ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

ΣΤΗ ΝΕΟΚΟΠΗ «ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ» ΤΩΝ «ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ» ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ

ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Στα έσχατα χρόνια, που όπως όλα δείχνουν, διανύουμε η Εκκλησία του Χριστού διώκεται όχι μόνο από τα καταφανή όργανα του Σατανά αλλά και από ανθρώπους «ευσεβείς και πιστούς». Πώς όμως παρουσιάζονται ως ευσεβής και πιστοί άνθρωποι και ότι αγωνίζονται «εν Χριστώ» όταν πεισματικά αρνούνται την Εκκλησία του Χριστού και δημιουργούν κακέκτυπα Αυτής και όταν αρνούνται την Ορθόδοξη πίστη και Εκκλησιολογία Αυτής; Δεν φτάνει η πλήρης αποστασία από Θεό, οι αιρέσεις και τα σχίσματα αλλά η Εκκλησία έχει να αντιμετωπίσει και τους ψευδαδελφούς που πολεμούν την Αλήθεια του Χριστού, την Ορθοδοξία, γενόμενοι έτσι επικίνδυνοι και για τους άλλους χριστιανούς που αντιλαμβάνονται την πτώση των Οικουμενιστών και αγωνιωδώς αναζητούν των σωστική Κιβωτό της αληθινής Εκκλησίας.

Το 1924 η Εκκλησία δέχτηκε ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα στην ιστορία Της αφού το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου της έπεσε στην μεγίστη αίρεση του Οικουμενισμού όπως αυτή πρωτοεμφανίσθηκε με τις δύο αρχικές μορφές του Νεοημερολογιτισμού δηλ. της εισαγωγής του Παπικού Νέου ημερολογίου για τον κοινό συνεορτασμό όλων των «Χριστιανών», κατά την Οικουμενιστική Εγκύκλιο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (1920) και του Σεργιανισμού δηλαδή της επιβολής του Καισαροπαπισμού στις Ορθόδοξες χώρες που βρέθηκαν υπό το Σοβιετικό καθεστώς. Το Ορθόδοξο εναπομείναν «μικρό ποίμνιο» ανασυγκροτείται πάραυτα εν μέσω διωγμών και πειρασμών και μεγαλουργεί πνευματικά προς δόξαν Θεού με την πνευματική προκοπή του και τις αγίες μορφές που το κοσμούσαν έστω και στις Κατακόμβες που αναγκαστικά περιήλθε.

Ο διάβολος όμως, ως ο αρχαίος εχθρός του ανθρώπου, αφού βλέπει ότι για άλλη μία φορά κατασυντρίβεται από τους διωκόμενους μέχρι αιμάτων Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς επιτίθεται με μία άλλη προσφιλή του τακτική: με την διακήρυξη αιρετικών θέσεων και πλανών εκ των έσω και μάλιστα Αρχιερέων, μετατρεπόμενοι καταυτό τον τρόπο από Ποιμένες των λογικών προβάτων του Χριστού σε «Λύκους βαρείς»! Αυτό έγινε και το 1937 όταν ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης νόθευσε την Ορθόδοξη ομολογία του 1935 με την οποία επαναπροσχώρησε στην Ορθόδοξο Εκκλησία κηρύσσοντας ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ την καινοτόμο Ιεραρχία και ΑΚΥΡΑ τα μυστήρια Αυτής κατά τον Α’ κανόνα του Μεγάλου Βασιλείου.

Όταν το 1955 πέθανε ο εν λόγω επίσκοπος, χωρίς να χειροτονήσει επισκόπους διότι πίστευε η Νεοημερολογίτικη Εκκλησία ήταν «η Μητέρα Εκκλησία» του και ότι οι Γ.Ο.Χ. αποτελούν απλώς μία «φρούρά» των Νεοημερογιτών, οι οπαδοί του είχαν δύο καταφανείς επιλογές: είτε νε επιστρέψουν στην Κανονική Εκκλησία υπό την Ιερά Σύνοδο που συγκρότησε ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος είτε να προσχωρήσουν στην θεωρούμενη ως «Μητέρα Εκκλησία» των Νεοημερολογιτών και να εκλείψει το Σχίσμα.

