Το παρακάτω άρθρο είναι αναδημοσίευση από το περιοδικό της Εκκλησίας μας "Θηβαϊκή Φωνή" του Οκτωβρίου τρέχοντος έτους. Η δημοσίευση του γίνεται με αφορμή πρόσφατων ειδήσεων ότι δύο Αυξεντιο-Φλωρινικοί "επίσκοποι" (οι κ.κ. Αυξέντιος Μαρίνης και Χρυσόστομος Καλλής) προσχώρησαν στο σχισματικό και εθνικιστικό "πατριαρχείο Κιέβου" τους ψευδεπισκόπους του οποίου αναγνώρισε ο Καινοτόμος και Οικουμενιστής "Πατριάρχης" κ. Βαρθολομαίος για να ιδρύσει την νέα "Εκκλησία της Ουκρανίας σε σύγκρουση τόσο με τον Χριστιανικό λαό της Ουκρανίας όσο και με το "Πατριαρχείο Μόσχας". Ο Αυξέντιος, γνωστός από παλαιότερα σκάνδαλα στην Αυστραλία και αλλού, αποτελεί ψευδοχειροτονία ενός καθηρημένου Φλωρινικού "επισκόπου" και ενός Νεοημερολογίτη Ιερομονάχου (!) που παρίστανε τον επίσκοπο. Έχει λάβει χειροθεσία και από τον αποθανόντα Ευλόγιο Χέσλερ που ήταν Μασώνος και περιήλθε τις Αυξεντικές και Κυπριανιτικές παρατάξεις. Παλαιότερα είχε και πάλι σχέσεις με το σχισματικό "πατριαρχείο". Ο Χρυσόστομος είναι πρώην Νεοημερολογίτης κληρικός και "χειροτονία" του Αυξεντίου. Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά από την τρέχουσα δημοσιογραφία ότι για τα σχίσματα και τα σκάνδαλα ευθύνονται αποκλειστικά ο Οικουμενισμός και οι οπαδοί του οι οποίοι τα είσαγουν είτε δια καιροσκόπων ανθρώπων για να συσκοτίζουν τα πράγματα και να συκοφαντούν τη Γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησία, είτε με την διοχέτευση οικουμενιστικών θεωρίων στο σώμα της Εκκλησίας: εκκλησιολογικές, περί ιερών εικόνων κλπ.
Η ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Πολύπαθη χώρα η Ουκρανία όσο και ευλογημένη από τις Λαύρες με τα άφθαρτα λείψανα των Αγίων του Θεού. Υπήρξε η κοιτίδα της Ορθοδοξίας για την Ρωσία και κατ' επέκταση για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της υφηλίου. Οι εθνικές αντιπαραθέσεις, Ρωσόφιλων και οπαδών της Δυτικόφιλης Ουκρανίας- μακριά από την ρωσική ταυτότητα και ιστορία- θα βρούνε πρόσφορο έδαφος αντιπαραθέσεων στον εκκλησιαστικό χώρο. Ο Καισαροπαπισμός, η χρήση δηλαδή της Εκκλησίας ως εργαλείου επιβολής των επιδιώξεων ενός κράτους, θα ταλανίσει τον απλό λαό και θα τον βάλει σε περιπέτειες.
Η κρατική Ρωσική Ιεραρχία φέρει το βάρος αυτής της αμαρτίας, του Καισαροπαπισμού. Λίγα χρόνια μετά την κοίμηση του τελευταίου Ορθοδόξου Πατριάρχη κυρού Τύχωνα, ο οποίος δηλητηριάστηκε από τους Μπολσεβίκους, ένας Μητροπολίτης επ' ονόματι Σέργιος Στραγκορόντσκυ δήλωσε υποταγή στο καθεστώς και πλήρη αποδοχή όσων θα αποφασίζει μελλοντικά το Σοβιετικό καθεστώς. Η Αληθινή Εκκλησία της Ρωσίας κατεβαίνει στις Κατακόμβες και διώκεται διότι αναθεματίζει την αθεϊστική κυβέρνηση. Η υποταγμένη Ιεραρχία των Σχισματικών εδραιώνεται με την κάλυψη των τότε ισχυρών.
