Στην πορεία γνώρισε την ορθοδοξία και την ακαινοτόμητο Γνήσια Εκκλησία. Είχε πνευματικό καθοδηγητή και πατέρα τον Ιερομόναχο π. Καλλίνικο Σελλινιωτάκη όπου κοντά του έγινε κοινωνός σημείων και θαυμάτων. Κάποτε η μία κόρη του ασθένησε σοβαρά και ήταν όλη η οικογένεια ανήσυχη. Το παιδί θα χρειαζόταν εγχείρηση. Με την πίστη τους όμως, τις προσευχές τους και τις ευχές του π. Καλλινίκου, το παιδί θεραπεύτηκε δίχως ιατρική παρέμβαση. Ένα δεύτερο σημείο ήταν πως πριν εισέλθει στην ορθοδοξία οι δουλειές και τα εισοδήματα του ήταν περιορισμένα, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται οικονομικά. Μόλις ομολόγησε την ορθοδοξία και έγινε μέλος της Εκκλησίας, ο π. Καλλίνικος του είπε, "Νικόλαε από δω και στο εξής δεν θα προλαβαίνεις τις δουλειές". Έτσι κι έγινε. Αυξήθηκαν τόσο οι δουλειές του, που δικαίως το εξέλαβε ως εκ Θεού βοήθεια. Για το λόγο αυτό, για να ανταποδώσει αφιέρωσε όλα τα Σάββατά του για εργασίες σε εκκλησίες και εγκαταστάσεις εκκλησιών. Ο ενθουσιασμός του ήταν τέτοιος που τον μετέδωσε και σε άλλα συγγενικά του πρόσωπα και τα έφερε στη γνήσια ορθοδοξία.
Νουθέτησε και γαλούχησε τα παιδιά του με κάθε χριστιανική αρχή και συνέβαλε στο θαυμαστό και θεάρεστο αποτέλεσμα να αξιωθεί να δει και τις τρεις κόρες του μοναχές. Ο πατήρ Νείλος είχε πολύ μεγάλη αγάπη στα πατερικά βιβλία. Ουδέποτε αμελούσε ακολουθία. Όταν μία φορά ως λαϊκός αμέλησε κάποια ακολουθία, τραυματίστηκε στην εργασία του και το εξέλαβε ως σημείο. Χαρά του ήταν να ομολογεί την Ορθοδοξία. Όπου στεκόταν μιλούσε για τη γνήσια ορθοδοξία. Σε λαϊκούς αλλά και ρασοφόρους του νέου ημερολογίου και προσπαθούσε να τους μεταδώσει το φως που και ο ίδιος είχε αντικρίσει. Σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του π. Νείλου ήταν ο ανιψιός του, γιος της εκλιπούσας αδερφής του όπου ανέλαβε με την οικογένειά του την ανατροφή του και εν τέλει είχε τη χαρά να τον έχει μαζί του και ως πνευματικό τέκνο του στο μοναστήρι.
Το Δεκέμβριο του 2008 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο μοναστήρι του Αγίου Ευθυμίου στις Φλαθιάκες Ηρακλείου Κρήτης. Τον Ιανουάριο του 2015 εκάρη Μοναχός με το όνομα Νείλος. Στις 23 Οκτωβρίου 2020 (εκκλ. ημ/γιο) εκάρη Μεγαλόσχημος και έλαβε το Μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα. Στο μοναστήρι έδωσε όλο του τον εαυτό. Έβαλε σκοπό την προώθηση των εργασιών που αυτό χρειαζόταν. Έκανε οικοδομικές, υδραυλικές, ηλεκτρολογικές, σιδηρουργικές, γεωργικές και κάθε είδους εργασίες, μέχρι και την τελευταία στιγμή παρά την ασθένειά του. Οι υπηρεσίες του υπήρξαν πολύτιμες και γίνονταν με ολόθερμη διάθεση. Η αγάπη του προς όλους, η προσήνεια, η φιλοξενία, η ελεημοσύνη και η διάθεση προσφοράς ήταν λίγες από τις αρετές που τον διέκριναν. Βράχος ακλόνητος στα θέματα της πίστεως. Δεινός Ομολογητής! Είθε με την παρρησία των Άοκνων και ομολογιακών αγώνων του να βρει ανάπαυση εν σκηναίς Δικαίων και να στηρίζει μεσιτεύοντας το μοναστήρι, τον κλήρο και το λαό της Κρήτης. Τη Νεκρώσιμον ακολουθία ετέλεσαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας Ιάκωβος και ο Αιδεσιμότατος Ιερέας π. Ζαχαρίας. (Κείμενο: "Φίλοι Ι.Μ. Παναγουλάκη)
Αιωνία σου η μνήμη αγαπητέ πάτερ Νείλε!
