2020/03/29

ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ


Δ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)




Οι "Φίλοι της Ιεράς Μονής Παναγουλάκη" έχουν την ωραία πρωτοβουλία να κάνουν ζωντανή αναμετάδοση των ιερών Ακολουθιών προς παραμυθία των καταδυναστικώς παρεμποδιζομένων πιστών από τα κυβερνητικά μέτρα κατά του νέου ιού. Ελπίζουμε να επιτρέψει ο Θεός να συνεχιστεί αυτήν η δράση και να παύσει δια πρεσβειών της Θεοτόκου αυτήν η θλιβερή κατάσταση που όλοι βιώνουμε.


Υπενθυμίζουμε της σελίδας στο Facebook και αναρτούμε τα βίντεο:

https://www.facebook.com/Holy.Monastery.Panagoulaki.Kalamata/

Δ' ΣΤΑΣΙΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ



Γ' ΣΤΑΣΙΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

2020/03/23

ΑΝΩΘΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ


Σελιδοποίηση υπό Μονής Αγ. Κυπριανού Φυλής.


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, 
καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, 
ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, 
διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων, 
τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, 
πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ
 ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

Ἦχος δ’.

Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· 
ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, 
καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν,
βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.

Οι Άγιοι Μάρτυρες 
Χαράλαμπος και Βαρβάρα 
είναι Προστάτες των Πιστών 
κατά των λοιμωδών νόσων. 
Είθε να πρεσβεύουν!

2020/03/21

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ὁ σταυρός μας καὶ ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Κύριος εἶπε στοὺς μαθητές Του: «Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ἂς σηκώσει τὸν σταυρό του κι ἂς μὲ ἀκολουθεῖ».

Γιατὶ εἶπε, «τὸν σταυρό του»; Ἐπειδὴ εἶναι σταυρὸς προσωπικός. Κάθε ἄνθρωπος, δηλαδή, ἔχει νὰ σηκώσει τὸν δικό του σταυρό, ὁ ὁποῖος, ὅμως, ὁνομάζεται συνάμα καὶ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ κάθε ἄνθρωπο «ὁ σταυρός του» εἶναι οἱ θλίψεις καὶ οἱ ὀδύνες τῆς ἐπίγειας ζωῆς, θλίψεις καὶ ὀδύνες προσωπικές.

Γιὰ κάθε ἄνθρωπο «ὁ σταυρός του» εἶναι ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ οἱ ἄλλες ἀσκήσεις τῆς εὐσέβειας, μὲ τὶς ὁποῖες ταπεινώνεται ἡ σάρκα καὶ ὑποτάσσεται τὸ πνεῦμα. Εἶναι κι αὐτὲς προσωπικές, καθώς πρέπει νὰ ἀναλογοῦν στὶς δυνάμεις τοῦ καθενός.

Γιὰ κάθε ἄνθρωπο «ὁ σταυρός του» εἶναι οἱ ἁμαρτωλὲς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη, προσωπικά ἐπίσης. Μὲ ὁρισμένα ἀπ' αὐτὰ γεννιέται, ἐνῶ ἄλλα τὰ ἀποκτᾶ στὴν πορεία τῆς ἐπίγειας ζωῆς του.

Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ.

Μάταιος καὶ ἀτελέσφορος ὁ σταυρός -ὅσο βαρὺς κι ἂν εἶναι- ποὺ σηκώνουμε, ἀκολουθώντας τὸν Χριστό, ἂν δὲν μεταβληθεῖ σὲ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ τὸν μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ «ὁ σταυρός του» γίνεται Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. Γιατὶ ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ ἔχει τὴν ἀκλόνητη πεποίθηση ὅτι Ἐκεῖνος πάντοτε ἀγρυπνεῖ γι' αὐτόν, ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ποὺ παραχωρεῖ ὅλες τὶς θλίψεις, ὡς ἀπαραίτητο καὶ ἀναπόφευκτο ὅρο τῆς χριστιανικῆς ἰδιότητας, καὶ ὅτι μ' αὐτὲς μιμεῖται καὶ οἰκειώνεται τὸν Χριστό, γίνεται μέτοχος τῶν παθημάτων Του στὴ γῆ, γιὰ νὰ γίνει μέτοχος καὶ τῆς δόξας Του στὸν οὐρανό.

Γιὰ τὸν μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ «ὁ σταυρός του» γίνεται Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. Γιατὶ ὁ ἀληθινὸς μαθητής τοῦ Χριστοῦ μοναδικό σκοπό τῆς ζωῆς του ἔχει τὴν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν Ἐκείνου. Οἱ πανάγιες ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ γίνονται γιὰ τὸν μαθητή Του σταυρός, ποὺ πάνω του διαρκῶς σταυρώνει τὸν παλαιὸ ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του «μαζὶ μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἐπιθυμίες του».

τσι γίνεται φανερό ὅτι, γιὰ νὰ σηκώσει κανεὶς τὸν σταυρό του καὶ ν' ἀκολουθήσει τὸν Χριστό, πρέπει ν' ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του νὰ τὸν ἀπαρνηθεῖ ὡς τὸν ἀφανισμὸ τῆς ψυχῆς του! Ναί, γιατὶ τόσο βαθιά, τόσο πληθωρικὰ διαπότισε ἡ ἁμαρτία τὴ φθαρμένη φύση μας, ὥστε ἡ ψυχή μας πρέπει ν' ἀφανιστεῖ καὶ νὰ γεννηθεῖ πάλι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Γιὰ νὰ σηκώσεις τὸν σταυρό σου, πρέπει, πρῶτον, νὰ ἀρνηθεῖς στὸ σῶμα τὴν ἱκανοποίηση τῶν ἰδιότροπων ἐπιθυμιῶν του, προσφέροντας του μόνο τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὴ συντήρηση του• δεύτερον, νὰ παραδεχθεῖς ὅτι τὸ δίκαιό σου εἶναι ἀπάνθρωπη ἀδικία καὶ ἡ λογική σου τέλειος παραλογισμὸς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί, τρίτον, νὰ παραδοθεῖς στὸν Κύριο μὲ ἀκλόνητη πίστη καὶ νὰ ἐπιδοθεῖς στὴν ἐπιμελὴ σπουδὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ἀποστεργώντας τὸ θέλημά σου.

ποιος μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἀπαρνεῖται τὸν ἑαυτό του, εἶναι ἱκανὸς νὰ σηκώσει τὸν σταυρό του. Μὲ πνεῦμα ὑποταγῆς στὸν Θεό καὶ μὲ τὴν ἐπίκληση τῆς βοήθειας Του, ἡ ὁποία ἔρχεται νὰ τὸν ἐνισχύσει, κοιτάζει ἄφοβα καὶ ἀτάραχα τὴ θλίψη νὰ τὸν πλησιάζει καὶ ἑτοιμάζεται μεγαλόψυχα νὰ τὴν ὑπομείνει. Ἐλπίζει ὅτι ἔτσι θὰ γίνει μέτοχος τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ φτάσει στὴν ὁμολογία Του, ὁμολογία μυστική, μὲ τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά, ἀλλὰ καὶ φανερή, μὲ τὶς πράξεις καὶ ὁλόκληρη τὴ ζωή.

σο ὁ σταυρὸς παραμένει μόνο δικός μας, εἶναι πολύ βαρύς. Ὅταν μεταβληθεῖ σὲ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, γίνεται ἐξαιρετικὰ ἐλαφρός. «Γιατὶ ὁ ζυγός μου εἶναι χρηστὸς καὶ τὸ φορτίο μου ἐλαφρό», εἶπε ὁ Κύριος.

σταυρὸς τοποθετεῖται στοὺς ὥμους τοῦ μαθητῆ τοῦ Χριστοῦ, ὅταν αὐτὸς ἀναγνωρίσει πὼς εἶναι ἄξιος τῶν θλίψεων ποὺ τοῦ ἔστειλε ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ σηκώνει ὀρθὰ τὸν σταυρό του, ὅταν παραδέχεται ὅτι οἱ θλίψεις εἶναι ἀπαραίτητες γιὰ τὴ μεταμόρφωση του, τὴν ὁμοίωση του μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴ σωτηρία του.

