορθοδόξους. Ας θυμηθούμε μόνο την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης, τις σφαγές των Αγιορειτών πατέρων, το συγχαρητήριο τηλεγράφημα του παπα στον Κεμάλ για την σφαγή των Ελλήνων, την σφαγή 800.000 χιλιάδων ορθοδόξων Σέρβων από τους παπικούς Ουστάσι. Οι παπικοί έλεγαν «προτιμάμε την ημισέληνο στην Αγία Σοφία παρά τον Ελληνικό Σταυρό». Τον Αγ. Κοσμά, (μαζί με τους Πατέρες τους μετά το 1054 μ.Χ.) ο πατριάρχης τον θεωρεί συνυπεύθυνο για την διαιώνιση του σχίσματος επειδή πολέμησε τον παπισμό. («Εκκλ. Αλήθεια» 16/12/9.
Η διγλωσσία, η υποκρισία και η εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που διέπουν τα λόγια και τα έργα του οικουμενιστού πατριάρχου, φαίνονται και από την έλευση του στην Πτολεμαΐδα, με σκοπό την θεμελίωση της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού!!!. Όπως στο πατριαρχείο φοράνε ράσα και στην Ευρώπη κοστούμια, έτσι είναι και όλη τους η τακτική. Για αυτό, όπου και να ταξιδέψουν στον κόσμο έχουν φίλους. Γιατί δέχονται τις «αλήθειες» του καθενός αφού «περί την πίστιν εναυάγησαν» (Α. Τιμ. 1,19).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
Επειδή αυτές οι ενέργειες του, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους Ιερούς Κανόνες τους οποίους όρισαν οι μεγάλοι άγιοι της εκκλησίας και οι Τοπικές και Οικουμενικές Σύνοδοι, έφτασε στο σημείο να τους ονομάσει: «τείχη του αίσχους» (14). Τους δε Πατέρες που πολέμησαν τις κακοδοξίες των παπικών τους αποκαλεί «θύματα του διαβόλου, που ήδη τιμωρούνται από τον Θεό»!!! (15). Συνεπώς οι Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, Μάρκος ο Ευγενικός, Κοσμάς Αιτωλός, Αθανάσιος ο Πάριος, Νικόδημος ο Αγιορείτης και άλλοι ομολογητές, πατέρες, βρίσκονται στην κόλαση!!!
Στην διδακτορική του διατριβή γράφει εναντίον των Ιερών κανόνων: «Δεν δύναται να εφαρμοστούν σήμερον και πρέπει να τροποποιηθούν και αι διατάξεις αι κανονίζουσαι τας σχέσεις των ορθοδόξων χριστιανών προς τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους. Δεν δύναται η εκκλησία να έχει διατάξεις απαγορεύουσας την είσοδον εις τους ναούς ετερόδοξων και την μετʼ αυτών συμπροσευχήν» (16)
Η εισήγηση αυτή αποτελεί αίρεση!!!
ʼΗμείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής εκκλησίας αναθεματίζουμε…ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν έγγραφον τε ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα» (17)
«Αυτοί που περιφρονούν τους ιερούς κανόνες των Πατέρων οι οποίοι (κανόνες) υποστυλώνουν την εκκλησία και κοσμούν την χριστιανική πολιτεία και οδηγούν προς Θεία ευλάβεια, να είναι αναθεματισμένοι!!!» (1
Διότι σύμφωνα με τον 1ο κανόνα της Ζʼ Οικουμενικής Συνόδου οι Ι. Κανονες είναι απαύγασμα του Αγ. Πνεύματος και πρέπει να παραμένουν αναλλοίωτοι ως ισόκυροι της Αγ. Γραφής κατά τον Μ. Φώτιον (19)
Κατά δε τον Δοσίθεον Ιεροσολύμων «το λέγειν ότι οι Ι. Κανόνες δεν δύναται να εφαρμοσθούν είναι γνώρισμα των αιρετικών .»(20) Ο δε Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης γράφει: «Παραγγελίαν έχομεν εξ αυτού του Αποστόλου, εάν τις δογματίζη ή προστάσση ποιείν ημάς, παρʼ ό παρελάβαμεν, παρʼο οι Κανόνες των κατά καιρούς Συνόδων καθολικών και τοπικών ορίζουσιν, απαράδεκτον εαυτόν έχειν και μηδέ λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω αγίων»(21)
Ο ΜΣΤʼ Κανών των Αγίων Αποστόλων, ορίζει καθαίρεση για επίσκοπο ή ιερέα που θα κάνει δεκτό βάπτισμα αιρετικών. Ο κ. Βαρθολομαίος (δηλ. το οικ. Πατριαρχείο) κάνει αποδεκτό το βάπτισμα των Λουθηρανών. Οι εγχώριοι ρασοφόροι οικουμενιστές χρησιμοποιούν συχνά τον όρο «κατʼ οικονομία» για να δικαιολογήσουν τα αντικανονικές τους ενέργειες, που διαστρεβλώνουν την Ορθόδοξη διδασκαλία. Αποδέχονται το «βάπτισμα» αιρετικών λέγοντας ότι το επιτρέπει η εκκλησία «κατ οικονομίαν». Αποσιωπούν ότι η «κατʼ οικονομίαν» αποδοχή, ισχύει μόνο όταν υπάρχει επιστροφή μετανοίας των πεπλανημένων, στην ορθόδοξη Εκκλησία!!!
ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ
Υιοθετεί δαιμονικές θεωρίες, λέει: «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας» (22). Περιφρονεί τον απόστολο της αγάπης Ιωάννη που λέει: «Ούτος εστί ο Αντίχριστος, ο αρνούμενος το πατέρα και τον υιόν». (Αʼ Ιωαν. Βʼ, 22-24)
Στην 6η Παγκόσμια Συνάντηση Θρησκείας και Ειρήνη 4/1/1994 δηλώνει: «Εμείς οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο τις πνευματικές αρχές του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού….. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι. Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδισταί..» (23) Για ποιον Θεό μιλάει; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος:
Αυτόν τον Θεό που ταιριάζει στο καθένα!!!
«Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιοι Θεού. Ο ένας τον βλέπει έτσι, ο άλλος αλλιώς»!!!! (24).
Οι δηλώσεις των οικουμενιστών αποτελούν άρνηση της Θεότητας του Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΑΘΑΡΗ ΑΙΡΕΣΗ.
«ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΑΣ ΚΗΡΥΞΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΚΗΡΥΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΥΤΟΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ» ΛΕΕΙ Ο ΑΠ.Π ΠΑΥΛΟΣ (ΓΑΛ.Αʼ
Στις διαθρησκειακές του συναντήσεις κηρύττει ότι, από σεβασμό προς τις άλλες θρησκείες δεν πρέπει να γίνεται λόγος για τον Χριστό!!
Στην κοινή δήλωση που υπογράφτηκε στην διαθρησκειακή διάσκεψη στις 10 και 11 Αυγούστου 2004 λέει: «Το θείο θέλημα συναντάται σε κάθε θρησκεία» (25). Αν σε όλες τις θρησκείες λατρεύεται ο ίδιος θεός γιατί ο Χριστός έδωσε εντολή στους Αποστόλους να σκορπίσουν το σωτήριο άγγελμα σε όλη τη γη και μάλιστα με βασανιστήρια και φρικτούς θανάτους, αφού δίδασκαν τον ίδιο θεό με αυτόν που πίστευαν ο διώκτες τους? Πως θα δικαιωθούν όλοι από το Θεό αφού ο Κύριος δήλωσε: « αυτός που δεν πείθεται εις τον Χριστόν , δεν θα δει Ζωή αλλά την οργή του Θεού»? (Ιω.12.50).
Πως οι μη πιστεύοντες στον Χριστό, (που έγιναν οι νέοι σου «αδελφοί» κ. Βαρθολομαίε) θα σωθούν αφού: «Ούτος εστί ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον πατέρα και τον υιόν» (Αʼ Ιωαν. Βʼ 22,24) Ξένες διδασκαλίες είναι αυτές κύριοι οικουμενιστές.
«Μεταλλάξατε την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει» (Ρωμ.1,23). Ο Χριστός ονόμασε τους αιρετικούς: «προβατόσχημους λύκους» (Ματθ.7,15) και ο Απ. Πέτρος «κατάρας τέκνα» (Βʼ Πετρ.2, 14)και ο Απ. Παύλος του αναθεματίζει (Γαλ. 1,8-9) και ο Απ. Ιωάννης τους ονομάζει «αντίχριστους» (Αʼ Ιωαν.2,18 και Βʼ ιωαν.7) ο δε Απ. Ιούδας εξαπολύει αστροπελέκια κατά αυτών. Και εσείς τους ονομάζετε «αδελφούς»? Η «αγάπη» σας ξεπέρασε και αυτήν του Κυρίου!!!!!
Οι μοντέρνες φανφάρες ων οικουμενιστών πείθουν μόνο τους αδαείς. «Η πίστη μας παραδόθηκε μία φορά» (Ιούδα 3)
Δεν μεταλλάσσεται κατά τους δόλιους στόχους του εκάστοτε Ιερατείου. Αν δεχτούμε ότι το «θειο θέλημα συναντάται σε όλες τις θρησκείες», τότε θα πρέπει να δεχθούμε και ότι ο Χριστός μας εξαπάτησε λέγοντας: «Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή, Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη διʼ εμού»? (Ιω. ιδʼ, 6) και
«Ουκ εστίν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθηναι ημάς » (Πραξ. 4,12)
Ο κ. Βαρθολομαίος
Δεν πιστεύει στον Ιησού Χριστό και στην μέσω Αυτού σωτηρία των ανθρώπων .
Στην ομιλία του στην Λιβύη, είπε (26) «Στην Χριστιανική και Μουσουλμανική θρησκεία, υπάρχουν μερικές απόλυτες θέσεις. Αυτές οι θέσεις εντείνονται κατά καιρούς, για να προφυλαχθούν οι πιστοί και των δύο πλευρών από την επιρροή τους από την άλλη θρησκεία»!!! Δηλαδή, οι απόλυτες θέσεις μας για την Θεοτόκο, την Σταύρωση, την Ανάσταση, την θαυματουργία, την διδασκαλία του Χριστού τις έχουμε όχι γιατί είναι η Αλήθεια, αλλά για να μη έχουμε διαρροές πιστών;;;;
Και συνεχίζει: « όλοι έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τον Θεό με τον τρόπο που ταιριάζει στην ταυτότητα τους ως μέλη του λαού στον οποίο ανήκουν»!!! Δηλαδή, οι άγιοι που μαρτύρησαν αρνούμενοι να θυσιάσουν στους «θεούς» και στην «ταυτότητα» των εθνών στα οποία ζούσαν, ματαίως μαρτύρησαν κατά τον κ. Βαρθολομαίο, αφού όλες οι θρησκείες στον ίδιο θεό καταλήγουν!!
Κάποιος πήγε στον π. Παίσιο στην Παναγούδα και του είπε: « όλες οι θρησκείες είναι καλές. Το ίδιο είναι» Τότε π. Παίσιος με αγριεμένη φωνή τον έλεγξε και είπε: «βρε βλάκα, αν ήταν όλες οι θρησκείες ίδιες και καλές γιατί ήρθε ο Χριστός στη γη? Λυπάμαι τα έξοδα σου να έρθεις μέχρι εδώ να μας πεις σʼ αυτή την βλακεία»
Οι θεωρίες του κ. Βαρθολομαίου / Χριστοδούλου / Αναστασίου και των λοιπών, δεν χρειάζονται θεολογικές γνώσεις για να αποδειχτούν γελοίες. Ο Ισλαμισμός δεν θεωρεί τον Χριστό θεό, αλλά άνθρωπο και μάλιστα κατώτερο του Μωάμεθ. Το κοράνι (Ι V 156) λέει «τον Ιησού δεν τον σταύρωσαν, δεν τον θανάτωσαν, ο λαός παραπλανήθηκε από ένα άλλο σώμα που τον αντικατέστησε στον σταυρό». Πώς ο θεός των Ισλαμιστών, ο Αλλάχ, είναι ο ίδιος με τον Θεό του Χριστιανισμού, όπου ο Χριστός λατρεύεται ως Θεός και ως μοναδική οδός σωτηρίας?
Ο επιληπτικός, φονιάς και σαρκολάτρης Μωάμεθ, κήρυξε το ίδιο Θεό με τον Ιησού της Αγάπης και του Σταυρού?
Στο Ιράν ο πατριάρχης δήλωσε, ότι το Κοράνιο είναι «ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό, όπως αυτή» (27). Πρέπει να σβήσετε κ. Βαρθολομαίε από την Αγ. Γραφή πολλά χωρία για να τους σώσετε όλους!!
Τον Μάρτιο του 1993 στην Γʼ Ακαδημαϊκή συνάντηση «ορθοδοξίας» - ιουδαϊσμού διαβάζεται μήνυμα του κ. Βαρθολομαίου που λέει ότι οι χριστιανοί και εβραίοι είναι «κοινή πνευματική οικογένεια». Είστε ψεύτης κ. Βαρθολομαίε και «εξαπατάτε τους ακάκους με τα αγαπητικά σας λόγια» (Ρωμ ιστʼ 1. Οι εβραίοι αρνούνται την θεότητα του Χριστού και την Αγία Τριάδα, βλασφημούν την Παναγία και εσείς λέτε ότι είμαστε στην ίδια πνευματική οικογένεια?
Οι Εβραίοι πιστεύουν ακράδαντα ότι: «οι Χριστιανοί είναι λαός γαϊδάρων» (2 Οι Χριστιανοί πρέπει να καταστραφούν σαν ειδωλολάτρες» (29). «Εάν Εβραίος φονεύσει Χριστιανό, δεν διαπράττει έγκλημα» (30) και πολλά άλλα απίστευτης χυδαιότητας για το πρόσωπο του Χριστού και της Θεοτόκου που ούτε να γραφούν δεν πρέπει. Εσείς κ. Βαρθολομαίε ανήκετε στην Εβραϊκή οικογένεια κι όχι εμείς, αφού είστε επίτιμο μέλος της εν Θεσ/νίκη Εβραϊκής κοινότητας. (και ο κ. Χριστόδουλος επίτιμο μέλος του Εβραϊκού Μουσείου Αθηνών).
