Η Αποστολική Διαδοχή είναι η διά των αποστόλων μεταδοθείσα θεία Χάρις στους διαδόχους των, Επισκόπους και Πρεσβυτέρους και ακολούθως η διά του Μυστηρίου της Χειροτονίας των Ιεραρχών αδιάκοπα μεταβιβαζόμενη θεία Χάρις του Αποστολικού αξιώματος μέχρι σήμερον και μέχρι συντέλειας των αιώνων καλείται Αποστολική Διαδοχή. Διά της Αποστολικής ταύτης Διαδοχής η Εκκλησία παραμένει πάντοτε νέα και μηδέποτε γηράσκουσα παραμένει πάντοτε η αυτή, όπως και ό Χριστός: «o αυτός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» παραμένει η απ' αρχής Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική του Χριστού Εκκλησία. Προς την Αποστολική Διαδοχή συνέχεται και το έτερον βασικό γνώρισμα της Εκκλησίας, η Αποστολική Πίστη. Λέγοντες Αποστολική Πίστη εννοούμε την ανόθευτο και γνήσια διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως αυτή παρεδόθη υπό των Αγίων Αποστόλων, ερμηνεύθει δε και διαφυλάχθη υπό των Διαδόχων των Αποστόλων στις Οικουμενικές Συνόδους. Είναι εξόχως βασικό το γνώρισμα τούτο της Πίστεως, διότι συνέχεται προς την Αποστολική Διαδοχή, αλλά και συνέχει ταύτη, καθότι νοθευόμενης της πίστεως και η Αποστολική Διαδοχή απόλλυται. Κατά την ορθόδοξο διδασκαλία οι αιρετικοί στη νόθευση της πίστεως απώλεσαν και την Αποστολική Διαδοχή, αποκόψαντες ούτω εαυτούς της Αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας. (Ειρηναίος, Κατά αιρέσ. 11113 και Ιερών. Επιστολή 84). Την ενότητα της Αποστολικής Διαδοχής και Πίστεως τονίζει ο Άγιος Ειρηναίος, όστις ζητών υπακοή εις τους Πρεσβυτέρους (υπό τον όρο νοούνται οι Επίσκοποι και οι Πρεσβύτεροι) τονίζει ότι ούτοι «την διαδοχήν έχουσιν υπό των Αποστόλων... συνενούσιν αληθώς και διαφυλάττουσι την διδασκαλίαν των Αποστόλων...» Ο δε Άγιος Κυπριανός στα Πρακτικά της εν Καρχηδόνα Συνόδου φέρεται ειπών: «Τους Αποστόλους διεδέχθημεν μετά της αυτής εξουσίας κυβερνώντες την Εκκλησίαν». (Κ.Γ.Ο. "ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Α')
Την Αποστολική Διαδοχή κρατεί η Κανονική Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ανόθευτη και απρόσβλητη δια των ευλογημένων χειροτονιών Αρχιερέων του 1935, 1948, 2002 κλπ. Μέριμνα όμως της Εκκλησίας του Χριστού είναι και η μετάδοση τους στους νέους κληρικούς, είτε πρόκειται για χειροτονία κληρικών, είτε για την αποκατάσταση της Ιεροσύνης σε κληρικούς προερχομένους από Σχίσμα. Έτσι την Πέμπτη της Αναλήψεως, στον ιστορικό Ιερό Ναό Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας Αττικής, ο Πανιερώτατος Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος χειροθέτησε τον Αιδεσιμότατο πρεσβύτερο π. Ιάκωβο Σαμακασβίλι προσδίδοντας του την Κανονικότητα. Ο πατήρ Ιάκωβος κατάγεται από την Γεωργία, προέρχεται από το Φλωρινικό Σχίσμα (παράταξη κ. Χρυσ.Κιούση) και πλέον υπηρετεί ως εφημέριος στον προαναφερθέντα Ιερό Ναό. Περί του θέματος αυτού θα επανέλθουμε μετά την δημοσίευση του χαρμόσυνου γεγονότος από το περιοδικό της Εκκλησίας.
