ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

  

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 

ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΠΕΥΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Τη Δευτέρα 25η Μαρτίου πανηγύρισε με λαμπρότητα ο ιστορικός Ιερός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πεύκης στον βόρειο τομέα της Αθήνας. Τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Αττικής και Μεγαρίδός κ. Κοσμά, βοηθούμενος υπό του Πανοσιολογιωτάτου Ιερομονάχου π. Ευθυμίου Κωτούλα. Προσήλθε πλήθος πιστών, παρόλο που οι περισσότεροι αδελφοί μας ήταν αναγκασμένοι να εργάζονται ως καθημερινή κατά το πολιτικό ημερολόγιο. Τον θείο λόγο κήρυξε καταλλήλως ο Σεβασμιώτατος Αττικής κ. Κοσμάς αναφερθείς στο ιερό Ευαγγέλιο και την υμνολογία της εορτής. Ο λόγος θα αναρτηθεί σύντομα σε ηχογράφηση. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργία, τελέστηκε η λιτανεία της ιεράς εικόνας στις οδούς πέριξ του Ιερού Ναού. 

ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΠΙΕΡΙΑΣ

Ιερούργησε ο Πανοσιώτατος Ιερομόναχος π. Αθανάσιος Δημουλάς και προσήλθαν πιστοί από διάφορες περιοχές της Μακεδονίας. Φωτογραφίες από την ευλόγηση των άρτων.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΝΑΝΤΕΡΟΥ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟ ΑΓΝΑΝΤΕΡΟ

Το Σάββατο 9 Μαρτίου, εορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τελέστηκε Θεία Λειτουργία  στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Αγναντερού Καρδίτσας, όπου εξυπηρετούνται οι πιστοί των Τρικάλων κα της Καρδίτσας. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Λειτουργός π. Αθανάσιος Δημουλάς τέλεσε ιερό Μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του αοιδίμου Πρωθιεράρχου μας και Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κυρού Χρυσοστόμου. Στην ενορία των Γ.Ο.Χ. Αγναντερού εξυπηρετούνταν ως λαϊκός ο μακαριστός Ιεράρχης Χρυσόστομος (+2023). Την επομένη, Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, ο Παν/τος π. Αθανάσιος ιερούργησε στον ίδιο ιερό Ναό.

ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΗΜΩΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ...

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας: Και ως άνθρωπος έζη και συμπεριεφέρετο, 

και ως Λόγος τα πάντα εζωογόνει, και ως Υιός συνυπήρχε μετά του Πατρός!

Αθανασίου Αλεξανδρείας του Μεγάλου

Λόγος β’ Περί ενανθρωπήσεως

Β’. Μέσα προς επίτευξιν του σκοπού

1. Τα θαυμάσια έργα του Χριστού

17. Δεν ήτο βεβαίως εγκλεισμένος εις το σώμα· ούτε ευρίσκετο μεν εις το σώμα αλλά δεν ευρίσκετο εις άλλα μέρη· ούτε εκινούσε το σώμα μόνον και όλα τα άλλα ήσαν χωρίς την ενεργειάν του και την πρόνοιάν του. Αντιθέτως πράγμα πολύ παράδοξον, επειδή ήτο Λόγος, δεν συνεκρατείτο μεν από τίποτε, μάλλον δε συνεκράτει αυτός τα πάντα.

Και όπως, ενώ ευρίσκεται εις όλην την κτίσιν, ουσιαστικώς ευρίσκεται εκτός του παντός, αλλ᾽ εις πάντα ευρίσκεται διά των ενεργειών του διαρρυθμίζει τα πάντα και απλώνει εις πάντα την πρόνοιάν του, ζωοποιεί το καθένα και όλα μαζί· περιέχει τα πάντα και δεν περιέχεται από τίποτε εκτός μόνον από τον Πατέρα του εις τον οποίον υπάρχει όλος κατά πάντα· έτσι υπάρχων και εις το ανθρώπινον σώμα και δίδων ζωήν εις αυτό, ευλόγως έδιδε ζωήν και εις τα πάντα.

Υπήρχεν εις όλα και ευρίσκετο έξω από όλα· και ενώ ανεγνωρίζετο διά των έργων του σώματος, δεν ήτο αφανής και από την ενέργειάν του επί της κτίσεως. Έργον της ψυχής είνε να παρακολουθή μεν διά της διανοίας όσα είνε έξω από το σώμα της, όχι όμως και να ενεργή έξω από το σώμα της, ή με την παρουσίαν του σώματος να μετακινή και όσα ακόμη είνε μακράν του.

Ουδέποτε π.χ. ένας άνθρωπος που σκέπτεται όσα είνε μακράν του δύναται να τα κινή και να τα μεταφέρη. Ούτε εάν ένας κάθεται εις την οικίαν του και σκέπτεται τα ουράνια σώματα, δύναται και τον ήλιον να κινή και τον ουρανόν να περιστρέφη.

Βλέπει βεβαίως αυτά να κινούνται και να έχουν γίνη, αλλ’ οπωσδήποτε δεν είνε ικανός να ενεργήση.

Δεν ήτο όμως τέτοιος ο Λόγος του Θεού ως άνθρωπος. Δεν ήτο δεμένος από το σώμα, αλλά μάλλον αυτός το εκράτει, ώστε και εντός αυτού ευρίσκετο και εις όλα υπήρχεν· και έξω από τα όντα υπήρχε και μόνον εις τον Πατέρα ανεπαύετο.

Και το αξιοθαύμαστον ήτο το εξής, ότι και ως άνθρωπος έζη και συμπεριεφέρετο, και ως Λόγος τα πάντα εζωογόνει, και ως Υιός συνυπήρχε μετά του Πατρός.

Δι’ αυτό κατά την γέννησίν του εκ της Παρθένου αυτός δεν υπέφερε, ούτε υπάρχων εις το σώμα εμολύνετο, αλλά μάλλον ηγίαζε το σώμα. Διότι αν και υπάρχει εις όλα, δεν παίρνει από όλα, αλλά μάλλον τα πάντα ζωογονούνται και τρέφονται από αυτόν.

