2019/01/23

ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΦΥΠΝΙΖΟΝΤΑΙ

Ενώ ετοιμαζόμασταν να αρθογραφήσουμε σχετικά με την διπροσωπία των Οικουμενιστών και φέτος να εορτάζουν, με το κατά αυτούς εσφαλμένο και πλανεμένο!!!, ορθόδοξο εορτολόγιο και να τελούν δημόσιους αγιασμούς υδάτων, κυκλοφόρησε βαρυσήμαντο άρθρο από αξιέπαινο για το θάρρος του και την αλήθεια Κληρικό της Καινοτόμου εκκλησίας. Ο π. Αθανάσιος Μισσός τα κρίνει από την πλευρά του όπως μεγάλωσε και γαλουχήθηκε στην Καινοτομία, δεν μπορούμε όμως να μην διακρίνουμε την διατράνωση της ιστορικής αλήθειας και την αποκάλυψη της ξεδιαντροπιάς των Οικουμενιστών. Είναι οι ίδιοι που γιορτάζουν με το Παπικό Πασχάλιο την εορτή της Αναστάσεως στη Φιλανδία και συνεχίζουν το "Παγκόσμιο Σκάνδαλο" της Καινοτομίας. Είναι οι ίδιοι που διώκουν, συκοφαντούν και πολεμούν τους Γ.Ο.Χ. για σχεδόν ένα αιώνα. 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΟΜΒΑ ΓΙΑ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
 – ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ



Ο θιασώτης της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού και της επιβολής Σχισμάτων, αιρέσεων και κακοδοξιών της Νέας εποχής σε διπλή παράσταση. Αριστερά στα "Θεοφάνεια" με το Παπικό εορτολόγιο στο Φανάρι τους Ουκρανούς Σχισματικούς. Δεξιά στα Ορθόδοξα Θεοφάνεια με το Πάτριο, παλαιό Ημερολόγιο στη Τρίγλεια της Μικράς Ασίας!!! 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, π. Αθανάσιος Μισσός. Τα γεγονότα που συνέβησαν με την αλλαγή του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου τον Μάρτιο του 1924 είναι τοις πάσι γνωστά. Η σχεδόν δικτατορική ημερολογιακή επιβολή του Γρηγοριανού Ημερολογίου δίχασε το πλήρωμα της Εκκλησίας και οι τότε διωγμοί που υπέστησαν αρκετοί ένθερμοι κατ’ επίγνωσιν ή και ενίοτε ότι κατ’ επίγνωσιν ζηλωτές της πατρώας παράδοσης αντηχούν έως σήμερα. Αρκεί να εμβλέψουμε στις παρατάξεις των ΓΟΧ σε Ελλάδα, Αμερική, Αυστραλία κλπ. Και τότε θα δούμε πόσο ανεπανόρθωτα διεμερίσθη ο άρραφος χιτώνας του Ιησού.

Στην Ελλάδα μάλιστα η νόμω και ελέω πολιτείας κρατούσα Εκκλησία «εβάπτισε» όλους αυτούς τους σχισματικούς με τον απαξιωτικό όρο «παλαιοημερολογίτες» οι οποίοι σημειωτέον δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και για λόγους που αυτοί γνωρίζουν κατήντησαν «πλίνθοι τε και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι». Φυσικά υπάρχουν και αξιόλογες παρατάξεις οι οποίες διαφυλάττουν την Αποστολική Διαδοχή και εργάζονται αγαθώς στον Αμπελώνα του Κυρίου.

Το Άγιο Όρος για λόγους παραδόσεως και ζηλωτισμού εκράτησε το Παλαιό – Ιουλιανό Ημερολόγιο, συμμορφούμενο προς τους κανόνες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου που μερίμνησαν επί του θέματος αυτού.

Ενώ όμως η Εκκλησία της Ελλάδος, οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου και η Αρχιεπισκοπή της Κρήτης αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τους οπαδούς του Πάτριου Εορτολογίου χαρακτηρίζοντας τους πλανεμένους, πλάνους και επιεικώς ζηλωτές. Ουαί Φαρισαίοι….. Βλέπουμε το τραγελαφικό φαινόμενο με Μητροπολίτες και άλλους κληρικούς και λαϊκούς να μεταβαίνουν στο Άγιο Όρος και αλλού και να διατυμπανίζουν με στόμφο ότι εόρτασαν με το Παλαιό – Ιουλιανό Ημερολόγιο τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια. Δεν αρκέστηκαν δηλαδή στον εορτασμό των δυο μεγάλων αυτών Δεσποτικών Εορτών με το Νέο – Γρηγοριανό και συμπλήρωσαν την ευσέβεια τους εις διπλούν εορτάζοντας και με το Παλαιό – Ιουλιανό.

Άρα υποσυνείδητα πανθομολογούν ότι ο ορθός ημερολογιακός κύκλος είναι βάσει του Παλαιού Εορτολογίου. Δηλαδή η υποκρισία των Διωκτών των οπαδών του Πατρώου Εορτολογίου δεν έχει όρια.

Εκτός φυσικά και αν κρύβονται άλλα συμφέροντα που δεν συμφέρει να αποκαλυφθούν γιατί τότε θα πέσουν οι προσωπίδες και τα προσωπεία ορισμένων «κανονικών» και έσται η εσχάτη πλάνη χείρον της πρώτης.

Εάν πίσω από τον κατατρεγμό των Παλαιοημερολογιτών από τους Νεοημερολογίτες κρύβονται άλλα συμφέροντα τότε η διοικούσα αρχή οφείλει να δώσει ικανές εξηγήσεις. Ειδάλλως ζούμε κωμικοτραγικές στιγμές, αν κάποιος super Ορθόδοξος δηλώνει με περίσσιο καμάρι και κατάνυξη ότι εόρτασε εις διπλούν Χριστούγεννα και Θεοφάνεια, σαν να είδε την ίδια τραγωδία δηλαδή στα εν άστει και στα κατ΄ αγρούς Διονύσια για να εμπεδώσει τον μύθο καλύτερα.

Φυσικά μερίδιο ευθύνης έχει και η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους που δέχεται και προσκαλεί Μητροπολίτες να προεξάρχουν των Πανηγύρεων τους, που 13 μέρες νωρίτερα εόρτασαν με το κατ’ αυτούς αιρετικό και παπικό ημερολόγιο τις μεγάλες αυτές εορτές.

