ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η παρούσα δημοσίευση της επιστολή του Πανιερωτάτου Προέδρου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος προς τους αιρεσιάρχες Κήρυκο Κοντογιάνη και τον Καθοδηγητή αυτού κ Ελ. Γκουτζίδη, γίνεται με αφορμή δύο γεγονότα:
Α’) Την «Πράξη» της «Συνόδου» (ομάδα αποσχισμένων από την Εκκλησία από το 1995) του πρώην Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Νικολάου (Αρ. πρωτ. 3298/ 7-8-2009) με την οποία «απογυμνώνει τον μοναχό Κήρυκο της μοναχικής αυτού ιδιότητος και επαναφέρει αυτόν εις την τάξιν των λαϊκών…. Ούτος του λοιπού θα φέρει το όνομα Μηνάς, το οποίο έλαβε κατά την βάπτιση του…» και «…τον παντελή αφορισμόν του μοναχού Κηρύκου Κοντογιάννη και του “θεολόγου” Ελευθερίου Γκουτζίδη», σε συνέχεια παλαιότερης καθαίρεσης του πρώτου και ενός ακόμη αφορισμού (4ος ή 5ος νομίζουμε…) του αξιοθρήνητου αποστάτη της Εκκλησίας του Χριστού και διαχρονικου σκανδαλοποιού κ Γκουτζίδη. Πάντως ας μην ενοχλούνται διότι μόνο οι αποφάσεις καθαίρεσης και αφορισμών επί (αποσχίσει και αίρεση) της Κανονικής Ιεράς Συνόδου υπό τον αοίδιμο Μεσσηνίας Γρηγόριο έχουν ισχύ άρα και παραμένει μοναχός...
Β’) Την φανερή πλέον πολεμική των φανατικών Νέοεικονομάχων υπό τους κ.κ. Γκουτζίδη και Κοντογιάννη όπως αυτή προκύπτει μετά την αποσχισή τους το 2005 από την παλαιοημερολογητική παράταξη του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου. Πλέον δεν υποκρίνονται αλλά υβρίζουν λυσαλλέως τις Ιερές Εικόνες. Άρθρα όπως το «Συμβολή εις την ορθόδοξον εικονογραφίαν» (τεύχος Ιουλίου Αυγούστου 2009 αλλά και άλλα στο διαδίκτυο) συγγραφέν υπό σωματείου οπαδών του κ. Κηρύκου (ή Μηνά…), το οποίο ανακυκλώνει τις αντίχριστες και βλάσφημες θεωρίες και επαυξάνουν με βλάσφημες νέες όπως «απορία» για τον Παλαιό των ημερών (Θεό Πατέρα) «ο Πατήρ πόσο ετών είναι;» (!!!) και αναφορές για «ειδωλοποίηση του Θεού», επιβεβαιώνουν την τεράστια πτώση στην αίρεση που αποτελεί προέκταση της Αθείας.
Πολλά θα έπρεπε να αποκαλύψουμε και να πούμε γι’ αυτό το νεοσύστατο αιρετικό μόρφωμα του Κηρύκου Κοντογιάννη αλλά και τις ευθύνες του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου (για τον οποίο ευχόμαστε να αποκαταστατήσει τα λάθη του 1995 και πρωθύστερα και να αρθεί στο ύψος των πραγματικών περιστάσεων) αλλά προς το παρόν αρκούμαστε στην δημοσίευση κειμένων
με ομολογιακό περιεχόμενο και απολογητικό. Οι ενδιαφερόμενοι ας απευθύνονται στην Ιερά Σύνοδο για να προμηθευτούν και μελετήσουν πονήματα κατά αυτών των αιρετικών δοξασιών και παρασυναγωγών.
«Φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν» (Ρμ Α’ , 22) οι δυστυχείς νέο- εικονομάχοι! Η μεγάλη υπερηφανεία τους τους «έριξε» από το ύψος του ουρανού (Εκκλησίας) και αυτό γίνεται φανερό σε κάθε γραπτό τους και κάθε ενεργειά τους. Εξυβρίζουν τους ΠΑΝΤΕΣ: Αγίους (π.χ. αγιος Νικόδημος- αγιος πατήρ Ματθαίος) , Αρχιερείς ,Ιερείς, μοναχούς , μοναχές, Ιερά Σύνοδο και τα πιστά μέλη αυτής, ζώντας και τεθνεόντας! Μόνο ΑΥΤΟΙ καθαροί και άμωμοι!!! Υβρίζουν φανερά και αδιάντροπα την μαρτυρική Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. την οποία θεωρούν, όπως γράφουν στο τελευταίο περιοδικό τους Ο.Π., ότι «όζει (βρωμάει) προτεσταντισμού» (!!!) με τον ιστορικό αυτό τίτλο. Ούτε οι σκληρότεροι διώκτες των Γ.Ο.Χ. δεν υπήρξαν τόσο ύπουλοι και εκδικητικοί έναντι της Εκκλησίας! Κάθε Γνήσιος Ορθόθοδοξος Χριστιανός «δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Κορ. Α’, 10- 12) με Ορθοδοξία, ορθοπραξία και ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, που τόσο μας δίδαξε με το παραδειγμά του ο αοίδιμος Αρχιεπίσκοπος των Γ.Ο.Χ. Μεσσηνίας Γρηγόριος, ο οποίος και σημάδια αγιότητος έδειξε προ
και μετά της κοιμησής του, και ας προσεύχεται να μετανοήσουν για τα έργα τους κατά της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο Άγιος Τριαδικός Θεός «εγκεντρίσαι αυτούς… εις καλλιέλαιον» (Ρωμ. ΙΑ’, 23- 24).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ» ΚΗΡΥΚΟ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ κ. ΕΛ. ΓΚΟΥΤΖΙΔΗ
Αγαπητέ π. Κήρυκε έλαβα την από 16-12-2007 επιστολή σας, με την οποία με ενημερώνετε ότι θα μας δοθεί πλήρως αιτιολογημένη απάντηση στο ερώτημα μας, «Διατί χαρακτηρίζεται ως σχισματοαιρετικούς τους πέντε Μητροπολίτες;».
Την απάντηση την αναθέσατε να την διεκπεραιώσει ο σύμβουλός σας
κ. Ελευθ. Γκουτζίδης και τη είδαμε δημοσιευμένη στο υμέτερο περιοδικό «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» του Νοεμβρίου- Δεκεμβρίου 2007. Με το άρθρο αυτό περίπου 10 σελίδων) δεν δίδεται απάντηση στην ερώτησή μας και δεν θα χρειάζονταν να απαντήσουμε, επειδή όμως υπόσχεται ο κ. Γκουτζίδης ότι θα δώσει απάντηση και περισσότερο επειδή από όσα έγραψε, φαίνεται ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, αλλά εμπάθεια, προκατάληψη και παραποίηση της αλήθειας, δι’ αυτό θα κάνουμε μερικές παρατηρήσεις στα γραφόμενα του.
Γράφει διά την ελαχιστότητά μου ο κ. Γκουτζίδης: «Τας επι μίαν εικοσαετίαν σχέσεις μας διέκρινεν η αμοιβαία αγάπη, εκτίμησις και σεβασμός, μέχρις ότου κατά την περίοδο 1990- 1995, ότε και διαδραμάτισεν έναν πολύ κακόν ρόλον εις τα σκάνδαλα ων πέντε περί «νεοεικονομαχίας», τα οποία εστόχευον και κατά της ελαχιστοτητάς μας».
