2025/09/24

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (19)

  

Η ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΒΕΒΑΙΩΣΗ 

ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟ 1925


Αν υπάρχει ένα σύμβολο παγκοσμίως γνωστό, σε απίστους και πιστούς Χριστιανούς, αυτό δεν είναι άλλο από τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας. Το άλλοτε καταραμένο σύμβολο του θανάτου, γίνεται σύμβολο ζωής αιωνίου και πίστεως στερεής που ενεργεί- υπέρ φύσιν- θαυμάσια. Στις κατακόμβες δεσπόζει της συμβολικής εικονογραφίας. Δια του Σταυρού σημειωμένου ρίπτονται οι Χριστιανοί Μάρτυρες εκούσια και ακούσια στο αγώνα που θα τους οδηγήσει στην αγιότητα και στην ένωση με το αγωνοθέτη Χριστό.

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, οι εκ δυσμών σκοτεινές δυνάμεις της Μασονίας, του Παπισμού και του Προτεσταντισμού από κοινού επιτίθενται στην Ορθοδοξία. Θέλουν να εισάγουν  την αναθεματισμένη Καινοτομία του Νέου Παπικού Ημερολογίου ώστε αφενός να αποδείξουν ότι η Ορθοδοξία και οι Άγιοι Πατέρες πλανώνται και σφάλλουν, αφετέρου διά του κοινού συνεορτασμού να επιτύχουν την  "ένωση των Εκκλησιών" που σήμερα οδήγησε στην προώθηση της αντίχριστης Πανθρησκείας.

Οι Ορθόδοξοι πιστοί αντιδρούν δυναμικά και με ελάχιστους Ιερείς αντιστέκονται με το αίμα τους στο σχίσμα και την Καινοτομία. Πριν ακόμη καταφτάσουν οι ομάδες των Αγιορειτών Πατέρων να τους ενισχύσουν, ο Τριαδικός Θεός του παρείχε θεοσημεία εξ ουρανού για να τους ενισχύσει στους μαρτυρικούς αγώνες τους. Κράτος και Σχισματική Ιεραρχία διώκουν με μανία το "μικρό Ποίμνιο" της Εκκλησίας που συνωστίζεται σε ερειπωμένους Ναούς και εξωκκλήσια, μακράν από τα αστικά κέντρα, να τελέσει αγρυπνίες. O Σταυρός "ο φύλακας όλης της Οικουμένης"* και "η ωραιότητα της Εκκλησίας"* θα γίνει τείχος των πιστών πάνω στο οποίο θα συντριβούν "πάσαι αι ενάντιαι δυνάμεις"* των κακοδόξων διωκτών. Ο Σταυρός  υπήρξε και πάλι των  "πιστών το στήριγμα"* εκείνη τη νύχτα του Σεπτεμβρίου του έτους 1925. 

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1925 συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 2.000 Γνήσιοι Ορθόδοξοι πιστοί από την Αθήνα και άλλες περιοχές της Αττικής στην εγκαταλελειμμένη Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στους πρόποδες του Υμηττού. Λειτουργός της πανηγυρικής αγρυπνίας ήταν ο γέροντας Ιερέας π. Ιωάννης Φλώρο από την Αθήνα. Σύντομα οι διωκόμενοι Χριστιανοί είχαν "παρέα" τους, αστυνομική διμοιρία χωροφυλάκων με εντολή του Σχισματικού Αρχιεπισκόπου της Καινοτομίας. Στις 11:30 π.μ., κι ενώ διαβαζόταν εόρτιος λόγος για τον Τίμιο Σταυρό, η αγρυπνία διακόπηκε από φωνές και ταραχή! Το πλήθος έξω από Ναό έκλαιγε από συγκίνηση και προσευχόταν καθώς έβλεπε το θείο Σημείο του Τιμίου Σταυρού στον Ουρανό. Ο φωτεινός Σταυρός που εμφανίσθηκε στον ουρανό φώτιζε μόνο το Ναό και το εκκλησίασμα με κατεύθυνση από την ανατολή προς τη δύση. Η λάμψη των αστεριών σβήστηκε από θαύμα.