Σημειωτέων ότι ο χρόνος όπως και ο χώρος είναι ανθρώπινες συμβάσεις όπως μας υπαγορεύει η Αγία Γραφή και η Επιστήμη της Φυσικής. Απλά εφόσον ζούμε ακόμα επί γης οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς αν μη τι άλλο με τον Θεό και τον εαυτό μας. Ο εμπαιγμός και ο ευσεβισμός είναι μάστιγες και στον παρόντα αιώνα εξοβελιστέες. 

Είμαι βέβαιος εξάλλου ότι, αν οι τότε Πατριάρχες και Μητροπολίτες ζούσαν και έβλεπαν τα αποτελέσματα της νέο-ημερολογιακής επιβολής τους, θα είχαν μετανιώσει οικτρά.

Το ερώτημα του Αποστόλου Παύλου «Μεμέρισται ο Χριστός;» αντηχεί τόσο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε.

Τα πατρώα κρατείτω
Αρχιμανδρίτης, Αθανάσιος Μισσός


Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας κ. Ποροσένκο, ενορχηστρωτής της ενοποίησης σχισματικών ομάδων της Ουκρανίας (αυτοχειροτόνητοι και εθνικιστές!) υπό την προστασία του κ. Βαρθολομαίου, κοινωνεί αριστερά από τον πνευματικό του ΟΥΝΙΤΗ "Αρχιεπίσκοπο" (δηλαδή από παπικό ψευδεπίσκοπο με ορθόδοξα ράσα) και αριστερά από τον ΝΕΟ ΟΥΝΙΤΗ Βαρθολομαίο! Μόνο τους Γνησίους Ορθοδόξους δεν θα μπορούσε το εσβεσμένο Φανάρι να κοινωνήσει!

2019/01/22

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ 2019

Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ.

ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 



Η μεγάλη Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων τιμήθηκε  και φέτος με μεγαλοπρέπεια υπό των Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Ελλάδα, Κύπρο, Μολδαβία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Αμερική, Ρωσία και αλλαχού. 
Στην Ελλάδα εξέχουσα θέση έχει ο Συνοδικός εορτασμός υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Αττικής και Μεγαρίδος. Στις ενορίες της Αττικοβοιωτίας οι ορθόδοξοι πιστοί συνωστίστηκαν στους ενοριακούς Ιερούς Ναούς για την λαμπρά Θεία Λειτουργία των Φώτων και τη τελετή του Μεγάλου Αγιασμού. Έπειτα το λογικό ποίμνιο της Αττικοβοιωτίας σύσσωμο και ενωμένο μετέβη με ιερά πομπή, επικεφαλής του Αγίου Προέδρου της Ιεράς Συνόδου και Τοποτηρητού Αθηνών, του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Θηβών κ.κ. Χρυσοστόμου και του οικείου Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ.κ. Κοσμά και του Ιερού Κλήρου, στον Λιμένα της Ελευσίνας. Εκεί σε πανηγυρικό κλίμα τελέστηκε ο Μεγάλος Αγιασμός και η ρίψη του Τιμίου Σταυρού προς αγιασμό των υδάτων της θαλάσσης. Το πανηγυρικό τόνο της ημέρας έδωσε ο καλλίφωνος χορός των Ιεροψαλτών από διάφορες ενορίες της Εκκλησίας μας όπως και η ανάγνωση του Εόρτιου Μηνύματος. Αρκετοί νέοι κατά την τρίτη κατάδυση του Τιμίου Σταυρού, τηρώντας σχετικό έθιμο, έπεσαν στα παγωμένα νερά της θάλασσας για να πιάσουν το Ζωοποιό Ξύλο. Την εκδήλωση τίμησαν και διευκόλυναν οι Τοπικές Αρχές. Οι πιστοί επέστρεψαν πνευματικά ανακαινισμένοι εις τα ίδια, δοξάζοντας τον επιφανέντα Τριαδικό Θεό που μπορούν να Τον λατρεύουν ελεύθερα. 









ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Στην ιστορική Ιερά Μονή Παναγουλάκη τελέστηκε η Θεία Λειτουργία υπό του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Ιακώβου παρουσία πλήθους πιστών. Μετά την Θεία Λειτουργία, παρόλο την βροχή, όλοι οι πιστοί μετέβησαν στην παραλία για τον Αγιασμό των Υδάτων. Ένας ήταν ο τολμηρός που έπεσε στα παγωμένα νερά μετά την τελευταία ρίψη του Τιμίου Σταυρού από τον Σεβασμιώτατο κ.κ. Ιάκωβο.





ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΖΑΡΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Και στην Κρήτη εορτάστηκε με κατάνυξη η Βάπτιση του Κυρίου μας. Στην ενορία του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού στις Μοίρες Ηρακλείου τελέστηκε η εόρτια Θεία Λειτουργία υπό του ζηλωτή Λευίτη π. Ζαχαρία Τσικριτσάκη με την παρουσία πλήθους πιστών από όλη την Κρήτη. Ακολούθησε ο Καθαγιασμός των υδάτων στην γραφική λίμνη Ζαρού.





Ανάλογες τελετές τελέστηκαν και σε άλλες ενορίες στην Ελλάδα, το εξωτερικό και την αδελφή Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία υπό τον Σεβ/το Μητροπολίτη Κισινάου και πάσης Μολδαβία κ. Ανδριανό. Παραθέτουμε παλαιότερο εορτασμό των Θεοφανείων στο Συνοδικό Κέντρο της Ρωσικής Εκκλησίας την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού στο Στοϊκάν του Σόρακα της Μολδαβίας.


2019/01/21

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Γ.Ο.Χ. ΠΑΤΡΩΝ

Με κατάνυξη αρμόζουσα στην μεγάλη ημέρα των Θεοφανείων εόρτασε το πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πατρών. Τελέστηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία υπό του Παν/του Ιερομονάχου π. Αθανασίου στον Καθεδρικό Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Οβρυάς εν μέσω πυκνότατου εκκλησιάσματος. Ακολούθως μέρος των πστών με επικεφαλής τον Ιερέα μετέβησαν σε παρακείμενη παράκτια περιοχή όπου τελέστηκε ο Μεγάλος Αγιασμός και η ρίψη του Τιμίου Σταυρού. Στα παγωμένα νερά έπεσαν τρεις θαρραλέοι κολυμβητές κατά το έθιμο των Φώτων.