καρτερική ἄρση τοῦ σταυροῦ σου εἶναι ἡ καθαρή θέαση καὶ ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς σου. Σ' αὐτὴ τὴν ἐπίγνωση δὲν ὑπάρχει αὐταπάτη. Ἀπεναντίας, ἂν ὁμολογεῖς πὼς εἶσαι ἁμαρτωλὸς ἀλλὰ βαρυγκωμᾶς γιὰ τὸν σταυρό σου, ἀποδεικνύεις πὼς ἔχεις ἐπιφανειακὴ γνώση τῆς ἀμαρτωλότητάς σου καὶ βρίσκεσαι μέσα στὴν αὐταπάτη.

καρτερική ἄρση τοῦ σταυροῦ σου εἶναι ἡ πραγματικὴ μετάνοια.

Καρφωμένος στὸν σταυρό, ὁμολόγησε μπροστὰ στὸν Κύριο πὼς οἱ ἀποφάσεις Του εἶναι ἀλάθητες. Κατηγόρησε τὸν ἑαυτό σου, δικαίωσε τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ, καὶ θὰ λάβεις τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου.

Καρφωμένος στὸν σταυρό, γνώρισε τὸν Χριστό, καὶ θ' ἀνοιχθοῦν γιὰ σένα οἱ πύλες τοῦ παραδείσου.

Καρφωμένος στὸν σταυρό σου, δόξασε τὸν Κύριο, ἀποδιώχνοντας ὡς ἄνομο καὶ βλάσφημο κάθε λογισμὸ παραπόνου καὶ γογγυσμοῦ.

Καρφωμένος στὸν σταυρό σου, εὐχαρίστησε τὸν Κύριο γι' αὐτὸ τὸ ἀνεκτίμητο δῶρο Του τὴ δυνατότητα, δηλαδή, ποὺ σοῦ δίνει νὰ Τὸν μιμηθεῖς μὲ τὶς ὀδύνες σου.

Καρφωμένος στὸν σταυρό σου, νὰ θεολογεῖς- γιατὶ ὁ σταυρὸς εἶναι τὸ ἀληθινό σχολεῖο, τὸ μοναδικό θησαυροφυλάκιο καὶ ὁ ὕψιστος θρόνος τῆς αὐθεντικῆς θεολογίας. Δίχως σταυρὸ δὲν ὑπάρχει ζωντανὴ γνώση τοῦ Θεοῦ.

«Μὴ ζητᾶς τὴν τελειότητα τοῦ νόμου τῆς ἐλευθερίας (δηλ. τοῦ Εὐαγγελίου) σὲ ἀνθρώπινες ἀρετές, γιατὶ τέλειος ἄνθρωπος μ' αὐτὲς τὶς ἀρετὲς δὲν ὑπάρχει, ἡ τελειότητα του εἶναι κρυμμένη στὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ».

Σὲ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ μεταβάλλεται ὁ σταυρὸς τοῦ μαθητῆ τοῦ Χριστοῦ, ὅταν αὐτὸς τὸν σηκώνει μὲ εἰλικρινὴ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητα του εὐχαριστώντας καὶ δοξολογώντας τὸν Κύριο. Ἀπὸ τὴν εὐχαριστία καὶ τὴ δοξολογία ἔρχεται ἡ πνευματικὴ παρηγοριά. Ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ δοξολογία γίνονται πλούσιες πηγὲς ἀσύλληπτης καὶ ἄφθαρτης χαρᾶς, ποὺ κοχλάζει εὐεργετικά μέσα στὴν καρδιά, ξεχύνεται στὴν ψυχή, ἀπλώνεται στὸ σῶμα, κυριεύει ὅλη τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου.

Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι γιὰ τοὺς σαρκικοὺς ἀνθρώπους ἀσήκωτος. Γιὰ τὸν μαθητὴ καὶ ἀκόλουθο τοῦ Χριστοῦ, ὅμως, εἶναι ἀστείρευτη πηγὴ ἀνέκφραστης πνευματικῆς εὐφροσύνης. Τόσο μεγάλη εἶναι αὐτὴ ἡ εὐφροσύνη, ποὺ ἐξουδετερώνει ἐντελῶς τὴ θλίψη καὶ τὸν πόνο.

νεαρὴ Μαύρα εἶπε στὸν σύζυγό της Τιμόθεο, ὅταν ἐκεῖνος, ὑπομένοντας μὲ καρτερία φοβερὰ βασανιστήρια γιὰ τὴν πίστη του στὸν Χριστό, τὴν καλοῦσε στὸ μαρτύριο: "Φοβᾶμαι, ἀδελφέ μου, νὰ μὴ δειλιάσω, ὅταν δῶ τὰ βασανιστικὰ ὅργανα καὶ τὸν ὀργισμένο ἡγεμόνα φοβᾶμαι μήπως λυγίσω, ἐπειδὴ εἶμαι νέα". Καὶ ὁ Τιμόθεος τῆς ἀπάντησε: "Νὰ στηρίξεις τὴν ἐλπίδα σου στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καὶ τὰ βασανιστήρια θὰ γίνουν λάδι, ποὺ θὰ χυθεῖ πάνω στὸ σῶμα σου, θὰ γίνουν πνοὴ δροσιᾶς, ποὺ θὰ σὲ ἀνακουφίσει ἀπὸ τοὺς πόνους σου".

Σταυρὸς εἶναι ἡ δύναμη καὶ ἡ δόξα τῶν Ἁγίων ὅλων τῶν αἰώνων.

Σταυρὸς εἶναι ὁ θεραπευτὴς τῶν παθῶν καὶ ὁ ἐξολοθρευτὴς τῶν δαιμόνων.

Θανατηφόρος εἶναι ὁ σταυρός τους γιὰ ὅσους δὲν φρόντισαν νὰ τὸν μεταβάλουν σὲ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, γιὰ ὅσους βαρυγκωμοῦν ἐνάντια στὴ θεία πρόνοια, γιὰ ὅσους παραδίνονται στὴν ἀπελπισία καὶ τὴν ἀπόγνωση. Οἱ ἁμαρτωλοὶ ποὺ δὲν ἔχουν ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς τους, ἑπομένως οὔτε καὶ μετάνοια, πεθαίνουν γιὰ πάντα πάνω στὸν σταυρό τους καὶ στεροῦνται, ἀπὸ ἔλλειψη αὐτογνωσίας καὶ καρτερίας, τὴν ἀληθινὴ ζωή, τὴ ζωή μαζὶ μὲ τὸν Θεό. Οἱ ψυχές τους κατεβαίνουν ἀπὸ τὸν σταυρὸ τῶν θλίψεων μόνο νεκρές, γιὰ νὰ ριχθοῦν στὸν αἰώνιο τάφο, στὴ φυλακὴ τοῦ ἄδη.

Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ ἀνυψώνει πάνω ἀπὸ τὴ γῆ τὸν σταυρωμένο σ' αὐτὸν μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ. Ὁ μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, καρφωμένος στὸν σταυρό του καὶ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, ἔχει τὶς σκέψεις του στραμμένες στὰ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα ἀγαθά, μὲ τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά του ζεῖ στὸν οὐρανὸ καὶ θεωρεῖ τὰ μυστήρια τοῦ Πνεύματος.

«Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει», εἶπε ὁ Κύριος, «ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ἂς σηκώσει τὸν σταυρό του καὶ ἂς μὲ ἀκολουθήσει». Ἀμήν.

Πηγή: Ἀσκητικὲς ἐμπειρίες B', Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου.

2020/03/19

ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ

του Γιώργου  Δ. Δημακόπουλου Δημοσιογράφου

''Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρί­ζε­σθε, κρα­ται­­ούσθε''. (Α' Κορ. 16.13-24)



Είναι οικτρό! Αν ο παναιρετικός ιός του Οικουμενισμού απορθοδοξοποίησε τις καινοτόμες, επίσημες Εκκλησίες, ο φυσικός ιός του Κορωνοιού τις έβαλε λουκέτο! Η πτώση διά βαθμηδόν οδηγεί από τον πάτο, στον απόπατο. Μια απλή οπτικοποίηση των όλων, χωρίς βεβιασμένη, επιδερμική και εκ του πονηρού πνευματική ''υπερμετρωπία'' οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα, πως οι αποφάσεις που πάρθηκαν ήταν εξόχως επονείδιστες, ως και εν ολίγοις -αδιακρίτως- κωμικές! Η Εκκλησία της Κύπρου θα τελεί λειτουργίες μέχρι του ορίου των δέκα ατόμων. Ο ενδέκατος και οι συνακόλουθοί του στην ουρά θα μένουν εκτός, αφού οι ιερείς θα καλούνται να κλειδώνουν τους ναούς! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Αρχιεπισκοπή της Κρήτης, της Αμερικής και φυσικά η Αλβανική Εκκλησία μπροστάρηδες ''εφ' όπλου λόγχη'' στον επικό αγώνα του Καίσαρος, για την διάσωση του επίδημου ποιμνίου.

