2012/01/24

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2012

Με λαμπρότητα τελέστηκε κι εφέτος τα Άγια Θεοφάνεια του Κυρίου μας σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, στις ενορίες των Ορθοδόξων.
Επίκεντρο, όπως τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξε ο Συνοδικός εορτασμός της Επιφανείας της Αγίας Τριάδος και ο αγιασμός των υδάτων στον Λιμένα της Ελευσίνας. Των εόρτιων ακολουθιών προεξήρχε ο Πανιερώτατος Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, Άγιος Θηβών και Λεβαδείας κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος υπό του Σεβ/του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Ιακώβου και κατωτέρων κληρικών. Το ομολογιακό παρόν έδωσαν πλήθη ορθοδόξων πιστών από όλη την Αττικοβοιωτία.
Ομοίως ο πανηγυρικός αγιασμός των υδάτων τελέστηκε στη Λάρισα προεξάρχοντος του Σεβ/του Μητροπολίτη Φθιώτιδος και Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης & Τυρνάβου κ. Ιγνατίου, στην Λίμνη Ζαρού Κρήτης, στην Κοζάνη, στην Καλαμάτα κι αλλαχού.

































ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ



"Τα Θεοφάνια γιόρτασαν χθες οι Παλαιοημερολογίτες και στην Καλαμάτα. Ο αγιασμός των υδάτων έγινε στο λιμάνι, μπροστά από το ΝΟΚ.
Από τους 6 κολυμβητές που έπεσαν στο νερό για να πιάσουν το σταυρό, τυχερός στάθηκε ο Αιμιλιανός Μαυρίδης από την Πάτρα, ο οποίος γιόρτασε τα Θεοφάνια στην Καλαμάτα, καθώς, όπως ο ίδιος είπε, εδώ έχει πολλούς φίλους.
Τον αγιασμό τέλεσε ο ιερομόναχος Αθανάσιος. Είχε προηγηθεί θεία λειτουργία στην Ιερά Μονή Παναγουλάκη.
Ο αγιασμός των υδάτων γίνεται για 3η χρονιά στο λιμάνι. Φέτος δε στάθηκε δυνατό να παραστεί ο μητροπολίτης Ιάκωβος, ο οποίος απουσίαζε στην Αθήνα". ("ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" Καλαμάτας, 19/1/2012)

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ & ΨΕΥΤΕΣ!

«Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, ότι οικοδομείτε τους τάφους των προφητών… ώστε μαρτυρείτε εαυτοίς ότι υιοί έστε των φονευσάντων τους προφήτας… όφεις, γεννήματα εχιδνών! πώς φύγητε από της κρίσεως της γεένης»; (Ματθ. Κγ’ 29-33)



Τα παραπάνω λόγια τα είπε ο Κύριος μας, κατακεραυνώνοντας τους Φαρισαίους της εποχής Του για την υποκρισία να στήνουν μνημεία για τους Προφήτες που αυτοί σκότωσαν ως να προέβαλλαν τις κακουργηματικές πράξεις πράξεις των προγόνων τους.
Οι σημερινοί φαρισαίοι, οι αιρετικοί Νέο-εικονομάχοι- Νικολαΐτες, όχι μόνο δεν μετανοούν για την εγκληματικές πράξεις στην ψυχή και το σώμα των Ομολογητριών Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Παναγίας Κερατέας υπό την Κανονική Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία αλλά και αφιερώνουν τον εφετινό του ημεροδείκτη στο εν λόγω έγκλημα τους χωρίς φόβο Θεού… Θεωρούμε χρέος μας με δύο λέξεις να παρουσιάσουμε το ψεύδος, την αντιστροφή των γεγονότων και την φαρισαϊκή τους υποκρισία- αμετανοησία!

