ΣΤΑΥΡΟΣ, ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟΥΣ Γ.Ο.Χ. 1925 

(Φέτος συμπηρώνεται ένας αιώνας από την Θεόθεν Βεβαίωση του Ιερού Αγώνος)

 Πῶς κάνουμε σωστὰ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ;

Πῶς ὅμως θὰ γίνει καὶ γιὰ μᾶς φυλακτήριο τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ; Πῶς θὰ γίνει στὰ χέρια μᾶς φόβητρο τῶν δαιμόνων; Ἂν τὸ κάνουμε σωστά! Ἂν τὸ κάνουμε, ὅπως μᾶς παραδίδει καὶ μᾶς διδάσκει ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας, δηλαδὴ μὲ πίστη, εὐλάβεια, συναίσθηση, ἱεροπρέπεια, ταπείνωση καὶ διάκριση.

Ἀρχικὰ ἑνώνουμε τὰ τρία πρῶτα δάκτυλα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ, ὀμολογώντας ἔτσι τὴν πίστη μας σ᾿ ἕνα Θεό, ποὺ εἶναι ταυτόχρονα καὶ τρεῖς ὑποστάσεις, τρία πρόσωπα -ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα-, ὁμοούσια, ἑνωμένα μεταξύ τους «ἀχωρίστως» καὶ «ἀδιαιρέτως». Τὰ ἄλλα δύο δάκτυλα, ποὺ ἀκουμποῦν στὴν παλάμη, συμβολίζουν τὶς δύο φύσεις, δύο θελήσεις καὶ δύο ἐνέργειες τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη. Μ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο κάνουμε μιὰ συμβολικὴ ὁμολογία τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας, ποὺ βάσεις καὶ θεμέλιά της ἀποτελοῦν τὸ τριαδολογικὸ καὶ τὸ χριστολογικὸ δόγμα.

Μετὰ φέρνουμε τὸ χέρι στὸ μέτωπο, τὴ σωματικὴ περιοχὴ τῆς διανοητικῆς λειτουργίας, φανερώνοντας ἔτσι ὅτι ἀγαποῦμε τὸν Θεὸ μ᾿ ὅλη τὴ διάνοιά μας, καὶ ὅτι ἀφιερώνουμε σ᾿ Αὐτὸν ὅλες τὶς σκέψεις μας.

Τὸ χέρι ἔρχεται κατόπιν στὴν κοιλιά. Ἔτσι δηλώνουμε συμβολικὰ ὅτι προσφέρουμε στὸν Κύριο ὅλες τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ ὅλα τὰ συναισθήματά μας.

Τέλος, φέρνουμε τὸ χέρι στοὺς ὤμους, πρῶτα στὸν δεξιὸ καὶ μετὰ στὸν ἀριστερό, ὀμολογώντας ἔτσι ὅτι καὶ κάθε σωματική μας δραστηριότητα ἀνήκει σ᾿ Ἐκεῖνον.

Μιὰ ἄλλη συμπληρωματικὴ ἑρμηνεία, θεολογικώτατη μέσα στὴν ἁπλότητά της, μᾶς δίνει στὴν πέμπτη διδαχή του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὃ Αἰτωλός:

«Ἀκούσατε, χριστιανοί μου, πῶς πρέπει νὰ γίνεται ὁ σταυρὸς καὶ τί σημαίνει. Μᾶς λέγει τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον πὼς ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, δοξάζεται εἰς τὸν οὐρανὸν περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους. Τί πρέπει νὰ κάμῃς καὶ ἐσύ; Σμίγεις τὰ τρία σου δάκτυλα μὲ τὸ δεξιὸν τὸ χέρι σου καί, μὴν ἠμπορώντας νὰ ἀνεβῇς εἰς τὸν οὐρανὸν νὰ προσκυνήσῃς, βάνεις τὸ χέρι σου εἰς τὸ κεφάλι σου, διότι τὸ κεφάλι σου εἶναι στρογγυλὸ καὶ φανερώνει τὸν οὐρανόν, καὶ λέγεις μὲ τὸ στόμα: Καθὼς ἐσεῖς οἱ ἄγγελοι δοξάζετε τὴν ἁγίαν Τριάδα εἰς τὸν οὐρανόν, ἔτσι καὶ ἐγώ, ὡς δοῦλος ἀνάξιος, δοξάζω καὶ προσκυνῶ τὴν ἁγίαν Τριάδα. Καὶ καθὼς αὐτὰ τὰ δάκτυλα εἶναι τρία -εἶναι ξεχωριστά, εἶναι καὶ μαζὶ- ἔτσι εἶναι καὶ ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, τρία πρόσωπα καὶ ἕνας μόνος Θεός. Κατεβάζεις τὸ χέρι σου ἀπὸ τὸ κεφάλι σου καὶ τὸ βάνεις εἰς τὴν κοιλίαν σου καὶ λέγεις: Σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω, Κύριέ μου, ὅτι κατεδέχθης καὶ ἐσαρκώθης εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου διὰ τὰς ἁμαρτίας μας. Τὸ βάζεις πάλιν εἰς τὸν δεξιόν σου ὦμον καὶ λέγεις: Σὲ παρακαλῶ, Θεέ μου, νὰ μὲ συγχωρήσῃς καὶ νὰ μὲ βάλῃς εἰς τὰ δεξιὰ μὲ τοὺς δικαίους. Βάνοντάς το πάλι εἰς τὸν ἀριστερὸν ὦμον, λέγεις: Σὲ παρακαλῶ, Κύριέ μου, μὴ μὲ βάλῃς εἰς τὰ ἀριστερὰ μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς. Ἔπειτα, κύπτοντας κάτω εἰς τὴν γῆν: Σὲ δοξάζω, Θεέ μου, σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω ὅτι, καθὼς ἐβάλθηκες εἰς τὸν τάφον, ἔτσι θὰ βαλθῶ καὶ ἐγώ. Καὶ ὅταν σηκώνεσαι ὀρθός, φανερώνεις τὴν Ἀνάστασιν, καὶ λέγεις: Σὲ δοξάζω, Κύριέ μου, σὲ προσκυνῶ καὶ σὲ λατρεύω, πὼς ἀναστήθηκες ἀπὸ τοὺς νεκρούς, διὰ νὰ μᾶς χαρίσῃς τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον. Αὐτὸ σημαίνει ὁ πανάγιος σταυρός.»

("ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ" ΕΚΔΟΣΗ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2011)

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (14)

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Εἰς Ἱερομάρτυρα, Ἦχος δ’.

            Καὶ τρόπων μέτοχος καὶ θρόνων διάδοχος τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε εἰς θεωρίας ἐπίβασιν. Διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γεώργιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ by ECCLESIA GOC on Scribd

ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Σύμβολον Πίστεως τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου

Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας του Μεγαλου.

Ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σῴαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται.

Πίστις δὲ καθολικὴ αὕτη ἐστίν, ἵνα ἕνα Θεὸν ἐν Τριάδι καὶ Τριάδα ἐν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τὰς ὑποστάσεις, μήτε τὴν οὐσία μερίζοντες· ἄλλη γὰρ ἐστιν ἡ τοῦ Πατρὸς ὑπόστασις, ἄλλη τοῦ Υἱοῦ, καὶ ἄλλη τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἀλλὰ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ ἁγίου Πνεύματος μία ἐστὶ Θεότης, ἴση δόξα, συναΐδιος ἡ μεγαλειότης. 

Οἷος ὁ Πατὴρ, τοιοῦτος καὶ ὁ Υἱός, τοιοῦτο καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. Ἄκτιστος ὁ Πατήρ, ἄκτιστος ὁ Υἱός, ἄκτιστον καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα. Ἀκατάληπτος ὁ Πατήρ, ἀκατάλήπτος ὁ Υἱός, ἀκατάληπτον καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Αἰώνιος ὁ Πατὴρ, αἰώνιος ὁ Υἱός, αἰώνιον καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα· πλὴν οὐ τρεῖς αἰώνιοι, ἀλλ᾿ εἷς αἰώνιος· ὥσπερ οὐδὲ τρεῖς ἄκτιστοι, οὐδὲ τρεῖς ἀκατάληπτοι, ἀλλ΄ εἷς ἄκτιστος, καὶ εἷς ἀκατάληπτος. Ὁμοίως παντοκράτωρ ὁ Πατήρ, παντοκράτωρ ὁ Υἱός, παντοκράτωρ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς παντοκράτορες, ἀλλ᾿ εἷς παντοκράτωρ. Οὕτω, Θεὸς ὁ Πατήρ, Θεὸς ὁ Υἱός, Θεὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς Θεοί, ἀλλ᾿ εἷς Θεὸς. Ὡσαύτως, Κύριος ὁ Πατήρ, Κύριος ὁ Υἱός, Κύριον καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· πλὴν οὐ τρεῖς Κύριοι, ἀλλ᾿ εἷς ἐστὶ Κύριος· ὅτι, ὥσπερ μοναδικῶς ἑκάστην ὑπόστασιν Θεὸν καὶ Κύριον ὁμολογεῖν χριστιανικῇ ἀληθείᾳ ἀναγκαζόμεθα, οὕτω τρεῖς Θεούς, ἥ τρεῖς Κυρίους λέγειν καθολικῇ εὐσεβείᾳ κωλυόμεθα.

Εἷς οὖν ἐστι Πατήρ, οὐ τρεῖς Πατέρες· εἷς Υἱός, οὐ τρεῖς Υἱοί· ἓν Πνεῦμα ἅγιον, οὐ τρία Πνεύματα ἅγια· καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Τριάδι, οὐδὲν πρῶτον, ἢ ὕστερον, οὐδὲν μεῖζον, ἢ ἔλαττον, ἀλλ᾿ ὅλαι αἱ τρεῖς ὑποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι ἑαυταῖς εἰσὶ καὶ ἴσαι· ὥστε κατὰ πάντα, Ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σῴαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται. Πίστις δὲ καθολικὴ αὕτη ἐστίν, ἵνα ἕνα Θεὸν ἐν Τριάδι καὶ Τριάδα ἐν μονάδι σεβώμεθα, μήτε συγχέοντες τὰς ὑποστάσεις, μήτε τὴν οὐσία μερίζοντες· ἄλλη γὰρ ἐστιν ἡ τοῦ Πατρὸς ὑπόστασις, ἄλλη τοῦ Υἱοῦ, καὶ ἄλλη τοῦ ἁγίου Πνεύματος· ἀλλὰ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ ἁγίου Πνεύματος μία ἐστὶ Θεότης, ἴση δόξα, συναΐδιος ἡ μεγαλειότης.

Ὁ Πατὴρ ἀπ΄ οὐδενὸς ἐστι πεποιημένος, οὔτε δεδημιουργημένος, οὔτε γεγεννημένος· ὁ Υἱὸς ἀπὸ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐστιν, οὐ πεποιημένος, οὐδὲ δεδημιουργημένος, ἀλλὰ γεγεννημένος [ἐκ τοῦ Πατρός·] τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἀπὸ τοῦ Πατρός, οὐ πεποιημένον, οὔτε δεδημιουργημένον, οὔτε γεγεννημένον, ἀλλ᾿ ἐκπορευτόν. Εἷς οὖν ἐστι Πατήρ, οὐ τρεῖς Πατέρες· εἷς Υἱός, οὐ τρεῖς Υἱοί· ἓν Πνεῦμα ἅγιον, οὐ τρία Πνεύματα ἅγια· καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Τριάδι, οὐδὲν πρῶτον, ἢ ὕστερον, οὐδὲν μεῖζον, ἢ ἔλαττον, ἀλλ᾿ ὅλαι αἱ τρεῖς ὑποστάσεις συνδιαιωνίζουσαι ἑαυταῖς εἰσὶ καὶ ἴσαι· ὥστε κατὰ πάντα, ὡς εἴρηται, καὶ Τριὰς ἐν μονάδι καὶ μονὰς ἐν Τριάδι λατρεύεται. 

Ὁ θέλων οὖν σωθῆναι οὕτω περὶ τῆς ἁγίας Τριάδος φρονείτω· πλὴν ἀναγκαῖον ἔτι ἐστί, πρὸς αἰώνιον σωτηρίαν, ὅπως καὶ τὴν ἐνανθρώπησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὀρθῶς πιστεύῃ. Ἔστιν οὖν πίστις ὀρθή, ἵνα πιστεύωμεν καὶ ὁμολογῶμεν ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ τοῦ Θεοῦ Υἱός, καὶ Θεὸς καὶ ἄνθρωπός ἐστι. Θεός έστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, πρὸ αἰώνων γεννηθείς, [καὶ ἄνθρωπός ἐστιν ἐκ τῆς οὐσίας τῆς Μητρός, ἐν χρόνῳ γεννηθείς.] Τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος, ἐκ ψυχῆς λογικῆς καὶ ἀνθρωπίνης σαρκὸς ὑποστάς· ἴσος τῷ Πατρὶ κατὰ τὴν Θεότητα· ἐλάττων τοῦ Πατρὸς κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα [εἰς Θεότητα·] ὅς, εἰ καὶ Θεὸς ὑπαρχει καὶ ἄνθρωπος, ὅμως οὐ δύο, ἀλλ᾿ εἷς ἐστι Χριστός.