Στα ενχώρια, η καινοτόμος Εκκλησία δυστυχώς απέδωσε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Καίσαρι...! Αυτή η χρόνια σύμπραξη και ταυτοποίηση Κράτους-Εκκλησίας απέδωσε τα μέγιστα, ώστε και ο Πρωθυπουργός να αναδειχθεί ως νέος Πόντιος Πιλάτος (εν μέσω Μ. Τεσσαρακοστής) και η Αρχιεπισκοπή να αντικρούσει, πως η απόφαση ήταν πρωθυπουργική και ως εκ τούτου, υπακοή στον Καίσαρα! Ο δηθενισμός και η ανειλικρίνεια, όμως μεγιστοποιούν την υποκρισία και εγκαθιδρούν την απιστία και το ψεύδος. Πού πήγαν άλλωστε όλα εκείνα τα φιλοσεβή, φλογερά και ρητορικά  κηρύγματα, πως στην εκκλησία όλα αγιάζονται, όλα αποκαθαίρονται και όλα ευδοκιμούν εν Πνεύματι Αγίω;

Πού πήγαν όλες εκείνες οι θορυβώδεις, ηχηρές, στεντόρειες και μεγαλεπίβολες φωνές από του άμβωνος, πως κατά την τελετή του Αγιασμού, που γίνεται κάθε πρώτη του μηνός στους ναούς και τα ξωκλήσια, το νερό που ραντίζουμε αγιάζει όχι μόνο τα σώματα, τις ψυχές, αλλά και την ύλη την κτιστή; Στην ακολουθία του Μικρού Αγιασμού ο ιερέας δεν είναι που διαβάζει το ευαγγέλιο περί της προβατικής κολυμβήθρας της Βηθεσδά; Τί λέει; ''Τω καιρώ εκείνω, ανέβη ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα. Εστί δε εν τοις Ιεροσολύμοις, επί τη Προβατική, κολυμβήθρα, η επιλεγομένη εβραιστί Βηθεσδά, πέντε στοάς έχουσα. Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, εκδεχομένων την του ύδατος κίνησιν. Άγγελος γαρ κατά καιρόν κατέβαινεν εν τη κολυμβήθρα, και ετάραττε το ύδωρ· ο ουν πρώτος εμβάς μετά τήν ταραχήν του ύδατος, υγιής εγίνετο, ω δήποτε κατείχετο νοσήματι''.

Το ύδωρ τούτο το ηγιασμένο δεν χρησιμοποιούν οι Ιερείς μας έτη και έτη, περί ίασης των ασθενούντων, περί φυγάδευσης των δαιμόνων και περί αγιασμού των οίκων τούτων; ''Νάμασιν επομβρήσας, Χριστέ, πηγήν των ιάσεων, εν τω πανσέπτω ναώ της Παρθένου σήμερον, τω της σης ευλογίας ραντισμώ, φυγαδεύεις τας νόσους των ασθενούντων, ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων ημών''. Όταν πίνουμε τον αγιασμό, δεν ευχόμαστε: ''Κύριε, ποίησον αυτό και δι' εμέ αφθαρσίας πηγήν, αγιασμού δώρον, αμαρτημάτων λυτήριον, νοσημάτων αλεξιτήριον, δαίμοσιν ολέθριον, ταις εναντίαις δυνάμεσιν απρόσιτον, αγγελικής ισχύος πεπληρωμένον''; Δυστηχώς και είναι αναφανδόν πασιφανές, πως η αίρεση οδηγεί στην απιστία.

Μετά την εκκοσμικευμένη απόφαση του Παποκεντρικού Κρατιδίου του Βατικανού περί κλείσιμου όλων των ''ναών'' και μετάδοση της ''λειτουργίας'' μέσω Skype (!), η καθ' ημάς καινοτόμος Εκκλησία προωθεί την μαζική κατ' οίκον προσευχή, τον προσανατολισμό στην Τηλοψία και την καταφυγή στο Διαδίκτυο. Αυτά -δηλαδή- που η ίδια καλούσε τους πιστούς να αποφεύγουν! Γιατί δεν γίνονται λιτανείες, γιατι δεν τελούνται αγρυπνίες για την εξάλειψη της πανδημίας του ιού του Κορωνοιού, αφού είναι γνωστό τοις πάσι: ''Όπου Θεός δε βούλεται, νικάται φύσεως τάξις, ως γέγραπται''! Η καινοτόμος Εκκλησία, αφ' ενός εφαρμόζει την παροιμία ''δάσκαλες που δίδασκες...'' και αφ' ετέρου προσφέρει τροφή πλουσία κι εδέσματα θεσπέσια  στους -συνειδητά- αθέους, αιρετικούς και αλλόθρησκους προκειμένου να διατρανώνουν και να ενισχύουν την πεποίθηση, πως η Εκκλησία αδυνατεί να νικήσει, εκεί ''όπου νικάται φύσεως τάξις''!

Μεγαλύτερη χαιρέκακη ευφορία και δώρο συστημένο προς τον διάβολο και τους υπηκόους του δεν θα μπορούσε να συμβεί. Ο Χριστός μας δεν ελάλησε στον Πέτρο ''Ολιγόπιστε εις τι εδίστασας;'', βλέπων (ο Πέτρος) τον άνεμον ισχυρόν και εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων ''Κύριε, σώσον με''; Εν μέσω Μεγάλης Τεσσαρακοστής (η ερχόμενη Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως), αντί οι Ποιμένες της καινοτόμου Εκκλησίας να καλέσουν τους πιστούς να γεμίσουν τις εκκλησίες προκειμένου να αποστάξουν μια σταλαγματιά αγάπης και μετάνοιας, τους μαντρώνουν εκτός ποιμνιοστασίου, υπό το φόβο του ιού! Οι ίδιοι δεν είναι που διατείνονται, πως είναι καιροί ομολογίας, γενναιοφροσύνης και αποκάλυψης στην εσχατιά του χρόνου, καιροί νήψης και εγρήγορσης στο τέλος αυτού του εσχατολογικού οδοιπορικού;

πως, όμως και στην περίπτωση του ειδεχθούς Οικουμενισμού, έτσι και τώρα υπό τον φόβο της πανδημίας λαλούν διεστραμμένα, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Και ο μεν Συγκρητισμός αντιμετωπίστηκε με καλοτυπωμένα έγγραφα και ενδελεχή δοκίμια, προκειμένου να αναδειχθούν οι γνώσεις και οι δείκτες νοημοσύνης των γραφόντων, ο δε πάνδημος ιός με την εκ του ασφαλούς παρότρυνση της οδηγίας  ''Μένουμε στο Σπίτι''... Τουναντίον, το εντελώς αντίθετο θα έπρεπε να αντιτάξουν οι καινοτόμοι της Αποστασίας: το σύνθημα ''Μένουμε στην Εκκλησία''! Αλλά, για ποια Εκκλησία ομιλούμε, όταν  οι περισσότεροι εκ των ιδίων δεν πιστεύουν στην Μοναδικότητα, την Σωτηριολογική Αποκλειστικότητα και την Καθολικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Οι σημερινοί Οικουμενιστές ψευδοπροφήτες, τύπου Βαρθολομαίου, Ελπιδοφόρου, Αναστασίου, Ιγναντίου και εσχάτως του Νικολάου Μεσογαίας, τους έχουν πείσει, να ρίξουν και εκείνοι λίγο ''λίπασμα'' στην ξερή αναδενδράδα του Συγκρητισμού.

Και Ανάσταση; Και Ανάσταση μέσω Skype, ΕΡΤ και διαδικτύου! Το όνομα της Απιστίας που καλλιεργείται με στρατηγική, συνέπεια και προγραμματισμό ονομάζεται Αίρεση και Φόβος!

