Περιοδικό "Θηβαϊκή Φωνή" Εκκλησίας Γνησίων Ορθοδόξων
Τεύχος 71 του 2018 και Σελίδες 64- 66
Ἡ 2α Φεβρουαρίου ὑπῆρξε ἡμέρα διπλῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας διότι, ἑορτάσαμε πρῶτον τὴν Ὑπαπαντὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δεύτερον διότι πραγματοποιήθηκε ἡ ἕνωσις τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος (δηλαδὴ ἤλθαμε εἰς ἐκκλησιαστικὴν κοινωνίαν) μετὰ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Ρ.Ο.Ε.) προεδρευομένης σήμερον ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κισινάου καὶ πάσης Μολδαβίας κ. Ἀδριανοῦ Ζαμλίνσκι. Τελέστηκε ὑπὸ τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἱερᾶς μας Συνόδου, χειροθεσία τοῦ κ. Ἀδριανοῦ εἰς τὸν Καθεδρικὸν Ναὸν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.
Ἡ Σύνοδος τῆς Ρ.Ο.Ε. ἀπαρτίζεται ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κισινάου καὶ πάσης Μολδαβίας κ. Αδριανό, ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Μογκιλὲβσκ καὶ Λευκορωσίας κ. Ὀνούφριο καὶ ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Τσερκὰσκ καὶ Μαλορωσίας κ. Νικόλαο. Οἱ συγκεκριμένοι Ἀρχιερεῖς ἀποτελοῦν, ὡς πρὸς τὸ φρόνημα, τὸ ὑγιὲς τμῆμα διαδόχων τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς. Εἰς τὸ παρελθὸν ἔτος, 2017, προσεκόμμισαν τὰ βιογραφικά τους σημειώματα, τὴν Ὁμολογία Πίστεώς των καὶ ἄλλα σχετικὰ ἔγγραφα. Ἀπὸ τὴν ἐξέτασιν τῶν σχετικῶν ἐγγράφων φάνηκε ταύτισις φρονημάτων ἡμῶν καὶ αὐτῶν μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ περιπόθητος ἕνωσις.
Ὁ Πρωθιεράρχης τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας κ. Ανδριανός (κατὰ κόσμον Ἀντριὰν Ζαμλίνσκι τοῦ Βιατσεσλάβ) γεννήθηκε στὶς 07 Ὀκτωβρίου 1974 στὸ χωριὸ Στοϊκὰν τῆς περιοχῆς τοῦ Σορὸκ στὴ Μολδαβία. Προέρχεται ἀπὸ εὐσεβῆ οἰκογένεια Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι ἀνῆκαν στὴν διωκομένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Κατακομβῶν (Catacomb Church). Τὸ 1997 ἐκάρη ρασοφόρος Μοναχός. Τὸ 2000 ἐκάρη μικρόσχημος Μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἀδριανὸς (πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀδριανοῦ, ποὺ ἑορτάζεται στὶς 26 Αὐγούστου).
Ὁ Πρωθιεράρχης τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας κ. Ανδριανός (κατὰ κόσμον Ἀντριὰν Ζαμλίνσκι τοῦ Βιατσεσλάβ) γεννήθηκε στὶς 07 Ὀκτωβρίου 1974 στὸ χωριὸ Στοϊκὰν τῆς περιοχῆς τοῦ Σορὸκ στὴ Μολδαβία. Προέρχεται ἀπὸ εὐσεβῆ οἰκογένεια Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι ἀνῆκαν στὴν διωκομένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Κατακομβῶν (Catacomb Church). Τὸ 1997 ἐκάρη ρασοφόρος Μοναχός. Τὸ 2000 ἐκάρη μικρόσχημος Μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἀδριανὸς (πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀδριανοῦ, ποὺ ἑορτάζεται στὶς 26 Αὐγούστου).
Τὸ 2002 χειροτονήθηκε Ἱεροδιάκονος καὶ Ἰερομόναχος ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο Συμφερούπολης καὶ Κριμαίας κ. Ἀγαθάγγελο (Πασκόβσκι). Τὸ 2007 κατὰ τὴν διένεξη καὶ τελικὰ τὸ σχίσμα στὴν Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Διασπορᾶς ἀκολούθησε τὸν Ἐπίσκοπο Ἰωάννη (Ζινόβιεβ) καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνὸ (Μπαλαμπάνοβ), διότι δὲν ἀναγνώρισε τοὺς ἀποσχισθέντας καὶ ἑνωθέντας (ἐπὶ Μητροπολίτη Λαύρου) μὲ τὸ οἰκουμενιστικὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Κισινάου καὶ Μολδαβίας στὶς 15/28 Ἀπριλίου τοῦ 2009 ἀπὸ τὸν τότε Πρωθιεράρχη τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Εκκλησίας (Ρ.Ο.Ε.), Μητροπολίτη Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας Δαμασκηνό (Μπαλαμπάνοβ), παρουσία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ζαπορόζιε καὶ Μαλορωσίας, Ἰωάννη (Ζινόβιεβ), καὶ τοῦ Ἐπισκόπου Μπέλγκοροντ καὶ Νότιας Ρωσίας Γρηγορίου (Κρέντσιβ). Τὸ 2010 ἔλαβε τὸν βαθμὸ τοῦ Αρχιεπισκόπου. Στὶς 26 Σεπτεμβρίου 2013 ἐξελέγη Πρόεδρος τῆς Συνόδου τῆς Ρ.Ο.Ε.. Στὶς 06 Ἰανουαρίου τοῦ 2015 ἐξελέγη Πρωθιεράρχης τῆς Ρ.Ο.Ε. καὶ τῆς Μολδαβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ ἔλαβε τὸ βαθμὸ τοῦ Μητροπολίτη τοῦ Κισινάου καὶ πάσης Μολδαβίας.
