ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ ΤΗ ΑΓΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
"Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε"!
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά!
Για μία ακόμη φορά και φέτος εορτάζουμε το κοσμοσωστήριο και πανευφρόσυνο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα. Δόθηκε έτσι στους φιλόχριστους αδελφούς πάλι η ευκαιρία να καταφρονήσουν για λίγο την ζάλη από την πολλή μέριμνα των βιωτικών υλικών φροντίδων, να έλθουν στον εαυτό τους, να απασχολήσουν το νουν τους με τα πνευματικά, να φέρουν στην μνήμη τους τον Θεό, να τον δοξάσουν, θαυμάζοντες την άπειρη σοφία και το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο έσωσε το ανθρώπινο γένος, συγκαταβαίνοντας μέχρι να ενδυθεί την μορφή του δούλου, λαμβανοντας την ανθρώπινη φύση.
Μέγα το μυστήριο, αγαπητοί αδελφοί, της ενανθρωπήσεως του Θεού (Λόγου), διότι βλέπουμε τον φοβερότατο Θεό να γίνεται ταπεινός άνθρωπος. Ο Απερίγραπτος περιγραπτός, ο Ασώματος υλικός, ο Αόρατος ορατός. "Θεός ο γεννηθείς, η δε μήτηρ παρθένος"(Στίχοι Συναξαρίου). Τι μεγαλύτερο θαύμα είδε η κτίση;
Κανένας θνητός με την κοινή λογική του δεν δύναται να διεισδύσει στην κατανόηση του μεγάλου αυτού μυστηρίου, αφού ούτε στους Αγγέλους ήταν καταληπτός ο τρόπος της ενανθρωπήσεως του Κυρίου. Τούτο φαίνεται από την απάντηση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην ερώτηση της Παναγίας, "πώς έσται μοι τούτω επεί άνδρα ου γιγνώσκω;", όπου αναφέρθηκε μόνο στην παντοδυναμία του Θεού και είπε: "Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι". Η Εκκλησία πιστεύει, όπως θεολόγησαν οι Άγιοι Πατέρες, ότι οι δύο φύσεις του Χριστού, θεία και ανθρώπινη, ενώνονται σε μία ενιαία υπόσταση, αλλά χωρίς σύγχυση ενώνονται. Ακόμη πιστεύει ότι, αν και οι δύο φύσεις υπάρχουν στον Χριστό, ούτε η ανθρώπινη μεταβάλλεται στην θεότητα, ούτε πάλι η θεότητα σε ανθρωπότητα, αλλά σώζεται ο όρος αμετάβλητος σε κάθε μία των φύσεων.
Διότι η ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό έγινε αδιαρέτως, ασυγχύτως, ατρέπτως και αναλοιώτως, όπως δογμάτισαν οι Άγιοι Πατέρες στις οικουμενικές Συνόδους, με την έμπνευση του Παναγίου Πνεύματος, πολεμούντες τις πλάνες των αιρετικών.
Ο πολέμιος της αλήθειας και του ανθρωπίνου γένους, ο αρχέκακος διάβολος με τα όργανά του (με ανθρώπους δηλαδή στερημένους του φωτισμού της θείας Χάριτος), προσπάθησαν να νοθεύσουν και να αλλοιώσουν την αλήθεια, δογματίζοντας ως αλήθεια τα λογικά συμπεράσματα του εσκοτισμένου νοός τους. Έτσι άλλοι από αυτούς δεν δέχθηκαν την ένωση των δύο φύσεων του Χριστού σε μία υπόσταση, ιδιαίτερα οι Νεστοριανοί. Άλλοι, οι Μονοφυσίτες, φρόνησαν και δίδαξαν ότι μετά την ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό, η ανθρώπινη φύση απορροφήθηκε και έμεινε μόνο η θεία. Άλλοι δογμάτισαν φυρμό και σύγχυση των δύο φύσεων, Θεότητας και ανθρωπότητας. Άλλοι κήρυξαν ότι ο Θείος Λόγος με την σάρκωση δεν προσέλαβε όλη την ανθρώπινη φύση, αλλά τον νουν και λόγον ανεπλήρωσε ο Θείος Λόγος. και πολλοί άλλοι, πολλές πεπλανημένες και αιρετικές διδασκαλίες δίδαξαν, τις οποίες οι Άγιοι Πατέρες με την Τρίτη και Τέταρτη Οικουμενικές Συνόδους αναθεμάτισαν.
'Έτσι, άφησαν σε εμάς ανόθευτη την αλήθεια, την ορθόδοξη πίστη, για την ενανθρώπιση του Κυρίου.
Ας εορτάσουμε, λοιπόν, όλοι οι ευσεβείς πνευματικώς, ας δοξάσουμε την μεγάλη προς εμάς συγκατάβαση του Κυρίου, και παρακολουθούντες τα εξαίσια υμνολογικά άσματα της εορτής, όπως "επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, ανατολή ανατολών και οι εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν...". "Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον! ουρανόν το σπήλαιον, θρόνον χερουβικόν την παρθένον, την φάτνην χωρίον...".
Με αυτά αναβιβάζεται ο νους σε θεία νοήματα, σε πνευματικές θεωρίες και επιπόθηση του Θεού. Γεννάται η επιθυμία και προθυμία για την αναζήτηση
Αγαπητοί αδελφοί, ο Θεός έγινε άνθρωπος, ο Χριστός γεννήθηκε για να αναγεννήσει εμάς πνευματικώς. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει κάθε ευλαβής Χριστιανός να κάνει στον εαυτό του είναι το εάν έχει αναγεννηθεί πνευματικώς.
Όλοι ασφαλώς έχουμε αναγεννηθεί με το θείο Βάπτισμα. Έχουμε, όμως, την αναγέννηση του Θείου Βαπτίσματος;
Διότι με τις προαιρετικές αμαρτίες, χάνεται η χάρις του αγίου βαπτίσματος, μολύνεται η ψυχή και χρειάζεται δεύτερη αναγέννηση, την δια μετανοίας. Αυτός είναι ο απαραίτητος αγώνας κάθε ορθοδόξου χριστιανού που θέλει την σωτηρία του. Να εξετάζει λεπτομερώς τον εαυτό του εάν ελευθερώθηκε από τις αμαρτίες, εάν αποκόπηκε από τις αμαρτωλές συνήθειες και πάθη, εάν ενδύθηκε την "πανοπλία του Θεού" (Εφεσίους Στ', 11), δηλαδή την χάρη του Αγίου Πνεύματος, 'ώστε να αποφεύγει τις μεθόδους του διαβόλου και να μην αμαρτάνει.
Ας ευχόμαστε στον γεννηθέντα Θεό και εν κόσμω οφθέντα να μας χαρίσει την πνευματική αναγέννηση για να αξιωθούμε της αιωνίου ζωής και σωτηρίας.
Ταπεινός ευχέτης προς τον εν Σπηλαίω τεχθέντα Σωτήρα Χριστόν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Γ.Ο.Χ.
+ Ο Θηβών και Λεβαδείας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Σημείωση: Από το περιοδικό "Θηβαϊκή Φωνή" Εκκλησίας Γνήσιων Ορθοδόξων, τεύχος 13 του έτους 2005. Σε κάποια σημεία έγινε γλωσσική προσαρμογή σε πιο σύγχρονο ύφος.
