ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
"Πάσας αληθώς, Άννα, νικάς μητέρας, Μήτηρ εως αν ση γένηται Θυγάτηρ. Εξήγαγε προς φάος Θεομήτορα ογδόη Άννα." (Στίχοι του Συναξαρίου της Η' Σεπτεμβρίου)
Το γεννέσιο της Θεοτόκου είναι η αρχή των εορτών και πανηγύρεων, είναι η πρώτη εορτή μετά τον νόμο και τις σκιές. Συγχρόνως η ίδια εορτή είναι η πρώτη και αποτελεί την είσοδο στην χάρη και την φανέρωση της αλήθειας, τον Χριστό.
Γι' αυτό η εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου στέκεται μεθόριο, αντιπαραθέτουσα στα παλαιά τυπικά και νομικά σύμβολα, την νέα της χάριτος αλήθεια. Αυτό κήρυξε ο θείος Απόστολος Παύλος, λέγων: "Εἴ τις ἐν Xριστῷ, καινή κτίσις· τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονεν καινά." (Προς Κορινθίους Β΄ 5:17)
Η Γέννηση της Θεοτόκου έγινε αιτία παγκοσμίου χαράς, διότι έφερε το μήνυμα της ελεύσεως του Χριστού, του Σωτήρος του κόσμου.
Η Αγία αυτή κόρη είναι η εκλεγμένη εκ πασών των γενεών σε κατοικητήριο του Παντάνακτος Θεού. Αυτό το Θεοχαρίτωτο βρέφος, η γεννηθείσα Μαριάμ, είναι εκείνη η οποία μας έδωσε την χαρά αντί της λύπης που μας προξένησε η Εύα. Σε αυτήν αρμόζει το όνομα εκείνο το οποίο είπε στην Εύα ο Αδάμ, ονομάσας αυτήν ζωήν. "Ότι αύτη Μήτηρ πάντων των ζώντων."(Γεν. 3,20) Εκείνη όμως η Εύα, τον θάνατο έφερε δια της παρακοής ενώ η Παρθένος προξένησε την αθανασία στο γένος των ανθρώπων διά της υπακοής. Όντως, ζωή η Παναγία ως Μητέρα πάντων των κατά Χριστόν ζώντων. Όντως θαυμαστά και υπέρ φύσιν πάντα, τα τελούμενα στην Θεόπαιδα Μαριάμ. Όπως εκ της πλευράς του Αδάμ έγινε η Εύα δίχως μέσου γυναικός, ούτως εκ των καθαρώτατων της Παρθένου αιμάτων έλαβε δίχως μεσιτείας ανδρός την σάρκα ο Υιός του Θεού, χρηματίσας αυτός τη σαρκί υπόστασις, εις και αυτός τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος γνωριζόμενος*, πλην της αμαρτίας.
Η προ αιώνων προορισθείσα** και εκ στείρας μήτρας γεννηθείσα αειπάρθενος κόρη, υπάρχει των προφητών το κήρυγμα και των προφητευθέντων το πλήρωμα, διότι αυτή είδε ως κλίμακα ο Πατριάρχης Ιακώβ, της οποίας η κορυφή έφθανε έως τον ουρανό και ο Κύριος στηριζόταν σε αυτήν. Αυτή προείδε ο Προφήτης Μωυσής ως βάτο καιόμενη και μη καταφλεγόμενη, διότι βάσταξε στην κοιλία της το πυρ της Θεότητας, χωρίς να καταφλεχθεί.
Την μακαρία αυτήν Παρθένο προδήλωνε η ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα και αυτή ήταν η ράβδος για την οποία είπε ο Προφήτης Ησαΐας (Ησ. ια', 7): "Εξελεύσεται ράβδος εκ της Ρίζης Ιεσσαί και άνθος εκ της ρίζης αναβήσεται". Την θεοχαρίτωτο αυτήν κόρη ο Προφήτης Αββακούμ ονόμασε "όρος δασύ και κατάσκιον", για την αρετή και τα πνευματικά χαρίσματα. Ο Προφήτης Δανιήλ "όρος αλατόμητον, εξ ου ετμήθη λίθος άνευ χειρός" (Δαν. β ́, 34), ο Χριστός δηλαδή που γεννήθηκε άνευ ανδρός, συνεργεία του Αγίου Πνεύματος. Και ο Προφήτης Ησαίας για την Παναγία προκήρυξε λέγων: "Έσται εν ταις εσχάταις ημέραις εμφανές το όρος Κυρίου". (Ησαΐας Β', 2-3)
Δια το αειπάρθενον της Παναγίας ο Προφήτης Ιεζεκιήλ προεκήρυξε: "Η πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι' αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ εἰσελεύσεται δι' αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη" (Ιεζεκιήλ, 44,2). Διότι όπως προ του τόκου, έτσι κι εν τόκω, και μετά τόκον Παρθένος διέμεινε. Αναφερθήκαμε σε ελάχιστα εκ των πολλών χωρίων των προφητειών, δια των οποίων οι προφήτες προείπαν, δια την μόνη εν γυναιξίν ευλογημένη Παρθένο, την προορισθείσα να φέρει στον κόσμο τον Χριστό και να γίνει Μητέρα του Θεού.