Δυστυχώς εφηύραν μία τρίτη λύση και δημιούργησαν παρανόμως, αντικανονικώς και κρυφίως νέους «επισκόπους» προς διαιώνιση του Σχίσματος (κατ’ ουσίαν μία μορφή Παλαιοημερολογίτικης Ουνίας) με χείριστα επακόλουθα έως σήμερα και προς τεράστια ζημία του Ιερού Αγώνος της Εκκλησίας για την διάδοση της γνησίας Ορθοδοξίας προς σωτηρία αθανάτων ψυχών! Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι από τους επισκόπους που τους χειροτόνησαν, ο μεν ένας αρνείται ότι έλαβε μέρος ο δε άλλος σε επιστολή του δηλώνει μεταμέλεια για το ανοσιούργημα που διέπραξε (βλ. άρθρο μας «Τα δώρα των Αποστόλων».

Σήμερα δραστηριοποιούνται στον Ελλαδικό χώρο τρείς κύριες ομάδες των Φλωριναίων (ορθότερα «Ακακιακών»):

1) Του «Αρχιεπισκόπου» κ. Καλλίνικου Σαραντόπουλου, ο οποίος υπήρξε ορθόδοξος κληρικός ως το 1977 και αργότερα αποσχίστηκε από την Εκκλησία με τον Γέροντα του πρώην επίσκοπο Κάλλιστο και κατέφυγε στο Φλωρινικό Σχίσμα όπου και αργότερα πραξικοπηματικά έγινε «επίσκοπος». Ο χώρος του εκπροσωπεί την πλειοψηφία των Φλωριναίων Παλαιοημερολογιτών ενώ η Εκκλησιολογία τους επίσημα είναι αυτή με την Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ενώ ανεπίσημα εφαρμόζουν άλλη γραμμή (τουλάχιστον αρκετοί κληρικοί τους) αφού εξυπηρετούν μυστηριακώς, ακωλύτως, Νεοημερολογίτες πιστούς. Με την ομάδα αυτή η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησίας της Ελλάδος, επί Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ανδρέου, προσπάθησε πολλάκις να διαλεχθεί θεολογικώς «εν αγάπη και αληθεία» για την εν Χριστώ ένωση αλλά δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε ο διάλογος (1992) αν και έγιναν πολύ σημαντικά βήματα. Ο κ. Σαραντόπουλος δήλωσε κατά την ανάληψη της αρχηγίας της Ακακιακής παρατάξεως ότι επιθυμεί τον Θεολογικό διάλογο με όσους δεν βρίσκεται σε κοινωνία για θέματα Εκκλησιολογίας… Θα τολμήσει άραγε ο κ. Καλλίνικος;

2)2) Του «Αρχιεπισκόπου» Μακαρίου Καββακίδη, του οποίου ομάδα Φλωριναίων αποσχίστηκε από την προαναφερθείσα αδικαιολογήτως, άνευ λόγου πίστεως, αλλά για να μην καταδικαστεί κάποιο μέλος της για υποτιθέμενα ηθικά παραπτώματα. Αργότερα επικαλέστηκαν έναν θεολογικά αβάσιμό λόγο για την αυτονόμηση τους την λεγόμενη «Σωματοποίηση της Εκκλησίας» διότι οι Φλωρινικοί του αποθανόντος Κιούση δημιούργησαν Σωματείο με την επωνυμία «Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος». Βέβαια η ενέργεια τους δεν προκαλεί έκπληξη αφού καταυτό τον τρόπο ενεργεί αυτός ο χώρος με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Πραξικόπημα- Σχίσμα των Καλλιστικών Φλωριναίων (1979) από όπου αναδείχτηκε και ο κ. Σαραντόπουλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο κ. Μακάριος υπήρξε μέλος της Εκκλησίας, ως μοναχός, αλλά αποσχίστηκε και εντάχτηκε στο Σχίσμα του 1937.

33) Τρίτη σημαντική ομάδα είναι του κ. Κυπριανού Κουτσούμπα (τυπικώς αφού από ετών βρίσκεται δυστυχώς σε κωματώδη κατάσταση) με αναπληρωτή Πρόεδρο τον κ. Κυπριανό Γιούλη. Με ένα επίσημο κείμενο της ομάδας αυτής θα ασχοληθούμε, το οποίο υπήρξε και αφορμή για το παρόν άρθρο. Η ομάδα αυτή συγκροτήθηκε το 1985 από τα υπολείμματα του Πραξικοπήματος του 1979 και έκτοτε διακήρυξε επίσημα την ουνιτική «εκκλησιολογία» του «δυνάμει και ουχί ενεργεία» Σχίσματος του Νέου ημερολογίου.