Υ.Γ. Το άρθρο αποτελεί προσωπική εκτίμηση του γράφοντος εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό του και κανέναν άλλο. Στις Εκκλησίες βιώνεται το θαύμα της Χάριτος του Αγίου Θεού, ανατρέπεται παντελώς η φυσική τάξη των πραγμάτων και ο Χριστός μας ζωντανός αγιάζει τους μετέχοντας στην λειτουργική τάξη των ναών. Αυτή είναι η μακραίωνη ιστορία της Αγίας Εκκλησίας μας, σημειώνοντας παράλληλα, πως οι ναοί με τις αγίες εικόνες τους, τα αγιάσματά τους, τα χαριτόβρυτα και ιερά λείψανά τους και την φυσική παρουσία των Αγίων μας -προεξάρχοντος του ιδίου του Χριστού μας μετά της Κυρίας Θεοτόκου- δεν θα άφηναν ούτε έναν άνθρωπο να προσβληθεί από παντός κακού! Όλα είναι θέμα Πίστης! Τα υπόλοιπα θαρρώ, είναι εκ του περισσού. Εύχεσθε!

2020/03/17

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΟΠΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΙΕΡΟΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ

Ως απάντηση στα αντιχριστιανικά κυβερνητικά μέτρα καταστολής της Θείας Λειτουργίας και λοιπής λατρείας προς τον Τριαδικό Θεό, αναρτούμε Ιερό Προσευχητάριο για τους αναγνώστες που δεν έχουν ή που επιθυμούν να το έχουν σε εύχρηστη, ηλεκτρονική μορφή. Εμπεριέχεται και ο Κανόνας των Χαιρετισμών. Η Γνήσια Ορθόδοξος Εκκλησία μας έχει εκδώσει επανειλημμένως ιερά Προσευχητάρια, με τελευταία εκδόση της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης Αττικής. Οι ενδιαφερόμενοι δύνανται να επικοινωνήσουν με την αδελφότητα της Μονής και να παραγγείλουν. Είναι αδιανόητο ότι απαγορεύεται η έσχατη ελπίδα των Ορθοδόξων πιστών, πράγμα που έκαναν μόνο οι διώκτες της Εκκλησίας του Χριστού.

«Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε˙ αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωάν. ις , 33)




Στη Χημεία, Αυτός μετέτρεψε το νερό σε κρασί. (Κατά Ιωάννη 2. 1-11)

Στη Βιολογία, γεννήθηκε χωρίς να έχει συλληφθεί στη κοιλία της μητέρας Του με τον φυσικό τρόπο. (Κατά Ματθαίον 1. 18-25)

Στη Φυσική, διέψευσε το νόμο της βαρύτητας, όταν περπάτησε πάνω στα κύματα και όταν ανελήφθη στους ουρανούς. (Κατά Μάρκον 6. 49-51)

Στην Οικονομία, απέρριψε τη θεωρία των Μαθηματικών όταν ταΐσε 5.000 άτομα έχοντας μόνο πέντε άρτους και δύο ψάρια και στο τέλος ακόμα περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια γεμάτα. (Κατά Ματθαίον 14. 17-21)

Στην Ιατρική, θεράπευσε αρρώστους, παράλυτους και τυφλούς χωρίς να τους χορηγήσει κανένα φάρμακο. (Κατά Ματθαίον 9.19-22 & Κατά Ιωάννη 9. 1-15)

Διόρθωση λάθους: Στο προσευχητάριο γράφεται λανθασμένα ότι γίνεται κατάλυση ψαριών στην νηστεία των Χριστουγένννων μέχρι 17/12 ενώ το σωστό είναι ότι, κατά την παράδοση, γίνεται κατάλυση ιχθύων τα Σάββατα και τις Κυριακές από 21/11 έως 12/12 εφόσον οι εορτές αυτές συμπέσουν Σαββατοκύριακο.

2020/03/15

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ


ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Γ.Ο.Χ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Με κατάνυξη και έντονο πνεύμα προσευχής για την παρούσα δοκιμασία της πανδημίας εόρτασε η Εκκλησία μας την ιερά μνήμη του μεγάλου Πατρός και Θεολόγου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμα. Στην Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας Καλαμάτας ιερούργησε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, οι πατέρες της Μονής ανέγνωσαν τον Κανόνα κατά του λοιμού και ο Σεβασμιώτατος με συγκίνηση γονάτισε μπροστά στην ωραία Πύλη και ανέγνωσε την σχετική Ευχή κατά του λοιμού προς την Αγία Τριάδα, για τον ιό που ταλανίζει την ανθρωπότητα. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε μικρή Λιτανεία Αγίων Λειψάνων και της ιεράς εικόνας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.




ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Παρά τις δυσχερείς συγκυρίες, το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης πανηγύρισε δεόντως την μνήμη του δευτέρου πολιούχου της συμπρωτεύουσας. Στον Ιερό Ναό Γεννήσεως Χριστού στην Αγχίαλο Θεσσαλονίκης ιερούργησε ο Παν/τος Ιερομόναχος π. Βησσαρίων Βάλλιος και κήρυξε το Θείο λόγο. Πριν τη διανομή του αντιδώρου, τελέστηκε δέηση και διαβάστηκαν ευχές για την λοιμικη ασθένεια του κοροναϊού και για την επιδρομή αλλοφύλων στα ανατολικά σύνορά μας, στον Έβρο. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Λειτουργός και ομάδα Ορθοδόξων πιστών μετέβησαν προς προσκύνηση στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Γρηγορίου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα του Φωστήρα της Ορθοδοξίας και έψαλλαν το τροπάριο.




Ο ἱερὸς Πατέρας γνώρισε τὸ ᾿Ισλὰμ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς αἰχμαλωσίας του ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1354, διαλέχθηκε τρεῖς φορὲς μὲ ἐκπροσώπους του, ὁμολόγησε καὶ διατύπωσε μὲ σαφήνεια τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ διδασκαλία, ἐπισήμανε τὸ ριζικῶς διαφορετικὸ περιεχόμενο καὶ τὸν τρόπο κατανόησης τοῦ Θεοῦ ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ Χριστιανισμοῦ καὶ ᾿Ισλάμ, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸν διαφορετικὸ τρόπο κατανόησης τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ. Τονίζει μὲ σαφήνεια σχετικὰ μὲ τὶς θεολογικὲς ἀφετηριακὲς προϋποθέσεις τοῦ ᾿Ισλάμ: «Τὸν δὲ Μεχουμὲτ (σ.σ. τὸν Μωάμεθ) οὔτε παρὰ τῶν προφητῶν εὑρίσκομεν μαρτυρούμενον οὔτε τι ξένον εἰργασμένον καὶ ἀξιόλογον πρὸς πίστιν ἐνάγον. Διὰ τοῦτο οὐ πιστεύομεν αὐτῷ οὐδὲ τῷ παρ᾿ αὐτοῦ βιβλίω». 
Μὲ ἀφορμὴ μάλιστα τὶς ἰσλαμικὲς ἀντιλήψεις περὶ Χριστοῦ ἐπισημαίνει στὸ ποίμνιό του: «Προσέχετε μὴ εὑρεθῆτε ὅπως αὐτοὶ ἐδῶ, πού, ἐνῶ τὸν τεχθέντα ἀπὸ τὴν παρθένο τὸν ὀνομάζουν Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ πνοή του καὶ Χριστό, δηλαδὴ Θεάνθρωπο, ἔπειτα τὸν ἀποφεύγουν φρενοβλαβῶς καὶ τὸν ἀθετοῦν σὰν νὰ μὴ εἶναι Θεός». ῾Υπογράμμιζε στὶς συζητήσεις του, ὅτι κατὰ τὴ χριστιανικὴ πίστη τὸ «ἕνας Θεὸς» εἶναι ἀλληλένδετο, ἀδιάσπαστο καὶ μὲ τὸ «Τριαδικός». «Ἓν γοῦν τὰ τρία καὶ τὰ τρία ἕν».
῾Ο χριστιανὸς ὁμιλεῖ πάντοτε σχετικὰ μὲ τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ γιὰ «Τριάδα ἐν Μονάδι, Μονάδα ἐν Τριάδι καὶ Μονάδα ἅμα καὶ Τριάδα», πρᾶγμα ἀδιανόητο γιὰ τὸ ᾿Ισλάμ, ὅπως φυσικὰ καὶ γιὰ τὸν ᾿Ιουδαϊσμό. «Οὐκοῦν ὁ Θεὸς τρία, καὶ τὰ τρία ταῦτα εἷς ἐστι Θεὸς καὶ δημιουργός». 
Δὲν εἶναι τυχαῖο μάλιστα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀπόλυτη πιστότητα τοῦ ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στὰ δεδομένα τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ θείας ᾿Αποκαλύψεως, δὲν τὸν ὁδηγεῖ σὲ ἀβαρίες περὶ τὴν πίστη παρὰ τὶς ταλαιπωρίες τῆς αἰχμαλωσίας του. Ταυτοχρόνως ὅμως τὸν ὁδηγεῖ νὰ κατανοήσει μὲ χριστολογικὴ προοπτικὴ καὶ αὐτὴ τὴ θέση ἑνὸς ἀλλόδοξου συνομιλητῆ του «ὅτι θὰ ἔλθει κάποτε καιρὸς ποὺ θὰ συμφωνήσουμε μεταξύ μας», ἀναφέροντας: «Συνεθέμην γὰρ μνησθεὶς τῆς τοῦ ἀποστόλου φωνῆς, ὅτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ πᾶν γόνυ κάμψει καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, τοῦτο δ᾿ ἔσται πάντως ἐν τῇ Δευτέρᾳ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ».