Από το καλοκαίρι του 2018, μια νέα περιπέτεια ξεκίνησε για τον λαό της Ουκρανίας. Η αμερικανική υπερδύναμη, ο απερχόμενος Ουνίτης (δηλ. Παπικός που ακολουθεί και το ορθόδοξο τυπικό) Πέτρος Ποροσένκο και ο Αιρεσιάρχης του Φαναρίου Βαρθολομαίος αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία νέα εθνική "εκκλησία" για την Ουκρανία. Δεν ρώτησαν τον λαό που άνηκε στην πλειοψηφία του στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου, ούτε λάβανε τέτοιο αίτημα από την επίσημη "Ιεραρχία" του "Πατριαρχείου Μόσχας". Μόνοι τους οι Προτεστάντες της Αμερικής, οι Ουνίτες και οι Σχισματικοί της Ουκρανίας με τις πλάτες του "Πάπα της Ανατολής" Βαρθολομαίου αποφάσισαν και διέταξαν την δημιουργία μια ψευδοεκκλησίας. Παρέβλεψαν αιώνια και ιστορικά κεκτημένα δήθεν για να "ενώσουν τον ουκρανικό λαό" αλλά το αποτέλεσμα απέδειξε ότι δεν είναι ο Τριαδικός Θεός της ειρήνης αλλά ο διάβολος ο εμπνευστής αυτής της πανουργίας που οδήγησε σε νέο αλληλοσπαραγμό, σε βεβήλωση εκκλησιών και κακοποιήσεις πιστών.
Θα ρωτήσει κάποιος: "Εμάς, τους Γνησίους Ορθοδόξους, γιατί μας αφορά;". Μας αφορά διότι το νέο αυτό οικουμενιστικό κατασκεύασμα είναι προτύπωση και εικόνα της Παναιρετικής ψευδοεκκλησίας του Οικουμενισμού, την οποία επί ένα αιώνα προσπαθούν να ιδρύσουν όλοι οι αιρετικοί σε αντιδιαστολή με την διωκόμενη Εκκλησία του Χριστού! Ήδη ό ψευδοποιμενάρχης της νέας αυτής παρασυναγωγής κ. Επιφάνειος Ντουμένκο δηλώνει ότι θέλει να ακολουθήσει το Νέο- παπικό ημερολόγιο, να μην είναι τόσο συντηρητικοί όπως οι Ρώσοι, να είναι ανεκτικοί με τους ομοφυλόφιλους, να μην φορούν οι γυναίκες μαντήλι στην εκκλησία κ.α. Και όλα αυτά για να ενώσουν το νέο μόρφωμα με την ουκρανική ουνία του πάπα σαν πρότυπο ένωσης παπικών και εξ Ορθοδόξων οικουμενιστών. Ο Πάπας έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Ανατολική Ευρώπη και δεν είναι τυχαία η πρόσφατη περιοδεία του σε Σκόπια και Βουλγαρία όπου έχει ελάχιστους οπαδούς.
Αξίζει να μελετήσουμε και στη θρησκευτική Βαβέλ της χριστιανικής Ουκρανίας, ποιες παρατάξεις ενώθηκαν για να δημιουργήσουν αυτό το οικουμενιστικό κράμα. Δύο "επίσκοποι" στην Ουκρανία που άνηκαν στο Μοσχοβίτικο "Πατριαρχείο", η σχισματική ομάδα του ψευδοπατριάρχη Κιέβου Φιλάρετου και η ομάδα των Αυτοχειροτόνητων. Ο Φιλάρετος, πρώην παντρεμένος κληρικός, αφού απέτυχε να εκλεγεί πατριάρχης Μόσχας το 1990, αποσχίστηκε και ίδρυσε μια εθνική παρασυναγωγή ώστε να γίνει και αυτός "πατριάρχης". Οι Αυτοχειροτόνητοι ακόμα πιο εξωφρενικοί. Είναι μία ομάδα από ανήθικους κληρικούς που κατά την κατοχή της Ουκρανίας από τους Ναζιστές του Χίτλερ βρήκαν την ευκαιρία να ιδρύσουν εθνική παρασυναγωγή με την βοήθεια των κατακτητών! Είχαν μόνο ένα μικρό πρόβλημα: Δεν είχαν επισκόπους. Η πονηρία τους και η ασέβεια τους έφτασε σε τέτοιο βαθμό που πήρανε ένα ολόσωμο λείψανο ενός αγίου Επισκόπου, βάλανε το χέρι του κεκοιμημένου Αγίου στο κεφάλι ενός εξ αυτών ενώ κάποιος άλλος διάβαζε τις ευχές της χειροτονίας επισκόπου! Και όλους αυτούς τους θεομπαίχτες και χριστεμπόρους τους αποδέχτηκε ως Κανονικούς (!) η δυάς των ξυρισμένων αντιπροσώπων του Βαρθολομαίου!