Εάν π.χ. ο ήλιος που έγινεν από αυτόν και ημείς τον βλέπομεν να περιφέρεται εις τον ουρανόν, δεν μολύνεται όταν έρχεται εις επαφήν με τα επίγεια πράγματα, ούτε χάνει την λάμψιν του εξ αιτίας του σκότους, αλλ’ αντιθέτως αυτός τα φωτίζει και τα καθαρίζει, πολύ περισσότερον ο πανάγιος Λόγος του Θεού, ο ποιητής και Κύριος του ηλίου, με το να ζη με το σώμα δεν εμολύνετο, αλλά μάλλον, επειδή αυτός ήτο άφθαρτος, εζωοποίει και ηγίαζε και το σώμα που ήτο θνητόν. Διότι λέγει· «Ος αμαρτίαν ουκ εποίησεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού» (Α’ Πε 2, 22).

Απόσπασμα από το βιβλίο Αθανασίου Αλεξανδρείας του Μεγάλου «Άπαντα τα έργα, τόμος 1, Απολογητικά», εισαγωγή Παναγιώτης Χρήστου κείμενο, μετάφραση, σχόλια Στέργιος Σάκκος.

Πηγή: pemptousia.gr (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (16): Από την Τήνο στην Χαλκίδα...

 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ 

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΥΤΙΚΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

 

Το παρόν άρθρο για τον Ομολογιακό Αγώνα των Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Παναγίας Κεχροβουνίου Τήνου αφιερώνεται στην Μαρτυρική Αδελφότητα των Ομολογητριών Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Αγίας Παρακευής Χαλκίδας. Ο αναγώστης θα διαπιστώσεί πολλές ομοιότητες στο άρθρο του τότε για τους σημερινούς διώκτες των Γ.Ο.Χ. Οι οσιώτατες Μοναχές συνεχίζουν να τιμούν το ράσο, έστω και στην εξορία και την καταφρόνηση "άχρι καιρού". 

Το μίσος και η κατάντια των διωκτών τους έφτασε σε τέτοιο σημείο που τις απαγορεύουν να έχουν πρόσβαση και να πάρουν τα πράγματα από τα κελλιά τους!! Τις καλούν να στείλουν email (ηλεκτρ. μήνυμα) στον δικηγόρο τους για να καταθέσουν ακριβή κατάλογο με τα δικά τους πράγματα στα κελλιά τους!! Μάλιστα απαιτούν να τους τα δώσουν στην πόρτα και να μην επιτρέψουν ούτε την είσοδο τους στην Μονή!! Άνθρωποι του μίσους και του φανατισμού, ανάξιοι της κλήσεως "Χριστιανός" παρουσιάζονται να νηστεύουν και να περιμένουν Πάσχα ενώ έχουν κορεστεί από τις σάρκες των αδελφών τους. Μάλιστα έχουν το θράσος να καλούν τις μοναχές σε "μετάνοια" (!!!) ενώ αυτές παραμένουν στην ορθόδοξη ομολογία και τιμούν την μνήμη του Ορθοδόξου Πρωθιεράρχου των Γ.Ο.Χ., Μητροπολίτου Θηβών κυρού Χρυσοστόμου (+2023). 

Τους καλούν σε "μετάνοια", αυτοί που χρήζουν άμεσης και ειλικρινούς μετάνοιας για το κατάντημα τους ως ρασοφόροι, σε προσωπικό και εκκλησιαστικό επίπεδο. Αυτοί που κατάντησαν προδότες των τιμίων χειρών του Αρχιερέως Χρυσοστόμου που τους χειροτόνησε και συναγελάζονται, ως προδότες της Εκκλησίας, με αυτούς που εξυβρίζουν τον Μακαριστό Πρωθιεράρχη Χρυσόστομο και τον "αναθεματίζουν". Όλα για την ματαιοδοξία τους, ζητιανεύοντας την μίτρα... Έσχατα χρόνια! Έσχατοι καιροί! Ρασοφόροι του 8ου αιώνος...

ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΤΗΝΟΥ by foniecclesias on Scribd

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (15)

 

Ασπίς της Ορθοδόξου Πίστεως

Ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων (1926)

Ασπίς της Ορθοδόξου Πίστεως (1926 - Άγιο Όρος)-smal by foniecclesias on Scribd

Εκδόθηκε μόλις 2 χρόνια μετά το ημερολογιακό σχίσμα υπό του Συνδέσμου των Ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων. Ευχαριστούμε αγαπητό εν Χριστώ αδελφό για την αποστολή του αρχείου.

ΣΤΑΥΡΟΣ, ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟΥΣ Γ.Ο.Χ. 1925 

(Φέτος συμπηρώνεται ένας αιώνας από την Θεόθεν Βεβαίωση του Ιερού Αγώνος)

 Πῶς κάνουμε σωστὰ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ;

Πῶς ὅμως θὰ γίνει καὶ γιὰ μᾶς φυλακτήριο τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ; Πῶς θὰ γίνει στὰ χέρια μᾶς φόβητρο τῶν δαιμόνων; Ἂν τὸ κάνουμε σωστά! Ἂν τὸ κάνουμε, ὅπως μᾶς παραδίδει καὶ μᾶς διδάσκει ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας, δηλαδὴ μὲ πίστη, εὐλάβεια, συναίσθηση, ἱεροπρέπεια, ταπείνωση καὶ διάκριση.

