ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ
«Αιτείτε και δοθήσεται»
Υπάρχουν πραγματικά μερικοί άνθρωποι που είναι φλύαροι και λέγουν ανόητα πράγματα, που ζητούν αυτά και τα παρόμοια από τον Θεό των όλων, για τα αληθινά όμως αγαθά δεν κάνουν κανένα λόγο.
Και τον γιατρό βέβαια δεν τον διδάσκουν τη χρήση ων φαρμάκων οι άρρωστοι, αλλά ανέχονται μόνο όσα τους προσφέρει ο γιατρός, έστω και αν η μέθοδος της θεραπείας είναι επίπονη. Τον κυβερνήτη του πλοίου επίσης δεν τον προστάζουν όσοι ταξιδεύουν, πώς να κρατάει το πηδάλιο και να κατευθύνει το σκάφος, αλλά κάθονται επάνω στα καταστρώματα και ανέχονται τη δική του τέχνη, όχι μόνο όταν οδηγούνται από ευνοϊκούς ανέμους, αλλά και όταν βρίσκονται στον έσχατο κίνδυνο.
Και μόνο στο Θεό, που γνωρίζει πάρα πολύ καλά να μας δίνει ό,τι ακριβώς μας συμφέρει, δεν ανέχονται οι άφρονες να παραχωρούν την ψυχή τους, αλλά ζητούν ως ωφέλιμα και τα ολέθρια, κάνοντας όπως ο άρρωστος, που παρακαλεί τον γιατρό να του δώσει όχι όσα απαλλάσσουν από την αρρώστια, αλλά όσα τρέφουν την ύλη, τη μητέρα της αρρώστιας.
Και βέβαια ο γιατρός δεν θα ανεχθεί την παράκληση του αρρώστου, αλλά και αν ακόμη τον δει να χύνει δάκρυα και να θρηνεί, ακολουθεί την επιταγή της επιστήμης του περισσότερο, παρά λυγίζει από τα δάκρυα του, και την απείθεια αυτή δεν την ονομάζουμε απανθρωπιά αλλά φιλανθρωπία. Γιατί όταν υπακούει στον άρρωστο και του χορηγεί όσα προκαλούν ευχαρίστηση, συμπεριφέρεται σε αυτόν όπως οι εχθροί. Όταν όμως αντιστέκεται στον άρρωστο και πολεμάει την επιθυμία του, συμπεριφέρεται, με ευσπλαχνία και φιλανθρωπία.
Έτσι και ο Θεός, ο γιατρός των ψυχών μας, δεν ανέχεται να δώσει σ’ αυτούς που ζητούν όσα θα αποβούν σε βλάβη τους. Ούτε, βέβαια, οι φιλόστοργοι πατέρες δέχονται να δώσουν μαχαίρια ή κάρβουνα αναμμένα στα πολύ μικρά παιδιά τους που τα επιζητούν γιατί γνωρίζουν καλά ότι μία τέτοια δόση είναι βλαβερή στα παιδιά.
Και τον γιατρό βέβαια δεν τον διδάσκουν τη χρήση ων φαρμάκων οι άρρωστοι, αλλά ανέχονται μόνο όσα τους προσφέρει ο γιατρός, έστω και αν η μέθοδος της θεραπείας είναι επίπονη. Τον κυβερνήτη του πλοίου επίσης δεν τον προστάζουν όσοι ταξιδεύουν, πώς να κρατάει το πηδάλιο και να κατευθύνει το σκάφος, αλλά κάθονται επάνω στα καταστρώματα και ανέχονται τη δική του τέχνη, όχι μόνο όταν οδηγούνται από ευνοϊκούς ανέμους, αλλά και όταν βρίσκονται στον έσχατο κίνδυνο.
Και μόνο στο Θεό, που γνωρίζει πάρα πολύ καλά να μας δίνει ό,τι ακριβώς μας συμφέρει, δεν ανέχονται οι άφρονες να παραχωρούν την ψυχή τους, αλλά ζητούν ως ωφέλιμα και τα ολέθρια, κάνοντας όπως ο άρρωστος, που παρακαλεί τον γιατρό να του δώσει όχι όσα απαλλάσσουν από την αρρώστια, αλλά όσα τρέφουν την ύλη, τη μητέρα της αρρώστιας.