Κατά τις μαρτυρίες, το θαύμα διήρκησε περίπου 20 λεπτά και πλέον. Αξίζει να σημειωθεί το συγκινητικό περιστατικό που συνέβη κατά την έναρξη της Θεοσημείας. Οι πιστοί μέσα στο Ναό όταν άκουσαν τις φωνές από έξω "ο Σταυρός- Ο Σταυρός" νόμιζαν ότι ήρθε "ο στρατός" να τους διαλύσει και βγήκαν έντρομοι και πανικοβλημένοι να υπερασπιστούν τον Ιερέα τους. Αντί όμως να τους διώξουν οι αστυνομικοί, έγιναν και αυτοί ένα με το ορθόδοξο εκκλησίασμα και φώναζαν κλαίγοντας το "Κύριε ελέησον". Το ουράνιο φως  χάθηκε σιγά- σιγά. Η αγρυπνία τέλειωσε στις 4:00 το πρωί αλλά η επίδραση του μεγάλου αυτού θαύματος έμεινες εντονότατη τόσο στους αυτόπτες μάρτυρες που το βίωσαν, όσο και σε όλους του Γνησίους Ορθοδόξους που έλαβαν παρά του Τριαδικού Θεού την δικαίωση του Ιερού Αγώνος, των περιφρονημένων και λοιδορούμενων "Παλαιοημερολογιτών". 


  

Παραθέτουμε δύο ελάχιστες αλλά συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν το γεγονός. Σήμερα οι περισσότεροι προφανώς απεβίωσαν.

Ο αστυνομικός Ιωάννης Δ. Γλύμης εξομολογείται: "Ήμουν ένας από τους άνδρες της Χωροφυλακής που έστειλαν εκείνο το βράδυ... Επειδή είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος, περισσότερα από δυο χιλιάδες άτομα, δεν επιχειρήσαμε να συλλάβουμε τον Ιερέα, όπως είχαμε εντολή, αλλά ξαπλώσαμε ήσυχα στην κοντινή πλαγιά και περιμέναμε να τελειώσουν. Στις 11 και μισή περίπου τη νύκτα ακούσαμε μεγάλο και παράξενο θόρυβο που προερχόταν από τις φωνές του πλήθους. Χωρίς να χάσουμε καιρό τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει και ειδαμε... Όλο το πλήθος ήταν σε θρησκευτική παραφορά. Άλλοι κλαίγοντας και άλλοι φωνάζοντας το "Κύριε ελέησον" γονατιστοί είχαν στρέψει το βλέμμα προς τον ουρανό ενώ μερικοί λιποθυμούσαν από την μεγάλη συγκίνηση. Τότε κοιτάξαμε κι εμείς και είδαμε το θαυμάσιο, ένα δηλαδή τεράστιο ολοφώτεινο Σταυρό, πολύ ψηλά πάνω από το Ναό να φωτίζει ολόκληρη την περιοχή. Στην αρχή μας έπιασε φόβος αλλά αμέσως συνήλθαμε και γονατίσαμε ξεχνώντας την αποστολή μας, κλαίγοντας σαν μικρά παιδιά. Περιττό βέβαια να σας πω ότι παρακολουθήσαμε την ιερά αγρυπνία μέχρι τέλους γεμάτοι συγκίνηση, όχι πια σαν διωκτικά όργανα αλλά σαν πιστοί Χριστιανοί. Το πρωί όταν κατεβήκαμε στη Σχολή διηγηθήκαμε σε όλους το μέγα θαύμα που ευτυχήσαμε να δούμε. Κατόπιν έγιναν ανακρίσεις και όλοι μας ενόρκως καταθέσαμε ότι είδαμε πεντακάθαρα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό ψηλά."

Η μαρτυρία του Αθανάσιου Πριμάλη, οδηγού τραμ εκείνο το βράδυ, συγκλονίζει και συγκινεί: «Το βράδυ ἐκεῖνο τοῦ 1925, ποὺ φανερώθηκε ὁ Τίμιος Σταυρός, ἔκανα τὸ τελευταῖο δρομολόγιο ὡς ὁδηγὸς τράμ. Εἶχα φθάσει στὴν Ὁμόνοια καὶ ἔκανα τὸν κύκλο της, ὅταν εἶδα τοὺς ἀνθρώπους νὰ κοιτάζουν πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ φωνάζουν: “Κοιτᾶξτε... ὁ Σταυρός... ὁ Σταυρός”. Ἀμέσως πάτησα φρένο καὶ σταμάτησα τὸ ὄχημα. Ἔβγαλα τὸ κεφάλι μου ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ ὀχήματος καὶ εἶδα κι᾿ ἐγὼ ὁ ἀνάξιος τὸν Τίμιο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας – δοξασμένο νἆ ναι τὸ ἅγιον Ὄνομά Του!– νὰ φεγγοβολᾶ πάνω ἀπὸ τὸν Ὑμηττό. Δὲν θυμᾶμαι πόσο κράτησε αὐτό. Ἕνα μόνο γνωρίζω, ὅτι ὁ Τίμιος Σταυρὸς ποὺ εἶδα ἐκεῖνο τὸ βράδυ μ᾿ ἔκανε ἄλλο ἄνθρωπο. Ἀπὸ τότε ὅλοι στὴν οἰκογένειά μου γίναμε πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν».  