Ἀρχικὰ ἑνώνουμε τὰ τρία πρῶτα δάκτυλα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ, ὀμολογώντας ἔτσι τὴν πίστη μας σ᾿ ἕνα Θεό, ποὺ εἶναι ταυτόχρονα καὶ τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα -ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα-, ὁμοούσια, ἑνωμένα μεταξύ τους «ἀχωρίστως» καὶ «ἀδιαιρέτως». Τὰ ἄλλα δύο δάκτυλα, ποὺ ἀκουμποῦν στὴν παλάμη, συμβολίζουν τὶς δύο φύσεις, δύο θελήσεις καὶ δύο ἐνέργειες τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη. Μ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο κάνουμε μιὰ συμβολικὴ ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας, ποὺ βάσεις καὶ θεμέλιά της ἀποτελοῦν τὸ τριαδολογικὸ καὶ τὸ χριστολογικὸ δόγμα.

Μετὰ φέρνουμε τὸ χέρι στὸ μέτωπο, τὴ σωματικὴ περιοχὴ τῆς διανοητικῆς λειτουργίας, φανερώνοντας ἔτσι ὅτι ἀγαποῦμε τὸν Θεὸ μ᾿ ὅλη τὴ διάνοιά μας, καὶ ὅτι ἀφιερώνουμε σ᾿ Αὐτὸν ὅλες τὶς σκέψεις μας.

Τὸ χέρι ἔρχεται κατόπιν στὴν κοιλιά. Ἔτσι δηλώνουμε συμβολικὰ ὅτι προσφέρουμε στὸν Κύριο ὅλες τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ ὅλα τὰ συναισθήματά μας.

Τέλος, φέρνουμε τὸ χέρι στοὺς ὤμους, πρῶτα στὸν δεξιὸ καὶ μετὰ στὸν ἀριστερό, ὀμολογώντας ἔτσι ὅτι καὶ κάθε σωματική μας δραστηριότητα ἀνήκει σ᾿ Ἐκεῖνον.

Μιὰ ἄλλη συμπληρωματικὴ ἑρμηνεία, θεολογικώτατη μέσα στὴν ἁπλότητά της, μᾶς δίνει στὴν πέμπτη διδαχή του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὃ Αἰτωλός:

«Ἀκούσατε, χριστιανοί μου, πῶς πρέπει νὰ γίνεται ὁ σταυρὸς καὶ τί σημαίνει. Μᾶς λέγει τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον πὼς ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, δοξάζεται εἰς τὸν οὐρανὸν περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους. Τί πρέπει νὰ κάμῃς καὶ ἐσύ; Σμίγεις τὰ τρία σου δάκτυλα μὲ τὸ δεξιὸν τὸ χέρι σου καί, μὴν ἠμπορώντας νὰ ἀνεβῇς εἰς τὸν οὐρανὸν νὰ προσκυνήσῃς, βάνεις τὸ χέρι σου εἰς τὸ κεφάλι σου, διότι τὸ κεφάλι σου εἶναι στρογγυλὸ καὶ φανερώνει τὸν οὐρανόν, καὶ λέγεις μὲ τὸ στόμα: Καθὼς ἐσεῖς οἱ ἄγγελοι δοξάζετε τὴν ἁγίαν Τριάδα εἰς τὸν οὐρανόν, ἔτσι καὶ ἐγώ, ὡς δοῦλος ἀνάξιος, δοξάζω καὶ προσκυνῶ τὴν ἁγίαν Τριάδα. Καὶ καθὼς αὐτὰ τὰ δάκτυλα εἶναι τρία -εἶναι ξεχωριστά, εἶναι καὶ μαζὶ- ἔτσι εἶναι καὶ ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, τρία πρόσωπα καὶ ἕνας μόνος Θεός. Κατεβάζεις τὸ χέρι σου ἀπὸ τὸ κεφάλι σου καὶ τὸ βάνεις εἰς τὴν κοιλίαν σου καὶ λέγεις: Σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω, Κύριέ μου, ὅτι κατεδέχθης καὶ ἐσαρκώθης εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου διὰ τὰς ἁμαρτίας μας. Τὸ βάζεις πάλιν εἰς τὸν δεξιόν σου ὦμον καὶ λέγεις: Σὲ παρακαλῶ, Θεέ μου, νὰ μὲ συγχωρήσῃς καὶ νὰ μὲ βάλῃς εἰς τὰ δεξιὰ μὲ τοὺς δικαίους. Βάνοντάς το πάλι εἰς τὸν ἀριστερὸν ὦμον, λέγεις: Σὲ παρακαλῶ, Κύριέ μου, μὴ μὲ βάλῃς εἰς τὰ ἀριστερὰ μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς. Ἔπειτα, κύπτοντας κάτω εἰς τὴν γῆν: Σὲ δοξάζω, Θεέ μου, σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω ὅτι, καθὼς ἐβάλθηκες εἰς τὸν τάφον, ἔτσι θὰ βαλθῶ καὶ ἐγώ. Καὶ ὅταν σηκώνεσαι ὀρθός, φανερώνεις τὴν Ἀνάστασιν, καὶ λέγεις: Σὲ δοξάζω, Κύριέ μου, σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω, πὼς ἀναστήθηκες ἀπὸ τοὺς νεκρούς, διὰ νὰ μᾶς χαρίσῃς τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον. Αὐτὸ σημαίνει ὁ πανάγιος σταυρός.»

("ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ" ΕΚΔΟΣΗ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2011)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (14)

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Εἰς Ἱερομάρτυρα, Ἦχος δ’.

            Καὶ τρόπων μέτοχος καὶ θρόνων διάδοχος τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε εἰς θεωρίας ἐπίβασιν. Διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γεώργιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ by ECCLESIA GOC on Scribd

ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Σύμβολον Πίστεως τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου

Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας του Μεγαλου.

Ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σῴαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται.

Πίστις δὲ καθολικὴ αὕτη ἐστίν, ἵνα ἕνα Θεὸν ἐν Τριάδι καὶ Τριάδα ἐν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τὰς ὑποστάσεις, μήτε τὴν οὐσία μερίζοντες· ἄλλη γὰρ ἐστιν ἡ τοῦ Πατρὸς ὑπόστασις, ἄλλη τοῦ Υἱοῦ, καὶ ἄλλη τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἀλλὰ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ ἁγίου Πνεύματος μία ἐστὶ Θεότης, ἴση δόξα, συναΐδιος ἡ μεγαλειότης. 