Γράφουν στον Ημεροδείκτη τους: «Εν συνεχεία την 13ην Σεπτεμβρίου χειροθετεί Ηγουμένη την Μοναχή Νεκταρία Καραγκούνη, η οποία όμως επαύθη των καθηκόντων της την 22αν Σεπτεμβρίου 1995 υπό του Συνοδικού Δικαστηρίου λόγω απειθείας της προς τον Πνευματικόν της Προϊστάμενον και προσχώρησίς της εις το σχίσμα των πέντε τότε Μητροπολιτών». (σελ 27-28)

Η Μακαριστή Ομολογήτρια Καθηγουμένη Νεκταρία εξελέγη κανονικώς Καθηγουμένη υπό 120 Μοναζουσών και συνέχισε να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και υπακοής της συντριπτικής πλειοψηφίας της αδελφότητας και μετά την απόσχιση των τριών Αρχιερέων με τις ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΕΣ «χειροτονίες» προς εγκαθίδρυση Σχίσματος και επικράτηση των αιρετικών πλανών περί των Ιερών Εικόνων. Η Ηγουμένη Νεκταρία δεν στασίασε έναντι του πρώην «Πνευματικού Προϊσταμένου» αλλά λόγω του Σχίσματος και της Νέο-εικονομαχικής αιρέσεως διέκοψε την κοινωνία κατά τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας κατά το υψηλό χρέος της ως πνευματικής μητρός 150 μοναζουσών. Παρέμεινε, λοιπόν η μακαριστή Ηγουμένη Νεκταρία εντός της Εκκλησίας του Χριστού και της Κανονικής Ιεράς Συνόδου των πέντε (τότε) Ορθοδόξων Αρχιερέων υπό τον Μακαριστό Άγιο Μεσσηνίας κυρό Γρηγόριο.

«Η Ηγουμένη Νεκταρία εγράφη με μελανά γράμματα εις την ιστορίαν της Μονής. Έκανε ανταρσία κατά του Γέροντός της. Ήταν η Μοναχή εκείνη που επολέμησεν, όσο κανείς άλλος, τον Αρχιεπίσκοπον Ανδρέαν. Του απαγόρεψε να ιερουργεί εις το Καθολικόν της Μονής. Διέκοψε κοινωνία και με τις υπόλοιπες μοναχές και δεν τις επέτρεπε επί χρόνια ολόκληρα να τελούν τις Ακολουθίες τους εις το Καθολικόν. Έφθασε δε στο σημείον να ζητεί υπό των κοσμικών δικαστηρίων την άμεση απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου από το Επισκοπείον του Αγίου Μοδέστου. Τελικώς δεν το κατάφερε το τελευταίο, ανάγκασε όμως τις Μοναχές να εκκλησιάζωνται επί 16συναπτά έτη, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μοδέστου, όπου τακτικά λειτουργούσε ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας». (σελ. 28)

Το ψεύδος και η κακία σε όλο του το μεγαλείο! Κι ο διάβολος ωχριά μπροστά στη δολοπλοκία τους. Η μακαριστή Καθηγούμενη Νεκταρία αγωνίσθηκε με όλες τις δυνάμεις για την διαφύλαξη της Ορθοδοξίας και υπέμεινε ξυλοδαρμούς, ύβρεις, συκοφαντίες και τόσα άλλα μαζί με την μαρτυρική αδελφότητα. Το μαρτυρούν τα σημάδια στα κορμιά των Ορθοδόξων Μοναζουσών αυτά τα 16 και πλέον χρόνια. Αλλά πιο βαθιά είναι τα σημάδια που αφήνουν οι δαιμονισμένες εικονομάχες «μοναχές» στις αγίες τους ψυχές. Ξεχνούν ότι οι λιγοστές του «μοναχές» ήταν ελάχιστες μπροστά στις 120 Μοναχές που παρέμειναν στην Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία γι’ αυτό και μιλούν για «διακοπή της κοινωνίας της Ηγουμένης Νεκταρίας με τις μοναχές τους» γιατί δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ότι ο Μοναχισμός της Εκκλησίας μας σχεδόν σύσσωμος παρέμεινε στην υπακοή της Κανονικής Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και της Ιεράς ημών Συνόδου.
Δεν μας λένε ότι με τραμπουκισμό, τσαμπουκά και τρόπους που δεν διανοούνται για μοναχές παρεμπόδιζαν την τέλεση Θείας Λειτουργίας υπό των ορθοδόξων Κληρικών της Εκκλησίας μας και ότι ακόμη και αυτή εξόδιος ακολουθία της Ηγουμένης Νεκταρίας τελέστηκε έξω από την Μονή για να μην δαιμονιστούν και πάλι οι αιρετικές μοναχές και τα κάνουν «γυαλιά- καρφιά» όπως ειδικεύονται…

