ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ
Στον Μακαριστό Ιερέα Χαράλαμπο Σταματάκη (+1972) της Ι.Μ. Γ.Ο.Χ. Κρήτης
- Για πού ετοιμάζεσαι παπά μου;
- Για ξύλα γιαγιά.
- Μα ευλογημένε τη σημερινή μέρα διάλεξες για ξύλα;
- Γιατί τι είναι σήμερα;
- Μα ξέχασες ολότελα παπά μου; Είναι του Αγίου Χαραλάμπη με το παλιό. Και κάμνοντας με ευλάβεια τον σταυρό της είπε: «μεγάλη η χάρη του».
- Καημένη γιαγιά! Ξέχασε συ τώρα; Του Αγίου Χαραλάμπους πέρασε. Δεν κάναμε και μεγάλη γιορτή που γιόρταζα;
-Μη πας παιδάκι μου, παρακάλεσε η γερόντισσα.
Ο παπά- Χαραλάμπης χωρίς να της απαντήσει πήρε το γαϊδουράκι και πήγε να κόψει ξύλα.
Το βράδυ γύρισε με τα ξύλα. Έφαγε και κοιμήθηκε νωρίς. Μετά από λίγη ώρα ξύπνησε με φοβερά ρίγη, κάτι σαν ελονοσία. Έτρεμε ολόκληρος. Τον έτριψαν και του έκαναν όλα τα γιατροσόφια αλλά μάταια. Ο πυρετός δεν υποχωρούσε αλλά ανέβαινε.
Την άλλη μέρα ήταν στην ίδια κατάσταση. Τον τύλιξαν με κουβέρτες και τον ανέβασαν με το γαϊδούρι στην Βαγιωνιά (μία ώρα δρόμο) όπου έμενε ο μοναδικός γιατρός της περιοχής. Τον εξέτασε προσεχτικά, κούνησε θλιβερά την κεφαλή του και είπε στους συγγενείς: «Ζωή δεν έχει! Πάρτε τον να πεθάνει στο σπίτι».
Τον έφεραν στο χωριό του και τον ξάπλωσαν στο κρεβάτι, περιμένοντας το τέλος. Το άσχημο νέο μαθεύτηκε στο χωριό και τα περίχωρα: «Ο παπά- Χαραλάμπης πεθαίνει»! Συγγενείς ενορίτες και φίλοι έτρεχαν στο σπίτι του να τον δουν για τελευταία φορά. Γύρω ήταν οι δικοί του. Ο παπά- Χαραλάμπης μόνο που ανάσανε.
Το νέο ότι ο παπά- Χαραλάμπης λειτουργεί με το παλαιό στα Καπετανιανά μαθεύτηκε στα γύρω χωριά. Οι χωρικοί αγαπούσαν το παλαιό εορτολόγιο διότι ο άγιος Γέροντας Παρθένιος της Μονής Κουδουμά το 1905 τους προφήτευσε ότι μία αίρεση θα έρθει στην Εκκλησία «αλλά εσείς να μην δεχθείτε» γι’ αυτό κάθε Κυριακή και εορτή ανέβαιναν στα Καπετανιανά για να λειτουργηθούν και να εξομολογηθούν στον π. Χαραλάμπη.
Μόλις ο (επιχώριος νεοημερολογίτης) επίσκοπος Βασίλειος έμαθε την αιφνίδια μεταστροφή του π. Χαραλάμπη στο παλαιό εορτολόγιο προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ο π. Χαράλαμπος όμως παρέμεινε αμετακίνητος στο πάτριο μέχρι τέλους παρά τους διωγμούς που ο μακαριστός ιερέας υπέστη!
Εκεί, κατά το σούρουπο, τον βλέπουν να ανοίγει τα μάτια και τα χείλη του να ψελλίζουν: «Τί θέλετε; Ναι. Ναι. Θα το κάμω»!
Και σε λίγο τον βλέπουν να σηκώνει το χέρι, να κάνει το σταυρό και μετά το ίδιο χέρι σα να υπογράφει κάτι. Μετά ταύτα φέρνει το χέρι του στο στόμα, σαν κάτι να κρατάει και πίνει.
Μετά από αυτό, δεν παρήλθε πολλή ώρα και τον βλέπουν έκπληκτοι να σηκώνεται σα να ξύπνησε από βαρύ ύπνο και να τους παρατηρεί όλους γύρω του με απορία. Ήταν σα να μην συμβαίνει τίποτα. Ζήτησε τα ιμάτια του να ντυθεί. Όλοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και σιγοψιθύρισαν με θλίψη ότι ο πυρετός θα τον πείραξε. Αφού ετοιμάστηκε, τον ρώτησαν που θα πάει. Τότε με φανερή συγκίνηση τους είπε: «Στον άγιο Γεώργιο τον Φουρνοφάραγγο για να πιω αγιασμό» και βγαίνει.
Τον ακολούθησαν πολλοί συγγενείς και φίλοι, φοβούμενοι μη πάθει κανένα κακό στο δρόμο. Πήγε με τα πόδια, σιγά- σιγά, μια ώρα δρόμο. Προσκύνησε και ήπιε αγιασμό και μετά πήγε στο σπίτι της πεθεράς του να ξεκουραστεί και να φάει.
Το απόγευμα πάντοτε με την συνοδεία των χωρικών επέστρεψε σπίτι του. Και τότε τους διηγήθηκε τα εξής: «Μέσα στον πυρετό που με έκαιγε, είδα την αγία Μαρίνα όπως ακριβώς την βλέπουμε στην εικόνα της». Μου είπε: «Αν θέλεις να ζήσεις είναι ανάγκη να ακολουθήσεις το πάτριο εορτολόγιο και να αφήσεις το φράγκικο.».
Εγώ τότε της απάντησα: «Ναι, ναι!». ! Αυτή μου έδωσε κι υπέγραψα ένα χαρτί.
Τότε μου λέει: «Πιες αυτό και σήκω! Δεν έχεις τίποτα. Πήγαινε στο αγίασμα του αγίου Γεωργίου, πιες το από το αγίασμα και μην ξεχάσεις την υπόσχεση σου».
Την ερχόμενη Κυριακή, συνεπής στην υπόσχεση του ο π. Χαραλάμπης στην αγία Μαρίνα, γύρισε το Μηναίο του Ναού 13 μέρες πίσω. Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ανήγγειλε στους ευλαβείς ενορίτες ότι από σήμερα θα ακολουθεί το πάτριο εορτολόγιο και τους ζήτησε να τον ακολουθήσουν. Η πλειοψηφία των συγχωριανών του το δέχτηκε με χαρά κι ευλογία Θεού.
(Διασκευή από «Πάτρια»)