Είναι γεγονός ότι τον κ. Γκουτζίδη και τον π. Κήρυκο, τους αγαπούσαμε και τους εκτιμούσαμε διότι είχαμε πιστεύσει ότι πέρασαν από τα Πανεπιστήμια της Θεολογίας, χωρίς να πάρουν τις πλάνες και τις αιρετικές νεωτεριστικές θεωρίες τις οποίες διδάσκονται σήμερα σε αυτά και έτσι θα βοηθούσαν τον υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνα. Δυστυχώς, όμως , με την ανακίνηση του θέματος των Ιερών Εικόνων απεδείχθη ότι είχαν δεχθεί από τα Πανεπιστήμια όλες τις νεωτεριστικές θεωρίες περί των Ιερών Εικόνων, τις οποίες ήθελαν να εισάγουν στο πλήρωμα των Γ.Ο.Χ. προς διαφώτισή του. Την διαφωνία μου στις βλάσφημες θεωρίες κατά των Ιερών εικόνων, ο κ. Γκουτζίδης την χαρακτηρίζει ότι διαδραμάτισα ένα πολλή κακό ρόλο. Συγκεκριμένα γράφει:
«1ον. Προφανώς δεν εχώρει και δεν χωρεί εις τον κ. Χρυσόστομον η Ομολογία- Εκκλησιολογία της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αυτό το γεγονός τον ώθησε να ενταχθή και να ενεργοποιηθή εκ των πρώτων εις το κίνημα των πέντε σχισματοαιρετικών, οι οποίοι ως στόχον είχον την προσβολή της Αποστολικής Διαδοχής και δι’ αυτής και της Εκκλησιολογίας. Τελικώς ο κ. Χρυσόστομος διά τας τοιαύτας υπηρεσίας του, αντεμείφθη με την επισκοποίηση του!
2ον Διά να ενθαρρυνθή και ενισχυθή το κίνημα των πέντε σχισματοαιρετικών, ο π. Χρυσόστομος, λίαν ενωρίς ειργάσθη μετα ζήλου, ώστε να ξεσπάση και θεριέψη το κίνημα περί «νεοεικονομαχίας». Εν προκειμένω ούτως ως δήθεν βαθύς γνώστης των πηγών της Ορθοδοξίας, κατά το 1990 συνέταξεν και εξέδωκεν ειδικόν πόνημα, με το οποίον με ψευδή επιχειρήματα- μαρτυρίας υπεστήριξε ότι δήθεν υπάρχουν «εικονομάχοι», οι οποίοι δεν υιοθετούν, αλλά και απορρίπτουν τας εικόνας τόσο της «εκ τάφου εγέρσεως του Κυρίου», όσον και της τοιαύτης των «τριών προσώπων» ως δυτικής προελέυσεως και «θεολογίας». Οι αντιλέγοντες κατά των ως είρηται εικονογραφικών παραστάσεων, κατά τον κ. Χρυσόστομον, αντιλέγουν κατά των Αγίων Πατέρων και αυτής της Αγίας Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, οι
οποίοι (πάντοτε κατά ον κ. Χρυσόστομον), δήθεν εθέσπισαν αυτάς τας εικονικάς παραστάσεις, τας οποίας εδέχοντο όλοι οι ορθόδοξοι μέχρι της προκλήσεως κατά την περίοδον 1990- 1995».
Εις αυτά τους απαντούμε: Προφανώς, Ομολογία- Εκκλησιλογία της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία δεν χωρεί σε μένα, ο κ. Γκουτζίδης εννοεί τη διαφωνία μου στις θεωρίες τους με τις οποίες δικαιολογούσαν την απόρριψη των συγκεκριμένων εικόνων. Διότι, πως επί μία εικοσαετία είχαμε αμοιβαία αγάπη; Όταν γράφουν διά κίνημα των πέντε Αρχιερέων, ψεύδονται , διότι οι πέντε Αρχιερείς, ακολουθούντες την παράδοση της Εκκλησίας, ουδέν κίνημα εποίησαν. Τούτο έπραξαν αυτοί οι θεολόγοι απορρίπτοντες τις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος και αντικαθιστώντας την εικόνα της Αναστάσεως του Χριστού εκ του Τάφου, με την εικόνα της εις Άδου Καθόδου του Χριστού.
