Στις 9 Μαΐου (εκκλησιαστικό Ορθόδοξο εορτολόγιο- 22/5 νέο πολιτικό ημερολόγιο) η Αγία μας του Χριστού Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του Αγίου Νέου Οσιομάρτυρα Νικολάου του εν Βουναίνοις Λαρίσης.
Ανήμερα της εορτής του Αγίου, κατά το Πάτριο Ορθόδοξο Εορτολόγιο, και μάλιστα κατά την Ιερά Αγρυπνία οπού τελούν Αρχιερείς και κληρικοί της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος της Κανονικής Ιεράς Συνόδου η οποία προεδρεύεται νυν υπό του Αγίου Πρωθιεράρχη Θηβών κκ Χρυσοστόμου, γίνεται το έξης μέγα Θαύμα: Τρέχει ΑΙΜΑ από τα δένδρα στα οποία πάνω παρέδωσε την αγία του ψυχή μετά από φρικτά μαρτύρια τα οποία υπέστη ο Άγιος διά την εμμονή στη Αγία Πίστη του Χριστού μας.Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΘΑΥΜΑ αυτό, γνωστό τόσο στους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς όπως και στους Νεοημερολογίτες και λοιπούς σχισματικούς «παλαιοημερολογίτες» των διαφόρων παρατάξεων, αποτελεί μία ακόμη σύγχρονη μαρτυρία για την εμμονή των Γ.Ο.Χ. στη Γνήσια Ορθοοδοξία και στην Ιερά Παράδοση αυτής όπως της εορτασμού και της ρύθμισης της πνευματικής ζωής κατά το Πάτριο Ορθόδοξο Παλαιό Εορτολόγιο.
Διά τούτο και το Θαύμα του Αγίου ΔΕΝ πραγματοποιείται ούτε κατά τον εορτασμό του Αγίου με το Φραγκικό Παπικό Εορτολόγιο υπό των Νεοημερολογιτών αλλά ούτε κατά την τελετή παράκλησης υπό των Σχισματικών Φλωριναίων «παλαιοημερολογιτών» το πρωί της εορτής του Αγίου.Παραθέτουμε φωτογραφικά στιγμιότυπα από παλαιότερες πανηγύρεις του Αγίου χοροστατούντος του Μακαριστού Μητροπολίτου (Γ.Ο.Χ.) Λαρίσης και Τυρνάβου κυρού Νεκταρίου και του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών και Ποιμενάρχου Γ.Ο.Χ. Λαρίσης κκ Κοσμά, καθώς και το σύντομο Βίο του Αγίου και Μαρτυρία του Θαύματος από Βιβλίο που εξέδωσε η Νεοημερολογητική Επιτροπή του Ιερού Προσκηνυματικού Ναού Αγίου Νικολάου Βουναίνοις.
ΝΙΚΗΣ ΜΥΛΩΝΑ-ΛΟΥΚΑ: "ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΝΕΟΣ" ΛΑΡΙΣΑ 1992
Θαύμα 8ον: ΒΡΟΧΗ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Διηγείται ο Ηλίας Κουρουξίδης κάτοικος Κάτω Βουναίνων.