Οἷος ὁ Πατὴρ, τοιοῦτος καὶ ὁ Υἱός, τοιοῦτο καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. Ἄκτιστος ὁ Πατήρ, ἄκτιστος ὁ Υἱός, ἄκτιστον καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα. Ἀκατάληπτος ὁ Πατήρ, ἀκατάλήπτος ὁ Υἱός, ἀκατάληπτον καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Αἰώνιος ὁ Πατὴρ, αἰώνιος ὁ Υἱός, αἰώνιον καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα· πλὴν οὐ τρεῖς αἰώνιοι, ἀλλ᾿ εἷς αἰώνιος· ὥσπερ οὐδὲ τρεῖς ἄκτιστοι, οὐδὲ τρεῖς ἀκατάληπτοι, ἀλλ΄ εἷς ἄκτιστος, καὶ εἷς ἀκατάληπτος. Ὁμοίως παντοκράτωρ ὁ Πατήρ, παντοκράτωρ ὁ Υἱός, παντοκράτωρ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς παντοκράτορες, ἀλλ᾿ εἷς παντοκράτωρ. Οὕτω, Θεὸς ὁ Πατήρ, Θεὸς ὁ Υἱός, Θεὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς Θεοί, ἀλλ᾿ εἷς Θεὸς. Ὡσαύτως, Κύριος ὁ Πατήρ, Κύριος ὁ Υἱός, Κύριον καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς Κύριοι, ἀλλ᾿ εἷς ἐστὶ Κύριος· ὅτι, ὥσπερ μοναδικῶς ἑκάστην ὑπόστασιν Θεὸν καὶ Κύριον ὁμολογεῖν χριστιανικῇ ἀληθείᾳ ἀναγκαζόμεθα, οὕτω τρεῖς Θεούς, ἥ τρεῖς Κυρίους λέγειν καθολικῇ εὐσεβείᾳ κωλυόμεθα.

Εἷς οὖν ἐστι Πατήρ, οὐ τρεῖς Πατέρες· εἷς Υἱός, οὐ τρεῖς Υἱοί· ἓν Πνεῦμα ἅγιον, οὐ τρία Πνεύματα ἅγια· καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Τριάδι, οὐδὲν πρῶτον, ἢ ὕστερον, οὐδὲν μεῖζον, ἢ ἔλαττον, ἀλλ᾿ ὅλαι αἱ τρεῖς ὑποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι ἑαυταῖς εἰσὶ καὶ ἴσαι· ὥστε κατὰ πάντα, Ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σῴαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται. Πίστις δὲ καθολικὴ αὕτη ἐστίν, ἵνα ἕνα Θεὸν ἐν Τριάδι καὶ Τριάδα ἐν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τὰς ὑποστάσεις, μήτε τὴν οὐσία μερίζοντες· ἄλλη γὰρ ἐστιν ἡ τοῦ Πατρὸς ὑπόστασις, ἄλλη τοῦ Υἱοῦ, καὶ ἄλλη τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἀλλὰ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ ἁγίου Πνεύματος μία ἐστὶ Θεότης, ἴση δόξα, συναΐδιος ἡ μεγαλειότης.

Ὁ Πατὴρ ἀπ΄ οὐδενὸς ἐστι πεποιημένος, οὔτε δεδημιουργημένος, οὔτε γεγεννημένος· ὁ Υἱὸς ἀπὸ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐστιν, οὐ πεποιημένος, οὐδὲ δεδημιουργημένος, ἀλλὰ γεγεννημένος [ἐκ τοῦ Πατρός·] τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἀπὸ τοῦ Πατρός, οὐ πεποιημένον, οὔτε δεδημιουργημένον, οὔτε γεγεννημένον, ἀλλ᾿ ἐκπορευτόν. Εἷς οὖν ἐστι Πατήρ, οὐ τρεῖς Πατέρες· εἷς Υἱός, οὐ τρεῖς Υἱοί· ἓν Πνεῦμα ἅγιον, οὐ τρία Πνεύματα ἅγια· καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Τριάδι, οὐδὲν πρῶτον, ἢ ὕστερον, οὐδὲν μεῖζον, ἢ ἔλαττον, ἀλλ᾿ ὅλαι αἱ τρεῖς ὑποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι ἑαυταῖς εἰσὶ καὶ ἴσαι· ὥστε κατὰ πάντα, ὡς εἴρηται, καὶ Τριὰς ἐν μονάδι καὶ μονὰς ἐν Τριάδι λατρεύεται. 

Ὁ θέλων οὖν σωθῆναι οὕτω περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος φρονείτω· πλὴν ἀναγκαῖον ἔτι ἐστί, πρὸς αἰώνιον σωτηρίαν, ὅπως καὶ τὴν ἐνανθρώπησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὀρθῶς πιστεύῃ. Ἔστιν οὖν πίστις ὀρθή, ἵνα πιστεύωμεν καὶ ὁμολογῶμεν ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ τοῦ Θεοῦ Υἱός, καὶ Θεὸς καὶ ἄνθρωπός ἐστι. Θεός έστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, πρὸ αἰώνων γεννηθείς, [καὶ ἄνθρωπός ἐστιν ἐκ τῆς οὐσίας τῆς Μητρός, ἐν χρόνῳ γεννηθείς.] Τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος, ἐκ ψυχῆς λογικῆς καὶ ἀνθρωπίνης σαρκὸς ὑποστάς· ἴσος τῷ Πατρὶ κατὰ τὴν Θεότητα· ἐλάττων τοῦ Πατρὸς κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα [εἰς Θεότητα·] ὅς, εἰ καὶ Θεὸς ὑπαρχει καὶ ἄνθρωπος, ὅμως οὐ δύο, ἀλλ᾿ εἷς ἐστι Χριστός.