…«Η Ηγουμένη Συγκλητική, ύστερα από την ανταρσία της καθηρημένης ηγουμένης Νεκταρίας, ζητούσε συνεχώς την δικαίωση της Μονής και προσωπικά του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου. Διαρκές μέλημά της η επαναλειτουργία του Καθολικού της Ιεράς Μονής Παναγίας. Οι Αγώνες της και της περί αυτής Αδελφότητος απέφεραν καρπούς». (σελ. 29)

Η αμόναχη «μοναχή» Συγκλητική Τσακίρογλου (Τι σύμπτωση! Τσακίρογλου στον ανδρικό Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης και «πνευματικός τους προϊστάμενος» στην Κερατέα ο κ. Ανδρέας, υποτακτικός των Τσακίρογλου…) δεν ζητούσε κανενός την δικαίωση παρά να αρπάξει τη Μονή και να περιέλθουν τα περιουσιακά στοιχεί στα χέρια της πονηρής δυναστείας τους και η ιστορία θα αποδείξει τους σκοπούς και τα έργα τους. Κι ας μην ξεχνούν ότι η πλειοψηφία των Μοναζουσών που απαρτίζει και την Κανονική και Ορθόδοξο αδελφότητα έχει εκλέξει εν έτει 2004 την Κανονική διάδοχο της Μακαριστής Νεκταρίας: την Οσιοτάτη Καθηγουμένη Βενερία.

«Με Απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου στις 27 Σεπτεμβρίου 2011, ύστερα από 16 ολόκληρα χρόνια, η Καθηγούμενη Συγκλητική αναγνωρίζεται υπό του Αρείου Πάγου ως νόμιμος και κανονική Ηγουμένη και μαζί με την περί αυτήν Αδελφότητα εισέρχονται και πάλιν εις το Καθολικόν της Μονής τελώντας εν αυτώ τις καθημερινές τους Ακολουθίες και Λειτουργίες». (σελ. 29-30)

Το πώς λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη είναι γνωστό σε όλους και η επικαιρότητα το αποδεικνύει… Αλλά κανένα σκοτεινό έργο δεν πρόκειται να μείνει για πάντα στην αφάνεια. Μα και αν ακόμη σας αναγνωρίσει η Κρατική Δικαιοσύνη, τι καταφέρατε; Απαλλάσσεστε από το Ανάθεμα της Εκκλησίας; Από την καταδίκη σας; Μπορεί η Κρατική Δικαιοσύνη να αντικαταστήσει την Πνευματική τοιαύτη; Ανόητοι! Κι εάν ακόμη ξεγελάσετε τους εγκόσμιους κριτές, πως θα ξεγελάσετε τον αδέκαστο Κριτή της οικουμένης; Και ακόμη ποιος σας είπε ότι η δήθεν «αναγνώριση» σας αποτελεί άλλοθι να καταλαμβάνετε τους Ναούς των Ορθοδόξων και να βιαιοπραγείτε εναντίον τους;

«Ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας εδικαιώθη μετά θάνατον πανηγυρικώς και υπό των κοσμικών δικαστηρίων. Η Ιερά Μονή Παναγίας συνεχίζει ειρηνικώς πλέον την μακραίωνη πορεία της.» (σελ. 30)