Τέλος υπάρχουν πολλές μικρές ομάδες, προερχόμενες από του προαναφερθέντες χώρους, αποτελούμενες από αρκετές δεκάδες έως ελάχιστα άτομα που υπάρχουν κυρίως στο λεκανοπέδιο της Αττικής χωρίς καμιά εκκλησιολογική συνείδηση και χωρίς κανένα ηθικό φραγμό απασχολούν κυρίως με τα ηθικά σκάνδαλά τους προς ζημία και δυσφήμηση της Κανονικής Εκκλησίας, εκμεταλλευόμενοι αφελείς απλούς χριστιανούς εξασφαλίζοντας έτσι τα προς το ζην. Χαρακτηριστικοί είναι η περίπτωση της Αυστραλιανής Νεοημερολογητική κοινότητας που εντάχτηκε στους Αυξεντιακούς με αποτέλεσμα νέα σεξουαλικά και οικονομικά σκάνδαλα που αποτέλεσαν την ταφόπλακα των Αυξεντιακών υπολειμμάτων. Γενικά αποτελούν τον «σκουπιδοτενεκέ» των Νεοημερολογιτών και Παλαιοημερολογιτών. Κυριότερες ομάδες είναι των κ.κ.: «Πειραιώς» Νήφωνος, «Αυλώνος» Αγγέλου, «Ταλαντίου» Νεκταρίου, «Αρχιεπισκόπου» Αυξεντίου (β’), «Μεσογαίας» Ησαΐα, «Αμερικής» Μιχαήλ, «Ελευσίνος» Σεραφείμ, «Δωδεκανήσου» Καλλινίκου, «Λουτρακίου» Στεφάνου και άλλων Ψευδεπισκόπων.

Ας έρθουμε όμως στο κείμενο ομολογίας των Φλωριναίων για τον πνευματικό τους γεννήτορα Πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο όπως τον παρουσιάζει το φλωρινικό περιοδικό «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ» (Τεύχος 4, Δεκέμβριος 2010) να πιστεύει και να δρα μετά την απόσχιση σου από την Εκκλησία και μετά την αποκήρυξή του από τον Άγιο Πατέρα Ματθαίο Βρεσθένης.

Στη σελίδα 63 γράφει λοιπόν ο «ενιστάμενος» φλωριναίος «επίσκοπος» Κλήμης: «τὸν Μάϊο τοῦ 1935, μαζὶ μὲ τοὺς Μητροπολίτας Δημητριάδος Γερμανὸ καὶ Ζακύνθου Χρυσόστομο, προέβησαν στὸ διάβημα τῆς ᾿Αποτειχίσεως ἀπὸ τοὺς Καινοτόμους καὶ ἀνέλαβαν τὴν διαποίμανσι τοῦ ᾿Ακαινοτομήτου Πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας» Είναι λυπηρό διότι ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει- υποτίθεται- την ιερά επιστήμη της θεολογίας χρησιμοποιεί τόσο δόλια και μάλιστα εν γνώσει του το ΨΕΜΑ για την προπαγάνδα των «εκκλησιολογικών» θέσεων κάποιων παλαιοημερολογιτών. Εάν κάποιος διαβάσει το διάγγελμα των Τριών Αρχιερέων που επαναπροσχώρησαν στο σώμα της Εκκλησίας διαπιστώνει ξεκάθαρα ότι εκεί γίνεται λόγος για το ΣΧΙΣΜΑ των Καινοτόμων και όχι για αποτείχιση των Ορθοδόξων! Στην από 14-5-1935 επιστολή των Αρχιερέων προς την Νεοημερολογητική Σύνοδο γράφουν: «αναλαμβάνομεν την πνευματικήν ηγεσίαν και εκκλησιαστικήν ποιμαντορίαν του αποκηρύξαντος την Διοικούσαν Εκκλησίαν και εκ πολυαρίθμων κοινοτήτων συγκείμενου Ορθοδόξου Ελληνικού Λαού». Και στο επίσημο «Διάγελμα» ομολογούν ορθοδόξως για του Καινοτόμους ότι «απέσχισαν εαυτούς του καθόλου κορμού της Ορθοδοξίας, και εκήρυξαν εαυτούς κατ’ ουσίαν Σχισματικούς απέναντι των Ορθοδόξων Εκκλησιών» και κλείνουν το διάγγελμα τους με την αποκήρυξη τους ως ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ των Καινοτόμων Νεοημερολογιτών. Όποιος καλόπιστος επιθυμεί να μελετήσει το διάγγελμα θα διαπιστώσει ότι οι Γ.Ο.Χ. δεν άλλαξαν την απ’ αρχής του Ιερού Αγώνος Εκκλησιολογία- Ομολογία αλλά οι αποσχισθέντες εκ της Εκκλησίας Φλωρινικοί.