Εἷς δέ, οὐ τροπῇ Θεότητος εἰς σάρκα, ἀλλὰ προσλήψει ἀνθρωπότητος εἰς θεότητα· εἷς πάντως, οὐ συγχύσει φύσεων, ἀλλ᾿ ἑνώσει ὑποστάσεων· ὥσπερ γὰρ ψυχὴ λογικὴ καὶ σὰρξ εἷς ἐστιν ἄνθρωπος, οὕτω Θεὸς καὶ ἄνθρωπος εἷς ἐστι Χριστός, ὁ παθὼν διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν καὶ κατελθὼν εἰς τὸν ᾅδην, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἀνελθὼν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθήμενος ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός τοῦ Παντοκράτορος· ὅθεν ἐλεύσεται κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς· οὗ τῇ παρουσίᾳ πάντες ἄνθρωποι ἀναστήσονται σὺν τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ἀποδώσοντες περὶ τῶν ἰδίων ἔργων λόγον· καὶ οἱ μὲν τὰ ἀγαθὰ πράξαντες πορεύσονται εἰς ζωὴν αἰώνιον· οἱ δὲ τὰ φαῦλα εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.

Αὕτη ἐστὶν ἡ καθολικὴ πίστις, ἣν εἰ μὴ τις πιστῶς τε καὶ βεβαίως πιστεύσῃ, σωθῆναι οὐ δυνήσεται.ὡς εἴρηται, καὶ Τριὰς ἐν μονάδι καὶ μονὰς ἐν Τριάδι λατρεύεται.

ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΥΠΟ ΦΑΤΡΙΑΣΤΩΝ (Β' ΜΕΡΟΣ)

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ 

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΩΝ ΦΑΤΡΙΑΣΤΩΝ ΣΤΟΝ 

ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΑΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ἁγίος Γρηγορίος Παλαμᾶς: 

«Οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· 

καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί»

(Πρώτη δημοσίευση. Έχουμε αιτηθεί ενημέρωση κι από την διωκόμενη αδελφότητα)

Η από την ίδρυση της (1927)
διαρκώς σχεδόν διωκόμενη Αδελφότητα
της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνο-
γιατρίσσης Κερατέας Αττικής

Συνήλθε στις 24/2 τ.ε. "τὸ συνέδριον τῆς ματαιότητος" στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Ρουφ Αθηνών.  'Όχι για να τιμήσει την Κυριακή της Ορθοδοξίας και τους Αγίους Πατέρες αλλά για να συκοφαντήσει ψευδώς και να διαβάλλει. Να συκοφαντήσει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά, τον ιερό Κλήρο, τον μοναχισμό και τους Ορθοδόξους πιστούς.

Μίλησαν για τα μαρτύρια των Ορθοδόξων κατά την Εικονομαχία ενώ τα χέρα τους στάζουν ακόμα από το "αίμα" του σχίσματος και των διώξεων. Κραυγαλέο παράδειγμα η βίαιη εκδίωξη των Ομολογητριών της Ορθοδοξίας, Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μύτικα Χαλκίδας. Για δεύτερη φορά γεύονται την διωγμό, αφού έκαναν το πάν για να τις "πετάξουν στον δρόμο". Οι ορθόδοξες Μοναχές δεν έκλιναν γόνυ στο μίσος και στην ιδιοτέλεια τους, δεν συμμορφώθηκαν στο "παραμύθι" τους. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή του Ιερού Αγώνος και γνώριζαν τι έχει λεχθεί και γραφεί από τους Ορθοδόξους για τα Χριστολογικά ζητήματα. Έπρεπε λοιπόν να πάψουν να είναι "κάρφος στον οφθαλμό τους" να τους ελέγχουν με την Ομολογιακή, σταθερή στάση τους, μη έχοντας κοινωνία με το σχίσμα τους αλλά προσευχόμενες με αγάπη για την επιστροφή και τον φωτισμό τους.

Σε τέτοιο σημείο καταπτώσεως, δεν έφτασαν ούτε οι πρώην συμμοναστριές τους στην Κερατέα υπό την Μοναχή Συγκλητική. Τις πίεσαν να εξέλθουν ομολογιακώς με στερήσεις και δυσκολεύοντας τη διαβίωση τους αλλά δεν προσέτρεξαν στα δικαστήρια για να τις πετάξουν στο δρόμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τα πράγματα τους δεν κατάφεραν να πάρουν οι διωκόμενες μοναχές. Μιλώντας ο γράφων με τις αδελφές, ένιωσε συγκίνηση για τις προσευχές τους "να μην στήσει ο Θεός την αμαρτία τους" και να καταλάβουν ότι "δεν θέλουν το κακό τους".

Είναι η τρίτη παρόμοια εκδίωξη μοναζουσών για λόγους Ορθοδόξου πίστεως, μετά την εκδίωξη των Μοναζουσών της Μονής Αγίων Ταξιαρχών Αθηκίων Κορινθίας το 1977 και της Μονής Παναγίας Κερατέας το 2012.

Είναι ιδιαίτερα άξιο προσοχής το ότι ότι οι φατρισάντες ρασοφόροι τοποθέτησαν "επιτροπή" εγκάθετων ΛΑΪΚΩΝ, της επιρροής τους, με το δικαίωμα του συναλλάσσεσθαι! Δηλαδή με δικαίωμα να μπορούν να πωλούν και να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την περιουσία της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μύτικα Χαλκίδας! Αυτό το έπραξαν κατά παραβίαση του καταστατικού, δίνοντας  "εξουσία" στην διορισμένη διοικητική επιτροπή, αποτελούμενη εκ λαϊκών να συναλλάσσονται, να πωλούν, να αγοράσουν  να υποθηκεύουν την  περιουσία της Μονής  μέρος της οποίας, μοναχές εκχώρησαν στην Μονή.