Όμως : «Ο τοις εχθροίς του βασιλέως Χριστού συμφιλιάζων, ου δύναται του βασιλέως Χριστού φίλος είναι, αλλά ουδέ ζωής αξιούται, αλλά συν τοις εχθροίς απολείται» (31). Γράφει το «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 31/5/2003: «ο Πατριάρχης του Γένους άκουε εν σιωπή τον αρχιραβίννο του Παγκοσμίου Εβραϊκού Κογκρέσου Ισραελ Σίγκερ να του εξηγεί ότι οι Χριστιανοί έχουν διαστρέψει την Αγία Γραφή και καλά θα κάνουν να διορθωθούν» Την προδοτική του σιωπή, ας την σπάσει ο λόγος του Αγ. Νικοδήμου:
«Μιμηταί του Ιούδα είναι όσοι δια φόβου των ανθρώπων αρνούνται τα δόγματα της Πίστεως, τους Αποστολικούς, Συνοδικούς κανόνας και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας» (32).
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών
Το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, η εκκλησία της Ελλάδος και άλλες ορθόδοξες εκκλησίες συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ). Επίσημη δικαιολογία είναι, ότι πρέπει να προβληθεί η Ορθοδοξία. Λένε ψέματα, γιατί το καταστατικό του ΠΣΕ (που το έχουν υπογράψει) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την προβολή δογμάτων και την άσκηση «προσηλυτισμού». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ό,τι απέμεινε από την ορθόδοξη παράδοση αρχίζει να λεηλατείται!! (Λειτουργικά κείμενα στην νεοελληνική, χειροτονία γυναικών κ.λ.π.) Τοι Ορθόδοξη ομολογία είναι ικανοί να δώσουν αυτοί που ομολογούν ότι «Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν επιδιώκει να πείση τους άλλους για καμία συγκεκριμένη αντίληψη της αλήθειας ή της αποκαλύψεως…»??(33)
Τέτοιες σπουδαίες δηλώσεις δεν μένουν ανεκμετάλλευτες από τις παπικές αλεπούδες. Μόλις είδαν με ποιους έχουν να κάνουν ετοίμασαν την πρόσκληση: Ο νέος πάπας Γιόζεφ Ράτσιγκερ δήλωσε: «Η μόνη εκκλησία, είναι του Βατικανού, οι Ορθόδοξοι είναι αποσχισμένη εκκλησία και πρέπει να επιστρέψουν» (34). Ο πάπας είναι εκφραστής του εωσφορικού εγωισμού. Αυτός είναι ολόκληρη η εκκλησία. ΟΙ προτεστάντες εκφράζουν ακριβώς το αντίθετο, ο κάθε ένας από αυτούς αποτελεί μία εκκλησία.
Στις 29 Ιουνίου 2004 ο κ. Βαρθολομαίος καταθέτει ευλαβικώς, λουλούδια στον τάφο του πάπα Παύλου ΣΤʼ. Ο ΛΔʼ Κανών τη Συνόδου της Λαοδικείας ορίζει αναθεματισμό για τέτοια ενέργεια.
Το καταστατικό λοιπόν του ΠΣΕ ορίζει!
Α) Οι 340 «εκκλησίες» μέλη του είναι ΙΣΟΤΙΜΟΙ μεταξύ τους. (μία ψήφος για κάθε εκκλησία)
Β) Αυτές οι «εκκλησίες» είναι ΕΝΩΜΕΝΕΣ και αποτελούν ΜΙΑ «εκκλησία»
Δηλαδή ο Χριστός είναι μία εκκλησία με αυτούς που τον σταύρωσαν. Οι Μάρτυρες είναι μία εκκλησία με αυτούς που τους βασάνισαν. Αυτοί που πιστεύουν σε μάγους, σε δαίμονες, σε είδωλα, στις ηδονές, είναι μία εκκλησία με τους αγωνιστές των εντολών του Χριστού!!!
Ανάμεσα στις «εκκλησίες» με τις οποίες συμπροσεύχεται ο κ. Βαρθολομαίος είναι και η Αγγλικανική. Αυτή, βλασφημώντας στην Αγία Γραφή παντρεύει ομοφυλόφιλους, «χειροτονεί» λεσβίες ιέρειες, δεν πιστεύει στη Αγία Τριάδα, ούτε στην Ανάσταση του Χριστού!!!
Χαρακτηριστικό της ποιότητας των Αγγλικανών «αδελφών» του κ. Βαρθολομαίου είναι και ότι εκατό περίπου αγγλικανοί ιερείς συμμετέχουν σε μία οργάνωση που λέγεται «Ωκεανός της πίστης». Τα μέλη αυτής της οργάνωσης δηλώνουν «χριστιανοί άθεοι»!!
«Δεν χρειάζεται να πιστεύεις στον Θεό για να είσαι χριστιανός» λέει ο Ντείβιντ Χαρτ αγγλικανός εφημέριος στο πανεπιστήμιο του Λουφμποραρ, ο οποίος εμφανίζεται με κοντά παντελονάκια όπως και οι δικοί μας σεβάσμιοι του Φαναρίου όταν παίζουν μπάλα. (35)
Αν αυτοί είναι οι αδελφοί σας πατριάρχα, εμείς ας μείνουμε στους αιώνας ανάδελφοι!
Γ) Στο ΠΣΕ , δεν γίνεται δεκτή καμία συγκεκριμένη αντίληψη περί εκκλησίας, που έχουν τα μέλη του.
Δ) Αξίωση του ΠΣΕ είναι ότι, η Ορθόδοξη εκκλησία πρέπει να εγκαταλείψει το παράδοξο πιστεύω της, ότι είναι η μόνη εκκλησία του Χριστού επί γης.
Ε) Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται δια μέσου της διαφορετικότητας που υπάρχει στις εκκλησίες – μέλη του ΠΣΕ!!! Δηλάδή το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσω όλων των θρησκειών και αιρέσεων που υπάρχουν στο ΠΣΕ!!!
Να τα έργα του Αντιχρίστου αδελφοί μου!!! Ας προσέχουμε λοιπόν:
«Άπαντες οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι Σύνοδοι, πάσαι θείαι Γραφαί, φεύγειν τους ετερόφρονας παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι »(36)
ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ
Οι σημερινοί ρασοφόροι δεν περιμένουν διωγμό για να προτιμήσουν την κόλαση. Προδίδουν και χωρίς διωγμό την πίστη, για να πάρουν αξίωμα και κοσμικές απολαύσεις. Ο εγχώριος συνεργάτης του πατριάρχου κ. Χριστόδουλος, ο οποίος όταν ήταν επίσκοπος Δημητριάδος κήρυττε: «το Π.,Σ.Ε θέλει να μας έχει εγκλωβισμένους και μας χρησιμοποιεί ανάλογα με τα συμφέροντά του» (37). Τώρα μετατράπηκε σε πρωτεργάτη της νοθείας. Αφοί λοιπόν οι ορθόδοξες σπουδές του δεν τον ανάπαυσαν, πήρε υποτροφία από την παπική εκκλησία στην Γερμανία!!! (3 και πλήρης γνώσεως και πνεύματος (δαιμονικού) αναφωνεί: «όλοι ανήκουμε στο σώμα του Χριστού….και αυτοί που δεν πιστεύουν (!!!) και αυτοί που δεν είναι Χριστιανοί»!!! (39)
Αυτήν την πίστη μας παρέδωσε ο χριστός κύριε Χριστόδουλε ?
Πως θα δικαιωθούν όλοι από τον Θεό αφού «αυτός που δεν πείθεται εις τον Χριστό, δεν θα δει Ζωή αλλά την οργή του Θεού»; (Ιω.12,50). Και η Εκκλησία από αρχαιοτάτων χρόνων βοά: «Ημείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής εκκλησίας αναθεματίζουμε…ει τις πάσαν παράδοσιν Εκλησιαστικήν έγγραφον τε η άγραφον αθετεί, ανάθεμα» (40) Η διδασκαλία των Ορθοδόξων κ. Χριστόδουλε δεν προκύπτει από τα ανέκδοτα σας και τους θεατρινισμούς σας, ούτε από τα δάκρυα σας μπροστά στις κάμερες. Ακούστε τους Πατέρες: «Ο μη κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας πιστεύων άπιστος εστί» (41)
Και επίσης: «κάθε ένας που σας λέει πράγματα πέρα από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν κάνει θαύματα ή προφητεύει, να σας φαίνεται ως λύκος ,με ένδυμα προβάτου» (42)
Ο Περγάμου Ιωάννης δήλωσε: «παρήλθε εποχή της ναρκισσευόμενης ορθοδοξίας» (43). Δηλαδή η Ορθοδοξία των Πατερών ήταν κομπλεξική!! «Σεβασμιότατε» την ορθοδοξία την βρήκατε χτισμένη και δομημένη.
«Να πάψετε να είσαστε διδάσκαλοι των διδασκάλων… να πιστεύετε όπως μας παρέδωσαν οι Πατέρες μας. Δεν είμαστε των Πατέρων σοφότεροι. Δεν είμαστε των Διδασκάλων ακριβέστεροι.» (44)
Το κόσμημα του Πατριαρχείου, ο Αυστραλίας Στυλιανός θεωρεί ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε αναμάρτητος αλλά έγινε αναμάρτητος βήμα - βήμα!!! Άλλοτε πάλι δήλωσε ότι το «Πηδάλιον» (που περιέχει τους Ι. Κανόνες) είναι χαρτί τουαλέτας !!! (45)
«Αυτός που δεν ακολουθεί τους Πατέρες και την φωνή τους δεν την βάζει πάνω από την γνώμη του, είναι εγκληματίας γεμάτος αυθάδεια» (46)
Θα αφήσουμε ασχολίαστα τα παρακάτω αίσχη:
Ο πρ. Αμερικής Ιάκωβος δήλωσε: «Δεν μπορούμε να διδάξουμε την θρησκεία που παραλάβαμε από τους πατέρες μας. Καθώς γυμνώνουμε τον Χριστιανισμό από τα παλιά του ενδύματα (εννοώντας τα δόγματα, και τους κανόνες) πρέπει να κατασκευάσουμε νέα»!!(47) Ο ίδιος στην Αμερική ίδρυσε τρεις συναγωγές (εκκλησίες), όπου κάθε φυλή μπορεί να λατρεύει έναν θεό, αόριστον δογματικώς και μόνον εν αγάπη οριζόμενον. (4 Οι δε συνεργάτες του στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας δηλώνουν: «Πρέπει να μιλήσουμε με θάρρος και τόλμη για τον Μωάμεθ. Να δούμε την προσφορά του, την ζωή των μαθητών του, που είναι μαθητές του ενός Θεού»!!!
Ο αποθανών πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος δήλωσε ευθαρσώς: « ο Μωάμεθ είναι άνθρωπος του Θεού» (50) Ο ίδιος σε κάποιο συνέδριο ονομάζει το Κοράνιο «άγιο» και τον παπα «άγιο μάρτυρα» του Κυρίου μας και της εκκλησίας Του» (51)
«Κατά βάθος, μία εκκλησία ή ένα τέμενος…αποβλέπουν στην ίδια πνευματική καταξίωση του ανθρώπου» δηλώνει ο Ελβετίας Δαμασκηνός. (52)
«Εν τελευταία αναλύσει εις δόξαν θεού και σωτηρίαν του ανθρώπου και του κόσμου κατατείνει το έργο των ορθοδόξων και παπικών» δήλωσε ο κ. Βαρθολομαίος (53) Για αυτούς όμως έχει μιλήσει ο απ. Παύλος: «από εμάς ανάμεσα θα εμφανισθούν άνδρες, που θα μιλάνε διεστραμμένα και θα αποσπούν μαθητές ξοπίσω τους», (Πραξ. Κʼ 28-30) Ποιος ακούει τον Μ. Αθανάσιο να λέει ότι «κάθε αίρεσις είναι θεομίσητος» ? (54)
ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
Στην ομιλία του στην Λιβύη ο πατριάρχης είπε (55): «Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλαί εντολαί του Θεού είναι καιρικαί (δηλ. προσωρινές) και δίδουν εντολήν δια μία συγκεκριμένη ενέργεια, ενδεδειγμένην τότε δια τας συνθήκας και τους ανθρώπους εκείνους. Εάν ημείς χωρίς την πρέπουσαν διάκρισην θελήσωμεν να εφαρμόσωμεν σήμερον εκείνην την τότε δοθείσαν εντολήν, θα ενεργήσωμεν αντιθέτως προς το θέλημα του Θεού».
Βέβαια ο ίδιος ο Κύριος ανατρέπει την πονηρία του κ. Βαρθολομαίου. «Ευκολότερο είναι να πέσει ο ουρανός και η γη, παρά μια μικρότατη απʼ τις εντολές να χάσει το κύρος της» (Λουκ. Ιστʼ 17, μετφρ. Π. Τρεμπέλα). Συνεχίζοντας τα λυπηρά του αποφθέγματα λέει: «Η Γνώσις της άλλης θρησκείας βοηθεί εις την καλυτέραν κατανόησιν της ιδικής μας. Μας βοηθή να κατανοήσωμεν καλύτερον τι ο Θεός ζητεί από τον άνθωπον και τι ενδεχομένως υπάρχει το πεπλανημένον εις τα απόψεις μας» !!! Λοιδορούν τις εντολές των αγίων:
«Ως ξένους Θεού και εχθρούς νοήσομεν όσους ή αβάπτιστους ή κακόπιστους ορώμεν υπάρχοντος» (Αγ. Ιωάννης ΚΛΙΜΑΞ, Λογ. Αʼ 2)
Οι οικουμενιστές ρασοφόροι, προσπαθούν να συνηθίσουν ψυχολογικά τον κόσμο να δεχτεί μια αδογμάτιστη πίστη. Να γεμίζουν οι εκκλησίες με ανθρώπους που ο καθένας πιστεύει ότι θέλει και ο καθένας θα αδιαφορεί για το τι πιστεύει ο διπλανός του. Να το τελικό σχέδιο του Αντιχρίστου!!!
ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ
Μιλάνε συχνά για αγάπη αλλά εξαπατούν. Ο Χριστός δεν είναι μόνο Αγάπη αλλά και Αλήθεια!! Η αγάπη ενωμένη με το ψέμα και την νοθεία δεν έχει πατέρα τον Χριστό αλλά τον διάβολο. Αγαπάμε τους αιρετικούς, χωρίς αυτό να οδηγεί στο να συμβαδίσουμε με την πλάνη τους ή να την ανεχθούμε για να τύχουμε άλλων εξυπηρετήσεων. «Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν» (Ης εʼ,20). Όταν οι σύνεδροι του Π.Σ.Ε. επικαλούνται «τα πνεύματα της γης, του αέρα, του νερού και των πλασμάτων της θάλασσας» ο κ. Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ αποδέχονται γεμάτοι ανοχή και αγάπη τις δαιμονικές «αλήθειες» των «αδελφών» τους.(56)
«Αγαπάνε» και «αδελφοποιούνται» κάθε αιρετικό, κάθε σχισματικό, κάθε δαιμονολάτρη, γιατί με αυτούς εξασφαλίζουν την δημοσιότητα, ικανοποιούν την φιλαρχία τους, το κοσμικό τους πνεύμα, την κενοδοξία τους, την φιληδονία τους. Όχι όμως και τους αγωνιστές Ορθοδόξους. Κάποιον θεολόγο (Ν. Σωτηρόπουλο) που έλεγξε τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό ο πατριάρχης τον αφόρησε!! Τον π. Θεόδωρο Ζήση που έλεγξε τον κ. Χριστόδουλο, ο Αρχιεπίσκοπος συνεργούντος του Θεσσαλονίκης του επέβαλε αργία. Για αυτούς όμως μιλάει ο απ. Παύλος: «οι γαρ τοιτούτοι τω Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ ού δουλεύουσιν ..και δια της Χριστολογίας και ευλογίας εξαπατώσι τας καρδίας των ακάκων.» (Ρωμ. ιστʼ, 1
Υπό το πρόσχημα της αγάπης κρύπτεται ο Απατεών. Στις 29 Φεβρ. 2004, ο Μητροπολίτης Πριγκιποννήσων Ιάκωβος λέει σε κήρυγμα του: «Αγαπήσομεν αλλήλους , μπροστά στο Ποτήριον της Ζωής, αυτή η ευχαριστηριακή ενότητα ενοποιεί τα πάντα (!!!), δίνει την αφορμή για τολμηρά ανοίγματα προς άλλες θρησκείες και ομολογίες από τις οποίες αρχίζει να φαίνεται ότι παράγεται σιγά-σιγά πλούσιος καρπός. Μόνο η αγάπη προβάλλει στα ιερά κείμενα (της ορθοδοξίας) ως απόλυτα σταθερό σημείο ζωής. Αυτό είναι το κύριο, τα άλλα είναι δευτερεύοντα και σχετικά»!!! (57) Αυτά τα καταπληκτικά απορρίμματα αποτελούν ΑΙΡΕΣΗ. Ονομάζει «σχετικά» και «δευτερεύοντα» αυτά που οι άγιοι Πατέρες δογμάτισαν κατά την διάρκεια των αιώνων.
Προσέξτε με πόση προσοχή και ευλάβεια αντιτίθεται στους αιρετικούς τους νεωτερισμούς ο Μ. Αθανάσιος: «κατά την παραδοθείσαν ημίν παρά των πατέρων αποστολικήν πίστιν παρέδωκα, Μηδέ έξωθεν επινόησαν, αλλʼ όπερ έμαθον ενεχάραξα συμφώνως τα Αγίας Γραφάς» (5 Ας μην ελπίζει σε σωτηρία όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. «ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (59) «μηδέν νόθον δόγμα τω προσχήματι της αγάπης παραδέχεσθαι» (60)
Η τακτική του Χότζα δεν γίναται ανεκτή από την Εκκλησία μας. Γίνεται όμως τακτική μέθοδος για τους φιλόδοξους ρασοφόρους οικουμενιστές. Πήγαν λοιπόν στον χότζα δύο που μάλωναν. Αρχίζει ο ένας να του περιγράφει την υπόθεση από τη δική του σκοπιά. «Δίκαιο έχεις» του λέει ο χότζας. Αμέσως μετά αρχίζει ο άλλος να του περιγράφει την υπόθεση από τη δική του σκοπιά. «Δίκιο έχεις» του λέει ο χότζας. Κάποιος τρίτος που τους άκουγε να μιλούν λέει στον χότζα «καλά, και ο ένας έχει δίκαιο και ο άλλος έχει δίκαιο, κάτι δεν πάει καλά». Και του απαντά ο χότζας «και εσύ έχεις δίκαιο».
Ο Πριγκιποννήσων λέει: «Πρέπει να ξαναστοχασθεί η εκκλησία την αποστολή της, να μην περιορίζεται στην συντήρηση των καθιερωμένων.» Ο Απ. Παύλος επαινεί τους κορινθίους για την ακριβώς αντίθετη θέση: «επαινώ δε υμάς αδελφοί, ότι πάντα μου μέμνησθε και καθώς παρέδωκα υμίν τας παραδόσεις κατέχετε.» (αʼ Κορ. 11,12)
Ο κ. Βαρθολομαίος στις 29 Ιουνίου 2004 στο διαθρησκειακό συνέδριο της Αθήνας κηρύττει: «καταδικάζουμε, όσους καταδικάζουν αυτούς που λατρεύουν άλλους θεούς» (ως άνω σελ (4. Προφανώς ο πατριάρχης έχει ξεπεράσει σε αγιότητα τους πάντες. Είναι η ίδια φωνή που αντηχούσε στον πύργο της (συγχύσεως) Βαβέλ: «Εμπρός, ας οικοδομήσουμε πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάσει μέχρι τον ουρανό και ας κάνουμε μνημείο για μας, μήπως και διασκορπίσουμε όλη την επιφάνεια της γης» (Γεν. ιαʼ4).
Ο Γέροντας μας αγωνιστής π. Αυγουστίνος έλεγε πολεμώντας τους οικουμενιστές: «μας προτρέπουν να ανοίξουμε τις πόρτες τις Ορθοδοξίας και να συγχρωτιστούμε με αιρετικούς και απίστους χάριν «αγάπης» και κοινωνικότητας. Αυτό μοιάζει με την προτροπή του συζύγου προς την σύζυγο του να είναι πιο «φιλική», πιο «ανοιχτή» και πιο «ανεκτική» στη συναναστροφή της με τους άντρες, ακόμα κι αν αυτοί είναι αισχροί». Οι διαθρησκειακοί «διάλογοι» είναι κατευθυνόμενες ενέργειες που προωθούν οι πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες των μεγάλων κρατών. (οικονομική και πολιτική ομογενοποίηση – παγκοσμιοποίηση). Το ομολόγησε και ο ίδιος ο πατριάρχης σε ομιλία του στη Λιβύη. Τόνισε «ότι κατʼ απομίμηση της ένωσης των διαφόρων κρατών, πρέπει και οι θρησκείες να αρχίσουν τον διάλογο συνυπάρξεως»!!! (61) «Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα εί εκ του θεού εστίν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον.» (Αʼ Ιωαν.δʼ,1).
ΨΑΞΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ
«Διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε» δηλαδή
διαχωρισθήτε «λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε, καγώ
εισδέξομαι υμάς» (Βʼ Κορ.στʼ17)
«Να φεύγετε από ποιμένες που διαφθείρουν και να μην λέτε ότι εγώ είμαι πρόβατο κι όχι ποιμένας» (Διαταγαί Αποστόλων 2,19)
«Αν δεις την ευσέβεια να βλάπτεται, μη προτιμάς την ομόνοια αλλά να σταθείς γενναία μέχρι θανάτου, μη προδίδοντας την αλήθεια» (Ιω. Χρ. PG 60,611)
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η εκκλησία» Αγ. Νικηφόρος.
« Ουκ η αρχιεροσύνη τοις ασεβέσι αιδέσιμος»
(Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης Ρ. G 99, 1168Β).
«Να ειρηνεύετε με τους έχοντας την ίδια πίστιν, τους δε αιρετικούς να τους αποστρέφεσθε» μας λέει ο Μ. Βασίλειος (Όροι κατά Πλάτος, ΕΠΕ τ.8, σελ. 159)
Όσοι δέχονται τις «ευλογίες» των οικουμενιστών ας μην εξαπατούν τον εαυτό τους , κοινωνούν με τον εχθρό της Εκκλησίας.
Πολλοί λένε: «Δεν πρέπει να κρίνουμε τους Ιερείς και Επισκόπους» Τα παρακάτω στοιχεία της Αγιογραφικής και Πατερικής διδασκαλίας, θα πρέπει να τους πείσουν ότι η άποψη που έχουν δεν είναι βάσιμη (αν βέβαια αναζητούν την αλήθεια).
1. Οι ιερείς και οι Επισκόποι εκλέγονται από τον λαό άρα κρίνονται νομίμως από αυτόν.
2. Στην αρχαία εκκλησία οι πιστοί έλεγξαν τον Απ. Πέτρο (!!!) γιατί συνέφαγε με απερίτμητους (Παρ.11,3).
3. Ο Απ. Παύλος δίνει εντολή στους πιστούς να υπενθυμίζουν στον Άρχιππο – που ήταν Ιερέας - την διακονία του (Κολας 4,17).
4. Ο Δανιήλ ήταν παιδάριον όμως έλεγξε δύο αρχιερείς.
5. «Την δίκαιαν κρίσιν κρίνατε» (Ιωαν. 7,24).
6. Δίκαια κρίνε (Παρ.31,.
7. Κατάκριση, είναι η κρίση που γίνεται με καλά ελατήρια και σκοπό εμπαθή. Κάθε κρίση δεν είναι κατάκριση, γιατί ο Θεός δεν μας έφτιαξε χωρίς κρίση και λογική. Το δε: «Σκεπάζω τις αμαρτίες του άλλου» σημαίνει μα μην τον διαπομπεύω για προσωπικά αμαρτήματα κι όχι να καλύπτω με σιωπή, την νοθεία του Ευαγγελικού και Αποστολικού λόγου.
8. «Πρέπει οι ακροατές να είναι εκπαιδευμένοι στις γραφές και να κρίνουν αν τα λεγόμενα των διδασκάλων είναι σύμφωνα με τις γραφές. Κι όσα είναι ξένα να τα αποβάλλουν και όσους επιμένουν σε αυτά να τους αποστρέφονται δυνατά» (Μ. Βασίλειος).
9. Τα δημοσίως λεγόμενα και πραπόμενα δημοσίως να ελέγχονται» Ι. Χρυσόστομος.
10. Το μή ενόχους ελέγχειν λοιμώδες, εις πολλούς την νόσον επεκτείνον» Ι. Χρυσόστομος.
11. «Άσπλαχνος εστί ο εφησυχάζον, ουκ ο ελέγχων» Μ. Βασίλειος.
12. «Αν ο προεστός σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν φεύγε και παραίτησε τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος αλλά καν Άγγελος είναι από τον ουρανόν». (Αγ. Νικόδημος «Περί συνεχούς Μεταλήψεως» σελ 175).
13. «Μη υπακούετε εις μοναχούς, ούτε εις Ιερείς, ούτε εις Επισκόπους σε όσα κακώς σας συμβουλεύουν να φρονήτε (να πιστεύεται)» (Αγ. Μελέτιος ο Ομολ.)
14. «Πως γίνεται να μη κολασθεί αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και κανόνες υβρίζονται?» (Ι, Χρυσόστομος, Λόγος εις Βαβύλα).
15. «Πρέπει να δείχνομε για την Αλήθεια θάρρος, ακόμα κι αν σκανδαλίζονται μερικοί» Μ. Βασίλειος.
16. «Κάθε ένας που λέει πράγματα διαφορετικά από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν είναι αξιόπιστος ή νηστευτής ή και κάνει θαύματα και ασκητεύει και προφητεύει, ας σου φαίνεται ως ένας λύκος, ο οποίος ενδεδυμένος με δέρμα προβάτου φθείρει και αφανίζει τα πρόβατα» (Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
17. «Εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντως οφθαλμοί της εκκλησίας κακώς αναστρέφονται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρή τούτους εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, παρά μετʼ αυτών εμβληθήναι όπως με Άννα και Καιάφα εις την γέεναν του πυρός» (Μ. Αθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33,199).
Τον παραπάνω λόγο του Μ. Αθανασίου κατοχυρώνει και ο 31ος Ι. Κανών των Αγίων Αποστόλων, και ο 15ος της Βʼ Οικουμενικής Συνόδου του 861 επί Μ. Φωτίου. «Δια της απωλείας της Ορθοδόξου Πίστεως τα μέλη της εκκλησίας αποκόπτονται εθελοκάκως του σώματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εξέρχονται της εκκλησίας και εκπίπτουν της εν Χριστώ σωτηρίας. Η παραδοχή αιρέσεως είναι όντος η έσχατη πτώση της ψυχής.» (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης) PG 44, 504)
Στις 28 Μαΐου 1453 παραμονή της Αλώσεως Ορθόδοξοι και Παπικοί έψελναν ύμνους μαζί. Είχαν ξεχαστεί οι λόγοι της Αγ. Γραφής και των Πατέρων που τόνιζαν ότι η αποστασία από την αληθινή πίστη εμποδίζει την ενέργεια της Θ. Χάριτος. (Ης 1,15 και 21).