Εἷς δέ, οὐ τροπῇ Θεότητος εἰς σάρκα, ἀλλὰ προσλήψει ἀνθρωπότητος εἰς θεότητα· εἷς πάντως, οὐ συγχύσει φύσεων, ἀλλ᾿ ἑνώσει ὑποστάσεων· ὥσπερ γὰρ ψυχὴ λογικὴ καὶ σὰρξ εἷς ἐστιν ἄνθρωπος, οὕτω Θεὸς καὶ ἄνθρωπος εἷς ἐστι Χριστός, ὁ παθὼν διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν καὶ κατελθὼν εἰς τὸν ᾅδην, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἀνελθὼν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθήμενος ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός τοῦ Παντοκράτορος· ὅθεν ἐλεύσεται κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς· οὗ τῇ παρουσίᾳ πάντες ἄνθρωποι ἀναστήσονται σὺν τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ἀποδώσοντες περὶ τῶν ἰδίων ἔργων λόγον· καὶ οἱ μὲν τὰ ἀγαθὰ πράξαντες πορεύσονται εἰς ζωὴν αἰώνιον· οἱ δὲ τὰ φαῦλα εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.

Αὕτη ἐστὶν ἡ καθολικὴ πίστις, ἣν εἰ μὴ τις πιστῶς τε καὶ βεβαίως πιστεύσῃ, σωθῆναι οὐ δυνήσεται.ὡς εἴρηται, καὶ Τριὰς ἐν μονάδι καὶ μονὰς ἐν Τριάδι λατρεύεται.

ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΥΠΟ ΦΑΤΡΙΑΣΤΩΝ (Β' ΜΕΡΟΣ)

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ 

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΩΝ ΦΑΤΡΙΑΣΤΩΝ ΣΤΟΝ 

ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΑΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ἁγίος Γρηγορίος Παλαμᾶς: 

«Οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· 

καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί»

(Πρώτη δημοσίευση. Έχουμε αιτηθεί ενημέρωση κι από την διωκόμενη αδελφότητα)

Η από την ίδρυση της (1927)
διαρκώς σχεδόν διωκόμενη Αδελφότητα
της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνο-
γιατρίσσης Κερατέας Αττικής

Συνήλθε στις 24/2 τ.ε. "τὸ συνέδριον τῆς ματαιότητος" στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Ρουφ Αθηνών.  'Όχι για να τιμήσει την Κυριακή της Ορθοδοξίας και τους Αγίους Πατέρες αλλά για να συκοφαντήσει ψευδώς και να διαβάλλει. Να συκοφαντήσει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά, τον ιερό Κλήρο, τον μοναχισμό και τους Ορθοδόξους πιστούς.

Μίλησαν για τα μαρτύρια των Ορθοδόξων κατά την Εικονομαχία ενώ τα χέρα τους στάζουν ακόμα από το "αίμα" του σχίσματος και των διώξεων. Κραυγαλέο παράδειγμα η βίαιη εκδίωξη των Ομολογητριών της Ορθοδοξίας, Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μύτικα Χαλκίδας. Για δεύτερη φορά γεύονται την διωγμό, αφού έκαναν το πάν για να τις "πετάξουν στον δρόμο". Οι ορθόδοξες Μοναχές δεν έκλιναν γόνυ στο μίσος και στην ιδιοτέλεια τους, δεν συμμορφώθηκαν στο "παραμύθι" τους. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή του Ιερού Αγώνος και γνώριζαν τι έχει λεχθεί και γραφεί από τους Ορθοδόξους για τα Χριστολογικά ζητήματα. Έπρεπε λοιπόν να πάψουν να είναι "κάρφος στον οφθαλμό τους" να τους ελέγχουν με την Ομολογιακή, σταθερή στάση τους, μη έχοντας κοινωνία με το σχίσμα τους αλλά προσευχόμενες με αγάπη για την επιστροφή και τον φωτισμό τους.

Σε τέτοιο σημείο καταπτώσεως, δεν έφτασαν ούτε οι πρώην συμμοναστριές τους στην Κερατέα υπό την Μοναχή Συγκλητική. Τις πίεσαν να εξέλθουν ομολογιακώς με στερήσεις και δυσκολεύοντας τη διαβίωση τους αλλά δεν προσέτρεξαν στα δικαστήρια για να τις πετάξουν στο δρόμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τα πράγματα τους δεν κατάφεραν να πάρουν οι διωκόμενες μοναχές. Μιλώντας ο γράφων με τις αδελφές, ένιωσε συγκίνηση για τις προσευχές τους "να μην στήσει ο Θεός την αμαρτία τους" και να καταλάβουν ότι "δεν θέλουν το κακό τους".

Είναι η τρίτη παρόμοια εκδίωξη μοναζουσών για λόγους Ορθοδόξου πίστεως, μετά την εκδίωξη των Μοναζουσών της Μονής Αγίων Ταξιαρχών Αθηκίων Κορινθίας το 1977 και της Μονής Παναγίας Κερατέας το 2012.

Είναι ιδιαίτερα άξιο προσοχής το ότι ότι οι φατρισάντες ρασοφόροι τοποθέτησαν "επιτροπή" εγκάθετων ΛΑΪΚΩΝ, της επιρροής τους, με το δικαίωμα του συναλλάσσεσθαι! Δηλαδή με δικαίωμα να μπορούν να πωλούν και να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την περιουσία της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μύτικα Χαλκίδας! Αυτό το έπραξαν κατά παραβίαση του καταστατικού, δίνοντας  "εξουσία" στην διορισμένη διοικητική επιτροπή, αποτελούμενη εκ λαϊκών να συναλλάσσονται, να πωλούν, να αγοράσουν  να υποθηκεύουν την  περιουσία της Μονής  μέρος της οποίας, μοναχές εκχώρησαν στην Μονή.

Στην τελετή του Ρουφ, παρέστησαν ελάχιστα άτομα (οι μισοί εκ Καλαμών) για να αλληλοσυγχαρούν για τα αντιεκκλησιαστικά τους έργα και για την "ομολογία" του φανατισμού και του μίσους.  Ομιλητές υπήρξαν ο πρ. Μεσσηνίας κ. Ιάκωβος Κιτσαντάς και ο αδελφός τους ιερομόναχος Αθανάσιος. Τους προλόγισε ο ιερομόναχος Αυγουστίνος Βρακάτος και τους επιλόγισε ο πρώην επίσκοπος μας Φθιώτιδος κ. Ιγνάτιος Λιάσκος, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για το σχίσμα και για τον διωγμό των Μοναζουσών της Χαλκίδας, ως πειθήνιο όργανο των ανωτέρω.