Το Φλωρινικό σχίσμα συνέβη το 1937 δια της νόθευσης της Ορθόδοξης Ομολογίας του 1935, δια της οποίας ενώθηκαν στην Εκκλησία οι προερχόμενοι εκ του Νεοημερολογητισμού Μητροπολίτες Γερμανός και Χρυσόστομος με τον όρο «δυνάμει και ουχί ενεργεία» σχίσματος του Νεοημερολογητισμού και την παραδοχή των άκυρων Μηστυρίων, κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας για τα Μυστήρια των Σχισματικών, ως έγκυρων. Μέχρι του θανάτου του, ο αρχηγός του Φλωρινικού κινήματος (πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος) συνέχισε τις παλινωδίες ως προ το πιστεύω τους και αν και υποκριτικά αποδέχτηκε τελικώς την Ορθόδοξη Ομολογία του Αγίου Πατρός Ματθαίου απέθανε χωρίς να χειροτονήσει επισκόπους και δίχως να ενωθεί με την Εκκλησία των Γ.Ο.Χ., πιστός στην «Μητέρα» του Νεοημερολογητική Εκκλησία και στο κακόδοξο φρόνημα του.
Οι ακέφαλοι πλέον οπαδοί του θανόντος πρώην επισκόπου Φλωρίνης, αφού αρνήθηκαν να ενωθούν με την Κανονική Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, εξασφάλισαν «χειροτονίες» επισκόπων με Αντικανονικούς και Σιμωνιακούς τρόπους από παλαιοημερολογίτη Ρώσο επίσκοπο και (πιθανώς) από ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗ Ρουμάνο επίσκοπο. Περί των γεγονότων θα αφήσουμε να μιλήσουν οι δύο επίσκοποι που χειροτόνησαν τον πρώτο Φλωρινικό «Επίσκοπο» Ακάκιο ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει πόσο «έγκυρες» και «Κανονικές» είναι οι εν λόγω χειροτονίες και γιατί χρήζουν αποκατάστασης δια Χειροθεσίας.
Με κατηγορούν, ότι έλαβον μέρος εις την χειροτονίαν του Επισκόπου, Παλαιοημερολογίτου, ονόματι Ακακίου Παπά, τούτο είναι ψευδέστατο, ου μόνον δεν συμμετέσχον μετά του Ρώσσου επισκόπου του Σικάγου εις τοιάυτην χειροτονίαν, αλλά και μόλις τώρα πληροφορούμαι την είδησιν τοιαύτην. Η βεβαίωσις, ότι εκείνο, όπερ μοι αποδίδουν ότι έπραξα, «εσκανδάλισε πολλάς ψυχάς εν ελλάδι», με υποχρεώνει να υπάρξω σαφής, ρητός και κατηγορηματικός, εν τη επισκοπική μου διαβεβαιώσει, ότι η χειροτονία ως επισκόπου του Ακακίου Παπά, μοι είναι παντελώς άγνωστος και τυγχάνει ξένη προς εμέ. Και συνεπώς, δεν υφίσταμαι ως προς εμέ, ουδείς λόγος κατασκανδαλισμού Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Ο ΣΙΚΑΓΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟ
Εν Σικάγω τη 26η Οκτωβρίου 1972 (Π.Η.)
Τω Αρχιεπισκόπω Αυξεντίω Αγαπητέ Αδελφέ και εν Χριστώ Συλλειτουργέ. Ο Χριστός εν τω μέσω ημών.