Νεοεικονομάχοι χαρακτηρίσθηκαν από τον τρόπο που κινήθηκαν κατά των εικόνων, διότι άρχισαν να καταστρέφουν ως αιρετικές τις εν λόγω αναπαραστάσεις, και έθιξαν καίρια τις συνειδήσεις των πιστών, οι οποίοι αντέδρασαν στα σχεδιά τους. Στη συνέχεια άλλοι εξ αυτών μετήλθαν την υποκρισία, προσποιούμενοι ότι προσκυνούν τις εν λόγω εικόνες και έτεροι
έγραψαν μελέτες δια να αποδείξουν ότι οι εικόνες αυτές δεν πρέπει να αγιογραφούνται και να προσκυνούνται. Έλαβαν, όμως, οι μελέτες αυτές την κανονική ανασκευή και αποδείχτηκαν ότι δεν ήταβ σύμφωνες με την παράδοση και το πιστεύω της Εκκλησίας.
Την μελέτη την οποία έγραψα «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΝ», όπου με αγιογραφικές και αγιοπατερικές μαρτυρίες αποδεικνύονταν ότι οι συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος είναι παλαιά παράδοσις επικυρωμένη από την πράξη της Εκκλησίας, την μελέτη αυτή, τότε, το 1991 ο π. Κήρυκος, καθώς και ο κ. Γκουτζίδης, την εδέχθησαν και την επένεσαν. Τώρα, ο κ. Γκουτζίδης την βλέπει ως λανθασμένη, ψευδή και παρερμηνεύουσα τους Αγίους πατέρες. Τι συνέβη, πως ο κ.Γκουζίδης έλαβε τόσο μεγάλη μεταστροφή;
Βασική πλάνη διά την οποία δεν δέχονται τις εν λόγω εικόνες είναι ο ισχυρισμός τους ότι εικονογραφείται ο βίος και τα θαύματα του Χριστού, όπως αυτά περιγράφονται, «όχι όμως τα απερινόητα, ακατάληπτα και απερίγραπτα μυστήρια, όπως π.χ. αυτά της εν Αγίω Πνεύματι συλλήψεως και της αδιαφθόρου γεννήσεως, όπως και το άγνωστον μυστήριο, δηλαδή ο τρόπος και η στιγμή της Αναστάσεως. Πολύ περισσότερον ΟΥΔΕΙΣ, ΜΑ ΟΥΔΕΙΣ των Αγίων Πατέρων
διεννοήθη να εικονίση το μέγαν μυστήριον του ΕΝΟΣ κατά τη θεία φύσιν,και εν ταύτω τρισυποστάτου Θεού. Ουδείς διεννοήθη να εξετάσει και να περιγράψει πως είναι ΕΝΑΣ ο αληθής Θεός και συγχρόνως είναι και Τρισυπόστατος! Πως είναι ΤΡΙΑΔΑ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΑΧΩΡΙΣΤΟΣ και εν ταυτώ δεν συγχέονται αι τρεις ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ!». (επιστολή κ.Γκουτζίδη).
Οι θεολογίες αυτές δεν είναι εσφαλμένες. Σφάλμα, πλάνη και αίρεση όμως, είναι να πιστεύει ο κ. Γκουτζίδης ότι με τις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος εικονίζεται και η θεία φύσις του Θεού. Αυτές ήταν αιρετικές θεωρίες των παλαιών εικονομάχων, τις οποίας απέδιδαν στους Ορθοδόξους διά την εικόνα του Χριστού. Έγραφαν: «Εποίησαν γαρ ο τοιούτος εικόνα, ονομάσας αυτήν Χριστόν. Και εστί το Χριστός όνομα Θεός και άνθρωπος . Λοιπόν και εικών Θεού και ανθρώπου. Και λοιπόν ή συμπεριέγραψε κατά το δοκούν τη αυτού ματαιότητι το απερίγραπτον της θεότητος τη περιγραφή της κτιστής σαρκός, ή συνέχεε την ασύγχητον ένωσιν εκείνον» (Πρακτικά των Αγίων και Οικουμενικών Συνόδων, Τομος Γ’ στ. 838).
