Ο Άγιος Αυγουστίνος, Επίσκοπος Ιππώνος Αφρικής, μια μέρα περπατούσε βυθισμένος στις σκέψεις του περί της Τριαδικότητας του Θεού, όταν είδε ένα μικρό παιδάκι να παίζει στην ακροθαλασσιά. Το παιχνίδι του παιδιού τράβηξε την προσοχή του Ιερού Αυγουστίνου, καθώς ο μικρός είχε ανοίξει μια έναν μικρό λάκκο στην αμμουδιά και με ένα κουτάλι προσπαθούσε να την γεμίσει με θαλασσινό νερό, πηγαινοερχόμενος στο νερό. Ο Άγιος το πλησίασε και το ρώτησε χαμογελώντας:
- Τι κάνεις εκεί;
Ο μικρός που δεν ήταν παρά ένας άγγελος, απήντησε:
- Μα, δεν βλέπεις; Θα αδειάσω όλη τη θάλασσα στον λάκκο που άνοιξα!
Ο Αυγουστίνος είπε:
- Αυτό είναι αδύνατον! Η θάλασσα είναι ανεξάντλητη!
Κι ο μικρός άγγελος του απάντησε:
- Αν αυτό είναι αδύνατον, τότε πως εσύ ζητάς να χωρέσεις στο μικρό σου μυαλό το άπειρον της Θεότητας;