Επειδή τελευταίως εγείρονται και πάλιν συζητήσεις περί της χειροτονίας του αποθανόντος επισκόπου Ακακίου Παπά, και εφόσον γίνεται μνεία του ονοματός μου εν αυταίς, επιθυμώ όπως ειπώ τα εξής: ...Όσον αφορά τη συμμετοχή ημών, εξήγησα εις τον τότε Αρχιμανδρίτην Ακάκιον ότι ένεκεν της απαγορεύσεως του χειροτονείν τούτον υπό της ημετέρας Συνόδου, ο επίσκοπος Θεόφιλος θα συμμετείχεν ώστε να υπάρχει και δεύτερος χειροτονών επίσκοπος. Εξήγησα εις πάντας τους ενδιαφερομένους, ότι ο επίσκοπος Θεόφιλος ηκολούθει το νέον ημερολόγιον καίτοι υπό την δικαιοδοσίαν του υπήρχον ολίγαι κοινότηται ακολουθούσαι το Παλαιόν Ημερολόγιον. Ο εν Detroit Καθεδρικός Ναός λειτουργεί με το νέον ημερολόγιον. Δεν απέκρυψα το γεγονός τούτο απο τον επίσκοπον Ακάκιον. Η απαντησίς του ήταν ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη επισκόπου εν Ελλάδι και ότι έπρεπε να επιστρέψει επίσκοπος. Όθεν συγκαταθέντος του Επισκόπου Θεοφίλου όπως λάβει μέρος εις την χειροτονίαν, θα παρέβλεπον το γεγονός ότι ελειτούργει με το νέον ημερολόγιον.
...Τώρα με την γραπτήν άρνησιν του Επισκόπου Θεοφίλου ότι δεν έλαβε μέρος εις την χειροτονίαν, η υπόθεσις περιπλέκεται και δημιουργείται κανονικόν ζήτημα όσον αφόρα τη χειροτονίαν. Διά τούτο λυπάμαι αληθώς, αλλά ποιός θα προέβλεπεν ή θα εφαντάζετο την παρούσαν εξέλιξην της υποθέσεως; Αγαπητέ αδελφέ, μήπως ο Θεός εν τη Δικαιοσύνη Αυτού έχει επιτρέψη τον πειρασμόν τούτον επειδή η υμετέρα παράταξις έχει επανειλημμένως και υπερβολικώς χρησιμοποιήσει το γεγονός χειροτονίας επισκόπου υφ’ ενός επισκόπου ως επιχείρημα κατά της του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου παρατάξεως; Εάν είχε δειχθεί ταπείνωσις και οίκτος εις τους υπό ενός χειροτονηθέντας και εάν ετύγχανε αποδοχής η απόφασις της ημετέρας Συνόδου περί τούτων, τότε ίσως η δοκιμασία αυτή δεν θα είχε επέλθη εφ’ ημών. Ο μητροπολίτης ημών Φιλάρετος εξ’ αρχής, ακόμη και προ της εμφανίσεως των Επισκόπων της του Ματθαίου παρατάξεως ενώπιον της ημετέρας Συνόδου κατά το παρελθόν έτος, έγραφεν επανειλημμένως προς την υμετέραν Σεβασμιότητα, λέγων ότι, είμεθα πεπεισμένοι ότι η τόσον επιθυμητή ένωσις των δύο παρατάξεων θα επιτυγχάνετο εάν επλησιάζετο τους ως άνω Επισκόπους εν αδελφική ταπεινώσει και εάν τους προσαγορεύατε Επισκόπους.