Συνεχίζει ο «ενιστάμενος» κατά της Εκκλησίας του Χριστού κ. Κλήμης στην σελίδα 66: «῎Αλλοι ἀπὸ αὐτοὺς ὑπαναχώρησαν στὴν Καινοτομία ἀπὸ φόβο καὶ ἀστάθεια, καὶ ἄλλοι ἀπεσχίσθησαν καὶ περιθωριοποιήθησαν ἀπὸ ἔλλειψι ὑγιοῦς ἐκκλησιολογίας. ῎Ηδη ἀπὸ τοῦ 1937, οἱ ἐπίσκοποι Κυκλάδων Γερμανὸς καὶ Βρεσθένης Ματθαῖος ἀποκήρυξαν Αὐτὸν ὡς μὴ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς᾿Αληθείας, διότι εἶχε ἀρχίσει νὰ προβαίνη σὲ διευκρινίσεις περὶ τοῦ τί ἐσήμαινε ἐκκλησιολογικὰ ὁ χαρακτηρισμὸς τῶν Καινοτόμων ὡς «σχισματικῶν» καὶ μάλιστα «στερουμένων τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος».

Αὐτό, ὑπεστήριζε ὁ πρώην Φλωρίνης, ἦταν προσωπικὴ γνώμη καὶ ἔχει τὴν ἔννοιαν τοῦ «δυνάμει» καὶ ὄχι «ἐνεργείᾳ» ἰσχύοντος. Τοιοῦτοι ἐκηρύχθησαν οἱ Καινοτόμοι, ἀλλὰ τοῦτο γιὰ νὰ ἰσχύη τῇ ἀληθείᾳ καὶ ἐν τοῖς πράγμασι, θὰ πρέπει νὰ δικασθοῦν καὶ καταδικασθοῦν ὑπὸ νομίμου ᾿Εκκλησιαστικῆς ᾿Αρχῆς, ἤτοι ὑπὸ ἀνεγνωρισμένης Αὐτοκεφάλου ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἤ σαφέστερα καὶ πληρέστερα ὑπὸ Πανορθοδόξου Συνόδου τῆς ὅλης ᾿Εκκλησίας».

Περί της πλάνης της «μελλούσης Πανορθοδόξου Συνόδου» του πρώην Φλωρίνης και άλλων αιθεροβαμόνων παλαιοημερολογιτών έχουν γράψει αρκετοί αξιόλογες μελέτες. Κατ’ αρχάς ομολογείται ότι όντως ο πρώην Φλωρίνης νόθευσε την ορθόδοξη ομολογία του 1935 και άρα απέκοψε ο ίδιος τον εαυτό του από το σώμα της Εκκλησίας. Επιπλέον οι Κυπριανίτες περιμένουν την συγκρότηση Συνόδου υπό των σχισματικών Καινοτόμων και ιδιαιτέρως των Οικουμενιστών για να αποφανθούν περί του Ορθοδόξου εορτολογίου που ορίστηκε από τους 318 Θεοφόρους Αγίους Πατέρες και Μάρτυρες της Εκκλησίας μας της Α’ Οικουμενικής Συνόδου! Η «Σύνοδος» που προσμένουν οι «Ενιστάμενοι» μοιάζει με τον «Μεσσία» που αναμένουν» οι εβραίοι… Γράφει ο άγιος Δοσίθεος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων: «Ούτε δύναται τις Σύνοδος Οικουμενική Παγκόσμιος νομοθετήσαι τι κατά των πράξεων και αποφάσεων των επτά Οικουμενικών Συνόδων». Και άλλοι επιφανείς Ιεράρχες της Εκκλησίας προειδοποιούν για την προσπάθεια συγκρότησης ληστρικής «Οικουμενικής Συνόδου» προς κατάργηση της ορθοδοξίας.