2019/01/19

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2019 ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Γ.Ο.Χ. ΛΑΡΙΣΣΗ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάστηκε η βάπτιση του Κυρίου μας και η φανέρωση της Αγίας Τριάδος στον Ιορδάνη Ποταμό. Την πανηγυρική Θεία Λειτουργία των Φώτων και την αναίμακτο Θυσία τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος και Έξαρχος Θεσσαλίας κ.κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιγνάτιος κήρυξε καταλλήλως στο ευλαβές Ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Λαρίσσης και Τυρνάβου όπως και στο πλήθος των πιστών από άλλες ενορίες της Θεσσαλίας που κατέκλυσαν τον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ακολούθως το εκκλησίασμα μετέβη με ευπρέπεια στον Πηνειό ποταμό, κάτωθεν του Ιερού Ναού Αγίου Αχιλλείου του πολιούχου της Λάρισας για την πραγματοποίηση της ρίψης του Τιμίου Σταυρού και του αγιασμού των υδάτων δια του Μεγάλου Αγιασμού. Κατά την επιστροφή στον Καθεδρικό Ναό ο Σεβ/τος Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος ευχήθηκε πάλι στους πιστούς και διένειμε το αντίδωρο και τον Μεγάλο Αγιασμό στους πιστούς. Δόξα τω Επιφανέντι εν Ιορδάνη Θεώ!








2019/01/12

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΔΕΩΝ ΣΤΟΝ ΤΥΡΝΑΒΟ

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΑΘΛΗΣΗ
ΤΟΥ ΕΝ ΤΥΡΝΑΒΩ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΔΕΩΝ

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα και κατάνυξη πανηγύρισε η Ενορία των Γ.Ο.Χ. Τυρνάβου (Λάρισας) την μνήμη και το μαρτύριο του Οσιομάρτυρος Γεδεών. Εφέτος συμπληρώθηκαν δύο αιώνες αφότου ο Άγιος Γεδεών κήρυξε με παρρησία και ζήλο τον Χριστό στους Μωαμεθανούς και έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου. 
Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία υπό του Πανοσιολογιοτάτου Ιερομονάχου π. Αυγουστίνου Βρακάτου μετά τελέσεως αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος. Ακολούθησε λιτανεία της ιεράς εικόνας του Αγίου στους δρόμους που άλλοτε διαπομπεύτηκε ο Οσιομάρτυρας με δέηση στην Κεντρική πλατεία της πόλης. Ακολούθως, εν μέσω κωδωνοκρουσιών και ύμνων προς τον Άγιο, η ιερά πομπή προσήλθε στον Ιερό Ναό του Αγίου, το οποίον έχτισαν οι κάτοικοι της πόλης από ευλάβεια. Εψάλλησαν ύμνοι και πραγματοποιήθηκε η προσκύνηση της Τιμίας Κάρας και του Τάφου του Αγίου ενώ ο Ιερεύς έχριε τους πιστούς δια ελαίου από την κανδήλα του Τάφου. Η πομπή εξερχόμενη του Ναού κατέληξε στον ενοριακό Ναό της Παναγίας όπου έληξε η περιφορά. Το πλήθος των ευλαβών προσκυνητών από όλη την Θεσσαλία δέχτηκε την φιλοξενία της ενορίας των Γνησίων Ορθοδόξων του Τυρνάβου.





2019/01/08

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ

1930: ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.

Καλήν ημέραν, αδελφοί αν είναι ορισμός σας
Χριστούγεννα ορθόδοξα να πω στ’ αρχοντικόν σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει
τας παραδόσεις τας σεπτάς ζητούν οι Αποστόλοι.

Χριστός γεννάται σήμερον «Το δόξα εν υψίστοις»
ν’ ακούση αξιώνεται η ορθοδόξων πίστις.
Εις τα βουνά γυρίζουνε οι ορθόδοξοι έως τώρα
και η εξουσία τρέχει ευθύς χωρίς να λείψη ώρα.

Εις τα βουνά γυρίζουνε για την Ορθοδοξίαν
και αντί αστέρος τον Σταυρόν φέρουν στην Εκκλησίαν.
Και κάθε χρόνο που περνά με πόθο ερωτώμεν
σε ποιο βουνό, σε ποιο Ναό για να λειτουργηθώμεν.

Ακούσας δε ο Χρυσόστομος Δεσπότης θηριώδης
στέλνει στρατόν και δύναμιν να σφάξη ως Ηρώδης.
Πλην ο σταυρός εξ ουρανού βγαίνει και μας φωτίζει
Ορθοδοξίας καύχημα και θάρρος μας δωρίζει.

Δεν θέλουμε τα φράγκικα του Πάπα να ακούμε
κι’ αυτούς που τα πιστεύουνε ποτέ να μη τους δούμε.
Δεν θέλουμε τα φράγκικα, μόνον Ορθοδοξία
τας παραδόσεις τας σεπτάς ζητάει η Εκκλησία.

Δεν θέλουμε τα φράγκικα παπάδων κουρεμένων
κατάρες κι’ αναθέματα στην κεφαλήν τους μένουν.
Έτη καλά να ζήσετε με δόξα και ευτυχία
και όλοι πάντα σταθεροί εις την Ορθοδοξία.



1925: ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ 
Γ' ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟΥ Γ.Ο.Χ.

Μια νύχτα θεία, σκοτεινή, στα ολόμαυρα ντυμένη
η Εκκλησία η σεμνή με φώτα στολισμένη.
Η ώρα 11μιση η Εκκλησία ψάλλει 
και ο πανσεβάσμιος σταυρός στον ουρανό εφάνη. 

Εφάνηκε σα να λέγε, ιδού κι εγώ μαζί σας
για να με βλέπετε εσείς, να χαίρεται η ψυχή σας.
Ενίσχυσον μας, κράζουμε σαν ορφανά στρουθία
και δώρησε τον θρίαμβο εις την Ορθοδοξία.

2019/01/07

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2019 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Κυκλοφορεί το εγκόλπιο ημερολόγιο (τσέπης) της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος με αφιέρωση στην συμπλήρωση 70 χρόνων από την ανάδειξη του αγίου Ματθαίου από Βρεσθένης σε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και την ομολογιακή διδασκαλία του. Στο ημερολόγιο υπάρχουν και οι Κατάλογοι της Ιεράς Συνόδου, των Αρχιερέων, του Ιερού Κλήρου, των Ιερών Ναών και Μονών σε Ελλάδα και Εξωτερικό καθώς και η σύνθεση της Ιερά Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας υπό τον Σεβ/το Μολδαβίας κ. Αδριανό.  