Το βράδυ πριν την άλωση ο λαός ήρθε να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει αδιαφορώντας αν την Κοινωνία θα του την έδινε ορθόδοξος ή καθολικός ιερέας. Η σφαγή των αποστατών χριστιανών από τις ορδές του Αλλάχ, άρχισε την επόμενη ημέρα (62). Δικαιώθηκε απόλυτα ο Ομολογητής Πατριάρχης Ιωσήφ που είπε: «Εάν συγκαταβήτε Λατίνοις, Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει» (63).
Πολλοί πιστοί, βλέποντας πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η σήψη στο χώρο της Εκκλησίας είναι πιθανό να χάσουν το θάρρος τους και να δειλιάσουν στον προσωπικό τους αγώνα και στον αγώνα για τη διατήρηση της ανόθευτης πίστης που μας μετέδωσαν οι Απόστολοι και οι άγιοι Πατέρες. Ας μη γίνουν τα αίσχη των άλλων πρόφαση για χαλάρωση και αμαρτία. Ο κάθε ένας θα δώσει λόγω εκείνη την φοβερή ημέρα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΖΩΗ. Δικαιολογίες και επίρριψη ευθυνών σε τρίτους, δεν θα έχουν κανένα όφελος. Θυμηθείτε τον Αδάμ. Ο Θεός δεν έκανε δεκτή την δικαιολογία του ότι τον εξαπάτησε η Εύα. Κι όταν διαπιστώσετε πως λίγοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την Αλήθεια, τότε μη χάσετε το θάρρος σας και θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού.: «Ο Θεός θα δώσει την Βασιλεία σε μικρό ποίμνιο» (Λουκ.ιβʼ32) και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο να λέει:
«Εσύ μετράς τα πλήθη που είναι πολλά σαν χώμα, ο Θεός όμως μετράει τους σωζόμενους που είναι λίγοι, σαν σκεύη εκλεκτά». Κι ακόμα τον Απ. Παύλο να λέει στον Τιμόθεο: «Στους έσχατους καιρούς θα αποστατήσουν πολλοί πιστοί, γιατί θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων» (Αʼ Τιμ.δʼ1).
Αδελφοί, «Δεν είναι στα λόγια ο αγώνας, αλλά στην πράξη, ούτε για ρητά και για αποδείξεις είναι η ώρα, αλλά πρέπει αυτοί που αγαπούν τον Θεό, με έργα γενναία να παραταχθούν και για κάθε κίνδυνο να είναι έτοιμοι να πάθουν υπέρ της ευσεβείας και να μην έχουν κοινωνία με τους ασεβείς « (Α. Μάρκος ο Ευγενικός).
Μη φοβάσθε αφορισμούς και αναθέματα ιερέων ασεβών.
Η Ζʼ Οικουμενική Σύνοδος διακήρυξε ότι
Τα αναθέματα και οι αφορισμοί κακόδοξων επισκόπων με τα οποία πολεμούν ευσεβείς εργάτες της αλήθειας, μένουν στα κεφάλια τους. «Άρα ούν αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δια επιστολής ημών». (Βʼ Θες. Βʼ 15).
«την συγκατάθεσιν η σιωπή σημαίνει, το σιγάν εν τοις τοιούτης καιροίς αρνήσεως ίσιον και προδοσίαν πίστεως αληθινής.» (Αγ. Μελέτιος). Ο κ. Βαρθολομαίος και η συνοδεία του θέλουν να μας ενώσουν με τον αντίχριστο παπα. Τις παπικές μεθόδους εισάγουν σιγά-σιγά στην Ορθόδοξη εκκλησία. Η αίρεση του παπισμού είναι η φωλιά που εκκολάπτεται το αυγό του αντιχρίστου. Οι πάπες μονίμως και σε όλες τις εποχές, αντιμάχονται τις εντολές του Χριστού και των Αποστόλων. Επιμελώς διατηρούν δράσεις «ελεημοσύνης», για να εξαπατούν τους αμαθείς, τους αδιάφορους και τις κοσμικές μάζες. Μέσω της δημοσιότητας και της δόξας, αποσκοπούν στην αύξηση της δύναμης της εξουσίας τους. Ο Χριστός είπε «η βασιλεία μου δεν είναι σʼ αυτόν τον κόσμο», ο πάπας πέτυχε να γίνει σκιώδης βασιλειάς του κόσμου. Ο Χριστός θεώρησε την φτώχεια αρετή σωτηρίας, ο πάπας έγινε τραπεζίτης, μεγαλέμπορος και χριστέμπορος. Ο Χριστός δίδαξε ταπεινοφροσύνη, ο πάπας έχει νομοθετήσει την προσκύνησή του. Ο Χριστός και οι εκκλησία του δεν είχαν ανάγκη να γίνουν παραβάτες των θείων νόμων για να επιβληθούν. Ο πάπας έχει συμφιλιωθεί με κάθε διαβολική συμμορία για να επιβάλλει την εξουσία του (μαφία, μασονία, ουνία CIA , ναζισμό κ.λ.π.)
Ο άσωτος υιός (ο αιρετικός πάπας) δεν γυρίζει στο πατρικό του σπίτι (στην Ορθοδοξία). Τώρα δυστυχώς η οικογένεια του, ξεπουλάει την πατρική περιουσία για να αρέσει στον άσωτο και να γευθεί την φθαρτή δόξα και τις ηδονές που αυτός απέκτησε.
«περισσότερο επαινετός είναι ο πόλεμος, από μια ειρήνη που χωρίζει από τον Θεό» (Αγ. Γρηγόριος, ΕΠΕ 1, 176-82).
Ας κλείσουμε με μια φωτισμένη επιστολή που γράφτηκε το 1927 (65) από τον μέγα στάρετς της Όπτινα, Άγιο Ανατόλιο.
«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πονηρία, με σκοπό να ελκύσει εντός της αιρέσεως, εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατʼ ευθείαν ωμά να απορρίπτει τα δόγματα της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίσει ανεπαίσθητα να διαστρεβλώνει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας και το πραγματικό νόημα τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πνευματική ζωήν. Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσία της εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς τους υπηρέτες παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονούνται… γι΄ αυτό παιδί μου, όταν δεις την παράβαση της πατερικής παράδοσης και της Θείας τάξεως, που εγκαθιδρύθει από τον ίδιο τον Θεό γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και προς τον παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν τη Αγία Πίστη μας ανεπαίσθητα με σκοπό να παραπλανήσουν τους άπειρους στα δίκτυα τους. Να αναγνωρίζεις σʼ αυτους τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και από την αγάπη τους για εξουσία… οι αληθινοί υπηρέτες του θεού είναι ταπεινοί και υπακούουν στην εκκλησία. Οι πιστοί τότε που δεν έχουν δείξει τίποτε άλλες αρετές θα λάβουν στεφάνους μόνο και μόνον, επειδή στάθηκαν στέρεοι στην πίστη.
Να φοβάσαι τον Κύριο παιδί μου. Να φοβάσαι μην αποβληθείς στην αιώνια κόλαση. Στέκε ανδρείως στην πίστη και αν είναι αναγκαίο υπέμεινε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι και ο Κύριος θα είναι μαζί και οι άγιοι μάρτυρες και ομολογητές θα βλέπουν με χαρά του αγώνες σου. Να μη φοβάσαι τις θλίψεις αλλά μάλλον να φοβάσαι την ολέθρια αίρεση, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνει από την Θεία Χάρη.»
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ
Ιερα Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Πτολεμαΐδας
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1. π. Γ. Μεταλληνού «Οι διάλογοι χωρίς προσωπείον» σ.3, ανάτυπον
2. «ΧΩΡΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της 12/6/2002. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 16/6/2002.
3. «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τ.15 & 26
4. Αποστολικός Κανών ΜΕʼ
5. Απ. Κανώνες ΞΕʼ και ΜΕʼ και ο ΛΓʼ της Λαοδικείας
6. Ιω. Χρ. P.G99 1164,1216
7. «Εκκλησία» τ.14
8. «Αδέσμευτος τύπος Μήτση» 30/6/2003
9. Κανών ΛΒʼ και ΛΓʼ Λαοδικείας
10. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.464, σελ.9 1/7/1991
11. «Ορθ. Τύπος» 22 Δεκ.1995
12. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.647, σελ.2-3 30/4/2005
13. «Καθολική» 2/7/2003
14. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.423, 15/7/1989, σ.6-7
15. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» 15/6/1989
16. Αρχ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, «Περί την κωδικοποίηση των Ι. Κανόνων….ανάλεκτα Βλατάδων, αρ. 6, Πατριαρχ. Ίδρυμα Μελετών, σελ. 73, Θεσ/νικη 1970.
17. Ζʼ Οικουμενική Σύνοδος, πρακτικά Σπ. Μήλια σ.805,825,878,879
18. Πρακτικά Οικ. Συνόδων, ε.α. σελ 481.
19. ΠΗΔΑΛΙΟΝ, Σ322-323
20. Ιερ. Νεοφύτου Καυσοκαλιβύτου, Επιτομή Ιερών Κανόνων, τ.Α, εκδ. ΑΣΤΗΡ 2002, σ. 88.
21. P.G99, 988
22. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 523, σελ.12 Γενεύη 1995.
23. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 494, σελ. 23 Γενεύη 1994.
24. «Ορθ. Τύπος» 8/1/1999
25. «Αδέσμευτος τύπος Μήτση» 21/9/2004
26. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
27. «Ορθ. Τύπος» 15/3/2002
28. KDDUSCHIM (68 A )
29. ZOHAR (I,25A)
30. MAKKOTH 7B
31. Ιω. Χρ. P.G.56, 256
32. Αγ. Νικόδημος Ερμηνεία της Θʼ Ωδής
33. Ομιλία Πατριάρχη στο παγκόσμιο συνέδριο κατά του ρατσισμού στο Durban της Νότιας Αφρικής 17/3/2001 (από το site του Πατριαρχείου)
34. Παπική εγκύκλιος 2000 DOMINUS JESUS
35. «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ» 6/8/1994
36. Αγ. Μάρκος P.G.160, 105 C
37. “ Π.Σ.Ε ή λέσχη θρησκευόμενων ανθρώπων» ο.π. σ.58β
38. «Εσπρέσσο» 16/5/2005
39. «Ορθ. Τύπος» 9/11/2001
40. Ζʼ Οικ. Σύνοδος, πρακτικά Σπ. Μήλια σ.805,825,878,879
41. Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός, «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» Δ83.
42. Αγ. Ιγνάτιος, Επιστολή προς Ήρωνα
43. «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» 1/5/1998, σ. 267
44. Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, P . G 46, 112 A
45. Στυλιανός Χαρκιανάκης «Φωνή της Ορθοδοξίας» τ.9, αρ.12, Δεκ. 1988
46. Μ. Βασίλειος, Επιστολή 52
47. New York Times 25/9/67
48. «ΕΣΤΙΑ» , 17/8/1972
49. «ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ» αρ.1 σ.59 Αλεξάνδρεια – Αίγυπτος
50. « you shall my Witnesses » Γ . Λαιμόπουλος , εκδ ΤΕΡΤΙΟΣ 1993, Σ 19
51. «ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ» Απρ-Ιουν. 1994, σ.27-31
52. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.494, σελ.16 31/71993.
53. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.520, σελ. 9 31/71995.
54. ΒΕΠΕΣ 31, 242
55. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
56. ΠΣΕ, Ζʼ Γενική Συνέλευση, εκδ. ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 79
57. «ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» περιοδικό οφικιάλλων του
Οικ. Πατριαρχείου, τ.8 2005, σελ 34
58. Προς Σεραπίωνα 1,33
59. Ιω. Χρ., ΕΠΕΤ 29, σ.460 – 464
60. Ιω. Χρ. P.G 62, 191
61. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
62. Σ. Ράινσμαν, «Η Άλωση της Κων/πολεως» σ.182
63. L.Darruzes Dossier grec σ. 253
64. MANSI 13, 341
65. μετφρ. Π. Ν. Δημαράς
ΕΙΚΟΝΑ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΥΣΟ παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία – όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (1). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.
Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! (2). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! (3).
ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ – ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
Συλλειτουργούσε με Παπο-Λουθηρανούς στις 22/8/1993 στον Ουψάλα της Σουηδίας. Μίλησε από τον άμβωνα τους, και στεκόταν δίπλα στην «αγία τράπεζα» των αιρετικών. Στην «μικρά είσοδο» του Ευαγγελίου έλαβε μέρος μαζί με την υπόλοιπη συνοδεία του. Απήγγειλαν όλοι μαζί το Πιστεύω και αντάλλαξαν «λειτουργικό ασπασμό». Την ώρα που οι Λουθηρανοί «κοινωνούσαν» ομάδα μαύρων χορευτών με συνοδεία μουσικής, άρχισε να χορεύει σάμπα.
Συλλειτούργησε με παπικούς στις 29/6/1995 και 29/6/2004. Οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν καθαίρεση για τέτοια ενέργεια (4)
Ακόμα και οι συμπροσευχές απαγορεύονται από τους Ι. Κανόνες των Αγίων Αποστόλων. (5) Ο ΜΕʼ Κανών, των Αγίων Αποστόλων λέει: «επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος (συμπροσευχόμενος) μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω». Ποιος όμως να τους καθαιρέσει αφού κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει;
«εχθροί του Θεού δεν είναι μόνο οι αιρετικοί αλλά και αυτοί που κοινωνούν με αυτούς» (6). Ο Καλαβρίας Αιμιλιανός δήλωσε ότι «ο ΜΕʼ και ΞΕʼ Κανών των Αγίων Αποστόλων στερούνται αγάπης και πρέπει να μεταρρυθμιστούν»!!!(7). «Ώ Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως, ην τινές επαγγελόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν» (Α. Τιμ. στʼ 20-21). Το 2003 Βαρθολομαίος και πάπας Ιωάννης Παύλος Βʼ προσευχήθηκαν μαζί στον τάφο του πάπα Παύλου Στ΄. Ο λδʼ κανών της εν Λαοδικεία συνόδου ορίζει αναθεματισμό για αυτόν που τολμά κάτι τέτοιο. Στο γεύμα που ακολούθησε ο πάπας «ευλόγησε» την «ορθόδοξη» αντιπροσωπεία. (.
«Ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν αίτινες είσι αλογίαι μάλλον παρά ευλογίαι» και «ου δει αιρετικοίς η σχισματικοίς συνεύχεσθαι» (9).
ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΑΝΤΙ – ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Στο επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου γράφει: «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας» (10) Χωρίς να έχουν λυθεί τα αίτια του σχίσματος, θεωρεί τους παπικούς «αδελφή» εκκλησία, δέχτηκε την άρση των αναθεμάτων του 1965, χωρίς οι παπικοί να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό από τις θέσεις τους. (11).
Λέει: «Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Βʼ είναι αγιότατος» (12)
Σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 για την 25η επέτειο της παποσύνης του προσφάτως θανόντος πάπα, ο κ. Βαρθολομαίος δηλώνει ότι ο πάπας είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού» (13). Ο Απόστολος Ιωάννης τον διαψεύδει: «στους αιρετικούς να μη λέμε ούτε χαίρετε» (Β ʽΙω.10), γιατί οι αιρετικοί δεν πρέπει να χαίρονται αλλά να κλαίνε και να θρηνούν για τη αποστασία τους από την Αποστολική διδαχή και την βέβαιη απώλειά τους.
O παπισμός κ. Βαρθολομαίε έχει καταδικαστεί ως αίρεση από την Σύνοδο επί Μ. Φωτίου 879-880 μ.Χ. Τη Σύνοδο στην Κων/πολη του 1351 μ. Χ. που αναθεμάτισε τους παπικούς και κατέστησε ακοινώνητους αυτούς που εν γνώση τους έχουν κοινωνία με αυτούς. Επίσης καταδικάστηκε το 1054 μ.Χ υπό Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλάριου και τελευταία από τους τέσσερις Πατριάρχες του 1848 μ.Χ.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ονομάζει τον πάπα «καταραμένο» και «πηγή του κακού». Η ιστορία τον δικαιώνει. Ο ρόλος του πάπα ήταν πάντα καταστροφικός για τους Ορθοδόξους. Ας θυμηθούμε μόνο την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης, τις σφαγές των Αγιορειτών πατέρων, το συγχαρητήριο τηλεγράφημα του παπα στον Κεμάλ για την σφαγή των Ελλήνων, την σφαγή 800.000 χιλιάδων ορθοδόξων Σέρβων από τους παπικούς Ουστάσι. Οι παπικοί έλεγαν «προτιμάμε την ημισέληνο στην Αγία Σοφία παρά τον Ελληνικό Σταυρό». Τον Αγ. Κοσμά, (μαζί με τους Πατέρες τους μετά το 1054 μ.Χ.) ο πατριάρχης τον θεωρεί συνυπεύθυνο για την διαιώνιση του σχίσματος επειδή πολέμησε τον παπισμό. («Εκκλ. Αλήθεια» 16/12/9.
Η διγλωσσία, η υποκρισία και η εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που διέπουν τα λόγια και τα έργα του οικουμενιστού πατριάρχου, φαίνονται και από την έλευση του στην Πτολεμαΐδα, με σκοπό την θεμελίωση της Ι. Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού!!!. Όπως στο πατριαρχείο φοράνε ράσα και στην Ευρώπη κοστούμια, έτσι είναι και όλη τους η τακτική. Για αυτό, όπου και να ταξιδέψουν στον κόσμο έχουν φίλους. Γιατί δέχονται τις «αλήθειες» του καθενός αφού «περί την πίστιν εναυάγησαν» (Α. Τιμ. 1,19).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
Επειδή αυτές οι ενέργειες του, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους Ιερούς Κανόνες τους οποίους όρισαν οι μεγάλοι άγιοι της εκκλησίας και οι Τοπικές και Οικουμενικές Σύνοδοι, έφτασε στο σημείο να τους ονομάσει: «τείχη του αίσχους» (14). Τους δε Πατέρες που πολέμησαν τις κακοδοξίες των παπικών τους αποκαλεί «θύματα του διαβόλου, που ήδη τιμωρούνται από τον Θεό»!!! (15). Συνεπώς οι Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, Μάρκος ο Ευγενικός, Κοσμάς Αιτωλός, Αθανάσιος ο Πάριος, Νικόδημος ο Αγιορείτης και άλλοι ομολογητές, πατέρες, βρίσκονται στην κόλαση!!!
Στην διδακτορική του διατριβή γράφει εναντίον των Ιερών κανόνων: «Δεν δύναται να εφαρμοστούν σήμερον και πρέπει να τροποποιηθούν και αι διατάξεις αι κανονίζουσαι τας σχέσεις των ορθοδόξων χριστιανών προς τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους. Δεν δύναται η εκκλησία να έχει διατάξεις απαγορεύουσας την είσοδον εις τους ναούς ετερόδοξων και την μετʼ αυτών συμπροσευχήν» (16)
Η εισήγηση αυτή αποτελεί αίρεση!!!
ʼΗμείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής εκκλησίας αναθεματίζουμε…ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν έγγραφον τε ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα» (17)
«Αυτοί που περιφρονούν τους ιερούς κανόνες των Πατέρων οι οποίοι (κανόνες) υποστυλώνουν την εκκλησία και κοσμούν την χριστιανική πολιτεία και οδηγούν προς Θεία ευλάβεια, να είναι αναθεματισμένοι!!!» (1
Διότι σύμφωνα με τον 1ο κανόνα της Ζʼ Οικουμενικής Συνόδου οι Ι. Κανονες είναι απαύγασμα του Αγ. Πνεύματος και πρέπει να παραμένουν αναλλοίωτοι ως ισόκυροι της Αγ. Γραφής κατά τον Μ. Φώτιον (19)
Κατά δε τον Δοσίθεον Ιεροσολύμων «το λέγειν ότι οι Ι. Κανόνες δεν δύναται να εφαρμοσθούν είναι γνώρισμα των αιρετικών .»(20) Ο δε Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης γράφει: «Παραγγελίαν έχομεν εξ αυτού του Αποστόλου, εάν τις δογματίζη ή προστάσση ποιείν ημάς, παρʼ ό παρελάβαμεν, παρʼο οι Κανόνες των κατά καιρούς Συνόδων καθολικών και τοπικών ορίζουσιν, απαράδεκτον εαυτόν έχειν και μηδέ λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω αγίων»(21)
Ο ΜΣΤʼ Κανών των Αγίων Αποστόλων, ορίζει καθαίρεση για επίσκοπο ή ιερέα που θα κάνει δεκτό βάπτισμα αιρετικών. Ο κ. Βαρθολομαίος (δηλ. το οικ. Πατριαρχείο) κάνει αποδεκτό το βάπτισμα των Λουθηρανών. Οι εγχώριοι ρασοφόροι οικουμενιστές χρησιμοποιούν συχνά τον όρο «κατʼ οικονομία» για να δικαιολογήσουν τα αντικανονικές τους ενέργειες, που διαστρεβλώνουν την Ορθόδοξη διδασκαλία. Αποδέχονται το «βάπτισμα» αιρετικών λέγοντας ότι το επιτρέπει η εκκλησία «κατ οικονομίαν». Αποσιωπούν ότι η «κατʼ οικονομίαν» αποδοχή, ισχύει μόνο όταν υπάρχει επιστροφή μετανοίας των πεπλανημένων, στην ορθόδοξη Εκκλησία!!!
ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ
Υιοθετεί δαιμονικές θεωρίες, λέει: «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας» (22). Περιφρονεί τον απόστολο της αγάπης Ιωάννη που λέει: «Ούτος εστί ο Αντίχριστος, ο αρνούμενος το πατέρα και τον υιόν». (Αʼ Ιωαν. Βʼ, 22-24)
Στην 6η Παγκόσμια Συνάντηση Θρησκείας και Ειρήνη 4/1/1994 δηλώνει: «Εμείς οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο τις πνευματικές αρχές του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού….. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι. Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδισταί..» (23) Για ποιον Θεό μιλάει; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος:
Αυτόν τον Θεό που ταιριάζει στο καθένα!!!
«Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιοι Θεού. Ο ένας τον βλέπει έτσι, ο άλλος αλλιώς»!!!! (24).
Οι δηλώσεις των οικουμενιστών αποτελούν άρνηση της Θεότητας του Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΑΘΑΡΗ ΑΙΡΕΣΗ.
«ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΑΣ ΚΗΡΥΞΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΚΗΡΥΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΥΤΟΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ» ΛΕΕΙ Ο ΑΠ.Π ΠΑΥΛΟΣ (ΓΑΛ.Αʼ
Στις διαθρησκειακές του συναντήσεις κηρύττει ότι, από σεβασμό προς τις άλλες θρησκείες δεν πρέπει να γίνεται λόγος για τον Χριστό!!
Στην κοινή δήλωση που υπογράφτηκε στην διαθρησκειακή διάσκεψη στις 10 και 11 Αυγούστου 2004 λέει: «Το θείο θέλημα συναντάται σε κάθε θρησκεία» (25). Αν σε όλες τις θρησκείες λατρεύεται ο ίδιος θεός γιατί ο Χριστός έδωσε εντολή στους Αποστόλους να σκορπίσουν το σωτήριο άγγελμα σε όλη τη γη και μάλιστα με βασανιστήρια και φρικτούς θανάτους, αφού δίδασκαν τον ίδιο θεό με αυτόν που πίστευαν ο διώκτες τους? Πως θα δικαιωθούν όλοι από το Θεό αφού ο Κύριος δήλωσε: « αυτός που δεν πείθεται εις τον Χριστόν , δεν θα δει Ζωή αλλά την οργή του Θεού»? (Ιω.12.50).
Πως οι μη πιστεύοντες στον Χριστό, (που έγιναν οι νέοι σου «αδελφοί» κ. Βαρθολομαίε) θα σωθούν αφού: «Ούτος εστί ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον πατέρα και τον υιόν» (Αʼ Ιωαν. Βʼ 22,24) Ξένες διδασκαλίες είναι αυτές κύριοι οικουμενιστές.
«Μεταλλάξατε την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει» (Ρωμ.1,23). Ο Χριστός ονόμασε τους αιρετικούς: «προβατόσχημους λύκους» (Ματθ.7,15) και ο Απ. Πέτρος «κατάρας τέκνα» (Βʼ Πετρ.2, 14)και ο Απ. Παύλος του αναθεματίζει (Γαλ. 1,8-9) και ο Απ. Ιωάννης τους ονομάζει «αντίχριστους» (Αʼ Ιωαν.2,18 και Βʼ ιωαν.7) ο δε Απ. Ιούδας εξαπολύει αστροπελέκια κατά αυτών. Και εσείς τους ονομάζετε «αδελφούς»? Η «αγάπη» σας ξεπέρασε και αυτήν του Κυρίου!!!!!
Οι μοντέρνες φανφάρες ων οικουμενιστών πείθουν μόνο τους αδαείς. «Η πίστη μας παραδόθηκε μία φορά» (Ιούδα 3)
Δεν μεταλλάσσεται κατά τους δόλιους στόχους του εκάστοτε Ιερατείου. Αν δεχτούμε ότι το «θειο θέλημα συναντάται σε όλες τις θρησκείες», τότε θα πρέπει να δεχθούμε και ότι ο Χριστός μας εξαπάτησε λέγοντας: «Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή, Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη διʼ εμού»? (Ιω. ιδʼ, 6) και
«Ουκ εστίν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθηναι ημάς » (Πραξ. 4,12)
Ο κ. Βαρθολομαίος
Δεν πιστεύει στον Ιησού Χριστό και στην μέσω Αυτού σωτηρία των ανθρώπων .
Στην ομιλία του στην Λιβύη, είπε (26) «Στην Χριστιανική και Μουσουλμανική θρησκεία, υπάρχουν μερικές απόλυτες θέσεις. Αυτές οι θέσεις εντείνονται κατά καιρούς, για να προφυλαχθούν οι πιστοί και των δύο πλευρών από την επιρροή τους από την άλλη θρησκεία»!!! Δηλαδή, οι απόλυτες θέσεις μας για την Θεοτόκο, την Σταύρωση, την Ανάσταση, την θαυματουργία, την διδασκαλία του Χριστού τις έχουμε όχι γιατί είναι η Αλήθεια, αλλά για να μη έχουμε διαρροές πιστών;;;;
Και συνεχίζει: « όλοι έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τον Θεό με τον τρόπο που ταιριάζει στην ταυτότητα τους ως μέλη του λαού στον οποίο ανήκουν»!!! Δηλαδή, οι άγιοι που μαρτύρησαν αρνούμενοι να θυσιάσουν στους «θεούς» και στην «ταυτότητα» των εθνών στα οποία ζούσαν, ματαίως μαρτύρησαν κατά τον κ. Βαρθολομαίο, αφού όλες οι θρησκείες στον ίδιο θεό καταλήγουν!!
Κάποιος πήγε στον π. Παίσιο στην Παναγούδα και του είπε: « όλες οι θρησκείες είναι καλές. Το ίδιο είναι» Τότε π. Παίσιος με αγριεμένη φωνή τον έλεγξε και είπε: «βρε βλάκα, αν ήταν όλες οι θρησκείες ίδιες και καλές γιατί ήρθε ο Χριστός στη γη? Λυπάμαι τα έξοδα σου να έρθεις μέχρι εδώ να μας πεις σʼ αυτή την βλακεία»
Οι θεωρίες του κ. Βαρθολομαίου / Χριστοδούλου / Αναστασίου και των λοιπών, δεν χρειάζονται θεολογικές γνώσεις για να αποδειχτούν γελοίες. Ο Ισλαμισμός δεν θεωρεί τον Χριστό θεό, αλλά άνθρωπο και μάλιστα κατώτερο του Μωάμεθ. Το κοράνι (Ι V 156) λέει «τον Ιησού δεν τον σταύρωσαν, δεν τον θανάτωσαν, ο λαός παραπλανήθηκε από ένα άλλο σώμα που τον αντικατέστησε στον σταυρό». Πώς ο θεός των Ισλαμιστών, ο Αλλάχ, είναι ο ίδιος με τον Θεό του Χριστιανισμού, όπου ο Χριστός λατρεύεται ως Θεός και ως μοναδική οδός σωτηρίας?