Στην τελετή του Ρουφ, παρέστησαν ελάχιστα άτομα (οι μισοί εκ Καλαμών) για να αλληλοσυγχαρούν για τα αντιεκκλησιαστικά τους έργα και για την "ομολογία" του φανατισμού και του μίσους.  Ομιλητές υπήρξαν ο πρ. Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος Κιτσαντάς και ο αδελφός τους ιερομόναχος Αθανάσιος. Τους προλόγισε ο ιερομόναχος Αυγουστίνος Βρακάτος και τους επιλόγισε ο πρώην επίσκοπος μας Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος Λιάσκος, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για το σχίσμα και για τον διωγμό των Μοναζουσών της Χαλκίδας, ως πειθήνιο όργανο των ανωτέρω.

Είναι άξιο παρατήρησης και θαυμασμού, ότι ενώ επανειλημμένως έχουμε αποκαλύψει τα ψεύδη και τις διαστρεβλώσεις στα δογματικά και ιστορικά ζητήματα, επιμένουν ακάθεκτοι και αμετανόητοι να τα επαναλαμβάνουν! 

Ο κ. Ιάκωβος Κιτσαντάς επανέλαβε την εμμονή του για δύο φανταστικές αιρέσεις που ο ίδιος εφηύρε, δηλαδή την εκκλησιαστική οικονομία και την δογματική διδασκαλία περί Χριστού της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων. Επανέλαβε τα ψεύδη του και τις συκοφαντίες ότι δεν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο Εις της Αγίας Τριάδος, περί της προαιωνιότητας ως Θεού του Χριστού. Κατέληξε στα προσφιλή του αναθέματα και ψευδοκαθαιρέσεις, που κι αυτά είναι ανίκανα να ηρεμήσουν την ψυχή του από το μίσος. Το πλέον τραγελαφικό ότι επαναλαμβάνει ότι "προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Αττικής Κοσμά"! Για όσους γνωρίζουν και έζησαν τα γεγονότα, είναι ευχή να μην έχουν τέτοια "αγάπη" και "βοήθεια" ούτε οι χειρότεροι εχθροί τους...

Την σκυτάλη έλαβε ο π. Αθανάσιος Κιτσαντάς, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα την ελληνική γλώσσα από τον αδελφό του Ιάκωβο, Επανέλαβε τις συκοφαντίες περί της προαιωνιότητας της Θεότητος του Χριστού, συκοφαντώντας μάλιστα ως "Νέους Άρειους" και "Νεστοριανούς" τους Ορθοδόξους υπό τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά. Όσο πιο πολύ λάσπη πετάς, τόσο και κάτι θα μείνει... Μάλιστα έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι δεν πιστεύουμε δήθεν ότι ο Χριστός είναι δημιουργός του κόσμου! Εδώ δύο τινά συμβαίνουν: Είτε απλά ο π. Αθανάσιος συκοφαντεί αδιάντροπα ότι δεν πιστεύουν οι Ορθόδοξοι ότι ο άσαρκος Θεός Λόγος είναι δημιουργός (Εις της Αγίας Τριάδος), είτε φρονεί ακόμα ότι ο Λόγος ήταν Σεσαρκωμένος προαιωνίως, ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η ομιλία του διανθίζεται από το πνεύμα του "Προαιωνίου Θεανθρώπου χωρίς να χρειάζεται η σάρκα να είναι προαιώνια"...

Δεν θα μιλήσουμε για το Καλαματιανό πνεύμα της κοπτοραπτικής. Είναι χρήσιμο στα Νηπιαγωγεία αλλά όχι στα εκκλησιαστικά ζητήματα. Στεκόμαστε ακέραιοι και αμετακίνητη στην ΠΛΗΡΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων. Η κοπτοραπτική και η επιλεκτική χρήση χωρίων είναι ίδιον των αιρετικών. Δεν ξεκινάμε την μελέτη των Πατέρων για να δικαιώσουμε την εγωιστική μας θέση αλλά για να διατυπώσουμε την Ορθόδοξη θέση των Πατέρων. Ως εκ τούτου, ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς και οι Ορθόδοξοι παραμένουν στη δογματική διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και των Συνόδων και τις συκοφαντίες τους τις επιστρέφουμε.

Επιμένουν να συγχέουν Φύσεις και Υπόσταστη του Αυτού Χριστού, προαιωνίως άσαρκου Θεού Λόγου και του εν χρόνω Σαρκωθέντος Θεανθρώπου. Αυτοί λένε "εμείς πιστεύουμε προαιώνιος Χριστός χωρίς προαιώνια σάρκα", άρα υποθέτουμε δέχονται και μη προαιώνιο Θεάνθρωπο, χωρίς να παύει να είναι προαιώνια η Θεότητα του... Καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες τι επικίνδυνα παιχνίδια παίζουν σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως.

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και το πόσο έχουν εθιστεί στα αναθέματα και την αυτοδικαίωση. Ο πρώην επισκοπος μας Φθιώτιδος φτάνει σε σημείο να αναθεματίζει τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό! Προφανώς, έχουν κλείσει τα αυτιά τους και τα μάτια τους με το βουλοκέρι του μίσους και παπαγαλίζουν τις ίδιες αισχρές συκοφαντίες. Λένε ότι πιστεύουν οι Ορθόδοξοι ότι άλλο είναι ο Λόγος και άλλο ο Χριστός. Εάν δεν έχουν πρόβλημα (κατα)νόησης, τους επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά τη διδασκαλία της Εκκλησίας. 

Ὅλος μὲν οὖν ἐστι Θεὸς τέλειος, οὐχ ὅλον δὲ Θεός· οὐ γὰρ μόνον Θεός, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος· καὶ ὅλος ἄνθρωπος τέλειος, οὐχ ὅλον δὲ ἄνθρωπος· οὐ μόνον γὰρ ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ Θεός. Τὸ μὲν γάρ «ὅλον» φύσεως ἐστι παραστατικόν, τὸ «ὅλος» δὲ ὑποστάσεως, ὥσπερ τὸ μὲν «ἄλλο» φύσεως, τὸ «ἄλλος» δὲ ὑποστάσεως. (Ιερός Δαμασκηνός)

Ειλικρινώς ντρεπόμαστε και λυπόμαστε για αυτό το κατάντημα των σημερινών ρασοφόρων.