Είναι άξιο παρατήρησης και θαυμασμού, ότι ενώ επανειλημμένως έχουμε αποκαλύψει τα ψεύδη και τις διαστρεβλώσεις στα δογματικά και ιστορικά ζητήματα, επιμένουν ακάθεκτοι και αμετανόητοι να τα επαναλαμβάνουν! 

Ο κ. Ιάκωβος Κιτσαντάς επανέλαβε την εμμονή του για δύο φανταστικές αιρέσεις που ο ίδιος εφηύρε, δηλαδή την εκκλησιαστική οικονομία και την δογματική διδασκαλία περί Χριστού της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων. Επανέλαβε τα ψεύδη του και τις συκοφαντίες ότι δεν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο Εις της Αγίας Τριάδος, περί της προαιωνιότητας ως Θεού του Χριστού. Κατέληξε στα προσφιλή του αναθέματα και ψευδοκαθαιρέσεις, που κι αυτά είναι ανίκανα να ηρεμήσουν την ψυχή του από το μίσος. Το πλέον τραγελαφικό ότι επαναλαμβάνει ότι "προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Αττικής Κοσμά"! Για όσους γνωρίζουν και έζησαν τα γεγονότα, είναι ευχή να μην έχουν τέτοια "αγάπη" και "βοήθεια" ούτε οι χειρότεροι εχθροί τους...

Την σκυτάλη έλαβε ο π. Αθανάσιος Κιτσαντάς, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα την ελληνική γλώσσα από τον αδελφό του Ιάκωβο, Επανέλαβε τις συκοφαντίες περί της προαιωνιότητας της Θεότητος του Χριστού, συκοφαντώντας μάλιστα ως "Νέους Άρειους" και "Νεστοριανούς" τους Ορθοδόξους υπό τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά. Όσο πιο πολύ λάσπη πετάς, τόσο και κάτι θα μείνει... Μάλιστα έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι δεν πιστεύουμε δήθεν ότι ο Χριστός είναι δημιουργός του κόσμου! Εδώ δύο τινά συμβαίνουν: Είτε απλά ο π. Αθανάσιος συκοφαντεί αδιάντροπα ότι δεν πιστεύουν οι Ορθόδοξοι ότι ο άσαρκος Θεός Λόγος είναι δημιουργός (Εις της Αγίας Τριάδος), είτε φρονεί ακόμα ότι ο Λόγος ήταν Σεσαρκωμένος προαιωνίως, ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η ομιλία του διανθίζεται από το πνεύμα του "Προαιωνίου Θεανθρώπου χωρίς να χρειάζεται η σάρκα να είναι προαιώνια"...

Δεν θα μιλήσουμε για το Καλαματιανό πνεύμα της κοπτοραπτικής. Είναι χρήσιμο στα Νηπιαγωγεία αλλά όχι στα εκκλησιαστικά ζητήματα. Στεκόμαστε ακέραιοι και αμετακίνητη στην ΠΛΗΡΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ της Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων. Η κοπτοραπτική και η επιλεκτική χρήση χωρίων είναι ίδιον των αιρετικών. Δεν ξεκινάμε την μελέτη των Πατέρων για να δικαιώσουμε την εγωιστική μας θέση αλλά για να διατυπώσουμε την Ορθόδοξη θέση των Πατέρων. Ως εκ τούτου, ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς και οι Ορθόδοξοι παραμένουν στη δογματική διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και των Συνόδων και τις συκοφαντίες τους τις επιστρέφουμε.

Επιμένουν να συγχέουν Φύσεις και Υπόσταστη του Αυτού Χριστού, προαιωνίως άσαρκου Θεού Λόγου και του εν χρόνω Σαρκωθέντος Θεανθρώπου. Αυτοί λένε "εμείς πιστεύουμε προαιώνιος Χριστός χωρίς προαιώνια σάρκα", άρα υποθέτουμε δέχονται και μη προαιώνιο Θεάνθρωπο, χωρίς να παύει να είναι προαιώνια η Θεότητα του... Καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες τι επικίνδυνα παιχνίδια παίζουν σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως.

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και το πόσο έχουν εθιστεί στα αναθέματα και την αυτοδικαίωση. Ο πρώην επισκοπος μας Φθιώτιδος φτάνει σε σημείο να αναθεματίζει τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό! Προφανώς, έχουν κλείσει τα αυτιά τους και τα μάτια τους με το βουλοκέρι του μίσους και παπαγαλίζουν τις ίδιες αισχρές συκοφαντίες. Λένε ότι πιστεύουν οι Ορθόδοξοι ότι άλλο είναι ο Λόγος και άλλο ο Χριστός. Εάν δεν έχουν πρόβλημα (κατα)νόησης, τους επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά τη διδασκαλία της Εκκλησίας. 

Ὅλος μὲν οὖν ἐστι Θεὸς τέλειος, οὐχ ὅλον δὲ Θεός· οὐ γὰρ μόνον Θεός, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος· καὶ ὅλος ἄνθρωπος τέλειος, οὐχ ὅλον δὲ ἄνθρωπος· οὐ μόνον γὰρ ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ Θεός. Τὸ μὲν γάρ «ὅλον» φύσεως ἐστι παραστατικόν, τὸ «ὅλος» δὲ ὑποστάσεως, ὥσπερ τὸ μὲν «ἄλλο» φύσεως, τὸ «ἄλλος» δὲ ὑποστάσεως. (Ιερός Δαμασκηνός)

Ειλικρινώς ντρεπόμαστε και λυπόμαστε για αυτό το κατάντημα των σημερινών ρασοφόρων.

Είναι άκρως προκλητικό να σχολιάζει ο π. Αυγουστίνος Βρακάτος για τα δικαστήρια! Είναι αυτοί που έκαναν καταλήψεις Ναών, είναι αυτοί που κυνήγησαν με δικαστήρια τις μοναχές, είναι αυτοί που ματαιοπονούν να πετάξουν τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμά και τους Ορθοδόξους πιστούς από τον Μητροπολιτικό Ι.Ν. Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας. Τόση είναι η "αγάπη" τους και η "ανιδιοτέλειά" τους. 

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι Ομολογήτριες και Ορθόδοξες μοναχές της Χαλκίδας θα ασκήσουν έφεση στην άδικη απόφαση του μονομελούς δικαστηρίου. Πολυμελές δικαστήριο θα κρίνει αξιόπιστα τις ενέργειες λιγοστών λαϊκών που πολεμούν το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής.

Ούτε η υποκρισία τους, ούτε οι αισχρές συκοφαντίες τους  και διαστρεβλώσεις των λόγων για τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάχη μας κ. Κοσμά και για τον αοίδιμο Θηβών κυρό Χρυσόστομο θα κάμψουν το αγωνιστικό, ορθόδοξο φρόνημα των πιστών.