...Εις την αλληλογραφίαν υμών προς την ημετέραν Αγίαν Σύνοδον, παρατηρούμεν ότι επαναλημμένως ρίπτεται την ευθύνην της μη ενώσεως εις την άλλην παράταξιν. Εν τούτοις επιτρεξατέ με να κάνω όλιγας παρατηρήσεις. Αναθεωρούντες τα έγγραφα εις τα αρχεία της Συνόδου περί των Ελλάδι υποθέσεων, έχομεν την εγκύκλιον της Υμετέρας Σεβασμιότητος την εκδοθείσαν εν Αθήναις τη εικοστή εβδόμη Αυγούστου 1971 (Π.Η.) Αριθμ. Πρωτ. 532, η οποία, μεταξύ των άλλων, αναφέρει τα εξής: «Δηλούμεν υπευθύνως και κατηγορηματικώς προς πάντας, ότι το θέμα τούτο (δηλαδή της ενώσεως μετά των Ματθαιϊκών) θεωρείται από πολλού ως κλειστόν, διά πολλούς και διαφόρους λόγους». Παρατηρήσατε ότι η εγκύκλιος εγράφη εν ω χρόνω οι Επίσκοποι Κάλλιστος και Επιφάνιος της του Ματθαίου παρατάξεως ευρίσκοντο ακόμη εν Ηνωμέναις Πολιτείαις Αμερικής εκθέτοντες την περιπτωσίν τους ενώπιον της Συνόδου. Η ίδια λυπηρά έκφρασις, ότι η ένωσις μετά των Ματθαιϊκών θεωρείται κλειστόν θέμα, ευρίσκεται τετυπωμένη εις το υμέτερον επίσημον περιοδικόν, ακόμη και μετά την εις Ελλάδα επιστροφήν των ως άνω Επισκόπων και μετά την δημοσίευσιν της ημετέρας αποφάσεως περί τούτων. Ο ημέτερος Πατήρ Βασίλειος Σακκάς εν Γενεύη έχει σχολιάσει το θέμα και δικαίως ερωτά «υπό ποίων και πότε εκλείσθη το θέμα;». Δεν επιδεικνύει τούτο την φανεράν απροθυμίαν και προκατάληψιν εκ μέρους υμών καν να δεχθήτε τας σκέψεις περί της δυνατότητος να έλθητε εις συνομιλίας μετά των Ματθαιϊκών; Και πάλιν σημείον απροθυμίας εκ μέρους υμών να ενωθείτε μετά της άλλης παρατάξεως δεν είναι η υμετέρα χειροτονία επισκόπου Θεσσαλονίκης, όπου εδρεύει Επίσκοπος της Ματθαιϊκής παρατάξεως άνω των είκοσι ετών, και μάλιστα τώρα, κατ’ εποχήν ελπίδων ενώσεως; Δεν περιπλέκει η πράξις αυτή την υπόθεσιν ακόμη περισσότερον και δεν φανερώνει την εκ μέρους υμών απροθυμίαν να ενωθήτε; Αλλ’ έτι περισσότερο μας λυπεί το γεγονός ότι απορρίπτετε την απόφασιν και πράξιν της ημετέρας Συνόδου περί των Ματθαιϊκών Επισκόπων, γράφοντες εις το υμέτερον επίσημον περιοδικόν ότι ούτοι δέον να συγκριθούν με τους του Μελετιανού Σχίσματος της Αλεξανδρείας. Όταν οι ημετέραι αποφάσεις είναι της αρεσκείας υμών, τότε αγαλλιάσθε και τας αποδέχεσθε, όταν είναι δυσάρεστοι, τότε τας απορρίπτετε. Αλλά τοιαύτη συμπεριφορά δεν αρμόζει εις σοβαρούς και ωρίμως σκεπτόμενους άνδρας, πόσον μάλλον ολιγώτερον εις επισκόπους.