Ο επιληπτικός, φονιάς και σαρκολάτρης Μωάμεθ, κήρυξε το ίδιο Θεό με τον Ιησού της Αγάπης και του Σταυρού?
Στο Ιράν ο πατριάρχης δήλωσε, ότι το Κοράνιο είναι «ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό, όπως αυτή» (27). Πρέπει να σβήσετε κ. Βαρθολομαίε από την Αγ. Γραφή πολλά χωρία για να τους σώσετε όλους!!
Τον Μάρτιο του 1993 στην Γʼ Ακαδημαϊκή συνάντηση «ορθοδοξίας» - ιουδαϊσμού διαβάζεται μήνυμα του κ. Βαρθολομαίου που λέει ότι οι χριστιανοί και εβραίοι είναι «κοινή πνευματική οικογένεια». Είστε ψεύτης κ. Βαρθολομαίε και «εξαπατάτε τους ακάκους με τα αγαπητικά σας λόγια» (Ρωμ ιστʼ 1. Οι εβραίοι αρνούνται την θεότητα του Χριστού και την Αγία Τριάδα, βλασφημούν την Παναγία και εσείς λέτε ότι είμαστε στην ίδια πνευματική οικογένεια?
Οι Εβραίοι πιστεύουν ακράδαντα ότι: «οι Χριστιανοί είναι λαός γαϊδάρων» (2 Οι Χριστιανοί πρέπει να καταστραφούν σαν ειδωλολάτρες» (29). «Εάν Εβραίος φονεύσει Χριστιανό, δεν διαπράττει έγκλημα» (30) και πολλά άλλα απίστευτης χυδαιότητας για το πρόσωπο του Χριστού και της Θεοτόκου που ούτε να γραφούν δεν πρέπει. Εσείς κ. Βαρθολομαίε ανήκετε στην Εβραϊκή οικογένεια κι όχι εμείς, αφού είστε επίτιμο μέλος της εν Θεσ/νίκη Εβραϊκής κοινότητας. (και ο κ. Χριστόδουλος επίτιμο μέλος του Εβραϊκού Μουσείου Αθηνών).
Όμως : «Ο τοις εχθροίς του βασιλέως Χριστού συμφιλιάζων, ου δύναται του βασιλέως Χριστού φίλος είναι, αλλά ουδέ ζωής αξιούται, αλλά συν τοις εχθροίς απολείται» (31). Γράφει το «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 31/5/2003: «ο Πατριάρχης του Γένους άκουε εν σιωπή τον αρχιραβίννο του Παγκοσμίου Εβραϊκού Κογκρέσου Ισραελ Σίγκερ να του εξηγεί ότι οι Χριστιανοί έχουν διαστρέψει την Αγία Γραφή και καλά θα κάνουν να διορθωθούν» Την προδοτική του σιωπή, ας την σπάσει ο λόγος του Αγ. Νικοδήμου:
«Μιμηταί του Ιούδα είναι όσοι δια φόβου των ανθρώπων αρνούνται τα δόγματα της Πίστεως, τους Αποστολικούς, Συνοδικούς κανόνας και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας» (32).
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών
Το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, η εκκλησία της Ελλάδος και άλλες ορθόδοξες εκκλησίες συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ). Επίσημη δικαιολογία είναι, ότι πρέπει να προβληθεί η Ορθοδοξία. Λένε ψέματα, γιατί το καταστατικό του ΠΣΕ (που το έχουν υπογράψει) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την προβολή δογμάτων και την άσκηση «προσηλυτισμού». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ό,τι απέμεινε από την ορθόδοξη παράδοση αρχίζει να λεηλατείται!! (Λειτουργικά κείμενα στην νεοελληνική, χειροτονία γυναικών κ.λ.π.) Τοι Ορθόδοξη ομολογία είναι ικανοί να δώσουν αυτοί που ομολογούν ότι «Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν επιδιώκει να πείση τους άλλους για καμία συγκεκριμένη αντίληψη της αλήθειας ή της αποκαλύψεως…»??(33)
Τέτοιες σπουδαίες δηλώσεις δεν μένουν ανεκμετάλλευτες από τις παπικές αλεπούδες. Μόλις είδαν με ποιους έχουν να κάνουν ετοίμασαν την πρόσκληση: Ο νέος πάπας Γιόζεφ Ράτσιγκερ δήλωσε: «Η μόνη εκκλησία, είναι του Βατικανού, οι Ορθόδοξοι είναι αποσχισμένη εκκλησία και πρέπει να επιστρέψουν» (34). Ο πάπας είναι εκφραστής του εωσφορικού εγωισμού. Αυτός είναι ολόκληρη η εκκλησία. ΟΙ προτεστάντες εκφράζουν ακριβώς το αντίθετο, ο κάθε ένας από αυτούς αποτελεί μία εκκλησία.
Στις 29 Ιουνίου 2004 ο κ. Βαρθολομαίος καταθέτει ευλαβικώς, λουλούδια στον τάφο του πάπα Παύλου ΣΤʼ. Ο ΛΔʼ Κανών τη Συνόδου της Λαοδικείας ορίζει αναθεματισμό για τέτοια ενέργεια.
Το καταστατικό λοιπόν του ΠΣΕ ορίζει!
Α) Οι 340 «εκκλησίες» μέλη του είναι ΙΣΟΤΙΜΟΙ μεταξύ τους. (μία ψήφος για κάθε εκκλησία)
Β) Αυτές οι «εκκλησίες» είναι ΕΝΩΜΕΝΕΣ και αποτελούν ΜΙΑ «εκκλησία»
Δηλαδή ο Χριστός είναι μία εκκλησία με αυτούς που τον σταύρωσαν. Οι Μάρτυρες είναι μία εκκλησία με αυτούς που τους βασάνισαν. Αυτοί που πιστεύουν σε μάγους, σε δαίμονες, σε είδωλα, στις ηδονές, είναι μία εκκλησία με τους αγωνιστές των εντολών του Χριστού!!!
Ανάμεσα στις «εκκλησίες» με τις οποίες συμπροσεύχεται ο κ. Βαρθολομαίος είναι και η Αγγλικανική. Αυτή, βλασφημώντας στην Αγία Γραφή παντρεύει ομοφυλόφιλους, «χειροτονεί» λεσβίες ιέρειες, δεν πιστεύει στη Αγία Τριάδα, ούτε στην Ανάσταση του Χριστού!!!
Χαρακτηριστικό της ποιότητας των Αγγλικανών «αδελφών» του κ. Βαρθολομαίου είναι και ότι εκατό περίπου αγγλικανοί ιερείς συμμετέχουν σε μία οργάνωση που λέγεται «Ωκεανός της πίστης». Τα μέλη αυτής της οργάνωσης δηλώνουν «χριστιανοί άθεοι»!!
«Δεν χρειάζεται να πιστεύεις στον Θεό για να είσαι χριστιανός» λέει ο Ντείβιντ Χαρτ αγγλικανός εφημέριος στο πανεπιστήμιο του Λουφμποραρ, ο οποίος εμφανίζεται με κοντά παντελονάκια όπως και οι δικοί μας σεβάσμιοι του Φαναρίου όταν παίζουν μπάλα. (35)
Αν αυτοί είναι οι αδελφοί σας πατριάρχα, εμείς ας μείνουμε στους αιώνας ανάδελφοι!
Γ) Στο ΠΣΕ , δεν γίνεται δεκτή καμία συγκεκριμένη αντίληψη περί εκκλησίας, που έχουν τα μέλη του.
Δ) Αξίωση του ΠΣΕ είναι ότι, η Ορθόδοξη εκκλησία πρέπει να εγκαταλείψει το παράδοξο πιστεύω της, ότι είναι η μόνη εκκλησία του Χριστού επί γης.
Ε) Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται δια μέσου της διαφορετικότητας που υπάρχει στις εκκλησίες – μέλη του ΠΣΕ!!! Δηλάδή το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσω όλων των θρησκειών και αιρέσεων που υπάρχουν στο ΠΣΕ!!!
Να τα έργα του Αντιχρίστου αδελφοί μου!!! Ας προσέχουμε λοιπόν:
«Άπαντες οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι Σύνοδοι, πάσαι θείαι Γραφαί, φεύγειν τους ετερόφρονας παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι »(36)
ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ
Οι σημερινοί ρασοφόροι δεν περιμένουν διωγμό για να προτιμήσουν την κόλαση. Προδίδουν και χωρίς διωγμό την πίστη, για να πάρουν αξίωμα και κοσμικές απολαύσεις. Ο εγχώριος συνεργάτης του πατριάρχου κ. Χριστόδουλος, ο οποίος όταν ήταν επίσκοπος Δημητριάδος κήρυττε: «το Π.,Σ.Ε θέλει να μας έχει εγκλωβισμένους και μας χρησιμοποιεί ανάλογα με τα συμφέροντά του» (37). Τώρα μετατράπηκε σε πρωτεργάτη της νοθείας. Αφοί λοιπόν οι ορθόδοξες σπουδές του δεν τον ανάπαυσαν, πήρε υποτροφία από την παπική εκκλησία στην Γερμανία!!! (3 και πλήρης γνώσεως και πνεύματος (δαιμονικού) αναφωνεί: «όλοι ανήκουμε στο σώμα του Χριστού….και αυτοί που δεν πιστεύουν (!!!) και αυτοί που δεν είναι Χριστιανοί»!!! (39)
Αυτήν την πίστη μας παρέδωσε ο χριστός κύριε Χριστόδουλε ?
Πως θα δικαιωθούν όλοι από τον Θεό αφού «αυτός που δεν πείθεται εις τον Χριστό, δεν θα δει Ζωή αλλά την οργή του Θεού»; (Ιω.12,50). Και η Εκκλησία από αρχαιοτάτων χρόνων βοά: «Ημείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής εκκλησίας αναθεματίζουμε…ει τις πάσαν παράδοσιν Εκλησιαστικήν έγγραφον τε η άγραφον αθετεί, ανάθεμα» (40) Η διδασκαλία των Ορθοδόξων κ. Χριστόδουλε δεν προκύπτει από τα ανέκδοτα σας και τους θεατρινισμούς σας, ούτε από τα δάκρυα σας μπροστά στις κάμερες. Ακούστε τους Πατέρες: «Ο μη κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας πιστεύων άπιστος εστί» (41)
Και επίσης: «κάθε ένας που σας λέει πράγματα πέρα από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν κάνει θαύματα ή προφητεύει, να σας φαίνεται ως λύκος ,με ένδυμα προβάτου» (42)
Ο Περγάμου Ιωάννης δήλωσε: «παρήλθε εποχή της ναρκισσευόμενης ορθοδοξίας» (43). Δηλαδή η Ορθοδοξία των Πατερών ήταν κομπλεξική!! «Σεβασμιότατε» την ορθοδοξία την βρήκατε χτισμένη και δομημένη.
«Να πάψετε να είσαστε διδάσκαλοι των διδασκάλων… να πιστεύετε όπως μας παρέδωσαν οι Πατέρες μας. Δεν είμαστε των Πατέρων σοφότεροι. Δεν είμαστε των Διδασκάλων ακριβέστεροι.» (44)
Το κόσμημα του Πατριαρχείου, ο Αυστραλίας Στυλιανός θεωρεί ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε αναμάρτητος αλλά έγινε αναμάρτητος βήμα - βήμα!!! Άλλοτε πάλι δήλωσε ότι το «Πηδάλιον» (που περιέχει τους Ι. Κανόνες) είναι χαρτί τουαλέτας !!! (45)
«Αυτός που δεν ακολουθεί τους Πατέρες και την φωνή τους δεν την βάζει πάνω από την γνώμη του, είναι εγκληματίας γεμάτος αυθάδεια» (46)
Θα αφήσουμε ασχολίαστα τα παρακάτω αίσχη:
Ο πρ. Αμερικής Ιάκωβος δήλωσε: «Δεν μπορούμε να διδάξουμε την θρησκεία που παραλάβαμε από τους πατέρες μας. Καθώς γυμνώνουμε τον Χριστιανισμό από τα παλιά του ενδύματα (εννοώντας τα δόγματα, και τους κανόνες) πρέπει να κατασκευάσουμε νέα»!!(47) Ο ίδιος στην Αμερική ίδρυσε τρεις συναγωγές (εκκλησίες), όπου κάθε φυλή μπορεί να λατρεύει έναν θεό, αόριστον δογματικώς και μόνον εν αγάπη οριζόμενον. (4 Οι δε συνεργάτες του στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας δηλώνουν: «Πρέπει να μιλήσουμε με θάρρος και τόλμη για τον Μωάμεθ. Να δούμε την προσφορά του, την ζωή των μαθητών του, που είναι μαθητές του ενός Θεού»!!!
Ο αποθανών πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος δήλωσε ευθαρσώς: « ο Μωάμεθ είναι άνθρωπος του Θεού» (50) Ο ίδιος σε κάποιο συνέδριο ονομάζει το Κοράνιο «άγιο» και τον παπα «άγιο μάρτυρα» του Κυρίου μας και της εκκλησίας Του» (51)
«Κατά βάθος, μία εκκλησία ή ένα τέμενος…αποβλέπουν στην ίδια πνευματική καταξίωση του ανθρώπου» δηλώνει ο Ελβετίας Δαμασκηνός. (52)
«Εν τελευταία αναλύσει εις δόξαν θεού και σωτηρίαν του ανθρώπου και του κόσμου κατατείνει το έργο των ορθοδόξων και παπικών» δήλωσε ο κ. Βαρθολομαίος (53) Για αυτούς όμως έχει μιλήσει ο απ. Παύλος: «από εμάς ανάμεσα θα εμφανισθούν άνδρες, που θα μιλάνε διεστραμμένα και θα αποσπούν μαθητές ξοπίσω τους», (Πραξ. Κʼ 28-30) Ποιος ακούει τον Μ. Αθανάσιο να λέει ότι «κάθε αίρεσις είναι θεομίσητος» ? (54)
ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
Στην ομιλία του στην Λιβύη ο πατριάρχης είπε (55): «Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλαί εντολαί του Θεού είναι καιρικαί (δηλ. προσωρινές) και δίδουν εντολήν δια μία συγκεκριμένη ενέργεια, ενδεδειγμένην τότε δια τας συνθήκας και τους ανθρώπους εκείνους. Εάν ημείς χωρίς την πρέπουσαν διάκρισην θελήσωμεν να εφαρμόσωμεν σήμερον εκείνην την τότε δοθείσαν εντολήν, θα ενεργήσωμεν αντιθέτως προς το θέλημα του Θεού».