Είναι άκρως προκλητικό να σχολιάζει ο π. Αυγουστίνος Βρακάτος για τα δικαστήρια! Είναι αυτοί που έκαναν καταλήψεις Ναών, είναι αυτοί που κυνήγησαν με δικαστήρια τις μοναχές, είναι αυτοί που ματαιοπονούν να πετάξουν τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά και τους Ορθοδόξους πιστούς από τον Μητροπολιτικό Ι.Ν. Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας. Τόση είναι η "αγάπη" τους και η "ανιδιοτέλειά" τους. 

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι Ομολογήτριες και Ορθόδοξες μοναχές της Χαλκίδας θα ασκήσουν έφεση στην άδικη απόφαση του μονομελούς δικαστηρίου. Πολυμελές δικαστήριο θα κρίνει αξιόπιστα τις ενέργειες λιγοστών λαϊκών που πολεμούν το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής.

Ούτε η υποκρισία τους, ούτε οι αισχρές συκοφαντίες τους  και διαστρεβλώσεις των λόγων για τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάχη μας κ. Κοσμά και για τον αοίδιμο Θηβών κυρό Χρυσόστομο θα κάμψουν το αγωνιστικό, ορθόδοξο φρόνημα των πιστών.

Ας αφήσουν τους θεατρινισμούς, την υποκρισία και τα ψέματα. Ας σεβαστούν έστω και την έσχατη αυτή ώρα την Εκκλησιαστική Τάξη. Ας σταματήσουν να βιαιοπραγούν κατά των ιερών Κανόνων της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν την ενότητα του πληρώματος της Εκκλησίας. Προς τούτο δεν περίμεναν την απάντηση και τις παρατηρήσεις του Σεβ. Αττικής κ. Κοσμά στις "Ομολογίες" τους αλλά διέπραξαν εσπευσμένα σχίσμα, το οποίο δεν ξεπλένει ούτε αίμα μαρτυρίου, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο. Πολιόρκησαν την Εκκλησία με δικαστήρια, αγωγές και φασαρίες διότι δεν ήθελαν ποτέ τον διάλογο. Με πονηρία κατηγορούσαν την ίδια ώρα ότι ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς δήθεν δεν θέλει διάλογο.

Προσέξτε αγαπητοί αναγνώστες διότι είναι εθισμένοι στην καταλαλιά και τους ψευδείς ψιθυρισμούς. Διαδίδονται αισχρά ψέματα υπό φανατισμένων οπαδών τους που ματαιοπονούν να ενσπείρουν συκοφαντίες, ψεύδη και κουτσομπολιά. Ανακατεύουν με μειλίχια υποκρισία ψεύδη, φαντασίες και κατηγορίες για να εκμαιεύσουν καμιά νέα φανταστική κατηγορία. Για παράδειγμα διαδίδουν ότι δήθεν ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς συναντήθηκε 2-3 φορές με τον π. Στέφανο Τσακίρογλου (Αρχιεπίσκοπο των Ανδρεϊκών). Αυτά τα γράφουν σε ιδιωτικές τους ομάδες ή τα διαδίδουν προφορικά. Ακόμη ότι είναι "εικονομάχος"!! Είναι απορίας άξιον πως έχει συναντηθεί ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς με τον εν λόγω άνδρα αφού έχει να τον δει από το 1989!  Αυτοί που έγραψαν και αγωνίστηκαν για την ειρήνη της Εκκλησίας κατηγορούνται ψευδώς από άνανδρους ψυθιριστές.

Γιατί όμως φοβούνται τους διαλόγους και τις προσπάθειες για αποκατάσταση των σχισμάτων εν τη Εκκλησία; Μόνο από εγωισμό και αυτοδικαιώση; Ή γιατί φοβούνται έλεγχο, να μην χάσουν οικονομικά οφέλη και για να μην ελέγχονται για προσωπικές κατηγορίες όπως προσωπικά... κωλύματα; Πώς μετά θέλουν να μας  πείσουν ότι αυτοί οι άνθρωποι κόπτονται για διάλογο και αποκατάσταση των σχισμάτων;

Τους καλούμε εν αγάπη Χριστού σε Διάλογο εν αγαπή και Αληθεία για επιστροφή παύση του σκανδάλου των σχισμάτων όπως έπραξαν οι προπάτορες μας. Ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος με τον πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο και την Καινοτόμο Εκκλησία. Επί Αρχιεπισκόπου Ανδρέου έγινε προσπάθεια με τους Φλωρινικούς Αρχιεπισκόπους Αυξέντιο και Χρυσόστομο Κιούση. Με τον τελευταίο έγινε επίσημος Διάλογος, Την ίδια περίοδο, η Ιερά ημών Σύνοδος καλούσε σε διάλογο την κρατική Καινοτόμο Εκκλησία και υπήρξε μάλιστα συνάντηση το επίσκοπο Φλωρίνης Ν.Η. Αυγουστίνο Καντιώτη. Το ίδιο έπραξε και η υπό τον αοίδιμο Πρωθιεράρχη των Γ.Ο.Χ. Θηβών κυρό Χρυσόστομο με την Σύνοδο των Ανδρεϊκών τα έτη 2013- 2015 περίπου. Ξέχασαν οι "υπερορθόδοξοι" και αυτοδικαιωμένοι ομιλητές από που προέρχονται;; 

Αλλά εδώ έμμεσα αναθεμάτισαν οι Καλαματιανοί τον Μακαριστό Θηβών κυρό Χρυσόστομο, αυτό θα ντραπούν; Αναμένουμε να δούμε μέχρι που θα φτάσουν σε υποκρισία και αχαριστία.