Αντέδρασαν σχεδόν όλοι οι κοινωνούντες με τον Βαρθολομαίο αλλά ο "Πάπας της Ανατολής" και οι αυλικοί του δεν έδωσαν καμία σημασία. Τα έργα του οικουμενισμού τα προώθησαν και τα κήρυξαν με την πράξη τους ότι ο αλάθητος "Οικουμενικός Πατριάρχης" αποφασίζει και διατάζει, κατά το πρότυπό του, τον πάπα του Βατικανού. Άλλωστε, οι ίδιοι που διαμαρτύρονται με την παρουσία τους ή την -χωρίς αποτείχιση- απουσία τους στην Οικουμενιστική και Ληστρική ψευτοσύνοδο του Οικουμενισμού που έλαβε χώρα στην Κρήτη το 2016, συγκατάθεσαν στις επιδιώξεις των αιρετικών.
Η οικουμενιστική συμπαιγνία λαμβάνει σάρκα και οστά μετά την ενωτική Ψευδοσύνοδο στο τέλος του 2018. Σε μία ημέρα που θα άξιζε σε ακραιφνείς υπηρέτες του αντίχριστου Οικουμενισμού, ορίστηκε η απονομή του Τόμου Αυτοκεφαλίας στον "προκαθήμενο" του νέου θρησκευτικού μορφώματος. Στις 6 Ιανουαρίου του 2019 με το νέο Παπικό ημερολόγιο ο αιρεσιάρχης παραδίδει τον Τόμο ενώ γιορτάζει, με την συμπροσευχή αιρετικών, τα Θεοφάνεια. Την ίδια στιγμή σύμπας ο λαός της Ουκρανίας- όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των λαών της ορθόδοξης παράδοσης- αναμένει τα Χριστούγεννα αφού ακολουθεί το Ορθόδοξο εορτολόγιο. Στην φάρσα του Φαναρίου δεν χωράει "ιερό και όσιο" οπότε θα στείλουν το νέο "προκαθήμενο" να κάνει Θεοφάνεια με το παλαιό ημερολόγιο στην Ουκρανία όπως άλλωστε κάνουν και στο Άγιο Όρος αλλά και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Η Ουνία του πάπα εμπνέει και τους θαυμαστές του!
Σκληρό το γεωπολιτικό παιχνίδι μεταξύ Η.Π.Α. και Ρωσίας στις πλάτες του ουκρανικού λαού. Τα κέντρα εξουσίας θέτουν υποχείριο το Φανάρι και εξαγοράζουν τις αποφάσεις του με χρήμα. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν κατηγόρησε ευθέως τον κ. Βαρθολομαίο ότι έλαβε αρκετά εκατομμύρια ώστε να δημιουργήσει το νέο αυτό σχίσμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Βαρθολομαίος επικύρωσε το 1991 τις καθαιρέσεις των σχισματικών Ουκρανών τις οποίες επέβαλε το "Πατριαρχείο" Μόσχας.
Στις 3 Φεβρουαρίου του 2019 (Ν.Η.) τελέστηκε η "ενθρόνιση" του αντικανονικού Επιφανίου με τις ευλογίες Βαρθολομαίου και των αιρετικών του Παγκοσμίου Συμβουλίου "εκκλησιών". Παραβρέθηκαν αντιπρόσωποι του πάπα αλλά όχι οι κοινωνούντες με τον Βαρθολομαίο των λοιπών Καινοτόμων εκκλησιών. Άσκησε πιέσεις το Φανάρι αλλά δεν μπόρεσε να πείσει. Με μεγάλη δυσκολία εξασφάλισε αγιορείτικη αντιπροσωπεία, ανάμεσα στην οποία και τον γνωστό π. Εφραίμ του Βατοπεδίου. Δεν πρόλαβε όμως να παραστεί καθώς υπέστη ανακοπή καρδιάς και κατέληξε στα Νοσοκομεία. Μάλλον οι εμπορικές σχέσεις με την Ρωσία έκαναν την καρδιά του Αθωνίτη να μην αντέξει...