Συνεχίζει ο Κυπριανίτης «επίσκοπος» χωρίς αιδώ προς το Μυστήριο της Εκκλησίας και τους Αγώνες των Γ.Ο.Χ. υπέρ της γλυκύτατης Ορθοδοξίας να φλυαρεί: ῾Η μερὶς τῶν Κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, ἡ ὁποία διέκοψε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μετὰ τῆς Διοικούσης ῾Ιεραρχίας, δὲν ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ «ἀνήκει εἰς τὴν αὐτὴν καὶ Μίαν ἀδιαίρετον ᾿Εκκλησίαν, ὡς μία ταύτης ἀλύμαντος (σῶα, ἀβλαβὴς) καὶ ἀναπόσπαστος πλευρά» (Σελίδα 27).

Ο παλαιοημερολογιτικός ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ σε όλο του το μεγαλείο! Ιδού η σχιζοφρενική, προτεσταντική και αντορθόδοξη «εκκλησιολογία» των φλωρινικών. Έτσι συνδυάζονται τα ασυνδύαστα και «Χριστός και Βελίαρ», και Ορθοδοξία και κακοδοξία! Κι έτσι εξυπηρετούνται όλοι και γινόμαστε σε όλους αρεστοί, στον κόσμο δηλαδή.

Και το κρεσέντο Κακοδοξίας και προτεσταντίζουσας «εκκλησιολογίας» συνεχίζεται: «῾Ο ῾Ομολογητὴς ῾Ιεράρχης ἐτόνιζε, ὅτι ἐξῆλθαν στὸν ᾿Αγῶνα ὑπὲρ τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ Πατρίου ῾Ημερολογίου στὴν ᾿Εκκλησία, καὶ ὄχι γιὰ τὴν μονιμοποίησι καὶ διαιώνισι τῆς ἐκκλησιαστικῆς διαιρέσεως. Εἶναι φανερό, ὅτι δὲν εἶχε τὴν αἴσθησι ὅτι ἡ ὑπ᾿ αὐτὸν «Θρησκευτικὴ Κοινότης», ὡς καὶ ἡ προσωρινὴ ῾Ιερὰ Σύνοδος, εἶναι ἡ ᾿Εκκλησία στὴν ῾Ελλάδα καὶ οὐδεὶς ἕτερος.» (Σελ. 27).

Αιωνία σου η μνήμη Άγιε Ιεράραρχα του Χριστού Ματθαίε Ομολογητά που προφύλαξες το μικρό ποίμνιο του Χριστού από τέτοιες θεολογικές και εκκλησιολογικές βλασφημίες!