Όσο και να πολεμάνε με μίσος και φανατισμό την Αλήθεια, όσο και να σπέρνουν συκοφαντίες και ψέυδη, τόσο θα τους απαντάμε με την γλώσσα του Χρυσορρήμονα Iωάννη:

Πόσοι πολέμησαν την Εκκλησία και αυτοί που την πολέμησαν χάθηκαν; Αυτή όμως ανέβηκε πάνω από τους ουρανούς. Τέτοιο μεγαλείο έχει η Εκκλησία. (Ομιλία προς Ευτρόπιον)

ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ (Α' ΜΕΡΟΣ)

 "...ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται." (Λουκάς Στ', 44)

Κάποτε ρωτήθηκε o Ιεροκήρυκας Αύγουστίνος Καντιώτης,  πώς θα μπορεί ο κόσμος να αναγνωρίζει τους σωστούς ποιμένες στα δύσκολα χρόνια. "Μα είναι πανεύκολο!", απάντησε. Τούς  "κυνηγημένους",  αυτούς να ακολουθείτε! Γιατί αυτοί θα είναι οι μόνοι σωστοί ποιμένες, που θα έχουν απομείνει!

ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΜΥΤΙΚΑ

ΠΕΤΑΞΑΝ ΕΞΩ ΠΕΝΤΕ ΜΟΝΑΧΕΣ

Πρωτόγνωρες σκηνές διαδραματίστηκαν το πρωί της Δευτέρας 10 Μαρτίου στο Παλαιοημερολογίτικο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στον Μύτικα. Πέντε μοναχές αποβλήθηκαν από τη μονή με δικαστική απόφαση και οδηγήθηκαν στην πόρτα της εξόδου από τους αστυνομικούς. 

Πρόσφατα, στο μοναστήρι σχηματίστηκαν δύο… στρατόπεδα με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η ηγουμένη προχώρησε στη διαγραφή των πέντε μοναχών από το μοναχολόγιο και κινήθηκε δικαστικά εναντίον τους για να τις διώξει υποστηρίζοντας ότι εμφορούνται από αιρετικές απόψεις.

Πριν έναν μήνα περίπου, εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα και πέντε μοναχές κλήθηκαν να αποχωρήσουν από το μοναστήρι. Δεν το έκαναν αυτοβούλως και τελικά η παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης τις ανάγκασε να συμμορφωθούν με τη δικαστική απόφαση.

Οι αποβληθείσες μοναχές βγήκαν με δάκρυα στα μάτια από το μοναστήρι και οι στιγμές ήταν συναισθηματικά φορτισμένες και για τους γείτονες. Ο Γιάννης Κατσικαβάλης είπε στη «Γνώμη»: «Εγώ είμαι επίτροπος στο ναό του Αγίου Ιωάννη, αλλά μεγάλωσα με το μοναστήρι απέναντι από το σπίτι μου και σέβομαι όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Αισθάνθηκα πολύ άσχημα που εκδίωξαν μοναχές και τις πέταξαν έξω από το σπίτι τους. Η μία, μάλιστα, είναι νοσηλεύτρια και φρόντιζε όλες τις γυναίκες της μονής. Πλέον, αναρωτιέμαι ποιος θα προσέχει τις υπερήλικες μοναχές. Αυτό που έγινε δεν έχει σχέση με την προτροπή του Χριστού “αγαπάτε αλλήλους”».

Έξαλλος έγινε με την εξέλιξη της υπόθεσης και ο Νίκος Παγάνης, αδελφός της μίας εκ των πέντε μοναχών που αποβλήθηκαν και επί χρόνια άνθρωπος για όλες τις δουλειές στο μοναστήρι. Ο ίδιος μας είπε: «Οι μοναχές που εκδιώχθηκαν δεν άλλαξαν ποτέ θρησκευτικές απόψεις. Η ηγουμένη το έκανε και την ακολούθησαν κι άλλες αδελφές.

Το πρόβλημα, όμως, το δημιούργησαν συγκεκριμένοι πολίτες της περιοχής, οι οποίοι θέλουν με τον τρόπο τους να κάνουν κουμάντο στο μοναστήρι και να λυμαίνονται τον πλούτο του. Άσκησαν πιέσεις στην ηγουμένη και την απείλησαν ότι δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους στη μονή, αν δεν πετάξει έξω τις πέντε αδελφές».

Την επόμενη μέρα της απομάκρυνσής τους από το μοναστήρι, οι μοναχές έκαναν αίτηση αναστολής των ασφαλιστικών μέτρων, αλλά απορρίφθηκε. Επικαλέστηκαν ότι δεν έχουν που να μείνουν, αλλά η αρχική δικαστική απόφαση όριζε ότι μπορούν να μεταφερθούν σε μοναστήρι στο Κρυονέρι!

«Ρωτήθηκαν οι ίδιες αν επιθυμούν να πάνε στο Κρυονέρι; Επίσημα, δεν είχαμε καμία ενημέρωση για τη στέγαση τους. Οι γυναίκες μένουν προσωρινά σε φιλικά σπίτια» σημείωσε ο Νίκος Παγάνης.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΥΒΟΪΚΉ ΓΝΩΜΗ" 14-3-2025, σελ. 17

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ

 

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2025

ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΣΤΟ ΑΓΝΑΝΤΕΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Ιερούργησε ο Πανοσιολογιώτατος Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Κωτούλας, βοηθούμενος υπό του Οσ/του Μοναχού π. Πέτρου της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης Αττικής. Φωτογραφίες του ανταποκριτή μας στα Τρίκαλα, μαθητή Παναγιώτη Οικονόμου.

Είχε προηγηθεί επίσκεψη, στην ίδια ενορία, την Κυριακή της Αποκρεώ από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς τέλεσε την Αναίμακτο Θυσία και κήρυξε καταλλήλως το θείο λόγο.