2020/11/25

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΟΥ ΜΑΣ



Από την ολονύκτια Ιερά Αγρυπνία για την μνήμη του Αγίου πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, κατά την οποία προεξήρχε ο εορτάζων Πρωθιεράρχης της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ιερά Μονή Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης. Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε της Θείας Λειτουργίας συμπαρατατούμενος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά (των ετέρων Αρχιερέων εμποδιζομένων από την γενική απαγόρευση κυκλοφορίας) και κατωτέρων Κληρικών, Πατέρων της Μονής. Η σύνταξη του Ιστολογίου εύχεται στον πολιόν και ασθενή, κατά το σώμα, για τις αμαρτίες μας , Αρχιερέα Χρυσόστομο να του δίνει άγιος Τριαδικός Θεός δύναμη και φωτισμό προς πνευματική πρόοδο της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας του Χριστού.


Πολυχρόνιον ποίησαι Κύριος ο Θεός
 
τον Πανιερώτατον και Πατέρα ημών, 

Μητροπολίτην Θηβών και Λεβαδείας

και Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου ημών

κύριον κύριον Χρυσόστομον. 

Κύριε, φύλαττε Αυτόν εις πολλά έτη.

ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΑΓΙΕ ΔΕΣΠΟΤΑ!

2020/11/22

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ (1ΟΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ)

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ


ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ Ι.Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ

2020/11/21

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ

  
ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ 
Ο ΠΟΛΥΠΑΘΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού


Ουδέποτε έλειψαν από την Εκκλησία μας οι άγιοι και αυτό είναι το μόνιμο θαύμα στη δισχιλιόχρονη ιστορική της πορεία. Οι άγιοι, άνδρες και γυναίκες, είναι τα ορατά σημεία της λυτρωτικής ενέργειας του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο αναγεννά τους ανθρώπους και τους καθιστά θεοειδείς υπάρξεις, εικόνες καθαρές του Τριαδικού Θεού.

Μια τέτοια καθαρή εικόνα του Θεού υπήρξε και ο νεοφανής άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός. Γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης από πολυμελή και ευσεβή οικογένεια. Ονομάζονταν Αναστάσιος Κεφαλάς. Εξ αιτίας της φτώχειας, σε ηλικία 13 ετών βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη για εργασία. Εργαζόταν σε συσκευαστήριο καπνού, όπου ο εργοδότης του τον εκμεταλλεύονταν και τον ξυλοκοπούσε. Αυτός υπόμεινε τις προσβολές χωρίς διαμαρτυρίες. Μάλιστα στις συσκευασίες του καπνού φρόντιζε να βάζει χαρτάκια με ρητά από το Ευαγγέλιο. Κάποια μέρα που τον ξυλοκοπούσε ο εργοδότης του τον είδε ένας έμπορος, το λυπήθηκε και τον πήρε στο επιπλοποιείο του. Του άφησε χρόνο ελεύθερο να πηγαίνει στο σχολείο και στην Εκκλησία. Εργάστηκε στον καλό εκείνο εργοδότη επτά χρόνια και τέλειωσε το σχολείο.

Σε ηλικία είκοσι ετών πήγε στη Χίο να εργαστεί ως δάσκαλος για δέκα χρόνια. Εκεί αποφάσισε να γίνει μοναχός. Στα 1877 χειροτονήθηκε διάκονος και πήρε το όνομα Νεκτάριος. Τον ίδιο χρόνο ήρθε στην Αθήνα για τη συνέχιση των σπουδών του. Κατόπιν βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια να υπηρετήσει κοντά στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο οποίος εντυπωσιάσθηκε από την προσωπικότητα του νεαρού διακόνου. Τον έστειλε ξανά στην Αθήνα να φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Νεκτάριος διέπρεψε και πρώτευσε. Το 1885 αναχώρησε ξανά για την Αλεξάνδρεια, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και του ανατέθηκαν καθήκοντα πατριαρχικού γραμματέα και ιεροκήρυκα, ο οποίος αναδείχτηκε δεινός ρήτορας. Το 1889 εκλέχτηκε επίσκοπος Πενταπόλεως Λιβύης.