Ας αφήσουν τους θεατρινισμούς, την υποκρισία και τα ψέματα. Ας σεβαστούν έστω και την έσχατη αυτή ώρα την Εκκλησιαστική Τάξη. Ας σταματήσουν να βιαιοπραγούν κατά των ιερών Κανόνων της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν την ενότητα του πληρώματος της Εκκλησίας. Προς τούτο δεν περίμεναν την απάντηση και τις παρατηρήσεις του Σεβ. Αττικής κ. Κοσμά στις "Ομολογίες" τους αλλά διέπραξαν εσπευσμένα σχίσμα, το οποίο δεν ξεπλένει ούτε αίμα μαρτυρίου, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο. Πολιόρκησαν την Εκκλησία με δικαστήρια, αγωγές και φασαρίες διότι δεν ήθελαν ποτέ τον διάλογο. Με πονηρία κατηγορούσαν την ίδια ώρα ότι ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς δήθεν δεν θέλει διάλογο.

Προσέξτε αγαπητοί αναγνώστες διότι είναι εθισμένοι στην καταλαλιά και τους ψευδείς ψιθυρισμούς. Διαδίδονται αισχρά ψέματα υπό φανατισμένων οπαδών τους που ματαιοπονούν να ενσπείρουν συκοφαντίες, ψεύδη και κουτσομπολιά. Ανακατεύουν με μειλίχια υποκρισία ψεύδη, φαντασίες και κατηγορίες για να εκμαιεύσουν καμιά νέα φανταστική κατηγορία. Για παράδειγμα διαδίδουν ότι δήθεν ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς συναντήθηκε 2-3 φορές με τον π. Στέφανο Τσακίρογλου (Αρχιεπίσκοπο των Ανδρεϊκών). Αυτά τα γράφουν σε ιδιωτικές τους ομάδες ή τα διαδίδουν προφορικά. Ακόμη ότι είναι "εικονομάχος"!! Είναι απορίας άξιον πως έχει συναντηθεί ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς με τον εν λόγω άνδρα αφού έχει να τον δει από το 1989!  Αυτοί που έγραψαν και αγωνίστηκαν για την ειρήνη της Εκκλησίας κατηγορούνται ψευδώς από άνανδρους ψυθιριστές.

Γιατί όμως φοβούνται τους διαλόγους και τις προσπάθειες για αποκατάσταση των σχισμάτων εν τη Εκκλησία; Μόνο από εγωισμό και αυτοδικαιώση; Ή γιατί φοβούνται έλεγχο, να μην χάσουν οικονομικά οφέλη και για να μην ελέγχονται για προσωπικές κατηγορίες όπως προσωπικά... κωλύματα; Πώς μετά θέλουν να μας  πείσουν ότι αυτοί οι άνθρωποι κόπτονται για διάλογο και αποκατάσταση των σχισμάτων;

Τους καλούμε εν αγάπη Χριστού σε Διάλογο εν αγαπή και Αληθεία για επιστροφή παύση του σκανδάλου των σχισμάτων όπως έπραξαν οι προπάτορες μας. Ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος με τον πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο και την Καινοτόμο Εκκλησία. Επί Αρχιεπισκόπου Ανδρέου έγινε προσπάθεια με τους Φλωρινικούς Αρχιεπισκόπους Αυξέντιο και Χρυσόστομο Κιούση. Με τον τελευταίο έγινε επίσημος Διάλογος, Την ίδια περίοδο, η Ιερά ημών Σύνοδος καλούσε σε διάλογο την κρατική Καινοτόμο Εκκλησία και υπήρξε μάλιστα συνάντηση το επίσκοπο Φλωρίνης Ν.Η. Αυγουστίνο Καντιώτη. Το ίδιο έπραξε και η υπό τον αοίδιμο Πρωθιεράρχη των Γ.Ο.Χ. Θηβών κυρό Χρυσόστομο με την Σύνοδο των Ανδρεϊκών τα έτη 2013- 2015 περίπου. Ξέχασαν οι "υπερορθόδοξοι" και αυτοδικαιωμένοι ομιλητές από που προέρχονται;; 

Αλλά εδώ έμμεσα αναθεμάτισαν οι Καλαματιανοί τον Μακαριστό Θηβών κυρό Χρυσόστομο, αυτό θα ντραπούν; Αναμένουμε να δούμε μέχρι που θα φτάσουν σε υποκρισία και αχαριστία.

Όσο και να πολεμάνε με μίσος και φανατισμό την Αλήθεια, όσο και να σπέρνουν συκοφαντίες και ψέυδη, τόσο θα τους απαντάμε με την γλώσσα του Χρυσορρήμονα Iωάννη:

Πόσοι πολέμησαν την Εκκλησία και αυτοί που την πολέμησαν χάθηκαν; Αυτή όμως ανέβηκε πάνω από τους ουρανούς. Τέτοιο μεγαλείο έχει η Εκκλησία. (Ομιλία προς Ευτρόπιον)

ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ (Α' ΜΕΡΟΣ)

 "...ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται." (Λουκάς Στ', 44)

Κάποτε ρωτήθηκε o Ιεροκήρυκας Αύγουστίνος Καντιώτης,  πώς θα μπορεί ο κόσμος να αναγνωρίζει τους σωστούς ποιμένες στα δύσκολα χρόνια. "Μα είναι πανεύκολο!", απάντησε. Τούς  "κυνηγημένους",  αυτούς να ακολουθείτε! Γιατί αυτοί θα είναι οι μόνοι σωστοί ποιμένες, που θα έχουν απομείνει!

ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΜΥΤΙΚΑ

ΠΕΤΑΞΑΝ ΕΞΩ ΠΕΝΤΕ ΜΟΝΑΧΕΣ

Πρωτόγνωρες σκηνές διαδραματίστηκαν το πρωί της Δευτέρας 10 Μαρτίου στο Παλαιοημερολογίτικο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στον Μύτικα. Πέντε μοναχές αποβλήθηκαν από τη μονή με δικαστική απόφαση και οδηγήθηκαν στην πόρτα της εξόδου από τους αστυνομικούς. 

Πρόσφατα, στο μοναστήρι σχηματίστηκαν δύο… στρατόπεδα με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η ηγουμένη προχώρησε στη διαγραφή των πέντε μοναχών από το μοναχολόγιο και κινήθηκε δικαστικά εναντίον τους για να τις διώξει υποστηρίζοντας ότι εμφορούνται από αιρετικές απόψεις.