Η εμμονή των Γ.Ο.Χ. στην Ορθοδοξία πολλές φορές έγινε στόχος των αποσχισθέντων. Ότι δεν κατόρθωναν οι μεσαιωνικοί διωγμοί, προσπαθούσαν να το επιβάλλουν δια της ΟΥΝΙΑΣ του πρώην Φλωρίνης! Μία από τις σατανικές ραδιουργίες των Ουνιτών Παλαιοημερολογιτών αποτελεί η περιβόητη Εγκύκλιος του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου με την οποία κηρύσσει δήθεν και πάλι σχισματική την Καινοτόμο Εκκλησία. Η εγκύκλιος αυτή υπογράφηκε 10 ημέρες μετά την κοίμηση του Αγίου Πατρός Ματθαίου και παρόλη την πρότερη εναντίωση του πρώην Φλωρίνης στην επίσημη αυτή διακήρυξη προς παύση του Σχίσματος του 1937. Ας δούμε τι ομολογεί ο Φλωρινικός «επίσκοπος» Κλήμης και τι αποκαλύπτεί, φανερώνοντας ακούσια ποιοι παρέμεινα εντός της Εκκλησίας και ποιοι αποξενώθηκαν Αυτής μετερχόμενοι το σατανικό ψεύδος. Γράφει λοιπόν στην 68^η σελίδα: «Ακόμη καὶ ὅταν τὴν 26.5.1950 ὑπέγραφε τὴν ᾿Εγκύκλιο, ὅτι οἱ Καινοτόμοι στεροῦνται Μυστηριακῆς Χάριτος, ὅτι ἀνακαλεῖ τοὺς ὅρους «δυνάμει» καὶ «ἐνεργείᾳ» καὶ ὅτι οἱ προσερχόμενοι ἐκ τῆς Καινοτομίας πρέπει νὰ ἀναμυρώνωνται, δὲν ἔπεισε εὐρύτερα ὅτι ὄντως μετέβαλε ᾿Εκκλησιολογία καὶ γενικὰ ἐκκλησιολογικὴ θεώρησι καὶ πίστι. ῾Η ᾿Εγκύκλιος ἐκείνη μὲ τὰ ἀναφερόμενα τρία ἀπάδοντα σημεῖα, ἦταν φανερὰ ἑνωτική, ἀπέβλεπε στὴν ἑνότητα τῶν διεσπασμένων ἀκολούθων τοῦ Πατρίου, ἐπεδείκνυε δὲ οἰκονομία καὶ συγκατάβασι ἐν ὄψει ἐπερχομένων δεινῶν. ῾Ο ἴδιος δὲν τὴν ἐφήρμοσε καὶ ἐδήλωσε μάλιστα ὅτι τὴν ὑπέγραψε εὑρισκόμενος ἐν ἀμύνῃ.

῎Αλλωστε, στὴν ᾿Εγκύκλιο αὐτὴ δὲν ἐκφράζει τὴν παραμικρὴ μετάνοια καὶ μεταμέλεια ὡς ὑπαίτιος τοῦ σχίσματος τῶν «Ματθαιϊκῶν», οἱ ὁποῖοι ἀπεσχίσθησαν, διότι ἀκριβῶς ὁ πρώην Φλωρίνης δὲν ἀπεδέχετο τὰ ἐνταῦθα διαλαμβανόμενα!»

Αμετανόητος λοιπόν απέθανε και ετάφη ο Χρυσόστομος Καβουρίδης! Πιστός στην νεοημερολογιτική ουνία ως τέλους. Κατά τα άλλα ο συγγραφέας του άρθρου τολμά να μιλά για Σχίσμα των «Ματθαιϊκών» διότι κατά τους Φλωριναίους «Ενισταμένους» κατά των Ορθοδόξων ο Αντι- οικουμενισμός συνίσταται σε ανέξοδο ρομαντισμό με εκδηλώσεις, προσκυνηματικό τουρισμό και κάθε άλλη εκδήλωση που όμως δεν αποτελεί Ορθόδοξη Ομολογία όπως αυτή υπαγορεύεται από την Εκκλησιαστική διδασκαλία και παράδοση, την Πατερική Θεολογία και την ορθόδοξη εκκλησιαστική συνείδηση του λογικού Ποιμνίου της Εκκλησίας.

Και παρακάτω απογυμνώνει το εκκλησιολογικό ερείπιο: «Εἶναι ἐπίσης γνωστόν, ὅτι ὁ πρώην Φλωρίνης ποτὲ δὲν διεκήρυξε ρητῶς γιὰ τοὺς Καινοτόμους ἤ γιὰ τοὺς ἀποσχισθέντας ἀπὸ αὐτὸν κατὰ καιροὺς ᾿Ακαινοτομήτους, ὅτι «ἐξέπεσαν τῆς ᾿Εκκλησίας» (!), οὔτε ποτὲ ἔκρινε κάποιον ἐκκλησιαστικῶς. Καὶ τελικά, ἄν εἶχε τὴν αἴσθησι ὅτι προσωποποιεῖ μόνον αὐτὸς αὐθεντικῶς τὴν ὅλην ᾿Εκκλησίαν, πῶς ἄφησε Αὐτὴν ὀρφανήν; ῎Επρεπε, κατὰ τὸ δὴ λεγόμενον, νὰ κινήση γῆν καὶ οὐρανόν, προκειμένου νὰ ἐξασφαλίση διαδοχήν. ῞Ομως, τὸ τόλμημα τῆς χειροτονίας ἐπισκόπων ἐξ ἑνὸς τὸ διέπραξε ὁ ἰδεολογικός του ἀντίπαλος Βρεσθένης Ματθαῖος, συνεπὴς ὤν στὴν ἀκραία ἐκκλησιολογία του ὡς δῆθεν μόνος ἐναπομείνας ὀρθόδοξος ἀρχιερεύς! Τέτοια πίστι καὶ συνείδησι ὁ πρώην Φλωρίνης δὲν εἶχε ποτέ, ὅπως ἀποδεικνύει καταφανῶς ἡ ἁπλῆ σύγκρισις τῶν δύο ἀνδρῶν ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου».