Εκκλησία διώκουσα δεν τυγχάνει θεοσεβής τονίζουν οι Άγιοι Πατέρες. «Θεοσεβείας μεν γαρ ίδιον μη αναγκάζειν, αλλά πείθειν» βοά ο Μέγας Αθανάσιος (Πατρολογία Μίγγνε 25, 732 & 772). Διαμαρτύρεται το Μοσχοβίτικο "Πατριαρχείο" για τις διώξεις και τα βάσανα των υποστηρικτών του στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή, ξεχνά με πόση λύσσα πολέμησε και πολεμά του Γνησίους Ορθοδόξους των Κατακομβών στις ρωσικές χώρες. Δεν θα αναφερθούμε σε όσα έχει καταγράψει η αψευδής ιστορία αλλά στα σύγχρονα δεινοπαθήματα των Γ.Ο.Χ. κυρίως στην Λευκορωσία και την Μολδαβία. Κληρικοί που απειλούνται με φυλακή, μόνο και μόνο γιατί φοράνε το τίμιο ράσο ή γιατί ιερουργούν, πιστοί που απειλούνται και εκβιάζονται γιατί εμμένουν εδραίοι στη γνήσια Ορθοδοξία. Πιστοί που κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους ή παρακολουθούνται που εκκλησιάζονται. Αρπαγές ιερών Ναών, κακοποιήσεις πιστών και ιερέων. Παλαιότερα υπήρξαν και περιστατικά που δηλητηριάστηκαν από μυστικές υπηρεσίες κληρικοί των Κατακομβών ή φυλακίστηκαν με ψεύτικες κατηγορίες. Αυτά τα ενεργεί εμμέσως το Σεργανιστικό Πατριαρχείο της Μόσχας, την ίδια στιγμή που καταγγέλλει αντίστοιχες πρακτικές από την πλευρά του Ουκρανικού κράτους και παρακράτους.
Κλείνουμε, εξετάζοντας δύο διαφορετικές στάσεις μπροστά στους διωγμούς που αντιμετωπίζει αφ' ενός η Σεργιανιστική Ιεραρχία και αφ' ετέρου η Γνήσια Ορθόδοξος Ρωσική Εκκλησία των Κατακομβών της Ιεράς Συνόδου υπό τον Σεβ/το Μητροπολίτη Κισινάου κ. Ανδριανό. Οι Σεργιανιστές επίσκοποι αναζητούν προστασία από τον αιρετικό πάπα και τους ισχυρούς της Ρωσίας. Δεν εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο Θεό αλλά στα εωσφορικά κακέκτυπα του. Οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι Επίσκοποι της Ρωσίας, δοξάζοντας τον Τριαδικό Θεό για τις θλίψεις τους και τους συνεχείς πειρασμούς, δεν δίστασαν ταπεινούμενοι να βρουν παρηγορία στην κοινωνία και την ένωση των τοπικών Γνησίων Ορθοδόξων Εκκλησιών, ενθυμούμενοι τον λόγο του σοφού Σολομώντα ότι "αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά"! (Παρ. 18,19 )
Τα εκτεθέντα γεγονότα αποδεικνύουν ότι οι εξελίξεις αυτές δεν ήταν απλές συμπτώσεις αλλά ευδοκία του Τριαδικού Θεού να υπάρχει Γνήσιος Ορθόδοξος Επίσκοπος στην Ουκρανία (ο Σεβ/τος Αρχιεπίσκοπος Τσερκάσκ και Μαλορωσίας κ. Νικόλαος) και Κανονική Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας. "Μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ" (Προς Γαλάτας κεφ.5, στ.9). Ας προσευχηθούμε η πνευματική μαγιά να ζυμώσει στην Ορθοδοξία όλο το λαό της Ουκρανίας και των άλλων χωρών ώστε να επικρατήσει η ειρήνη στις χώρες και τις ψυχές των ευλαβών αυτών λαών. Από ένα μικρό κερί δύναται και το πιο βαθύ σκοτάδι να διαλυθεί και λάμψει το ανέσπερο φώς του αναστάντος Χριστού μας στα πέρατα της οικουμένης.