Η ραγδαία άνοδος και η μεγάλη ποιμαντική και κοινωνική δράση του Νεκταρίου θορύβησε τους άλλους επισκόπους, οι οποίοι τον θεώρησαν απειλή για τις φιλοδοξίες τους να διαδεχτούν τον υπέργηρο Σωφρόνιο στο θρόνο του. Διέδωσαν φρικτές συκοφαντίες εναντίον, φροντίζοντας να φτάσουν ως τον Πατριάρχη. Παύτηκε από τα καθήκοντά του χωρίς απολογία. Συγχωρώντας τους συκοφάντες του, αναχώρησε για την Αθήνα. Αλλά και εκεί δε βρήκε ηρεμία, διότι φρόντισαν να φτάσουν ως εκεί οι συκοφαντίες τους, ώστε να μη γίνεται πουθενά δεκτός για εργασία. Του παρακρατούσαν επίσης και τους μισθούς του και ως εκ τούτου βίωνε έσχατη πενία!  Δε μπορούσε να πληρώνει το ενοίκιο ενός μικρού δωματίου και δεν είχε χρήματα να τραφεί! Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, παρά τη συμπάθεια προς αυτόν, αδυνατούσε να τον βοηθήσει, λόγω των πιέσεων που δέχονταν από τους συκοφάντες του.

Ύστερα από καιρό κατόρθωσε να διοριστεί ιεροκήρυκας στη Χαλκίδα, αλλά οι άσπονδοι εχθροί του, έστελναν ανθρώπους να τον αποδοκιμάζουν κάτω από τον άμβωνα! Το 1891, δύο χρόνια μετά, η μία μετά οι συκοφαντίες εναντίον του κατέρρευσαν, αποκαλύφτηκαν οι ραδιούργοι συκοφάντες του και απαλλάχτηκε από όλες τις κατηγορίες. Ο επίσκοπος Χαλκίδος και ο λαός της περιοχής πληροφορήθηκαν με ανακούφιση την είδηση και άρχισαν να αποθεώνουν τον ιεροκήρυκά τους. Κήρυττε πια ελεύθερος από τα στίγματα του παρελθόντος. Η φήμη του ξεπέρασε την Εύβοια και έφτασε στην Αθήνα.

Το 1894 διορίστηκε διευθυντής της Ριζαρίου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα. Το έργο του στην ονομαστή σχολή υπήρξε μεγάλο και πρωτοπόρο. Κυρίως επικεντρώθηκε στον ορθόδοξο τρόπο σκέψης, διότι είναι η εποχή που η δυτική θεολογία διεισδύει επικίνδυνα στον ελληνικό χώρο. Επιδεικνύει απίστευτα δείγματα λαμπρού παραδείγματος στους σπουδαστές και στους εργαζομένους. Εργαζόταν, δίδασκε, μελετούσε, έγραφε και προσευχόταν ώρες ατέλειωτες. Οι σπουδαστές και οι εργαζόμενοι τον υπεραγαπούσαν. Η δράση του εκτείνονταν και εκτός της σχολής. Χιλιάδες άνθρωποι ευεργετούνταν ποικιλότροπα από αυτόν. Υπηρέτησε στη σχολή 14 έτη, ως το 1908, όπου και παραιτήθηκε για λόγους υγείας.

Αποσύρθηκε στην Αίγινα, σε ένα εγκαταλειμμένο μοναστήρι στη θέση Ξάντο, με τέσσερις γυναίκες – πνευματικά του παιδιά από την Αθήνα. Εκεί με άσκηση, προσευχή και νηστεία ικανοποιεί την παλιά του επιθυμία να ζήσει ως μοναχός. Ταυτόχρονα αρχίζουν τα σημάδια της αγιότητάς του. Θεράπευσε έναν ντόπιο δαιμονισμένο και με τις δεήσεις του έβρεξε, ύστερα από τρία χρόνια ανομβρίας στο νησί. Η φήμη του μεγάλωνε, πλήθη από όλη την Ελλάδα έτρεχαν στην Αίγινα. Με την προσωπική του εργασία μεγάλωσε τους χώρους της Μονής και παράλληλα φρόντισε για τη νομική αναγνώρισή της. Όμως ο τότε μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος αρνούνταν να την αναγνωρίσει και δεν αναγνωρίστηκε όσο ζούσε ο Νεκτάριος. Αλλά έρχεται και νέα δοκιμασία για το Νεκτάριο. Μητέρα μιας από τις μοναχές τον κατηγόρησε για ανηθικότητα. Ευτυχώς κατάρρευσε και αυτή η συκοφαντία.

