KΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑΜ ΜΟΝΑΧΗ
Επί τη μνήμη της Θεομητορικής εορτής των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας, κατά την οποία και πανηγυρίζει η μαρτυρική ιστορική γυναικεία Ιερά Μονή της Παναγίας στην Κερατέα Αττικής, παραθέτουμε απόσπασμα ιστορικού αρθρογραφήματος από την τότε όντως "Ορθόδοξο Πνοή" (Ιανουάριος 1990) ώστε να θυμόμαστε οι παλιότεροι και να γνωρίζουμε οι νεώτεροι τους αγώνες, που έδωσαν σύγχρονες άγιες μορφές (όπως η Καθηγουμένη Μαριάμ) υπέρ της γλυκύτατης Ορθοδοξίας και της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας με κάθε τίμημα!
Και με τη πρόφαση αυτή, ότι δήθεν η Καθηγουμένη της Μονής αείμνηστος Μαριάμ Σουλακιώτου, σφετεριζόταν τις περιουσίες των προσερχόμενων να μονάσουν, αποκλειστικά όμως και κυριολεκτικά, διότι αυτή και η Μονή της ακολουθούσε με συνέπεια το Πάτριο Ορθόδοξο Εορτολόγιο, το 1950 δικάστηκε και καταδικάστηκε, άδικα, αναίτια και παράνομα. Και κλείστηκε παρά την κατάφορη αθωότητά της, στη φυλακή όπου οσίως και μαρτυρικώς απεβίωσε την 8η Νοεμβρίου 1954 εορτή των Αγίων Αρχαγγέλων (κατά το Ορθόδοξο Εορτολόγιο), σε ηλικία 64 ετών.
Επομένως η αείμνηστος και αξιομακάριστος Καθηγουμένη Μαριάμ Σουλακιώτου υπήρξε αναμφισβήτητα μια ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ και ΟΜΟΛΟΓΗΤΡΙΑ του παρόντος αιώνα, υπομένοντας με απαράμιλλη γενναιοψυχία και ηρωικότατα το σκληρό αυτό, έστω και αναίμακτο μαρτύριο, χωρίς να αδημονεί, χωρίς να καμφθεί, χωρίς να εξοργιστεί κατά τινός, με άκραν υπομονή και καρτερία, με θαυμαστή πνευματική ανδρεία και μεγαλοψυχία παραδειγματική, έχοντας πάντοτε τον Μακαρισμό του Κυρίου: "Μακάριοι έστε, όταν ονειδίσωσιν ημάς και διώξωσι και ειπώσι παν πονηρόν ρήμα καθ' υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός ημών πολύς εν τοις ουρανοίς. Ούτως γαρ εδίωξαν και τους προφήτας τους προ ημών." Και "αγαπάτε τους εχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς, ευλογειτε τους καταρωμένους ημίν, προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων ημάς». Δηλαδή: Να είστε ευτυχισμένοι, όταν σας ονειδίσουν και σας διώξουν και πουν κάθε κακό λόγο ψευδόμενοι έτσι από μένος εναντίον μου (του Κυρίου σας). Να χαίρεστε διότι ο μισθός σας θα είναι πολύς στους Ουρανούς. Έτσι έδιωξαν και τους προφήτες πριν από εμάς. Ευλογείτε όσους σας καταριούνται και να κάνετε το καλό σε όσους σας μισούν και να προσεύχεστε για όσους σας ενοχλούν και σας διώκουν.
Αυτή ήταν η αείμνηστη Καθηγουμένη Μαριάμ, και όχι όπως την παρουσίασαν ο αναίσχυντες εφημερίδες και ο ασεβής όχλος. Απόδειξη ότι όλα αυτά συντελέσθηκαν από καταχθόνιους σκοπούς και από συκοφαντικές διαβολές κακόβουλων ανθρώπων υπήρξε το εξής: Δημοσιογράφος αθηναϊκής εφημερίδας επισκέφτηκε τη Μονή και ερωτώμενος από τις μονάζουσας γιατί με τόσο πάθος και κακία καταφέρεται κατά της Μονής στην εφημερίδα του, απάντησε "Πληρώνομαι και τα γράφω. Δώστε μου εσείς τα διπλά και αμέσως θα τα
αναιρέσω". Είη αιώνια η μνήμη της Οσιομάρτυρας και ομολογήτριας Μαριάμ Ηγουμένης Μαριάμ Σουλακιώτου. Παραπλήσιες δοκιμασίες υπέμειναν οι μοναχές.
Επηρεασμένοι πολλοί από τις πολλές και δεινές συκοφαντίες και τα φοβερά ψεύδη, επιδίωκαν τη παντελή διάλυση της Μονής. Συζητούσαν διαρκώς και συσκέπτονταν σε τη να την μεταβάλλουν όταν περιέλθει στα χέρια τους. Άλλοτε αποφάσιζαν να την μεταβάλλουν σε παιδικές εξοχές άλλοτε σε νοσοκομείο και άλλοτε σε στρατώνες. Αυτό το επέμειναν ιδιαιτέρως και έρχονταν ανώτεροι στρατιωτικοί, οι οποίοι εισερχόμενοι αυθαίρετα στο Παρθενώνα μετρούσαν τις διαστάσεις των κελιών Αλλά... Θεία ευδοκία, τα έβρισκαν ακατάλληλα προς εγκατάσταση στρατιωτικών δυνάμεων. Το δε ανατριχιαστικότερο, ότι αποφάσισαν , στα κτίρια της Μονής να εγκαταστήσουν ... λεπροκομείο. Αφού όμως διαδόθηκε αυτό εξηγέρθησαν οι κάτοικοι της Κερατέας, αγανακτισμένοι για την απόφαση τους αυτή, και την επίμονη απαίτηση τους, να μη πραγματοποιηθεί αυτό.