Οι μακαριστοί Πατέρες της Εκκλησίες δικαιώθηκαν και δικαιώνονται από την ιστορία αφού οι ίδιοι οπαδοί των εναντίων ομολογούν την πνευματική τους πτώση. Όμως ας αφήσουμε τον «επίσκοπο» κ. Κλήμη να αποτελειώσει το πνευματικό πορτρέτο του πρώην Φλωρίνης και να συνθλίψει το τελευταίο ψευδό έρεισμα των φλωρινικών για το «ορθόδοξο» φρόνημα του περί Εκκλησίας με την εγκύκλιο του 1950 με την υπ’ αριθμόν 34 υποσημείωση του άρθρου: «Βεβαίως, πρέπει νὰ τονισθῆ, ὅτι τελικὰ ἡ συγκατάβασις αὐτὴ ἔμεινε ἄνευ ἀντικρίσματος, ἀπέτυχε στὸν σκοπό της, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν διευκόλυνσι ἐπιστροφῆς μικρᾶς μόνον ὁμάδος Ματθαιϊκῶν Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, ἀλλὰ καὶ τρόπον τινὰ ἀμαύρωσε τὴν φωτεινὴ μαρτυρία τοῦ ῾Ομολογητοῦ ῾Ιεράρχου.»

Στην σελίδα 69 ο κ. Κλήμης δικαιώνει περίτρανα τους Γ.Ο.Χ. όταν εγκαλούν τον πρ. Φλωρίνης ως εγκάθετο υπό του Νεοημερολογιτισμού Ουνίτη επίσκοπο για την απορρόφηση των Γ.Ο.Χ. στον οχετό του Οικουμενισμού.

Δυστυχώς, στην παρούσα φάση, δεν διαθέτουμε τον χρόνο για μία πιο εμπεριστατωμένη και πληρέστερη απάντηση στο άρθρο των «Ενισταμένων» Φλωριναίων αλλά θεωρούμε επαρκή τα γραφθέντα για να αποκαλύψει την πλάνη στον απλούστερο χριστιανό πού έχει την πίστη και την εκκλησιαστική συνείδηση ότι η Εκκλησία είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική όπως επί 2000 χρόνια πιστεύουμε και διακηρύσσουμε διά του Συμβόλου της Πίστεως των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων.

Παρά την εξωτερική ωραία εικόνα κάποιοι αποκαλύπτονται, κατά το λόγο του Χριστού, τάφοι βρώμικοι (πνευματικά). Λοιπόν, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, ας κηρύξουμε Ορθοδόξως και εντίμως την ομολογία του Χριστού εντός της Μιας Εκκλησίας. Όσοι δε αδελφοί παλαιοημερολογίτες αντιλαμβάνονται το πνευματικό ερείπιο που αποκαλύφθηκε, και πιστεύουν κατά την ορθόδοξη ομολογία του 1924, 1935 και την διηνεκή πράξη της Εκκλησίας έναντι του σχίσματος ας επανέλθουν στην Κιβωτό της Εκκλησίας, προς δόξαν του ενός Τριαδικού Θεού!

ΥΣ: Περισσότερα στοιχεία ας αναζητήσει ο ενδιαφερόμενες σε σχετικά βιβλία και μελέτες που κατά καιρούς εξέδωσε η Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος από τα γραφεία της Ιεράς Συνόδου και τις κατά τόπου Μητροπόλεις και ενορίες.