ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
της κας Αγγελικής Μαλέση Καραγιάννη όπως δημοσιεύτηκαν
στο 89ο τεύχος της Θηβαϊκής Φωνής
"Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ.
Αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω για κάποια επιτελεσθέντα θαύματα του Αγίου Πατέρα Ματθαίου. Εγώ, παρόλο που ήμουν πολύ μικρή, έζησα τα μεγαλεία του και γράφω ως έχουν, χωρίς να προσθέσω ούτε ενα γιώτα.
Το 1950, ανήμερα των Θεοφανείων, πηγαίναμε για την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα. Στη λεωφόρο Θησέως ήταν το αστυνομικό τμήμα. Ο διοικητής του ήταν σπιτονοικοκύρης μας και ήταν Κερκυραίος, όπως και ο π. Ευγένιος Τόμπρος . Όταν κάποια Κυριακή, ήρθε στο σπίτι μας ο π. Ευγένιος και συναντήθηκαν οι δύο πατριώτες, πιάσανε τη συζήτηση για την Ορθοδοξία και για το Μοναστήρι της Κερατέας. Τότε, ρώτησε ο διοικητής τον π. Ευγένιο: «Όταν πηγαίνατε στη θάλασσα (με το Ορθόδοξο ημερολόγιο) είδατε τα μπαλκόνια της Αστυνομίας γεμάτα από εμάς, τους Αστυνομικούς;» «Όχι», είπε ο πατέρας Ευγένιος, «γιατί είχαμε πολύ κόσμο και κοιτούσα να τους βάλω σε τάξη.» «Οι αστυνομικοί (είπε ο διοικητής) φώναζαν ο ένας τον άλλον, «ελάτε να δείτε ένα Δεσπότη που δεν πατάει στην γη.» Έξεπλάγησαν για την Αγιότητα του ανδρός! Στην επιστροφή, που φτάσαμε στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Καλλιθέας), είπε ο Άγιος Πατέρας : «Παιδιά μου, ωραία ήταν φέτος. Του χρόνου θα έχετε έστω και Ακολουθία». Δυστυχώς για εμάς επαληθεύτηκαν τα λόγια του. Έγινε διωγμός και μας κλείσανε τις εκκλησίες.
-Σας γράφω κι ένα θαύμα οικογενειακό μας. Στη δουλειά του συζύγου μου έγινε ένα ατύχημα και του κόπηκε ένα κομμάτι από το δάχτυλο του. Πήγε στο νοσοκομείο, αλλά δυστυχώς είχε δεν πέρασε μία βδομάδα και είχε πάθει μόλυνση κι έπρεπε να του κόψουνε άλλο ένα κομμάτι. Τότε παρακάλεσα με δάκρυα τον Άγιο Πατέρα να κάνει καλά τον σύζυγο μου και του έταξα μια αγρυπνία.
Βλέπω τον Άγιο Πατέρα στον ύπνο μου και μου είπε ότι όλα θα πάνε καλά. Την άλλη μέρα παώ στο νοσοκομείο και ω του θαύματος! Πήγαν οι γιατροί για χειρουργείο και απόρησαν γιατί η πληγή είχε ήδη καθαρίσει και είχε κλείσει. Στη συνεχεια, αντι για χειρουργείο πήραμε εξιτήριο! Το τάμα με τον καιρό το ξέχασα. Είδα τον Άγιο Πατέρα στον ύπνο μου ότι λειρουργούσε στο μοναστήρι και ρώτησα: "Άγιε μου Πατέρα είσαι ζωντανός;" και μου απάντησε: "Ήρθα για το τάμα σου και θα φύγω". Οπότε με βοήθησε και έγινε το τάμα μου.
-Όταν κοιμήθηκε ο Άγιος Πατέρας ο Μυροβλύτης (διότι μυρόβλυσε για όσους δεν το ξέρουν), κατά την εξόδιο ακολουθία, είδαν όλοι κάτι περίεργο να βγαίνει από τις λευκές κάλτσες του και να ευωδιάζει. Όλοι έπαιρναν βαμβάκι να πάρουν από το άγιο μύρο. Ήταν και κάποιος κύριος, δικηγόρος στο επάγγελμα, που είχε πρόβλημα με το στομάχι του. Με μεγάλη πίστη πήρε λίγο βαμβάκι από το μύρο του Αγίου Πατέρα, το έκανε ένα σβολάκι και το κατάπιε. Έγινε τελειώς καλά. Σε λίγες μέρες, ο άνθρωπος αυτός, πήγε στο Μοναστήρι να ρωτήσει περί του Αγίου Πατρός και διαπίστωσε ότ πραγματικα ήταν Άγιος.
-Στην κοίμηση του Αγίου Πατέρα ήταν κάποιος κύριος που ήταν χημικός. Μόλις αντιλήφτηκε το άγιο μύρο, πήρε δείγμα και το πήγε στο χημείο. Εκεί διαπίστωσε ότι ήταν πράγματι άγιο μύρο και δεν είχε καμία σχέση με αυτά του εμπορίου. Έπειτα πήγε στο Μοναστήρι και είπε για το θαύμα."
* Πρόρρηση της κοιμήσεως του Αγίου Πατρός Ματθαίου υπό του ιδίου. Κατά την περίοδο της Σαρακοστής των Χριστουγέννων του 1949 βρισκόταν στο μετόχι της Ιεράς Μονής Παναγίας Κερατέας στην Αθήνα. Κατά την ανάγνωση του Όρθρου παρήγγειλε στις αναγινώσκουσες μοναχές να μην ψάλλουν την χριστουγεννιατικη καταβασία "Θαύματος υπερφούς" αλλά το "Λύει τα δεσμά και δροσίζει τη φλόγα" που είναι της περιόδου της Πεντηκοστής. Όταν οι μοναχές αντέτειναν ότι είναι παράκαιρο να ψάλλουν την εν λόγω καταβασία στον καιρό της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, ο Άγιος Πατήρ επέμενε και τους είπε ότι θα έρθει η ώρα που θα καταλάβουν γιατί τις το ζητάει. Όταν κοιμήθηκε λοιπόν ήταν Σάββατο προ της Πεντηκοστής και οι μοναχές θυμήθηκαν συγκινημένες την πρόρρησή του!