Βέβαια ο ίδιος ο Κύριος ανατρέπει την πονηρία του κ. Βαρθολομαίου. «Ευκολότερο είναι να πέσει ο ουρανός και η γη, παρά μια μικρότατη απʼ τις εντολές να χάσει το κύρος της» (Λουκ. Ιστʼ 17, μετφρ. Π. Τρεμπέλα). Συνεχίζοντας τα λυπηρά του αποφθέγματα λέει: «Η Γνώσις της άλλης θρησκείας βοηθεί εις την καλυτέραν κατανόησιν της ιδικής μας. Μας βοηθή να κατανοήσωμεν καλύτερον τι ο Θεός ζητεί από τον άνθωπον και τι ενδεχομένως υπάρχει το πεπλανημένον εις τα απόψεις μας» !!! Λοιδορούν τις εντολές των αγίων:
«Ως ξένους Θεού και εχθρούς νοήσομεν όσους ή αβάπτιστους ή κακόπιστους ορώμεν υπάρχοντος» (Αγ. Ιωάννης ΚΛΙΜΑΞ, Λογ. Αʼ 2)
Οι οικουμενιστές ρασοφόροι, προσπαθούν να συνηθίσουν ψυχολογικά τον κόσμο να δεχτεί μια αδογμάτιστη πίστη. Να γεμίζουν οι εκκλησίες με ανθρώπους που ο καθένας πιστεύει ότι θέλει και ο καθένας θα αδιαφορεί για το τι πιστεύει ο διπλανός του. Να το τελικό σχέδιο του Αντιχρίστου!!!
ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ
Μιλάνε συχνά για αγάπη αλλά εξαπατούν. Ο Χριστός δεν είναι μόνο Αγάπη αλλά και Αλήθεια!! Η αγάπη ενωμένη με το ψέμα και την νοθεία δεν έχει πατέρα τον Χριστό αλλά τον διάβολο. Αγαπάμε τους αιρετικούς, χωρίς αυτό να οδηγεί στο να συμβαδίσουμε με την πλάνη τους ή να την ανεχθούμε για να τύχουμε άλλων εξυπηρετήσεων. «Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν» (Ης εʼ,20). Όταν οι σύνεδροι του Π.Σ.Ε. επικαλούνται «τα πνεύματα της γης, του αέρα, του νερού και των πλασμάτων της θάλασσας» ο κ. Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ αποδέχονται γεμάτοι ανοχή και αγάπη τις δαιμονικές «αλήθειες» των «αδελφών» τους.(56)
«Αγαπάνε» και «αδελφοποιούνται» κάθε αιρετικό, κάθε σχισματικό, κάθε δαιμονολάτρη, γιατί με αυτούς εξασφαλίζουν την δημοσιότητα, ικανοποιούν την φιλαρχία τους, το κοσμικό τους πνεύμα, την κενοδοξία τους, την φιληδονία τους. Όχι όμως και τους αγωνιστές Ορθοδόξους. Κάποιον θεολόγο (Ν. Σωτηρόπουλο) που έλεγξε τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό ο πατριάρχης τον αφόρησε!! Τον π. Θεόδωρο Ζήση που έλεγξε τον κ. Χριστόδουλο, ο Αρχιεπίσκοπος συνεργούντος του Θεσσαλονίκης του επέβαλε αργία. Για αυτούς όμως μιλάει ο απ. Παύλος: «οι γαρ τοιτούτοι τω Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ ού δουλεύουσιν ..και δια της Χριστολογίας και ευλογίας εξαπατώσι τας καρδίας των ακάκων.» (Ρωμ. ιστʼ, 1
Υπό το πρόσχημα της αγάπης κρύπτεται ο Απατεών. Στις 29 Φεβρ. 2004, ο Μητροπολίτης Πριγκιποννήσων Ιάκωβος λέει σε κήρυγμα του: «Αγαπήσομεν αλλήλους , μπροστά στο Ποτήριον της Ζωής, αυτή η ευχαριστηριακή ενότητα ενοποιεί τα πάντα (!!!), δίνει την αφορμή για τολμηρά ανοίγματα προς άλλες θρησκείες και ομολογίες από τις οποίες αρχίζει να φαίνεται ότι παράγεται σιγά-σιγά πλούσιος καρπός. Μόνο η αγάπη προβάλλει στα ιερά κείμενα (της ορθοδοξίας) ως απόλυτα σταθερό σημείο ζωής. Αυτό είναι το κύριο, τα άλλα είναι δευτερεύοντα και σχετικά»!!! (57) Αυτά τα καταπληκτικά απορρίμματα αποτελούν ΑΙΡΕΣΗ. Ονομάζει «σχετικά» και «δευτερεύοντα» αυτά που οι άγιοι Πατέρες δογμάτισαν κατά την διάρκεια των αιώνων.
Προσέξτε με πόση προσοχή και ευλάβεια αντιτίθεται στους αιρετικούς τους νεωτερισμούς ο Μ. Αθανάσιος: «κατά την παραδοθείσαν ημίν παρά των πατέρων αποστολικήν πίστιν παρέδωκα, Μηδέ έξωθεν επινόησαν, αλλʼ όπερ έμαθον ενεχάραξα συμφώνως τα Αγίας Γραφάς» (5 Ας μην ελπίζει σε σωτηρία όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. «ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (59) «μηδέν νόθον δόγμα τω προσχήματι της αγάπης παραδέχεσθαι» (60)
Η τακτική του Χότζα δεν γίναται ανεκτή από την Εκκλησία μας. Γίνεται όμως τακτική μέθοδος για τους φιλόδοξους ρασοφόρους οικουμενιστές. Πήγαν λοιπόν στον χότζα δύο που μάλωναν. Αρχίζει ο ένας να του περιγράφει την υπόθεση από τη δική του σκοπιά. «Δίκαιο έχεις» του λέει ο χότζας. Αμέσως μετά αρχίζει ο άλλος να του περιγράφει την υπόθεση από τη δική του σκοπιά. «Δίκιο έχεις» του λέει ο χότζας. Κάποιος τρίτος που τους άκουγε να μιλούν λέει στον χότζα «καλά, και ο ένας έχει δίκαιο και ο άλλος έχει δίκαιο, κάτι δεν πάει καλά». Και του απαντά ο χότζας «και εσύ έχεις δίκαιο».
Ο Πριγκιποννήσων λέει: «Πρέπει να ξαναστοχασθεί η εκκλησία την αποστολή της, να μην περιορίζεται στην συντήρηση των καθιερωμένων.» Ο Απ. Παύλος επαινεί τους κορινθίους για την ακριβώς αντίθετη θέση: «επαινώ δε υμάς αδελφοί, ότι πάντα μου μέμνησθε και καθώς παρέδωκα υμίν τας παραδόσεις κατέχετε.» (αʼ Κορ. 11,12)
Ο κ. Βαρθολομαίος στις 29 Ιουνίου 2004 στο διαθρησκειακό συνέδριο της Αθήνας κηρύττει: «καταδικάζουμε, όσους καταδικάζουν αυτούς που λατρεύουν άλλους θεούς» (ως άνω σελ (4. Προφανώς ο πατριάρχης έχει ξεπεράσει σε αγιότητα τους πάντες. Είναι η ίδια φωνή που αντηχούσε στον πύργο της (συγχύσεως) Βαβέλ: «Εμπρός, ας οικοδομήσουμε πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάσει μέχρι τον ουρανό και ας κάνουμε μνημείο για μας, μήπως και διασκορπίσουμε όλη την επιφάνεια της γης» (Γεν. ιαʼ4).
Ο Γέροντας μας αγωνιστής π. Αυγουστίνος έλεγε πολεμώντας τους οικουμενιστές: «μας προτρέπουν να ανοίξουμε τις πόρτες τις Ορθοδοξίας και να συγχρωτιστούμε με αιρετικούς και απίστους χάριν «αγάπης» και κοινωνικότητας. Αυτό μοιάζει με την προτροπή του συζύγου προς την σύζυγο του να είναι πιο «φιλική», πιο «ανοιχτή» και πιο «ανεκτική» στη συναναστροφή της με τους άντρες, ακόμα κι αν αυτοί είναι αισχροί». Οι διαθρησκειακοί «διάλογοι» είναι κατευθυνόμενες ενέργειες που προωθούν οι πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες των μεγάλων κρατών. (οικονομική και πολιτική ομογενοποίηση – παγκοσμιοποίηση). Το ομολόγησε και ο ίδιος ο πατριάρχης σε ομιλία του στη Λιβύη. Τόνισε «ότι κατʼ απομίμηση της ένωσης των διαφόρων κρατών, πρέπει και οι θρησκείες να αρχίσουν τον διάλογο συνυπάρξεως»!!! (61) «Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα εί εκ του θεού εστίν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον.» (Αʼ Ιωαν.δʼ,1).
ΨΑΞΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ
«Διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε» δηλαδή
διαχωρισθήτε «λέγει Κύριος, και ακαθάρτου μη άπτεσθε, καγώ
εισδέξομαι υμάς» (Βʼ Κορ.στʼ17)
«Να φεύγετε από ποιμένες που διαφθείρουν και να μην λέτε ότι εγώ είμαι πρόβατο κι όχι ποιμένας» (Διαταγαί Αποστόλων 2,19)
«Αν δεις την ευσέβεια να βλάπτεται, μη προτιμάς την ομόνοια αλλά να σταθείς γενναία μέχρι θανάτου, μη προδίδοντας την αλήθεια» (Ιω. Χρ. PG 60,611)
«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η εκκλησία» Αγ. Νικηφόρος.
« Ουκ η αρχιεροσύνη τοις ασεβέσι αιδέσιμος»
(Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης Ρ. G 99, 1168Β).
«Να ειρηνεύετε με τους έχοντας την ίδια πίστιν, τους δε αιρετικούς να τους αποστρέφεσθε» μας λέει ο Μ. Βασίλειος (Όροι κατά Πλάτος, ΕΠΕ τ.8, σελ. 159)
Όσοι δέχονται τις «ευλογίες» των οικουμενιστών ας μην εξαπατούν τον εαυτό τους , κοινωνούν με τον εχθρό της Εκκλησίας.
Πολλοί λένε: «Δεν πρέπει να κρίνουμε τους Ιερείς και Επισκόπους» Τα παρακάτω στοιχεία της Αγιογραφικής και Πατερικής διδασκαλίας, θα πρέπει να τους πείσουν ότι η άποψη που έχουν δεν είναι βάσιμη (αν βέβαια αναζητούν την αλήθεια).
1. Οι ιερείς και οι Επισκόποι εκλέγονται από τον λαό άρα κρίνονται νομίμως από αυτόν.
2. Στην αρχαία εκκλησία οι πιστοί έλεγξαν τον Απ. Πέτρο (!!!) γιατί συνέφαγε με απερίτμητους (Παρ.11,3).
3. Ο Απ. Παύλος δίνει εντολή στους πιστούς να υπενθυμίζουν στον Άρχιππο – που ήταν Ιερέας - την διακονία του (Κολας 4,17).
4. Ο Δανιήλ ήταν παιδάριον όμως έλεγξε δύο αρχιερείς.
5. «Την δίκαιαν κρίσιν κρίνατε» (Ιωαν. 7,24).
6. Δίκαια κρίνε (Παρ.31,.
7. Κατάκριση, είναι η κρίση που γίνεται με καλά ελατήρια και σκοπό εμπαθή. Κάθε κρίση δεν είναι κατάκριση, γιατί ο Θεός δεν μας έφτιαξε χωρίς κρίση και λογική. Το δε: «Σκεπάζω τις αμαρτίες του άλλου» σημαίνει μα μην τον διαπομπεύω για προσωπικά αμαρτήματα κι όχι να καλύπτω με σιωπή, την νοθεία του Ευαγγελικού και Αποστολικού λόγου.
8. «Πρέπει οι ακροατές να είναι εκπαιδευμένοι στις γραφές και να κρίνουν αν τα λεγόμενα των διδασκάλων είναι σύμφωνα με τις γραφές. Κι όσα είναι ξένα να τα αποβάλλουν και όσους επιμένουν σε αυτά να τους αποστρέφονται δυνατά» (Μ. Βασίλειος).
9. Τα δημοσίως λεγόμενα και πραπόμενα δημοσίως να ελέγχονται» Ι. Χρυσόστομος.
10. Το μή ενόχους ελέγχειν λοιμώδες, εις πολλούς την νόσον επεκτείνον» Ι. Χρυσόστομος.
11. «Άσπλαχνος εστί ο εφησυχάζον, ουκ ο ελέγχων» Μ. Βασίλειος.
12. «Αν ο προεστός σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν φεύγε και παραίτησε τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος αλλά καν Άγγελος είναι από τον ουρανόν». (Αγ. Νικόδημος «Περί συνεχούς Μεταλήψεως» σελ 175).
13. «Μη υπακούετε εις μοναχούς, ούτε εις Ιερείς, ούτε εις Επισκόπους σε όσα κακώς σας συμβουλεύουν να φρονήτε (να πιστεύεται)» (Αγ. Μελέτιος ο Ομολ.)
14. «Πως γίνεται να μη κολασθεί αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και κανόνες υβρίζονται?» (Ι, Χρυσόστομος, Λόγος εις Βαβύλα).
