100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. (23)

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΗΒΩΝ & ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Κατά κόσμον Χαράλαμπος Μπαλτσάκης, γεννήθηκε το 1908 στη Φτέρη Σπερχειάδος, στην ευλαβέστατη οικογένεια του Ευαγγέλου και της Σταυρούλας Μπαλτσάκη, οι οποίοι ακούοντες τον λόγο του Κυρίου, «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι», ασπάσθηκαν τον μοναχικό βίο μαζί με πέντε από τα έξη παιδιά τους και οι μεν άνδρες μόνασαν στην Ι. Μ. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κουβαρά (ο πατέρας Ευάγγελος ως μοναχός Ευθύμιος και οι γιοί του Βασίλειος ως μοναχός Ισαάκιος, Χαράλαμπος ως μοναχός Ιωάννης – έπειτα Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, Ιωάννης ως μοναχός Βησσαρίων – έπειτα Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών, Δημήτριος ως μοναχός Φίλιππος Αγιορείτης και Αθανάσιος ως Αβράμιος - έπειτα Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας) και η μητέρα Ευαγγελία στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας ως μοναχή Σοφία. 

Ο έπειτα Επίσκοπος Ιωάννης διακρίθηκε στη μονή της μετανοίας του για την ταπείνωσή του, την ολοπρόθυμο υπακοή, την πνευματικότητα και την ασκητικότητα. Για τον λόγο αυτό το έτος 1947 δέχθηκε την Ιερωσύνη δια των τιμίων χειρών του Αγίου Γέροντός του Επισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου Α’ (έπειτα Αρχιεπισκόπου, + 1950).

Το έτος 1952, κατά την δεύτερη ανασυγκρότηση της Ιεράς Συνόδου, ο Ιερομόναχος Ιωάννης μετά από 5ετή ιερατική διακονία και εφημερία σε πολλές ανά την Ελλάδα ενορίες, εξελέγη Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας και χειροτονήθηκε την 3η Μαΐου του ιδίου έτους από τον τότε Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Δημήτριου και άλλους Αρχιερείς.
Ποίμανε την επαρχία του (ν. Βοιωτίας) με έδρα τον ιστορικό ναό των Αγίων Ταξιαρχών Θήβας, ιερουργών, κηρύττων, εξομολογών και κατηχών διαρκώς το ποίμνιό του. Ειρηνικώτατος και ευσεβέστατος, υπέμεινε τα πάντα χάριν του ποιμνίου του, αντιμετώπιζε με υπομονή τις θλίψεις και τούς πειρασμούς προσηλωμένος στην προσευχή, την νηστεία και την μελέτη της Αγίας Γραφής και των έργων των Πατέρων της Εκκλησίας.

Κοιμήθηκε ειρηνικά την Ε’ Κυριακή των Νηστειών, 6η Απριλίου 1964 και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο των Αρχιερέων της Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας, όπου το Παρεκκλήσιο του Αγ. Μόδεστου. Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στην Ι. Μ. Παναγίας προεξάρχοντος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αγαθαγγέλου, συμπαραστατουμένου υπό των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων πρώην Πατρών Ανδρέου, Κορινθίας Καλλίστου, Τρίκκης Βησσαρίωνος και Αττικής Μελετίου και 21 Ιερέων και Διακόνων. Τον επιτάφιο λόγο εξεφώνησε ο Πρωτοσύγκελλος Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος.

1955, Εσπερινός της Αγάπης στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας. Προ της πύλης του παρθενώνος της Μονής διακρίνονται (από τα αριστερά) ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Ρούσσης, μη αναγνωρίσιμος κληρικός και ο Ιερομόναχος Κάλλιστος, ο Ιεροδιάκονος Ταράσιος Καραγκούνης, οι Αρχιερείς Θεσσαλονίκης Δημήτριος, πρώην Πατρών  Ανδρέας, Τρίκκης Βησσαρίων, Θηβών Ιωάννης και Βρεσθένης Ματθαίος Β' και ο Ιεροδιάκονος Γαλακτίων Γκαμίλης.