Πριν έναν μήνα περίπου, εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα και πέντε μοναχές κλήθηκαν να αποχωρήσουν από το μοναστήρι. Δεν το έκαναν αυτοβούλως και τελικά η παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης τις ανάγκασε να συμμορφωθούν με τη δικαστική απόφαση.

Οι αποβληθείσες μοναχές βγήκαν με δάκρυα στα μάτια από το μοναστήρι και οι στιγμές ήταν συναισθηματικά φορτισμένες και για τους γείτονες. Ο Γιάννης Κατσικαβάλης είπε στη «Γνώμη»: «Εγώ είμαι επίτροπος στο ναό του Αγίου Ιωάννη, αλλά μεγάλωσα με το μοναστήρι απέναντι από το σπίτι μου και σέβομαι όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Αισθάνθηκα πολύ άσχημα που εκδίωξαν μοναχές και τις πέταξαν έξω από το σπίτι τους. Η μία, μάλιστα, είναι νοσηλεύτρια και φρόντιζε όλες τις γυναίκες της μονής. Πλέον, αναρωτιέμαι ποιος θα προσέχει τις υπερήλικες μοναχές. Αυτό που έγινε δεν έχει σχέση με την προτροπή του Χριστού “αγαπάτε αλλήλους”».

Έξαλλος έγινε με την εξέλιξη της υπόθεσης και ο Νίκος Παγάνης, αδελφός της μίας εκ των πέντε μοναχών που αποβλήθηκαν και επί χρόνια άνθρωπος για όλες τις δουλειές στο μοναστήρι. Ο ίδιος μας είπε: «Οι μοναχές που εκδιώχθηκαν δεν άλλαξαν ποτέ θρησκευτικές απόψεις. Η ηγουμένη το έκανε και την ακολούθησαν κι άλλες αδελφές.

Το πρόβλημα, όμως, το δημιούργησαν συγκεκριμένοι πολίτες της περιοχής, οι οποίοι θέλουν με τον τρόπο τους να κάνουν κουμάντο στο μοναστήρι και να λυμαίνονται τον πλούτο του. Άσκησαν πιέσεις στην ηγουμένη και την απείλησαν ότι δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους στη μονή, αν δεν πετάξει έξω τις πέντε αδελφές».

Την επόμενη μέρα της απομάκρυνσής τους από το μοναστήρι, οι μοναχές έκαναν αίτηση αναστολής των ασφαλιστικών μέτρων, αλλά απορρίφθηκε. Επικαλέστηκαν ότι δεν έχουν που να μείνουν, αλλά η αρχική δικαστική απόφαση όριζε ότι μπορούν να μεταφερθούν σε μοναστήρι στο Κρυονέρι!

«Ρωτήθηκαν οι ίδιες αν επιθυμούν να πάνε στο Κρυονέρι; Επίσημα, δεν είχαμε καμία ενημέρωση για τη στέγαση τους. Οι γυναίκες μένουν προσωρινά σε φιλικά σπίτια» σημείωσε ο Νίκος Παγάνης.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΥΒΟΪΚΉ ΓΝΩΜΗ" 14-3-2025, σελ. 17

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ.Ο.Χ. ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ

 

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2025

ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΣΤΟ ΑΓΝΑΝΤΕΡΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Ιερούργησε ο Πανοσιολογιώτατος Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Κωτούλας, βοηθούμενος υπό του Οσ/του Μοναχού π. Πέτρου της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης Αττικής. Φωτογραφίες του ανταποκριτή μας στα Τρίκαλα, μαθητή Παναγιώτη Οικονόμου.

Είχε προηγηθεί επίσκεψη, στην ίδια ενορία, την Κυριακή της Αποκρεώ από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Σεβ. Αττικής κ. Κοσμάς τέλεσε την Αναίμακτο Θυσία και κήρυξε καταλλήλως το θείο λόγο.

KYΡΙAKH THΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2025

Με λαμπρότητα εορτάστηκε ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας, η "άπαξ τοις αγίοις παραδοθείσα" πίστη του Χριστού, έναντι του πολυκέφαλου τέρατος των αιρέσεων δια των οποίων ο αντίδικος πολέμησε και πολεμά την Εκκλησία. Στους Ιερούς Ναούς της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας τελέστηκε η Θεία Λειτουργία ή η Ιερά Ακολουθία κι ακολούθησε η ανάγνωση του Συνοδικού της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου κατά των αιρετικών εικονομάχων και πασών των αιρέσεων καθώς και η Λιτάνευση των Ιερών Εικόνων.

Το απόγευμα της Κυριακής τελέστηκε, όπως κάθε χρονιά, στον φιλόξενο Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Πεύκη Αττικής, η Εόρτια Εκδήλωση με την τέλεση κατανυκτικού Αρχιερατικού Εσπερινού και σχετική με την εορτή ομιλία. Στον κατανυκτικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ.κ. Κοσμάς, βοηθούμενος υπό των Παν/των Ιερομονάχων π. Ευθυμίου Κωτούλα και π. Αθανασίου Δημουλά. Έψαλλε κατανυκτικά χορός Ιεροψαλτών από διάφορες ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος.

Τον εόρτιο λόγο εκφώνησε ο π. Αθανάσιος, αναφερθείς στις Οικουμενικές Συνόδους και τον Ιερό αγώνα της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος. Παρέστησαν πολλοί πιστοί και αντιπροσωπεία της Ιεράς Μονής Οσίων Αγιορειτών Πατέρων Οινόης Αττικής. Την εκδήλωση προλόγισε δια ολίγων και έκλεισε, δίνοντας προέκταση στα πνευματικά ζητήματα, που έγινε αναφορά, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας Αττικής κ. Κοσμάς. Οι ομιλίες παρατίθενται σε ηχογράφηση. Οι πιστοί επέστρεψαν πνευματικά ενισχυμένοι στα ίδια, δοξάζοντες τον τριαδικό Θεό. Φέτος υπήρχε η ηρεμία, μετά την τρικυμία των αποσχισθέντων φατριαστών κληρικών, και η ελπίδα προς τον Θεό για το μέλλον της Εκκλησίας, παρά τον μεγάλο πόλεμο και τους διωγμούς των δικομανών, έκπτωτων ρασοφόρων.

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ 

Ι.Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΤΟΝ 

Ι.Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Κατά τού Ιταλού Ιωάννου, κεφάλαια ια΄ (ή ι΄) α΄

§45 Τοις όλως επιχειρούσιν οίαν δη τινα ζήτησιν και διδαχήν τη αρρήτω ενσάρκω οικονομία τού σωτήρος ημών και Θεού επάγειν και ζητείν οίω τρόπω αυτός ο Θεός Λόγος τω ανθρωπίνω φυράματι ήνωται και την προσληφθείσαν σάρκα κατά τίνα λόγον εθέωσε, και λόγοις διαλεκτικοίς φύσιν και θέσιν επί τής υπέρ φύσιν καινοτομίας τών δύο φύσεων τού Θεού και ανθρώπου λογομαχείν πειρωμένοις, ανάθεμα (γ΄).

ΟΙ ΤΕΝΕΚΕΔΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, 

γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. [Α' Κορινθίους13.1] 

Αποτελεί κοινή διαπίστωση, ότι οι Φατριαστές, πρώην Επίσκοποι μας, Ιγνάτιος Λιάσκος και Ιάκωβος Κιτσαντάς, μετά της φατρίας κάποιων Ιερομονάχων,  παρεκτρέπονται δαιμονικώς την περίοδο της Σαρακοστής. Αυτό έπραξαν μετά μανίας και κατά την περσινή Μεγάλη Σαρακοστή, ολοκληρώνοντας ένα πολύχρονο σχέδιο μίσους κατά των Ορθοδόξων Αρχιερέων, κληρικών, μοναχών και πιστών.

Κατά την φετινή Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο πρώην Μεσσηνίας κ. Κιτσαντάς Ιάκωβος, έδωσε ένα νέο σόου στην Μονή Παναγουλάκη Καλαμάτας. Έκαψε γραπτά των Αρχιερέων μας, αοιδίμου Πρωθιεράρχου και Μητροπολίτου Θηβών κυρού Χρυσοστόμου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Κοσμά, μέσα σε ένα τενεκέ. "Αναθεμάτισε" δήθεν, ονομαστικά, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής κ. Κοσμάς και "όσους συμφρονούνε μαζί του και τον ακολουθούνε".

Περιττή η μίζερη αυτή τελετή της Καλαμάτας αφού έχει προηγηθεί πιο αρχοντική τελετή "αναθεματισμών" από τον Μητροπολίτη πρ. Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομο Μητρόπουλο. Η τελετή της Θεσσαλονίκης του 2003, δεν είχε μόνο τη φτηνή συκοφαντία "Νεο-Χριστομάχοι" αλλά "Τριαδομάχοι, Χριστομάχοι, Εκκλησιομάχοι και Νεοεκκλησιολόγοι Οικουμενιστές". Οπότε, παρά το απύθμενο θράσος τους και την αξεπέραστη υποκρισία τους, έρχονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι στην σπίλωση των Ορθοδόξων.

Γιατί επί 22 χρόνια δεν ακολούθησαν τον πρ. Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομο και τώρα τον μιμούνται υποκριτικά; Έχουν χρέος να του βάλουν μετάνοια και να ομολογήσουν ότι ήταν αιρετικοί. Τους απαλλάσσει ένας τενεκές από τις ευθύνες τους, τις συκοφαντίες και τις βλασφημίες τους; Πόσο πια θα υποκρίνονται ότι δήθεν δεν γνώριζαν τα γραπτά των Ορθοδόξων και τη διδασκαλία της Εκκλησίας;

Είναι τέτοια η αμετανοησία τους που, ενώ αποκαλύπτονται πάραυτα τα αισχρά τους ψέματα και οι συκοφαντίες περί την πίστη των Ορθοδόξων, συνεχίζουν ανεξέλεγκτοι την πτώση τους.

Προσέξτε πονηρία και ανανδρία: "Αναθεματίζουν" δήθεν τον Σεβασμιώτατο Αττικής κ. Κοσμά και ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ φανερά να αναθεματίσουν τον αοίδιμο Μητροπολίτη Θηβών κυρό Χρυσόστομο. Ξέρουν προφανώς πως δεν μπορούν να αναμετρηθούν με το Πνευματικό ανάστημα του Θηβών κυρού Χρυσοστόμου. Προφανώς, παίζει ρόλο και η πίεση που δέχονται από τους κ. Ιγνάτιο Λιάσκο και ιερομονάχους Αυγουστίνο, Βησσαρίωνα και Χρυσόστομο να κοροϊδεύουν τον απλό κόσμο ότι τιμούν τον αοίδιμο Μητροπολίτη Θηβών κυρό Χρυσόστομο. Την ίδια ώρα, προπαγανδίζουν ότι ήταν δήθεν "αιρετικός" και δεν τολμούν να κάνουν μνημόσυνο του. Εξαίρεση, ίσως, ο Ιερομόναχος Αυγουστίνος για λόγους δημαγωγίας, ως "στάχτη στα μάτια" των απλοϊκών.

Δείτε, όμως τι ακριβώς καίνε και αναθεματίζουν με πονηρία οι αυτάδελφοι Κιτσαντά της Παναγουλάκη! ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΡΟΝΩΝ, ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ, ΘΗΒΩΝ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ κ. ΚΟΣΜΑ! Πρόκειται για την "Απάντηση" των δύο Αγιορειτών Αρχιερέων σε αισχρές συκοφαντίες των οπαδών του κ. Ιακώβου Κιτσαντά για την εκκλησιαστική Οικονομία. Έμμεσα, λοιπόν, "αναθεματίζουν" τον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο των Γ.Ο.Χ. Θηβών κυρό Χρυσόστομο και τα γραπτά του. Φανερώνουν με την πονηρία τους άλλη μια φορά ότι είναι χωρίς χειροτονία και εκκλησιαστική υπόσταση, αφού τα αρνούνται με έργα και λόγια. Σε άλλο θέμα αναφέρονται (αυτό που πονηρώς εφηύραν) και για άλλο ζήτημα, καίνε μελέτες. Αυτό που είναι μία από τις βασικές αιτίες του μίσους τους, πέρα από συμφέροντα.

Μάλιστα, έχουν τόση εωσφορική υπερηφάνεια που με παπική και δικτατορική νοοτροπία, ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ, χωρίς να τους ακολουθεί κανένας κληρικός τους, ή ο "Προεδρός" τους, ενεργούν πράξεις (όπως π.χ. το 1997) που αρμόζουν σε αποφάσεις Ιεράς Συνόδου. Να ο σεβασμός τους στο Συνοδικό Θεσμό και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Επαναστάτες, φατριαστές και ταραχοποιοί ακόμη και μεταξύ των ομοφρόνων οπαδών τους.

Ντροπή και μόνο σε όποιον τους ανέχεται και τους ακολουθεί από προσωπολατρεία και "βάζει πλάτη" στον εξευτελισμό του Ιερού Αγώνος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος. Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από την προσωπική ευθύνη ως Χριστιανού και να παριστάνει ότι δεν βλέπει.