Η υγεία του όμως επιδεινώνονταν συνεχώς. Οι περιπέτειες της πολυκύμαντης ζωής του του επιφύλασσαν ένα επίπονο τέλος της ζωής του. Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών όπου διαγνώστηκε καρκίνος του προστάτη. Κοιμήθηκε, λίγες ημέρες μετά, στις 8 Νοεμβρίου. Η αγιότητά του δεν άργησε να φανεί. Το τίμιο σκήνωμά του έμεινε άφθορο για 30 χρόνια, παρά τις 3 εκταφές του. Άπειρα θαύματα άρχισαν να επιτελούνται και συνεχίζουν ως τα σήμερα στο όνομά του.

Ο πολύπαθος άγιος Νεκτάριος, διακρίνεται και ως ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των νεωτέρων χρόνων. Τα έργα του αποπνέουν άρωμα Ορθοδοξίας και αγιότητας, τα οποία συνέγραφε παράλληλα με τις άδικες θλίψεις που αντιμετώπιζε!  Το μελάνι που είναι γραμμένα είναι ανακατεμένο με τα δάκρυα του άδικου πάθους ολόκληρης της ζωής του! 

2020/11/20

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΤΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ

Οι Ορθόδοξοι πιστοί με μεγάλη θλίψη βιώνουν για δεύτερη φορά τον αποκλεισμό της συμμετοχής του στην Μυστηριακή Λατρεία της Εκκλησίας του Χριστού. Οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων Πατέρων ξεκάθαρα απαγορεύει τέτοια απαγόρευση ενώ πρόκειται για πρωτοφανές γεγονός, κρατικού παρεμβατισμού στα θέματα της Εκκλησίας. Υπενθυμίζουμε ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας άρχεται «Εις το όνομα της Aγίας και Oμοουσίου και Aδιαιρέτου Τριάδος» στην Οποία οφείλει την ορθόδοξη πίστη και κατ’ επέκταση στην Εθνική μας ταυτότητα. Επίσης στο Άρθρο 3 γίνεται ειδική αναφορά στην Ορθόδοξη Εκκλησίας η οποία «τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων». Ως εκ τούτου αυτοί οι Ιεροί Κανόνες υπερισχύουν σε σχέση με τις πολιτικές αποφάσεις διότι ο θεμελιωτής της Εκκλησίας μας δίδαξε «Άπόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω θεώ». (Ματθ. 21, Μάρκ. 12. 17- Λουκ. 20, 25) και πάλι ο Απόστολος Πέτρος εμφατικώς και διαχρονικώς τονίζει «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον  ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄29). Οφείλουν να σεβαστούν οι άρχοντες του τόπου μας την θεοειδή και ελεύθερη προσωπικότητα των πιστών ενώ όσοι φοβούνται τον αόρατο ιό, περισσότερο από τον Αόρατο Θεό ας μην πλησιάζουν στους Ιερούς Ναούς και σε όσους προστρέχουν σε αυτούς ως ιατήρια ψυχών και σωμάτων. Επισταμένως έχουν τοποθετηθεί σχετικά έγκριτοι Νομικοί, Πανεπιστημιακοί Καθηγητές και μάχιμοι δικηγόροι.

Απαγόρευση Κλεισίματος Των Εκκλησιών by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ on Scribd

2020/11/19

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΣΤΥΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

«Κι αν αλλάξουν όλοι να παραμείνετε στην παράδοση»
«Τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες»...
 
Βρισκόμαστε στη Θηβα το 1924 στην περιοχή του Πυρίου. Όλα κυλούν ήρεμα και καλά. Οι νοικοκυρές στολίζουν τα σπίτια τους με τα έργα των χεριών τους, οι πατεράδες αγωνίζονται για το καθημερινό αναλώνοντας τις περισσότερες ώρες τους στα χωράφια ενώ τα παιδιά ανέμελα τρέχουν από δω και από κει για να χορτάσουν το παιχνίδι τους. Ξαφνικά όμως μέσα σε αυτή την ηρεμία δύο άντρες ανεβασμένοι στα άλογά τους, γνωστοί στους περισσότερους των Θηβών, ο Κίμων ο Στεφανιώτης και ο Λουκάς ο Καλατζής, γυρίζουν αλαφιασμένοι και τρομαγμένοι φωνάζοντας, πάνω από τα άλογα που βρισκόντουσαν. «ΜΑΣ ΦPAΓKEΨAN! ΜΑΣ ΦPAΓKEΨAN!» Τι είχε συμβεί; Δυστυχώς είχαν πληροφορηθει πως η Ελλαδική Εκκλησία άλλαξε το ημερολόγιο χωρίς να γνωρίζει ο κόσμος, χωρίς να ρωτηθούν οι Αρχιερείς της Ελλάδος, εκτός από τους πέντε που το άλλαξαν.