Και φέτος η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Καλαμάτας εξέδωσε την επιμελημένη και πολυτελή έκδοση Ημεροδεικτών κατά το Ορθόδοξο εκκλησιαστικό (παλαιό) ημερολόγιο. Ο επιτοίχιος, ημεροδείκτης έχει αγιολογικό περιεχόμενο με αφιέρωση στον Άγιο Παντελεήμονα και υπάρχει η εικόνα του εορταζόμενου αγίου κάθε ημέρας.

Για πληροφορίες στους κατά τόπους Ιερούς Ναούς και Μονές άλλα και στην εκδούσα Ιερά Μονή Ευαγγελιστριας Παναγουλάκη Καλαμάτας Τηλ.: 27210 23784.


2019/01/06

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ!

Εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ’ αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.

Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς.

Σήμερα ἡ Βηθλεὲμ μιμήθηκε τὸν οὐρανό: Ἀντὶ γι’ ἀστέρια, δέχτηκε τοὺς ἀγγέλους· ἀντὶ γιὰ ἥλιο, δέχτηκε τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Καὶ μὴ ζητᾶς νὰ μάθεις τὸ πῶς. Γιατί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἀνατρέπονται οἱ φυσικοὶ νόμοι.

κεῖνος λοιπὸν τὸ θέλησε. Καὶ τὸ ἔκανε. Κατέβηκε στὴ γῆ κι ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ὅλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι’ αὐτὸν τὸ σκοπό.

Σήμερα γεννιέται Αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει αἰώνια, καὶ γίνεται αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν ὑπῆρξε. Εἶναι Θεὸς καὶ γίνεται ἄνθρωπος! Γίνεται ἄνθρωπος καὶ πάλι Θεὸς μένει!

ταν γεννήθηκε, οἱ Ἰουδαῖοι δὲν δέχονταν τὴν παράδοξη γέννησή Του: Ἀπὸ τὴ μία οἱ Φαρισαῖοι παρερμήνευαν τὰ ἱερὰ βιβλία· κι ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ γραμματεῖς δίδασκαν ἀλλὰ ἀντὶ ἄλλων. OἩρώδης πάλι, ζητοῦσε νὰ βρεῖ τὸ νεογέννητο Βρέφος ὄχι γιὰ νὰ τὸ τιμήσει, μὰ γιὰ νὰ τὸ θανατώσει.

λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ σήμερα τρίβουν τὰ μάτια τους, βλέποντας τὸ Βασιλιὰ τ’ οὐρανοῦ νὰ βρίσκεται στὴ γῆ μ’ ἀνθρώπινη σάρκα, γεννημένος ἀπὸ παρθενικὴ μήτρα.

Καὶ ἦρθαν οἱ βασιλιάδες νὰ προσκυνήσουν τὸν ἐπουράνιο Βασιλιὰ τῆς δόξας.

ρθαν οἱ στρατιῶτες νὰ ὑπηρετήσουν τὸν Ἀρχιστράτηγο τῶν οὐράνιων Δυνάμεων.

ρθαν οἱ γυναῖκες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ μετέβαλε τὶς λύπες τῆς γυναίκας σὲ χαρά.

ρθαν οἱ παρθένες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ δημιούργησε τοὺς μαστοὺς καὶ τὸ γάλα, καὶ τώρα θηλάζει ἀπὸ Μητέρα Παρθένο.

ρθαν τὰ νήπια νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ ἔγινε νήπιο, γιὰ νὰ συνθέσει δοξολογικὸ ὕμνο «ἀπ’ τὰ στόματα τῶν νηπίων» (Ψάλμ. 8:3).

ρθαν τὰ παιδιὰ νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ ἡ μανία τοῦ Ἡρώδη τὰ ἀνέδειξε σὲ πρωτομάρτυρες.

ρθαν οἱ ποιμένες νὰ προσκυνήσουν τὸν καλὸ Ποιμένα, ποὺ θυσίασε τὴ ζωή Του γιὰ χάρη τῶν προβάτων.

ρθαν οἱ ἱερεῖς νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ ἔγινε ἀρχιερέας ὅπως ὁ Μελχισεδὲκ (Ἑβρ. 5:10).

ρθαν οἱ δοῦλοι νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ πῆρε μορφὴ δούλου, γιὰ νὰ μετατρέψει τὴ δουλεία μᾶς σ’ ἐλευθερία.

ρθαν οἱ ψαράδες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ τοὺς μετέβαλε σὲ «ψαράδες ἀνθρώπων» (Μάτθ. 4:19)

ρθαν οἱ τελῶνες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ ἀπὸ τοὺς τελῶνες ἀνέδειξε εὐαγγελιστή.

ρθαν οἱ πόρνες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ παρέδωσε τὰ πόδια του στὰ δάκρυα μίας πόρνης.

Κοντολογίς, ἦρθαν ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοὶ νὰ δοῦν τὸν Ἀμνὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ σηκώνει στοὺς ὤμους Τοῦ τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου:

Οἱ μάγοι γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουν· οἱ ποιμένες γιὰ νὰ Τὸν δοξολογήσουν· οἱ τελῶνες γιὰ νὰ Τὸν κηρύξουν· οἱ πόρνες γιὰ νὰ Τοῦ προσφέρουν μύρα· ἡ Σαμαρείτισσα γιὰ νὰ ξεδιψάσει· ἡ Χαναναία γιὰ νὰ εὐεργετηθεῖ.

φοῦ λοιπὸν ὅλοι σκιρτοῦν ἀπὸ χαρά, θέλω κι ἐγὼ νὰ σκιρτήσω, θέλω νὰ χορέψω, θέλω νὰ πανηγυρίσω. Δίχως κιθάρα, δίχως αὐλό, δίχως λαμπάδες ἀναμμένες στὰ χέρια μου. Πανηγυρίζω κρατώντας, ἀντὶ γι’ αὐτά, τὰ σπάργανα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὰ εἶναι ἡ ἐλπίδα μου, αὐτὰ ἡ ζωή μου, αὐτὰ ἡ σωτηρία μου, αὐτὰ ὁ αὐλός μου, αὐτὰ ἡ κιθάρα μου. Γι’ αὐτὸ τὰ ‘χω μαζί μου: Γιὰ νὰ πάρω ἀπὸ τὴ δύναμή τους δύναμη, γιὰ νὰ φωνάξω μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους, «δόξα στὸν ὕψιστο Θεό», καὶ μὲ τοὺς ποιμένες, «καὶ εἰρήνη στὴ γῆ, εὐλογία στοὺς ἀνθρώπους» (Λούκ. 2:14).