Βλέπουμε πως οι εικονομάχοι δεν δέχονταν την εικόνα του Χριστού, διότι πίστευαν, ότι με την εικόνα αυτή εικονιζόταν και και η θεότητα, η απερίγραπτη θεία φύση. Αυτή ήταν όμως μια αιρετική δοξασία τους, την οποία απέριψαν οι Άγιοι Πατέρες της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου και τους απάντησαν: "... του ανθρωπείου αυτού χαρακτήρος και της κατά σάρκα αυτού ανθρωπίνης ιδέας, την εικόνα τυπούντες, και ου της ακαταλήπτου και αθεάτου θεότητος (Πρακτικά των Αγίων και Οικουμενικών Συνόδων, Τομος Γ’ στ. 297).
Την κακοδοξία αυτή των εικονομάχων, ότι δηλαδή με την εικόνα του Χριστού εικονίζεται η θεία φύσις την δέχεται ο κ.Γκουτζίδης και ο π. Κήρυκος βεβαίως και την αποδίδουν στις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος, γι’ αυτό στην απάντηση προς τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρόν Θεοδόσιον, τον Σεπτέμβριο του 1994, έγραφε: «Γνωρίζετε τι βλασφημία είναι αυτή, να μορφοποιείται και να περιγράφεται το θείον; Ταύτα είναι αυτόχρημα ειδωλολατρία και χείρον της ειδωλολατρίας» (ανοικτή επιστολή εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Φθιώτιδος κ. Θεοδόσιον σελ. 41- 42).
Διατί όμως αυτή είναι βλασφημία, και με ποιά απόδειξη ισχυρίζονται ότι εικονίζεται το θείον; Αφού η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος ορίζει ότι «Άλλο γαρ εστί εικών και άλλο το πρωτότυπο (εικονιζόμενο πρόσωπο) και τα ιδιώματα του πρωτοτύπου ουδαμώς τις των ευ φρονούντων εν τη εικόνι επιζητεί» (πράξεις ς’, σελ. 840).
Εξηγούν οι Πατέρες της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ότι είναι γνώρισμα των κακοφρονούντων, των αιρετικών, το να θέλουν να πιστεύουν ότι στην εικόνα εικονίζονται και τα ιδιώματα του εικονιζόμενου προσώπου, ή (όπως ισχυρίζεται ο κ. Γκουτζίδης) τα ακατάληπτα μυστήρια ή η θεία φύσις . Πρέπει, όμως να διευκρινισθεί ότι στις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος, τα εικονιζόμενα πρόσωπα, δεν είναι τα Πρόσωπα, δηλαδή οι Υποστάσεις του Θεού ως είναι φύσει. Ο Θεός δεν είναι ανθρωπόμορφος, οι Υποστάσεις του Θεού και ο Θεός ως είναι φύσει δεν εικονίζονται. Εικονίζεται η μορφή ή το σχήμα με το οποίο ενεφανίσθη συγκαταβατικά ο Θεός στους προφήτες, με την θεία ενέργεια, χωρίς να γίνεται καταληπτό από την ανθρώπινη λογική το πώς ενεφανίσθη.
Ο π. Κήρυκος και ο κ. Γκουτζίδης πλανόμενοι πιστεύουν ότι με τις συγκεκριμένες εικόνες εικονίζεται η θεία φύσις και βλέπουν ειδωλολατρεία. Με αυτό δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά να κηρύττουν εμπράκτως ότι: Οι χριστιανοί διά μέσου των αιώνων που αγιογραφούσαν και προσκυνούσαν τις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος, ειδωλολατρούσαν! Τις βλάσφημεςν αυτές θεωρίες, επειδή δεν τις εδέχθησαν οι πέντε Αρχιερείς, διά να πετάξουν ως είδωλα τις εικόνες, τους αποκήρυξαν ως σχισματοαιρετικούς. Βεβαίως είναι δικαίωμα τους να πιστεύουν όπως και ό,τι θέλουν, όμως δεν επιτρέπεται να ψεύδονται και να συκοφαντούν τους Αρχιερείς με αυτόν τον τρόπο, με σκοπό να τους παρουσιάσουν στην κοινή γνώμη ως αιρετικούς.
Γράφουν ότι οι πέντε Αριερείς, την δεκαετία 1980- 1990 επιχείρησαν την επιβολή της χειροθεσίας, και με σιωπηράν προϋπόθεσιν την λεγόμενην “χειροθεσίαν” ως επί σχισματικών».