«Μας φράγκεψαν! Μας φράγκεψαν!». Συνεχώς φώναζαν και ενημέρωναν τα γειτονικά χωριά των Θηβών. Ναι, μα με ποιο δικαίωμα το έκαναν αυτό; Αφού αυτοί δεν ήταν κληρικοί, ήταν απλοί λαϊκοί. Από που πήραν το θάρρος αυτό; Τι γνώριζαν; Τι εντολή είχαν;

Οι δύο αυτοί άνδρες είχαν πνευματικό καθοδηγητή κάποιο επίσκοπο ο οποίος βρισκόταν σε ένα όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού, την Αίγινα. Το όνομά του ήταν Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως. Το 1918 είχαν πάει και οι δύο στο νησί να εξομολογηθούν και να πάρουν τη συμβουλή του για ένα θέμα το οποίο την εποχή εκείνη ήταν σε έξαρση. Το θέμα αυτό ήταν για την αλλαγή του ημερολογίου. Η ερώτησις των δύο ήταν κατά πόσο είναι εφικτή και επιτρεπτή η αλλαγή του ημερολογίου. Ο Άγιος Ιεράρχης όπως ήταν σοφός και πράος τούς απάντησε:

-Παιδιά μου, δεν πρέπει να γίνει η αλλαγή του ημερολογίου διότι βάσει αυτού έχουν θεσπισθεί όλες οι εορτές της Εκκλησίας μας και ιδιαιτέρως το αιώνιο Πασχάλιο.
- Μαλιστα Δέσποτα, εάν όμως η Εκκλησία δεχθεί τη μεταρρύθμιση τι γίνεται; Τι κάνουμε εμείς;
- Εσείς να παραμείνετε ως έχετε, δεν θα ακολουθήσετε τούς μεταρρυθμιστές διότι το Γρηγοριανό ημερολόγιο έχει καταδικασθεί από τρεις πανορθοδόξους συνόδους επί πατριαρχίας Ιερεμίου του Τρανού 1592-1593 και Ανθίμου το 1848. Είναι αδύνατον Ορθόδοξοι Χριστιανοί να δεχθούν την αλλαγή. Εγώ δε δέχομαι ούτε ακολουθώ κανέναν έστω κι αν μείνω μόνος μου. Ναι, Δέσποτα, αλλά εάν δεν έχουμε ιερείς τι θα κάνουμε;
- Παιδιά μου θα οικονομήσει ο Κύριος μας και θα σας στείλει.
- Κι αν δεν έχουμε εκκλησία και εχουν γυρίσει όλοι με το Γρηγοριανό εκεί, πως το αντιμετωπίζουμε;
- Γι’ αυτό προβληματίζεσθε; Δεν υπάρχει πρόβλημα, τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες.
- Μα, πως Δέσποτα; Πως μπορεί να γίνουν αυτά;
- Εγώ παιδιά μου απεύχομαι να γίνη η αλλαγή, αλλά εάν γίνει τότε πρέπει να αντισταθείτε. Να είστε σίγουροι πως ο Χριστός μας θα είναι μαζί σας όταν συνειδητά υπερασπισθείτε τα Ιερά και τα Όσια της Εκκλησίας μας. Εάν διαβάσατε την Ιστορία της Εκκλησίας μας θα δείτε και θα γνωρίσετε πως σε περίοδο ανταρσίας και ακαταστασίας στην Εκκλησία ότι πολλά σπίτια είχαν γίνει τόποι κοινής προσευχής». Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα είπε και τους έλεγε ο επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος. Έπειτα από δύο χρόνια το 1920 ο Άγιος Ιεράρχης κοιμήθηκε.