«Εγώ έμεινα δύο φορές στον Άγιο Νικόλαο. Επειδή για να πιστέψω πρέπει να δω γι’ αυτό λοιπόν έκανα το εξής τέχνασμα. Το 1965 πήγα μία εβδομάδα και φύλαξα κάτω από τα δένδρα του Αγίου Νικολάου. Πήγα μαζί με τον Παλαμίδα.Στον Άγιο Νικόλαο πήγα στις 22 Μαΐου. Τότε που γιορτάζουν οι παλαιοημερολογίτες (ενν. τους Γ.Ο.Χ. ). Φύλαξα όλη τη νύχτα. Οι Παλαιοημερολογίτες όλη τη νύχτα διάβαζαν και προσεύχονταν στην εκκλησία μέχρι το πρωί. Το πρωί μετά τη Θεία Λειτουργία βγήκαν έξω από την εκκλησία και διάβαζαν παράκληση. Δέκα με ένδεκα η ώρα έβγαλαν την εικόνα κάτω από τα δένδρα. Εκεί γονάτισαν κάτω όλοι. Εγώ ήμουν σε μία απόσταση 6-7 μέτρων. Όλοι γονατιστοί έψαλαν την παράκληση. Γύρω στις 11 η ώρα ξαφνικά το δένδρο ρίχνει μία κόκκινη βροχή σαν χαλάζι. Έγινε χαλασμός. Εγώ φοβήθηκα και το έβαλα στα πόδια, έτρεξα ένα χιλιόμετρο χωρίς να το καταλάβω. Μετά ξαναγύρισα.
Οι προσκυνητές μάζεψαν τη βροχή με τα ρούχα, με τα μαντήλια το βαμβάκι κλπ. Μετά μία ώρα ανέβηκαν στο πούλμαν και έφυγαν. Είδα κάτι τρομερό. Τους ρώτησα γιατί σε σας έγινε το θαύμα; Και εκείνοι απάντησαν, ότι εμείς το ζητάμε, κάναμε παράκληση και ο Άγιος μας στο έδωσε . Εσείς δεν το ζητάτε…»+
+
+
+
O AΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ O ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ O ΕΝ ΒΟΥΝΕΝΟΙΣ
Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε πιθανώς στη γη της Μικράς Ασίας. Από την παιδική του ηλικία διακρινόταν για την θερμή πίστη, την αγάπη προς τον Θεό και την ευσέβεια του. Η αρετή και η ανδρεία του Νικολάου δεν μπορούσαν να κρυφθούν. Η φήμη του ξεπέρασε γρήγορα τα στενά όρια της πατρίδος του και απλώθηκε μέχρι και αυτή την Βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη. Ο τότε αυτοκράτορας Λέων ο ΣΤ’ ο Σοφός (886-912 μ. Χ.) ζήτησε και γνώρισε το Νικόλαο. Εκτίμησε αμέσως, με την πρώτη επαφή μαζί του, τα σωματικά και ψυχικά του χαρίσματα και τον διόρισε αρχηγό του αυτοκρατορικού αποσπάσματος της Λαρίσης, που είχε ως σκοπό να φρουρεί και να υπερασπίζεται την πόλη αυτή της Θεσσαλίας.Ανέλαβε τα καθήκοντά του με ζήλο. Το πέρασμα του χρόνου αύξανε την πνευματικότητα του Νικολάου και την αγάπη των στρατιωτών και του λαού στο πρόσωπό του.
Όταν οι Άβαροι έφθασαν μέχρι τη Θεσσαλία, έκαναν βαρβαρική επιδρομή και σκορπούσαν παντού την ερήμωση και το θάνατο. Ο Νικόλαος με τις λιγοστές δυνάμεις του προσπάθησε να αναχαιτίσει τον εχθρό. Οι παμπληθείς όμως δυνάμεις των αντιπάλων εύκολα επικράτησαν και επιδόθηκαν σε γενικές σφαγές και λεηλασίες. Πολλοί από τους κατοίκους εγκατέλειψαν την πόλη και την περιοχή και κατέφυγαν σε ορεινά μέρη. Τελικά και ο Νικόλαος με όσους στρατιώτες είχαν απομείνει πορεύθηκε στο δάσος που βρισκόταν στο όρος της Βουνένης, όπου υπήρχαν πολλοί ασκητές με τα ασκητήρια τους στα απόκρημνα υψώματα. Εγκαταστάθηκε κοντά τους συναγωνιζόμενος αυτούς στην άσκηση και την προσευχή. Μαζί του είχε και τους στρατιώτες του, που ζούσαν και αυτοί την αγγελική ζωή των μοναχών.