15. «Πρέπει να δείχνομε για την Αλήθεια θάρρος, ακόμα κι αν σκανδαλίζονται μερικοί» Μ. Βασίλειος.
16. «Κάθε ένας που λέει πράγματα διαφορετικά από τα διατεταγμένα ακόμα κι αν είναι αξιόπιστος ή νηστευτής ή και κάνει θαύματα και ασκητεύει και προφητεύει, ας σου φαίνεται ως ένας λύκος, ο οποίος ενδεδυμένος με δέρμα προβάτου φθείρει και αφανίζει τα πρόβατα» (Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
17. «Εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντως οφθαλμοί της εκκλησίας κακώς αναστρέφονται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρή τούτους εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, παρά μετʼ αυτών εμβληθήναι όπως με Άννα και Καιάφα εις την γέεναν του πυρός» (Μ. Αθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33,199).
Τον παραπάνω λόγο του Μ. Αθανασίου κατοχυρώνει και ο 31ος Ι. Κανών των Αγίων Αποστόλων, και ο 15ος της Βʼ Οικουμενικής Συνόδου του 861 επί Μ. Φωτίου. «Δια της απωλείας της Ορθοδόξου Πίστεως τα μέλη της εκκλησίας αποκόπτονται εθελοκάκως του σώματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εξέρχονται της εκκλησίας και εκπίπτουν της εν Χριστώ σωτηρίας. Η παραδοχή αιρέσεως είναι όντος η έσχατη πτώση της ψυχής.» (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης) PG 44, 504)
Στις 28 Μαΐου 1453 παραμονή της Αλώσεως Ορθόδοξοι και Παπικοί έψελναν ύμνους μαζί. Είχαν ξεχαστεί οι λόγοι της Αγ. Γραφής και των Πατέρων που τόνιζαν ότι η αποστασία από την αληθινή πίστη εμποδίζει την ενέργεια της Θ. Χάριτος. (Ης 1,15 και 21).
Το βράδυ πριν την άλωση ο λαός ήρθε να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει αδιαφορώντας αν την Κοινωνία θα του την έδινε ορθόδοξος ή καθολικός ιερέας. Η σφαγή των αποστατών χριστιανών από τις ορδές του Αλλάχ, άρχισε την επόμενη ημέρα (62). Δικαιώθηκε απόλυτα ο Ομολογητής Πατριάρχης Ιωσήφ που είπε: «Εάν συγκαταβήτε Λατίνοις, Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει» (63).
Πολλοί πιστοί, βλέποντας πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η σήψη στο χώρο της Εκκλησίας είναι πιθανό να χάσουν το θάρρος τους και να δειλιάσουν στον προσωπικό τους αγώνα και στον αγώνα για τη διατήρηση της ανόθευτης πίστης που μας μετέδωσαν οι Απόστολοι και οι άγιοι Πατέρες. Ας μη γίνουν τα αίσχη των άλλων πρόφαση για χαλάρωση και αμαρτία. Ο κάθε ένας θα δώσει λόγω εκείνη την φοβερή ημέρα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΖΩΗ. Δικαιολογίες και επίρριψη ευθυνών σε τρίτους, δεν θα έχουν κανένα όφελος. Θυμηθείτε τον Αδάμ. Ο Θεός δεν έκανε δεκτή την δικαιολογία του ότι τον εξαπάτησε η Εύα. Κι όταν διαπιστώσετε πως λίγοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την Αλήθεια, τότε μη χάσετε το θάρρος σας και θυμηθείτε τα λόγια του Ιησού.: «Ο Θεός θα δώσει την Βασιλεία σε μικρό ποίμνιο» (Λουκ.ιβʼ32) και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο να λέει:
«Εσύ μετράς τα πλήθη που είναι πολλά σαν χώμα, ο Θεός όμως μετράει τους σωζόμενους που είναι λίγοι, σαν σκεύη εκλεκτά». Κι ακόμα τον Απ. Παύλο να λέει στον Τιμόθεο: «Στους έσχατους καιρούς θα αποστατήσουν πολλοί πιστοί, γιατί θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων» (Αʼ Τιμ.δʼ1).
Αδελφοί, «Δεν είναι στα λόγια ο αγώνας, αλλά στην πράξη, ούτε για ρητά και για αποδείξεις είναι η ώρα, αλλά πρέπει αυτοί που αγαπούν τον Θεό, με έργα γενναία να παραταχθούν και για κάθε κίνδυνο να είναι έτοιμοι να πάθουν υπέρ της ευσεβείας και να μην έχουν κοινωνία με τους ασεβείς « (Α. Μάρκος ο Ευγενικός).
Μη φοβάσθε αφορισμούς και αναθέματα ιερέων ασεβών.
Η Ζʼ Οικουμενική Σύνοδος διακήρυξε ότι
Τα αναθέματα και οι αφορισμοί κακόδοξων επισκόπων με τα οποία πολεμούν ευσεβείς εργάτες της αλήθειας, μένουν στα κεφάλια τους. «Άρα ούν αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δια επιστολής ημών». (Βʼ Θες. Βʼ 15).
«την συγκατάθεσιν η σιωπή σημαίνει, το σιγάν εν τοις τοιούτης καιροίς αρνήσεως ίσιον και προδοσίαν πίστεως αληθινής.» (Αγ. Μελέτιος). Ο κ. Βαρθολομαίος και η συνοδεία του θέλουν να μας ενώσουν με τον αντίχριστο παπα. Τις παπικές μεθόδους εισάγουν σιγά-σιγά στην Ορθόδοξη εκκλησία. Η αίρεση του παπισμού είναι η φωλιά που εκκολάπτεται το αυγό του αντιχρίστου. Οι πάπες μονίμως και σε όλες τις εποχές, αντιμάχονται τις εντολές του Χριστού και των Αποστόλων. Επιμελώς διατηρούν δράσεις «ελεημοσύνης», για να εξαπατούν τους αμαθείς, τους αδιάφορους και τις κοσμικές μάζες. Μέσω της δημοσιότητας και της δόξας, αποσκοπούν στην αύξηση της δύναμης της εξουσίας τους. Ο Χριστός είπε «η βασιλεία μου δεν είναι σʼ αυτόν τον κόσμο», ο πάπας πέτυχε να γίνει σκιώδης βασιλειάς του κόσμου. Ο Χριστός θεώρησε την φτώχεια αρετή σωτηρίας, ο πάπας έγινε τραπεζίτης, μεγαλέμπορος και χριστέμπορος. Ο Χριστός δίδαξε ταπεινοφροσύνη, ο πάπας έχει νομοθετήσει την προσκύνησή του. Ο Χριστός και οι εκκλησία του δεν είχαν ανάγκη να γίνουν παραβάτες των θείων νόμων για να επιβληθούν. Ο πάπας έχει συμφιλιωθεί με κάθε διαβολική συμμορία για να επιβάλλει την εξουσία του (μαφία, μασονία, ουνία CIA , ναζισμό κ.λ.π.)
Ο άσωτος υιός (ο αιρετικός πάπας) δεν γυρίζει στο πατρικό του σπίτι (στην Ορθοδοξία). Τώρα δυστυχώς η οικογένεια του, ξεπουλάει την πατρική περιουσία για να αρέσει στον άσωτο και να γευθεί την φθαρτή δόξα και τις ηδονές που αυτός απέκτησε.
«περισσότερο επαινετός είναι ο πόλεμος, από μια ειρήνη που χωρίζει από τον Θεό» (Αγ. Γρηγόριος, ΕΠΕ 1, 176-82).
Ας κλείσουμε με μια φωτισμένη επιστολή που γράφτηκε το 1927 (65) από τον μέγα στάρετς της Όπτινα, Άγιο Ανατόλιο.
«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πονηρία, με σκοπό να ελκύσει εντός της αιρέσεως, εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατʼ ευθείαν ωμά να απορρίπτει τα δόγματα της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίσει ανεπαίσθητα να διαστρεβλώνει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας και το πραγματικό νόημα τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πνευματική ζωήν. Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσία της εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς τους υπηρέτες παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονούνται… γι΄ αυτό παιδί μου, όταν δεις την παράβαση της πατερικής παράδοσης και της Θείας τάξεως, που εγκαθιδρύθει από τον ίδιο τον Θεό γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και προς τον παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν τη Αγία Πίστη μας ανεπαίσθητα με σκοπό να παραπλανήσουν τους άπειρους στα δίκτυα τους. Να αναγνωρίζεις σʼ αυτους τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και από την αγάπη τους για εξουσία… οι αληθινοί υπηρέτες του θεού είναι ταπεινοί και υπακούουν στην εκκλησία. Οι πιστοί τότε που δεν έχουν δείξει τίποτε άλλες αρετές θα λάβουν στεφάνους μόνο και μόνον, επειδή στάθηκαν στέρεοι στην πίστη.
Να φοβάσαι τον Κύριο παιδί μου. Να φοβάσαι μην αποβληθείς στην αιώνια κόλαση. Στέκε ανδρείως στην πίστη και αν είναι αναγκαίο υπέμεινε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι και ο Κύριος θα είναι μαζί και οι άγιοι μάρτυρες και ομολογητές θα βλέπουν με χαρά του αγώνες σου. Να μη φοβάσαι τις θλίψεις αλλά μάλλον να φοβάσαι την ολέθρια αίρεση, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνει από την Θεία Χάρη.»
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ
Ιερα Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Πτολεμαΐδας
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1. π. Γ. Μεταλληνού «Οι διάλογοι χωρίς προσωπείον» σ.3, ανάτυπον
2. «ΧΩΡΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της 12/6/2002. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 16/6/2002.
3. «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τ.15 & 26
4. Αποστολικός Κανών ΜΕʼ
5. Απ. Κανώνες ΞΕʼ και ΜΕʼ και ο ΛΓʼ της Λαοδικείας
6. Ιω. Χρ. P.G99 1164,1216
7. «Εκκλησία» τ.14
8. «Αδέσμευτος τύπος Μήτση» 30/6/2003
9. Κανών ΛΒʼ και ΛΓʼ Λαοδικείας
10. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.464, σελ.9 1/7/1991
11. «Ορθ. Τύπος» 22 Δεκ.1995
12. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.647, σελ.2-3 30/4/2005
13. «Καθολική» 2/7/2003
14. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.423, 15/7/1989, σ.6-7
15. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» 15/6/1989
16. Αρχ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, «Περί την κωδικοποίηση των Ι. Κανόνων….ανάλεκτα Βλατάδων, αρ. 6, Πατριαρχ. Ίδρυμα Μελετών, σελ. 73, Θεσ/νικη 1970.
17. Ζʼ Οικουμενική Σύνοδος, πρακτικά Σπ. Μήλια σ.805,825,878,879
18. Πρακτικά Οικ. Συνόδων, ε.α. σελ 481.
19. ΠΗΔΑΛΙΟΝ, Σ322-323
20. Ιερ. Νεοφύτου Καυσοκαλιβύτου, Επιτομή Ιερών Κανόνων, τ.Α, εκδ. ΑΣΤΗΡ 2002, σ. 88.
21. P.G99, 988
22. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 523, σελ.12 Γενεύη 1995.
23. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ. 494, σελ. 23 Γενεύη 1994.
24. «Ορθ. Τύπος» 8/1/1999
25. «Αδέσμευτος τύπος Μήτση» 21/9/2004
26. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
27. «Ορθ. Τύπος» 15/3/2002
28. KDDUSCHIM (68 A )
29. ZOHAR (I,25A)
30. MAKKOTH 7B
31. Ιω. Χρ. P.G.56, 256
32. Αγ. Νικόδημος Ερμηνεία της Θʼ Ωδής
33. Ομιλία Πατριάρχη στο παγκόσμιο συνέδριο κατά του ρατσισμού στο Durban της Νότιας Αφρικής 17/3/2001 (από το site του Πατριαρχείου)
34. Παπική εγκύκλιος 2000 DOMINUS JESUS
35. «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ» 6/8/1994
36. Αγ. Μάρκος P.G.160, 105 C
37. “ Π.Σ.Ε ή λέσχη θρησκευόμενων ανθρώπων» ο.π. σ.58β
38. «Εσπρέσσο» 16/5/2005
39. «Ορθ. Τύπος» 9/11/2001
40. Ζʼ Οικ. Σύνοδος, πρακτικά Σπ. Μήλια σ.805,825,878,879
41. Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός, «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» Δ83.
42. Αγ. Ιγνάτιος, Επιστολή προς Ήρωνα
43. «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» 1/5/1998, σ. 267
44. Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, P . G 46, 112 A
45. Στυλιανός Χαρκιανάκης «Φωνή της Ορθοδοξίας» τ.9, αρ.12, Δεκ. 1988
46. Μ. Βασίλειος, Επιστολή 52
47. New York Times 25/9/67
48. «ΕΣΤΙΑ» , 17/8/1972
49. «ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ» αρ.1 σ.59 Αλεξάνδρεια – Αίγυπτος
50. « you shall my Witnesses » Γ . Λαιμόπουλος , εκδ ΤΕΡΤΙΟΣ 1993, Σ 19
51. «ΠΑΝΤΑΙΝΟΣ» Απρ-Ιουν. 1994, σ.27-31
52. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.494, σελ.16 31/71993.
53. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.520, σελ. 9 31/71995.
54. ΒΕΠΕΣ 31, 242
55. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
56. ΠΣΕ, Ζʼ Γενική Συνέλευση, εκδ. ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 79
57. «ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» περιοδικό οφικιάλλων του
Οικ. Πατριαρχείου, τ.8 2005, σελ 34
58. Προς Σεραπίωνα 1,33
59. Ιω. Χρ., ΕΠΕΤ 29, σ.460 – 464
60. Ιω. Χρ. P.G 62, 191
61. «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» 21/9/2003
62. Σ. Ράινσμαν, «Η Άλωση της Κων/πολεως» σ.182
63. L.Darruzes Dossier grec σ. 253
64. MANSI 13, 341
65. μετφρ. Π. Ν. Δημαράς