Καμιά κοσμική δικαίωση δεν θα σας απαλλάξει από την ενοχή του Σχίσματος και της Αιρέσεως, του φρικτού της Εκκλησίας Αναθέματος! Για ποια ειρήνη μιλάτε φαρισαίοι; Εδραιώνεται η ειρήνη στην κακία, στο αθώο αίμα, στα δάκρυα των διωκομένων για την ορθοδοξία Μοναζουσών, στη πρόσληψη «Μπράβων» του υποκόσμου για να «τσακίσετε» τον αδύναμο; Εύγε της αντιχριστιανικής ηθικής και της πλήρης κατάπτωσης. Πανηγυρίστε χαιρέκακα ώστε να μείνετε αναπολόγητοι την ημέρα της Κρίσης αλλά αλλοίμονο «πώς φύγητε από της κρίσεως της γεένης»;

Στη συνέχεια αναρτούμε την «Συνοδική Καταγγελία» εν έτει 1996 της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας των Γ.Ο.Χ. για να κατανοήσουν αγαπητοί αναγνώστες περί ποίων μιλάμε και το θλιβερό παρελθόν τους ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού.


Κ.Ε.Ο.

2012/01/15

ΦΩΝΗ ΠΟΝΟΥ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ

ΦΩΝΗ ΠΟΝΟΥ...

2012/01/14

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ οι νέοι ημεροδείκτες για το νέο ενιαυτό 2012







•Το ημερολόγιο τοίχου με την πάντα προσεγμένη καλλιτεχνική έκδοση που εφέτος είναι αφιερωμένο στις ιερές εικόνες της Παναγίας μας.
•Το επιτραπέζιο ημερολόγιο με το ίδιο θέμα.
•Και ο εγκόλπιος Ημεροδείκτης της Ιεράς Συνόδου της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος με αφιέρωμα στον Αγγελοδίδακτο θεσμό της Μοναδικής Πολιτείας.




ΕΙΝΑΙ χρέος όλων μας να προμηθευτούμε και να διαδώσουμε τα Ημερολόγια της Εκκλησίας μας που αποτελούν πολύτιμο οδηγό στην οργάνωση της πνευματικής μας ζωής.







ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Ιερά Μονή Ευαγγελισμού (Σκήτη Παναγουλάκη) Τ.Κ. 241 00 Καλαμάτα.
Τηλ. 27210.23.784 & 27210.936.30.

2012/01/04

MISSIONARY CALENDAR 2012

Dear readers of the blog "CHURCH OF G.O.C. OF GREECE"
The preparation of the site for the love of dear readers who live in countries abroad, and do not speak the Greek language did the writing and publication of the Orthodox Missionary Calendar 2012 for spiritual support and training of our beloved brothers in Christ.
The diary recorded: The almanac of 12 months, the Readings of Sundays and holidays, texts for spiritual edification, summary information on the Genuine Orthodox Church on Lent, etc.
We humbly apologize for any mistakes, but we hope to see your understanding of this first edition with little means to the glory of God.
We hope and pray the New Year to remove the sorrows of the past years and accumulated a springboard for spiritual combat, proliferation of genuine Orthodoxy around the world and the glory of the Holy Trinity, our God!







MISSIONARY CALENDAR 2012

«Θεοσεβείας μεν γαρ ίδιον μη αναγκάζειν, αλλά πείθειν»

Επίκαιρο παραμένει το άρθρο περί των «Αντισυνταγματικών και Αντιχριστιανικών διωγμών κατά των Γ.Ο.Χ.» από την Νεοημερολογητική Εκκλησία σφοδρώς κατά την δεκαετία του 1950 και οι οποίοι, κατά τόπους, συνεχίστηκαν ως και τις αρχές του 1990. Έκτοτε, τη συνεργεία του Αντιδίκου, παράλληλη δράση ανέλαβαν οι αποσχισθέντες εκ της Εκκλησίας συνεχίζοντας τον πόλεμο κατά της Μητρός Εκκλησίας ως και σήμερα. Ας ευχηθούμε ο μέλλων τεχθείν Κύριος να φωτίσει τους πολεμίους να παύσουν τα πολεμούν το Θείο Αυτού Καθίδρυμα, κυρίως προς δική τους ψυχική ωφέλεια, διότι –ας μην ξεχνούν- «πολλοί πολέμησαν την Εκκλησίαν και απώλοντο»! (Ιωάννης Χρυσόστομος) Το άρθρο δημοσίευσε ο αείμνηστος Πρωτοσύγκελος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος Πρωθιερεύς π. Ευγένιος Τόμπρος (+1982) στον «Κήρυκα Εκκλησίας Ορθοδόξων» το Φεβρουάριο του 1958.