Καλείτε σχισματικούς τους της Ματθαιϊκής παρατάξεως. Εξετάζοντες όμως τα συμβάντα τα οποία οδήγησαν εις τον χωρισμόν σημειούμεν ότι κατ’ αρχάς ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Χρυσόστομος και οι μετ’ αυτού εκήρυξαν σχισματικήν την καινοτομούσαν Εκκλησίαν των Νεοημερολογιτών, και ως επόμενον οι κανόνες οι αφορώντες τους σχισματικούς ετέθησαν εις εφαρμογήν. Μετά καιρόν ήλλαξεν γνώμην και εδήλωσε ότι η αλλαγή του ημερολογίου αποτελεί ανωμαλίαν τινά και όχι αφορμή σχίσματος. Κατόπιν τούτου ο Επίσκοπος Ματθαίος και οι μετ’ αυτού απεχώρησαν. Εν καιρώ ο Επίσκοπος Ματθαίος μόνος εχειροτόνησεν Επισκόπους διά επισκοπάς της Ελλάδος, θεωρών πάντοτε σχισματικήν την επίσημον Εκκλησίαν. Ολίγας μήνας μετά την κοίμησιν του Επισκόπου Ματθαίου, ο Επίσκοπος Χρυσόστομος εξέδωκεν έτερον επίσημον ανακοινωθέν κατά το οποίον εθεώρει σχισματικήν την καινοτομούσαν Εκκλησίαν νεοημερολογιτών Ελλάδος και, ως επόμενον, τα μυστήρια ταύτης άκυρα. Όθεν, ο μελετών τα προαναφερθέντα με αντικειμενικότητα συμπαιρένει ότι τουλάχιστον, η Ματθαιϊκή παράταξις δικαιώνεται εφ’ όσον δεν ήλλαξεν την γνώμην την οποία διατύπωσε εξ’ αρχής.Τουναντίον, η παράταξις του Επισκόπου Χρυσοστόμου είναι η αλλάξασα την αρχικήν αυτήν γνώμην, και μετά την τριακονταετίαν η επιστρέψασα εις την αυτήν θέσιν την οποίαν η Ματθαιϊκή παράταξις είχεν διατηρήσει εξ’ αρχής. Πως λοιπόν δύνανται να κηρυχθούν σχισματικοί οι Ματθαιϊκοί;...
Εξ αρχής, όταν έλαβον μέρος εις την χειροτονίαν του αποθανόντος επισκόπου Ακακίου Παπά, έπραξα καλή τη πίστει, ειληκρινώς σκεφείς ότι εβοήθουν τους Έλληνες ημών αδελφούς. Το αυτό δύναται να λεχθή περί των ελατηρίων του ημετέρου μακαριστού Αρχιεπισκόπου Λεοντίου. Η σύγχυσίς, αι διαιρέσεις, αι πράξεις, αι κατηγορίαι αι οποίαι επήλθον έκτοτε ούτε καν τας υποψιάσθην τότε. Τώρα έρχομαι να εκτιμήσω και να κατανοήσω το γεγονός ότι ο επίσκοπος υμών Χρυσόστομος εκοιμήθη χωρίς να αφήσει διάδοχον.
Έκαμα λάθος χειροτονήσας τον επίσκοπον Ακάκιον τον πρεσβύτερον εφ’ όσον δεν εγνώριζον καλώς ούτε τα άτομα ούτε την αληθήν κατάστασιν των πραγμάτων εν τη Ελλαδική Εκκλησία.
«Ουκ εντρέπων υμάς γράφω ταύτα», αγαπητέ Αδελφέ, κατά το λόγιον του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους, «αλλά νουθετώ υμάς» και προσφέρω εις υμάς την ευκαιρίαν, όπως αναθεωρήσεται ωρισμένας απόψεις και όπως διορθώσητε όσα χρήζουν διορθώσεως. Μετά παρρησίας γράφω προς υμάς κατά τούτον εφ’ όσον τυγχάνω περισσότερον παντός άλλου υπεύθυνος διά την υμετέραν σειράν χειροτονιών, και, επομένως, νουθετώ υμάς όχι μόνον ως αδελφός αλλά και ως πατήρ. Χαίρω ότι αν και παρήλθον πολλά έτη και η ηλικία είναι προχωρημένη ευρίσκομαι έτι εν τη ζωή και δυνάμενος να γράψω προς υμάς την παρούσαν.
Ο εν Χριστώ υμών αδελφός Σεραφείμ Αρχιεπίσκοπος CHICAGO & DETROIT