Κάποιο βράδυ, ενώ ο Όσιος προσευχόταν, Άγγελος Κυρίου παρουσιάσθηκε και προανήγγειλε τον μαρτυρικό τους θάνατο: «Δεύρο, αθληταὶ του Χριστού, προς το μαρτυρήσαι εαυτούς ευτρεπίσατε». Πράγματι οι εχθροί τους συνέλαβαν και τους υπέβαλαν σε πλήθος βασανιστήρια. Τους προέτρεψαν να αρνηθούν την πίστη τους. Εκείνοι έμειναν αμετακίνητοι στην πατρώα ευσέβεια και τελειώθηκαν μαρτυρικά. Τα ονόματα τους γράφηκαν στο βιβλίο της ζωής. Από αυτά μας είναι γνωστά τα ακόλουθα: Ακίνδυνος, Αρμόδιος, Γρηγόριος, Δημήτριος, Ευώδιος, Θεόδωρος, Ιωάννης, Μιχαήλ, Παγκράτιος, Παντολέων, Χριστόφορος και Αιμιλιανός.
Ο βιογράφος του Αγίου Νικολάου μαζί με τα ονόματα των στρατιωτών Μαρτύρων αναφέρει και τα ονόματα δύο γυναικών μαρτύρων, Ειρήνης και Πελαγίας. Προφανώς θα πρόκειται για δύο ηρωίδες Χριστιανές γυναίκες, που μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού. Θα άνηκαν στον άμαχο πληθυσμό της πόλεως Λαρίσης, που είχε καταφύγει στα ορεινά του Τύρναβου.
Ο μακάριος Νικόλαος, διακρινόμενος για την ανδρεία του, κατόρθωσε να διαφύγει τη μανία του εχθρού. Φεύγοντας από τα μέρη της Λαρίσης και του Τύρναβου, έφθασε στα ενδότερα της Θεσσαλίας, στα μέρη της Καρδίτσας, όπου το χωριό Βούνενα. Εκεί βρήκε κατάλληλο τόπο για άσκηση. Ο Όσιος διάλεξε για κατάλυμα μία σπηλιά, που την σκέπαζε μία βελανιδιά. Εκεί συνέχισε την ασκητική ζωή, που είχε αρχίσει κοντά στους ασκητές του Τύρναβου. Υπέταξε κάθε σωματική επιθυμία και δαιμονική παρεμβολή. Ἡ Χάρη του Θεού τον είχε επισκιάσει.
Όμως οι βάρβαροι επιδρομείς ανακάλυψαν τον αθλητή του Χριστού Νικόλαο. Τον συνέλαβαν και τον πίεζαν με υποσχέσεις και κολακείες να αρνηθεί την πίστη του. Εκείνος αντιστεκόταν γενναία. Τον βασάνιζαν και εκείνος ευχαριστούσε τον Θεό, διότι τον αξίωσε να υπομείνει για χάρη Του βασανιστήρια. Τελικά τον αποκεφάλισαν και έτσι ο Οσιομάρτυρας Νικόλαος έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας και εισήλθε στη χαρά του Κυρίου του.