( Πηγή: ῾Ο ῞Αγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ Χριστιανισμὸς καὶ τὸ ᾿Ισλὰμ
Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου,Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.)

2020/03/13

ΚΑΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΛΟΙΜΟΥ

ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ 
ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥΣ
ΣΕ ΑΠΕΙΛΗ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ






2020/03/12

ΛΟΓΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ

ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ


Η πνευματική λογική μας διδάσκει, πως οι αρρώστειες και γενικά οι θλίψεις, που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του και της ευσπλαγχνίας Του για μας. Όπως τα πικρά φάρμακα τους άρρωστους τους ωφελούν πιο πολύ από τα γλυκίσματα, έτσι και αυτές βοηθούν εκείνους που τις υπομένουν στη σωτηρία και στην αιώνια ευτυχία πιο πολύ από τα θαύματα! Συχνά, πολύ συχνά, μια ασθένεια είναι πιο μεγάλη ευεργεσία από ένα θαύμα! Η αρρώστεια είναι τόσο ουσιώδης ευεργεσία, ώστε η απαλλαγή μας από αυτή (έστω και με θαύμα!) να μας βλάπτη, αφού αφαιρεί ένα πιο μεγάλο αγαθό• ένα αγαθό που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να συγκριθή με το πρόσκαιρο αγαθό, που μας προσφέρει με θαύμα η θεραπεία μας από κάποια αρρώστεια.

Η αγία Γραφή μας λέγει ολοκάθαρα, πως ο Θεός σε κείνους που αγαπάει στέλνει πολλές πίκρες, και κυρίως αρρώστειες σωματικές. Σε κάθε της σελίδα η αγία Γραφή μας λέγει, ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άγιοι επέρασαν την επί γης ζωή τους βαδίζοντες την οδό την στενή και τεθλιμμένη, που είναι γεμάτη θλίψεις, πίκρες, στερήσεις.

Με αυτή τη γνώμη για τις θλίψεις, οι αληθινοί δούλοι του Θεού αντιμετώπιζαν τις θλίψεις, που τους συνέβαιναν, με πολύ μεγάλη περίσκεψη• και με αυταπάρνηση. Όποιες και αν ήσαν, τις εδέχοντο σαν να τους έπρεπαν! Γιατί επίστευαν ολόψυχα ότι δεν θα τους συνέβαιναν, αν δεν τις επέτρεπε ο δικαιοκρίτης Θεός θεωρώντας τες κατάλληλες για τις πνευματικές ανάγκες τους. Η πρώτη τους δουλειά, όταν τους συνέβαινε κάποια θλίψη, ήταν να βάλουν βαθειά στο νου τους ότι τους έπρεπε! Αναζητούσαν στον εαυτό τους την αιτία. Και την εύρισκαν. Και μετά, μόνο αν διαπίστωναν, ότι η θλίψη αυτή τους εμπόδιζε στην ευαρέστηση του Κυρίου, μόνο τότε, Τον παρακαλούσαν να τους απαλλάξη από αυτή. Και πάλι όμως αφήνανε την εκπλήρωση ή μη εκπλήρωση του αιτήματός τους, στη διάθεση του Κυρίου. Και ποτέ δεν τολμούσαν να ειπούν, πως ο τρόπος, με τον οποίο αυτοί αντιμετώπιζαν την δοκιμασία τους, ήταν ο σωστός. Γιατί πράγματι, ποτέ δεν είναι δυνατό να είναι ο σωστός. Γιατί η κρίση του χοϊκού ανθρώπου, έστω και αν είναι και άγιος, δεν μπορεί ποτέ να αγκαλιάση και να ιδή τα πράγματα καλλίτερα από το παντέφορο όμμα του Κυρίου. Ο Θεός ξέρει, γιατί στέλνει δοκιμασίες στους εκλεκτούς Του.

Πρέπει να αφήνωμε τον εαυτό μας στο θέλημα του Θεού. Γιατί μόνο τότε, μόνον όταν ποθούμε ειλικρινά και με βαθειά ευλάβεια να γίνεται παντού και πάντοτε το θέλημά Του, μπορούμε να εμπιστευώμαστε, ότι έχομε φρόνημα πνευματικά σωστό.

Οι άγιοι πατέρες το ήξεραν πολύ καλά, ότι στις θλίψεις και δοκιμασίες μας αξία έχει η υπομονή• και ότι η υπομονή είναι κάτι που εξαρτάται από μας τους ίδιους. Για αυτό και κατηγορούσαν μόνο τον εαυτό τους. Εβίαζαν έτσι την καρδιά τους να έχη υπομονή. Έφερναν στη μνήμη τους το θάνατο, το κριτήριο του Θεού, τις αιώνιες τιμωρίες• και με την ανάμνησή τους, οποιαδήποτε και αν είναι η σημασία, η εντύπωση και η αίσθηση των επιγείων θλίψεων, εξασθενίζει. Ανέβαζαν τη σκέψη τους στην πρόνοια του Θεού. Υπενθύμιζαν στον εαυτό τους την επαγγελία του Υιού του Θεού, ότι θα είναι αδιάστατα ενωμένος με εκείνους που Τον ακολουθούν και θα τους φυλάττη.

Παρορμούσαν τον εαυτό τους να έχη ευψυχία και ανδρεία. Πίεζαν τον εαυτό τους να δοξάζη και να ευχαριστή τον Θεό για τις θλίψεις. Τον έσπρωχναν στην συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητός τους, που τους έκανε άξιους κάθε τιμωρίας. Ενθυμούντο και την ευσπλαγχνία του Κυρίου, αλλά και την δικαιοκρισία του. Και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια, να έχουν υπομονή, ανέπεμπαν εκτενείς προσευχές στο Θεό να τους δίνη αυτό το θείο χάρισμα της ευλογημένης υπομονής, που είναι πάντοτε αχώριστη από το άλλο χάρισμα του πνεύματος, την ευλογημένη ταπείνωση• γιατί οι δύο αυτές αρετές, είναι εγγύηση σωτηρίας και αιώνιας μακαριότητας.

2020/03/10

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2020



ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ Γ.Ο.Χ. ΑΘΗΝΩΝ

Με λαμπρότητα εορτάστηκε ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας, η "απαξ τοις αγίοις παραδοθείσα" πίστη του Χριστού, έναντι του πολυκέφαλου τέρατος των αιρέσεων δια των οποίων ο αντίδικος πολέμησε και πολεμά την Εκκλησία. Στους Ιερούς Ναούς της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας τελέστηκε η Θεία Λειτουργία ή η Ιερά Ακολουθία κι ακολούθησε η ανάγνωση του Συνοδικού της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου κατά των αιρετικών εικονομάχων και πασών των αιρέσεων καθώς και η Λιτάνευση των Ιερών Εικόνων.