Παρευρέθηκαν στην κηδεία του παίρνοντας για τελευταία φορά την ευχή του προσκυνώντας τον. Καθηκόντως λοιπόν οι δύο αυτοί άνδρες σεβόμενοι τη μνήμη του πνευματικού τους, ως συνειδητοί χριστιανοί, προσπάθησαν όσο το δυνατόν περισσότερο να ενημερώσουν τον κόσμο για το μεγάλο πνευματικό κακό που είχε γίνει στην Ελλάδα. Καταφέρνουν με τη χάρη του Κυρίου μας να βοηθήσουν πνευματικά, πολύ κόσμο με αποτέλεσμα αρκετά χωριά της Βοιωτίας να παραμένουν στη παράδοση. Ιερείς έρχονταν αραιά και που από το Άγιον Όρος για να τούς εξυπηρετήσουν και όχι μόνον αυτό αλλά στην αναζήτηση προς εξυπηρέτηση ιερού ναού ο Λουκάς Καλατζής αποφάσισε να κάνει τόπο κοινής προσευχής το σπιτάκι του, δίδοντας στο Εκκλησάκι την ονομασία του Ευαγγελισμού, ούτως ώστε να έρθουν σε εκπλήρωση οι ευχές και οι εντολές του πνευματικού τους πατέρα του Επισκόπου Πενταπόλεως Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού.
 
(Απόσπασμα από άρθρο π. Χρυσοστόμου Μανιώτη στο περιοδικό "Φωνή της Ορθοδοξίας"). 