Την ίδια στιγμή, οι εδώ και ένα χρόνο (πάλι διωκόμενες) Ορθόδοξες και Ομολογήτριες μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Χαλκίδας βρίσκονται στο δρόμο! Για δεύτερη φορά βιώνουν διωγμό και εξορία, μετά την ομολογιακή έξοδο τους από την ιστορική Μονή Παναγίας Κερατέας. Το έγκλημα των δικομανών ρασοφόρων βοά ενώπιον του Θεού και ανθρώπων και περιμένει δικαίωση, για αυτούς που τόλμησαν να διώξουν Ορθόδοξες Μοναχές, φροντίστριες των κατάκοιτων Μοναζουσών. Περιμένει δικαίωση τόσο στα κοσμικά δικαστήρια αλλά κυρίως στο αδέκαστο Δικαστήριο της Κρίσεως. Ντροπή στις 2-3 μοναχές στήριξαν τους ρασοφόρους του μίσους και του τυφλού φανατισμού ενώ οι ίδιες δεν είναι σε θέση να διατυπώσουν ποιες είναι οι δήθεν "αιρέσεις" του Σεβ/του Μητροπολίτου Αττικής κ. Κοσμά και των Ορθοδόξων εν γένει. Ο Θεός να τους ελεήσει με μετάνοια και φώτιση. Θα υπάρξει νεότερη, αναλυτική ενημέρωση.

Όταν ξεκινήσανε το σχίσμα τους και όλα τα αισχρά έργα, διαπιστώναμε με πόνο ότι δεν μπορούν να λογίζονται Χριστιανοί. Σήμερα, διαπιστώνουμε ότι τα έργα τους δεν μπορούν να αποδοθούν σε άτομα που να ονομάζονται άνθρωποι.

Κλείνουμε, όπως ξεκινήσαμε, με τον Απόστολο Παύλο και την αναφορά στον "Ύμνο της Αγάπης": "Κύμβαλο" που αλαλάζουν, που κάνουν κρότο από την κενότητα τους, είναι οι τενεκέδες των αναθεμάτων. "Απειλή" και "εκφοβισμός" μόνο για όσους έχουν προσωπολατρεία και άγνοια των θεμάτων ορθοδόξου πίστεως και δεν εμφορούνται από φόβο Θεού. Τα αναθέματα πέφτουν στα αμετανόητα κεφάλια τους και μόνο, όπως τεκμηριώνουμε και πάλι με την αναδημοσίευση της σχετικής μελέτης για την ορθόδοξη τάξη και παράδοση της Εκκλησίας του Χριστού.

ΑΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΣ

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ & ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  (ΕΚΚΛ. ΗΜ.) - 9/3/2025 (ΝΕΟ ΗΜ.)

Όρθρος και πανηγυρική Θεία Λειτουργία στους κατά τόπους Ενοριακούς Ιερούς Ναούς το πρωί.

ΑΠΟΓΕΥΜΑ 06:00 Κατανυκτικός Αρχιερατικός Εσπερινός και επίκαιρες Ομιλίες

στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πεύκης Αττικής

(Δαβάκη 3,  ΑΝΩ ΠΕΥΚΗ Αττικής. Τηλ.: 210. 80. 27. 237. Στάση ΗΣΑΠ ΚΑΤ)

Την εόρτια Εκκλησιαστική Εκδήλωση θα επιλογίσει 

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ.κ. Κοσμάς

της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (13)

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

Φωτογραφία από την κηδεία δύο μαρτύρων της Ρουμανικής Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Η δολοφονία των πιστών έγινε το 1934 στο χωριό Toporăști  (Τοποράστι) στην κομητεία (Βασλούι) Vaslui. Απεικονίζεται η ταφή δύο θυμάτων της Ρουμανικής Χωροφυλακής μετά από επίθεση στην εκκλησία του χωριού, η οποία παρέμεινε στο Πάτριο Εορτολόγιο, σε μια προσπάθεια σύλληψης του ιερέα της κοινότητας. Η πρώτη εικόνα δείχνει αρκετούς πιστούς να περικυκλώνουν τα φέρετρα δύο ατόμων (έναν άντρα και μια γυναίκα). Έχουν τοποθετήσει δύο εικόνες στο στήθος τους και μπορούμε να δούμε ότι τρία από τα παιδιά της φωτογραφίας έχουν τα χέρια τους στα φέρετρα, υποδηλώνοντας ότι αυτή είναι η κηδεία των γονιών τους. Στη δεξιά άκρη της φωτογραφίας υπάρχει ένα σύντομο σημείωμα που λέει: «πυροβολήθηκε από χωροφύλακες», δηλώνοντας ότι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ευθείας αντιπαράθεσης με τους χωροφύλακες.

Η δεύτερη εικόνα δείχνει το πίσω μέρος της φωτογραφίας, η οποία έχει ένα σύντομο κείμενο, που περιγράφει το γεγονός στη φωτογραφία. Το κείμενο έχει ως εξής: «Από τις σφαγές στο Τοποράστι-Βασλούι. Πατέρας και μητέρα, νεκροί, πυροβολημένοι από τους χωροφύλακες του πρώην καθεστώτος για αυτή την (Ορθόδοξη) πίστη», αναφερόμενος στην πίστη των εναπομεινάντων ορθοδόξων κατά το Ορθόδοξο Εορτολόγιο.  Δεν είναι σαφές σε ποιον ανήκε η φωτογραφία αλλά κατέληξε στο αρχείο ασφαλείας.

Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Τοποράστι το 1934 είναι παρόμοια με αυτά στο χωριό Cucova (Σουτσόβα) και σηματοδοτούν την αρχή μιας σειράς αντιπαραθέσεων μεταξύ των Γνησίων ορθοδόξων Χριστιανών και χωροφυλάκων. Περιγραφόμενες ως σφαγές, αυτές οι επιθέσεις είχαν σκοπό να διαλύσουν τις παλαιοημερολογίτικες κοινότητες στην περιοχή, οι οποίες τα πρώτα χρόνια μετά την αλλαγή ήταν ευάριθμες. Παρόλο που δεν είναι απολύτως σαφές τι προκάλεσε το περιστατικό στο Τοποράστι, φαίνεται ότι οι χωροφύλακες περικύκλωσαν την εκκλησία σε μια προσπάθεια να συλλάβουν τον ορθόδοξο ιερέα που υπηρετούσε εκεί. Με βάση αρχειακά έγγραφα και άλλες πηγές, 12 χριστιανοί και 4 χωροφύλακες τραυματίστηκαν και 3 Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης. Αυτή η εικόνα βρίσκεται στο αρχείο CNSAS, I 1075010, vol. 4. Εκτός από αυτή τη φωτογραφία, ο φάκελος περιέχει επίσης αστυνομικές εκθέσεις, ονομαστικές λίστες, δύο ακόμη φωτογραφίες και άλλα αντικείμενα που κατασχέθηκαν από έναν πιστό.

Βλέπε κι εδώ: Γ.Ο.Χ. ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