Το απόγευμα της Κυριακής τελέστηκε, όπως κάθε χρονιά, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου στην Αθήνα (περιοχή Ρουφ) η Συνοδική Εκδήλωση με την τέλεση κατανυκτικού Εσπερινού και σχετική με την εορτή ομιλία. Στον κατανυκτικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Πανιερώτατος Πρόεδρος της Ιερά Συνόδου και Τοποτηρητής Αθηνών, Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. Χρυσόστομος μετά του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά, βοηθούμενοι υπό Κληρικών. Eόρτιους λόγους εξεφώνησαν οι Σεβ/τοι Αρχιερείς προς τον Κλήρο, τους Μοναχούς και τους Ορθοδόξους πιστούς που παρέστησαν στην αγωνιστική εκδήλωση.





ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Χοροστάτησε ο οικείος Μητροπολίτης κ. Ιάκωβος στην Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας Παναγουλάκη Καλαμάτας.



ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

Χοροστάτησε ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας.



ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ιερούργησε ο ζηλωτής Ιερέας της Μεγαλονήσου Κρήτης, Αιδεσιμότατος π. Ζαχαρίας Τσικρικάκης στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Ηρακλείου.




2020/03/09

ΕΙΔΗΣΕΙΣ- ΚΡΙΣΕΙΣ- ΣΧΟΛΙΑ

* Οι Οικουμενιστές του Φαναρίου προβάλλουν περιχαρώς έρευνα Κοινωνιολόγων στην Ουκρανία για την συμπάθεια προς το σχισματικό μόρφωμα που δημιούργησαν, ακόμη και με Αυτοχειροτόνητους. Πέρα του ότι ελπίζουν πλέον μόνο "επί υιούς ανθρώπων" και όχι στον Τριαδικό Θεό, την αλήθεια των πραγμάτων την μαρτυρούν οι κακοποιήσεις Χριστιανών και οι καταλήψεις Ναών στην Ουκρανία και όχι τα τυχαία (;) τηλεφωνικά δείγματα.

* Και ενώ αυτά συμβαίνουν, το Σεργιανιστικό Πατριαρχείο Μόσχας επιμένει αμετανόητα στον οικουμενιστικό δρόμο. Στις 3 Φεβρουαρίου 2020 συνήλθε ομάδα εργασίας  για το συντονισμό διμερών σχέσεων με τους Μονοφυσίτες της Ινδίας ("Συριακή εκκλησία" Μαλανκάρ). Ο θεολογικός διάλογος δεν μπορεί να συνοδεύεται από εκπτώσεις στην Ορθόδοξη πίστη, ούτε να είναι αφορμή για συλλείτουργα και συμπροσευχές.


* Μοσχοβίτης "επίσκοπος" και φαναριώτης αρχιμανδρίτης, υπέγραψαν με αιρετικούς χάρτη συνεργασίας. Στην φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε πρώτον αριστερά τον Αρχιμανδρίτη Διονύσιο Παπαβασιλείου, Αρχιερατικό Επίτροπο στην Αρχιερατική Περιφέρεια Εμιλίας Ρωμανίας του Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως. Δεύτερος από δεξιά (αριστερά του Καρδιναλίου) είναι ο "Επίσκοπος" Μπογκορόντσκ Αμβρόσιος. Ο Αμβρόσιος εξελέγη από την "Σύνοδο του Πατριαρχείου Μόσχας" στις 30 Μαΐου του 2019 με τον τίτλο Μπογκορόντσκ, για να διακονήσει τις Μολδαβικές ενορίες στην Ιταλία. Η νέα αυτή Επισκοπή εντάσσεται στο Ρωσικό Εξαρχάτο για την Δυτική Ευρώπη.


* Δεν προκαλούν εντύπωση πια οι καινοτομίες των επισκόπων του Νεοημερολογιτισμού όπως του "Τρίκκης" κ. Χρυσοστόμου να ευλογεί την  τη χρονιά της Μασονικής οργάνωσης Ρόταρυ και του "Καλαμαριάς" κ. Ιουστίνου να επιτρέπει την συμμετοχή λαϊκών στην τελετή χειροτονίας νέου κληρικού του. Μάλιστα το γεγονός καυτηριάστηκε από τα Οικουμενιστικά, Φιλοπατριαρχικά διαδικτυακά μέσα.

* Στις 25 Ιανουαρίου του 2020 διοργανώθηκε οικουμενιστική συμπροσευχή στον Ορθόδοξο Ναό Cașin κοντά στην Αψίδα του θριάμβου στο Βουκουρέστι. Εκεί οι εκ των Ορθοδόξων οικουμενιστές συμπροσευχήθηκαν με εκπροσώπους 6 αιρετικών ομολογιών. Περίπου 18 άτομα, συμπεριλαμβανομένων και 2 παιδιών, βρέθηκαν στον Ναό για να διαμαρτυρηθούν. Η ομάδα χωρίστηκε στα δύο. Ορισμένοι στάθηκαν στο πεζοδρόμιο με ιερές εικόνες και πανό, ενώ άλλοι μοίρασαν στους εισερχόμενους φυλλάδια με αντικουμενιστικό περιεχόμενο και την επισήμανση ότι οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς απαγορεύονται. Κάποιοι που δεν γνώριζαν τι συνέβαινε μέσα στον Ορθόδοξο Ναό ενημερώθηκαν με αυτόν τον τρόπο για τους Κανόνες της Εκκλησίας. Ένας είπε ότι δεν θα ξαναπατήσει σε αυτήν την εκκλησία.


* "Στο πλαίσιο της Εβδομάδας σκέψης και προσευχής για την ενότητα των Εκκλησιών, στην Κέρκυρα, μετά από πρωτοβουλία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής και τους Αρχιεπισκόπου Καθολικών Κέρκυρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας Ιωάννη Σπιτέρη, πραγματοποιήθηκε στον παπικό Μητροπολιτικό Ναό (Ντόμο), μία μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα τελετή, στην οποία πήραν μέρος εκπρόσωποι και πιστοί των χριστιανικών δογμάτων που συνυπάρχουν στο νησί" ενημερώνουν οι εκεί παπικοί.


* Μία έκπληξη επιφύλαξε ο Νεοημερολογίτης "Αρχιεπίσκοπος" Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος σ’ όσους παρακολούθησαν τη διάλεξή του, την πρώτη μέρα του Συνεδρίου της Ηγεσίας των 100, όπου απαντώντας σε ερώτηση, ανακοίνωσε – σύμφωνα με την ιστοσελίδα theorthodoxworld.com – ότι "οποιοσδήποτε έχει νυμφευθεί σε Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να λάβει Θεία Κοινωνία, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι Ορθόδοξος". Σημειώνοντας ότι το 50% όλων των "ορθοδόξων" στην Αμερική είναι προσήλυτοι (το ποσοστό είναι 25% στην "Αρχιεπισκοπή Αμερικής"). Το θράσος των Οικουμενιστών του Φαναρίου δεν γνωρίζει πια όρια. Ο κ. Ελπιδοφόρος κυκλοφορεί συχνά με κοστούμια ως απλός λαϊκός (όπως στην πραγματικότητα είναι) ενώ στην έκθεση του Πατριαρχείου στο Φανάρι πωλούνται διακοσμητικά πιάτα με τις αγκαλιές Πάπα- Βαρθολομαίου. Να τους βλέπουν και να εφραίνονται οι εχθροί της Παναγίας και του Υιού της καθώς τους αποκάλεσε η Θεοτόκος ενώ έρχονταν να δολοοφονήσουν τους αντιστεκόμενους Αγιορείτες Πατέρες επί Βέκκου.



* Σε Διαθρησκειακή συνάντηση στην Σαουδική Αραβία προσέτρεξε ο "Μητροπολίτης" Γαλλίας κ. Εμμανουήλ του Οικουμενιστικού Πατριαρχείου. Ο ίδιος κατηγορείται από διαδυκτιακά δημοσιογραφικά μέσα για σκάνδαλο με τον νεαρό συνεπίσκοπο του στην Γαλλία με αφορμή διάρρηξη στα εκεί γραφεία τους. 