Καὶ ξέρετε γιατί; Γιατί Ἐκεῖνος ποὺ προαιώνια γεννήθηκε ἀπὸ τὸν Πατέρα ἀνεξήγητα, γεννιέται σήμερα ἀπὸ παρθένα ὑπερφυσικά. Τὸ πώς, τὸ γνωρίζει ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐμεῖς μόνο τοῦτο μποροῦμε νὰ ποῦμε: Πὼς ἀληθινὴ εἶναι καὶ ἡ οὐράνια γέννησή του, ἀδιάψευστη εἶναι καὶ ἡ ἐπίγεια. Ἀλήθεια εἶναι ὅτι γεννήθηκε Θεὸς ἀπὸ Θεό, ἀλήθεια εἶναι καὶ ὅτι γεννήθηκε ἄνθρωπος ἀπὸ παρθένα. Στὸν οὐρανὸ εἶναι ὁ μόνος ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὸν Πατέρα μόνο, γιὸς Τοῦ μονογενής. Καὶ στὴ γῆ εἶναι ὁ μόνος ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὴν Παρθένο μόνο, γιὸς τῆς μονογενής. Ὅπως στὴν περίπτωση τῆς οὐράνιας γεννήσεώς Του εἶναι ἀσέβεια νὰ σκεφτοῦμε μητέρα, ἔτσι καὶ στὴν περίπτωση τῆς ἐπίγειας γεννήσεώς Του εἶναι βλασφημία νὰ ὑποθέσουμε πατέρα. Ὁ Θεὸς Τὸν γέννησε μὲ τρόπο θεϊκό. Ἡ Παρθένος Τὸν γέννησε μὲ τρόπο ὑπερφυσικό. Ἔτσι, οὔτε ἡ οὐράνια γέννησή Του μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ, οὔτε ἡ ἐνανθρώπησή Του μπορεῖ νὰ ἐρευνηθεῖ. Τὸ ὅτι Τὸν γέννησε ἡ Παρθένος σήμερα τὸ γνωρίζω. Τὸ ὅτι Τὸν γέννησε ὁ Θεὸς προαιώνια τὸ πιστεύω. Κι ἔχω μάθει νὰ τιμῶ σιωπηλὰ τὴ γέννησή Του, χωρὶς φιλοπερίεργες ἔρευνες κι ἀνώφελες συζητήσεις. Γιατί, σ’ ὅ,τι ἀφορᾶ τὸ Θεό, δὲν πρέπει νὰ στέκεται κανεὶς στὴ φυσικὴ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ νὰ πιστεύει στὴ δύναμη Ἐκείνου ποὺ κατευθύνει τὰ πάντα.

Τί φυσικότερο ἀπ’ τὸ νὰ γεννήσει μία παντρεμένη γυναίκα; Ἀλλὰ καὶ τί πιὸ παράδοξο ἀπ’ τὸ νὰ γεννήσει παιδὶ μία παρθένα, δίχως ἄνδρα, καὶ νὰ παραμείνει παρθένα;

Γι’ αὐτὸ λοιπὸν μποροῦμε νὰ ἐρευνοῦμε ὅ,τι γίνεται σύμφωνα μὲ τοὺς φυσικοὺς νόμους. Ὅ,τι ὅμως συμβαίνει μὲ τρόπο ὑπερφυσικό, ἂς τὸ σεβόμαστε σιωπηλά. Ὄχι γιατί εἶναι ἐπικίνδυνο, ἀλλὰ γιατί εἶναι ἀνερμήνευτο.

Φόβο νιώθω μπροστὰ στὸ θεῖο μυστήριο.

Τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω;

Βλέπω ἐκείνη ποὺ γέννησε. Βλέπω κι Ἐκεῖνον ποὺ γεννήθηκε. Ἀλλὰ τὸν τρόπο τῆς γεννήσεως δὲν μπορῶ νὰ τὸν καταλάβω. Ὅπου θέλει, βλέπετε, ὁ Θεός, νικῶνται οἱ φυσικοὶ νόμοι. Ἔτσι ἔγινε κι ἐδῶ: Παραμερίστηκε ἡ φυσικὴ τάξη καὶ ἐνέργησε ἡ θεία θέληση.

Πόσο ἀνέκφραστη εἶναι ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ!

προαιώνιος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄφθαρτος καὶ ἀόρατος καὶ ἀσώματος, κατοίκησε μέσα στὸ φθαρτὸ καὶ ὁρατὸ σῶμα μας. Γιὰ ποιὸ λόγο; Νά, ὅπως ξέρετε, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι πιστεύουμε περισσότερο σ’ ὅ,τι βλέπουμε παρὰ σ’ ὅ,τι ἀκοῦμε. Στὰ ὁρατὰ πιστεύουμε. Στ’ ἀόρατα ὄχι. Ἔτσι δὲν πιστεύαμε στὸν ἀόρατο ἀληθινὸ Θεό, ἀλλὰ λατρεύαμε ὁρατὰ εἴδωλα μὲ μορφὴ ἀνθρώπων.

Δέχτηκε λοιπὸν ὁ Θεὸς νὰ παρουσιαστεῖ μπροστὰ μας μὲ ὁρατὴ μορφὴ ἀνθρώπου, γιὰ νὰ διαλύσει μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο κάθε ἀμφιβολία γιὰ τὴν ὕπαρξή Του. Κι ὕστερα, ἀφοῦ μᾶς διδάξει μὲ τὴν αἰσθητὴ καὶ ἀναμφισβήτητη παρουσία Του, νὰ μᾶς ὁδηγήσει εὔκολα στὴν ἀληθινὴ πίστη, στ’ ἀόρατα καὶ ὑπερφυσικά.

Κατάπληξη μὲ γεμίζει τὸ θαῦμα!

Παιδὶ βλέπω τὸν προαιώνιο Θεό!

Σὲ φάτνη ἀναπαύεται, Αὐτὸς ποὺ ἔχει θρόνο τὸν οὐρανό!

Χέρια ἀνθρώπινα ἀγγίζουν τὸν ἀπρόσιτο κι ἀσώματο!

Μὲ σπάργανα εἶναι σφιχτοδεμένος, Αὐτὸς ποὺ σπάει τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας!