Η κραταιά Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι θεοπειθείς πρεσβείες του εν ουρανοίς αοιδίμου κτήτορα της (Αγίου Ματθαίου του Ομολογητή), διέλυσαν τις αντίθετες βουλές τους και απομάκρυναν κάθε κακόβουλη ενέργεια τους. Οι μοναχές στη Μονή, αν και με τις καθημερινές αυτές εφόδους διαρκώς ευρίσκονταν σε θλίψη και αγωνία, είχαν όμως ακμαίο το φρόνημα και μεγάλη γενναιοψυχία και καρτερικότητα υπέμειναν όλα αυτά. Έλαβαν την ηρωική απόφαση, εάν τελικά αποφασιστεί η διάλυση της Μονής και έλθουν να τις εξαναγκάσουν δια της βίας, τότε να την ανατινάξουν στον αέρα και να την αναδείξουν ένα νέο Αρκάδι. Προτιμώντας να ταφούν στα ερείπια της, παρά να εγκαταλείψουν τη Μονή της Μετανοίας τους, την οποία με τόσους μόχθους και κόπους ίδρυσαν, δια τη ψυχική τους σωτηρία.
ABESS MARIAM (+ 1954)
In memory of holy feast of the Presentation of the Virgin Mary, in which the martyred and historical women's Monastery of the Virgin Mary in Keratea Attica celebrates, we quote from the history article of then actually "Orthodox Breath" (January 1990) to remember the Older and younger know the battles that holy faces gave in our days (such as Mary Abbot) for the sweetest Orthodoxy and the Holy Church of Christ at all costs!
“And by this pretext that supposedly the Abbot of the monastery late Mariam Soulakiotou, usurping the property of them sisters who become a monk, but only literally, because She (Nun Mariam) and the Monastery follow consistently the paternal Eastern Orthodox calendar, in 1950 she was tried and convicted, unjustly unnecessarily and illegally. And she was shut, despite her blatant innocence, in prison where she died as a martyr and a saint on November 8, 1954 Saints Angels’ feast (in the Eastern Orthodox liturgical calendar), at the age of 64 years.
Therefore, the late and blessed memory Abbot Mary Soulakiotou was undoubtedly a SAINT- MARTYR and CONFESSOR of this century, enduring with unparalleled generosity and heroic endurance, albeit bloodless martyrdom without to be anxious, without being bent, without to be angry against anyone, with great patience and fortitude, with admirable intellectual prowess and exemplary generosity, always she was having the beatitudes of the Lord: "Blessed are you when they criticize you and reject you and tell you every wicked saying Because of me, in falsehood. Be glad and rejoice that your reward is great in Heaven. For this is how they rejected the prophets before you. (Matthew 5, 11- 12)" And "Love your enemies, do good to those who hate you, bless those who curse you, pray for those who abuse you" (Luke 6, 27- 28).
She was the late Mary Abbot, and not as she was presented by the shameless papers and the disrespectful mob. One proof that all this were occurred by infernal purposes and by malicious people with devil libelous was this: A Athenian Journalist in a newspaper visited the monastery and he was questioned by the Nuns why he inflicted with so much passion and evil on the monastery in his newspaper and he replied "I get paid and write. Give me the double and I will immediately resume. Be blessed everlasting the memory of the Martyr and Confessor Mother Mary Soulakiotou. Similar tortures endured the (400) nuns (of this historical Holy Monastery of Genuine Orthodox Church of Greece.
As many were influenced by the formidable slander and the terrible lies, they sought the complete dissolution of the monastery. They discussed constantly and consult on the change when they would have in their hands. Sometimes they decide to change it in a hospital, sometimes in camp for kids and sometimes in barracks. This persisted on it and very senior military were coming, who were entrants in arbitrary dimensions in Monastery’s Parthenon to count the cells but ... by the Divine will, they found them unfit for the military installation. And the most terrible was that they decided to use the buildings of the monastery...as a hospital for lepers. But since this new was spread, the residents of Keratea protested, frustrated for their decision, and they demand persistent not to do this.
The Mighty protects of the Virgin Mary and the embassies of the Blessed memory, owner in heaven (St. Matthew the Confessor), dispelled any contrary advice and remove any malicious action to. The nuns in the monastery, although the daily raids that they ever were left in grief and agony they were thriving but the mind and great generosity and they endured perseverance all this. They results in the heroic decision, if they finally would decide the dissolution of the monastery and they would come to compel by force, then the nuns would be blow up in the air. They preferred to be buried in the ruins than to leave the Monastery of their repentance, which by so toil and labor, the sisters formed, for their soul's salvation.