Ανθρώπινος λόγος ακόμη και των μεγαλύτερων ρητόρων και αγίων δεν επαρκεί επαξίως να υμνήσει την υμνούμενη απαύστως υπό των ουρανίων Αγγέλων και από όλα τα λογικά κτίσματα. Θεοτόκος, είναι η λέξη που ανακεφαλαιώνει όλους τους επαίνους και την τιμή που αρμόζει στην Μητέρα του Θεού.
Ο λόγος δια τον οποίο εμείς έχουμε ιδιαίτερη ευλάβεια, τιμή και αγάπη στην Παναγία μας, είναι ότι Αυτή είναι άμεση βοηθός των χριστιανών. Αυτό το απέδειξε η πράξη, ο χρόνος, η ιστορία. Το πιστοποίησαν οι πολυάριθμες θαυματουργές εικόνες. Το επιβεβαίωσαν τα άπειρα θαύματα. Κοινός είναι ο λόγος ότι "Η Παναγία είναι των αμαρτωλών η σωτηρία".
Ναι, όλοι οι πιστοί χριστιανοί, στις μεγάλες ανάγκες καταφεύγουμε στη βοήθεια της Παναγίας. Στην τελευταία όμως, την πιο μεγάλη ανάγκη της ζωής μας, την ώρα του θανάτου μας, θα βρούμε βοηθό την Παναγία; Αυτό είναι σοβαρό ερώτημα το οποίο πρέπει συνεχώς να μας απασχολεί, το εάν εμείς είμαστε συνεπείς στην απαίτηση της Παναγίας, η οποία δεν είναι άλλη, παρά στο να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί. Αυτό θέλει από εμάς η Παναγία, για να μας αγαπήσει, για να μεσιτεύσει, για να μας σώσει. Ας αγωνιστούμε να εκπληρώσουμε αυτή την απαίτηση, για να είμαστε σε θέση να αξιωθούμε της σωτηρίας μας. Αμήν.
Ταπεινός ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Γ.Ο.Χ.
+ Ο Θηβών και Λεβαδείας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Από το περιοδικό "Θηβαϊκή Φωνή" Εκκλησίας Γνήσιων Ορθοδόξων, τεύχος 18 του έτους 2006.
Σε κάποια σημεία έγινε γλωσσική προσαρμογή σε πιο σύγχρονο ύφος.
Σημείωσεις: * Πού είναι οι θεομπαίκτες και αισχροί συκοφάντες, της Θεσσαλονίκης και οι πολύ χειρότεροι, ιδιοτελείς Εκκλησιομάχοι της Μεσσηνίας μετά των συνεργών τους που κατασυκοφαντούν τον αοίδιμο Πρωθιεράρχη της Εκκλησία μας, Μητροπολίτη Θηβών κυρό Χρυσόστομο ως δήθεν "δεν πιστεύει τον Χριστό Θεό προαιώνιο"! Άπαγε της αισχράς και πονηρής βλασφημίας! Γίνεται άμεση αναφορά στη δογματική διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού από τον μακαριστό και ορθοδοξότατο Μητροπολίτη. Τη δογματική ορθόδοξη διδασκαλία συνεχίζει ακέραια ο Σεβ. μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς.
** Ελπίζουμε να μην φτάσουν άνθρωποι αμαθείς να θεωρούν ότι και η κυρία Θεοτόκος είναι "προαιώνια" γιατί με αυτήν εκπληρώθηκε η προαιώνια βουλή του Θεού να σαρκωθεί ο Υιός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, και να γεννηθεί ο Θεάνθρωπος Χριστός.