 
Ο σεπτός νεκρός επί θρόνου και πίσω καθήμενοι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Αγαθάγγελος καί ο Πατρών Ανδρέας.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ & ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ

Κατά κόσμον Κωνσταντίνος Κωστάκης, γεννήθηκε το 1914 στα Μεσκλά Χανίων, από γονείς ευσεβείς, τον Δημήτριο και την Ευγενία. Τα εγκύκλια γράμματα παρακολούθησε στη γενέτειρά του. Το 1941, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ηλικία 27 ετών, εγκατέλειψε την οικογένειά του και ασπάστηκε τον μοναχικό βίο.  Αφιερώθηκε στην Ι. Μ. Μεταμ. Σωτήρος Κουβαρά Αττικής, υπό τον συμπατριώτη του Επίσκοπο Βρεσθένης Ματθαίο Α’ (+ 1950).

Ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος, διαγνώσας τα προσόντα και τις αρετές του Κωνσταντίνου, τον προώθησε συντομότατα σε όλες τις βαθμίδες της μοναχικής πολιτείας και της Ιερωσύνης. Έτσι την 5. 5. 1941 χειροθετήθηκε Ρασοφόρος με το όνομα Μελέτιος, την 3. 11. 1941 χειροτονήθηκε Διάκονος, την 20. 11. 1941 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και την 15. 11. 1944 χειροθετήθηκε Μεγαλόσχημος Μοναχός.

Υπηρέτησε σε πολλές ενορίες της Εκκλησίας σε όλη την Ελλάδα. Το 1952, κατά την δεύτερη ανασυγκρότηση της Ιεράς Συνόδου, ψηφίστηκε Επίσκοπος για την Ιερά Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος. Χειροτονήθηκε την 17. 6. 1952 από τον τότε Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Δημήτριο και τούς Αρχιερείς πρώην Πατρών Ανδρέα, Τρίκκης Βησσαρίωνα και Θηβών Ιωάννη.

Ποίμανε την επαρχία του με έδρα τον ιστορικό Ναό του Ευαγγελιστού Ματθαίου Μάνδρας. Όμως η υγεία του λόγω των κόπων και των μόχθων είχε καμφθεί και έτσι κοιμήθηκε ειρηνικά την 4η Απριλίου 1966, σε ηλικία μόλις 52 ετών, μετά από νοσηλεία σε κλινική του Πειραιώς. Η κηδεία του τελέστηκε την 6. 4. 1966 στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας, προεξάρχοντος του πρώην Πατρών Ανδρέου, συμπαραστατουμένου υπό των Σεβ. Αρχιερέων Θεσσαλονίκης Δημητρίου, Κορινθίας Καλλίστου και Τρίκκης Βησσαρίωνος και 27 Ιερέων και Διακόνων. Τον επικήδειο εκφώνησε ο Πρωτοσύγκελλος Πρωθιερεύς Ευγένιος Τόμπρος. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο των Αρχιερέων, στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μόδεστου.

Πανήγυρις Κοιμ. Θεοτόκου του έτους 1960 (Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας). Από εμπρός προς τα πίσω διακρίνονται ο Μακ. Αρχιεπισκόπος Αθηνών Αγαθάγγελος και οι Σεβ. Αρχιερείς πρώην Πατρών Ανδρέας,  Θεσσαλονίκης Δημήτριος,  Τρίκκης Βησσαρίων,  Αττικής Μελέτιος,  Θηβών Ιωάννης και + Βρεσθένης Ματθαὶος Β'.

 Από τον Εσπερινό της Αγάπης του έτους 1960 στην Ι. Μ. Παναγίας Κερατέας. Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά οι Σεβ. Αρχιερείς πρώην Πατρών Ανδρέας, Τρίκκης και Σταγών Βησσαρίων, Θηβών και Λεβαδείας Ιωάννης και Αττικής και Μεγαρίδος Μελέτιος.

 
Από την κηδεία του μακαριστού Επισκόπου Μελετίου (1966). Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά οι Αρχιμανδρίτες Πέτρος Παπαϊωάννου,  Ιωνάς Μιχαηλίδης, Καθηγούμενος Λάζαρος Αθανασίου (έπειτα Επίσκοπος Βρεσθένης), Χρυσόστομος και Ιερομ. Ταράσιος Καραγκούνης.