Ο άνθρωπος  αυτός δεν ήταν στον τόπο του θαύματος αλλά στο κέντρο της Αθήνας! Μία μοναχή (Ευφροσύνη Καλμπένη) ομολογούσε πως ο τυφλός πατέρας της κοιτούσε το σημείο στον ουρανό και έκραζε σπαρακτικά το "Κύριε ελέησον".

Οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι πανηγυρίζουν και δοξάζουν το Θεό για την ευλογία αυτή. Οι Καινοτόμοι Αρχιερείς, Θεομάχοι όπως εκείνοι οι Αρχιερείς των Εβραίων αντιδρούν με τον ίδιο ζήλο να καταπνίξουν τη διάδοση του θαύματος. Φιμώνουν τις εφημερίδες και διατάζουν τους ανώτερους των Αστυνομικών να αποσιωπήσουν τις ένορκες καταθέσεις των οργάνων ότι όντως είδαν το θαύμα στον Υμηττό! Η φιλορθόδοξη εφημερίδα "ΣΚΡΙΠ" δεν φιμώνεται και αναγγέλλει το θαυμάσιο γεγονός της Ορθοδοξίας όπως και η εφημερίδα "Ελληνική". Ο "Σύλλογος των Ορθοδόξων" πολύ σύντομα εκδίδει και την γνωστή σε όλους εικόνα του θαύματος. Μόλις το 1926 η Σχισματική Σύνοδος των Καινοτόμων εκδίδει ανακοίνωση με την οποία ματαιοπονεί να παρουσιάσει το θαύμα ως ψευδές ή ότι  έγινε για να φωτίσει τους Γ.Ο.Χ. να προσχωρήσουν στην αναθεματισμένη υπό των Ορθοδόξων Παπική Καινοτομία! Ο Σύλλογος τω Ορθοδόξων απάντησε στα αστεία επιχειρήματα τεκμηριωμένα και με την παρρησία της αλήθειας.

Ο Θεός ευδόκησε να διασωθεί στην εποχή μας και βιντεοσκοπημένη μαρτυρία γερόντισσας, της κυρίας Ελένης Μητροπούλου,  που ήταν παρούσα στο θαύμα του Τιμίου Σταυρού. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να δει την μαρτυρία στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=O038YbWTavQ  με τίτλο "Αυτόπτης Μάρτυς Θαύματος Τιμίου Σταυρού στους Γ.Ο.Χ.  το 1925" Στο ντοκουμέντο αυτό υπάρχει και ένα συγκινητικό ποίημα που η ευλάβεια και η πίστη των διωκόμενων Ορθοδόξων συνέθεσε αυθόρμητα:

 

Μια νύχτα θεία, σκοτεινή, στα ολόμαυρα ντυμένη

η Εκκλησία η σεμνή με φώτα στολισμένη.

Η ώρα 11μιση η Εκκλησία ψάλλει 

και ο πανσεβάσμιος σταυρός στον ουρανό εφάνη. 

Εφάνηκε σα να λέγε, ιδού κι εγώ μαζί σας

για να με βλέπετε εσείς, να χαίρεται η ψυχή σας.

Ενίσχυσον μας, κράζουμε σαν ορφανά στρουθία

και δώρησε τον θρίαμβο εις την Ορθοδοξία. 


Πηγές και Βοηθήματα:

1) Ανακοινώσεις του "Συλλόγου των Ορθοδόξων"

2)Περιοδικὸ “Τὰ Πάτρια”, Τόμος Α´ τοῦ 1976. Ἱερομ. Καλλιόπιου Γιαννακόπουλου. 

3) Ἄρθρα τῶν ἐφημερίδων τῆς ἐποχῆς.

*Στίχοι από την υμνολογία του Τιμίου Σταυρού.