Ἡ γνωριμία μέ τόν ἅγιο Νεκτάριο ἐπόσκοπο Πενταπόλεως – Ὁ πόθος τοῦ μαρτυρίου
 
Τό 1910 καί ἐνῶ ὁ Ἅγιος Πατήρ Ματθαῖος περιώδευε ἱεραποστολικῶς τήν Πελοπόννησο, πληροφορήθηκε γιά τόν αὐτοεξόριστο στήν Ἑλλάδα Μητροπ. Πενταπόλεως Νεκτάριο (τοῦ κλίματος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας), τότε Διευθυντή τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς τοῦ ὁποίου ἡ φήμη τῆς ἁγιότητος ἦταν εὑρύτατα διαδεδομένη. Οἱ δύο ἄνδρες συνδέθηκαν ἔκτοτε μέ πνευματική φιλία, μεταξύ τους δέ ὑπῆρξε καί ἀλληλογραφία. Μάλιστα ὁ ἅγ. Νεκτάριος, ἐκτιμήσας τόν χαρακτῆρα του, τόν χειροθέτησε Ἀρχιμανδρίτη καί τοῦ χάρισε ἕνα ἐπιγονάτιό του (σήμερα φυλάσσεται στό Δεσποτικό τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Κερατέας).
Ἕνα χαρακτηριστικό τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Πατρός Ματθαίου εἶναι, ὅτι ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ἐφλέγετο ἀπό τόν πόθο τοῦ μαρτυρίου ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πίστεώς Του. Τόν μαρτυρικό του ζῆλο ἐξέθρεψε ἀφ’ ἑνός μέν ἡ μελέτη τῶν συναξαρίων τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Νεομαρτύρων (ἡ ὁποῖα ἤδη ἀπό τήν παραμονή του στή Μονή Χρυσοπηγῆς ἦταν καθημερινό του ἐντρύφημα), ἀφ’ ἑτέρου δέ ἡ θυσιαστική διάθεση ὑπέρ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καί τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος τῶν ὑποδούλων στούς Τούρκους συμπατριωτῶν του Κρητῶν.
Σέ ἐποχές ἱστορικά κοντινές μέ ἐκείνη τῆς παιδικῆς τοῦ νεαροῦ Γεωργίου, πολλοί Κρητικοί εἶχαν θυσιαστεῖ στό βωμό τῆς μανίας τῶν Ὀθωμανῶν κατά τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως. Ἀμέσως μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, εἶχαν τελειωθεῖ μαρτυρικά στό Ρέθυμνο οἱ Ἅγιοι 4 Νεομάρτυρες Ἀγγελῆς, Γεώργιος, Μανουήλ καί Νικόλαος, πρώην κρυπτοχριστιανοί ἀπό τό χωριό Μέλαμπες Ἀμαρίου (+ 1924, 28η Ὀκτωβρίου). Καί τό 1866, ἐνῶ ὁ Γεώργιος ἦταν στήν τρυφερή ἡλικία τῶν 6 ἐτῶν, τήν Κρήτη συγκλόνισε ἡ μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1866, μία σελίδα τῆς ὁποίας ἦταν καί τό φοβερό μαρτύριο τοῦ ἁγ. Νεομάρτυρος Γεωργίου ἀπό τόν Ἀλικιανό Κυδωνίας, μία περιοχή κοντινή στήν ἰδιαιτέρα του πατρίδα καί πολύ κοντινή στή Μονή τῆς Χρυσοπηγῆς.
Ἀργότερα στούς Ἁγίους Τόπους ὁ πόθος του γιά τό μαρτύριο θά γιγαντωθεῖ ἀκόμη περισσότερο. Ἡ Παλαιστίνη, σάν γεωγραφικός καί ἱστορικός χῶρος ἀθλήσεως πολλῶν παλαιῶν καί νέων Μαρτύρων, ἄσκησε στήν ψυχή του ἰσχυρή πνευματική γοητεία. Λ.χ. στή Μονή Τιμίου Προδρόμου Ἱεροσολύμων φυλάσσονταν τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Νεομ. Παναγιώτου τοῦ Πελοποννησίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μαρτυρήσει τό 1820 καί ἡ μνήμη τῆς θυσίας του ἦταν σχετικά νωπή.
Ὁ πόθος τοῦ Μαρτυρίου, λοιπόν, κατέκαιε τήν ψυχή τοῦ Ἱερομ. Ματθαίου. Ἔχει μάλιστα ἀποτυπωθεῖ καί γραπτῶς στό ἐξώφυλλο ἑνός βιβλίου πού ἔφερε μαζί του τό 1911 ἀπό τήν Μονή ἁγ. Αἰκατερίνης Σινᾶ (κατά τό δεύτερο προσκύνημά του στούς Ἁγίους Τόπους). «Ἀξίωσέ με, Ἁγία Αἰκατερίνη - γράφει – νά μαρτυρήσω καί γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τό αἷμα μου νά χύσω, τό αἷμα καί τό σῶμα μου ὅμως παραναλώσω».
Τό 1910, ἔτος γνωριμίας του μέ τόν ἅγ. Νεκτάριο Πενταπόλεως, ὁ Ἱερομόναχος Ματθαῖος θέτει τό θέμα τοῦ πόθου του γιά μαρτύριο στήν κρίση τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου Νεκταρίου καί ὁ ταπεινός Ἅγιος ἀντί νά ἐκφέρει δική του γνώμη, τόν προτρέπει νά μήν κάνει τίποτα πρίν συμβουλευθεῖ διακριτικούς πατέρες! «Πανοσιολογιώτατε πάτερ Ματθαῖε - γράφει σέ ἐπιστολή του τῆς 8ης Νοεμβρίου 1910– καθῆκον μου θεωρῶν νά δώσω ὑμῖν τήν ἐξῆς συμβουλήν, ὡς πρός τό διαφλέγον τήν καρδίαν σου ζήτημα τοῦ μαρτυρίου. Σᾶς συμβουλεύω, πρίν λάβετε συμβουλάς ἐναρέτων Πατέρων, νά μή μεταβῆτε πρός ἀναζήτησιν μαρτυρίου. Εὔχομαι ὅμως ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς, ὑπ’ Οὗ τήν ψυχήν σου τίθεις, νά σέ διαφυλάττη, νά σέ καθοδηγῆ καί διαφωτίζη».
Χαρακτηριστική ἡ ὑψοποιός ταπείνωσις καί τῶν δύο ἁγίων ἀνδρῶν. Ὁ Ἱερομόναχος Ματθαῖος, ἤδη ὥριμος πνευματικά, δέν βασίζεται στή γνώμη του, ἀλλά ταπεινώνεται ἐνώπιον τοῦ μεγάλου ἁγ. Νεκταρίου. Καί ὁ ἐξόριστος Ἱεράρχης Νεκτάριος δέν δίδει γνώμη, ἀλλά παραπέμπει στή γνώμη «ἐναρέτων Πατέρων»! (Άρθρο κ. Αντωνίου Μάρκου).