μως… τοῦτο εἶναι τὸ θέλημά Του: Τὴν ἀτιμία νὰ μεταβάλει σὲ τιμή· μὲ δόξα νὰ ντύσει τὴν εὐτέλεια· καὶ τὴν προσβολὴ σ’ ἀρετὴ νὰ μεταπλάσει.

Πῆρε τὸ σῶμα μου. Μοῦ προσφέρει τὸ Πνεῦμα Του. Μοῦ χαρίζει τὸ θησαυρὸ τῆς αἰώνιας ζωῆς, παίρνοντας ἀλλὰ καὶ δίνοντάς μου: Παίρνει τὴ σάρκα μου γιὰ νὰ μὲ ἁγιάσει· μοῦ δίνει τὸ Πνεῦμα Του γιὰ νὰ μὲ σώσει.

«Νά, ἡ παρθένος θὰ μείνει ἔγκυος» (Ἤσ. 7:14).

Τὰ λόγια εἶναι τῆς συναγωγῆς, μὰ τὸ ἀπόκτημα τῆς Ἐκκλησίας.

συναγωγὴ ἔβαψε τὸ νῆμα· ἡ Ἐκκλησία φόρεσε τὴ βασιλικὴ στολή.

Ἰουδαία Τὸν γέννησε· ἡ οἰκουμένη Τὸν ὑποδέχτηκε.

συναγωγὴ Τὸν θήλασε καὶ Τὸν ἔθρεψε· ἡ Ἐκκλησία Τὸν παρέλαβε καὶ ὠφελήθηκε.

Στὴ συναγωγὴ βλάστησε τὸ κλῆμα· ἐμεῖς ὅμως ἀπολαμβάνουμε τὰ σταφύλια τῆς ἀλήθειας.

συναγωγὴ τρύγησε τὰ σταφύλια· οἱ εἰδωλολάτρες ὅμως πίνουν τὸ μυστικὸ πιοτό.

κείνη ἔσπειρε στὴν Ἰουδαία τὸ σπόρο· οἱ εἰδωλολάτρες ὅμως θέρισαν τὸ στάχυ μὲ τὸ δρεπάνι τῆς πίστεως. Αὐτοὶ ἔκοψαν μὲ σεβασμὸ τὸ ρόδο, καὶ στοὺς Ἰουδαίους ἔμεινε τὸ ἀγκάθι τῆς ἀπιστίας.

Τὸ πουλάκι πέταξε, κι αὐτοὶ οἱ ἀνόητοι κάθονται καὶ φυλᾶνε ἀκόμα τὴ φωλιά.

Οἱ Ἰουδαῖοι πασχίζουν νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ βιβλίο τοῦ γράμματος, καὶ οἱ εἰδωλολάτρες τρυγοῦν τὸν καρπὸ τοῦ Πνεύματος.

«Νά, ἡ παρθένος θὰ μείνει ἔγκυος».

Πές μου, Ἰουδαῖε, πές μου λοιπόν, ποιὸν γέννησε;

Δεῖξε, σὲ παρακαλῶ, θάρρος, ἔστω καὶ σὰν ἐκεῖνο ποὺ ἔδειξες μπροστὰ στὸν Ἡρώδη. Ἀλλὰ δὲν ἔχεις θάρρος. Καὶ ξέρω γιατί. Γιατί εἶσαι ἐπίβουλος. Στὸν Ἡρώδη μίλησες γιὰ νὰ Τὸν ἐξολοθρεύσει· καὶ σ’ ἐμένα δὲν μιλᾶς γιὰ νὰ μὴν Τὸν προσκυνήσω.

Ποιὸν λοιπὸν γέννησε; Ποιόν;

Τὸ Δημιουργό της κτίσεως. Κι ἂν ἐσὺ σωπαίνεις, ἡ φύση τὸ βροντοφωνάζει. Τὸν γέννησε λοιπὸν μὲ τὸν τρόπο ποὺ ὁ ἴδιος θέλησε νὰ γεννηθεῖ. Στὴ φύση δὲν ὑπῆρχε ἡ δυνατότητα μίας τέτοιας γεννήσεως. Ἐκεῖνος ὅμως, ὡς κύριος της φύσεως, ἐπινόησε τρόπο γεννήσεως παράδοξο. Κι ἔδειξε ἔτσι ὅτι, καὶ ἄνθρωπος ποὺ ἔγινε, δὲν γεννήθηκε σὰν ἄνθρωπος, μὰ ὅπως μόνο σὲ Θεὸ ταιριάζει.

κεῖνος ποὺ ἔπλασε τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ παρθένα γῆ, Ἐκεῖνος ποὺ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ κατόπιν ἔκαμε γυναίκα, γεννήθηκε σήμερα ἀπὸ παρθένα κόρη ποὺ νίκησε τὴ φύση, ξεπερνώντας τὸ νόμο τοῦ γάμου.

Ἀδὰμ τότε, χωρὶς νὰ ἔχει γυναίκα, γυναίκα ἀπόκτησε.

Παρθένος τώρα, χωρὶς νὰ ἔχει ἄνδρα, ἄνδρα γέννησε.

Καὶ γιατί ἔγινε αὐτό; Νὰ γιατί:

Οἱ γυναῖκες εἶχαν ἕνα παλαιὸ χρέος πρὸς τοὺς ἄνδρες, ἀφοῦ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ εἶχε βλαστήσει γυναίκα χωρὶς τὴ μεσολάβηση ἄλλης γυναίκας. Γιὰ αὐτὸ ἡ Παρθένος σήμερα, ξεπληρώνοντας στοὺς ἄνδρες τὸ χρέος τῆς Εὕας, γέννησε χωρὶς ἄνδρα, δείχνοντας ἔτσι τὴν ἰσοτιμία τῆς φύσεως.

Σῶος ἔμεινε ὁ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἀφαίρεση τῆς πλευρᾶς του.

διάφθορη ἔμεινε κι ἡ Παρθένος μετὰ τὴ γέννηση τοῦ Βρέφους.

λλὰ πρόσεξε καὶ κάτι ἀκόμα:

Δὲν ἔπλασε ὁ Κύριος κάποιο ἄλλο σῶμα γιὰ νὰ ἐμφανιστεῖ στὴ γῆ. Πῆρε τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ὅτι περιφρονεῖ τὴν ὕλη ἀπὸ τὴν ὁποία δημιουργήθηκε ὁ Ἀδάμ. Ἦρθαν ἔτσι, Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, σὲ μυστικὴ ἕνωση. Κι ὁ διάβολος, ποὺ εἶχε ὑποδουλώσει τὸν ἄνθρωπο, τράπηκε σὲ φυγή.

Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος, ἀλλὰ γεννιέται ὡς Θεός. Ἂν προερχόταν, ὅπως ἐγώ, ἀπὸ ἕναν κοινὸ γάμο, πολλοὶ θὰ θεωροῦσαν ἀπάτη τὴ γέννησή Του. Γι’ αὐτὸ γεννιέται ἀπὸ παρθένα· γι’ αὐτὸ διατηρεῖ τὴ μήτρα τῆς ἄθικτη· γι’ αὐτὸ διαφυλάσσει τὴν παρθενία τῆς ἀκέραιη: Γιὰ νὰ γίνει ὁ παράξενος τρόπος τῆς γεννήσεως αἰτία ἀκλόνητης πίστεως.

Σ’ αὐτὸν λοιπὸν ποὺ θ’ ἀμφισβητήσει τὴν ἄσπορη γέννηση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, θὰ ἐπικαλεστῶ ὡς μάρτυρα τὴν ἀμόλυντη σφραγίδα τῆς παρθενίας.

Πές μου λοιπόν, Ἰουδαῖε, γέννησε ἡ Παρθένος ἢ ὄχι; Κι ἂν μὲν γέννησε, γιατί δὲν ὁμολογεῖς τὴν ὑπερφυσικὴ γέννηση; Ἂν πάλι δὲν γέννησε, γιατί ἐξαπάτησες τὸν Ἡρώδη; Ὅταν ἐκεῖνος ζητοῦσε νὰ μάθει ποὺ θὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστός, ἐσὺ δὲν εἶπες «στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας» (Μάτθ. 2:4); Μήπως ἐγὼ γνώριζα τὴν πόλη ἢ τὸν τόπο; Μήπως ἐγὼ γνώριζα τὴν ἀξία τοῦ Βρέφους ποῦ ἦρθε στὸν κόσμο; Ὁ Ἠσαΐας καὶ οἱ προφῆτες σας δὲν μίλησαν γι’ Αὐτό; Κι ἐσεῖς, οἱ ἀγνώμονες ἐχθροί, δὲν ἐξηγήσατε τὴν ἀλήθεια; Ἐσεῖς, οἱ γραμματεῖς κι οἱ Φαρισαῖοι, οἱ ἀκριβεῖς φύλακες τοῦ νόμου, δὲν μᾶς διδάξατε γιὰ τὸ Χριστό; Ἐσεῖς δὲν ἑρμηνεύσατε τὶς Γραφές; Μήπως ἐμεῖς γνωρίζαμε τὴ γλώσσα σας; Καὶ ὅταν γέννησε ἡ Παρθένος, ἐσεῖς δὲν παρουσιάσατε στὸν Ἡρώδη τὴ μαρτυρία τοῦ προφήτη Μιχαία, «Ἀλλ’ ἀπὸ σένα, Βηθλεέμ, πόλη τῆς περιοχῆς τοῦ Ἐφραθᾶ, ἂν καὶ εἶσαι μία ἀπὸ τὶς μικρότερες πόλεις τοῦ Ἰούδα, θὰ ἀναδειχθεῖ ἀρχηγὸς τοῦ Ἰσραὴλ» (Μίχ. 5:1);

Πολὺ καλὰ εἶπε ὁ προφήτης «ἀπὸ σένα». Ἀπὸ σᾶς προῆλθε καὶ παρουσιάστηκε σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Παρουσιάστηκε ὡς ἄνθρωπος, γιὰ νὰ καθοδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους. Παρουσιάστηκε ὡς Θεός, γιὰ νὰ σώσει τὴν οἰκουμένη.

Μὰ τί ὠφέλιμοι ἐχθροὶ ποὺ εἲστ’ ἐσεῖς! Τί φιλάνθρωποι κατήγοροι!

σεῖς κατὰ λάθος δείξατε πὼς τὸ νεογέννητό της Βηθλεὲμ εἶναι Θεός. Ἐσεῖς Τὸν κηρύξατε χωρὶς νὰ τὸ θέλετε. Ἐσεῖς Τὸν φανερώσατε, πασχίζοντας νὰ Τὸν κρύψετε. Ἐσεῖς Τὸν εὐεργετήσατε, ἐπιθυμώντας νὰ Τὸν βλάψετε.

Τί ἀστοιχείωτοι δάσκαλοι εἶστε, ἀλήθεια; Ἐσεῖς πεινᾶτε, καὶ τρέφετε ἄλλους. Ἐσεῖς διψᾶτε, καὶ ποτίζετε ἄλλους. Πάμφτωχοι εἶστε, καὶ πλουτίζετε ἄλλους.

λᾶτε λοιπὸν νὰ γιορτάσουμε! Ἐλᾶτε νὰ πανηγυρίσουμε! Εἶναι παράξενος ὁ τρόπος τῆς γιορτῆς -ὅσο παράξενος εἶναι κι ὁ λόγος τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Σήμερα λύθηκαν τὰ μακροχρόνια δεσμά.

διάβολος καταντροπιάστηκε.

Οἱ δαίμονες δραπέτευσαν.

θάνατος καταργήθηκε.

παράδεισος ἀνοίχτηκε.

κατάρα ἐξαφανίστηκε.

ἁμαρτία διώχτηκε.

πλάνη ἀπομακρύνθηκε.

ἀλήθεια ἀποκαλύφθηκε.

Τὸ κήρυγμα τῆς εὐσέβειας ξεχύθηκε καὶ διαδόθηκε παντοῦ.

βασιλεία τῶν οὐρανῶν μεταφυτεύθηκε στὴ γῆ.

Οἱ ἄγγελοι συνομιλοῦν μὲ τοὺς ἀνθρώπους.

λα ἔγιναν ἕνα.

Γιατί;

Γιατί κατέβηκε ὁ Θεὸς στὴ γῆ κι ὁ ἄνθρωπος ἀνέβηκε στοὺς οὐρανούς. Κατέβηκε ὁ Θεὸς στὴ γῆ καὶ πάλι βρίσκεται στὸν οὐρανό. Ὁλόκληρος εἶναι στὸν οὐρανὸ κι ὁλόκληρος στὴ γῆ. Ἔγινε ἄνθρωπος κι εἶναι Θεός. Εἶναι Θεὸς καὶ πῆρε σάρκα. Κρατιέται σὲ παρθενικὴ ἀγκαλιὰ καὶ στὰ χέρια Τοῦ κρατάει τὴν οἰκουμένη.

