ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ π. ΑΒΡΑΜΙΟΣ ΤΟΜΠΡΟΣ
Κοιμήθηκε εν Κυρίω, πλήρης
ημερών, την 9η Νοεμβρίου 2015, ο Οσιώτατος Μοναχός Αβράμιος, κατά κόσμον
Ανδρέας Τόμπρος, από το χωριό Ευρωπούλοι της νήσου Κέρκυρας.
Ήταν το 11ο και τελευταίο τέκνο
της ευλογημένης και πολυμελούς οικογένειας των Γεωργίου και Αγγελικής Τόμπρου
και ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία μόλις 2,5 ετών. Από την παιδική του ηλικία
μεγάλωσε κοντά στους μοναχούς της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο
χωριό του και έλαβε από πολύ νωρίς την κατά Θεόν ανατροφή του και την προς τον
Θεό αγάπη, την Εκκλησία και τον Μοναχισμό.
Μετά την επάρατη, παράνομη και
πραξικοπηματική αλλαγή του Ορθοδόξου εορτολογίου, το έτος 1924, ο νεαρός τότε
Ανδρέας δεν ακολούθησε την καινοτομία
και το φράγκεμα των Ορθοδόξων Ελλήνων μένοντας πιστός στις παραδόσεις της Αγίας
μας Εκκλησίας.
Κατά την διάρκεια των διωγμών,
των φυλακίσεων και τον βίαιο αποσχηματισμό των Ορθοδόξων κληρικών, οι καινοτόμοι
σφράγισαν τον ναό του Χωριού, του Παντοκράτορος Χριστού, όπου λειτουργούσε ο
μοναδικός ορθόδοξος ιερέας της νήσου, καταγόμενο από το ίδιο χωριό και
εξάδελφος του π. Αβραμίου, ο αείμνηστος Πρωτοσύγκελος και Πρωθιερεύς π.
Ευγένιος Τόμπρος (+ 1982). Τότε ο π. Ευγένιος αναγκάστηκε να φύγει από το νησί
και να μεταβεί στην Αθήνα. Ο νεαρός Ανδρέας έμεινε ο μοναδικός Ορθόδοξος σε
ολόκληρο το χωριό και το νησί. Συνεχίζοντας τον καλό αγώνα της Ορθοδόξου ομολογίας, παρά τις
αντιξοότητες και άνευ ορθόδοξου λειτουργού, κατόρθωσε να επαναφέρει και άλλους
συγχωριανούς του στο πάτριο εορτολόγιο.
Νυμφεύτηκε τη αείμνηστη Ελένη
Γκερέκου και απέκτησε 3 τέκνα τα οποία μεγάλωσε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου.
Ξυλουργός στο επάγγελμά, ασκούσε την τέχνη του με μεγάλη δεξιοτεχνία, τιμιότητα
και συνέπεια. Έχαιρε του σεβασμού και της εκτίμησης όλων που τον γνώριζαν.
Ταπεινός και ελεήμων απέφευγε τις αργολογίες και τους διαπλεκτισμούς. Αν υπήρχε
διαφωνία ποτέ δεν παραπονιόταν, ποτέ δεν κατέκρινε. Αντί αργολογίας προτιμούσε
την προσευχή και την δοξολογία.
Ήταν ιστορικό ιδρυτικό στέλεχος
των Γ.Ο.Χ. της Κέρκυρας και από το 1962 έως το 1978 η οικία του αποτελούσε τον
χώρο όπου σύχναζαν οι ελάχιστοι Ορθόδοξοι πιστοί και εκτελούσαν ανελλιπώς τις
Ακολουθίες των εορτών αλλά και όλων των άλλων εορτών του έτους. Αν ποτέ
παρίστατο ανάγκη για την τέλεση ιερού Μυστηρίου (γάμος, βάπτιση κλπ.) ή κηδείας
κρυφίως μετέβαινε ο π. Ευγένιος και εξυπηρετούσε τους πιστούς στον ιδιόκτητο
ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτηρός, ο
οποίος άνηκε στην οικογένεια της συζύγου του π. Αβραμίου.
Υπήρξε καλλίφωνος και άριστος
γνώστης της Βυζαντινής μουσικής, μέσω της οποίας υπηρετούσε και δοξολογούσε τον
Κύριο και ουδέποτε καυχήθηκε γι' αυτό.
Τ ο έτος 1978, ο π. Αβράμιος
αποφάσισε και ανήγειρε με δικούς του κόπους και έξοδα τον πρώτο ορθόδοξο ναό
στην Κέρκυρα (μετά το Σχίσμα του 1924) προς τιμή του Αγίου Σπυρίδωνος Επισκόπου
Τριμυθούντος.
Όταν μεγάλωσαν τα παιδιά του και
με την συναίνεση της συζύγου του, το έτος 1996, εκάρη μεγαλόσχημος Μοναχός,
μονάζοντας στον ιδιόκτητο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Από τότε αυξήθηκαν ακόμη
περισσότερο οι κόποι και οι αγώνες του προσπαθώντας να ζήσει βίο αγγελικό,
εφαρμόζοντας την αδιάλειπτη προσευχή και την αγία σιωπή.
Μετείχε με συντριβή καρδίας
ανελλιπώς στα Θεία Μυστήρια και μιμήθηκε στο έπακρο την υπομονή του δίκαιου Ιώβ
του Πολυάθλου, δεχόμενος αγογγύστως τους πειρασμούς του αντιδίκου και τα πολλά
προβλήματα υγείας, αποκορύφωμα την ολική τύφλωση και κώφωση του, δοξάζοντας
ακαταπαύστως τον Κύριο.
Υπήρξε ο εμψυχωτής και η
κινητήριος δύναμη των Ορθοδόξων της Κέρκυρας, συνετέλεσε κι αυτός τα μέγιστα
στην ανέργεση του ναού της Παναγίας Λαμποβίτισσας, την δεκαετία του 1980,
υποστηρίζοντας με όλες του τις δυνάμεις την κτιτόρισσα, αείμνηστη Μοναχή
Αγαθαγγέλη (+2005). [Σημειωτέον πως για την ανέγερση του εν λόγω Ναού της
Παναγίας η Εκκλησίας μας διώχθηκε υπό του τότε Καινοτόμου και Οικουμενιστή
Νεοημερολογίτη "Επισκόπου Κερκύρας" Τιμοθέου Τριβιζά , σύρθηκε στα
δικαστήρια με σκοπό το γκρέμισα του Ναού αλλά διακιώθηκε πανηγυρικά!]
Ανελλιπώς διακονούσε το ιερό
αναλόγιο, διατήρησε δε ως την οσιακή κοίμησή του την καθαρότητα και την
διαύγεια του νοός, ενώ προείπε και τον θάνατο του που επήλθε σε ηλικία 98 ετών.
Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον
Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, που ο ίδιος ανήγειρε στην γενέτειρά του, υπό του
Παν/του Ιερομονάχου π. Θεοφυλάκτου με την παρουσία πλήθους κόσμου, Ορθοδόξων
και μη, ευλαβούμενων τον οσιότατο Γέροντα εν ζωή και μετά θάνατον.