Ο επίσκοπος της Λαρίσης Φίλιππος μετέφερε με πομπή στην πόλη τα λείψανα των μαρτύρων του Τύρναβου. Το ιερό λείψανο του Αγίου Νικολάου ανακαλύφθηκε από τον δούκα Ευφημιανό της Θεσσαλονίκης. Ο Ευφημιανὸς αρρώστησε κάποτε βαριά από τη φοβερή ασθένεια της λέπρας. Αναζήτησε την θεραπεία του σε όλους τους ιατρούς, αλλά μάταια. Άρχισε τότε να επικαλείται τους διαφόρους Αγίους και να κάνει αγαθοεργίες ελπίζοντας στο έλεος του Θεού. Προσέφερε τα χρήματά του σε χήρες, ορφανά και φτωχούς. Παρακαλούσε τον Θεό να τον ελεήσει και να του χαρίσει την πολυπόθητη υγεία του. Κατέφυγε στον πολιούχο της Θεσσαλονίκης Άγιο Δημήτριο και τον πολιούχο της Λαρίσης Άγιο Αχίλλειο, που είχε ακούσει πολλά για τα θαύματά τους. Ενώ όμως βρισκόταν στη Λάρισα και προσευχόταν μπροστά στο λείψανο του Αγίου Αχίλλειου, του υποδείχθηκε να μεταβεί στα Όρη των Βουνένων. Το σχετικό όραμα του έλεγε να φροντίσει να βρει το ιερό λείψανο του Οσιομάρτυρα Νικολάου, να λουσθεί σε πηγή που βρίσκεται κοντά στον τόπο του ιερού λειψάνου και να πιστεύει ότι ύστερα από αυτά θα εύρισκε την θεραπεία του. Χαρούμενος από το ελπιδοφόρο τούτο άγγελμα ο Ευφημιανὸς ξεκίνησε για τα Βούνενα, όπου βρήκε το τίμιο σκήνωμα του Αγίου Νικολάου και την δική του θεραπεία. Γεμάτος χαρά και ευγνωμοσύνη για τη θεραπεία που του χάρισε ο Οσιομάρτυρας του Χριστού, έκτισε ένα μικρό ναό και ενταφίασε εκεί το ιερό λείψανο.
++++++++++++++++
SAINT NICHOLAOS THE NEW-MONK-MARTYR IN BOUNENA
On May 9 (Orthodox old calendar -22 / 5 new political calendar) in Holy Church of Christ, we celebrate the memory of St. Nicholas the New Osiomartyr in Vounaina of Larisa’s region in Greece. On savage of the holy feast, by the paternal Orthodox Calendar, and even during wakefulness Holy ceremonies by Hierarches and holy clergy of the Church of G.O.C. of Greece of canonical Holy Synod which now is chaired by the saint First-Hierarch of Thebes Chrysostom, the following great Miracle is happened: BLOOD runs from the trees in which St Nicholaos handed over the holy soul after the horrific martyrdoms that he suffered by his persistence in Holy Faith of our Christ.
It should be noted that the undisputed WONDER is known both as in Genuine Orthodox Christians and other sectarians, old calendarists of various factions and New- calendarists. It is still a contemporary testimony to the persistence of G.O.C. in Genuine Orthodoxy and Holy Tradition as the celebration of Church’s feasts and the regulation of intellectual life by the Old Orthodox Calendar. This Miracle of Saint is NOT done either during the celebration of St with the franc, Papal Calendar of New-calendarists and also not at the ceremony in the “Paraklisis” of Schismatic Florinites false “old-calendarists” in morning of the feast of Saint. We publish photographs from the previous ceremonies of Saint with the late Metropolitan (G.O.C.) of Larissa and Tirnavos Nectarius and Metropolitan of Trikki and Shepherd of G.O.C. in Larissa Cosmas and a short text on saint’s life and testimony of miracle Paper issued by the New-calendarist Commission of Holy Church in Vounaina.
NIKIS MYLONA LUCKA: "THE NEW-MARTYR SAINT NICHOLAOS" LARISSA 1992
Miracle 8th: BLOOD RAIN FROM TREES OF SAINT
Mr Elias Kourouxidis, resident in Kato Vounaina, tells:
“I stayed twice in Saint Nicholaos (monastery). Because to believe, I need to see, then I did the following trick. In 1965 I went a week and staying under the trees of St. Nicholas. I went along with (Mr) Palamida. I went to St Nicholas on 22 May. Then Old-calendarists (G.O.C.) celebrate (the Saint’s Holy Memory. I store overnight. The old calendarists all night were reading and praying in the church until the morning. The morning after the Divine Liturgy they came out from church and read request. Ten to eleven O’clock, they brought out the (holy) icon, beneath the trees. They all kneel down. I was at a distance of 6-7 meters. All were kneeling and said psalms. Around 11 o'clock suddenly the tree casts a red rain like hail. It was hubbub. I feared and run away, I ran a km without to understand. After, I returned. The pilgrims collected rain (of blood) with clothes, with cotton, handkerchiefs, etc. After an hour they climbed to the coach and left. I saw something terrible. I asked why happened this miracle in you? They replied that we ask, we request and Saint gave us. You do not ask" ...