* Διεξήχθη οἰκουμενιστική συμπροσευχή ἐν Κιέβῳ τῶν σχισματικῶν Οὐκρανῶν, παρουσίᾳ "Ὀρθοδόξων" (!!!) Οὐνιτῶν (κρυφοπαπικῶν…), Προτεσταντῶν καί ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί Ἑβραίων, μέ ἀπώτερο στόχο τήν «ἕνωση» ὄχι μόνο τῶν χριστιανῶν (Σχισματικών καί αἱρετικῶν…), ἀλλά ὅλων τῶν θρησκειῶν (ἐφόσον παρίστατο καί Ἑβραῖος ἐκπρόσωπος), μέ προεξάρχουσα ἀναφορά στό πρόσωπο καί στίς «ἰδέες» τοῦ Πάπα Φραγκίσκου! Ἀνάμεσα σέ αὐτά πού δήλωσε ὁ ἐκπρόσωπος τῶν σχισματικῶν Οὑκρανῶν «Ἐπίσκοπος» Ἀλέξανδρος Ντραμπίνκο, ἦταν καί τό ἑξῆς: «Οι πράξεις του Αγίου Πατρός (ο πάπας του Βατικανού!!) είναι τόσο γεμάτες από ενέργεια της αγάπης και ελέους που η καρδιά μας αισθάνεται αναμφισβήτητα ότι είναι κάτι πραγματικό. Το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου είναι μια συγκεκριμένη πρόκληση για εμάς ορθόδοξους και μια πρόκληση για τους χριστιανούς στον πλανήτη γενικά». Το εργαστήριο του Οικουμενισμού στην Ουκρανία σε πλήρη λειτουργία και με υπερωρίες. 
Την ίδια στιγμή υπήρξε διαμάχη διότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αρνήθηκε σε Ουκρανό ψευδοκληρικό να λειτουργήσει σε Ναό ορθόδοξο και τελικά λειτούργησε σε παπικό στα Ιεροσόλυμα. Οι Ρώσοι εγκαλούν τους Φαναριώτες και οι τελευταίοι απορούν αφού έτσι γίνεται μετά την Οικουμενιστική Εγκύκλιο του 1920 που ανέχονται με την κοινωνία οι του Πατριαρχείου Μόσχας.



Ολοκληρώθηκε η "Σύναξη Προκαθημένων" με πρωτοβουλία του "Πατριάρχη" Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου. Έλάβαν μέρος μόνο 6 από τις 14 αυτοκέφαλες ¨Εκκλησίες" της Καινοτομίας και των κοινωνούντων με αυτήν στα πλαίσια του Οικουμενισμού. Δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των Αντιοικουμενιστών (Αποτειχισμένων κλπ. εκ της Καινοτομίας) καθώς δεν πήρε ουσιαστικές αποφάσεις και δεν προκάλεσε θετικές εξελίξεις. Βγήκε στην επιφάνεια πως το μόνο τα συμφέροντα και οι δικαιοδοσίες διακυβεύονται (βλέπε διένεξη του Πατριαρχείου Αντιοχεία για το Κατάρ που δεν προσήλθε) και όχι η πράσπιση των Ορθοδόξων δογμάτων. Όλα στις πλάτες του αναξιοπαθούντος Ουκρανικού λαού με ευθύνη του κ. Βαρθολομαίου. Ο Αιρεσιάρχης του Φαναρίου έχει τυλίξει τους περισσότερους σε μια "κόλλα χαρτί" με την Αιρετική "Σύνοδο του Κολυμπαρίου" και προωθεί με επιμονή το νέο, 8ο εωσφορικό δόγμα του, του "Πάπα της Ανατολής". Οι λόγοι προφανείς και σε μικρά παιδιά αφού πλέον οι Οικουμενιστές δεν μπαίνουν στον κόπο να κρύβονται ή να υποκρίνονται.



* Το Ρωσικό "Πατριαρχείο" συνεχίζει τον οικουμενιστικό κατήφορο.  Τα δημοσιαγραφικά μέσα ενημερώνουν: "Συνάντηση του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα με τον Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο. Στις 13 Φεβρουαρίου 2020 στο Αποστολικό Μέγαρο του Βατικανού πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα με τον Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο. Ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ μετέφερε στον Πάπα Ρώμης τον χαιρετισμό του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου. Με τη σειρά του ο Πάπας ζήτησε τον Ιεράρχη να μεταφέρει τον αδελφικό του χαιρετισμό στον Αγιώτατο Πατριάρχη."

* Τέλη του παρελθόντος έτους ο "Μητροπολίτης" Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιο του "Πατριαρχείου" Σερβίας βάπτισε γυναίκα που έκανε αλλαγή φίλου σε άντρα (τρανσέξουαλ) με αντρικό όνομα. "Η ΛΟΑΤ κοινότητα πανηγυρίζει αναδεικνύοντας και τονίζοντας την χριστιανική αγάπη, και ευγνωμονεί την Μητρόπολη Μαυροβουνίου διότι δέχεται στην αγκαλιά της όλα τα παιδιά της."


* Πρίν λίγες μέρες δέχτηκε ο πάπας του Βατικανού ομάδα "ορθοδόξων" και Μονοφυσιτών σπουδαστών για να τους ευλογήσει δηλαδή να τους προσυλητίσει στην εξουσία του. Πλήθος προκαθημέων και ανώτερων της Καινοτομίας έχουν αποφοιτήσει των παπικών ιδρυμάτων. Ο ίδιος ο κ. Βαρθολομαίους του Φαναρίου είχε καθηγητή του τον τέως πάπα Ράτσινγκερ. "Ο Πάπας Φραγκίσκος καλωσόρισε τους συμμετέχοντες σε μια επίσκεψη μελέτης νέων ιερέων και μοναχών των Ανατολικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και τους ενθάρρυνε να μοιραστούν το δώρο του Πνεύματος καθώς μαθαίνουν περισσότερα για την Καθολική Εκκλησία. Συγκεκριμένα, 18 νέοι ορθόδοξοι ιερείς και μοναχοί περνούν αυτήν την εβδομάδα στη Ρώμη κατόπιν πρόσκλησης του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας. Η επίσκεψη μελέτης αποσκοπεί στην εμβάθυνση της κατανόησης της Καθολικής Εκκλησίας." αναφέρουν τα δημοσιεύματα.

* Ειρωνεύεται ο Φαναριώτης "επίσκοπος" Χαλκηδόνος κ. Αθανάσιος τους Βουδιστές γιατί δημιούργησαν ρομπότ- βουδιστή ιερέα ενώ αυτοί- σεβόμενοι τάχα τον άνθρωπο- προτίμησαν στην "Σύνοδο του Κολυμπαρίου" να επιτρέψουν τον δεύτερο γάμο των ιερέων. Μόνο που του διαφεύγει ότι αυτό είναι παράβαση των Ιερών Κανόνων των Αγίων Πατέρων και της δισχιλιετούς Ορθοδόξου παραδόσεως. Ψιλά γράμματα για τον ίδιο. Άλλωστε στον χώρο τους ξέρουν κι άλλους τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων ηθικών προβλημάτων. Σε πρόσφατο άρθρο ο ίδιος μελετά το βουδιστικό γυναικείο "μοναχισμό" και αναρωτιέται για το μέλλον της ιεροσύνης σε σύγκριση με τις προτεσταντικές παραφυάδες που χειροτονούν γυναίκες.

* Είναι θλίβερο πως ο εγωισμός (η υπερηφάνεια) κρατάει τον άνθρωπο στην πλάνη της αίρεσης. Έτσι κάποιοι Θεσσαλονικείς που παραμένουν σε εκκλησιολογικές κλπ. πλάνες κηρύττουν την μία κακόδοξια πάνω στην άλλη για να στηρίξουν ένα σαθρό οικοδόμημα που θα τους καταπλακώσει. Ανατρέπουν όλη την ένσαρκο του Σωτήρος Χριστού οικονομία και φλυαρούν ότι ο άνθρωπος σωζόταν και πριν την ίδρυση της Εκκλησίας (Νέα Διαθήκη), στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης. Άρα μάταιη- κατ΄ αυτούς η σάρκωση του Θεανθρώπου, η Σταυρική Θυσία, η εις Άδην κατάβαση Του για να απελευθερώσει τις ψυχές Δικαίων και μετανοημένων, η εκ του Τάφου Έγερσις, η Αγία Πεντηκοστή και το κήρυγμα των Αποστόλων. Ξεχνούν ακόμη και το "Σύμβολο της Πίστεως": "Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν" και κυρύττουν τα Μυστήρια ήδη από την Παλαιά Διαθήκη όπως έχουν στην Εκκλησία της Χάριτος, προκαλώντας τον οίκτο της πτώσης τους.