Τρέχουν κοντὰ Τοῦ οἱ μάγοι. Τρέχουμε κι ἐμεῖς. Τρέχει καὶ τ’ ἀστέρι γιὰ νὰ φανερώσει τὸν Κύριο τ’ οὐρανοῦ. Μά… κι Ἐκεῖνος τρέχει. Τρέχει πρὸς τὴν Αἴγυπτο. Καὶ φαίνεται βέβαια, πὼς πηγαίνει ἐκεῖ γιὰ ν’ ἀποφύγει τὴν ἐπιβουλὴ τοῦ Ἡρώδη. Ὅμως τοῦτο γίνεται γιὰ νὰ ἐκπληρωθοῦν τὰ προφητικὰ λόγια: «Τὴν ἡμέρα ἐκείνη ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς θὰ πάρει τρίτος, μετὰ τοὺς Ἀσσυρίους καὶ τοὺς Αἰγυπτίους, τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ πάνω στὴ γῆ» (Ἤσ. 19:24).

Τί λές, Ἰουδαῖε; Ἐσὺ ποῦ ἤσουν πρῶτος ἔγινες τρίτος; Οἱ Αἰγύπτιοι καὶ οἱ Ἀσσύριοι μπῆκαν μπροστά, καὶ ὁ πρωτότοκος Ἰσραὴλ πῆγε πίσω;

Ναί. Ἔτσι εἶναι. Οἱ Ἀσσύριοι θὰ γίνουν πρῶτοι, ἐπειδὴ αὐτοὶ πρῶτοι μὲ τοὺς μάγους τοὺς προσκύνησαν τὸν Κύριο. Πίσω τους οἱ Αἰγύπτιοι, ποὺ Τὸν δέχτηκαν, ὅταν κατέφυγε στὰ μέρη τους γιὰ ν’ ἀποφύγει τὴν ἐπιβουλὴ τοῦ Ἡρώδη. Τρίτος καὶ τελευταῖος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, ποὺ γνώρισε τὸν Κύριο ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους, μετὰ τὴ βάπτισή Του στὸν Ἰορδάνη.

Τί ἄλλο μένει νὰ πῶ;

Δημιουργὸ καὶ φάτνη βλέπω… Βρέφος καὶ σπάργανα… Λεχώνα παρθένα, περιφρονημένη. Φτώχεια πολλή… Ἀνέχεια πολλή…

Εἶδες ὅμως τί πλοῦτος μέσα στὴ μεγάλη φτώχεια; Ὁ Πλούσιος ἔγινε φτωχὸς γιὰ χάρη μας. Δὲν ἔχει οὔτε κρεβάτι οὔτε στρῶμα. Μέσα σὲ ταπεινὸ παχνὶ Τὸν ἔχουν ἀποθέσει…

φτώχεια, πλούτου πηγή!

πλοῦτε ἀμέτρητε, κρυμμένε μὲς στὴ φτώχεια!

Μέσα στὴ φάτνη κείτεσαι καὶ τὴν οἰκουμένη σαλεύεις.

Μέσα σὲ σπάργανα τυλίγεσαι καὶ σπᾶς τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας.

Λέξη ἀκόμα δὲν ἄρθρωσες καὶ δίδαξες στοὺς μάγους τὴ θεογνωσία.

Τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω;

Νὰ Βρέφος σπαργανωμένο!

Νὰ ἡ Μαρία, Μητέρα καὶ Παρθένος μαζί!

Νὰ ὁ Ἰωσήφ, πατέρας τάχα τοῦ Παιδιοῦ!

κείνη ἡ γυναίκα, αὐτὸς ὁ ἄνδρας. Νόμιμες οἱ ὀνομασίες, ἀλλὰ χωρὶς περιεχόμενο.

Ἰωσὴφ μνηστεύθηκε μόνο τὴ Μαρία, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὴν ἐπισκίασε. Ἔτσι, γεμάτος ἀπορία, δὲν ἤξερε τί νὰ ὑποθέσει γιὰ τὸ Βρέφος: Νὰ πεῖ πὼς ἦταν καρπὸς μοιχείας, δὲν τολμοῦσε. Νὰ προσφέρει λόγο βλάσφημο ἐναντίον τῆς Παρθένου, δὲν μποροῦσε. Οὔτε πάλι δεχόταν τὸ Παιδὶ σὰν δικό του, γιατί τοῦ ἦταν ἄγνωστο τὸ πὼς καὶ ἀπὸ ποιὸν γεννήθηκε.

λλὰ νά, πού, πάνω στὴ σύγχυσή του, παίρνει ἀπάντηση ἀπὸ τὸν οὐρανό, μὲ τὴ φωνὴ τοῦ ἀγγέλου: «Ἰωσήφ, μὴ διστάσεις νὰ πάρεις στὸ σπίτι σου τὴ Μαριάμ, γιατί τὸ παιδὶ ποὺ περιμένει προέρχεται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα» (Μάτθ. 1:20). Καὶ φανέρωσε ἔτσι σ’ ἐκεῖνον καὶ σ’ ἐμᾶς ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐπισκίασε τὴν Παρθένο.

Γιατί ὅμως ὁ Χριστὸς θέλησε νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ παρθένα, ἀφήνοντας ἀβλαβῆ τὴν παρθενία της;

Νὰ γιατί:

Κάποτε ὁ διάβολος ἐξαπάτησε τὴν παρθένα Εὕα. Τώρα ὁ ἄγγελος ἔφερε τὸ λυτρωτικὸ μήνυμα στὴν Παρθένο Μαριάμ.

Κάποτε ἡ Εὕα ξεστόμισε λόγο, ποὺ ἔγινε αἰτία θανάτου. Τώρα ἡ Μαρία γέννησε τὸ Λόγο, ποὺ ἔγινε αἰτία αἰώνιας ζωῆς.

λόγος τῆς Εὕας ἔδειξε τὸ δέντρο, ποὺ ἔβγαλε τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν παράδεισο.

Λόγος τῆς Μαρίας ἔδειξε τὸ Σταυρό, ποὺ ἔβαλε τὸν Ἀδὰμ πάλι στὸν παράδεισο.

Σ’ αὐτὸν λοιπόν, τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ Υἱὸ τῆς Παρθένου, ποὺ ἄνοιξε δρόμο μέσα σὲ τόπο ἀδιάβατο, ἂς ἀναπέμψουμε δοξολογία μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

(Ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς.)