Που δε άραγε της Ποιμαντικής εδραζομένης επί της Καινής Διαθήκης στηρίζεται ο διωγμός διά ζητήματα εκκλησιαστικά εν γένει και μάλιστα καθαράς θρησκευτικής συνειδήσεως; Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Ιδρυτής της Αγίας Εκκλησίας, ο καθηγιάσας αυτήν διά του Αίματος Αυτού, διωκόμενος και ουχί διώκων, διεκήρυξεν «Όστις Θέλει οπίσω μου ελθείν», δούς πλήρην ελευθερίαν και ουδέν βιάσας. Οι Απόστολοι εκήρυξαν καλέσαντες τους βουλομένους, ουδένα βιάσαντες. Και ο Κύριος και οι Απόστολοι ήσαν πάντοτε οι διωκόμενοι και ουδέποτε οι διώκοντες, ήσαν οι συλλαμβανόμενοι και ουδέποτε οι συλλαμβάνοντες, οι φυλακιζόμενοι και ουδέποτε οι φυλακίζοντες, οι δερόμενοι και ουχί οι δέροντες, οι λιθαζόμενοι και ουχί οι λιθάζοντες, οι σταυρούμενοι και ουχί οι σταυρούντες. Πώς λοιπόν «αντιπρόσωποι του Χριστού και διάδοχοι των Αποστόλων» βιάζουσι, συλλαμβάνουσι, φυλακίζουσι, εξευτελίζουσι, σταυρούσιν;
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος συμβουλεύει τω Τίτω «αιρετικόν άνθρωπον μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Δεν λέγει θανάτωσον, εξόρισον, φυλάκισον, καταδίωξον, αποσχημάτισον. Είναι δε αναμφισβήτητος η ενταύθα έννοια του αιρετικού, εν τη οποία εν ευρήτητι περιέχεται και η έννοια του σχίσματος και της ετεροδιδασκαλίας (Α’ προς Τιμόθεο 1,3). Και διά τον Αλέξανδρο τον Χαλκέα, όστις «πολλά κακά εποίησεν» και λίαν «ανθέστηκε» γράφει ο παθών Παύλος τω Τιμοθέω. «Αποδώσει αυτώ ο Κύριος κατά τα έργου αυτού». Πού η αστυνομία; Πού τα ξίφη; Πού αι χειροπέδαι; Που τα κελία των φυλακών; Πού αι ερημίαι της εξορίας; Πού οι αποσχηματισμοί εν αστυνομικαίς κρατηρίοις; Πού αι ψαλίδες της κουράς; Ουδέν τούτων, αλλά απλώς συμβουλεύει «ον και φυλάσσου».
Και Αθανάσιος ο Μέγας αποδοκιμάζει τη βία, την οποία μτεχειρήσθησαν οι Αρειανοί κατά τους Ορθοδόξους Εκκλησίας ως εκ της χρήσεως της βίας την αρειανήν Εκκλησίαν «μη Θεοσεβή», «Θεοσεβείας μεν γαρ ίδιον μη αναγκάζειν, αλλά πείθειν» (Πατρολογία Μίγγνε 25, 732 & 772).
Αναλύοντες δε τον συλλογισμόν του «ηρωικότερου των Αγίων» Μεγάλου Αθανασίου έχομεν τας προτάσεις: α) Η βία δεν είναι ίδιον της Θεοσεβείας, β)Η Αρειανή αίρεσις χρησμοποίησε την βίαν, γ) Η αρειανή αίρεσις δεν είναι Θεοσεβής. Αλλά και η Νεοημερολογητική Εκκλησία χρησιμοποιεί την βία και συνεπώς, κατά τον Μέγαν Αθανάσιον, δεν είναι Θεοσεβής.Και ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης καίτι «αντιναυατιανός» επιτιμά και ελέγχει τον Κύριλλον διά τον κατά των «Ναυατιανών» διωγμόν, ον ήγειρεν ο Κύριλλος «Πατρολογία Μίγγνε τομος 78, Ισιδώρου Επιστολή Ι, 370).
Αναμφισβητήτως, λοιπόν, ο κατά των Παλαιοημερολογιτών εγερθείς διωγμός, είναι ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ δηλαδή αντιχριστιανικός, αντιθέμενος εις τους λόγους και τας πράξεις του Θεανθρώπου Διδασκάλου, των Αγίων Αποστόλων και των Θείων Πατέρων της Μητρός Εκκλησίας. Απέλιπεν ημάς ο χρόνος αφηγομένους τας λεπτομερείας του αμείλικτου αντιχριστιανικού διωγμού. Μόνο μία έρευνα Διεθνούς εκκλησιαστικής και πολιτικής Επιτροπής δύναται ανηπερεάστως και ελευθέρως δρώσα να πιστοποιήση την φρίκην και το αίσχος του ενεργουμένου διωγμού, του καταισχύνοντος και αμαυρούντος τον Χριστιανικόν Πολιτισμόν.