Αυτά είναι ασύστολα ψεύδη, με τα οποία ασεινήδητα ο κ. Γκουτζίδης (παλαιές πράξεις ή σφάλματα που ευθύνονται όλοι, διότι έγιναν πριν τον χωρισμό) θέλει με συκοφαντίες να τα αποδώσει στους πέντε Αρχιερείς. Η Ιερά Σύνοδος, το 1981 καθόρισε τη θέση της, διά τη χειροθεσία (συγχωρετική ευχή) την οποία εδέχθη το 1971 από τους Ρώςους της Διασποράς, αποφανθείσα: «…η χειροθεσία εγένετο δεκτή υπό την ρητην διαβεβαιώσιν της Εξαρχίας, ότι η Φρωσική Σύνοδος εδέχθη την Εκκλησιολογίαν- Ομολογίαν Πίστεως και ότι η χειροθεσία αποτελεί απλήν ευλογίαν- συγχωρετικήν ευχήν, ως μία εξωτερική τυπική πράξις επί τω σκοπώ της ενώσεως και της ευοδώσεως του ιερού Αγώνος της Εκκλησίας» ( Β’ πράξις Ιεράς Συνόδου Ιεραρχίας 19- 8 – 1981). Μετά από αυτήν την απόφαση, πότε οι Αρχιερείς έβγαλαν διαφορετική απόφαση;
Δεν θα γράψουμε περισσότερα, στις δέκα σελίδες του κ. Γκουτζίδη . Δεν γράψαμε δεκά πέντε όπου χρειάζονταν προς απάντηση, αλλά μόνο αυτά τα λίγα, με την βασική παρατήρηση ότι, με όσα μας έγραψε δεν μας απάντησε σε εκείνα τα οποία ζητούσαμε.
Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, την ερώτηση στον αγαπητό μας «Μεσογαίας» π. Κήρυκον, να μας ειπεί: Όσοι προσκυνούν τις συμβολικές εικόνες της Αγίας Τριάδος, του Συνθρόνου και της Φιλοξενίας του Αβραάμ ή την εικόνα της Αναστάσεως του Χριστού από του τάφου, οι οποίες από εκατοντάδων ετών υπάρχουν στους ναούς και προσκυνούνται από τους ορθοδόξους, κολάζονται;
Σύμφωνα με τα γραφόμενα των, αφού έχουν τις εικόνες αυτές αιρετικές, διατί δεν το κηρύττουν φανέρα; Ποιος ο λόγος της υποκριτικής αυτής στάσης τους;
Διατί οι πέντε Αρχιερείς και οι ακολουθούντες αυτούς, οι οποίοι έμειναν πιστοί στην παράδοση, είναι δι’ αυτούς σχισματοαιρετικοί και κολάζονται, όσοι όμως ακολουθούν αυτούς (π. Κήρυκο- Γλουτζίδη), ενώ αυτοί είναι ορθόδοξοι και δεν διατρέχουν τον κίνδυνο να κολασθούν; Τους απαλλάσουν, δηλαδή, με συγχωροχάρτια;
Διά τον αυτόν λόγο (την προσκύνηση των προαναφερόμενων εικόνων ιερών εικόνων, πως άλλοι είναι ορθόδοξοι και άλλοι αιρετικοί; Αναμένουμε να μας πληροφορήσουν.
Με αγάπη ο εν Επισκόποις ελάχιστος
+ Ο Θηβών και Λεβαδείας Χρυσόστομος
Σημείωση: Η παρούσα ομολογιακή επιστολή απάντηση του νυν Πανιερωτάτου Πρωθιεράρχου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εκκλησίας «Θηβαϊκή Φωνή» ( τεύχος 26 Ιανουαρίου- Φεβρουαρίου 2008) και μέχρι σήμερα δεν απαντήθηκαν τα εύλογα ερωτήματα του Αγίου Θηβών κ. Χρυστόμου αλλά και όλων των Ορθοδόξων έναντι των σχισματικών Νέο- εικονομάχων…