He assumed his duties with zeal. Over time the spirituality of Nicholas and his love of soldiers and people to him increases.
When the Avarians amounted to Thessaly, were barbaric raids and they spread devastation everywhere and death. Nicholaos with few forces tried to stop the enemy. Although the multitudinous forces of enemies easily prevailed and they served in a general massacre and pillage. Many residents fled the city and the region and sought refuge in mountain areas. Finally, Nicholas with soldiers went to the forest of Mount Vounena where there were many hermits in the hermitages in the steep hills. He settled near them, competitor in their exercise and prayer. With him, he had his soldiers who lived the angelic life of the monks.
One evening, while the saint praying, an angel of Lord appeared to him and announced the death of the martyrs: “Come, athletes of Christ, prepare yourselves to martyr”. Indeed, the enemies arrested them and tortured by a crowd. They urged them to deny their faith. They remained firm in paternal piousness and they died testimony. Their names were written in the book of life. From these (names), we know the following: Akindinus, Armodios, Gregory, Demetrius, Evodios, Theodore, John, Michael, Pagkratios, Pantoleon, Christopher and Emilianos.
The biographer of St. Nicholas with the names of soldiers and Martyrs says the names of two women Martyrs, Irene and Pelagia. Obviously they will be two heroines Christian women, martyrs for the love of Christ. They would belong to the civilian population of the city of Larissa, that had taken refuge in the mountains of Tyrnavos.
The blessed Nicholas, distinguished for the bravery, managed to escape the fury of the enemy. Leaving parts of Larissa and Tyrnavos and he arrived in the inner part of Thessaly, in parts of Karditsa, where the village of Vounena. There he found a suitable place for exercise. The saint chose a cave for shelter, which was covered an oak. He continued the ascetic life, which began near hermits of Tyrnavos. He got under any physical desire and demonic interference. The grace of God overshadow him.
But the barbarians invaders discovered the athlete of Christ Nicholaos. They arrested him and were pressurizing with promises and blarney to deny his faith. He bravely resists. The tortured him and he pleased God, because He claimed him to endure for Him tortures. Eventually, they decapitated him and the Righteous- Martyr Nicholas took the amarantos wreath of glory and he entered in the joy of the Lord.
The bishop of Larissa Philip moved in procession the relics of the Martyrs of town of Tyrnavos. The holy relics of St. Nicholas were discovered by Duke Effimiano of Thessaloniki. Effimianos was once heavy sick from the terrible disease of leprosy. He sought treatment at all physicians, but in vain. Then he began to invoke the various saints and hoping to do charity and the mercy of God. He offered her money to widows, orphans and poor. He begged God to give mercy him and to give the so- wanted health. He fled the patron Saint Demetrius of Thessaloniki and the patron Saint of Larissa Achilleios, who had heard a lot about their miracles. While he was in Larissa and was praying in front of the relics of St. Achilleios, he was advised to go to the mountains of Vounena.
The relative vision said him to find the sacred relics of Righteous- martyr Nicholas, to wash himself to a source close to the place of holy relics and to believe that after these, he would found the treat. Happy by the promising of this dispatch, Effimianos began to Vounena, where he found the holy relics of St. Nicholas and his treatment. Full of joy and gratitude for the treatment which gave the Righteous- Martyr of Christ, built a small church and there he entomb the holy relics.