+ ΠΡΩΘΙΕΡΕΥΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΟΜΠΡΟΣ

ABOUT NEW-CALENDARISM

THE INTRODUCTION OF THE GREGORIAN CALENDAR IS A VERY SERIOUS AND IMPORTANT ISSUE



The New Calendar encounters:
1) The callings of Divine Paul for keeping accurate the holy traditions.
2) The 7th, 1st, and 55th Apostolic Canons.
3) In the 6th and 7th Rules of the First Ecumenical Synod
4) On the 8th of the Third Ecumenical in ratifying the 35th mission, 6th and 7th of the First Ecumenical and the 3rd of Antioch.
5) In the 1st and 28on the First Ecumenical Council.
6) In 56th of the 5th Ecumenical “on the fasting simultaneously discharge under all Orthodox".
7) On the 1st of Quinisext.
8) The 1st and 7th of the Seventh Ecumenical.
9) The general practice of the Seventh Ecumenical Council, where relatively Tarasios is speaking.
10) In the fourth act of the 7th Ecumenical Council, where relatively he is speaking too.
11) On all the "Ekvoiseis" of the Seventh Ecumenical.
12) The minutes of the Seventh Ecumenical on the pseudo-synod of Kopronymos.
13) The term of the seventh Synod.
14) On the Seventh Ecumenical Synod’ references of Tarasios to the kings Constantine and Irene.
15) On at the Seventh Ecumenical Synod “References” of Tarasios to the Priests of the Great Church.
16) The First Rule of Antioch Local Synod.
17) In the 19th canon of Gangra local "non-fasting does" as far the New- calendarists removed fasting of the Holy Apostles.
18) On the 21st of this in Gangra Local.
19) The LZ 'Rule of Carthage Local, anathematized by the defaulting sacred traditions
20) The LZ 'Canon of Laodicea on the local for non feast after the heretics.
21) The NG-Canon on this local non praise with the heretics and schismatics.
22) The terms and provisions of the Great Fathers of the Church through the exact fulfillment of supplies, particularly of Great Basil, Great Athanasius, Chrysostom, Gregory of Nyssa, Epiphanius and John of Damascus.
23) In the Traditions offices and high lessons of Photios the Great, the information contained in this 263 letters and especially in 3th, on 4th, 6th of, 146 of Apostolic letters.
24) In 228th of Nomokanona.
25) Decisions of Elder Andronicus and Matthew Blastara (14th century).
26) In those Constantinople, in the year 1583, of Jeremiah the Second the Great, Pan-Orthodox Synod, where it was issued the famous Patriarchal Singilion about the New Franco-Gregorian calendar.
27) In those controls of the Patriarch Jeremiah II the Tranos (Great) on the innovations of the Western Church, in the year 1588.
28) The Canon of 8th in the year 1593, of the same Patriarch, of Pan-Orthodox Synod.
29) In the Encyclical in the year 1848 that was given to everywhere Orthodox by the Synod of Constantinople under Patriarch Anthimus.
30) The 5th condition of Constantinople in the year 1727 by the Synod of Patriarch Jeremiah the Third.
31) In the year 1827, in the denials of the Ecumenical Patriarchate Agathangelos to the change of the Calendar.
32) The prohibitions in the year 1895 of the Ecumenical Patriarch of Constantinople Anthimos (7th) on talk about the calendar’s change.
33) In the decisions of the special Commission in the year 1902 in Constantinople on the calendar’s issue.
34) The apophatic (negative) responses on the calendar changes of all Orthodox Churches, to the question from the Ecumenical Patriarch of Constantinople Joachim III in the year 1902.