* Δεν είναι ο χώρος ο επιβεβλημένος να σχολιάσει σε πρέπουσα έκταση την "Εγκύκλιο" του Μοναχού Αμφιλοχίου Ταμπουρά (φερομένου ως "επισκόπου" που διέκοψε κοινωνία με τον π. Κήρυκο Κοντογιάννη) κατά της ιεράς εικόνος της Αγίας Τριάδος. Έχει εκδώσει δεκάδες φυλλάδια ο ίδιος από το 1990 έως σήμερα αναμασώντας τις ύβρεις κατά της αγίας εικόνας ως "λατινική", "αιρετική", "βλάσφημη", "ειδωλική ποίηση" διανθισμένα με ειρωνίες και επιθετικά σχόλια. Απορεί πως "οἱ Γ.Ο.Χ. πιστεύουν εἰς τήν νέαν Ἰταλικήν πολυθεΐαν". Εϊναι καλό βήμα ότι ξεχωρίζει τον ευατό του από τους Γνησίους Ορθοδόξους και κατανοεί ότι τραβά τον δικό του εξωεκκλησιαστικό δρόμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι έως σήμερα οι εικονομαχικές φατρίες αυτοαποκαλύφτηκαν δίοτι- κατά τη διαβεβαίωση του Κυρίου- "Ου γαρ εστι κρυπτόν ό ου φανερόν γενήσεται" (Λουκάς Η', 17). Έτσι βλέπουμε να αλληκατηγορούνται για το ποιος την θεωρεί πιο "αιρετική", ποιος υποκρίνεται περισσότερο για τον λαό τους που υποτιμούν την αντίληψη και ποιος "γλείφει" (λέγε προσκυνά), υποκριτικά ή μη, εκεί που φτύνει. Θα κλείσουμε με την παράθεση ενός αποσπάσματος από τον "Κήρυκα Γ.Ο." με το οποίο επιτράπηκε στον εν λόγω Ιερομόναχο να λειτουργήσει από την Ανδρεϊκή Σύνοδο. Προκειται για το Πρακτικό της 11.1.1994 της ενωμένης τότε Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου. Τα συμπεράσματα ανήκουν στους αναγνώστες:

Ανακριτής: Την πρώτην Εγκύκλιον την δέχεσθε;
π. Αμφιλόχιος: Σας έχω δηλώσει και άλλη φοράν ότι την εδέχθην και την δέχομαι.

Ανακριτής: Πρέπει ωρισμένες φράσεις από την εργασία σας να τας αποκηρύξετε ή να τας καταδικάσετε αυτάς συγκεκριμένως.

π. Αμφιλόχιος: Δεν θέλω να αγνοή κανείς από τους Σεβ/τους Αρχιερείς, ότι η εργασία μου έχει ανακληθή και αποκηρυχθή εις το σύνολον της και εις τα επί μέρους"...

Ανακριτής: Επαναλαμβάνω έχετε αντίρρησιν να σας αναφέρω συγκεκριμένας φράσεις σας, τας οποίας η Ιερά Σύνοδος ζητεί να καταδικάσετε, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν λαμβάνονται υπ' όψιν και αι προηγούμεναι γενικαί ανακλήσεις και αποκηρύξεις.
π. Αμφιλόχιος: Ό,τι μου ζητήσετε να καταδικάσω είναι ήδη αποκεκήρυγμένον και καταδικασμένον και το θεωρώ ανύπαρκτον, καθώς δι' ότι άλλο ως άνθρωπος ηστόχησα και κακώς διετύπωσα ζητώ συγγνώμην"...

2020/03/07

ΚΑΤΑ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ

Αντιαιρετικοί Λόγοι Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη κατά των εικονομάχων

Αν κάποιος αρκείται στην επίδειξη της εικόνας χωρίς να την τιμά είναι αιρετικός


Εικόνα: "Η Δέηση" στην Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία της Αγίας Σοφίας, Κωνσταντινούπολη.

Αν κάποιος λοιπόν δεν ομολογεί ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αφού έχει έλθει με πρόσληψη σαρκός, είναι κατά την σάρκα περιγραπτός, ενώ κατά την θεία φύση μένει απερίγραπτος, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος λογομαχεί υποστηρίζοντας ότι με την περιγραφή του σώματος του Λόγου περιγράφεται μαζί και η θεότητα χωρίς να αποδίδη και τα δύο ως φυσικήν ιδιότητα στην μία υπόσταση, αφού το ένα δεν αναιρεί το άλλο μέσα στην αδιάσπαστη ένωσή τους, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος την περιγραφή της σωματικής όψεως του Λόγου δεν ονομάζει εικόνα του Χριστού η Χριστόν κατά την ταυτότητα του ονόματος, αλλά την αποκαλεί είδωλο πλάνης, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος χαρακτηρίζει με θρασύτητα την προσκύνηση, που μέσω της εικόνος αποδίδεται στον Χριστό, προσκύνηση ειδώλων και όχι του ιδίου του Χριστού, μολονότι σύμφωνα με τον Μ. Βασίλειο, δεν χωρίζεται από το ομοίωμα η δόξα του πρωτοτύπου, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος λέγει ότι αρκείται μόνον στην επίδειξη της εικόνας του Χριστού, χωρίς να την τιμά ούτε να την καταφρονή, αρνούμενος έτσι την τιμητική της προσκύνηση που αναφέρεται στο πρωτότυπο, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος μεταφέρει τις εναντίον των ειδώλων απαγορεύσεις της Γραφής και τις προσάπτει στην ιερά εικόνα του Χριστού, ώστε εξ αυτού να ονομάζη την Εκκλησία του Χριστού ναόν ειδώλων, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος προσκυνώντας την εικόνα του Χριστού λέγει ότι σ᾽ αυτήν προσκυνείται κατά φύσιν η θεότητα και όχι τόσο μόνον όσο αποτελεί (η εικόνα) σκια της σαρκός που ενώθηκε μ᾽ εκείνην (την θεότητα), αφού μάλιστα και ο Θεός είναι πανταχού παρών, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος θεωρεί ότι η μέσω των ιερών εικόνων αναγωγή στα πρωτότυπα αρμόζει στους πνευματικά κατωτέρους, διότι τάχα αυτός χωρίς αυτές ανάγεται δια της ακροάσεως στην θεωρία των αρχετύπων, και δεν αναγνωρίζει, όπως (αναγνωρίζει) ο Μ. Βασίλειος, εξ ίσου την δυνατότητα αναγωγής στην σιωπηλή ζωγραφική, όπως στην δια λόγων αφήγηση, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος αρνείται η εικόνα του Χριστού, όπως ακριβώς ο τύπος του σταυρού, σε κάθε τόπο και να ζωγραφίζεται και να επιδεικνύεται προς σωτηρίαν στον λαό του Θεού, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος δεν απονέμει στην εικόνα της Θεοτόκου και όλων των αγίων τήν προσκύνηση που πρέπει, δηλαδή στην εικόνα της Θεοτόκου ως Θεοτόκου και στών αγίων ως αγίων, σύμφωνα με την ιδιαιτερότητα τής προσκυνήσεως μητέρας Θεού και ομοδούλων, αλλά ισχυρίζεται ότι είναι εφεύρημα διαβολικό ο σωτήριος στολισμός της Εκκλησίας, αυτός είναι αιρετικός.

Αν κάποιος δεν συμπεριλαμβάνει στις λοιπές αιρέσεις αυτήν η οποία λυσσαλέα πολέμησε τις σεπτές εικόνες, επειδή εξ ίσου κι αυτή μας χωρίζει από τον Θεό, αλλά λέγει ότι είναι χωρίς σημασία η επικοινωνία μ᾽ αυτούς, είναι αιρετικός.

Αν κάποιος, υπερβολικά τιμώντας την εικόνα του Χριστού λέγει ότι δεν την πλησιάζει, διότι δεν ωφελείται, αν προηγουμένως δεν καθαρθή από κάθε αμαρτία, αυτός είναι ανόητος.