Και βέβαια ο γιατρός δεν θα ανεχθεί την παράκληση του αρρώστου, αλλά και αν ακόμη τον δει να χύνει δάκρυα και να θρηνεί, ακολουθεί την επιταγή της επιστήμης του περισσότερο, παρά λυγίζει από τα δάκρυα του, και την απείθεια αυτή δεν την ονομάζουμε απανθρωπιά αλλά φιλανθρωπία. Γιατί όταν υπακούει στον άρρωστο και του χορηγεί όσα προκαλούν ευχαρίστηση, συμπεριφέρεται σε αυτόν όπως οι εχθροί. Όταν όμως αντιστέκεται στον άρρωστο και πολεμάει την επιθυμία του, συμπεριφέρεται, με ευσπλαχνία και φιλανθρωπία.
Έτσι και ο Θεός, ο γιατρός των ψυχών μας, δεν ανέχεται να δώσει σ’ αυτούς που ζητούν όσα θα αποβούν σε βλάβη τους. Ούτε, βέβαια, οι φιλόστοργοι πατέρες δέχονται να δώσουν μαχαίρια ή κάρβουνα αναμμένα στα πολύ μικρά παιδιά τους που τα επιζητούν γιατί γνωρίζουν καλά ότι μία τέτοια δόση είναι βλαβερή στα παιδιά.
PULPIT OF ST JOHN CHRYSOSTOM
"Ask and it will be given"
There are actually some people who are loquacious and say silly things, asking these and similar from the God of all but for the real property they do not say a word.
And of course, the doctor is not taught the use of the drugs by the sick people, but they tolerate only those that are offered by the doctor, even though the term method of treatment is painful. Also the master of the ship is not ordered by them who travel, how to hold the rudder and steer the boat, but they sit on the decks and put up his own art, not only when they are driven by favorable winds, but when they are at the least risk.
And only to God who knows all too well to give us exactly what is benefit for us, the fools do not tolerate to grant their souls, but they ask as beneficial the destructive, making such as sick people, who beg the doctor to give them not what exempt them from the disease, but what shares the material, the maternal of disease.
Of course the doctor would not tolerate the request of the patient, but even if he see him pouring tears and mourning, he will follow the requirement of science more than he will be bended from the tears, and his defiance we call charity and not inhumane. Because, when he follows the sick and give him what causes pleasure he behaves to him like the enemies. But when he resists to the ill and he fights his wish, he behaves with compassion and charity. So God, the doctor of our souls, does not tolerate giving to those who ask what will become in their failure. Nor, of course, the caring father will not accept to give knives or burning charcoals in very young children who seek them because they are well aware that such a dose is harmful to children.
And of course, the doctor is not taught the use of the drugs by the sick people, but they tolerate only those that are offered by the doctor, even though the term method of treatment is painful. Also the master of the ship is not ordered by them who travel, how to hold the rudder and steer the boat, but they sit on the decks and put up his own art, not only when they are driven by favorable winds, but when they are at the least risk.
And only to God who knows all too well to give us exactly what is benefit for us, the fools do not tolerate to grant their souls, but they ask as beneficial the destructive, making such as sick people, who beg the doctor to give them not what exempt them from the disease, but what shares the material, the maternal of disease.
Of course the doctor would not tolerate the request of the patient, but even if he see him pouring tears and mourning, he will follow the requirement of science more than he will be bended from the tears, and his defiance we call charity and not inhumane. Because, when he follows the sick and give him what causes pleasure he behaves to him like the enemies. But when he resists to the ill and he fights his wish, he behaves with compassion and charity. So God, the doctor of our souls, does not tolerate giving to those who ask what will become in their failure. Nor, of course, the caring father will not accept to give knives or burning charcoals in very young children who seek them because they are well aware that such a dose is harmful to children.