Below we present the Circulars against the novelty of the Gregorian calendar in the years 1593, 1756, 1848.



CIRCULARS OF THE ONE HOLY CATHOLIC
& APOSTOLIC CHURCH OF CHRIST

CIRCULAR ISSUED IN 1593
Whoever does not follow the traditions of the Holy Orthodox Church as the seven Holy Ecumenical Synods has established and the Holy Easter and the Calendar of the months well legislate to follow, and they wants to follow the new- invited Paschalion and Menologion of the atheists astronomers of the Pope and they oppose on these and wants to upset and spoil the Paternal dogmas and traditions of the Holy Orthodox Church (then) he have ANATHEMA and to be out of the Lord Jesus Christ’s Holy Church and the Faithful’ s community.
+ Jeremiah of Constantinople
+ Sophronius of Jerusalem
+ Silvestre of Alexandria
And the other bishops of the Synod Presents. (Year; 1593)

CIRCULAR ISSUED IN 1756
"If someone evangelizes unto you, despite those that you received and despite those that we evangelized unto you, not even he is an angel from heaven, even those we, let be in anathema", and the Synodical canons which they say whoever wanted add or remove a single iota, even unto him seven Anathemas. And so acting on our Clergy and Christian Crew: We anathematize trillion even the Sacred Directory or the laymen, to be away (in schism) by the Lord God, Almighty, accursed and unforgivable after death unsolved. Century oak and iron are going to solve but they do not in any way. They will take the leprosy of Gehazi and the gallows Judas. Close to be and tremble on earth as Cain, God's wrath on their heads of these and their part after Judas and the God- enemies Jews.The land to fight them, as Dathan and Abiram ever. Angel of the Lord to take after them with knife all the days of their life and all the Patriarchal and Synodical dilutes, responsible and in eternal Anathema, indictees and guilty on fire of Gehenna. Amen.

CIRCULAR ISSUED ΙΝ 1848
To the Orthodox everywhere;
We keep the confession that we received honest from such men who did not accept every novelty, as it was dictated by devil.
The accepting of modernity accuses as deficient the Orthodox Faith. Although, it already fully sealed, not open neither nor increase reduction, neither alteration, which, however, and anyone who dares to do so or to advise or to imagine it already, he has already denied the faith of Christ, already he voluntarily submitted to the eternal curse because he blasphemed the Holy Spirit, as allegedly not well spoken in the Scriptures and in Ecumenical Synods.
All who innovate with heresy or schism, voluntarily wore the curse as a garment, even popes and patriarchs, and even laymen and even clergy, even an angel from heaven.
+ ANTHIMOS, by mercy of God, Archbishop of Constantinople and Ecumenical Patriarch
+ IEROTHEOS, by mercy of God, Pope and Patriarch of Alexandria and All Egypt land
+ METHODIOS, by mercy of God, Patriarch of Antioch
+ KYRILLOS, by mercy of God, Patriarch of Jerusalem
And their Holy Synods

2012/01/03

ΟΣΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΗΜΩΝ ΑΓΩΝΟΣ

Eλεήμων Μοναχή Σαλώμη της Λάρισας (+1978)