Ἡ Ὁμολογία Πίστεως τῆς Ρ.Ο.Ε. ἀνταποκρίνεται πλήρως στὴν Ὀρθόδοξη Ὁμολογία Πίστεως, ποὺ εἶχε ἐκφωνηθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐξαρχία τῆς Ἱερᾶς μας Συνόδου τὸ 1971 κατὰ τὴν συνάντηση αὐτῆς μὲ τὴν Σύνοδο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (Ρ.Ο.Ε.Δ.). καὶ εἶχε γίνει ἀποδεκτὴ διὰ βοῆς ἀπὸ αὐτήν. Ἡ Ρ.Ο.Ε.Δ. εἶχε ὑποσχεθεῖ τότε νὰ μᾶς τὴν ἀποστείλει καὶ γραπτῶς. Ὡστόσο αὐτὴ ἡ ὑπόσχεσις δὲν πραγματοποιήθηκε λόγω τοῦ ὅτι ἡ Ρ.Ο.Ε.Δ. ταλανιζόταν ἀπὸ ἐσωτερικοὺς διχασμούς, ἐξαιτίας τῶν ἐνδοσυνοδικῶν οἰκουμενιστῶν ἀντιπάλων τοῦ τότε Πρωθιεράρχη αὐτῶν Φιλαρέτου (Βοζνεσένσκι) οἱ ὁποῖοι παρεκώλυαν τὴν ἐπίδοσιν γραπτῆς ὁμολογίας ὡς διαφωνοῦντες μὲ αὐτήν. Αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας τῆς Ἱερᾶς μας Συνόδου μὲ τὴν Ρ.Ο.Ε.Δ τὸ 1976. Σήμερα ὅμως ἡ Ρ.Ο.Ε. θέλοντας νὰ ἀφαιρέσει τὸ βάρος αὐτῆς τῆς εὐθύνης καὶ νὰ ἀνανεώσει τὴν Ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὶς Ἐκκλησίες τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, ἔδωσε ἔστω καὶ καθυστερημένα τὴν ὁμολογία πίστεώς των, ἡ ὁποία ταυτίζεται μὲ τὴν δική μας.
Ἦρθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου καὶ οἱ διάδοχοι τῆς Ρ.Ο.Ε.Δ. πραγματοποίησαν τὴν ὑπόσχεση τῶν προκατόχων τους! Ὁ Πρωθιεράρχης Ἀρχ/πος Κισινάου καὶ πάσης Μολδαβίας κ. Ἀδριανός, ὁ Ἀρχ/πος Μογκιλὲβ καὶ Λευκορωσίας κ. Ὀνούφριος καὶ ὁ Ἀρχ/πος Τσερκὰσκ καὶ Μαλορωσίας κ. Νικόλαος, ὡς εὐσυνείδητοι Ἱεράρχες ἐφάνησαν ἀντάξιοι τοῦ ρόλου ποὺ τοὺς ἔχει ἀπονείμει ἡ ἱστορία τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὴ δύσκολη ἐποχή μας.
Ἡ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (Ρ.Ο.Ε.) ἀναγνωρίζει λοιπόν, τὶς Ἐκκλησίες τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος καὶ Κύπρου ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Μητροπολίτη Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Χρυσοστόμου ὡς κανονικές, νόμιμες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ποὺ ἔχουν Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ καὶ ἀκέραια Ὀρθόδοξη πίστη. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἅπαν τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ «Θηβαϊκὴ Φωνὴ» εὔχονται ὁλοψύχως στοὺς Ἱεράρχες τὸν κλῆρο καὶ τὸ ποίμνιο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας νὰ εἶναι στερεωμένοι ἕως τέλους στὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ εὐαρεστήσουν τὸν Θεὸ ἀναδεικνύμενοι ἄξιοι γεωργοὶ τοῦ ἀμπελῶνος τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἀμήν.