Σημείωση: Η εικόνα του Αγίου Ματθαίου, πνευματικού τέκνου του εορταζόμενου σήμερα Αγίου Νεκταρίου είναι έργο της Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Λεμεσού.

2020/11/15

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Γ.Ο.Χ. ΑΤΤΙΚΗΣ

Το Σάββατο, 8η Νοεμβρίου (Εκκλ. ημ.) θα γίνει αναμετάδοση της Θείας Λειτουργίας από τον Μητροπολιτικό Ι.Ν. στην Μάνδρα όπου τιμάται η Σύναξη των Αγίων Αγγέλων, ημέρα κατά την οποία μαρτύρησε η Νεομάρτυς Αικατερίνη Ρούττη της Μάνδρας για την εμμονή της στις Παραδόσεις της Εκκλησίας.


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ι.Μ. ΑΤΤΙΚΗΣ by ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ on Scribd

2020/11/13

ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ

Η Εκκλησία του Χριστού συνεχίζει έστω και άτυπα διωκόμενη και σε πρωτοφανείς συνθήκες μετά την απελεύθερωση του Ελληνικού Έθνους να επιτελεί το λυτρωτικό Της έργο διά των Ορθοδόξων Λειτουργών με διάκριση και σύνεση ώστε να εξυπηρετούνται οι Ορθόδοξοι πιστοί. 

Στην είσοδο του μηνός Νοεμβρίου εόρτασε το Παρεκκλήσιο των Μικρασιατών Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού στο Επισκοπείο της Αγίας Σκέπης στην Μάνδρα. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η Παράκληση προς τους Αγίους Ιατρούς να παύσουν την λαίλαπα της ασθενείας και όσων επιδιώκονται δια αυτής. Ιερούργησε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ/τος Μητροπολίτης Αττικής κ. Κοσμάς.


Την 26η Οκτωβρίου πανηγύρισε εν μέσω των θλιβερών περιστάσεων ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Οβρυάς της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πατρών. Ιερούργησε ο Τοποτηρητής, Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος ο οποίος κήρυξε και τον θείο Λόγο καταλλήλως.


Με κατάνυξη πανηγύρισε η Ενορία των Γ.Ο.Χ. Χανίων την 7η του μηνός Οκτωβρίου που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη των Οσίων 99 Πατέρων της Κρήτης. Χοροστάτησε ο Τοποτηρητής της Μεγαλονήσου, Σεβ/τος Μητροπολίτης κ. Ιάκωβος βοηθούμενος υπό του ακάματου Κρητός Λειτουργού π. Ζαχαρίου Τσικρικάκη.




Με λαμπρότητα πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοϋπηκόου στον Γοργοπόταμο Λαμίας όπου ενασκείται η πολυπληθής γυναικεία Αδελφότητα υπό την Οσιωτάτη Ξένη Μοναχή. Της πανηγύρεως προεξήρχε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ/τος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος συμπαραστατούμενος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Ιακώβου μετά κατωτέρων Κληρικών (διακρίνονται στις φωτογραφίες οι Πανοσιότατοι Ιερομόναχοι π. Αθανάσιος, π. Βησσαρίων και π. Χρυσόστομος) και με τη συμμετοχή πλήθους πιστών. Έψαλλε κατανυκτικά και ακούραστα κατά τη 12 ώρη Αγρυπνία ο βυζαντινός χορός των Μοναζουσών ενώ η Αδελφότητα φιλοξένησε με χαρά τους πλέον των 500 προσκυνητές της Ιεράς Μονής, κτίτωρ της οποίας τυγχάνει ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κυρός Θεοδόσιος.



2020/11/06

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗΣ

Κατόπιν της επαναθέσπισης των θλιβερών μέτρων όπως και της απαγόρευσης των πιστών στην συμμετοχή τους στις λατρευτικές συνάξεις (Συνταγματικό Δικαίωμα) θα γίνει αναμετάδοση των Ιερών Ακολουθιών και της Θείας Λειτουργίας. Την Κυριακή που τιμάται η μνήμη του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Οβρυάς Πάτρας. Θα χοροστατήσει ο Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος, Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πατρών. Η αναμετάδοση θα γίνει από την σελίδα των "Φίλων Ιεράς Μονής Παναγουλάκη" στο facebook.