Η μοναχή Σαλώμη ήταν πιστή ορθόδοξη χριστιανή, έγγαμη με κάποιο ευσεβή Χριστιανό, γεωργό και κατοικούσαν σε κάποιο μικρό χωρίο στην περιφέρεια του Τυρνάβου Λαρίσης. Παιδιά δεν απέκτησε η ευσεβής γυναίκα αλλά έζησε εν Χριστώ εργαζόμενη υπέρμετρα με το σύζυγο της την αρετή της ακτημοσύνης. Το σπίτι της ήταν ευλογημένο με τον υλικό πλούτο αλλά η αδελφή Σαλώμη τον μετέτρεψε σε πνευματικό αφού ανακούφισε πλήθος ανθρώπων που είχαν ανάγκη.
Προς το τέλος της επίγειας ζωής της έλαβε το Αγγελικό σχήμα με το όνομα Σαλώμη στο Ιερό γυναικείο Ησυχαστήριο Ευαγγελίστριας Ραψάνης Λάρισας, όπου παρέμεινε μέχρι την κοίμηση της, εξασκούμενη στην αδιάλειπτο προσευχή. Κοιμήθηκε εν Κυρίω το 1978 και ενταφιάσθηκε στο Ησυχαστήριο. Η αγιότητα της ευλογημένης ψυχής, της στολισμένης με την αληθινή ελεημοσύνη και την αδιάλειπτη προσευχή, προσμαρτυρήθηκε με τη θεοσημεία κατά την ανακομιδή των Λειψάνων της, τα οποία μυρόβλησαν και η ευωδία του πλημύρισε την γύρω περιοχή, σε απόσταση δεκάδων μέτρων!


O διά Χριστόν Σαλός Λεόντιος της Σάμου (+1993)


Ο π. Λεόντιος υπήρξε μία ακόμη αγία πνευματική μορφή που στολίζει της Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία και η μνήμη του, όσους τον γνώρισαν, προκαλεί συναισθήματα ευλάβειας. Ο κατά κόσμον Λεωνίδας Μαυροθαλασσίτης γεννήθηκε στις 29/12/1912 στο Πλάτανο Σάμου, γιος Ιερέα χειροτονήθηκε και ο ίδιος Κληρικός στης Καινοτόμο Εκκλησία του Νέου ημερολογίου. Κατά την Εθνική Αντίσταση ανέπτυξε πλούσια εθνική δράση απέναντι στον Κατακτητή αλλά μόλις ξεκίνησε ο Εμφύλιος Πόλεμος κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα ως Αγιοταφίτης Κληρικός.
Μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου επαναπατρίστηκε και εντάχθηκε στην Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος υπό τον Ομολογητή Βρεσθένης Ματθαίο διά χειροθεσίας και Ομολογία Πίστεως. Ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος τον χειροθέτησε ακόμη Πνευματικό Πατέρα και τον απέστειλε στο Άγιο Όρος όπου διέμενε σε σπήλαιο. Με τους ασκητικούς αγώνες του απέκτησε φήμη μεγάλου πνευματικού. Μετέπειτα ο οσιότατος πατήρ Λεόντιος θα άρει τον Σταυρό του, την εν Χριστώ Σαλότητα, και αναχωρεί για το νησί της Σάμου όπου εγκατωβιούσε σε εξωκκλήσια.
Ξυπόλυτος και ρακένδυτος, εν αυστηρά νηστεία, κήρυττε τον λόγο του Θεού στις πλατείες των χωριών και των πόλεων, ακόμη και στην πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα. Με το Ευαγγέλιο στο χέρι και την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονος καυτηρίαζε το ημερολογιακό Σχίσμα, την κοινωνική αδικία (κυρίως όταν προέρχονταν από τους εκάστοτε κοσμικούς άρχοντες) αλλά και μιλούσε σχετικά με εσχατολογικά θέματα.
Κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1993 και ενταφιάσθηκε στο χωριό του με τη συμμετοχή λαού από όλη τη Σάμο. Πλειάδα θαυμαστών σημείων αναφέρονται κατά την επίγεια ζωή του και μετά την κοιμήση του από άτομα που τον ζήσανε και αγίασε την ζωή τους ενώ πολλά στοιχεία έχουν δημοσιευθεί σε άρθρα διαφόρων εφημερίδων.